ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

Στο πλαίσιο της χθεσινής μου εκπομπής στο ραδιόφωνο έκανα το παρακάτω σχόλιο που …..συμφωνώ με το υπουργείο Παιδείας να κόψει τον Μακεδονικό Αγώνα από τα βιβλία της Ιστορίας από τη Γ Λυκείου.

Απολαύστε το και όπως έχουμε πει, Κάθε Τετάρτη τα μεσάνυχτα μπορείς να με ακούσεις στους 90,6 FM ή μέσω διαδυκτίου στο http://www.artfm906.gr/

Μπορείς δε να με πάρεις και τηλέφωνο στο στούντιο και αν θέλεις να μοιράστείς τις απόψεις σου, σε βγάζω και στον αέρα !

On the mix .... AGAIN !

Αυτό το Σάββατο 15/12, θα είμαι ο DJ στο καλύτερο café bar της Νέας Μάκρης, το Alchemy. Ποσειδώνος 36. Από τις 9 το βράδυ και όσο πάει. Θα παίξω Τερλέγκα και Μπετόβεν. Not. Την καλύτερη μουσική θα σου έχω για να πιείς το ποτάκι σου. Σε περιμένω.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΛΩΤ

Όταν ταξιδεύεις στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, αυτά παθαίνεις. Πήγα με ζωηρό ενδιαφέρον στο θέατρο Tempus στο Γκάζι. Στην παράσταση «ο κύριος και η κυρία Λωτ» έπαιζαν ο Νικόλας Ανδρουλάκης και η Αντιγόνη Σταυροπούλου, δύο παιδιά που κάναμε εξαιρετικές συνεντεύξεις πέρυσι στην ραδιοφωνική εκπομπή μου, οπότε είχα ένα λόγο παραπάνω να πάω.

Απογοητεύθηκα.

Θολοκουλτούρα του τίποτα χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Χωρίς νόημα, χωρίς σκοπό, χωρίς αξία ύπαρξης. Πρέπει να κοίταξα το ρολόι μου πάνω από 15 φορές και ευτυχώς που είχα μαζί μου και ένα σπίνερ και είχα με κάτι να ασχολούμαι.

Θα σου περιγράψω μόνο την πρώτη σκηνή :

Ο Νικόλας και η Αντιγόνη είναι ξαπλωμένοι στο πάτωμα φορώντας κάτι περίεργες μάσκες. Για στρώμα είχαν αυτό το υλικό με τις φουσκάλες που βάζουμε στη συσκευασία. Ήταν και οι δύο τυλιγμένοι με αναμμένα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια και έλεγαν για μισή ώρα ( αν και μου φάνηκε οκτάωρο ) κάτι περίεργα ακατάληπτα, δύο παράλληλοι μονόλογοι σε ένα διαρκώς επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Στη σκηνή υπήρχε μια μπανιέρα και ένα ….σπαθί ! Καταλαβαίνω ότι στην ηθοποιϊα υπάρχει και το ζέσταμα. Γιατί ρε αδερφέ με παιδεύεις;; Άργησες να πας στο θέατρο και το κάνεις εν ώρα παράστασης; Κάντο για 5 λεπτά. Καλύτερα να βλέπω timelapse με τη Σαχάρα παρά αυτό το πράγμα !

Είχε μερικές σουρεαλιστικές καλές στιγμές αλλά στη συντριπτική του πλειοψηφία το έργο ήταν ένα ακατανόητο παραλήρημα.

Είχα ξαναδεί τους δυό τους στη «Μαιρούλα». Ο μεν Νικόλας Ανδρουλάκης έκανε μια copy paste εμφάνιση με τις ίδιες μούτες και το ίδιο concept. Η Αντιγόνη Σταυροπούλου εξελίσσεται.

Στο τέλος ρώτησα την Α.Σ. τι ήθελε να πει – μια και το έργο το έγραψε αυτή. Η απάντηση της σε σχέση με αυτό που είδα, έχουν τόση σχέση όση και ο Αντετοκούμπο με το μπάντμιντον. Δεν θα σου την πω για να μη σε προκαταλάβω. Άμα πας και θες να ανταλλάξουμε απόψεις στείλε μου μήνυμα. Όποιος το βρει από μόνος του, αυτό το φοβερό νόημα, - μόνος σου, μην κλέψεις, του πληρώνω κρουαζιέρα, το γύρο του Αργοσαρωνικού με μηχανότρατα.

Σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα, ακούγονταν και η μουσική από το διπλανό club. Αν μπορούσα θα γλιστρούσα μέσα στη σκηνή να φάω μια θεσπέσια τάρτα με φράουλες που εγκληματικά την πετούσαν από δω και από εκεί και στη γιορτή μου θέλω να μου κάνουν δώρο το σπαθί που ήταν καταπληκτικό.

Κρίμα γιατί και τα δύο παιδιά έχουν ταλέντο αλλά το ξοδεύουν σε αόριστες, παραληρηματικές, υπερβατικές, θολοκουλτουριάρικες προβολές του ασυνειδήτου τους.

Κρίμα.

Με άριστα το δέκα : 1 για την προσπάθεια.

ΜΑΚΡΥΚΩΣΤΑΙΟΙ ΚΑΙ ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΗΔΕΣ

Με δυσθυμία πήγα στο θέατρο Βέμπο οφείλω να ομολογήσω. Ένας φίλος πήρε πρόσκληση να πάει με τη γυναίκα του, η οποία βαρέθηκε και αποτάνθηκε σε εμένα.

Έχοντας δει την ταινία που παίζουν ιερά τέρατα του κινηματογράφου όπως ο Χατζηχρήστος και ο Ηλιόπουλος, έλα μωρέ τώρα, τι να μας πει και ο Ρέππας με τον Παπαθανασίου ναουμ…

Αμ δε !

Έφαγα σφαλιάρα ξεγυρισμένη !

Ναι, το ομολογώ.

Η θεατρική παράσταση ήταν πολύ καλύτερη της ταινίας !

Ξεκινώντας από τα γύρω γύρω, εξαιρετικά και πανάκριβα σκηνικά. Αμέσως γινόταν εναλλαγή σκηνικών και νόμιζες πως βρισκόσουν σε ….άλλο θέατρο !

Σε ότι αφορά τις ερμηνείες, θετική έκπληξη, η Κατερίνα Ζαρίφη - που δεν είναι ηθοποιός η κοπέλα -  σε διπλό μάλιστα ρόλο! Ο Τσιμιτσέλης πολύ καλύτερος του αναμενομένου. Ο Ζουγανέλης έχει μια μανιέρα που διαρκώς επαναλαμβάνει αλλά εν προκειμένω ήταν όπως πρέπει. Οι υπόλοιποι προσέθεσαν τη δική τους θετική πινελιά. Το κάστινγκ ήταν απολύτως επιτυχημένο γιατί και οι δεύτεροι ρόλοι ήταν μοιρασμένοι με χειρουργική ακρίβεια.

Μου άρεσε πολύ ο ρυθμός της παράστασης, δεν σε άφηνε να «κοιμηθείς» και στα προβλεπόμενα «κατεβάσματα» ήταν τόσο όσο, ώστε να εκτοξευθεί αμέσως μετά.

