COOK BEEF

 

Παρακολούθησα ενάμισυ επεισόδιο και η αίσθηση που μου άφησε ήταν καλούτσικο άλλα παραλίγο.

Η ιδέα μιας παρέας φίλων που κάνει χαβαλέ και μαγειρεύει, είναι μια ξεχωριστή νότα στις τηλεκατσαρόλες που μας βομβαρδίζουν καθημερινά. Τα άτομα είναι συμπαθέστατα αλλά κάτι πάει στραβά.

1.    Κάποιος τους είπε μάλλον, ότι πρέπει να μιλάνε γρήγορα, γιατί έτσι αποκτά η εκπομπή ταχύτητα. Δεν έχουν όλοι την ίδια άρθρωση με αποτέλεσμα τα μισά από όσα λέει ο Γλωσσίδης και ο Θωμάς να τα χάνεις. Ακόμα και ο αστείρευτος Βαρθαλίτης κάπου χάνεται.

2.    Δεν έχουν την ίδια ένταση ήχου. Ο Γλωσσίδης ακούγεται ψόφια, ο Λιχανίδης καμπάνα και ο Θωμάς κάτι ανάμεσα.

3.    Θα μπορούσαν να αναφέρουν ευκρινώς τις συνταγές να μαθαίνει και ο τηλεθεατής κάτι. Το πάνε τόσο γρήγορα, τόσο σπασμωδικά που στο τέλος δεν σου μένει τίποτα. Βγάλε ρε παιδάκι μου ένα πινακάκι με τη συνταγή, μια περίληψη, να το δοκιμάσει και ο άλλος. Τσατρα πάτρα τα είπαμε, μιαμ μιαμ τι ωραίο που είναι και χαρήκαμε.

4.    Περιμένεις από μια παρέα με άνδρες να σου πουν μερικά tips and tricks. Ακόμα και αυτά που θεωρούνται δεδομένα αλλά τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Ακόμα και το να δείξεις πόσο γρήγορα και σωστά μπορείς πχ να κόψεις μια ντομάτα, πίστεψε με δεν είναι γνωστό σε όλους.

Καλά κάνει το Star και αξιοποιεί τα «προϊόντα» του, βάζει και τον πιο έμπειρο Θωμά να βγει και αυτός μπροστά από τις κάμερες, ο σκυλαράκος έχει την πλάκα του αλλά τουλάχιστον οργάνωσε το λίγο καλύτερα!

Αφού το κεντρικό θέμα σου είναι η μαγειρική, δεν λέω, κάνε την πλάκα σου με το μπάσκετ, τον Στεφανή και ότι άλλο θέλεις, αλλά να πάρει και μια ιδέα ο θεατής τι κάνεις στην κουζίνα.

Θα μπορούσε αυτή η εκπομπή να είναι το τοτέμ για όλους τους άνδρες που δεν έχουν ατέλειωτες ώρες στη διάθεση τους να κάθονται στην κουζίνα και να κάνουν τους Πετρετζίκηδες. Αυτούς που θέλουν με προσιτά υλικά από το σούπερμάρκετ και όχι νυχοπόδαρα πορτοκαλοπράσινης ακρίδας, σε κόστος που να αντέχει ο μέσος άνθρωπος,  να μπορούν να φτιάξουν κάτι έξω από τα συνηθισμένα για τη δική τους απόλαυση, για τους φίλους τους ή για τη σχέση τους.

Το Cook Beef θα μπορούσε να γεμίσει ένα κενό στον κλάδο της τηλεμαγειρικής. Να την κάνει ελκυστική σε ανθρώπους που δεν το χουν, που δεν έχουν στη διάθεση τους ατέλειωτες ώρες, που πρέπει να βρίσκουν τα υλικά στο σούπερμάρκετ και δεν είναι πλούσιοι. Ακόμα και αυτός που ξέρει όλο και όλο να τηγανίσει ένα αυγό, να μπει στο τριπάκι να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό χωρίς να αισθάνεται πως για 10 λεπτά ενός απολαυστικού γεύματος ( αν το πετύχει ) θα πρέπει να δαπανήσει 4 ώρες και το μισό μισθό του.

Ανδρικός χαβαλές, εκπαίδευση του πολύ κόσμου σε τεχνικές, σε how to use και με έξυπνες, σύντομες και φτηνές συνταγές. Αυτό δηλαδή που δεν κάνει κανείς άλλος στην ελληνική τηλεόραση και ενώ βλέπεις άλλες μαγειρικές εκπομπές αναρωτιέσαι «μα τι λένε; Γερμανικά μιλάνε;»

Μια και το θυμήθηκα, αυτό το ρημάδι το τσορίθο και το ταρ ταρ τι στο κέρατο είναι;

Υγ. Ο Χρηστάρας Γλωσσίδης νομίζω πως αδικεί τον εαυτό του. Είναι  μαγκωμένος και ενδεχομένως μονίμως αγουροξυπνημένος. Εξαιρετικός ο Λιχανίδης, η κάμερα λατρεύει τον Βαρθαλίτη, άνετος ο Μανόλης και ο Θωμάς πρέπει είναι εκεί για να κοουτσάρει.

Ο ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΔΕΙΧΝΕΙ

 

Τυγχάνει και είμαι παρών σε μια συζήτηση.

Μαγαζάτωρ 1 :

Δυνατός στην ταχυεστίαση, με καλά προϊόντα και ακόμα καλύτερα παιδιά, αλλά: Αν πας να πάρεις το πιο απλό πράγμα του κόσμου, ένα σάντουιτς, νωρίς το μεσημέρι, του έχουν τελειώσει τα ψωμάκια! Σου προτείνει μπαγκέτα. Από αυτές που μπορεί να φας και ένα μέτρο και να αισθάνεσαι ότι δεν μπήκε στο στομάχι σου τίποτα.

Μαγαζάτωρ 2 :

Μεταξύ άλλων πουλάει κουλούρια. Για να τα φας χρειάζεσαι πριόνι. Η γέμιση πρέπει να έχει μπει με γλυκό του κουταλιού. Τόσο πλούσια.

Αμφότεροι θάβουν έτερο μαγαζάτορα παρόμοιου αντικειμένου που κάνει μια προσπάθεια που ομολογουμένως έχει την ίδια επιτυχία που είχε και το πρώτο ταξίδι του Τιτανικού.

Πόσες φορές φτάνει μέχρι τα χείλη μου η φράση «καλά ρε, καθρέπτη δεν έχετε να δείτε τα χάλια σας;». Αντί να βγει έξω από τα δόντια, επιστρέφει στον οισοφάγο και από εκεί στο στομάχι.

Λίγο πριν δημοσιεύσω το παρόν, έριξα μια ματιά και στον δικό μου καθρέπτη.

Χάλια δείχνει και εμένα…

ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΖΩΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

 

Εδώ και αρκετό καιρό, είμαι εθελοντής στο Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων του Δήμου Αθηναίων στο Βοτανικό. Ένα καταφύγιο που μέχρι πριν από λίγους μήνες ήταν αχούρι μέχρι να ασχοληθεί επισταμένως ο Δήμος Αθηναίων και να το μετατρέψει σε παλάτι.

