Η ΠΟΛΗ ΜΟΥ Η ΑΘΗΝΑ…

Λέμε ότι ο Θεός είναι πάνσοφος. Ότι δεν κάνει λάθη. Πως τα πάντα εν σοφία εποίησε. 

Νομίζω πως βρήκα ένα λάθος. 

Πήρε την πιο ωραία χώρα του κόσμου και την έδωσε στους Έλληνες. 

Φαντάσου πως θα ήταν η Αττική αν ζούσε εδώ ένας κανονικός λαός. Πχ οι Γερμανοί. Η ωραιότερη περιοχή του κόσμου θα ήταν ! 

Η Αττική διαθέτει : 

Εξαιρετικές παραλίες ( Από τη Νέα Μάκρη μέχρι τη Βάρκιζα ) 

Ποτάμια ( αλλά τα μπαζώσαμε ) 

Βουνά ( Πάρνηθα, Πεντέλη και Υμηττός ) 

Μνημεία με  καταπληκτικό ιστορικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον

Πιθανώς το καλύτερο κλίμα στην Ελλάδα. 

Πως τα κάναμε όλα αυτά; Το χάλι μου το μαύρο. 

Από την άλλη για να δώσω ένα ελαφρυντικό και στον Θεό και στους ανθρώπους, τα 400 χρόνια Τουρκοκρατίας – απολίτιστων δηλαδή – μας καθόρισε. Έχουμε αποδείξει στο παρελθόν πως μεγαλουργούμε με τις κατάλληλες συνθήκες. Όμως ο Τούρκος κατακτητής μας άλλαξε και μας χάλασε. 

Μιλάμε για μια περίοδο που πολλοί μετανάστευσαν. Πάρα πολλοί σκοτώθηκαν. Υποστήκαμε εθνολογική αλλοίωση. Ο Ελληνισμός περιήλθε σε εξαθλίωση και αν  προσθέσεις πως μια ιστορική συνέχεια σε κρατικό επίπεδο δεν υπήρχε για 4 αιώνες, αφενός βρήκαν πρόσφορο έδαφος ώστε να επικρατήσουν οι παιδικές ασθένειες της φυλής μας, αφετέρου η έλλειψη ουσιαστικής παιδείας μας οδήγησε να πιστεύουμε σε παραμύθια, call me Tsipras and Sorras. Αντί να φτιάξουμε την πατρίδα μας, προτιμήσαμε βολευτούμε πίσω από τη μάχη διατήρησης των σαθρών κεκτημένων. 

Τα 400 χρόνια δεν είναι λίγο διάστημα. Είναι το λιγότερο 8 γενιές. Αν σκεφτείς δε, πως το προσδόκιμο ζωής τότε, δεν είχε καμία σχέση με το σημερινό, μπορεί να ήταν και 10 γενιές. Δες για παράδειγμα τα παιδιά και τα εγγόνια των Ελλήνων μεταναστών στη μαμά Αμερική. Έχουν καμία σχέση με τον Έλληνα; Σκέψου το πόσο άριστα έχουν αφομοιωθεί οι Αλβανοί που δεν ξεχωρίζουν πια από τους γηγενείς και μιλάμε για μόλις 3 γενιές. Για φαντάσου 8 ως 10 ! 

Τον Αύγουστο του 2014 έκανα διακοπές στο χωριό μου. ένα από τα αγαπημένα θέματα των ντόπιων όταν βλέπουν κάποιον παραθεριστή που ζει στην Αθήνα είναι  το «πόσο χάλια είστε εσείς εκεί πέρα». Οι επισκέπτες είτε για να κολακέψουν τους ντόπιους, είτε γιατί δεν ξέρουν που ζουν, πάντα συμφωνούν. Ένας γνωστός μου επίσης, παντρεμένος με παιδιά, μου έλεγε με περισσή κλάψα ότι δεν έχει που να πάει στην Αθήνα με τα παιδιά του. 