Εξαιρετική η επινόηση των δημιουργών για ένα επιπλέον ζευγάρι ώστε να δέσει σωστά η ιστορία και μπορώ να πω ότι περνάς με ένα κλασικό κείμενο δύο ώρες ευχάριστα. Μόλις δύο φορές είχαμε βωμολοχίες – το ασφαλές καταφύγιο κάθε νεοελληνικής κωμωδίας – και αξίζει τον κόπο να πας.

Με άριστα το δέκα : 7

Suspect on the mix

Αυτή την Κυριακή 2/12, επανέρχομαι στα dexxx και θα είμαι ο DJ στο καλύτερο καφέ μπαρ της Νέας Μάκρης, το ALCHEMY, Ποσειδώνος 36.

Από τις 7.30 το απόγευμα μέχρι – έλα ντε – για να γλυκάνουμε τη μελαγχολία της Κυριακής !

Η θάλασσα το χειμώνα έχει τη δική της ομορφιά…

ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ

Η ιστορία είναι αληθινή. Ξεκινά το 1940 όταν η μεγάλη αδελφή της οικογένειας δίνει εξετάσεις και πετυχαίνει να προσληφθεί σε μεγάλη Τράπεζα. Από μια ευτυχή συγκυρία αναλαμβάνει τα καθήκοντά της λίγα εικοσιτετράωρα πριν την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου. Έτσι η Κατοχή την βρίσκει με την σιγουριά της θέσης στο δημόσιο. Είναι ένα από εκείνα τα γυρίσματα της τύχης που μπορεί να κάνει την διαφορά ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Γιατί βέβαια όλη η οικογένεια καταφέρει να επιβιώσει στη μεγάλη πείνα του 1942, χάρη στις περιοδικές διανομές τροφίμων που η Τράπεζα καταφέρνει να εξασφαλίζει για τους υπαλλήλους της. Μια εμπειρία που χαράχτηκε ανεξίτηλα σε όλα τα μέλη της οικογένειας.

Μετά τον πόλεμο στην Τράπεζα προσλαμβάνεται και η μικρότερη αδελφή κι αυτή με εξετάσεις, οι οποίες όμως αυτή την φορά γίνονται μεταξύ συγγενών ήδη υπαλλήλων στην Τράπεζα. Έτσι σε μια περίοδο που εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες φεύγουν μετανάστες στην Γερμανία, αυτή καταφέρνει να διεκδικήσει μια θέση στην θαλπωρή του δημοσίου με αυξημένες πιθανότητες. Και οι δύο αδελφές έκαναν οικογένεια κι έζησαν μια σχετικά άνετη ζωή, με την έννοια ότι ποτέ δεν πέρασαν την αγωνία όσων δυσκολεύονται να θρέψουν τα παιδιά τους. Οι μισθοί στα πρώτα χρόνια ήταν μισθοί επιβίωσης. Με την ανάπτυξη της οικονομίας ωστόσο βελτιώθηκαν κι όταν βγήκαν στη σύνταξη, κάποια στιγμή στη δεκαετία του 70, ένιωθαν μέσα τους ότι ανήκαν στη μεσαία τάξη. Ποτέ δεν ξέχασαν ότι την οικονομική τους άνοδο και την ασφάλεια την χρωστούν στην Τράπεζα. Έτσι όταν δόθηκε η ευκαιρία η μεγάλη αδελφή σχεδόν υποχρέωσε την κόρη της να δώσει εξετάσεις, μεταξύ συγγενών πάντα, και να προσληφθεί κι αυτή στην Τράπεζα. Ήξερε ότι δεν θα γινόταν ποτέ πλούσια, θα είχε ωστόσο πάντα ένα εξασφαλισμένο εισόδημα. Κι ας μην αξιοποιούσε ποτέ το μεταπτυχιακό στις ανθρωπιστικές σπουδές που δεν είχε καμία σχέση με τα τραπεζικά.

Η ιστορία της οικογένειας δεν είναι η εξαίρεση. Αποτελεί, αντίθετα, μια ευρύτατα διαδεδομένη στρατηγική των ελληνικών νοικοκυριών, τόσο των αστικών όσο και των αγροτικών. Το να καταφέρει να μπει ένα μέλος της οικογένειας στο δημόσιο ήταν μια εξασφάλιση για όλους και ταυτόχρονα ένα «μέσο» που μπορούσε να αποδειχθεί πολύτιμο στις δύσκολες στιγμές που η οικογένεια είχε να αντιμετωπίσει την αδυσώπητη ελληνική γραφειοκρατία. Πρόκειται για μια στρατηγική εγγεγραμμένη στο ελληνικό οικογενειακό DNA η οποία φυσικά επικαιροποιήθηκε στα χρόνια της κρίσης. Όσοι βρέθηκαν στο δημόσιο μπορεί να υπέστησαν μειώσεις, τίποτα ωστόσο δεν συγκρίνεται με την αβεβαιότητα και το τεράστιο οικονομικό και ψυχολογικό κόστος της ανεργίας.

Έχει ενδιαφέρον ότι ανάλογες εμπειρίες υπάρχουν και σε ευρωπαϊκές χώρες. Πρόσφατα μια Αμερικανίδα δημοσιογράφος, γαλλικής καταγωγής, επέστρεψε στην γενέτειρά της στην γαλλική επαρχία, για να καλύψει την μεγάλη απεργία των σιδηροδρομικών που αντιδρούσαν στα εκσυγχρονιστικά σχέδια του Μακρόν. Αναγνωρίζει πολύ καλά ότι το καθεστώς των προνομίων που απολάμβαναν δεν μπορεί να συνεχιστεί, όπως αναγνωρίζει και την ανάγκη προσαρμογής των σιδηροδρόμων στη νέα ανταγωνιστική πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης. Με χρέος σχεδόν 50 δισεκατομμυρίων εξακολουθούσαν να χάνουν σχεδόν 3 δισεκατομμύρια κάθε χρόνο. Την ίδια στιγμή ωστόσο επισημαίνει την τεράστια συμβολή των κρατικών σιδηροδρόμων στην ανάπτυξη της περιοχής. Κατ αρχήν επειδή την ένωσαν με τα αστικά κέντρα οδηγώντας στην άνοδο των αγροτικών εισοδημάτων. Εξ ίσου όμως επειδή προσέφεραν απασχόληση στην περιοχή: ο πατέρας της, ο Θείος της ακόμα και τα ξαδέλφια της είναι ή ήταν όλοι «cheminots», υπάλληλοι των σιδηροδρόμων. Σε αυτούς χρωστά η οικογένεια το πέρασμα της στη μεσαία τάξη και την σταθερότητα στον τρόπο ζωής τους. Κάποιοι από αυτούς θα είναι σίγουρα σήμερα στους δρόμους μαζί με τα κίτρινα γιλέκα.

Είναι εύκολο να αποδείξει κάποιος την υπεροχή μιας ανταγωνιστικής ανοιχτής οικονομίας απέναντι σε μια κρατικοδίαιτη, όπου μια ισχυρή μειοψηφία προσδεδεμένη στο δημόσιο απολαμβάνει προνόμια. Είναι όμως εξαιρετικά δύσκολο να πείσει τους πολίτες να το αποδεχθούν, ιδίως όταν η εναλλακτική λύση μοιάζει να είναι η μερική απασχόληση των 400 ευρώ. Αυτή φυσικά είναι η δουλειά των πολιτικών. Όχι μόνο να  πείσουν αλλά πρωτίστως να καταλάβουν το πρόβλημα και να προτείνουν ρεαλιστικές  λύσεις. Να καταλάβουν δηλαδή ότι δεν μιλάμε απλώς για μια «συμφεροντολογική» σχέση αλλά για κάτι βαθύτερο, σχεδόν υπαρξιακό. Διαφορετικά όσο φιλόδοξα σχέδια κι αν έχουν, όσο ορθολογικές οι θέσεις τους, οι πιθανότητες είναι ότι θα παραμείνουν στα χαρτιά.