Έχω πάει σε τρία στην Αθήνα, έχω δει φωτογραφίες από άλλα και είμαι σίγουρος πως  όμοιο του στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Ένα μεγάλο μπράβο στον Δήμαρχο Κώστα Μπακογιάννη και στις κυρίες της Αστικής Πανίδας, Αβραμίδου και Μορφέτα για την τόσο καλή δουλειά.

Μεγάλα κλουβιά, ευρύχωρα, με κλίση για να κρατάνε υγρασία, σε περιφραγμένο καλαίσθητο χώρο με διαδρόμους, διάφορα φυτά και δέντρα για να κάνουν τα σκυλιά τις βόλτες τους και οσονούπω μπαίνει στέγαστρο για να προστατεύονται από τη βροχή και τις μεγάλες ζέστες. Μέχρι και πισίνα διαθέτει για να δροσίζονται το καλοκαίρι!

Πολύ καλά οργανωμένο, με εκπαιδευτές, δημοτικούς υπαλλήλους που ασχολούνται με τη σίτιση, την καθαριότητα και τις βόλτες των ζώων και εθελοντές που βοηθούν στην κοινωνικοποίηση τους. 

Αν κάποιος θέλει σκύλο, ( είτε εσύ είτε κάποιος από τον κύκλο σου ) έχουμε μπόλικα και για όλα τα γούστα! Σώζεις ένα αδέσποτο, προσφέρεις θαλπωρή και παίρνεις πολλαπλάσια αγάπη και φοβερή παρέα! Μπορείς απλώς και να έρθεις μια βόλτα να δεις και αν κάποιο σκυλάκι σου κάνει «κλικ» μπορείς να το υιοθετήσεις σε δεύτερο χρόνο.

Δεν χρειάζεται να είναι ράτσας, αυτό είναι αστικός μύθος. Ίσα ίσα που τα ημίαιμα είναι και πιο ανθεκτικά στις ασθένειες αλλά και μπορούν να εκτιμήσουν την αγάπη και τη φροντίδα και να ανταποδώσουν πολύ περισσότερο από όσο φαντάζεσαι.

 Επίσης αν σε κάποιον περισσεύει σπιτάκι ή κουβερτάκια ή παιχνίδια, είναι απολύτως καλοδεχούμενα!

Όποιος θέλει, ας μου στείλει προσωπικό μήνυμα στα σόσιαλ μου.

ΤΑ ΑΦΟΡΗΤΑ ΠΛΗΚΤΙΚΑ ΚΛΙΣΕ ΤΩΝ ΡΙΑΛΙΤΙ

 

Όταν ένας παίκτης ριάλιτι, βγαίνει από το παιχνίδι και διαπιστώνει πως ο κόσμος έχει αρνητική άποψη για αυτόν, το σύνηθες και ασφαλές κλισέ λέει:

Φταίει το μοντάζ. Η παραγωγή. Αδικήθηκα. Δεν μπορεί ο θεατής να βγάζει συμπέρασμα για το άτομο μου όταν με βλέπει 20 λεπτά στο επεισόδιο ενώ είμαι εκεί 24 ώρες. Δεν μπορεί να ξέρει ποιος είμαι όταν με δείχνουν 5 ώρες τη βδομάδα ενώ είμαι εκεί 168 ώρες τη βδομάδα.

Υπάρχουν δύο γυναίκες που δεν τις γουστάρει κανένας. Η μια είναι η αλήθεια και η άλλη είναι η ευθύνη.

Να το πει αυτό κάποιος που φεύγει τις πρώτες δύο εβδομάδες, να το δεχτώ. Όταν κάποιος είναι από ένα μήνα και πάνω, δίνει σαφές στίγμα του ατόμου του. Όταν δε συμπληρώσει τρίμηνο, δεν έχει καμία δικαιολογία.

Είναι αυτό που βλέπουμε και δικαίωμα μας να μη μας αρέσει, να το επικρίνουμε και να μην το συμπαθούμε.

Είναι καλύτερο να πεις «Έτσι πίστευα, έτσι αποφάσισα, έτσι έπραξα, δεν άρεσε, πάμε παρακάτω». Άλλωστε στα τέσσερα Survivor για παράδειγμα που έχουν προβληθεί μέχρι σήμερα, με εξαίρεση το πρώτο γιατί ήταν μετά από πάρα πολλά χρόνια και το είδε όλη η Ελλάδα, τη συντριπτική πλειοψηφία των υπολοίπων παικτών δεν τη θυμάται κανένας. Βάλε όλα τα ριάλιτι των τελευταίων ετών που είχαν επιτυχία όπως τα μουσικά, The Voice, X Factor.  Το master chef προφανώς, βαλε και το big brother, το nomads, το αλήστου μνήμης power of love. Στην πραγματικότητα, λίγους θυμάσαι. Σκέψου τι έχουμε δει στην Ελλάδα. Το Μπάτσελορ. Την απύθμενη χαζομάρα του Open στην Κουρούτα που πείναγαν υποτίθεται και τους έφερναν με τις σακούλες τα σουβλάκια. Αυτό με τα ζευγάρια στον Alpha που κατάλαβαν τι αηδία είναι και το πέταξαν μεταμεσονυκτίως. Αν δεν είχαν υπογράψει συμβόλαιο, θα το έκοβαν και χωρίς νικητή. Μουσικές ακαδημίες. My style rocks. Το άλλο με τους μόδιστρους που είχε το Open. Αμφιβάλλω αν θυμάται κανείς ποιος νίκησε. Τους αγρότες και τις φάρμες. Το GNTM και ντροπή μου που δεν το έγραψα στην αρχή.

Άρα και εσύ που παίρνεις αρνητικά σχόλια, αν δεν είσαι εξωπραγματικά ανυπόφορος όπως ο Χανταμπάκης του Survivor 1 ή ο Τζώρτζης του Master chef 2 σε κράζουν για λίγο αλλά σε ξεχνάνε γρήγορα. Έπεται το επόμενο ριάλιτι, με τους επόμενους  ήρωες και σατανάδες της καθημερινότητας μας. Και ξανά.

Δεν μπορείς να τα έχεις όλα στη ζωή.

Μπαίνεις στο ριάλιτι με το άλλο κλισέ «για την εμπειρία». Άμα θες πραγματική εμπειρία, πήγαινε στο Άγιο Δομήνικο, στήσε μια σκηνή, φάε καρύδες για όσο αντέξεις και μετά γύρνα πίσω. Θα γλιτώσεις και τις ίντριγκες. Ένας, ειλικρινά ρε αδερφέ, ένας να πει ότι μπήκα στο Survivor γιατί πιστεύω πως θα με βοηθήσει κοινωνικά, οικονομικά και επαγγελματικά και θα κάνω κάτι που δεν έχω κάνει ποτέ. Θα στείλω sms παραμονής για πάρτη του όποτε το χρειαστεί!

Μπαίνεις στο ριάλιτι γιατί :

·        Θέλεις να πλουτίσεις γρήγορα με έναν ελάχιστο κόπο τριών ως πέντε μηνών

·        Θέλεις να αυξήσεις το κοινό σου στα σόσιαλ για να δημιουργήσεις ισχυρό προφίλ ώστε να το αξιοποιήσεις εμπορικά

·        Θέλεις να ανέβεις επαγγελματικά. Να σε προσλάβουν ως μάγειρα, ως μοντέλο, να γίνεις ηθοποιός, πανελίστας, τραγουδιστής, να αποτελείς κομμάτι του lifestyle, να κάνεις τηλεόραση, να κάνεις διαφημίσεις.

