ΓΙΑΤΙ Ο ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

Όχι, δεν κάνω πλάκα και δεν τρολάρω. Το πιστεύω.

Η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη είναι μια σπουδαία ευκαιρία να τελειώνουμε με την Αριστερά στην Ελλάδα που μόνο καλό θα μας κάνει. Οι χώρες του Ανατολικού μπλοκ, ξεμπέρδεψαν με αίμα. Εμείς μπορούμε να το κάνουμε δια της αποσάθρωσης.

Καταρχάς δεν θέλω να ξανακούσω από κάποιον από τους προβεβλημένους ομοφυλόφιλους ή κάποιον άλλον που λόγω εποχής θα κάνει ένα θριαμβευτικό come out, την κλάψα ότι η Ελλάδα είναι μια ομοφοβική χώρα. Δεν ήταν ούτως ή άλλως καθώς οι gay κάθε μέρα μπαίνουν στα σπίτια μας μέσω της τηλεόρασης την οποία διοικούν. Έχουν δικά τους μπαρ, συνοικίες και συμμετέχουν χωρίς κανένα πρόβλημα στη δημόσια ζωή.

Όποιος ξανακάνει το θύμα, η απάντηση είναι δύο λέξεις: Στέφανος Κασσελάκης.

Είμαι πολύ χαρούμενος που η Αριστερά μας έχει ζαλίσει υποκριτικά για τα δικαιώματα του  εργάτη και των φτωχών κοινωνικών στρωμάτων και εξέλεξε έναν αγλαό αμερικανοτραφή gay, εφοπλιστή και στέλεχος της Goldman Sachs, που μας προβάλλει κάθε λίγο και λιγάκι τον συμπαθέστατο Τάιλερ. Αν το έβλεπα αυτό στη Νέα Δημοκρατία, μετά τα πρώτα εγκεφαλικά, θα έψαχνα κάποιο άλλο κόμμα για να ψηφίσω. Το ότι το βλέπω στον Σύριζα, είναι μια χαρά. Αυτό τους αξίζει, αυτοί είναι.

Το θετικό στοιχείο στην περίπτωση του «είμαι ο Στέφανος και κάτι θέλω να σας πω», είναι πως ο άνθρωπος έχει άλλες προσλαμβάνουσες. Από το κορυφαίο κράτους του κόσμου. Οι Έλληνες του εξωτερικού έχουν μια ειδική σχέση με την πατρίδα και περιμένω λοιπόν να στηρίξει πράγματα που τα έχει δει και ξέρει ότι είναι τα σωστά γιατί αυτά έμαθε και με αυτά πρόκοψε. Όπως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τις μεταρρυθμίσεις στο οικονομικό πλαίσιο, τον περιορισμό του άχρηστου συνδικαλισμού, τη μείωση της γραφειοκρατίας, τον Νόμο και την Τάξη. Law and order dear Stefanos. Εν τέλει, της κοινής λογικής για το κοινωνικό καλό.

Τον κατηγορούν διάφοροι για σκέτη επικοινωνία χωρίς πολιτικό λόγο. Αυτοί είναι παντελώς χλέμπουρες. Υπάρχει σήμερα πολιτικός που δεν στηρίζει πολλά ( το λέω κομψά, τα πάντα εννοώ ) στην επικοινωνία;; Απλώς ο Στέφανος το έκανε καλύτερα και εκμεταλλεύθηκε τη συγκυρία. Η κυρία Έφη Αχτσιόγλου που ήταν το φαβορί, ως υπουργός εργασίας τι ακριβώς έκανε; Μείωσε τις εκκρεμείς συντάξεις, έκανε κάποια μεταρρύθμιση, προσέφερε κάτι στην κοινωνία; Α ναι, τον Νόμο Κατρούγκαλου. Επικοινωνία έκανε και αυτή, την έσπρωχναν τα ΜΜΕ ως αδιαφιλονίκητη νικήτρια και στο τέλος ήρθε ο κομήτης Κασσελάκης και την κέρασε παγωτό.

Γιατί κέρδισε ο Κασσελάκης; Εδώ αξίζει να σταθούμε λίγο παραπάνω.

Καταρχάς λόγω προσωπικής λάμψης. Ωραίο παιδί, με τα βίντεο του, συμπαθέστατο το αμερικανικό αξαν και τα λαθάκια του και επειδή έρχεται από τη μάνα του μάρκετινγκ, έκανε αυτό που δεν κάνουν οι σοβαροφανείς δικοί μας. Έπεισε τον κοσμάκη ότι είναι ο φίλος Στέφανος. Φιλικός με όλους, χαμογελαστός, αγκαλιές, σελφιζ, φιλιά, προσιτός, αξιαγάπητος. Οι αμερικανιές που αγαπάμε. Πριν αρχίσεις να μου λες πίπες, για σκέψου: Η Ζωή Κωνσταντοπούλου πως εξελέγη; Με τις καρδούλες! Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γιατί επικράτησε και στη νεολαία; Με το τικ τοκ!

Αυτό είναι το παιχνίδι. Οποιος το έχει, μπαίνει στο γήπεδο και παίζει. Αυτός που δεν το έχει, υποκρίνεται τον σοβαρό και στιβαρό πολιτικό και πνευματικό ηγέτη με μια γλώσσα που δεν λέει τίποτα και τη σιχαίνονται όλοι. Χαρήκαμε.

Η ελληνική κοινωνία έχει δείξει τα τελευταία πολλά χρόνια ότι διψάει για κάτι καινούριο. Ανεξάρτητα από την πολιτική τοποθέτηση καθενός εκάστου. Ωραία περάσαμε τα χρόνια της πλαστικής ευμάρειας του ΠΑΣΟΚ αλλά αυτό επέφερε και μια αποστροφή στο παραδοσιακό πολιτικό σύστημα.

Τα θυμίζω γιατί έχουμε μάθει να ξεχνάμε και μονίμως να κάνουμε τους έκπληκτους και τους κεραυνοβολημένους:

Εσωκομματικές εκλογές Νέας Δημοκρατίας 2009. Φαβορί, η Ντόρα Μπακογιάννη. Κέρδισε κατά κράτος ο Αντώνης Σαμαράς γιατί είχε το προνόμιο ότι από την αποτυχημένη κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή έλειπε.

Εσωκομματικές εκλογές Νέας Δημοκρατίας 2015-2016. Φαβορί, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Κέρδισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Εσωκομματικές εκλογές ΠΑΣΟΚ 2021. Ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ανδρέας Λοβέρδος έχασαν από τον Νίκο Ανδρουλάκη. Με όλα όσα συνέβησαν στο ΠΑΣΟΚ, ο Νικόλας είχε τη λιγότερη φθορά και από τους δύο πρώτους και επικράτησε.

Εσωκομματικές εκλογές Σύριζα 2023. Φαβορί, η Έφη Αχτσιόγλου. Κέρδισε για πλάκα ο Στέφανος Κασσελάκης. Γιατί ο κόσμος αποδοκίμασε όλους τους άλλους που κυβέρνησαν, που ήταν υπουργοί ( η υποψηφιότητα Τζουμάκα ήταν ο ορισμός του καιροσκόπου, ανεκδοτάκι της πυρκαγιάς ) που ήταν προβεβλημένα στελέχη την περίοδο 2019-2023 γιατί απεδείχθησαν άχρηστοι, λίγοι, αποτυχημένοι, που δεν είχαν τίποτα να πουν. Ακόμα και ο Πολάκης δεν τόλμησε καν να κατέβει ως υποψήφιος. Δεν είναι χαζός. Γιατί να φθαρεί;; Τώρα είναι καβάλα. Έκανε τη σωστή επιλογή. Αυτοί που ήθελαν να τον διαγράψουν θα τον βρουν μπροστά τους.

Να ψηφίσουν τον Παππά με καταδίκη στο ειδικό δικαστήριο; Την Αχτσιόγλου που έσπρωχναν τα media; Τον Ευκλείδη που είναι 100 χρόνια στην Ελλάδα και δεν έχει μάθει ελληνικά; Τον πάμπλουτο αριστερό με τις εξυπνάδες περί παράλληλου νομίσματος;

Ο ελληνικός λαός όμως έχει εκφραστεί και άλλες φορές.

Στις πρόσφατες Εθνικές εκλογές, έβαλε στη Βούλη τρία κόμματα παραπλήσιων ιδεών. Την Ελληνική Λύση, την Νίκη και τους Σπαρτιάτες. Πιο παλιά, έδωσε μια ευκαιρία σε μια τηλεοπτική εκπομπή ( Θεοδωράκης ), στον Βασίλη Λεβέντη να πραγματοποιήσει επιτέλους το όνειρο του, έδωσε πολιτική υπόσταση στους πρωτεργάτες των ψεκασμένων, τους ΑΝΕΛ για να πάρει τη σκυτάλη επάξια ο Βελόπουλος. Οι Έλληνες γούσταραν την ωμότητα των Ναζί της Χρυσής Αυγής και αν ο Ρουπακιάς δεν μαχαίρωνε τον Φύσσα ίσως ο Μιχαλολιάκος θα είχε καταγράψει διψήφιο νούμερο και τέλος το σόου του Βαρουφάκη που πήγε να μας καταστρέψει και αντί για απέλαση ( λίαν επιεικώς) , εμείς τον στείλαμε στη Βουλή!

Ο κοσμάκης διψάει για κάτι καινούριο. Πάντα το επιζητά. Έκανε τα πειράματα του στα μνημονιακά χρόνια, έμαθε, αποφάσισε με θαυμαστή ωριμότητα το 2019 και το 2023 αλλά πάντα υφέρπει η φλόγα που επιφανειακά δεν φαίνεται πολύ ισχυρή αλλά αν την αγνοήσεις αγαπητέ Κυριάκο Μητσοτάκη, θα μετατραπεί στην πυρκαγιά της Κωνσταντινούπολης το 446 που κατέστρεψε ολόκληρη την πόλη.