Του Παντελή Καψή

Πηγή : https://www.reader.gr/news/apopseis/i-ohi-kai-toso-kryfi-goiteia-toy-dimosioy

Σημείωση Suspect : Δεν έχει και άδικο ο κ. Καψής. Αν κάνουμε το δημόσιο λιγότερο ελκυστικό θα ωθήσουμε τους ανθρώπους στον ιδιωτικό τομέα και στο επιχειρείν.  Ως αντισστάθμισμα στη μονιμότητα. ..

ΤΣΑΤΣΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ – ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.

Σταθμός 1, 2011. Εκπομπή στον ΣΚΑΙ να εξυμνώ τους Οθωμανούς, ώστε να γίνω μισητός. Δεν υπάρχει κακή δημοσιότητα, άρα θα γίνω γνωστός. Μπουκάρω!

Σταθμός 2, 2012. Με βάση το στίγμα που έχω λανσάρει, ανήκω στην ΔΗΜΑΡ. Το ποσοστό εθνομηδενιστών στην ΔΗΜΑΡ είναι το υψηλότερο από όλα τα κόμματα. Όμως στη ΔΗΜΑΡ πηγαίνουν πολλοί πρώην ΠΑΣΟΚοι. Εγώ θα πάω αλλού. Ο ΣΥΡΙΖΑ φουσκώνει. Δεν βλέπεις τι γίνεται στο Σύνταγμα; Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ! Ζήτω. Τα κατάφερα.

Σταθμός 3. 2014. Χαζός είμαι να δεσμεύομαι από το κόμμα; Αποχωρώ και κρατάω την έδρα. Αφού εμένα ψήφισαν. Είμαι και ημίθεος, είπαμε. Ανεξαρτητοποιούμαι προς το παρόν και στο μέλλον θα πάω στο Ποτάμι του Σταύρου.

Σταθμός 4. 2015. Εδώ Ποτάμι! Δεν είναι δα και τόσο διαφορετικό. Άλλωστε το ποσοστό εθνομηδενιστών είναι πολύ μεγάλο στο Ποτάμι. Στα νερά μου είμαι. (στο μεταξύ, παρόλο που έφυγα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ρίχνω την κυβέρνηση για να φέρω τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία – όχι, δεν είναι παλαβό αυτό που κάνω. Εσείς είστε οι παλαβοί που με ψηφίζετε). Φιλελέφτ εκεί, φιλελέφτ κι εδώ. [ Προσθήκη Suspect : Τόλμησαν και δεν με ψήφισαν για την κεντρική τους επιτροπή. Άντε γεια ρε ! ]

Σταθμός 5. 2018. Το Ποτάμι στέρεψε. Πάω στη ΝΔ. Αυτή είναι η δύναμη εξουσίας τώρα. Το ποσοστό εθνομηδενιστών δεν είναι τόσο υψηλό στη ΝΔ όσο ήταν στην ΔΗΜΑΡ, στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Ποτάμι. Πού θα πάει, θα το πετύχουμε. Να, κάνω την αρχή. Βέβαια δεν πρέπει να τα λέω πολύ χοντρά τώρα. Να το πάω λάου-λάου. Μη μας πάρουν και με τις πέτρες. Εξάλλου πρέπει να εκλεγώ κι όλας! Εντάξει ρε παιδιά, «τα πρώτα χρόνια» είπα ότι ήταν καλοί οι Οθωμανοί. Προσέξτε, όχι «τους πρώτους αιώνες». Για 2-3 χρόνια τώρα θα μαλώνουμε. 400 έμειναν. Κανείς δεν είναι τέλειος. Ψήφο θέμε λέμε. Φιλελέφτ ψήφους έχει παντού.

Αναδημοσίευση από το Αντίβαρο -  Antibaro.gr

ΠΑΟΚ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ 2018-2019.

Ανέκαθεν θεωρούσα τους οπαδούς του ΠΑΟΚ κάτι σαν «ξαδέρφια» μου. Ομάδα με παρόμοιο σήμα και με κοινές καταβολές. Πολλές φορές ζήλευα την ατμόσφαιρα της Τούμπας και όσες φορές έχω ανέβει στη Θεσσαλονίκη έχω λατρέψει το χιούμορ τους.

Παράλληλα τους θεωρούσα αυτοκαταστροφικούς. Ποτέ δεν είχαν υπομονή και στη δεύτερη ισοπαλία καθάριζαν τον προπονητή και είχαν εσωτερική φαγωμάρα.

Τους αρέσει να  μιλούν για τον μύθο πάνω στον οποίο έχουν χτιστεί δημοσιογραφικές καριέρες, «το κατεστημένο της Αθήνας» αλλά το δικό τους προσωνύμιο είναι το «γαύροι του βορρά» για τον τρόπο που έχουν φερθεί στις ομάδες της ευρύτερης γειτονιάς τους. Το κατεστημένο της Αθήνας ήταν αυτό που  τους κράτησε στην πρώτη κατηγορία όταν η ομάδα είχε καταρρεύσει από τα χρέη του Βουλινού και έπαιρναν τα πέναλτι από το κέντρο.

Πριν από λίγα χρόνια ο ΠΑΟΚ του Αναστασιάδη ήταν 5 βαθμούς μπροστά αλλά δεν άντεξε την ενδεχόμενη επιτυχία και έχασε με 3-0 τα τρία επόμενα παιχνίδια. Το κατεστημένο της Αθήνας δεν έπαιξε κανένα ρόλο. Βέβαια, δεν θα ξεχάσουμε τα χειρουργεία επί παράγκας αλλά το τότε καταστημένο  έσφαξε όλες τις ομάδες και δεν ήταν γενικά Αθηναϊκό αλλά κατακόκκινο.

Αυτό που με έχει στενοχωρήσει είναι το μίσος των οπαδών του ΠΑΟΚ για την ΑΕΚ. Διάβαζα πικρόχολα σχόλια στο τουιτερ για τις ήττες της ΑΕΚ στο champions league και ότι για να περάσει η Ένωση στους ομίλους έπαιξε με καφενεία.

Τα έφερε η μοίρα και στο Europa League, ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίσε την ίδια ουγγρική ομάδα που αντιμετώπισε και η ΑΕΚ. Απολογισμός : Δύο ήττες.