·        Θέλεις να αποκτήσεις δημοφιλία. Ακόμα και να μην απασχοληθείς επαγγελματικά με τα ανωτέρω, ότι και να κάνεις, θα έχεις ένα προβάδισμα, μια μεγαλύτερη ευχέρεια να ανοίξεις κάποιες πόρτες παραπάνω.

Για αυτό λοιπόν πας στο ριάλιτι. Σίγουρα κάτι από τα παραπάνω θα αποκομίσεις.

Ο Θεός είναι πολυεύσπλαχνος. Ακόμα και στον Χανταμπάκη έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία με το Nomads. Μπήκε τελείως διαφορετικός, το κέρδισε κιόλας με διαφορά 0,3 του δευτερολέπτου και λογικά την κόλαση που πέρασε, την άφησε πίσω του. Να σου πω την αλήθεια, χάρηκα με αυτό γιατί όσο κακή συμπεριφορά και αν είχε, πιστεύω πως η τιμωρία του κοινού ήταν πολύ σκληρή. Όπως και αν ήταν, το παιδί έχει μια οικογένεια, έχει δύο παιδιά, νομίζω πως τον ξέσκισαν καθ’ υπερβολήν.

Όμως δεν γίνονται όλοι υπερεπιτυχημένοι.

Αυτά τα παιχνίδια είναι σοφά στημένα.

Ο μικρόκοσμος των αγνώστων που είσαι υποχρεωμένος να συναναστραφείς. Το συμφέρον. Οι σωματικές κακουχίες που μειώνουν τις ηθικές αντιστάσεις. Το στενό περιβάλλον που οδηγεί στη διαστολή συμβάντων που στην κανονική ζωή ούτε καν δίνεις σημασία. Αυτά οδηγούν σε λάθη, πάθη, εκρήξεις, δολοπλοκίες, λυκοφιλίες, μηχανορραφίες, αντιπαραθέσεις. Εν ολίγοις, μικρά εγκλήματα μεταξύ φίλων.

Αυτά θέλει να δει ο κοσμάκης. Ενδόμυχα να σκέφτεται «πόσο καλύτερα είμαι εγώ εδώ στον καναπέ μου», να κρίνει ανθρώπινες συμπεριφορές και να ταυτίζεται με χαρακτήρες. Για αυτό και οι παίκτες είναι βρώμικοι, άπλυτοι, αμακιγιάριστοι, με τα μαλλιά και τα μούσια να απλώνονται σαν φύκια στα πρόσωπα. Για να τους βλέπεις εσύ από το σπίτι σου και να λες «είμαι πιο όμορφος, τρώω κανονικά, έχω καλύτερα ρούχα και κάνω μπάνιο. Κοίτα πως είναι αυτός»

Αν ο κόσμος ήθελε να δει αγώνες, υπάρχει η Ευρωλίγκα, το NBA, το champions league, το Ρολαν Γκαρός που παίζει και ο Στέφανος και η Φόρμουλα 1 για τους μερακλήδες.

Άρα λοιπόν φίλε μου το θέμα είναι να τρουπώσεις στα ριάλιτι. Άμα τρουπώσεις, στη χειρότερη θα κάνεις δυνατά προφιλ στο Instagram και στο Facebook και θα βγάζεις ένα μισθό το μήνα από τις διαφημισούλες. Μετά είναι στο χέρι σου να το ψάξεις και να χτίσεις, αλλιώς επιστρέφεις εκεί που ήσουν πριν. Στη λήθη. Την επόμενη φορά που θα ξαναμιλήσουν για εσένα θα είναι αν παντρευτείς, αν μπλέξεις με τη δικαιοσύνη ή αν πεθάνεις.  Άμα είσαι κακότροπος και κακόψυχος θα γίνεις ο Χανταμπάκης του Survivor. Και εκεί δεν θα έχει δεύτερη ευκαιρία με το Nomads. Ας πρόσεχες.

Σε παρακαλώ όμως, μην κλαίγεσαι.

Τα ριάλιτι στην Ελλάδα έχουν ιστορία.

Τα έχουμε δει όλοι χρόνια τώρα.

Ξέρεις που πας.

Υγ. Το χειρότερο κλισέ όλων είναι το κλασικό «μου λείπουν τα παιδιά μου» το οποίο συνοδεύεται απαραίτητα από δάκρυα. Λες και σε πήραν στο Survivor επειδή χρώσταγες στην εφορία. Λες και δεν πήγες εις γνώση σου και εκούσια αλλά έγινε επιστράτευση γιατί εισέβαλλαν οι Τούρκοι. Κάνε μας τη χάρη ρε τύπε….

ΜΕΣΙΤΕΣ. ΑΥΤΗ Η ΦΑΡΑ.

 

Ρε συ ύποπτε, μου λέει ένας φίλος. Γραφείς για πολλά και διάφορα, δεν γράφεις και για τον πόνο μου; Τι σου συνέβη; Τον ρώτησα με ενδιαφέρον. Να γράψεις για τους μεσίτες ! Αυτή την κατάρα! Μου απάντησε θυμωμένος.

Παραθέτω την ιστορία του :

Έχω που λες ένα ακίνητο. Θέλω να το πουλήσω εδώ και αρκετό καιρό. Με το που το βάζω στην Χρυσή Ευκαιρία, σαν κοράκια πέφτουν οι μεσίτες πάνω μου ! Όλοι το ίδιο  παραμύθι.

«Είμαι από το τάδε μεσιτικό γραφείο, έχω ενδιαφέρον από πελάτη και θα ήθελα να δω το ακίνητο». Χαίρεσαι, πω πω ακόμα δεν το έβαλα, άμεση κινητικότητα, ελπίζεις, σχεδιάζεις για το μέλλον σου και τελικά διαπιστώνεις ότι οι μεσίτες έρχονται και το μόνο που τους νοιάζει είναι να τους βάλεις μια υπογραφή σε ένα έντυπο που λέει ότι μπορούν να το πουλήσουν. Πρέπει να έχω υπογράψει πάνω από 30 τέτοια χαρτιά. Όταν αργότερα τους πάρεις τηλέφωνο και τους ρωτήσεις τι απέγινε εκείνος ο πελάτης που ενδιαφερόταν, η απάντηση είναι «αχ δεν ξέρω, δεν έχω νέα, θα σας πάρω άμα είναι».

Άσε το άλλο. 9 στις 10 φορές που σου δίνουν ραντεβού με τον θεωρητικά υποψήφιο πελάτη σε πιστολιάζουν. Τον έναν που σου φέρνουν, πρέπει να είναι ένας ξάδερφος που λέει επίτηδες κάτι παλαβά και καταλαβαίνεις ότι έρχεται για να σκοτώσει την ώρα του.

Ίσα ίσα για να σε ταλαιπωρούν. Για παίζουν με τις ελπίδες σου, για να κάνουν πλάκα με τη ζωή σου.