Αυτά ήταν δύο κίνητρα για να προσπαθήσω έστω και στα γεράματα να γνωρίσω την Αθήνα και τις ομορφιές της. Λόγω του ότι ένα από τα χόμπι μου είναι η φωτογραφία, σκέφτηκα πως θα ήταν μια ωραία δραστηριότητα, να μάθω, να φωτογραφίσω και να γυμναστώ. 

Δεν θα σου παραθέσω τα αξιοθέατα. Μόνο και μόνο τα μουσεία να πάρεις σβάρνα δεν θες κάτι άλλο. Ούτε τις ατέλειωτες πεζοπορίες που μπορείς να κάνεις στην Πάρνηθα και στον Υμηττό. 

Πιο πολύ ήθελα να δω τις ομορφιές της Αθήνας εν είδει βόλτας. 

Μέχρι στιγμής έχω πάει - και έχω γράψει αναλυτικά κείμενα στο blog : 

Στο ΟΑΚΑ. Μπορείς άνετα να περπατήσεις τρεις ώρες και να χαζέψεις. 

Στο Πεδίον του Άρεως. Αν και ταλαιπωρημένο, αν και ασφυκτικά πολυπληθές πια, διατηρεί σε ένα βαθμό την αίγλη του. 

Στο Πάρκο Τρίτση. Στο κέντρο του είναι καταπληκτικό. 

Στον Εθνικό κήπο που δεν είναι μόνο για τους τουρίστες

Στον Βοτανικό κήπο Χαϊδαρίου που είναι ίσως ότι καλύτερο έχουμε στην Αθήνα. 

Στο Κτήμα Συγγρού που είναι σαν να βρίσκεσαι εντός Αθηνών σε δάσος.

Στη Λίμνη Μπελέτσι που είναι σαν ένας μικρός παράδεισος στο πουθενά

Στη Λίμνη της Βουλιαγμένης, μια σταθερή και κλασική αξία

Στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος που είναι μια λαμπρή υπερπολυτέλεια

Στη Μονή Καισιαριανής και πέριξ ως μια υπέροχη βόλτα

Και παρά τη βρωμιά και τα χάλια του, το κέντρο της Αθήνας. 

Μοναστηράκι, Θησείο, Αστεροσκοπείο, Φιλοπάππου, Πλάκα, Αρχαία Αγορά, Παρθενώνας, Αναφιώτικα, που δεν βγαίνουν σε μια μέρα! 

Στο μπλοκάκι μου, απομένουν το Τατόϊ και τα πρώην ανάκτορα, μερικά σημεία στο κέντρο και στην Καισαριανή. 

Αν έχεις καμιά καλή ιδέα, καλοδεχούμενη !

Ξέρεις πόσο διαφορετικό και αναζωογονητικό είναι να περπατάς στην πόλη με τελείως διαφορετικό ρυθμό και διάθεση από τον καθημερινό; 

Η Αθήνα όσο και αν τη χαλάσαμε, έχει πολλές γωνιές που  είναι μαγικές. Σήκω από τον καναπέ, παράτα για λίγο τα κοινωνικά δίκτυα και κάνε μια βόλτα!

ΠΗΓΑ ΝΑ ΠΝΙΓΩ

Το καλοκαίρι που λες, αυτό που πέρασε και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ένα από τα μέρη που πήγα για διακοπές είναι η Βόρεια Εύβοια. 

Η κορυφαία παραλία της περιοχής θεωρείται πως βρίσκεται στα Λιχαδονήσια. Ίσως επειδή είναι  νησάκια στη μέση της θάλασσας, ίσως γιατί τα νερά της είναι τιρκουάζ ενώ οι παραλίες  στη Βόρεια Εύβοια έχουν το σύνηθες μπλε. 

Είναι υπερεκτιμημένη. Ένας πολύ μικρός κολπίσκος που ο κόσμος ασφυκτιά και πρέπει να πας 70 μέτρα μέσα για να φτάσει το νερό μέχρι τη μέση σου. Τα καθίσματα που υπάρχουν είναι πολύ λίγ αγια τον κόσμο που έρχεται και υπάρχει μεγάλος συνωστισμός. 