Λες και η ΑΕΚ έφταιγε που πέρυσι πήγε ένας δικός τους στόκος και πέταξε το ρολό στον προπονητή του Ολυμπιακού. Αντί να τον πιάσουν και να τον κρεμάσουν 10 μέρες στο Λευκό Πύργο για δημόσια κατακραυγή, έκαναν τα θύματα. Αυτοί που πήραν πρόπερσι ακριβώς με την ίδια δικαιολογία τους βαθμούς με τον «θάνατο» του Ίβιτς. Η διαφορά είναι ότι οι βαθμοί με τον Ολυμπιακό επεστράφησαν και μες τα άγρια χαράματα πήραν σφραγισμένα από την Εφορία τα εισιτήρια για να παίξουν με κόσμο με την ΑΕΚ ! Ποια δημόσια υπηρεσία στον πλανήτη δουλεύει χαράματα; Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως ! Πάλι το Αθηναϊκό κατεστημένο;

Από κει και πέρα, αν ο Μελισσανίδης είχε πληρώσει τους διαιτητές  του ΠΑΟΚ – ΑΕΚ, η ακύρωση του γκολ θα είχε γίνει με εντελώς απόλυτο τρόπο και όχι με παλινωδίες και μπρος πίσω. Όλοι είδαμε πως με την κάμερα που βρίσκεται στο κέντρο του γηπέδου, το γκολ φαινόταν οφσάιντ ενώ από την κάμερα πίσω από το τέρμα καταλάβαμε ότι ήταν καθαρό. Ο Μελισσανίδης φταίει που ο Ιβάν μπούκαρε, το διέκοψε και έκοβε βόλτες στο γήπεδο με το όπλο; Γίναμε παγκοσμίως ρεζίλι και δεν θα μπορούσε ο ΠΑΟΚ να μην τιμωρηθεί. Ας μην έκαναν τίποτα και πάλι ισοπαλία ήταν και το πρωτάθλημα διεκδικήσιμο. Συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να κατηγορήσω έναν διαιτητή που στα 3 replay φαίνεται ότι έχει δίκιο και από πίσω από το τέρμα καταλαβαίνεις ότι το γκολ είναι κανονικό.

Μα λέει και τότε που μπήκε ο Καπετάνιος. Ε και; Αυτό τι σημαίνει ότι 30 χρόνια μετά δεν θα τιμωρείται κανένας; Εξάλλου και στον τελικό του κυπέλλου – τον προπέρσινο – πήραν το τρόπαιο με γκολ 5 μέτρα οφσάιντ. Το μόνο κοινό με τον Καπετάνιο είναι πως ούτε τον Ιβάν τον συνέλαβε – ως όφειλε – κανείς. Όμως δεν μπορούσε η ομάδα να μην τιμωρηθεί για δική της υπαιτιότητα για τη διακοπή του αγώνα.

Ειλικρινά δεν έχω κανένα πρόβλημα να είναι ο ΠΑΟΚ φέτος πρωταθλητής. Ο Ιβαν έχει πληρώσει πολλά χρήματα για να ξεχρεώσει και να φέρει παίκτες. Έχει κάνει βήματα για εγκαταστάσεις και καινούριο γήπεδο. Το αξίζει.

Από το να βλέπουμε 20 χρόνια Ολυμπιακό πρωταθλητή από τον Οκτώβριο, ας το πάρει και κάποιος άλλος. Αφού κατάφεραν και με τον Ολυμπιακό ήταν για να φάνε 5 και κέρδισαν με καραμπόλα και με την ΑΕΚ, την κατέβαλλαν με 2 δοκάρια, ε, έχουν άστρο. Οπότε όταν τελειώσει η ευρωπαϊκή περιπέτεια και θα έχουν μια εβδομάδα στη διάθεση τους για να προετοιμαστούν απρόσκοπτα για ένα παιχνίδι πρωταθλήματος, θα παίξουν πολύ καλύτερα.

Φέτος όπως είναι τα πράγματα, ο Παναθηναϊκός ενώ όλους όσους αγαπάμε το ποδόσφαιρό μας έχει ενθουσιάσει, δεν κάνει πρωταθλητισμό. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει την παράδοση του box moving ποδοσφαιριστών που μέχρι να μάθεις τα ονόματα τους, έρχονται άλλοι. Ο προπονητής του είναι μέτριος, οι Έλληνες ελάχιστοι χωρίς να είναι κανείς επιπέδου Γιαννακόπουλου ή Γεωργάτου. Μια ομάδα που ακόμα και ξάδερφος του Τσουκαλά να είσαι δεν μπορείς ούτε να ταυτιστείς, ούτε να δεθείς μαζί της. Για αυτό έφερε πίσω ο Μαρινάκης τον Τοροσίδη και τον Φετφατζίδη μπας και πουλήσει μερικά παραπάνω διαρκείας αλλά ο μεν Βασίλης δεν ήταν ποτέ ατραξιόν και ο δε Φετφατζίδης, ειδικά μετά το παιχνίδι με την ΑΕΚ, μπήκε στο πάνθεον της κατηγορίας «τι θέλαμε και τον πήραμε πίσω».  

Η ΑΕΚ από την άλλη, θεωρώ πως αδικείται από την κριτική. Έπαιξε στα κόκκινα για να βγει στους ομίλους του champions league. Το κατάφερε. Δεν μπορεί σε 4 μήνες να παίζει σε 3 διοργανώσεις και να πετάει. Επέρχεται και η πτώση. Από την άλλη, θυμάμαι τον Δημήτρη Μελισσανίδη όταν η ΑΕΚ ήταν λίγο πριν τον υποβιβασμό από την πρώτη   κατηγορία που έλεγε στο ραδιόφωνο ότι «αναλαμβάνω με ζερό χρέη». Δεν είναι σαν τον Ιβαν Σαββίδη που επενδύει. Είναι σφικτός. Τόσα βγάζω, τόσα ξοδεύω. Βέβαια σε αυτή την περίπτωση, πρόεδρος της ΑΕΚ θα μπορούσε να είναι και ο Φούφουτος. Ο Μελισσανίδης είσαι και περιμέναμε να κάνεις μια κίνηση. Ξέρω ότι δεν μπορείς να φέρεις τον Ρονάλντο. Η ελληνική αγορά είναι πενιχρή για τέτοιες πολυτέλειες. Δεν πειράζει. Ούτε θέλω να πάμε σε εποχές παραλογισμών που μας οδήγησαν να παίζουμε με την Τρίγλια Ραφήνας. Αλλά ένα κάτι ρε αδερφέ. Έναν παίκτη για κράχτη. Έναν. Όχι πάλι με δανεικούς και φτηνές επενδύσεις μπας και μήπως βγουν.  

Αντίθετα πας και τα σκας στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική απάτη της δεκαετίας που λέγεται Πέτρος Μάνταλος. Ο Μάνταλος, μπορεί να τριπλάρει. Μπορεί να σεντράρει. Μπορεί να πασάρει. Μπορεί να σκοράρει. Τελικά τίποτα δεν μπορεί να κάνει πραγματικά καλά. Υπερεκτιμημένος παίκτης σε μια ΑΕΚ που απεγνωσμένα αναζητούσε έναν ηγέτη. Αν ο Μάνταλος θέλει να κάνει μεγάλη καριέρα, ένας είναι ο δρόμος. Να γίνει αμυντικό χαφ ώστε τις όποιες τεχνικές αρετές του να τις χρησιμοποιήσει συμπληρωματικά.