Αμ το άλλο; Περνά καιρός και σε παίρνουν τηλέφωνο. Ο τάδε συνεργάτης μας αποχώρησε και σας παίρνουμε για να ρωτήσουμε αν το ακίνητο σας είναι διαθέσιμο. Μετά από λίγο καταλαβαίνεις ότι ο πρώην είχε καταγράψει άλλα αντί άλλων. Άντε ξανά μανά. Όχι κυρία μου, δεν είναι 60 τετραγωνικά, 85 είναι. Δεν είναι ισόγειο, τρίτος όροφος είναι. Μετά πάλι: Έχω ενδιαφέρον από πελάτη, να κανονίσουμε ραντεβού. Κανονίζεις και φυσικά θα φας την πιστολιά. Έλα χριστιανέ μου, βγάλε φωτογραφίες, βγάλε βίντεο και όταν μπεις στον κόπο να μου φέρεις κάποιον, να είναι σοβαρό το ενδιαφέρον σου! Τόσο πολύ σου αρέσει να κόβεις άσκοπες βόλτες ή να παίρνεις μάταια τηλέφωνα;

Θεωρητικά, ο μεσίτης θα έπρεπε να θέλει να πουλήσει ώστε να πάρει την προμήθεια του. Αναρωτιέμαι όμως : Θέλει;

 Αλλά δεν έχει και τόση σημασία αν θέλει. Ο άλλος ο φουκαράς που θέλει να πουλήσει είτε γιατί πρέπει κάτι να καλύψει, είτε γιατί πρέπει κάπου να επενδύσει, γιατί τον κοροϊδεύεις και παίζεις με τη ζωή του;

Σε αυτό το σημείο διέκοψα τον φίλο μου και του πρότεινα μια λύση.

 Σε ότι αφορά τους μεσίτες, να μην τρέχει πέρα δώθε αλλά να τους βάλει όλους μαζί μια φορά τη βδομάδα. Αν ενδιαφέρονται πραγματικά θα έρθουν, είτε μόνοι τους είτε με …τα ενδιαφέροντα τους. Δεν χρειάζεται να είσαι εύκολος «ναι, βεβαίως να το δείτε, οπότε θέλετε» και να σε τραβάνε για να κάνουν την πλάκα τους. Κύριοι, μπορώ κάθε Παρασκευή στις 7. Όποιος πραγματικά θέλει, σε μια δυο τρεις Παρασκευές, θα έρθει. Το πολύ πολύ να συμπέσουν και να απολαύσεις μαλλιοτράβηγμα.

Πάντως, είναι ένας κλάδος που χρειάζεται μεγάλο ξεσκαρτάρισμα.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ

 

Συνηθίζουμε να τους κολακεύουμε αλλά η αλήθεια να λέγεται. Η στάση των γιατρών και των φαρμακοποιών τη βδομάδα που μας πέρασε ήταν επαίσχυντη, απαράδεκτη και απογοητευτική.

Και οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί, τα τελευταία πολλά χρόνια είναι από τα πλέον προνομιούχα  τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Οι επιπτώσεις των μνημονίων ήταν σε αυτούς λιγότερες. Δεν χρειάζεται να αναλύσω τι καρπώνονται οι γιατροί τόσα χρόνια. Οι δε φαρμακοποιοί δουλεύουν με μεγάλα ποσοστά κέρδους και τα φάρμακα είναι ένα μικρό τμήμα του τζίρου τους καθώς πουλάνε ότι μπορείς να φανταστείς που αφήνουν μεγάλη κερδοφορία.

Τι ζητήθηκε από όλους αυτούς;

Να βοηθήσουν μια δύσκολη στιγμή την πατρίδα.

Και αρνήθηκαν!

Αρνήθηκαν!!!

Ο εθελοντισμός κανονικά δεν πληρώνεται. Οι γιατροί που ζήτησε το υπουργείο υγείας θα έπαιρναν κανονικά έναν καλό μισθό και θα μπορούσαν το απόγευμα να είναι στο ιατρείο τους. Αρνήθηκαν!

Ένα μήνα σου ζήτησε η Ελλάδα να τη βοηθήσεις ρε φίλε! Ένα μήνα!

Μετά άρχισαν την κλάψα. Γιατί λέει έκανε επίταξη. Καλά τους έκανε!

Οι φαρμακοποιοί με εκείνον τον απύθμενης αθλιότητας Λουράντο έκαναν επανάσταση για τα τεστ covid.

Έφεραν την καταστροφή!

Πάρε ρε καραγκιόζη τα τεστ, αν μπει ένας ανθρωπάκος, καταχώρησε του το ΑΜΚΑ του και δώστου το να φύγει. Τι πρόβλημα έχεις;

Όχι, δεν θα κάνεις το τεστ στο φαρμακείο σου! Δεν χρειάζεται. Χρoνοβόρο, αν κάποιος βρεθεί με covid θα πρέπει να το κλείσεις, ΟΚ, ας μην το κάνεις. Δώσε το στον πολίτη να φύγει.

Ο κόσμος για το πώς γίνεται μπορεί να ενημερωθεί :

·        Από την τηλεόραση

·        Από το youtube και τα social οι νεότεροι

·        Οι ηλικιωμένοι από τους νεότερους

·        Από τις οθόνες που πολλά φαρμακεία έχουν στις βιτρίνες τους καθώς αναφέρονται οι εφημερίες και εκεί μπορεί να προβάλλεται ένα βιντεάκι.

·        Οι ηλικιωμένοι άλλωστε θα έχουν εμβολιαστεί.

 

Ναι ωραία, θα χρειαστεί στο φαρμακείο σου για ένα μήνα, να έχεις μερικές κούτες με τα τεστ και να καταχωρήσεις ένα ΑΜΚΑ στον υπολογιστή σου και το site με τη φόρμα καταχώρησης μπορείς να το έχεις ανοιχτό συνέχεια. Καταχώρηση ενός ΑΜΚΑ σε ένα site. Πόση ώρα είναι; 20 δευτερόλεπτα; 30;

Άφησαν δε να εννοηθεί πως εντάξει ίσως το κάνουμε αλλά να πάρουμε και κάτι ε; Οι ξεφτίλες! Και από εκεί να βγάλουν λεφτά!

Άσε δε, που ακούστηκε και η αθλιότητα «να το δώσετε στα super market». Σοβαρά;

Το ΑΜΚΑ ποιος θα το καταχωρήσει; Ο υπάλληλος που είναι στα κρέατα ή αυτός που είναι στα τυριά;

Αλλά αν είναι έτσι, τότε να βάλουμε και τα άλλα προϊόντα που πουλάς αγαπητέ φαρμακοποιέ στο σουπερ μαρκετ και να τα αφαιρέσουμε από εσένα. Τις βιταμίνες, τα καλλυντικά, τα προϊόντα περιποίησης και ατομικής φροντίδας, τα πιεσόμετρα, τα οξύμετρα, τα ορθοπεδικά είδα, τα μη συνταγογραφούμενα και τόσα άλλα. Πάει; Συμφωνείς;

Φαρμακείο δεν λέει απέξω;

Ωραία.

Φαρμακείο θα έχει μόνο συνταγογραφούμενα φάρμακα.

Και τέλος.

Να πω ρε αδερφέ να ήταν πχ επιχειρηματίες της εστίασης ή της διασκέδασης που έχουν καταστραφεί και είναι διαλυμένοι, να το καταλάβω. Αλλά οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί που όλο αυτό το διάστημα δούλεψαν και δούλεψαν καλά, να αρνηθούν να βοηθήσουν την πατρίδα τους σε μια ώρα ανάγκης, σε μια μεγάλη δυσκολία, είναι τρομερά απογοητευτικό...