Ο Στέφανος είχε τη συγκυρία με το μέρος του, είναι που είναι και ο Σύριζα ένα κόμμα τσαρλατάνων χωρίς σοβαρή ιδεολογική ταυτότητα, με φελλούς ως στελέχη, είναι πολύ ωραίος και λαμπερός, τρούπωσε και τους πήρε το κόμμα με την αμερικανιά του και τη λάμψη του.

Λένε επίσης για τη διάσπαση του κόμματος και λοιπά χαζοχαρούμενα.

Καταρχάς, αυτά τα έχει λύσει ο Ευάγγελος Αβέρωφ από το 1985 όταν είπε το «όποιο πρόβατο φεύγει από το μαντρί το τρώει ο λύκος».

Να τα θυμίσω;

Στη Νέα Δημοκρατία, οι Σαμαράς, Αβραμόπουλος και Ντόρα Μπακογιάννη, γύρισαν πίσω. Οι Ανελ διαλύθηκαν. Ο Καρατζαφέρης εξελέγη το 2007, το 2009 και χαιρέτησε.

Στην Αριστερά, που είναι σήμερα ο Λαφαζάνης; Ο Λεουτσάκος; Ο Στρατούλης; Ο Ήσυχος; Ο Κοτζιάς; Υπουργοί, μην το ξεχνάμε! Ο ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής; Ο Φώτης Κουβέλης; Κοτζάμ Γιάνης;

Οι αποτυχημένοι πολιτευτές τύπου Φίλης, Καββαδία  και Σκουρλέτης, μπορεί να φύγουν για να προκαλέσουν ντόρο και αν έχουν βεβαίως βεβαίως εξασφαλίσει ότι θα τους δεχθεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Αλλιώς θα μείνουν στα αυγά τους, το πολύ πολύ να γκρινιάξουν λίγο για μερικά λεπτά δημοσιότητας και θα περιμένουν καιροσκοπικά να δουν κατά που φυσά ο άνεμος. Οι «ηχηρές» αποχωρήσεις για τα media, στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία επιρροή στην κοινωνία και μετά από τρεις μέρες δεν θα τους θυμάται κανείς και θα πάνε στην αφάνεια.

Από τη μια ο Κασσελάκης θα φέρει δικούς του, από την άλλη για τον παραδοσιακό Σύριζα υπάρχει ο Παππάς με τον Πολάκη που τέθηκαν αμέσως εκ δεξιών και εξ αριστερών ως αρχάγγελοι του νέου προέδρου και όποιος φύγει, θα ξεχαστεί σύντομα. Αν προσαρμοστεί στην ελληνική πραγματικότητα και κάνει αυτός τα επικοινωνιακά και το κουμάντο οι άλλοι δύο, θα φανεί. Αργά ή γρήγορα όμως θα κληθεί να πάρει αποφάσεις, θα πρέπει να παράξει πολιτική και θα δούμε ποιες είναι οι απόψεις και οι θέσεις του.

Σκέφτομαι βέβαια πως η Αριστερά έχει μεγάλη παράδοση στις διασπάσεις και στα κομματίδια και ο μόνος που προσπάθησε να κάνει μια ένωση ήταν ο Τσίπρας. Οπότε μπορεί, αν ο Στέφανος πει ότι ψηφίζουμε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, να γίνουν χίλια κουβάρια. Δεν θα στενοχωρηθώ ιδιαίτερα καθώς θα είναι καλό για την Ελλάδα μας. Ας γίνουν και 48 κομματίδια να παίρνουν από 0,2% ο καθένας. Για εκλεγμένους βουλευτές δεν το βλέπω γιατί κανείς δεν θα ρισκάρει τα προνόμια και τις αμοιβές του.

Μπράβο σου Στέφανε, περιμένουμε να δούμε τι έχεις να μας πεις και στείλε την Αριστερά όσο χαμηλότερα γίνεται !

Υγ. Η κυβέρνηση πρέπει να ευχαριστήσει δημοσίως τον Στέφανο Κασσελάκη καθώς έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του καθώς τελευταία δεν θριαμβεύουμε κιόλας….

ΟΙ ΝΕΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ

 

Διάβαζα τελευταία μερικά άρθρα για τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ που κατάφερε τα τελευταία χρόνια να παίζει μόνο με Κροάτες ποδοσφαιριστές. Να έχει βγάλει 200 εκατομμύρια από τις πωλήσεις νεαρών ταλαντούχων παικτών και να βρίσκεται στις 30 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Όχι μόνο παράγει, όχι μόνο πουλάει αλλά παραμένει ψηλά!

Διάβαζα επίσης ότι έχουμε το χειρότερο πρωτάθλημα της Ευρώπης σε ότι αφορά την αγωνιστική συμμετοχή στην κορυφαία εγχώρια κατηγορία παικτών κάτω των 21 ετών. Όλοι οι άλλοι, ακόμα και οι Άγγλοι που αγοράζουν ότι κινείται, διαθέτουν περισσότερους.

Κατά καιρούς ακούμε πολλά για το φυτώριο ομάδων όπως ο Άγιαξ, η Μπαρτσελόνα, η Πορτογαλία γενικώς και αναρωτιέμαι αν μπορούμε να κάνουμε κάτι στη χώρα μας.

Η απάντηση είναι τόσο σαφής όσο και το πιστόλι στον κρόταφο.

ΟΧΙ

Οι λόγοι είναι τρεις.

Α) Γιατί εμείς οι ίδιοι ως οπαδοί δεν το γουστάρουμε. Στην Ελλάδα δεν αγαπάμε το ποδόσφαιρο αλλά είμαστε οπαδοί του ηλεκτρονικού πίνακα. Γράφει νίκη; Όλα καλά. Γράφει ήττα; Όλα μαύρα. Δεν έχουμε υπομονή. Θέλουμε αποτελέσματα και επιτυχίες και τα θέλουμε τώρα. Ποιος θα υποστηρίξει νέα παιδιά που θα χρειαστεί να ψηθούν, να κάνουν λάθη, να φάνε σφαλιάρες, να χάσουν και να ξαναχάσουν; Εμείς θέλουμε έτοιμους παίκτες να φέρουν αποτελέσματα. Φαντάσου να βγει ο Μαρινάκης, ο Αλαφούζος, ο Μελισσανίδης ή ο Σαββίδης και να πουν «ξεχάστε το πρωτάθλημα για 3-4 χρόνια, θα παίξουμε με δικά μας παιδιά». Οι κατάρες που θα φάνε θα τους αναγκάσουν σε άμεση παραίτηση!

Β) Ο Έλληνας δεν γουστάρει να δουλέψει. Θέλει καλά συμβόλαια και ζωάρα. Θυμάσαι τα περίφημα μωρά του Γιώργου Δώνη στον Παναθηναϊκό; Έκαναν ένα μπαμ για 6 μήνες και μετά ψάξε βρες τους. Δεν μας αρέσει η ατομική προπόνηση, δεν θέλουμε να δουλέψουμε. Φαντάσου πως ο καλύτερος μας παίκτης παίζει σε μια μικρή σε ευρωπαϊκό επίπεδο ομάδα στην Τουρκία και ο θεωρητικά καλύτερος είναι βασικότατος στον πάγκο της Λίβερπουλ. Σαν να μην έφταναν αυτά όποτε μια ομάδα πάει να πάρει έναν Έλληνα και πρέπει να πληρώσει τα διπλά. Μια δύο εκατόν δύο, προτιμά να δώσει τα μισά, να πάρει τρεις ξένους και έστω ένας να βγει, κέρδος είναι.

Γ) Φαύλο και παρασιτικό σύστημα. Πόσες φορές δεν έχεις ακούσει για ταλαντούχα παιδιά που τους λένε «δώσε μου 5 χιλιάρικα να σε πάω να δοκιμαστείς στην χ ή ψ μεγάλη ομάδα». Αυτά τα λεφτά δεν υπάρχουν, οπότε το ταλέντο οδηγείται στον αγώνα για την επιβίωση. Μόνο οι πλούσιοι γονείς που μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους έξω, έχουν μια ελπίδα.

Μια προσπάθεια γίνεται αλλά θεωρώ πως πάσχει. Ο Άρης ξέρω ότι έχει φοβερούς πιτσιρικάδες αλλά στην πρώτη ομάδα έχει καταντήσει ένα τεράστιο σούπερ μάρκετ αλλοδαπών παικτών που έρχονται και φεύγουν με το τσουβάλι. Ο Ολυμπιακός έχει βγάλει παίκτες αλλά με το σταγονόμετρο. Ο Παναθηναϊκός προτιμά πια τις στοχευμένες κινήσεις σε ξένους και ελπίζει να καταξιωθεί ο Ιωαννίδης. Η ΑΕΚ παίρνει αλλά δεν πουλάει με αποτέλεσμα όποιον αφήσει να φύγει χάνεται καθώς μάλλον δεν άξιζε. Ο Λουτσέσκου προσπαθεί και έχει βγάλει παίκτες αλλά ο ΠΑΟΚ πρέπει κάποια στιγμή και να μάθει να πουλά.

Για να καταλάβεις τη διαφορά, όλο το παραγωγικό σύστημα των δικών μας μεγάλων ομάδων δεν φτάνει ούτε στα μισά της Ντιναμό Ζάγκρεμπ ( 31 παίκτες από το 2017 και 200 μύρια έσοδα ), μιας χώρας που το πρωτάθλημα της δεν είναι τόσο καλύτερο από το δικό μας και που μετράει μόλις 4 εκατομμύρια κατοίκους. 