Την εκδρομή την έκλεισα και την πλήρωσα στο ξενοδοχείο. Πήγα με το πλοιάριο, κανείς δεν είπε τίποτα. Μπήκα στη θάλασσα και στη μια άκρη του κολπίσκου υπάρχουν βράχια και  μια πινακίδα που δείχνει πως απαγορεύεται το κολύμπι. Σκέφτηκα πως την έχει λόγω των βράχων και των πολλών κοφτερών  πετρών σε εκείνο το σημείο. Το ίδιο σκέφτηκαν και οι άλλοι. 

Σε εκείνο το σημείο βρέθηκα μαζί με ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που γνώρισα στο πλοιάριο και ένα άλλο άγνωστο ηλικιωμένο ζευγάρι. Ξαφνικά ένοιωσα μια δυνατή έλξη να με απομακρύνει από την ακτή και να με τραβά μεσοπέλαγα! 

Άρχισα να πανικοβάλλομαι και ξεκίνησα να κάνω δυνατές απλωτές μόνο που πήγαινα προς τα πίσω! Γύρισα ανάσκελα για πιο ξεκούραστα αλλά δεν κατάφερα τίποτα. Την ίδια στιγμή και οι άλλοι 4 ηλικιωμένοι ακολουθούσαν την ίδια ανεξέλεγκτη πορεία και η μια κυρία φώναξε τον γιο της. Αντί αυτός να καλέσει σε  βοήθεια μια από τις δέκα βάρκες που ήταν αραγμένες, ξεκίνησε να κολυμπά προς το μέρος της ο ανίδεος. Αν πήγαινε εκείνη την ώρα κοντά της, θα τον τράβαγε στον πάτο. 

Τότε κατάλαβα και πήρα μια σαφή ιδέα τι σημαίνει πανικός στη θάλασσα.  Εκείνη την ώρα το μυαλό παγώνει, θολώνει και σχεδόν σου λέει πως θα σωθείς αν χτυπάς μπουνιές στη θάλασσα. Κράτησα όμως την ψυχραιμία μου και σκέφτηκα όμως πως είναι απολύτως γελοίο να πνιγώ μέρα μεσημέρι σε μια ήρεμη θάλασσα και άφησα το σώμα μου ελεύθερο. Να δω που θα με πας σκέφτηκα και παρηγορήθηκα πως ένα από τα δεκάδες σκάφη που έκοβαν βόλτες θα με μάζευε. Αν έκανα το λάθος να συνεχίζω να παλεύω με τα κύματα θα κουραζόμουν πολύ και αν είχε λίγο κύμα, θα μου έφερνες κουφέτα στο μνημόσυνο μου. Ξέρω κολύμπι αλλά δεν είμαι και ο Σπύρος Γιαννιώτης ! 

50 μέτρα πια κάτω με άφησε το ρεύμα και μπορούσα να κολυμπήσω άνετα. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να καθησυχάσω τους υπόλοιπους να μην ανησυχούν και πως στο σημείο που βρισκόμουν δεν έχει ρεύμα. Σε λίγο με πλησίασαν τα δύο ζευγάρια και ο γιος μια και τον πήρε και αυτόν το ρεύμα. 

Στην άλλη πλευρά του κόλπου που βρισκόμουν και προσπάθησα  για να βγω στην ακτή είχε δεκάδες αχινούς και κοφτερές πέτρες. Ξαφνικά εκείνη την ώρα ήρθε ένα παλικάρι με τη βάρκα του και μας μάζεψε. Από ότι κατάλαβα αυτός δεν ήταν αυθόρμητος σωτήρας αλλά μάλλον αυτή ήταν η δουλειά του καθώς σε περίπου μισή ώρα περισυνέλλεξε άλλα 6 άτομα. Αργότερα τον κέρασα έναν καφέ στο μπαρ ως ένα ελάχιστο ευχαριστώ. 