Ώρα είναι να μαζευτούμε πάλι, να καθορίσουμε μια ώρα για να χειροκροτήσουμε όλοι από τα μπαλκόνια μας τους γιατρούς και τους φαρμακοποιούς που αρνήθηκαν να βοηθήσουν την πατρίδα τους.

Ντροπή!

ΕΛΛΑΔΑ ΙΣΠΑΝΙΑ και μετά ΓΕΩΡΓΙΑ

 

Μετά τον αγώνα με τους Ισπανούς, διαβάζω ουρανομήκεις αηδίες από τους εγχώριους δημοσιογράφους και διαπιστώνω ότι τελικά δεν μαθαίνουμε τίποτα.

Την πατάμε συνέχεια ως λαός με τις αυταπάτες που τρέφουμε. Από την πολιτική ως τα αθλητικά.

Τρομερό πλάνο, όλα λειτούργησαν άψογα, πόσες φοβερές και τρομερές αρετές έχουμε. Μα καλά, οι Έλληνες δημοσιογράφοι τη Μπάγερν έβλεπαν;

Το γήπεδο που είχε κατηφορίσει, την τεράστια διαφορά δυναμικότητας, την ατομική ποιότητα, δεν τα είδε κανείς;; Το ότι δεν μπορούσαμε να αλλάξουμε 4^η πάσα δεν το είδαν; Ότι οι Ισπανοί έπαιζαν με 3 ταχύτητες πιο πάνω δεν το είδαν;

Απέναντι στην καλύτερη ομάδα του κόσμου που έριξε 6 γκολ στους Γερμανούς, παίξαμε χωρίς άγχος γιατί ξέραμε ότι θα χάσουμε. Εφαρμόσαμε το τίμιο «άμυνα με ξαφνικές άμυνες» και περιμέναμε την Παναγιά – κατά τον Άγγελο Αναστασιάδη – ή την τύχη για όσους δεν έχουν μεταφυσικές ανησυχίες, για να συμβούν ταυτόχρονα τα εξής :

·        Στη μια δική μας φάση ( γιατί για παραπάνω δεν είμαστε ) να μπει γκολ

·        Στις 40 δικές τους να μην μπει.

Όπερ και εγένετω.

Θες να σου βρω και δύο πραγματικά θετικά στοιχεία για να μη νομίζεις πως μεμψιμοιρώ;

1.    Παίξαμε καθαρή άμυνα χωρίς συνεχή φάουλ και καθυστερήσεις

2.    Όταν δεχθήκαμε το πρώτο γκολ παραμείναμε ψύχραιμοι και δεν έπιασε τρικυμία.

Όμως ήταν εμφανές ότι οι άνθρωποι είναι πολύ καλύτεροι από τους δικούς μας. Δες τα συμβόλαιά τους, σε ποιες ομάδες παίζουν, τι ποδοσφαιρικές παραστάσεις έχουν, κάνε τις συγκρίσεις με τους δικούς μας και βγάλε συμπέρασμα. Άσε δε, που όταν θα έρθουν υποψιασμένοι στην Αθήνα δεν θα μου κάνει καμία εντύπωση μια συντριπτική ήττα. Η διαφορά των δύο ομάδων ήταν χαρακτηριστική.

Με τη Γεωργία όμως δεν είναι το ίδιο.

Εκεί πρέπει να παίξεις. Θα έχεις άγχος γιατί κυνηγάς το αποτέλεσμα. Θα πρέπει να δημιουργήσεις. Όχι απλώς να αμύνεσαι. Άλλωστε η Γεωργία ζόρισε τους Σουηδούς και είναι μια καλά οργανωμένη ομάδα. Δεν είναι Λιχτενστάιν.

Για εμένα η καλύτερη λύση είναι η εξής: Δεν χρειάζεται παραπάνω πίεση. Το παν είναι να μη χάσουμε. Ας έρθουμε ισοπαλία. Παίζουμε ότι μπορούμε χωρίς να ρισκάρουμε. Δεν είναι ανάγκη να πάρουν τα μυαλά μας αέρα και να πιστέψουμε πως γίναμε υπερδύναμη. Ούτε τη χαρισματική φουρνιά του 2004 έχουμε, ούτε έχουμε παίκτες φοβερής ποιότητας. Μια μέτρια ομάδα είμαστε. Άρα όσο δεν χάνουμε, η ομάδα κερδίζει σε αυτοπεποίθηση και παίρνει βαθμούς στο ranking. Όταν δεν χάνεις, περισσότερο αγχώνονται οι άλλοι και μπορείς να ελπίζεις σε ένα δικό τους κακό αποτέλεσμα, ή σε έναν συνδυασμό αποτελεσμάτων που μας συμφέρουν. Απλώς πρέπει να κάνεις αυτό που μπορείς χωρίς να σου φουσκώνουν τα μυαλά οι δημοσιογράφοι και χωρίς να στερηθείς την επίγνωση των δυνατοτήτων σου.

Αν μετά το θετικό αποτέλεσμα με τους Ισπανούς φάμε σφαλιάρα από τους Γεωργιανούς, η απογοήτευση θα είναι πολύ πιο ισχυρή και ότι πάμε να χτίσουμε θα γκρεμιστεί σε ένα βράδυ. Το 1-0 είναι μια χαρά αποτέλεσμα. Όποιος θέλει θέαμα, ας δει Μαντσεστερ Σιτι.

Ο δρόμος είναι η αυτογνωσία. Ξέρουμε ποιοι είμαστε, παίζουμε σύμφωνα με αυτό που μπορούμε, προσπαθούμε με καλή άμυνα να μη χάσουμε και αν έρθει το λατρεμένο 1-0, καλώς να ορίσει. Ελπίζω οι δημοσιογράφοι και οι οπαδοί μετά τα παθήματα μας στα χρόνια που ακολούθησαν τη θητεία του Φερνάντο Σάντος να έβαλαν λίγο μυαλό.

Την Εθνική μας Ομάδα δεν τη βλέπουμε για τη χαρά του αθλήματος αλλά για να την υποστηρίξουμε.

Όποιος δεν το καταλαβαίνει, ας μην ασχολείται με την Εθνική. Ας μείνει κολλημένος στην αγαπημένη του ομάδα που κάθε Αύγουστο είναι υποψήφια για να πάρει το champions league και κάθε Μάιο πρέπει να φύγει ο προπονητής και 15 παίκτες.

Υγ. Παρακαλώ πολύ τους εγχώριους δημοσιογράφους να σταματήσουν αυτή την τοξικότητα με τον Παπασταθόπουλο και τον Μανωλά. Δόξα τω Θεώ, στόπερ έχουμε. Σιγά μην τους παρακαλάμε. Καταλαβαίνω τις δημόσιες σχέσεις για να μαθαίνουμε ειδήσεις από τα αποδυτήρια αλλά αυτή η ατέρμονη κολακεία πρέπει να σταματήσει. Στο κάτω κάτω της γραφής και όταν τους είχαμε, από το κέντρο της άμυνας τα τρώγαμε και πολύ χαλαρά.

Η ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ

 

Κατανοητή και η καλή πρόθεση και η καλλιτεχνική ανησυχία και η αγάπη για την πατρίδα. Βλέπω όμως με λύπη πως πολύς κόσμος δεν ξέρει. Δυστυχώς αγνοούμε και τα στοιχειώδη.

