STRESS ECHO TEST - Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΑΘΛΙΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ

Πριν από αρκετό καιρό, σε ένα από τα αθλήματα που ασχολούμαι, μου ζητήθηκε το κλασικό χαρτί από τον καρδιολόγο. Αρχικά σκέφτηκα να λειτουργήσω ως γνήσιος Έλλην. Να το πάρω άνευ εξέτασης να τελειώνουμε.

Μετά σκέφτηκα ότι είναι μια ευκαιρία να κάνω και ένα τσεκ απ. Εξέταση στην εξέταση, από δω, από εκεί, και φτάνω στο τελικό στάδιο που ήταν να κάνω το λεγόμενο stress echo σε μεγάλο ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας.

Για όσους δεν ξέρουν, είναι μια εξέταση της καρδιάς την οποία υποβάλλεις σε μια ταλαιπωρία για να δουν αν έχεις πρόβλημα ( Στεφανιαία νόσος, βαλβίδες, καρδιολογικές παθήσεις ) ή αν ανταποκρίνεσαι φυσιολογικά.

Το τονίζω : Αν σου τύχει, μην πας σαν εμένα, μόνος σου. Ποτέ !

Μπαίνεις στο θάλαμο και αρχίζει η καλωδίωση. Μετά σου χορηγούν κάτι και δυστυχώς δεν σε προετοιμάζουν για το τι πρόκειται να σου συμβεί. Λες και δεν πάει για εξέταση άνθρωπος αλλά μια πόρτα ή μια κατσαρόλα.

Στην αρχή νοιώθεις το κεφάλι σου βαρύ. Το μισό ζαλισμένο, το άλλο μισό σαν να κοιμόσουν 6 ώρες το μεσημέρι. Αμέσως μετά νοιώθεις στα γεννητικά όργανα κάτι σαν κάψιμο. Άλλοι το βιώνουν ως ακράτεια ούρων και άλλοι ότι τους έφυγαν κόπρανα. Συγγνώμη που τα γράφω έτσι – ελπίζω να μην τρως τώρα που με διαβάζεις – αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

Και μετά έρχεται η ώρα της καρδιάς.

Νοιώθεις ότι πρόκειται να εκραγεί και να γεμίσουν οι τοίχοι με αίματα. Βαράει ατέλειωτες τραμπάλες και για να τις αντιμετωπίσεις ανασαίνεις βαθιά. Αμ δε!

Όχι σου λένε, θα καταστραφεί η εξέταση, κανονικές ανάσες !

Νοιώθεις τελείως αδύναμος να αντιδράσεις και πιστεύεις ότι αυτές είναι οι τελευταίες σου στιγμές σε αυτόν τον πλανήτη. Η καρδιά συνεχίζει να κάνει σαν ακανόνιστο κομπρεσέρ, είσαι γυρισμένος στο πλάι και ο γιατρός σχεδόν από πάνω σου να προσπαθεί να σε διεμβολίσει με κάτι σαν σιδερογροθιές. Νοιώθεις ότι η καρδιά σου από το νταπ ντουπ, θα ανέβει στο λαιμό σου και θα πεταχτεί έξω από το στόμα ! Το έκανα λίγο σπλάτερ, αλλά πραγματικά είναι τρισάθλιο το συναίσθημα!

Αυτό το μαρτύριο της αφόρητης δυσφορίας υποτίθεται πως κρατά περί τα 15-20 λεπτά αλλά εμένα μου φάνηκαν 2 χρόνια. Προς το τέλος άρχισα να δακρύζω από την ανημποριά μου και το μαρτύριο και να ψιθυρίζω παρακαλώντας να τελειώσουν.

Ούτε καν μου μιλούσαν, ούτε καν μου έδωσαν σημασία. Λες και πήγα εκεί για να θαυμάσω τα αξιοθέατα. Όταν τέλειωσαν μου ζήτησαν να μείνω άλλα δέκα λεπτά ξάπλα και με ρώτησαν αν αισθανόμουν καλά. Τα μαύρα μου τα χάλια είχα αλλά δεν ήθελα να μείνω εκεί μέσα ούτε δευτερόλεπτο. Αφού κατάφερα να προφέρω δύο λέξεις «εντάξει είμαι», νομίζω πως μπορώ να κάνω μέχρι και παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα επί κοντώ. Μετά μου ζήτησαν να παραμείνω στο σαλόνι άλλα 15 λεπτά και να τους ενημερώσω αν είμαι καλύτερα για να φύγω.

Πάλι χάλι μαύρο, πάλι «εντάξει είμαι», και έσυρα τα βήματα μου με μεγάλο κόπο μέχρι την απέναντι καφετέρια. Πως τα περπάτησα αυτά τα 60-70 μέτρα, ένας Θεός ξέρει. Δεν είχα τη διάθεση ούτε στο κινητό να χαζέψω για το πρώτο διάστημα. Με το κεφάλι κουδούνι, να πονάω από αυτά τα μεταλλικά ματζαφλάρια που με σκάναραν και μια πρωτόγνωρη δυσθυμία.