Οι παίκτες έσκασαν από την υπερπροσπάθεια που ξεκίνησε τον Αύγουστο. Στο πρωτάθλημα σε 11 αγωνιστικές έχουν 10 δοκάρια που δεν έχει ξαναγίνει. Στο Ch. L παίζουν εναντίον ανώτερων ομάδων και μια φορά που έπαιξαν ένα φανταστικό παιχνίδι με τη Μπενφίκα, ήταν τρομερά άτυχοι. Που να φανταστεί ο Ουζουνίδης και ο Μελισσανίδης πως ο 30% της επίθεσης Λιβάγια, θα πλακωνόταν με τον Ούγγρο στο τέλος των προκριματικών γύρων  και να φάει 4 αγωνιστικές; Θα σε προλάβω. Δεν υπάρχει καμία άλλη ομάδα στην Ελλάδα που να έχει στο ρόστερ της, δύο Λιβάγια ώστε να πει, δεν πειράζει, έχω τον άλλον. Δεν χρειάζεται ούτε να φύγει ο καλός και εργατικός Ουζουνίδης, ούτε να αλλάξει το μισό ρόστερ. Συμβαίνουν και ατυχίες. Πέρυσι η ΑΕΚ είχε γυρίσει πολλά στραβά παιχνίδια. Φέτος δεν μπορεί. Τι να κάνουμε, μπορεί ο ΠΑΟΚ. Ας μην ξεχνάμε ότι μετά τον Παναθηναϊκό και τον Παναιτωλικό η ΑΕΚ έχει το τρίτο πιο νεανικό ρόστερ. Να την κατηγορήσουμε για το ch.l. ? Αφού οι άνθρωποι παίζουν με 3 ταχύτητες πιο πάνω! Ποια άλλη ελληνική ομάδα θα μπορούσε να σταθεί;;

Πιστεύω στη σημειολογία. Πέρυσι η ΑΕΚ είχε τον ενθουσιασμό και επειδή δεν την έλεγες και φαβορί, κατάφερε και έμεινε αήττητη σε όλα τα ντέρμπι. Θυμάμαι πέρυσι ένα τρομερό 2-3 εναντίον του Ολυμπιακού με τα γκολ του Λιβάγια και του Μάνταλου στα τελευταία 6 λεπτά. Κέρδισε τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ με 10 παίκτες. Ήρθε ισοπαλία με τον ΠΑΟ με 4 βασικούς παίκτες εκτός ομάδας λόγω τιμωριών και τραυματισμών. Ξανά με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, 1-2 με τα γκολ του Τσιγκρίνσκι και του Γιακουμάκη που φώναζε ο κυρ Σάββας για επιθετικό φάουλ, τεχνική ποινή, κόκκινη κάρτα, ελεύθερες βολές και πυρηνική βόμβα. Τέλος κέρδισε άνετα με 3-0 τον Παναθηναϊκό. Όλα αυτά την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο δεν τα βλέπουμε. Αντίθετα ο ΠΑΟΚ έχει τη ρέντα του πρωταθλητή. Ειδικά στο Καραϊσκάκη, το παιχνίδι ήταν για 8 γκόλ.

Για φέτος το έχουμε πιάσει το υπονοούμενο. Επεισόδια οι οπαδοί του ΠΑΟΚ με ρίψεις φωτοβολίδων σε ευθεία βολή, πρόστιμο. Τα ίδια οι οπαδοί του Ολυμπαικού, πρόστιμο. Όταν πήραν σειρά οι οπαδοί της ΑΕΚ, αφαίρεση βαθμών. Οπότε για φέτος τα πρωτάθλημα το ξεχνάμε και μόνο για αυτό δίνω ένα ελαφρυντικό στο ότι δεν υπάρχει λόγος για περαιτέρω μετεγγραφική ενίσχυση. Σε λίγο το champions league τελειώνει και για ένα παιχνίδι τη βδομάδα στο ελληνικό πρωτάθλημα, καλή είναι η ΑΕΚ.  Δεν πειράζει, ας είναι πρωταθλητής ο ΠΑΟΚ. Τόσα χρόνια επενδύσεων, προσδοκιών και προσπάθειας, χαλάλι. Το μίσος είναι αυτό που δεν καταλαβαίνω…  

Ο ΠΑΟΚ πέρυσι έδειξε την αλαζονεία του νεόπλουτου και την πάτησε. Φέτος που είναι πιο συγκρατημένος, είναι η σειρά του.

ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ

Που πάμε

Ξέρω πως με την πρώτη ανάγνωση, θα γελάσεις. Θα αναρωτηθείς με τι κάθομαι και ασχολούμαι. Νομίζω πως είναι απείρως καλύτερο να ασχοληθείς με αυτά τα θέματα σε περίοδο ηρεμίας ώστε την κρίσιμη ώρα να έχεις μια συνταγή και απλώς να την εκτελέσεις, παρά να περιμένεις να σκεφτείς την ώρα του πανικού.

Η χώρα μας είναι η έκτη πιο σεισμογενής στον κόσμο. Πρόσφατα ζήσαμε τις τραγωδίες στο Μάτι και στη Μάνδρα. Θυμάμαι στο σεισμό του 1999, το πρώτο βράδυ φιλοξενήθηκα σε ένα φιλικό σπίτι στον Ωρωπό. Ο Κηφισός ήταν φρακαρισμένος και μέχρι να φτάσαμε κάναμε  4 ώρες. 

Μην περιμένεις από το κινητό σου. Δεν θα λειτουργεί. Όλα τα δίκτυα, είτε οδικά είτε κινητής τηλεφωνίας είναι σχεδιασμένα για τυχαία προσπέλαση. Δεν είναι για μαζική κίνηση πανικού. 

Καταρρέουν.

Συζήτησε με την οικογένεια σου. Αν γίνει κάποια σημαντική καταστροφή που θα συναντηθείτε. Και στην κύρια κατοικία και στο εξοχικό. Αν δε, το εξοχικό βγάζει σε μια απόκρημνη παραλία, συνεννοηθείτε και συνεργαστείτε με τους γέιτονες να φτιάξετε σκαλάκια. Τώρα που το Μάτι είναι φρέσκο.

Συμφωνήστε από κοινού έναν τόπο συνάντησης αν δεν λειτουργούν τα κινητά σας. Όλοι έχουν κάπου κοντά τους είτε ένα πάρκο, είτε μια εκκλησία, είτε ένα γήπεδο μπάσκετ. Σε περίπτωση σεισμού ή πυρκαγιάς, ένας μεγάλος ανοιχτός χώρος είναι το καλύτερο δυνατό. Όχι κοντά σε κτίρια και σε δέντρα.

Τι παίρνω

Έστω ότι έχεις στη διάθεση σου 5-10 λεπτά για να εγκαταλείψεις το σπίτι σου. Θα σκεφτείς τα βασικά που παίρνεις μαζί σου αυτόματα καθημερινά – κινητό, τσιγάρα, κλειδιά, πορτοφόλι – και χαρήκαμε. Κάτσε λοιπόν με ηρεμία, σκέψου και κατέγραψε τα. Αυτό έχω κάνει και σου το προτείνω. Αν θα έχεις χρόνο, αν θα μπορείς, αν, αν, αν, δεν ξέρω. Καλύτερα όμως να έχεις έναν οδηγό, παρά να σβήσεις τελείως από τον πανικό.

Αρκεί βέβαια, να θυμηθείς που έχεις το χαρτί !