Πάνω στην Ελληνική Σημαία δεν βάζουμε :

·        Λογότυπα

·        Στάμπες

·        Υπογραφές

·        Επιγραφές

·        Πινακίδες

·        Σήματα

·        Σκίτσα

Είναι βεβήλωση και αντιποίηση Εθνικού και Ιερού Συμβόλου.

Η Σημαία πρέπει να μένει «καθαρή» από αυτά. Αν κάποιος θέλει κάτι να γράψει, από κάτω. Θυμάσαι λίγα χρόνια πριν που ένας ομογενής ζήτησε από τον Αντετοκούνμπο να του υπογράψει πάνω σε μια ελληνική σημαία;

Ο Γιάννης, ναι αυτός ο Νιγηριανός κατά μερικά Ούγκανα, το ήξερε. Απάντησε «Δεν υπογράφω πάνω στη σημαία». Να σημειώσω εδώ κυρία Σούλα μου που με διαβάζεις, ότι η διαφορά μεταξύ ενός πατριώτη και ενός εθνικιστή είναι πως ο πατριώτης δεν επιθυμεί τη σφαγή των υπολοίπων.

Προφανώς και δεν αναφέρομαι στους κατ’ επιλογή ασχημονούντες, στους ψευτοπροοδευτικούς και στους ψευτοδικαιωματιστές που νοιάζονται για τα πάντα αρκεί βέβαια να μην έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα και την Ορθοδοξία. Είναι ελάχιστοι αλλά στα σόσιαλ λόγω μηχανικής των μέσων κάνουν θόρυβο. Έχω να τους προτείνω πάντως ότι αφού σιχαίνονται τόσο πολύ την πατρίδα μας, τα σύνορα είναι ανοιχτά.

Χρόνια πολλά και καλά Ελλάδα μου, χρόνια πολλά και καλά στους απανταχού πατριώτες !

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ

 

Ξέρω πως μόλις διαβάσεις το κείμενο, θα γελάσεις. Θα πεις «έλα μωρέ υπερβολικός που είναι» ή «εντάξει καλά τα λέει, θα το κάνω στο μέλλον». Ποτέ δηλαδή. Αν πάντως, έστω και ένας ευαισθητοποιηθεί, θα με κάνει ευτυχισμένο.

Σεισμός

Είμαστε η 6^η χώρα παγκοσμίως στους σεισμούς. Το ότι δεν τους νοιώθουμε όλους, είναι γιατί μας σώζει το Αιγαίο. Αν λοιπόν συμβεί κάτι, τα κινητά θα κοπούν. Συνεννοήσου με την οικογένεια σου ένα σημείο συνάντησης αν λείπετε από το σπίτι. Κατά προτίμηση σε ανοιχτό χώρο και κάπου που θα μπορείτε να βρεθείτε εύκολα.

Πορτοφόλι

Βάζουμε διάφορες καρτούλες, διάφορα πραγματάκια και αν το χάσουμε ή μας το κλέψουν, συνήθως θυμόμαστε τα βασικά. Κατέγραψε ότι έχεις στο πορτοφόλι σου σε ένα αρχείο word και άστο να υπάρχει στον υπολογιστή σου.

Αποχώρηση

Έστω ότι έχεις 10 λεπτά στη διάθεση σου για να εγκαταλείψεις το σπίτι σου. Τι θα πάρεις μαζί σου; Πέραν του κλασικού «κλειδιά-τσιγάρα-πορτοφόλι-κινητό-γυαλιά» υπάρχουν και άλλα πολύτιμα για εσένα πράγματα. Χαλαρά σημείωσε τα σε ένα αρχείο εκτύπωσε το, και άστο κάπου να υπάρχει. Την ώρα του πανικού δεν θα θυμηθείς τίποτα.

Φωτογραφίες

Σε παρακαλώ πολύ. Τώρα. ΤΩΡΑ. Συνέδεσε ένα καλώδιο από το κινητό σου στον υπολογιστή και αποθήκευσε φωτογραφίες, βίντεο, σημειώσεις, ότι έχεις. Έχω βαρεθεί να ακούω «το έχασα/μου το έκλεψαν και έχασα όλο τον κόσμο»

Βαλίτσα

Γράψε αυτά που πρέπει να πάρεις μαζί σου σε ένα ταξίδι. Είτε επαγγελματικό, είτε για διακοπές. Τούδε εφεξής, το να φτιάξεις τη βαλίτσα σου θα είναι παιχνιδάκι και πολύ πιο σύντομο. Αντίστοιχα χρήσιμη είναι και μια λίστα του πως φεύγεις από το σπίτι. Τι κλείνεις, πότισμα, πέταμα σκουπιδιών κλπ.

Τώρα που έχουμε λοκντάου, έχεις άνεση χρόνου να τα σκεφτείς και να τα καταγράψεις όλα αυτά με την ησυχία σου. Θα ανακαλύψεις ότι είναι πολύ περισσότερα από όσα φαντάζεσαι. 

Αχρείαστα να είναι αλλά αν τύχει, θα είσαι άρχοντας!

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΦΟΛΕΣ

 

Προφανώς και το λοκντάου ενός έτους έχει παίξει ρόλο. Παρατηρώ στους δρόμους πάρα πολλά δεσποζόμενα κατοικίδια και στο καταφύγιο αδέσποτων ζώων που είμαι εθελοντής, οι παλιότεροι μου λένε πως έχουμε τα λιγότερα από ποτέ!

Με την ευχή όταν επανέλθουμε στην κανονικότητα να μην πλημμυρίσουμε στα  αδέσποτα και επειδή πολύς κόσμος δεν ξέρει, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σου μια γνώση που εύχομαι ολόψυχα να είναι αχρείαστη.

Υπάρχουν δυστυχώς διαστραμμένοι άνθρωποι που βάζουν φόλες για να δολοφονήσουν τα ζωντανά. Επειδή εκείνη την ώρα είσαι σε κατάσταση σοκ, αυτό που θα διαβάσεις παρακάτω αποθήκευσε το σε ένα συρταράκι στον εγκέφαλο σου και άστο να υπάρχει. Αν δεν έχεις κατοικίδιο και έχει ένας οικείος σου, στείλε το παρόν να το ξέρει.

Οι φόλες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.

Αυτές που έχουν δηλητήριο και αυτές που έχουν γυαλιά ή μέταλλο ( καρφιά ) μέσα στην τροφή. Αν το κατοικίδιο σου φάει κάτι από τη δεύτερη κατηγορία, αποχαιρέτησε το.

Αν φάει δηλητήριο, σώζεται.

Καταρχάς θα πρέπει να του προκαλέσεις εμετό. Ως γιατροσόφια χρησιμοποιούνται κυρίως το αλατόνερο και το λάδι.

Το καλύτερο που πρέπει να έχεις πάντα μαζί σου, είτε για να σώσεις το δικό σου ή ένα άλλο, είναι μια αμπούλα με θειϊκή ατροπίνη. Κοστίζει λιγότερο από ένα ευρώ. Πρέπει να κάνεις ένεση στη ράχη του ζώου. Αυτό θα σου κερδίσει υπερπολύτιμο χρόνο μέχρι να πας στον κτηνίατρο.

Μην περιμένεις εκείνη την ώρα να βρεις φαρμακείο ανοιχτό. Μπορεί να βγάλεις το σκυλάκι σου βόλτα αργά το βράδυ και να ψάχνεις για εφημερεύον και ....