Εμείς θέλουμε να πάρουμε το champions league, το μουντιάλ, το πανευρωπαϊκό. Θέλουμε επιτυχίες. Αυτό που δεν θέλουμε να καταλάβουμε πως η μικρή μας χώρα θα έπρεπε να είναι φυτώριο παικτών, μια παραγωγική μηχανή που θα ωφελήσει τη χώρα μας πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως. Σε οικονομικό, κοινωνικό και αθλητικό επίπεδο.

Στην πραγματικότητα όμως αυτά εμείς οι ίδιοι, δεν θα τα θέλουμε. Χαιρόμαστε όταν ένα δικό μας παιδί διακρίνεται στα προηγμένα πρωταθλήματα του κόσμου, αλλά αυτό είναι από σπόντα.

Τι θα πρότεινα;

Να δημιουργήσει η ΕΠΟ έναν φορέα με παλιούς παίκτες, πλούσιους ( για να μην έχουν ανάγκη να ζητάνε μίζες ) και με γνώσεις. Να προσλάβει μια εταιρεία που θα αξιολογεί με επιστημονικά εργαλεία τους παίκτες. Να κάνει συνεχή trials με παίκτες από ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, να πηγαίνουν τα παιδιά να παίζουν και οι καλύτεροι να επιλέγονται και να δημιουργηθεί ένα ρόστερ των 33 παικτών. Αφού ακολουθήσουν ένα ετήσιο πρόγραμμα προετοιμασίας με εγχώρια φιλικά και συνεχείς αγώνες, το καλοκαίρι να κάνουν περιοδεία εκτός συνόρων. Η γερμανική, η ιταλική, η ολλανδική και η αμερικανική αγορά, μας ταιριάζουν περισσότερο. Συνεχή φιλικά με στόχο την πώληση. Μπορεί να είναι και δύο αγώνες την ημέρα. Μπορεί να είναι και περισσότεροι παίκτες και να πηγαίνουν για 30 φιλικά σε δύο χώρες την ίδια περίοδο. Στα συμβόλαια θα υπάρχει ένα ποσοστό για την ΕΠΟ και για την ομάδα από την οποία προέρχεται ο παίκτης με ρήτρα μεταπώλησης. Να φτιαχτεί δηλαδή μια ομάδα με αποκλειστικό σκοπό την πώληση παικτών στο εξωτερικό. Χωρίς μανατζαρέους και κλικαδόρους. Μια καλή πώληση να γίνει, τα έξοδα της ταξιδιωτικής περιοδείας, βγήκαν. Πως είναι τα πειραματικά και τα πρότυπα σχολεία; Κάπως έτσι. Να πάρουν ένα μήνυμα οι γονείς πως υπάρχει έστω κάτι που λειτουργεί αξιοκρατικά. Να απαγορεύεται σε μια ομάδα να αρνηθεί σε έναν νεαρό ποδοσφαιριστή κάτω των 21 ετών να πάει να δοκιμαστεί.

Μόνο όσοι καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα, θα προοδεύσουν. Ακόμα και αν δεν διαγράψουν μια υπέρλαμπρη καριέρα, κατά τον επαναπατρισμό τους θα έχουν άλλες ιδέες, άλλη τεχνογνωσία και άλλη νοοτροπία. Αν μείνουμε στο Γιουνανιστάν, θα βολοδέρνουμε μια ζωή.

ΕΤΕΡΟΣ ΕΓΩ – ΝΕΜΕΣΙΣ

 Τώρα που τελείωσε, ας αναφωνήσουμε όλοι μαζί : ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !

Δεν θέλω να κατηγορήσω τον σπουδαίο Σωτήρη Τσαφούλια. Είναι άλλωστε και ο εύκολος δρόμος.

Με την ταινία και τις «χαμένες ψυχές» έβαλε τον πήχη πάρα πολύ ψηλά. Το «Κάθαρσις» ήταν κατώτερο και το «Νέμεσις» πλησίασε το χώμα.

Είμαι απολύτως βέβαιος – χωρίς προφανώς να το γνωρίζω – πως ο άνθρωπος πρέπει να δέχθηκε σφοδρές πιέσεις. Να παίξω και εγώ, και εγώ, και εγώ, βάλε μωρέ και αυτόν, φίλος είναι, ε, αφού μπήκε αυτός, πρέπει να μπει και αυτός που του έχουμε και μια υποχρέωση και έτσι ξεχείλωσε.

Αν βάλεις και την πανδημία που τα μεροκάματα έπεσαν κατακόρυφα, πολλές χάρες έγιναν εις βάρος της σειράς.

Το Νέμεσις κούρασε απελπιστικά. Το έχτιζε, το έχτιζε, το έχτιζε, γύρω γύρω όλοι, περίμενες κάτι εξωπραγματικό και στο τέλος, μια παπαριά και μισή. Δεν χρειάζονταν 8 ολόκληρα επεισόδια. Ότι είχε να μας πει, μπορούσε να το κάνει στα μισά. Καταλαβαίνω. Οικογένειες, μεροκάματα, επιβίωση.

Χαλάλι.

Στο «Κάθαρσις» εξαφανίστηκε το πνευματώδες και έγινε πιο action, πιο αστυνομικό αλλά για αυτά έχουμε το NCIS. Εξαφανίστηκε ο Δαδακαρίδης, κάποιοι χαρακτήρες περιφέροντο χωρίς νόημα ( Κόρα Καρβούνη – Μάνος Βακούσης ) και ο συμπαθέστατος Σπύρος Παπαδόπουλος ως αρχηγός της αστυνομίας πείθει όσο και ο Μάκης Βορίδης αν δηλώσει ότι ο Ιωσήφ Στάλιν είναι το πολιτικό του πρότυπο. Ο Τάσος Νούσιας ως αρχιμπάτσος, ούτε αυτός πείθει ( θα ήταν καλύτερος στο ρόλο του Λαγούτη ) αφού χλιμιντρίζει αδιάκοπα και την παράσταση κλέβει ο Δημήτρης Καπετανάκος με τον Γεράσιμο Γεννατά.

Στο «Νέμεσις» το ξεχειλώσαμε. Πολλά γύρω γύρω, πολλές παράλληλες πληροφορίες και στο τέλος μηδέν.

Πάντως για να λέμε τη black truth το Έτερος Εγώ είναι μια εξαιρετική παραγωγή, άρτια για τα ελληνικά δεδομένα και η ιδέα της σύνδεσης της αρχαίας Ελλάδας με το έγκλημα είναι ιντριγκαδόρικη και ανοίγει νέους δρόμους για τα ελληνικά σίριαλ.

Όλα όσα βλέπουμε τα τελευταία χρόνια έχουν ακριβώς το ίδια μοτίβο: Ποιος πάει με ποια. Μηδέν σενάρια και διάλογοι, τα ίδια και τα ίδια. Βάλαμε και λίγο άρωμα εποχής για να το πλασάρουμε πιο ωραία για να κάθεται ο κοσμάκης να χαζεύει να περνάει την ώρα του.

Αν μη τι άλλο το Έτερος Εγώ είναι μια πρωτοπορία, μια τολμηρή καινοτομία, κάτι τελείως διαφορετικό στα εγχώρια τηλεοπτικά πενιχρά δρώμενα που αρχίζουν από εισαγόμενα ριάλιτι και τελειώνουν σε καψουροσίριαλ. Διαθέτουμε υπερπληθώρα ηθοποιών και να είναι καλά που εργάζονται και ζουν αλλά ελάχιστοι αξίζουν.

Εύχομαι στον Σωτήρη Τσαφούλια να εκμεταλλευθεί τη δυναμική του και να παράγει ταινίες και σειρές χωρίς πολλές χάρες, προσανατολισμένος στην Τέχνη και αυτά που θέλει να μας πει. Δεν είναι ανάγκη να τους βολέψει όλους τους παλιούς και καινούριους φίλους σε μια σειρά.

Μπράβο για τη συνολική ιδέα, χάρηκα που δεν έχει και άλλο κύκλο, αυτό ήταν, περιμένουμε την επόμενη δουλειά.

Οι ελληνικές σειρές με την ευτυχή συγκυρία να διαθέτουν περισσότερα τεχνικά μέσα δεν μπορούν να αντιγράψουν ούτε τις αμερικανιές, ούτε καν τα τούρκικα σίριαλ στα οποία πέφτουν αμύθητα ποσά. Μπορούν όμως ευφυώς να αντιγράψουν τον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο.

Πνεύμα, πλοκή, διάλογοι, σενάριο. Εκεί πρέπει να βασιστούμε. Αυτά πρέπει να αναδείξουμε. Έτσι θα φανούμε στο παγκόσμιο στερέωμα. Να στίψουμε το μυαλό μας να αφηγηθούμε ωραίες ιστορίες. Με ερμηνείες και περιεχόμενο. Ας μην είναι blockbuster. Δεν μπορούμε και δεν χρειάζεται.

Για τα υπόλοιπα, θα πάμε στη Marvel.

ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ

 

Όταν διαβάσεις τα παρακάτω, ίσως να σκεφτείς ότι είμαι υπερβολικός. Δες όμως τι γίνεται. Από το πουθενά σκάνε mega πυρκαγιές, πλημμύρες που σαρώνουν τα πάντα, καταστροφές, το 112 μπήκε για τα καλά στη ζωή μας και σκέφτηκα να γράψω το παρόν. Έστω και ένας να το πάρει στα σοβαρά και να του φανεί χρήσιμο, θα είμαι ευτυχισμένος.

Σεισμός – Φωτιά – Πλημμύρα

Είμαστε η 6η χώρα παγκοσμίως στους σεισμούς. Το ότι δεν τους νοιώθουμε όλους, είναι γιατί μας σώζει το Αιγαίο. Αν λοιπόν συμβεί κάτι, τα κινητά θα κοπούν. Συνεννοήσου με την οικογένεια σου ένα σημείο συνάντησης αν λείπετε από το σπίτι. Κατά προτίμηση σε ανοιχτό χώρο και κάπου λίγο ψηλά αν γίνεται, που θα μπορείτε να βρεθείτε εύκολα. Αφιερώστε σε ένα οικογενειακό τραπέζι δύο λεπτά, να σκεφτείτε σε μια περίπτωση έκτακτης ανάγκης, χωρίς τηλεφωνική επικοινωνία που να βρεθείτε.