Ας υποθέσουμε πως ένας εκ των ηλικιωμένων έπασχε από την καρδιά του και στον πανικό πάθαινε καρδιακή προσβολή και πέθαινε. Ποιος θα είχε την ευθύνη; 

Ο ξενοδόχος που δεν είπε τίποτα; 

Ο καπετάνιος που επίσης δεν είπε τίποτα; 

Ο ιδιοκτήτης του νησιού που φρόντισε να βάλει μπαρ και ξαπλώστρες για να βγάλει χρήματα αλλά ούτε μια σημαδούρα είχε, ούτε να οριοθετήσει την περιοχή,  ούτε μια πινακίδα που να αναφέρει ευκρινώς γιατί δεν πρέπει να κολυμπήσει κάποιος στο συγκεκριμένο σημείο. Δεν υπάρχει Δήμος να τον αναγκάσει να βάλει μια επαρκή σήμανση; 

Μπορεί να μη φταίνε το ίδιο αλλά χάθηκε ο κόσμος να πουν μια κουβέντα; Μακρία από τη γωνία γιατί έχει ρεύμα; Τόσο δύσκολο είναι; Αθάνατη Ελλαδάρα ! 

Λίγο αργότερα όταν ξαναέπεσα στο νερό και δεν ξαναπλησίασα στο συγκεκριμένο σημείο, προειδοποίησα ένα ζευγάρι Ρώσων που πήγαινε προς τα εκεί ολοταχώς. Όταν έφυγα αργότερα, ξαναείδα το παλικάρι με τη βάρκα που μάζεψε μερικούς ακόμα. 

Είμαστε τελείως γελοίοι και από τύχη δεν θρηνούμε θύματα. 

Υγ1. Όταν το διηγήθηκα στον καπετάνιο, έστω κατόπιν εορτής μου είπε τι πρέπει να κάνεις εκείνη την ώρα και σου το μεταφέρω. Επειδή δεν μπορείς να νικήσεις τη θάλασσα, αφήνεις το σώμα σου ελεύθερο σε ύπτια στάση να σε πάει όπου θέλει αλλά με το ένα σου χέρι προτεταμένο δίνεις κατεύθυνση προς την ακτή. Κάτι σαν πηδάλιο. 

Υγ2. Αν τύχει και πας στα Λιχαδονήσια και στην συγκεκριμένη παραλία που πάνε όλοι, να θυμάσαι: Να είσαι πάντα στο κέντρο του κολπίσκου.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΞΕΝΟΔΟΧΟ

Πολλές φορές στα ταξίδια μου, παρατηρώ τους ανθρώπους να πηγαίνουν αμήχανα, δειλά στη reception του ξενοδοχείου, να ρωτούν κάτι, να ξαναγυρνούν, να παίρνουν τηλέφωνο από τα δωμάτια τους, να πηγαίνουν για μπάνιο, να ξαναρωτούν, να ρωτούν κάτι άλλο την επόμενη μέρα και να έχουν και άλλες απορίες αλλά να ντρέπονται πια να τις θέσουν. 
 

Αποφάσισα λοιπόν να συγγράψω έναν οδηγό αποριών. 

Ποιος είναι ο σκοπός για κάθε ταξιδιώτη; Να μη χάσει χρόνο. Έχει λίγες μέρες στη διάθεση του οπότε πρέπει να μάθει τα απαραίτητα αμέσως ώστε να ξεκινήσει τις βόλτες του. Να μη γίνει κουραστικός, να μην εκνευριστεί με το κλασικό «αχ ξέχασα» και το «μα που είναι τώρα να τον ρωτήσω; Τι;;; Πήγε για ύπνο;» και άμεσα να έχει όλες τις βασικές πληροφορίες που του χρειάζονται. 

Ο παρακάτω οδηγός θα φανεί χρήσιμος και στον ξενοδόχο. Αν από μόνος του απαντήσει σε αυτά που θα παραθέσω θα έχει καλύψει πλήρως τον επισκέπτη σε 10 λεπτά ώστε και να μην χάνει χρόνο και να μπορεί να ασχοληθεί με το ξενοδοχείο του και τους υπόλοιπους πελάτες του. 

ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ

Ότι έχουμε να ρωτήσουμε το κάνουμε στην αρχή. Ο λόγος είναι γιατί τότε ακριβώς είναι πρόθυμος ο ξενοδόχος να απαντήσει γιατί τότε φοβάται μην του φύγεις. Αν πας την άλλη μέρα, θα έχει δουλειά, θα πρέπει να ασχοληθεί με κάτι άλλο και με κάποιον άλλον. Όταν πρωτοπάς όμως, τότε θέλει να σου κάνει καλή εντύπωση. Αφού σου υποδείξει το δωμάτιο σου και αποφασίσεις να μείνεις ρώτησε τον: «Θέλω 5 λεπτά από τον χρόνο σου. Πότε σε βολεύει; Αμέσως τώρα ή να τακτοποιήσω πρώτα τα πράγματα μου και να κατέβω να σε βρω;» [ΣΣ Εννοείται πως δεν θα είναι 5 αλλά 10-20  αλλά πάντα στο αυτί το 5 ακούγεται καλά ]

ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

Τσεκάρεις αμέσως αν έχει: 

Αντικουνουπικό

Πετσέτες ( εκτός και αν χρησιμοποιείς δικές σου )

Σαπούνι ( εκτός και αν έχεις φέρει μαζί σου )

Απλώστρα για τα ρούχα που θα πλύνεις – ξεβγάλεις

Τασάκι

Ότι λείπει, ζήτησε το αμέσως γιατί αν το αφήσεις για μετά, καληνύχτα. 

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ

Ρωτάς :

Αν μετά τις 12 η κεντρική πόρτα κλειδώνει

Αν  το κλειδί το παραδίδεις στη ρεσεψιόν ή το έχεις μαζί σου

Τι ώρες είναι το πρωινό ( Συνήθως 8-10 ) και αν ξυπνήσεις στις 11 μπορείς να φας κάτι

Όλα τα ξενοδοχεία σερβίρουν ένα νερογαλλικό καφέ που δεν πίνεται. Ρωτάς αν χρεώνουν επιπλέον  τον φραπέ ή τους φρέντο ( καπουτσίνο – εσπρέσο ) Αν δεν έχεις μάθει σε πρωινό στην καθημερινότητα σου, ζήτα να ανταλλάξεις την τιμή με τους 2 καφέδες που θα χρειαστείς για να ξεκινήσεις την ημέρα σου. 

ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΙΝΕΤΑΙ; 

Μη σου φαίνεται παράξενο. Και σε ηπειρωτικά μέρη μου έχει τύχει να μου υποδείξουν να αγοράσω και σε νησιά να έχουν πηγές και να πίνεται. Ρώτησε το. 

ΚΩΔΙΚΟΣ WI-FI

Πόσες φορές έχει τύχει να πεις «άσε θα το ρωτήσω μετά» και να γυρνάς, να μη βρίσκεις κανέναν, να είναι αργά το βράδυ και να σιχτιρίζεις. Αν και ένας σοβαρός ξενοδόχος θα έχει κάπου ένα χαρτί που να φαίνεται εμφανώς. 

ΚΛΟΠΕΣ

Μη ντρέπεσαι, ρώτα αν έχουν παρατηρηθεί στο ξενοδοχείο ώστε να έχεις το νου σου και να μην πεις «έλα μωρέ ας κατέβω για πρωινό και ας αφήσω ξεκλείδωτα, δεν πειράζει, αφού εδώ είμαι». 

ΕΝΟΙΚΟΙ

Ρώτα τι εθνικότητες έχει τη στιγμή που πας το ξενοδοχείο σου. Προσοχή στους Βαλκάνιους, οι Ρώσοι κάνουν θόρυβο και να αποφεύγεις τους Άγγλους το βράδυ. 

ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ

Αν έχει πολλά, λίγα, καθόλου ώστε να ξέρεις. Αν το βράδυ θέλεις να αράξεις στο μπαλκόνι να κάνεις ένα τσιγάρο, να μη σε κατασπαράξουν. Στο δωμάτιο όπως σου είπα να κοιτάξεις αν διαθέτει ώστε να ζητήσεις αλλά να θυμάσαι:  Το καλύτερο αντικουνουπικό είναι το air-condition. 