Πάρε θειϊκή ατροπίνη αύριο κιόλας !

Ας υπάρχει. Καλύτερα να περισσεύει, παρά να λείπει !

 

ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΑΞΙΖΕΤΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

 

Στη χώρα της σήψης και της παρακμής υπάρχουν 4 Ελλάδες σε ότι αφορά τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.

Η Ελλάδα των ΜΜΕ. Η αφόρητα πληκτική ακροβασία μεταξύ του politically correct και της παντοκρατορίας της διαφορετικότητας. Αλλάζουν τις λέξεις για να κάνουν τα φαινόμενα πιο «γλυκούλικα». Όχι ρε, δεν είναι παιδόφιλος. Είναι παιδεραστής! Δεν είναι «μπαχαλάκηδες». Είναι φασίστες! Βάρβαροι φασίστες!

Η Ελλάδα των social  media. Κυρίως στον υπόνομο που λέγεται twitter γίνεται ένας βρώμικος πόλεμος μεταξύ πληρωμένων και ψεύτικων λογαριασμών που μια απλή ανάγνωση σε κάνει να αισθάνεσαι πως τρως κόπρανα.

Η Ελλάδα των άεργων. Άνθρωποι με άπλετο χρόνο διαμορφώνουν άποψη από το facebook και από κάθε τυχάρπαστο site. Λατρεύουν τις θεωρίες σκοτεινής συνομωσίας, νοιώθουν ψαγμένοι, γνώστες του παρασκηνίου και κάνουν βαθυστόχαστες αναλύσεις 26 δευτερολέπτων για κάθε θέμα. Πολιτική, εθνικά θέματα, ποδόσφαιρο, οικονομία, κορωνοϊός, Ευρώπη, γεωπολιτική. Η γνώμη τους ξεκινά συνήθως με το «έλα μωρέ τώρα». Οι άεργοι είναι μια ετερόκλητη κατηγορία με διάφορες καταβολές. Συνταξιούχοι, εργαζόμενοι με πολλές ώρες παρουσίας στα σόσιαλ, καφενόβιοι, θρησκόληπτοι, ηλίθιοι, οπαδοί ομάδων, θαμώνες προποτζίδικου, άνεργοι.

Η Ελλάδα των νοικοκύρηδων. Εργαζόμενοι με οικογένεια. Άνθρωποι που παλεύουν στη ζωή για την καθημερινή επιβίωση με μειονέκτημα πως δεν έχουν τη δυνατότητα να ψάξουν πολύ. Θα ρίξουν μια ματιά στα σόσιαλ, θα διαβάσουν λίγο, θα δουν τηλεόραση προσπαθώντας να ενημερωθούν για τις ειδήσεις. Κοινώς, λίγο από όλα.

Υπάρχουν και άλλες Ελλάδες, όπως τα χωριά. Πολλά και διάσπαρτα. Νομίζω όμως πως κάλυψα τις μεγαλύτερες κατηγορίες.

Όλοι αυτοί πρέπει να συνυπάρξουμε. Να συνεργαστούμε. Να αλληλοβοηθηθούμε και να πάμε μπροστά. Όλοι μαζί.

Έχω μερικούς γνωστούς που λόγω του λοκνταου τα λέμε συχνά. Είναι από τους κλασικούς ισαποστάκηδες που νομίζουν πως αν δεν εκδηλώνουν αυτά που πραγματικά πιστεύουν, έχουν το πλεονέκτημα της «αντικειμενικής κρίσης». Είναι αυτοί που βιάζονται να σου κολλήσουν μια ταμπέλα για να μην έρθουν σε δύσκολη θέση. Προσωπικά προτιμώ  τους ξεκάθαρους ανθρώπους. Από τη δεκαετία του 90 και μετά ( να δεχθώ ότι ακόμα και στη δεκαετία του 80 υπήρχαν απόνερα ) κανείς δεν διώκεται για αυτά που πιστεύει. Αντιθέτως στη χώρα μας εκπροσωπήθηκαν στα media και στο κοινοβούλιο εξωφρενικές τάσεις όπως οι Ναζί, οι ΑΝΕΛ και ο Αρτέμης Σώρρας που είχε μπροστά του πεδίον δόξης λαμπρόν αν δεν τον σταματούσαν τα δικαστήρια. Ακόμα και ο Γιάνης που κατέστρεψε μια οικονομία και το τραπεζικό σύστημα, είναι προνομιούχος αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος. Οι ισαποστάκηδες – αντικειμενικοί υποκρίνονται τους αδέσμευτους ορθά κρίνοντες χωρίς εξαρτήσεις, αλλά στην πραγματικότητα κρύβουν την ειλικρινή έκφραση των απόψεων τους που στη ροή μιας συζήτησης εμφανώς γέρνει και συνήθως προς τα αριστερά.

Έγινε κακός χαμός την Κυριακή γιατί ένα βλαμμένο έφαγε δύο γκλομπιές στα πόδια. Και εμένα με έχουν σταματήσει πολλές φορές στο δρόμο για έλεγχο. Εμένα γιατί δεν με χτύπησε ένας αστυνομικός ποτέ;

Πως πας σε έναν αστυνομικό και κατάμουτρα τον βρίζεις;

Πως πας σε έναν αστυνομικό να του αρπάξεις κάτι; Δεν φάνηκε καθαρά στο βίντεο, όπλο ήταν, κινητό, κάτι άλλο δεν με νοιάζει. Η κίνηση και ότι ο τύπος κάτι αποσπά είναι ολοφάνερη.

Πως γίνεται όλως τυχαίως σε τέτοια περιστατικά, να είναι πάντα αυτόπτες μάρτυρες οι αριστεροί; Να βγαίνει αμέσως το βίντεο στα σοσιαλ και τα ΜΜΕ και διάφοροι διάσημοι για λόγους δημοφιλίας στον όχλο, να καταδικάζουν απερίφραστα πριν γίνει καν έρευνα. Δημιουργείται με το τίποτα αντιαστυνομικό μένος και μετά αναρωτιούνται τα ΜΜΕ και οι ισαποστάκηδες γιατί πολλοί αστυνομικοί ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή. Όταν μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είτε γιατί ανήκει στην αριστερίζουσα εθνομηδενιστική θολοκουλτούρα του τίποτα, είτε γιατί παρασύρεται από τα ΜΜΕ και τους ψεύτικους λογαριασμούς των σόσιαλ, μισεί τα παιδιά της Ελληνικής Αστυνομίας, τι περιμένεις;;

Προσπαθούν να δημιουργήσουν στην Ελλάδα μια κακή αντιγραφή του I can’t breathe, χρόνια τώρα. Όταν κυβέρνησαν όμως, όχι μόνο δεν κατήργησαν τα ΜΑΤ, αλλά τα χρησιμοποίησαν για να χτυπήσουν συνταξιούχους και πατριώτες που στο Πισοδέρι διαμαρτυρήθηκαν για την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών. Η σημαία τους, ο Ζακ, επί της δικής τους θητείας έγινε. Τότε βέβαια τα ΜΑΤ ήταν από το λαό, για το λαό και με το λαό. Τώρα είναι μπάτσοι γουρούνια και δολοφόνοι.