Έκτακτη Αποχώρηση

Έστω ότι έχεις 10 λεπτά στη διάθεση σου για να εγκαταλείψεις το σπίτι σου. Τι θα πάρεις μαζί σου; Πέραν του κλασικού «κλειδιά-τσιγάρα-πορτοφόλι-κινητό-γυαλιά» υπάρχουν και άλλα πολύτιμα για εσένα πράγματα. Χαλαρά, από τώρα,  σημείωσε τα σε ένα αρχείο εκτύπωσε το, και άστο κάπου να υπάρχει. Την ώρα του πανικού δεν θα θυμηθείς τίποτα. Όταν όμως το 112 θα σε προτρέψει να φύγεις, θα πάρεις το χαρτί, θα μαζέψεις αυτά που γράφει και θα έχεις περισώσει τα πιο σημαντικά. Πίστεψε με είναι καλύτερα από το να τα κλαις αργότερα.

 

Πορτοφόλι

Βάζουμε διάφορες καρτούλες, διάφορα πραγματάκια και αν το χάσουμε ή μας το κλέψουν, συνήθως θυμόμαστε τα βασικά. Κατέγραψε ότι έχεις στο πορτοφόλι σου σε ένα αρχείο word και άστο να υπάρχει στον υπολογιστή σου. Θα διαπιστώσεις πως είναι περισσότερα από όσα φαντάζεσαι.

Φωτογραφίες

Σε παρακαλώ πολύ. Τώρα. ΤΩΡΑ. Συνέδεσε ένα καλώδιο από το κινητό σου στον υπολογιστή και αποθήκευσε φωτογραφίες, βίντεο, σημειώσεις, ότι έχεις. Έχω βαρεθεί να ακούω «το έχασα/μου το έκλεψαν και έχασα όλο τον κόσμο». Αν τραβάς συχνά φωτογραφίες, μάθε να το κάνεις μια φορά το μήνα. Είναι κρίμα το πολύτιμο προσωπικό σου αρχείο να εξαφανιστεί από μια ατυχία.

Βαλίτσα

Γράψε αυτά που πρέπει να πάρεις μαζί σου σε ένα ταξίδι. Είτε επαγγελματικό, είτε για διακοπές. Τούδε εφεξής, το να φτιάξεις τη βαλίτσα σου θα είναι παιχνιδάκι και πολύ πιο σύντομο. Θα έχεις έτοιμη τη λίστα σου και θα είσαι άνετος.

Διακοπές

Αντίστοιχα χρήσιμη είναι και μια λίστα του πως φεύγεις από το σπίτι. Τι κλείνεις, πότισμα, πέταμα σκουπιδιών,  κλπ. Κάθε σπίτι έχει τα δικά του.

Έχεις άνεση χρόνου να τα σκεφτείς και να τα καταγράψεις όλα αυτά με την ησυχία σου. Θα ανακαλύψεις ότι είναι πολύ περισσότερα από όσα φαντάζεσαι. 

Αν πιστεύεις ότι σου είναι αχρειάστο, να θυμάσαι πως και αυτοί που καταστράφηκαν, το ίδιο ένοιωθαν.

Πως δεν θα τους συμβεί….

Ο ΑΥΤΟΚΛΗΤΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

 

Ήρθαν οι πλημμύρες και οι υδάτινες καταστροφές, ως δια μαγείας ξεχάστηκε η ανυπολόγιστη καταστροφή κυρίως στον Έβρο. Η βροχή μας έσωσε από τις φωτιές και μας κατέστρεψε με τη χρήση βάρκας σε ορεινά χωριά.

Όλες οι μαρτυρίες που έρχονται από τον Έβρο λένε ότι τις φωτιές τις έβαλαν οι λαθρομετανάστες. Όταν κάποιοι αντέδρασαν, κατηγορήθηκαν ως αυτόκλητοι σερίφηδες.

Όχι, δεν είναι αυτόκλητοι σερίφηδες.

Είναι ακρίτες!

Είναι αυτοί που κρατάνε τα σύνορα!

Είναι αυτοί που στήριξαν έμπρακτα το καλοκαίρι του 2020 όταν πήγαν να μπουκάρουν 120.000 εισβολείς, τα παιδιά μας, της αστυνομίας και του στρατού.

Είναι αυτοί που βλέπουν να γίνονται κέντρο διερχομένων οι περιουσίες τους, να κινδυνεύουν οι οικογένειες τους, δεν τους προστατεύει κανείς και είναι ολομόναχοι και αβοήθητοι.

Η πίεση στους πολιτικούς  έρχεται από τις κοινωνίες. Πολύ καλά έκαναν οι κάτοικοι και αντέδρασαν. Μπας και ξυπνήσουν από το λήθαργο οι πολιτικοί γιατί πιστεύουν πως ο Έβρος είναι πολύ μακριά.  

Δηλαδή κατά την αριστερίζουσα εθνομηδενιστική θολοκουλτούρα του τίποτα, θα έπρεπε να περνάνε αέρα, να βάζουν φωτιές, να γίνει η χώρα μας κάρβουνο και γκέτο και να μη μιλάει άνθρωπος ε;

Κατά τα άλλα βιώνουμε μια κατάσταση που νοιώθουμε ένα απέραντο μπουρδέλο στο οποίο δεν σε προστατεύει κανείς. Η κρατική μηχανή είναι για πέταμα και δεν ξέρω πως μπορεί να φτιάξει αυτό το πράγμα.

·        Στα Τέμπη, «πάμε και όπου βγεί». Και βγήκε. Στην κόλαση.

·        Έσκασαν πυρομαχικά σε στρατόπεδο!

·        Στον Έβρο κάηκαν ένα εκατομμύριο στρέμματα!

·        Στη Ρόδο η φωτιά έκαιγε για μια ολόκληρη εβδομάδα

·        100 αλήτες Κροάτες διέσχισαν όλη την Ελλάδα ανενόχλητοι για να σκοτώσουν το παιδί.

·        Στον Πειραιά δεν υπήρχε λιμενικός για δείγμα για να αποτρέψει τη δολοφονία ενός αθώου ανθρώπου.

·        Ούτε καν εκείνη τη ρημάδα την επενδυτική βαθμίδα δεν πήραμε ακόμα παρά την πλύση εγκεφάλου ότι είμαστε πολύ πολύ κοντά και όπου να ναι έρχεται.

·        Η γνωστή ευπαθής ομάδα παίρνει ένα σκασμό επιδόματα, κάνει ότι γουστάρει και μπαίνει για πλάκα σε ένα νοσοκομείο να πλακώσει στο ξύλο ένα γιατρό και δεν κουνιέται φύλλο. 

·        Συμβαίνει μια θεομηνία και απλώς πεθαίνουμε.

Δεν μπορεί να κρυβόμαστε μονίμως πίσω από το 112, «τα ακραία καιρικά φαινόμενα» και την «κλιματική αλλαγή».

Εμείς δηλαδή τι κάνουμε, πετάμε χαρταετό;

Κάτι πάει θεόστραβα και πρέπει να μπει ένα φρένο.

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ – ΤΟ ΧΑΛΙ ΜΟΥ ΤΟ ΜΑΥΡΟ

 

Μετά από τις τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις, η πραγματική διασκέδαση είναι τα σχόλια των δημοσιογράφων. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που πριν φουσκώνουν τα μυαλά των ανθρώπων και είναι οι ίδιοι άνθρωποι που αμέσως μετά, φέρνουν την καταστροφή. Δεν είναι μόνο θέμα γνώσης του αθλήματος. Είναι φυσιολογικό. Για να έχει δουλεία ιδίως ο αθλητικός δημοσιογράφος πρέπει να έχει να διηγηθεί ή μια καταστροφή ή έναν θρίαμβο. Εδώ και πολλά χρόνια η Ελλάδα μας, δεν πετυχαίνει θριάμβους.

Πριν το μουντομπάσκετ πάντως, σου έγραψα τι να περιμένεις και έπεσα μέσα.

Δεν υπάρχει κάποιο μυστικό. Απλά είναι τα πράγματα. Οι άλλοι είναι καλύτεροι. Μας ξεπέρασαν. Οι Γερμανοί για παράδειγμα, που τους είχαμε για πλάκα, μας κερδίζουν κατά κράτος. Οι Λιθουανοί έχουν σχολή και δουλεύουν συστηματικά.

Νικήσαμε την Ιορδανία, χάσαμε άνετα από την Αμερική και δώσαμε μάχη με την Νέα Ζηλανδία. Αυτό ήταν. Μέχρι εκεί ήμασταν.

Οι Λιθουανοί είναι καλύτεροι και όσοι νόμιζαν πως «τους έκατσε», αμέσως μετά συνέτριψαν κοτζάμ Αμερική. Έλεγε ο εκφωνητής της ΕΡΤ στον αέρα στον αγώνα με το Μαυροβούνιο συνεχώς : «απογοητευμένοι οι Έλληνες διεθνείς από τον αποκλεισμό τη Λιθουανία…» Αφού ήταν καλύτεροι. 25 πόντους στη μάπα φάγαμε! Να καταλάβω μια απογοήτευση αν χάσεις στο καλάθι, στο σουτ, ή από κάποιον χειρότερο ή έστω ίσο που σε νίκησε στις λεπτομέρειες.

Εντάξει σου λέει ο σοφός δημοσιογράφος, αλλά να χάσουμε και από το Μαυροβούνιο, μια κουτσουλιά χώρα; Αυτοί μας κέρδισαν όχι γιατί ήταν εύστοχοι αλλά στα στοιχειώδη του μπάσκετ υπερείχαν ολοφάνερα.