ΤΟ ΠΛΗΣΙΕΣΤΕΡΟ ΜΙΝΙ ΜΑΡΚΕΤ

Για τα πρώτα άμεσα ψώνια. Νερά, τσιγάρα, σνακ, φρούτα, γάλα για το πρωί ή καμιά μπύρα για το βράδυ ( αν πχ είσαι σε rooms to let και δεν σερβίρουν τίποτα ) τον κλασικό χτυπητό φραπέ στο πλαστικό σακουλάκι  και εφημερίδα. Να τα κάνεις εξαρχής ώστε να μη χάνεις χρόνο μετά. 

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

Όλα τα ξενοδοχεία έχουν και να ζητήσεις δύο χάρτες. Στον έναν θα σημειώνεις τα μέρη που θέλεις να πας και τον άλλον να τον έχεις για αρχείο. Όση καλή προετοιμασία και αν έχεις κάνει πριν πας, ο χάρτης της περιοχής θα σε βοηθήσει πάρα πολύ για τις βόλτες σου. 

 ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Ένας καλός τρόπος είναι να πάρεις τον χάρτη  στο δωμάτιο, να κυκλώσεις τα σημεία που γράφουν οι οδηγοί που έχεις βρει στο ιντερνετ ( και τους έχεις κατεβάσει σε word αρχείο ) και μετά να πας στον ξενοδόχο με την εξής ερώτηση: «Υπέδειξε μου αυτά που δεν έχω σημειώσει». Αλλιώς ζητάς από τον ξενοδόχο να σου τα υποδείξει και μετά στο δωμάτιο τα αντιπαραβάλλεις. Η αλήθεια είναι πως οι ταξιδιωτικοί οδηγοί που έχουμε είναι γενικά για πέταμα. Είτε αναδημοσιεύουν κείμενα που πηγάζουν από τον εκάστοτε Δήμο, είτε αναφέρουν τα πάντα, καλά και μέτρια και σε ζαλίζουν, είτε έχουν πολύ λίγα, είτε σου γράφουν τόσα λες και έχεις στη διάθεση σου ένα μήνα ! Μην ξεχνάς πως ότι και να βρεις στον παγκόσμιο ιστό, πάντα ένας ντόπιος ξέρει καλύτερα.

 ΦΑΓΗΤΟ - ΠΟΤΟ

Συνήθως η υπόδειξη του ξενοδόχου είναι μιλημένη. Είτε υπάρχει οικονομική συνεργασία, είτε συγγένεια, είτε φιλική σχέση. Αν πας, πες στον εστιάτορα ποιος σε έστειλε. Στην Ελλάδα είμαστε, θα σε προσέξει, μπορεί να σε κεράσει και κάνεις καλό και στον ξενοδόχο όταν γνωστοποιήσεις τη σύσταση του. Κάνε το καλό και ρίχτο στη θάλασσα. Αν πάντως η ταβέρνα είναι για τα μαύρα δράγκαλα οφείλεις να το αναφέρεις. Κανείς δεν θέλει να προτείνει κάτι και οι πελάτες του να έχουν παράπονα. 

ΔΡΑΣΕΙΣ

Πολλά ξενοδοχεία έχουν συνεργασία με επαγγελματίες και σου κλείνουν θαλάσσιες εκδρομές ή άλλες δράσεις όπως οργανωμένες πεζοπορίες, ιππασία κλπ. Ρώτησε τα. Προφανώς και κάτι θα πληρώσεις καπέλο αλλά κερδίζεις σε χρόνο και ενέργεια. 

 Πιστεύω λοιπόν πως αν είσαι ξενοδόχος και απαντήσεις στα ανωτέρω από μόνος σου, αποφεύγεις τη ζαλάδα και οι πελάτες σου θα θαυμάσουν τη μεθοδικότητα σου. 

Αν είσαι τουρίστας και ρωτήσεις στοχευμένα δεν θα χάσεις καθόλου χρόνο και μετά την τακτοποίηση της βαλίτσας σου, είσαι έτοιμος για εξερεύνηση και περιήγηση ! 

  ΥΓ. Χμμμ….. Τώρα που τα ξαναβλέπω, θα τα εκτυπώσω για να τα έχω και εγώ γιατί όλο και κάτι ξεχνάω…!