Σε μια βαλίτσα λοιπόν, βάλε καταρχάς όλα τα ηλεκτρονικά σου. Λαπτοπ, ταμπλετ, κινητό, στικάκια, σκληρούς δίσκους. Powerbank. Γράψε και μια μαγική λέξη γιατί δεν θα το θυμηθείς. Τους φορτιστές. Καλό είναι όλα τα ανωτέρω αν τα έχεις σε κάποιο ντουλάπι ή συρτάρι να είναι μαζεμένα και να μην τρέχεις πέρα δώθε.

Διάφορες προσωπικές σου συσκευές όπως η φωτογραφική μηχανή. Κάποια αναμνηστικά, κάποια πολύτιμα προσωπικά σου αντικείμενα που δεν θέλεις να χαθούν και φυσικά όλα τα χρήματα σου.

Άλλα μπινελίκια που δεν το καταλαβαίνεις αλλά θα σου χρειαστούν.  Ένας φακός, μια σφυρίχτρα, ένα μαχαίρι, αν έχεις ελβετικό σουγιά ή κάτι αντίστοιχο, την ταυτότητα σου, ένα σημειωματάριο με στιλό, ένα μπουκάλι με νερό και χαρτομάντηλα.

Κάνε εν ηρεμία μια βόλτα στο σπίτι σου. Δες τι έχεις. Κατέγραψε το. Μη δώσεις μεγάλο βάρος στα ρούχα γιατί αν με το καλό βρεθείς ζωντανός, θα έρθει μια ανθρωπιστική βοήθεια, κάτι θα φορέσεις. Προσωπικά πάντως, χρονομέτρησα τον εαυτό μου και μετά από συναγερμό, σε 7 λεπτά τα μάζεψα όλα και την έκανα.

Διακοπές -  Ταξίδια

Δύο πράγματα πρέπει να προσέξεις. Τι πρέπει να κάνεις όταν θα φύγεις από το σπίτι σου και κυρίως τι πρέπει να πάρεις μαζί σου. Πόσες φορές έχεις ακούσει το «αχ ξέχασα να». Λίγο να αφεθείς και να πιεστείς να φύγεις, κάτι θα ξεχάσεις. Οπότε φρόντισε να τα έχεις έτοιμα και καταγεγραμμένα.

Το φεύγα είναι εύκολο.

Αν έχεις λουλούδια πότισε τα και οπωσδήποτε να φορτίσεις τις συσκευές σου. Να κλείσεις του γενικούς του νερού και του ρεύματος. Μια διαρροή ή ένα βραχυκύκλωμα, θα είναι καταστροφικά. Το να αφήσεις μισάνοιχτα πορτοπαράθυρα για να μη φαίνεται το σπίτι άδειο, είναι ρίσκο. Καλύτερα κλειδαμπάρωσε τα και μίλα με έναν γείτονα να έχει το νου του.

Άδειασε τα σκουπίδια από τους κάδους και τη στάχτη και τα αποτσίγαρα. Θα σκυλοβρωμάει το σπίτι σου. Τέλος καλό είναι να ταπώσεις τα φρεάτια και τα σιφόνια.

Η βαλίτσα

Δεν θεωρώ ότι χρειάζεσαι ειδικό σεμινάριο. Προσωπικά είδη και ρούχα. Άδειες σακούλες για τα άπλυτα. Κατέγραψε όλα όσα σου χρειάζονται και όταν έρθει η ώρα, απλώς ξεκίνα να φτιάχνεις τη βαλίτσα. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με έχει σώσει αυτό το αρχείο. Σε 20-30 λεπτά είμαι έτοιμος ! Τους φορτιστές ! Αν καπνίζεις, πάρε μερικά πακέτα μαζί σου. Μην είσαι σίγουρος πως θα τα βρεις όλα όπου πας και από την αρχή.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Είχα δει το σχετικό δημοσίευμα και έσπευσα στην Πειραιώς 254 στον Ταύρο. Πέρυσι είχα παρακολουθήσει κάτι αντίστοιχο με την Αγιά Σοφιά και δεν έχασα την ευκαιρία.

Ο Θόλος είναι μαγικός. Βέβαια για να φτάσεις σε αυτόν θα πρέπει να ταλαιπωρηθείς, καθώς προσπαθούσα για δύο μέρες να μιλήσω με κάποιον ώστε να κάνω κράτηση Στο τηλεφωνικό κέντρο του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού ( τι ωραίο ακρωνύμιο) , οι επιλογές που έχεις δεν περιλμβ΄’ανουν τον Θόλο περιμένεις να συνδεθείς και περιμένεις, και περιμένεις, και περιμένεις και στο τέλος σου λέει ένα ηχογραφημένο μήνυμα πως πρέπει να αφήσεις όνομα και τηλέφωνο και δεν σε παίρνουν.

Με την επιμονή τα κατάφερα.

Το Σάββατο το μεσημέρι είναι μια εξαιρετικά καλή ώρα για να πας γιατί έχει λίγο κόσμο και μπορείς να κάτσεις όπου θέλεις. 132 καθίσματα έχει και ήμουν μαζί με άλλα οκτώ άτομα !

Το φαντασμαγορικό με τον Θόλο είναι πως λες και βρίσκεσαι σε ένα ελικοπτεράκι και κάνεις ένα πρωτόγνωρο ταξίδι στο χρόνο. Η Ακρόπολη. Ο Παρθενώνας. Το Ερέχθειο. Το μεγαλείο του Ελληνισμού. Η απίστευτη αρμονία και αρχιτεκτονική που ούτε σήμερα δεν αντιγράφεται. Τόσο προσεγμένη παραγωγή που στο βάθος φαίνονται πως ήταν τα Μακρά Τείχη !

Σαν να τα βλέπεις ζωντανά, σαν να σου μιλάνε, τα κειμήλια του πολιτισμού μας. Η ιστορία μας. Η πατρίδα.

Πολλές πληροφορίες, εξαιρετική ξενάγηση σε όλα τα μνημεία του Ιερού Βράχου ακόμα και 3 κουίζ που μπορεί να συμμετέχει και το κοινό. Στις τρεις ερωτήσεις, έχασα τις δυο.

Αν θέλεις να αισθανθείς καλύτερα από αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε μπορείς μεν να δεις την αγαπημένη σου ομάδα να νικάει στο ποδόσφαιρο ή στο μπάσκετ αλλά αν θέλεις να νοιώσεις πόσο ευλογημένος είσαι που είσαι μέρος ενός μεγαλείου και να ξεστραβωθείς, τρέχα στο ΙΜΕ.

Όχι, δεν είναι όλα δεδομένα. Όχι δεν είναι «νταξ .νρέ τώρα, η Ακρόπολη». Μπροστά μας την βλέπουμε καθημερινά και δεν ξέρουμε ούτε το 5%.

Αν είσαι γονιός ή νονός, και δεν πας το παιδί να δει κάτι πραγματικά σπουδαίο, είσαι εγκληματίας.

Να πάτε.

Να πάτε να δείτε κάτι πραγματικά πολύ καλύτερο αυτό που φαντάζεστε, από αυτό που ζείτε, από αυτό που νομίζετε.

Υγ. Πέραν των 10 ευρώ για το εισιτήριο, πήγα και στο πωλητήριο να πάρω κάτι για την ενίσχυση του ΙΜΕ. Πάμπτωχο. Ειδικά με αφορμή την Ακρόπολη, θα μπορούσαν να είχαν έστω τα κλασικά γκρικ τουριστ αναμνηστικά αλλά ούτε καν αυτά.