Στην εμφανή ανωτερότητα κάτω από το καλάθι.

Εμείς απομείναμε με το αιώνιο ταλέντο Γιώργο Παπαγιάννη και οι άλλοι είχαν τον Βούτσεβιτς που διαπρέπει στο ΝΒΑ και άλλα τρία κορμιά.

Άρα μας έπαιξαν βόλεϊ, δεν μπήκαν και τα σουτ, αντίο σας.

Τα υπόλοιπα είναι να χαμε να λέγαμε. Ούτε η ομοσπονδία φταίει, ούτε ο Ιτούδης. Χωρίς παίκτες τι να σου κάνει;

Θυμάμαι τους φοβερούς Ισπανούς. Μια παρέα ΝΒΑers που δεν διανοείτο να μη δώσει το παρόν στην Εθνική ομάδα. Και σάρωσε τα πάντα. Θυμάμαι τους θρυλικούς Αργεντίνους. Τον Νοβίτσκι. Τον Πάρκερ.

Κοτζάμ Κριστιάνο Ρονάλντο δεν το συζητάει καν, και στα 38 του όχι απλά πάει στην Εθνική Πορτογαλίας αλλά απαιτεί να παίζει και βασικός! Αυτοί είναι πατριώτες και τους θαυμάζω.

Και κάποιοι δικοί μας, δεν λέω. Ο Γιαννάκης, ο Νικοπολίδης, ο Φώτσης, ο Καραγκούνης.

Κάναμε διεξοδική συζήτηση για τον Τόμας Γουόκαπ ( που χωρίς αυτόν ούτε την Ιορδανία θα κερδίζαμε – χάρη μας έκανε ο άνθρωπος ) και για τον Σλούκα και τον Καλάθη, άχνα. Λες και έχουμε την πολυτέλεια να τους αλλάζουμε.

Τι να σου κάνει η ομοσπονδία και ο Ιτούδης; 100 χρόνια ο Μποχωρίδης αιώνιο ταλέντο. Έφτασε 29 ετών και δεν δούλεψε ποτέ. Ο Μωραϊτης είναι όπως τον θυμάμαι από την ΑΕΚ. Ο ίδιος. Ο Λούντζης δεν μπορεί παραπάνω. Ο Λαρεντζάκης βελτιωμένος αλλά το παιδί δεν έχει τρίπλα και εκρηκτικότητα. Drive δεν μπορεί να κάνει. Δώσε του τη μπάλα, έχει ένα συμπαθητικό σουτ, μέχρι εκεί. Μην πιάσω και τους άλλους, τους είδες. Αυτοί είμαστε, αυτά μπορούμε να κάνουμε. Είδαμε και τον Μάντζουκα. 4 χρόνια στον Παναθηναϊκό, τι κάνει; Που είναι η πραγματική του εξέλιξη;

Το ελληνικό μπάσκετ δεν παράγει παίκτες. Γιατί;

Γιατί ο Έλληνας παίκτης δεν γουστάρει να δουλέψει στην ατομική προπόνηση. Για αυτό και ο Βούτσεβιτς ο Μαυροβούνιος, παίζει βασικός στο ΝΒΑ και εμείς δεν έχουμε ούτε έναν για δείγμα. Μη μου πεις για τον Γιάννη, από την Α2 πήγε εκεί κατευθείαν και δούλεψε σκληρά. Ενώ τα αδέρφια του αράζουν στο όνομα του και κάνουν συμβόλαια που δεν αξίζουν. Δες τον Σρέντερ της Γερμανίας. Τι δουλειά έχει ρίξει για να είναι μια ομάδα μόνος του. Ποιος δικός μας έχει κάνει έστω το 20%;

Είμασταν η χειρότερη ομάδα σε ευστοχία στις ελεύθερες βολές! Ποια ομοσπονδία και ποιος Ιτούδης; Ούτε τις βολές;;;! Οι άμπαλοι!

Η οικογένεια Αντετοκούνμπο είναι ακριβές αντίγραφο της ελληνικής κοινωνίας. Ο Γιάννης πείναγε, δούλεψε, ανταμείφθηκε. Τα αδέρφια του χόρτασαν από τον Γιάννη και όχι μόνο δεν εξελίχθηκαν αλλά μπασκετικά γίνονται χειρότεροι.

Αν αποφασίσει η επόμενη φουρνιά να δουλέψει και να διακριθεί, τότε ξαναμιλάμε. Αν μέχρι τότε καταφέρνουμε να βρισκόμαστε στο top 10, πάλι καλά να λες.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ !

 

 

Σας βαρέθηκα.

Σας σιχάθηκα θέλω να γράφω αλλά δεν μου το επιτρέπει η οξφορδιανή μου παιδεία.

Είστε οι ίδιοι άνθρωποι που μια ζωή περιμένετε να σας σώσουν οι Ρώσοι. Που δεν έχετε διαβάσει ούτε μια σελίδα ιστορίας και θέλετε να το παίξετε και ψαγμένοι. Ούτε το 1821 μας βοήθησαν, ούτε την Κύπρο στο δικό της μνημόνιο, ούτε στο δικό μας. Ποτέ.

Είστε οι ίδιοι άνθρωποι που παλιότερα υποστηρίζατε πως το barcode ήταν το χάραγμα του Αντιχρίστου στα τρόφιμα. 30 χρόνια πέρασαν από το barcode και τίποτα δεν πάθαμε.

Είστε οι ίδιοι άνθρωποι που πιστέψατε εφευρέσεις – παραμύθια – ψευτοπροφητείες που έβαλαν στο στόμα του Αγίου Παϊσίου, και σας τα πούλησαν σε βιβλία κορόιδα, ότι και καλά είπε σε κάποιον ότι θα έμπαινε ως λοχαγός στην Πόλη. Αυτός τώρα πρέπει να είναι 80 ετών.

Είστε οι ίδιοι άνθρωποι που πιστέψατε ότι ο Τσίπρας θα άλλαζε την Ευρώπη, θα τους χόρευε με ζουρνάδες και νταούλια, θα τους  έμπλεκε με δημιουργικές ασάφειες και θα τους έπαιρνε τσάμπα χρήμα με chicken games. Όλα αυτά με ένα νόμο και ένα άρθρο.

Είστε οι ίδιοι άνθρωποι που μετά πήγατε και ψηφίσατε τον Βαρούφακη για να σας φέρει τα παράλληλα νομίσματα που δεν κατάφερε ο Αλέξης.

Είστε οι ίδιοι άνθρωποι που χορεύατε στο Σύνταγμα όταν κέρδισε η λάθος απόφαση στο πιο γελοίο δημοψήφισμα όλων των εποχών. Μπορεί ο Τσίπρας να σας γείωσε και να έκανε το σωστό αλλά ποτέ δεν θα μάθετε από τι γλιτώσατε γιατί σας σώσαμε. Όσοι ψηφίσαμε ναι και οι Ευρωπαίοι.

Είστε οι ίδιοι άνθρωποι που πιστεύετε πως οι άσπρες γραμμές των καυσίμων από τα αεροπλάνα είναι ψεκασμός που προσπαθεί να ελέγξει τα μυαλά σας. Κάντε όμως ένα πειραματάκι: Ανεβείτε στον δεύτερο όροφο μιας πολυκατοικίας και από το μπαλκόνι ψεκάστε προς τα κάτω χυμό πορτοκάλι ή τσάι. Θα φτάσει ακριβώς από κάτω; Ποτέ! Φανταστείτε τι γίνεται 5 χιλιόμετρα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους, πως σφυρίζει ο αέρας, και  με ένα αεροπλάνο να πετάει με 700 χιλιόμετρα την ώρα και πείτε μου τι σας ψεκάζουν. Πραγματικά.

Είστε οι ίδιοι άνθρωποι που απορρίψατε το εμβόλιο, αποδοκιμάσατε την Επιστήμη και όλοι σας είχατε δύο όλα και όλα «επιχειρήματα».

Το ένα ήταν ότι όλοι είχατε φίλο φίλου, φίλο φίλου, φίλο φίλου, που πέθανε από τροχαίο και τον έγραψαν για κορωνοϊό. Το δεύτερο ήταν πως όλα τα στοιχεία που μας παρουσίαζαν ήταν ψέμματα. 2 χρόνια μετά, δεν έχετε τι να πείτε. Ο κόσμος εμβολιάστηκε, τίποτα δεν έπαθε, δεν του φύτρωσε ούτε τρίτο χέρι, ούτε περικοκλάδα στο κεφάλι και αντί να παραδεχθείτε πως πιστέψατε σε παραμύθια, λέτε ότι δεν έχουν φανεί ακόμα οι παρενέργειες. Αν υπήρχαν παρενέργειες, δεν θα μας έλεγαν να κάνουν 3-4-5 δόσεις. Αυτό σημαίνει πως το εμβόλιο αποβάλλεται από τον οργανισμό. Θα ήταν μια η δόση και καλή τύχη.

Είστε οι ίδιοι άνθρωποι που έχετε smartphone, viber, facebook, twitter, Instagram, χρησιμοποιείτε καθημερινά τις υπηρεσίες της Google, διαθέτετε χρεωστικές και πιστωτικές κάρτες, επικοινωνείτε με skype και messenger, επιμορφώνεστε καθημερινά από το youtube και θυμηθήκατε να κάνετε επανάσταση με τις καινούριες ταυτότητες !

Είστε οι ίδιοι άνθρωποι που νομίζετε πως είστε ψαγμένοι αλλά στην πραγματικότητα είστε οι καλύτεροι πελάτες τηλεαπατεώνων που σας πουλάνε επιστολές του Χριστού, παραμύθια με θρησκευτικό και πατριωτικό πρόσημο και σας αδειάζουν τις τσέπες.

