ΓΙΑ ΦΟΙΤΗΤΕΣ...

Είναι ένα κουνελάκι που χαίρεται τη ζωή του, έχει βγει έξω να ξεκουραστεί και όπως δεν πρόσεξε, πλησιάζει μια αλεπού και του ορμάει.

- Χα χα χα! Θα γίνεις ωραίο γεύμα!

- Δεν γίνεται να με φας! Όχι τώρα! Πρέπει να περιμένεις μερικές μέρες τουλάχιστον!

- Καλά, είσαι σοβαρός? Τώρα θα σε φάω!

- Μα σε λίγες μέρες τελειώνω τη διατριβή μου με τίτλο "Η Υπεροχή των Κουνελιών σε σχέση με τις Αλεπούδες και τους Λύκους"

- Α, δεν πας καλά, όλοι ξέρουν ότι τα κουνέλια δεν έχουν καμία τύχη απέναντι στις αλεπούδες!

- Ε, αν δεν πιστεύεις, έλα στη φωλιά μου να τη διαβάσεις και να πειστείς. Αν δεν πειστείς, να με φας.

Πείθεται η αλεπού, πάει στη φωλιά του κουνελιού.....και δεν ξαναβγαίνει ποτέ....

Επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό, μόνο που ο κυνηγός αυτή τη φορά είναι ένας λύκος που καταφέρνει και στριμώχνει εύκολα το κουνέλι σε μια γωνιά (Οξιάς και Πλατάνου γωνία, στο ανω Δάσος (όχι Χαϊδαρίου))

- Μμμμ, τι ζουμερό μεσημεριανό είσαι εσύ!

- Κάτσε, περίμενε, δεν μπορείς να με φας! Περίμενε μερικές μέρες!

- Ίσως δεν πρέπει να σε φάω, φαίνεσαι πειραγμένος στο κεφάλι! Με δουλεύεις?

- Όχι, σε μερικές μέρες τελειώνω τη διατριβή μου "Η Υπεροχή των Κουνελιών σε σχέση με τις Αλεπούδες και τους Λύκους" και είναι κρίμα!

- Μα καλά, υπάρχουν εκτός από τρελές αγελάδες και τρελά κουνέλια? Ετοιμάσου, σου 'ρχομαι!

- Περίμενε! Περίμενε! Αν δε με πιστεύεις, έλα στη φωλιά μου να τη διαβάσεις και να πειστείς. Αν δεν πειστείς, να με φας.Όπως και οι πιο μικροί μας φίλοι έχουν καταλάβει τι θα γίνει παρακάτω, πάνε στη φωλιά του κουνελιού μπαίνουν μέσα και πάει ο λύκος, δεν ξαναβγήκε ποτέ....

Σε κάποια άλλη χαζοχαρούμενη στιγμή του κουνελιού, περνάει μια φίλη του κουνέλα.

- Τι νέα; Φαίνεσαι χαρούμενος!

- Καλά μωρέ, τέλειωσα τη διατριβή μου και ξελασκάρισα λίγο. Ήταν πολύ επιτυχημένη!

- Μπράβο! Τι θέμα είχε?

- «Η Υπεροχή των Κουνελιών σε σχέση με τις Αλεπούδες και τους Λύκους»!

- Εεεχμμμ.... είσαι σίγουρος; Δεν μου ακούγεται πολύ σωστό αυτό!

- Ναι σου λέω! Αν θες έλα να τη διαβάσεις!

Πηγαίνουν στη φωλιά του κουνελιού, κατεβαίνουν, ήταν λίγο ακατάστατα βέβαια, αλλά ήταν μια γεμάτη εβδομάδα με την παρουσίαση κι όλα αυτά, οπότε κατά σειρά εμφανίσεως βλέπει η κουνέλα ένα κρεβάτι άνω-κάτω, έναν υπολογιστή ταλαιπωρημένο, χαρτιά παντού, ένα σωρό από κόκκαλα αλεπούς, ένα σωρό από κόκκαλα λύκου και ένα θεόρατο χορτασμένο λιοντάρι!!!

Ηθικόν Δίδαγμα της ιστορίας: Ο τίτλος του Διδακτορικού σου δεν έχει σημασία. Το αντικείμενο του Διδακτορικού σου δεν έχει σημασία. Η έρευνα στο Διδακτορικό σου δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ο Επιβλέπων Καθηγητής...

===

Οι σπουδαστές του πρώτου έτους στο σχολείο Ιατρικής έκαναν την πρώτη τάξη ανατομίας τους με ένα πραγματικό νεκρό ανθρώπινο σώμα. Μαζεύτηκαν όλοι γύρω από το τραπέζι των χειρουργικών επεμβάσεων με το νεκρό σώμα καλυμένο με ένα άσπρο σεντόνι. Ο καθηγητής άρχισε το μάθημα με τα εξής λόγια:

"Στην ιατρική, είναι απαραίτητο να έχετε 2 σημαντικές ποιότητες ως γιατρός:Η πρώτη είναι να μην σας αποστρέφει τίποτα που περιλαμβάνει το ανθρώπινο σώμα. Τοτε, ο καθηγητής τράβηξε πίσω το σεντόνι, έβαλε το δάχτυλό του στον κώλο του πτώματος, το τράβηξε και το μετά το έβαλε στο στόμα του. "Τώρα κάντε το ίδιο πράγμα," είπε στους σπουδαστές του.

Οι σπουδαστές εδώ τα έπαιξαν, δίστασαν για αρκετά λεπτά, αλλά τελικά ξεκίνησαν ένας - ένας με τη σειρά να βάζουν το δάχτυλο στον κώλο του νεκρού σώματος να το τραβούν, και μετά να το βάζουν στο στόμα τους. Όταν τελείωσαν όλοι, ο καθηγητής τους κοίταξε προσεκτικά, και είπε,:

"Η δεύτερη πλέον σημαντική ποιότητα είναι παρατήρηση. Έβαλα στο νεκρό το μεσαίο μου δάχτυλο, και στο στόμα μου το δείκτη μου.

Τώρα μάθετε να δίνετε προσοχή.".