ΗΛΙΑΣ ΨΙΝΑΚΗΣ

Έκανα λάθος. Το παραδέχομαι.

Πίστευα πως όταν ένας άνθρωπος είναι πλούσιος,  διάσημος και  θέλει να ασχοληθεί με τα κοινά, μόνο καλό μπορεί να κάνει καθώς δεν μπαίνει για να φάει. Είναι ήδη χορτάτος.

Επειδή σε μια χώρα παρηκμασμένη, αναζητούμε διαρκώς καινούρια πρόσωπα, σκέφτηκα πως καλό είναι να δούμε και κάτι άλλο πέραν τον αποτυχόντων πολιτευτών στις εθνικές εκλογές και επαγγελματιών πολιτικών εν γένει. Αν ήμουν κάτοικος του Μαραθώνα, και εγώ τον Ψινάκη θα ψήφιζα.

Στην αρχή κέρδισε τις εντυπώσεις. Τα δημοτικά συμβούλια έγιναν τηλεοπτικό προϊόν, οι απειλές εναντίον του με σφαίρες – όπως υποστήριζε - τον οδήγησαν στο γραφείο του τότε υπουργού προστασίας του πολίτη, Βασίλη  Κικίλια, αγκαζέ με τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο. Ο κόσμος πίστεψε ότι κάτι αλλάζει.

Πέρασαν τα χρόνια και ο Μαραθώνας δεν έγινε Ριβιέρα κατά τις εξαγγελίες του Δημάρχου. Φτάσαμε στην ανείπωτη τραγωδία. Σε καμία περίπτωση δεν περίμενα να γίνει Σουπερμαν και να πάρει τη μάνικα ή να φυσήξει και να σβήσει τον πύρινο όλεθρο.

Το ψέμμα που είπε στις κάμερες ότι «κάηκε και το δικό μου και σπίτι και καλύτερα για να μη λένε ότι έβαλα τη φωτιά εγώ» ήταν φρικιαστικό.

Μα καλά, δεν σκέφτηκε ότι μπορεί κάποιος να το έβλεπε;; Πως τόλμησε και το είπε;; Δεν άργησαν να βγουν οι φωτογραφίες με την οικία Ψινάκη άθικτη και εκτέθηκε ανεπανόρθωτα. Δεν περίμενα να είναι τόσο απρόσιτος στην ανθρώπινη τραγωδία. Λες και φοβόταν μη λερωθεί το πανάκριβο κοστούμι του και δεν μπήκε στον αχυρώνα. Λες και ο κοσμάκης που καταστράφηκε δεν άξιζε παρηγοριάς και συμπαράστασης. Ακολούθως   δήλωσε πως χρειάζεται επειγόντως διακοπές και δεν θα ξαναβάλει υποψηφιότητα γιατί σκοτώθηκε στη δουλειά. Αν βιάζεται υπάρχει και η παραίτηση. Λες και με 99 νεκρούς στην πλάτη θα ξανάβγαινε με περίπατο.

Το χθεσινό που έκανε είναι άνευ προηγουμένου ! Διέκοψε ο αθεόφοβος τον Μαραθώνιο, ΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ, για να περάσει το δρόμο με τη συνοδεία του ! Σε μια γιορτή για την Ελλάδα, με 50.000 συμμετοχές από 107 χώρες, σε μια απευθείας σύνδεση από το 490 προ Χριστού στο σήμερα, ένας ….Ψινάκης είπε να κάνει το κομμάτι του λες και βρίσκεται στο super paradise στη Μύκονο.

Όσες συμπάθειες και αν είχε από τη συμμετοχή του στα τηλεοπτικά σόου, θα μείνει στην ιστορία ως ο πιο αντιπαθής δήμαρχος που πέρασε από τον Μαραθώνα.

Ντροπή μωρή κουλή, ντροπή ! 

ΟΙ ΣΟΒΑΡΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ.

Ένας φίλος παλιός και καλός μου διηγήθηκε τις προάλλες μια ιστορία. Όπως έπρεπε. Με αλκοόλ και καπνό στο μπαρ το σκοτεινό. Ο λόγος που τη μεταφέρω είναι γιατί στη χώρα της παρακμής που λέγεται Γιουνανιστάν, έχουμε ανάγει σε πρωτάθλημα τη στρέβλωση.

Πριν από λίγες ημέρες αδερφέ μου ύποπτε, βρέθηκα για δουλειές στην Βουδαπέστη. Κάθε Κυριακή πίσω από το κοινοβούλιο τους, που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρώπη, κάνουν υποστολή σημαίας. Έρχεται στρατιωτικό απόσπασμα, τυμπανιστές, τελετουργία κανονική. Σκέψου ότι αυτό είναι τουριστικό αξιοθέατο όπως εμείς έχουμε τους τσολιάδες στο Σύνταγμα.

Το σημείο που γίνεται η υποστολή είναι πέρασμα για την πλατεία Ελίζαμπεθ που είναι λίγο παρακάτω και την έχουν ως «έδρα» οι αναρχικοί. Την ώρα λοιπόν που γινόταν η υποστολή, μια ομάδα αναρχικών έτυχε και περνούσε από το σημείο και έκατσαν σε στάση προσοχής!

Εκεί τον διέκοψα καθώς στο μυαλό μου πήγε ότι και στο δικό σου, βλέποντας τους εγχώριους.

Στάσου ρε φίλε. Πως ξέρεις ότι ήταν όντως αναρχικοί;;;;

Στην αρχή νόμιζα πως ήταν πανκιά. Αλλά όταν τους πρόσεξα είδα πως στα τζάκετ τους είχαν ζωγραφισμένα τα γνωστά «Α». Μου έκανε μεγάλη εντύπωση πως οι νεαροί στάθηκαν προσοχή, ακίνητοι, αμίλητοι, μέχρι να γίνει η υποστολή της σημαίας και στο συγκεκριμένο σημείο δεν υπήρχε αστυνομία. Ήταν μόνο οι έξι στρατιωτικοί για την τελετή και είχαν ένα σχοινάκι για να μην πάει ο κόσμος στο σημείο που δίπλωναν τη σημαία.

Ούτε φωνές, ούτε συνθήματα, ούτε μολότοβ, ούτε να κάψουν τη σημαία τους, τίποτα από αυτά.

Πολιτισμός φίλε μου ύποπτε. Πολιτισμός.

Αυτά μου είπε ο φίλος μου και επειδή ξέρω ότι είναι αξιόπιστος, τα μεταφέρω. Δόξα τω θεώ έχω ελάχιστα όνειρα σε αυτή τη ζωή καθώς αυτά που ήθελα, τα έκανα. Ένα από αυτά που μου απομένουν είναι να γυρίσω όλη την Ελλάδα και έχω υπολογίσει πως σε 15 χρόνια θα τα έχω καταφέρει. Το εξωτερικό δεν είναι προτεραιότητα μου γιατί πρώτα θέλω να γνωρίσω τον τόπο μου.