Είστε οι ίδιοι άνθρωποι που πιστεύετε ότι γνωρίζετε το παρασκήνιο και στην πραγματικότητα είστε οι πιο φανατικοί θεατές reality, βλακοσίριαλ και αστρολόγων.

Θέλετε να πιστεύετε ότι είστε αναζητητές της αλήθειας αλλά στην πραγματικότητα θέλετε να ζείτε σε παραμύθια, σε αυταπάτες γιατί οι ζωές σας είναι μαύρες.

Εσάς ειδικά δεν χρειάζεται να σας τσιπάρουν.

Σας ελέγχουν και έτσι.

 

Σας βαρέθηκα

Και δεν σας ανέχομαι πλέον.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΥΡΩΠΑΣ

 

Παρακολούθησα τις ελληνικές ομάδες και αυτό που όλοι μπορούμε να διαπιστώσουμε είναι πως υπάρχει μια βελτίωση. Από τον πάτο που βρισκόμασταν είμαστε καλύτερα. Πρέπει να βγάζουμε ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, για να έχουν περισσότερα έσοδα οι ομάδες, να αναβαθμίζεται το προϊόν που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο και να γίνονται επενδύσεις. Επιπλέον μαθαίνουμε από την αλληλεπίδραση με τους άλλους και αναγκαστικά γινόμαστε καλύτεροι.

Θα ξεκινήσω από τον Άρη. Λένε πως στις ακαδημίες του γίνεται σπουδαία δουλειά, οι Κ ομάδες του είναι δυνατές και στην πρώτη ομάδα το ελληνικό στοιχείο εκπροσωπείται από των 37 ετών Χριστοδουλόπουλο που μπαίνει ως αλλαγή.   Διάφοροι αδιάφοροι αλλοδαποί πάνε και έρχονται, όλους τους ξεχνάς και κανέναν δεν θυμάσαι. Είχε μια αξιοπρεπή παρουσία αλλά ομάδα χωρίς ταυτότητα πάντα χάνει στις κρίσιμες λεπτομέρειες.

Ο ΠΑΟΚ με λιγότερα λόγια, λιγότερο γκλίτερ, έχει μια μέθοδο. Έκανε πωλήσεις και έχει μια σοβαρότητα. Μπορεί να μην κάνει το μπαμ αλλά περιμένω μια σταθερή ομάδα που αυτά που της αναλογούν θα τα πάρει.

Ολυμπιακός. Μια φορά να έχει ολοκληρώσει το ρόστερ του πριν ξεκινήσουν τα ευρωπαϊκά του παιχνίδια και τι στον κόσμο. Φέρνει, διώχνει, σουπερ μάρκετ. Πέρασε τη Γκενκ με τα χίλια ζόρια αλλά έτσι δεν τον βλέπω να πηγαίνει μακριά. Πάλι καλά που υπάρχει και ο Φορτούνης και ο μέσος οπαδός του Ολυμπιακού έχει έστω έναν όλο και όλο παίκτη για να ταυτιστεί.

ΑΕΚ. Προφανώς και δεν περιμένω να πάρει το champions league αλλά αν μη τι άλλο έχει καταφέρει τα εξής :
α) Οι παίκτες να μην αισθάνονται παραγκωνισμένοι. Σε όλους δίνονται συμμετοχές και ευκαιρίες και επειδή προφανώς πρέπει να υπάρχει πολύ καλό κλίμα στην ομάδα, όποιος μπαίνει ως αλλαγή δίνει πράγματα.

Β) Αποτίναξε οριστικά την αιώνια στάμπα του λούζερ που είχε ως ομάδα. Πάντα κάτι γίνεται, κάποιος βρίσκεται και σκοράρει. Αυτό είναι ψυχολογία, είναι μεγάλη ευφυία στην τακτική, η ΑΕΚ να επιτίθεται με πολλούς παίκτες. Αχίλλειος πτέρνα, τα ακραία μπακ που θα περίμενα να έχουν περισσότερες επιθετικές αρετές. Για τα ελληνικά δεδομένα, η ΑΕΚ κρατώντας τον κορμό της και κάνοντας μερικές προσθήκες, δεν έχει αντίπαλο.

Γ) Ομοιογενής ομάδα που ο κάθε παίκτης ξέρει τι ακριβώς πρέπει να κάνει. Έχει σαφείς ρόλους, πλάνο και παράγει ποδόσφαιρο. Χθες μας έβγαλε την ψυχή αλλά δεν ξεχνώ τις μικρές λεπτομέρειες. Στο πρώτο παιχνίδι με τη Ντινάμο, η ΑΕΚ μετά το 1-2 είχε 3 καλές ευκαιρίες για το 1-3 που θα ήταν ταφόπλακα. Η Ντινάμο δεν είναι τυχαία ομάδα. Το ρόστερ της κοστίζει 120 εκατομμύρια και έχει μεγάλη εμπειρία διεθνών αγώνων.

Παναθηναϊκός.

Αν έβαζα ένα τίτλο στην πρόκρισή του με τη Μαρσέιγ, αυτός θα ήταν «αυταπάρνηση». Αντιμετώπισε μια καλύτερη ομάδα, που έρχεται σε ένα πρωτάθλημα πολύ ανώτερο του δικού μας και όσο κοστίζει ο Ομπαμεγιάνγκ κάνει σχεδόν όλο το ελληνικό πρωτάθλημα. Έπαιξαν όλοι στο μέγιστο. Όσο και όπως μπορούσαν και σε κάθε φάση τα έδιναν όλα.

Το κατόρθωμα του αξιόλογου Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι πως έχει καταφέρει μια ομάδα που με άριστα το 10 ξέρει μπάλα για 5 και παίζει για 6. Καλοδουλεμένη ομάδα, με ρόλους, με συγκεκριμένο πλάνο. Ακόμα και εκτός έδρας με τη Μαρσέιγ, τους έβλεπες, πίεζαν, έφταναν μέχρι τη μεγάλη περιοχή των Γάλλων – τόσο μπορούσαν – και φιλότιμα προσπαθούσαν. Ναι, θέλει και τύχη. Μπορεί στο επόμενο παιχνίδι ο ΠΑΟ να κλατάρει. Όμως κυνήγησε την τύχη του μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και αυτή αποφάσισε να του χαμογελάσει.

Οι πράσινοι θα χάνουν με αίμα. Θα κερδίζουν με 1-0 και θα πορευθούν έτσι. Και όπου τους βγάλει.

Η βελτίωση της θέσης του ελληνικού ποδοσφαίρου προκύπτει από τη βελτίωση και την τύχη της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού.

Τώρα που γυρίζει ας πάρουμε όσους περισσότερους βαθμούς μπορούμε!

Υγ1. Είσαι 23 ετών, στην ομάδα έχεις πιο έμπειρους και πιο ακριβοπληρωμένους ξένους από εσένα και αναλαμβάνεις το πέναλτι της παράτασης. Υποκλίνομαι Φώτη Ιωαννίδη, έχεις πολλά κιλά καρύδια!

Υγ2. Είσαι η Μαρσέιγ. Συμμετέχεις με επιτυχία σε ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης, διαθέτεις για παίκτες δεκάδες εκατομμύρια και παίζεις με κάτι κουτσούς από την Ελλάδα. Περιμένεις μια χαλαρή επικράτηση και αντί αυτού, στα τελευταία λεπτά σου καταλογίζουν ένα οφσάιντ γκολ που η φάση κρινόταν στην τρίχα και σου καταλογίζουν ένα πέναλτι στο τελευταίο δευτερόλεπτο τραβηγμένο από τα μαλλιά. Στο τέλος σου κάνουν και ένα 5 στα 5 πέναλτι και σε στέλνουν για τάβλι στο Γιβραλτάρ. Φρίκη…

ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ

 

Όσοι ψηφίσαμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν το κάναμε γιατί θα μας διόριζαν στο δημόσιο ούτε γιατί θα είχαμε απολαβές. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου πίστεψε πως αφενός ήταν η μόνη επιλογή, αφετέρου έδειξε εμπιστοσύνη στους χειρισμούς της τετραετίας 2019-2023 και ότι όντως τα πράγματα πήγαν καλύτερα. Καλύτερα και εκ του αναμενομένου.

Να δεχθώ ότι απεδείχθη πως δεν υπάρχει αντίπαλος και η ΝΔ κυριαρχεί.

Να δεχθώ ότι είναι καλοκαίρι αποφόρτισης μετά από δύσκολες περιόδους και παρατεταμένης εκλογολογίας.

Να δεχθώ ότι είναι αδύνατον να γίνουν όλα τέλεια.

Να δεχθώ ότι υπάρχει ένας ανθρώπινος εφησυχασμός και μια σιγουριά.

Όμως αρχίζουν και μαζεύονται πολλά και δημιουργούν απορίες.

Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι σε μια φυσική καταστροφή πρέπει να σταματήσει η ανθρώπινη δραστηριότητα. Ούτε χρειάζεται τα δημόσια πρόσωπα να κλαίνε και να οδύρονται. Καλό είναι να τηρούνται έστω τα προσχήματα.

Ο Μηταράκης εκτός από τη λαμπρή ιδέα της έφιππης αστυνομίας και τη ματαίωση της πανεπιστημιακής, πήγε για μπανάκια εν μέσω καταστροφών. Ο Πατούλης το έριξε στις ζεμπεκιές.

Η φωτιά στη Ρόδο έκαιγε μια ολόκληρη εβδομάδα. Δεν είναι δυνατόν κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια και απλώς να λέμε πως λόγω του 112 γλιτώνουμε ανθρώπους που εν προκειμένω, πάλι είχαμε νεκρούς. Συζητάμε την αυστηροποίηση των ποινών για τους εμπρηστές ακόμα μια φορά. Άσε τα πυρομαχικά που τινάχτηκαν στον αέρα!