Σε ποια ευνομούμενη χώρα θα πήγαινε κάποιος να πουλήσει τσαμπουκά; Στον Γερμανό αστυνομικό; Στον Καραμπινιέρι; Στον Άγγλο; Στον Ισπανό; Για αυτό και οι εγχώριοι χούλιγκαν στις εκδρομές τους στο εξωτερικό κάθονται παναγίτσες. Ξέρουν τι τους περιμένει.

Βλέπω ότι η Αστυνομία μας όλο αυτό το διάστημα του Covid 19 δείχνει ένα ιδιαίτερα ανθρώπινο προφίλ. Πόσες και πόσες φορές δεν έχουν κάνει τα στραβά μάτια; Ο καθένας μας έχει και μια ιστορία που περπάταγε χωρίς τη μάσκα ή υποτυπωδώς φορεμένη από μπροστά τους και δεν του είπαν τίποτα ή αρκέστηκαν απλώς σε μια σύσταση.  Άνθρωποι είναι και αυτοί και καταλαβαίνουν. Αν ήθελαν να είναι πραγματικά αυστηροί, όλοι μας θα είχαμε από 600 ευρώ ( το λιγότερο ) πρόστιμο.

Στη χώρα που κυριαρχεί η σήψη και η παρακμή, έγινε πρώτο θέμα κολοσσιαίων διαστάσεων δυο γκλομπιές στα πόδια ενός τύπου που όλως τυχαίως ήταν ενεργός οπαδός συγκεκριμένου κόμματος.

Καταποντίστηκαν από τη δημόσια συζήτηση πιο σημαντικά και φρικτά γεγονότα:

Πήγαν οι αλήτες και σταμάτησαν έναν ανθρωπάκο με το μηχανάκι του για να του καταστρέψουν την εικόνα της Παναγίας! Βρίσκουν και τα κάνουν. Αν ο ανθρωπάκος κρατούσε το Κοράνι δεν θα τον άγγιζαν. Οι μουσουλμάνοι βλέπεις, δεν αστειεύονται. Κόβουν λαιμούς.

Τρεις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πήγαν να σταματήσουν την επιχείρηση της Αστυνομίας για να τελειώσει η κατάληψη του ΑΠΘ. Τρεις βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που αντιπροσωπεύει το 30% του λαού πήγαν να σταματήσουν την εφαρμογή του νόμου! Στο Ελλαδιστάν, σαν να μη συνέβη τίποτα! Φυσιολογικό!

Οι συνεχείς συγκεντρώσεις συμπαράστασης σε έναν ειδεχθή δολοφόνο και μάλιστα εν μέσω πανδημίας δεν ενοχλούν κανέναν;

Τα συνεχή συλλαλητήρια εναντίον του Νόμου Κεραμέως που εφαρμόζει το αυτονόητο, εν μέσω ραγδαίας αύξησης των κρουσμάτων δεν είναι προφανής ανθελληνισμός;

Η απαίτηση πως εν μέσω πανδημίας δεν πρέπει έρχονται προς ψήφιση στη Βουλή νομοσχέδια που μπορεί να επιφέρουν αντιδράσεις στοχεύουν ή όχι εναντίον του πολιτεύματος; Δηλαδή τι, να την κλείσουμε τη Βουλή;

Το ρίσκο κατά δήλωσή του, του Αλέξη, που προφανώς λυπάται και γιατί η οικονομία μας άντεξε καθώς το -8% είναι από τις καλύτερες επιδόσεις στην Ευρώπη αλλά και γιατί ο ρυθμός των εμβολιασμών, ο αριθμός των νεκρών, μας κατατάσσουν στην κορυφή της Ευρώπης, δείχνουν ότι το μόνο όπλο που απέμεινε στην ελληνική αριστερά είναι η καταστροφή της χώρας δια της κοινωνικής αναταραχής. Ιστορικά, Αριστερά και Ανθελληνισμός πάνε μαζί. Δεν περίμενα τίποτα καλύτερο. Στην αρχή του covid δεν ήξεραν τι να κάνουν και κράτησαν στάση αναμονής. Όταν είδαν ότι το καράβι με προβλήματα και δυσκολίες μεν αλλά είναι στη σωστή κατεύθυνση, και με έλλειψη σοβαρού αντιλόγου, παίζουν το χαρτί της καταστροφής. Συγκεντρώσεις με πανδημία και κοινωνική αναταραχή με πόλεμο με την Αστυνομία. Το κράτος δηλαδή.

Δεν βάζει κανέναν σε σκέψεις ότι στρατολογούνται αλλοδαποί;;; Οι αλληλέγγυοι ξέρουν να αξιοποιούν τη φιλοξενία άλλωστε…

Η μαρτυρία του πρώην βουλευτή του Σύριζα, Στάθη Παναγούλη που λέει ότι ο Σύριζα καλούσε κόσμο να κατέβει στη Νέα Σμύρνη, είναι υπεύθυνη στάση κόμματος που υποτίθεται ανήκει στο δημοκρατικό τόξο;;

Όλα αυτά, την ώρα που ο Τούρκος απέναντι καραδοκεί, απειλεί και κάνει πολεμικές κινήσεις.

Έναν ισαποστάκια ξέρεις πως μπορείς να τον κολλήσεις στον τοίχο; Με μια ερώτηση: Αν προχθές ο αστυνομικός που χτύπησαν 70 ατρόμητα παλικάρια σηκωνόταν και πυροβολούσε για να υπερασπιστεί τη ζωή του και όλοι είδαμε τι έγινε και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, με ποιον θα ήταν;; Προσωπικά θα ήμουν με τον αστυνομικό. Άγιο είχε. Πως δεν του πήραν το όπλο, πως δεν τον σκότωσαν, ένας Θεός ξέρει.  Όχι λένε στα σόσιαλ. Είδαμε  το βίντεο που λένε οι αστυνομικοί μεταξύ τους «πάμε να τους γ..». Εμ βέβαια. Θα πρέπει να τρώνε φωτοβολίδες ευθείας βολής, μολότοβ στο κεφάλι, πέτρες, καδρόνια και να τραγουδάνε χαρούμενα για τα παιδιά των λουλουδιών και τη διάσωση της καρέτα-καρέτα. Τίποτα δεν είπαν! Άκου τι λένε σε ένα απλό τροχαίο ατύχημα και μετά να κατακρίνουμε ότι λένε σε μια πολεμική ατμόσφαιρα όπως της Νέας Σμύρνης που κατέβηκαν όλα τα καλά παιδιά. Χουλιγκάνοι, ΠΑΜΕ, Συριζαίοι, κάφροι και ούγκανοι. Όλοι μαζί.

Πριν από λίγες ημέρες, τις μολότοβ σε περιπολικό στου Ζωγράφου τις ξεχάσαμε. Έλα μωρέ τώρα, δεν έγινε και τίποτα…

Ίσως να ήρθε η ώρα, όπως τελειώσαμε με τον μαύρο φασισμό, να τελειώσουμε και με τον κόκκινο.

Αρκεί να μην τους φοβόμαστε και απλώς να εφαρμόζονται οι νόμοι της συντεταγμένης πολιτείας στο πλαίσιο της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΩΝ ΡΕ !

ΥΓ. Να τελειώσει και το παραμυθάκι της δεξιάς στροφής του Συρίζα ή τη σύγκλισή του προς το κέντρο ε;