Δεν σου κρύβω όμως πως πολύ φοβάμαι ότι αν ταξιδέψω, θα σιχαθώ τόσο πολύ την παρακμή της χώρας μας που θα μεταναστεύσω…

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΟΠΙΤΑΣ

Ο Αλέξης Τσίπρας αποδεικνύεται μαέστρος επικοινωνιακά. Με μια φούσκα αποπροσανατολίζει τη δημόσια συζήτηση, γίνονται αναλύσεις επί αναλύσεων και στο τέλος τίποτα. Και καλά αυτός. Μετά από 4 χρόνια τον μάθαμε. Ο Ιερώνυμος τι κάνει μαζί του;;;

Είμαι απολύτως βέβαιος πως το σκηνικό στήθηκε για να καλύψει τους τριγμούς των ΑΝΕΛ και το πιο σημαντικό : Βρισκόμαστε θεωρητικά εκτός μνημονίων και δεν μπορούμε να δανειστούμε από τις αγορές με τα επιτόκια δανεισμού της χώρας μας να σκαρφαλώνουν συνεχώς προς τα πάνω !

Είμαι περίεργος να δω πόσα άλλα επικοινωνιακά μαξιλάρια έχει ακόμα στη διάθεση του ο Τσίπρας για να καλύψει τη ζοφερή καθημερινότητα. Σκάει ο Κατσίφας, να σου και η Συνταγματική Αναθεώρηση. Άλλη φούσκα και αυτή. Αφού δεν θα γίνει, τι το κουράζετε;

Υπάρχει και το σκάνδαλο με τη Novartis, το ΚΕΛΠΝΟ και το Ερρίκος Ντινάν. Από τη μια μαύρο χρήμα στους πολιτικούς δεν βρέθηκε. Από την άλλη οι ορκωτοί βουλευτές έλλειμμα δεν βρήκαν. Από την παράλλη, το Ερρίκος Ντινάν είχε 230 εκατ ζημίες, εργαζομένους απλήρωτους και ο Άδωνις Γεωργιάδης το πούλησε για 115 εκατ!!! Το δημόσιο και οι εργαζόμενοι εξοφλήθηκαν, χρέη δεν έχει και έρχεται η κυβέρνηση να το πάρει πίσω καθαρό και κερδοφόρο με …..70 !!!!  Η δε φοβερή και τρομερή κρύπτη που ανακαλύφθηκε ξαφνικά έγινε αποθήκη. Εν ολίγοις άνθρακας ο θησαυρός. Υπάρχει θα μου πεις και η χρυσή εφεδρεία των Ρουβικώνων. Στα δύσκολα θα βάλουν πλάτη τα παιδιά.

Για την Αριστερά στην Ελλάδα, δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό έχουν οι Σκοπιανοί ως Μακεδόνες. Το ίδιο δικαίωμα όμως δεν το έχουν οι Έλληνες της Νότιας Αλβανίας ως Βορειοηπειρώτες.

Παρομοίως και ο διαχωρισμός της Εκκλησίας με το κράτος. Πυλώνας για την Αριστερά. Σύμβολο. Ιδανικό. Μόνο που παρακολουθήσαμε μια μπαλαφάρα.

Ο διαχωρισμός της Εκκλησίας με το κράτος έχει 3 άξονες.

Α. Την αλλαγή του Συντάγματος. Το προοίμιο και το άρθρο 3. Κατ’ επέκταση τα θρησκευτικά σύμβολα στα σχολεία, στα δικαστήρια, στη σημαία και φυσικά το μάθημα των θρησκευτικών.

Β. Τη μισθοδοσία των ιερέων.

Γ. Την εκκλησιαστική περιουσία.

Σε ότι αφορά το πρώτο, ο πρωθυπουργός της καρδιάς μας, είπε πως δεν αλλάζει τίποτα.

Σε ότι αφορά το δεύτερο, μόνο απορίες μας άφησαν.

Αν η μισθοδοσία των ιερέων κατατεθεί ως επιδότηση, αν αρρωστήσει ο ιερέας, σε ποιο ασφαλιστικό ταμείο θα πάει; Εκτός και αν πρέπει να κάνει μόνος του ιδιωτική ασφάλιση. Αν ο ιερέας συμπληρώσει συντάξιμα έτη, από πού θα πάρει σύνταξη; Από εμένα;

Ποιος μου λέει αύριο ότι η επιδότηση δεν θα υποστεί κούρεμα ή καθυστέρηση καταβολής λόγω αδυναμίας του κράτους; Στο κάτω κάτω της γραφής δεν καταλαβαίνω σε τι χρειάζεται η ξεχωριστή καταβολή σε επιδότηση αφού βγαίνουν από την ίδια τσέπη. Η μόνη λογική εξήγηση είναι να μείνουν λογιστικά 10.000 κενές θέσεις στο δημόσιο για να κάνει ο Τσίπρας και άλλους διορισμούς.

Σε ότι αφορά την καθ’αυτή εκκλησιαστική περιουσία συμφωνώ να γίνει καταγραφή, αξιοποίηση και να μοιραστούν τα κέρδη αλλά αυτό το είχε νομοθετήσει ο Σαμαράς! Πλάκα μας κάνουν ο Ιερώνυμος με τον Τσίπρα;

Σημείωση : Μην ακούς περί εκκλησιαστικής περιουσίας και τσιμπάς.

Από το 1.300.000 στρέμματα, τα 1.100.000 είναι δάση και βοσκοτόπια. Άχρηστα δηλαδή.

Τα υπόλοιπα είναι γεωργικές καλλιέργειες. Υπάρχουν και 400.000 στρέμματα  που είναι αμφισβητούμενα και εκεί θέλει πολύ δουλειά για να ξεχωρίσουν.

Ζήσε Δεκέμβρη μου να γιορτάσουμε το Πάσχα.

Άσε που μιλάμε για κάθε μοναστήρι, ενορία και μητρόπολη με τη δική της περιουσία, χαρήκαμε. Πάντως, αν γίνει είμαι υπερ. Προτιμώ μια Εκκλησία με οικονομική δραστηριότητα και ανεξαρτησία που θα χρηματοδοτεί τους κοινωφελείς σκοπούς της, που θα ανοίξει την αγορά εργασίας, θα αποδίδει στο κράτος ασφαλιστικές εισφορές και ΦΠΑ και δεν θα έχει ανάγκη κανέναν. Παρά τώρα που κατηγορείται για αμύθητη περιουσία και το 85% των εκτάσεων της είναι άχρηστο προς αξιοποίηση! Σκέψου δε, πως το παρκάκι κάτω από τον Ευαγγελισμό, είναι της Εκκλησίας! Τι να το κάνει το πάρκο που κάθεται όλος ο κόσμος;;; Να το πουλήσει ή να πληρώσει ΕΝΦΙΑ;

Ξέρω ότι σε πιάνουν τα επαναστατικά σου. Σου θυμίζω πάντως πως τα πιο δύσκολα χρόνια του μνημονίου, η Εκκλησία ήταν αυτή που τάιζε τον κόσμο και όχι το κράτος. Στην αγκαλιά της Εκκλησίας έβρισκαν να φάνε άσπροι, μαύροι, χριστιανοί, άθεοι, μουσουλμάνοι, ρομά, οι πάντες.

Αν θέλεις να σου το κάνω πιο ζόρικο, να σου πω ότι υπάρχουν και άλλα θέματα που πρέπει να αποσαφηνιστούν όπως πχ το αυτοδιοίκητο του Αγίου Όρους και τα χρήματα που πάνε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Εν ολίγοις, ντόρος έγινε, συζήτηση μπόλικη και ουσία μηδέν.