Ο Φρέντι Μπελέρης είναι ακόμα στη φυλακή. Αν τον έλεγαν Μπελέρογλου και ήταν απέναντι ο Ερντογάν, δεν θα είχε μπει κάν. Φάγαμε τον Κωνσταντίνο Κατσίφα στη μάπα αλλά εκλεγμένος Δήμαρχος στη φυλακή χωρίς λόγο, πάει πολύ.

Το τελευταίο είναι το σκηνικό με τους Κροάτες και τον θάνατο του Μιχάλη Κατσούρη. Δεν είναι μόνο ο ύπνος της αστυνομίας, αλλά βγαίνει ο Κροάτης Πρόεδρος και απειλεί με βεντέτα αντί να ξηλωθεί χοντρής αποζημίωσης. Και δεν παίρνει απάντηση! Παρά μόνο κάτι χαζοχαρούμενα περί ανεξάρτητης δικαιοσύνης! Έλα Χριστέ και Παναγία!

Αγαπητέ κύριε Πρωθυπουργέ, κάτι δεν πάει καλά…

Αύγουστος είναι, όλα περνάνε στα ψιλά αλλά σαν πολλές αστοχίες μαζεύονται…

Υγ. Ελεύθερος με περιοριστικούς όρους ο Πατήρ Αντώνιος από την Κιβωτό του Κόσμου ε;…

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ – ΟΤΑΝ Ο ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ ΕΠΑΙΖΕ ΤΑΒΛΙ ΜΕ ΤΟΝ WALKUP

 

Αγαπώ όλες τις Εθνικές μας ομάδες, περισσότερο από την ομάδα μου την ΑΕΚ, αλλά με αυτή του μπάσκετ νοιώθω μεγαλύτερο δέσιμο. Είναι αυτή που έδειξε το δρόμο στον αθλητισμό σε όλο το Εθνος, σε μια ολόκληρη γενιά και δημιούργησε όλες τις επιτυχίες σε όλα τα αθλήματα.

Ακριβώς για αυτό το λόγο ο Νίκος Γκάλης δεν πρόκειται να ξεπεραστεί ποτέ και από κανέναν ανεξάρτητα από τους αριθμούς, τα στατιστικά, τα συμβόλαια και τους τίτλους. Γιατί αυτός άνοιξε την πόρτα σε όλους τους υπόλοιπους σε κάθε άλλο άθλημα.

Thomas Walkup ή Τόμας Γουόκαπ επί το ελληνικότερον.

Μεγάλη συζήτηση έγινε στα δίκτυα που η άποψη του καθενός καθορίστηκε από την ομάδα που υποστηρίζει. Η δική μου είναι πάρα πολύ απλή.

Όποιος άξιος, νομοταγής, ευπρεπής αλλοδαπός πολίτης θέλει να φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο, να σηκώσει τη σημαία μας και να γίνει συμπατριώτης μας, είναι ΤΙΜΗ ΤΟΥ και ΤΙΜΗ ΜΑΣ.

Πάμε στις υποκατηγορίες και στα παρακλάδια.

Α) Δεν μιλάμε για παρα φύσιν ελληνοποιήσεις όπως αυτές με τα παιδιά από τη Σερβία τη δεκαετία του 90. Αυτοί ήταν πιτσιρικάδες, δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, είπαν το ναι με το ζόρι και μετά όταν έφτιαξαν την καριέρα τους, πλούτισαν πήγαν και έπαιξαν με την Εθνική της πατρίδας τους. Άσε δε που αρκετοί από αυτούς απεδείχθησαν αχάριστοι και μας έβριζαν. Οι Τάρλατς Τόμιτς, Νάκιτς, Βούκσεβιτς, Μισούνοβ, Πετσάρσκι, Μοραϊτοβ, Λέντκοβ, ήταν μια πρακτική εκτεταμένης αλλοίωσης του ελληνικού μπάσκετ στην οποια πρωταγωνίστησε ο Ελληνάρας Γιάννης Ιωαννίδης. Θυμίζω και τους Στογιάκοβιτς, Νεστέροβιτς, Γιάριτς, Γκούροβιτς, Σοκ, Κούουσμα. Οι παίκτες αυτοί είχαν συμφέρον και όχι αγάπη στην Ελλάδα. Να σου πω τη black truth εμένα πιο πολύ με ενοχλεί η περίπτωση του Βεζένκοβ που τον έχουμε στην Ελλάδα ως Έλληνα και παίζει με την Εθνική Βουλγαρίας.

Β) Οι περιπτώσεις Παπαδάκου, Κουφού, Μπράμου, Καλάθη, Όγκουστ, Ντόρσεϊ, Μήτρου – Λόνγκ και Χολέμπας – Μπάλντοκ στο ποδόσφαιρο, είναι παιδιά με ξεκάθαρες ελληνικές ρίζες. Είναι παιδιά της διασποράς που είμαστε υποχρεωμένοι να τους φέρουμε κοντά στην Ελλάδα, στην πατρίδα. Αυτοί πρέπει να παίρνουν την ελληνική υπηκοότητα με συνοπτικές διαδικασίες και να μπαίνουν να παίζουν. Δεν μπορεί από τη μια να λέμε πως ως μητέρα πατρίδα δεν κάνουμε τίποτα για τον απόδημο Ελληνισμό και όταν έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι, να κοιμόμαστε όρθιοι.

Γ) Ο κόσμος άλλαξε. Χρόνια τώρα. Οι Ρώσοι πήραν πανευρωπαϊκό με τον Χόλντεν. Παρομοίως οι Ισπανοί με τον Λορέντζο Μπράουν που βγήκε και MVP. Κοτζάμ Τουρκία με 80 εκατομμύρια πληθυσμό, βάφτισε ως Τούρκο τον Λάρκιν. Οι Γερμανοί ενοχικά βάζουν στην Εθνική τους όποιον περνάει από το Μόναχο, οι Ισραηλινοί έχουν πάντα δύο τουλάχιστον Αμερικανούς και οι Γάλλοι, αν δεν γνώριζα που βρίσκονται στο χάρτη, θα νόμιζα πως είναι μια αφρικανική χώρα που παίζει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αν θέλουμε επιτυχίες και διακρίσεις, θα πρέπει και εμείς να προσαρμοστούμε. Αλλιώς θα πηγαίνουμε στις διοργανώσεις με άμπαλους και θα ερχόμαστε τελευταίοι.

Δ) Το ελληνικό μπάσκετ είναι πάμπτωχο. Αυτή είναι η αλήθεια και σε όποιον αρέσει. Δεν παράγουμε παίκτες γιατί ο Έλληνας δεν γουστάρει να δουλέψει. Δεν γουστάρει την ατομική προπόνηση και θέλει μετά το πρώτο συμβόλαιο τη ζωάρα. Έχουμε μια εξαιρετικά καλή σχολή προπονητών με τη τακτική και την άμυνα και το σκεπτόμενο μπάσκετ και προσπαθούμε να καλύψουμε τις αδυναμίες μας. Οι άλλοι προοδεύουν και εμείς μείναμε πίσω. Ο Μήτογλου για παράδειγμα, ήταν στη ναφθαλίνη για 16 μήνες και τον βάλαμε κατευθείαν στην Εθνική! Λογικό. Αφού δεν έχουμε άλλον! Ο Παναθηναϊκός πανηγυρίζει που πήρε τον Κώστα Αντετοκούνμπο και κανείς δεν σκέφτεται το πιο απλό πράγμα του κόσμου: Όπου και αν πήγε ο συμπαθής Κώστας, ΔΕΝ ΕΠΑΙΞΕ ! Το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο. Χρειάζονται επιθετικές αρετές. Η επίθεση θέλει ατομική προπόνηση. Εμείς δεν κάνουμε και για αυτό δεν έχουμε καλούς Έλληνες παίκτες. Πάρε έναν έναν από το ρόστερ της Εθνικής : Ο Παπαπέτρου έφυγε ως μεγάλο όνομα και στην Παρτίζαν τον είχαν για άμυνα. Ο Μωραϊτης είναι ο ίδιος όπως τον θυμάμαι από την ΑΕΚ. Ο Καλαϊτζάκης τι έκανε φέτος στον Παναθηναϊκό που θα μπορούσε με τα χάλια των πρασίνων να αναδειχθεί; Ακόμα περιμένουμε τον Παπαγιάννη.  Οι Λαρεντζάκης και Λούντζης είναι ρολίστες συγκεκριμένων δυνατοτήτων που αναδεικνύονται ενίοτε στη σπουδαία μηχανή του Ολυμπιακού. Ο Μποχωρίδης δεν κάνει, ο Θανάσης δεν θέλει να δουλέψει αλλά μας χρειάζεται στην άμυνα, στον χαβαλέ και στην ψυχική ανάταση. Ο Ρογκαβόπουλος αν βάλει μυαλό θα κάνει σπουδαία καριέρα και ο Παπανικολάου έκανε εξαιρετική χρονιά αλλά δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει χωρίς τη μηχανή του Μπαρτζώκα και χωρίς καινοτομίες τύπου να παίξει στο 2. Συγγνώμη αλλά δεν έχουμε την πολυτέλεια ως ελληνικό μπάσκετ να αρνηθούμε τον Τόμας Γουόκαπ. Σημείωσε δε το εξής: Εδώ και πολλά χρόνια γκρίνιες για τη σύνθεση της Εθνικής Ομάδας δεν υπάρχουν. Ξέρεις γιατί; Όχι γιατί γίναμε πολιτισμένοι και σεβόμαστε τις αποφάσεις των προπονητών και λοιπά χαζοχαρούμενα. Αλλά γιατί δεν αδικείται κανένας καθώς δεν υπάρχει άλλος αξιόμαχος διαθέσιμος!

Ε) Επειδή οι οπαδοί της αριστερίζουσας εθνομηδενιστικής θολοκουλτούρας του τίποτα μπερδεύονται, θα το κάνω πενηνταράκια. Δεν είναι η ίδια περίπτωση με τους λαθρομετανάστες που για λόγους επιβίωσης υπογράφουν ότι τους δώσεις. Ο Γουόκαπ ήταν ένας πλούσιος Αμερικανός με καριέρα που υπέγραψε στον Ολυμπιακό την ανανέωση του συμβολαίου και δεν μας έχει ανάγκη. Γουστάρει τη χώρα μας, τον γουστάρουμε και εμείς. Τον κάναμε Έλληνα Τιμής Ένεκεν και καλή του επιτυχία. Μόνο και μόνο με βάση το συμβόλαιο του θα τον έχουμε στην Ελλάδα συνολικά 7 χρόνια.  Αυτό όμως που θέλω είναι μετά το Παγκόσμιο να κάνει μαθήματα. Να αποκτήσει στοιχειώδεις γνώσεις της Ελληνικής γλώσσας και ιστορίας.

ΣΤ ) Χίλιες φορές οι άνθρωποι που γουστάρουν τη χώρα μας και θέλουν να γίνουν συμπατριώτες μας όπως ο Τομ Χάνκς, ο Κάρλος Ζέκα, ο Τόμας Γουόκαπ παρά οι ιθαγενείς που «κουράζονται», βαριούνται και αρνούνται να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους.

Μου κάνει πάντως πολύ μεγάλη εντύπωση πως ο Έλλην οπαδός όταν πάρει ελληνικό διαβατήριο ένας ξένος παίκτης για την ομάδα του, είναι καλοδεχούμενος. Ενώ όλο το politically correct μας βγαίνει στην Εθνική!

Η περίπτωση του Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι πολύ εύκολη όταν αποφασίσουμε ως κοινωνία να κάνουμε κάτι μαγικό που αντιβαίνει το DNA μας αλλά θα μας ανοίξει τις πύλες του παραδείσου.

ΝΑ ΞΕΡΙΖΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΘΟΝΟ

Αν ο Γιάννης δεν ήθελε να έρθει θα το είχε ξεκόψει από την αρχή. Τόσο απλά.

Όμως πρέπει να καταλάβουμε πως δεν είναι ένας από εμάς. Είναι ένας παγκόσμιας ακτινοβολίας αστέρας που τον ξέρουν από τον Καναδά μέχρι τη Νότια Αφρική και από το Πεκίνο μέχρι το Γιβραλτάρ.

Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έχει τεράστια συμβόλαια, χορηγούς, εταιρείες, κόβει βόλτες στον Λευκό Οίκο, η εικόνα του είναι παγκόσμιο σήμα και πρέπει να είναι πενταπλά προσεκτικός με τις επιλογές του. Το ότι έχει μια ευαισθησία στο γόνατο, αυτό το γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια. Δεν θα ρισκάρουν οι Μπάκς να τον χάσουν για 4-5 μήνες. Εκτός και αν τους αποζημιώσει ο κάθε χλιμίτζουρας σχολιαστής των σόσιαλ.

Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο μεγαλύτερος πρεσβευτής του Ελληνισμού παγκοσμίως. Δεν μας έχει ανάγκη. Εμείς τον έχουμε. Καριέρα θα έκανε ούτως ή άλλως. Εμείς οφείλουμε να μην τον κακοκαρδίζουμε και όποτε μπορεί να έρχεται, να είναι απολύτως καλοδεχούμενος. Ας μην τον πρήζουμε και να μην ψάχνουμε αφορμή για να στάζουμε χολή. Δεν του είναι τίποτα του παιδιού να μας ξεγράψει. Εμείς θα χάσουμε. Όχι αυτός.

 

Κλείνοντας, σε ότι αφορά τα της Εθνικής μας Ομάδας, είμαι σίγουρος πως η αποψίλωση φέρνει συσπείρωση. Η ομάδα μας θα δεθεί ακόμα περισσότερο τώρα που όλοι τους έχουμε ξεγραμμένους. Ευτυχώς που δεν κερδίσαμε το τουρνουά Ακρόπολις γιατί πάντα αυτό μας έριχνε στάχτη στα μάτια και πηγαίναμε στις μεγάλες διοργανώσεις πιστεύοντας ότι οι αγώνες θα ήταν φιλικά με το μπασκετάκι του γρήγορου transition.  Θα πάμε με το κλασικό ελληνικό μπάσκετ, «άμυνα με ξαφνικές άμυνες» και θα προσπαθήσουμε να κλέψουμε ότι μπορούμε. Έχουμε τραγικό πρόβλημα στην επίθεση. Δεν έχουμε σουτερ, διεισδυτικούς παίκτες και είμαστε στατικοί. Θα γυρνάμε τη μπάλα γύρω γύρω. Αν την περάσουμε κοντά στο καλάθι, κάτι γίνεται. Στα σουτ, αστα να πάνε. Προσευχή.

Πιστεύω πως και στους δύο ομίλους θα περάσουμε, έστω και με τα χίλια ζόρια. Μετά στις διασταυρώσεις θα χαιρετήσουμε. Παίκτης κλειδί ο Ρογκαβόπουλος. Αν ο πιτσιρικάς αρπάξει την ευκαιρία, θα μπορέσουμε να σταθούμε.

Τέλος, να θυμάσαι:

Την Εθνική Ομάδα μας της πατρίδας μας την αγαπάμε, τη βλέπουμε και την υποστηρίζουμε. Για θέαμα και showtime, βάλε ΝΒΑ και μην ασχολείσαι.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ

 

Δεν ήμουν από αυτούς που πίστευαν πως ο Άλκης θα ήταν το τελευταίο θύμα. Ο συγκεκριμένος όμως τρόπος που έφυγε το παιδί, είναι ο ορισμός της ξεφτίλας.

Δεν είναι δυνατόν να έρχονται οι άλλοι από την Κροατία, να έχει ειδοποιηθεί η Ελληνική Αστυνομία ποικιλοτρόπως και να πετάει χαρταετό!

Δηλαδή συγγνώμη, αν είμαστε τόσο μεγάλο μπουρδέλο, μπορεί αύριο 100 Τούρκοι να έρθουν να πετάξουν 50 χειροβομβίδες μέσα στον Παρθενώνα!

Την Αστυνομία την αγαπάω, την υποστηρίζω αλλά εδώ μιλάμε για Αυγουστιάτικο ύπνο! Και ναι, φέρει την πολιτική ευθύνη ο υπουργός. Ξεκάθαρα. Όπως χαιρέτησε ο Καραμανλής, έπρεπε να είχε χαιρετήσει και ο Οικονόμου. Δεν μπορεί 100 Κροάτες αλήτες να έρχονται τόσο άνετα και να κάνουν καταδρομική επίθεση στην πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους! Είμαστε με τα καλά μας;;

Να πω ότι ήρθαν με τρία τρία αυτοκίνητα, πάει στην ευχή, δεν τους πήραμε χαμπάρι. Αυτοί ήταν κανονικό κομβόι! Μας ειδοποίησαν ακόμα και με τους αριθμούς κυκλοφορίας των αυτοκινήτων!

Πάει άδικα ο άνθρωπος και άλλοι δύο χαροπαλεύουν.

Να τιμωρηθεί λέει η κροατική ομάδα. Αυτό είναι το θέμα μας; Όχι δεν θέλω πρόκριση στα χαρτιά. Να παίξουν οι ομάδες.

Πήρε τηλέφωνο ο Κροάτης Πρωθυπουργός και ζήτησε συγγνώμη. Στα παπάρια μας ! Να ξηλωθεί 400 χιλιάρικα το λιγότερο ως αποζημίωση στην οικογένεια του νεκρού ως έμπρακτη μεταμέλεια !

Πιάσανε κατόπιν εορτής 90 άτομα. Τι να το κάνω; Προσωπικά θα έστελνα ένα σαφές μηνυματάκι στην κροατική κυβέρνηση πως αν θέλετε να τους ξαναδείτε, 200 χιλιάρικα το κεφάλι. Αλλιώς θα κάνουν τα γκομενάκια για 10 χρόνια στους βαρυποινίτες. Δείξε ότι είσαι κράτος ρε!

Συγγνώμες και κεράκια και θα κλάψουμε τον επόμενο;

Δεν μας φτάνουν οι εγχώριοι αλήτες, μας κάνουν πλάκα και οι βαλκάνιοι…

Υγ1. Για τους Έλληνες συνεργούς που οδήγησαν τους κροάτες αλήτες να σφάξουν και να καταστρέψουν πρέπει να υπάρχει ειδική πριονοκορδ…ε…συγγνώμη, αντιμετώπιση ήθελα να γράψω.

Υγ2. Ξήλωσαν αξιωματικούς της τροχαίας; Της τροχαίας;;;; Γιατί, μήπως δεν σταμάτησαν στα φανάρια ;;;;

Υγ3. Φαντάσου να ξεκίναγαν για παράδειγμα 200 Τούρκοι να πήγαιναν να κάνουν τα ίδια στο Ισραήλ. Τη συνέχεια σκέψου τη μόνος σου. Αυτή είναι η διαφορά με τα σοβαρά κράτη.

ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙΣ ΤΙΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ A/C

 

Καύσωνα έχουμε και θα έχουμε.

Air Condition βάζουμε και θα βάζουμε.

Πολλές φορές ακούω : Πιάστηκα, κρύωσα, ο λαιμός μου, τα πλευρά μου κλπ

Σκέφτεσαι πως καλύτερα να πιαστώ, παρά να σκάσω!

Κι όμως υπάρχει τρόπος να είσαι μια χαρά και με λιγότερο κόστος ενέργειας!  

Δες το βίντεο από το κανάλι μου

Αν δεν ανοιγεί απευθείας, πάτα το λινκ

 https://www.youtube.com/shorts/WWIkSKf_hvc