Να μην τα πολυλογώ, συνήλθα μετά από δύο καφέδες και μια ώρα. Όχι για να χορέψω τσάμικο στο πανηγύρι, αλλά έστω να μιλάω σαν άνθρωπος, να περπατάω κανονικά και να κοιτάω στο κινητό τα σόσιαλ.

Το μόνο καλό ήταν πως τα αποτελέσματα της εξέτασης ήταν απολύτως θετικά.

Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ αυτή την ταλαιπωρία και μοιράζομαι αυτή την απολύτως δυσάρεστη εμπειρία με δύο ικεσίες:  

Α)  Αν είσαι γιατρός ή νοσηλευτής και κάνεις αυτή την εξέταση σε άνθρωπο, να μη φέρεσαι σαν παγοβουνόβλακας. Κάνε κάτι πάρα πολύ χρήσιμο και είναι τσάμπα. Δεν σου κοστίζει κάτι, ειλικρινά : Μίλα του.

Β) Αν είσαι ασθενής, μην κάνεις το λάθος και πάς μόνος σου. Ποτέ ! ΟΧΙ ΜΟΝΟΣ !

ΠΕΡΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ, ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΩΝ

Οσονούπω θα μπει στη δημόσια συζήτηση το νομοσχέδιο για τις κινητοποιήσεις.

Καλώς θα μπει αλλά πολύ φοβάμαι πως ή θα γίνουν ημίμετρα, ή θα θεσπιστεί κάτι της προκοπής και δεν θα εφαρμοστεί ποτέ.

Στην απίθανη χώρα μας που πρέπει να συζητάμε δεκαετίες τα αυτονόητα και θα πρέπει να γίνουν 100 επιτροπές για να συμφωνήσουμε ότι ο κύκλος δεν είναι τρίγωνο, δικαιώματα έχουν μόνο οι συνήθεις διαμαρτυρόμενοι και υποχρεώσεις οι υπόλοιποι.

Βαρεθήκαμε να κλείνουν οι δρόμοι, τα καταστήματα για 100-200 τύπους, να υπάρχει μποτιλιάρισμα και χάος γιατί μερικοί φωνάζουν για «θεσμικά αιτήματα» που συνήθως σημαίνει λεφτά από το κράτος.

Θέλω να καταθέσω μια πρόταση.

Η λύση είναι μια. Απλή και ωραία.

Όλα τα συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις, prides, κινητοποιήσεις, στην Πλατεία Συντάγματος.

Πουθενά αλλού.

Εκεί, απέναντι από το Κοινοβούλιο, έχει και τον συμβολισμό του, να πηγαίνουν και να φωνάζουν όσο θέλουν.

Στην Πλατεία Συντάγματος το 98% των κινητοποιήσεων, μια χαρά χωράνε. Αν δε, είναι τόσο μεγάλο το συλλαλητήριο, προτιμώ να κλείσει η Φιλελλήνων και οι άλλες αρτηρίες να μείνουν ανέπαφες.

Ακολούθως και στις άλλες πόλεις. Μια μεγάλη πλατεία και τέρμα. Αν αρχίσουμε τα μα μου, α, ου, άκρη δεν θα βγάλουμε και τσάμπα θα πάει. Και το νομοσχέδιο και η κουβέντα.

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ

Το ακούω πολύ συχνά. Είναι βέβαιο. Θα πεθάνετε όλοι. Η Ελλάδα θα ρίξει λουκέτο.

Θυμάμαι όταν ο βραζιλιάνος προσωπικός μου ποτοαναμείκτης, μου έλεγε : «Μικρέ, ο καλύτερος τρόπος για να αισθανθείς άσχημα είναι να κάνεις ζοφερές σκέψεις για το μέλλον».

Θυμάσαι πότε σταμάτησε το sms και ήρθησαν τα μέτρα της καραντίνας;

Από τις 4 Μαΐου !

Σήμερα μπήκαμε στον Ιούλιο !

Σε αυτούς λοιπόν τους δύο μήνες είδαμε :

Συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις, πάρτι, μπουλούκια στους δρόμους, στις πλατείες, στις καφετέριες.

Συνέβη τίποτα;

Τίποτε απολύτως !

Λίγοι είναι αυτοί που διατηρούν τα μέτρα ασφαλείας και οι περισσότεροι τα έχουμε σιωπηρά καταργήσει. Πιστεύω λοιπόν ότι ο Θεός αποφάσισε η Ελλαδίτσα μας να τη γλιτώσει. Μετά τα επιτυχημένα κυβερνητικά μέτρα, κάναμε ως κλασικοί Έλληνες τα δικά μας και δεν κουνήθηκε φύλο.

Μα θα μου πεις, θα έρθουν οι τουρίστες. Σιγά! Πόσοι νομίζεις ότι θα έρθουν; 20 εκατομμύρια;

Προσωπικά δεν περιμένω κανένα δεύτερο κύμα πανδημίας για τους παρακάτω λόγους :

1.    Είμαστε πολύ πιο εκπαιδευμένοι σε σχέση με τον Μάρτιο που δεν ξέραμε τι είναι και νομίζαμε πως αφορά μόνο την πάρα πολύ μακρινή Κίνα

2.    Το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι πολύ πιο έτοιμο. Έχουμε τις διπλάσιες ΜΕΘ, νοσοκομεία μόνο για τον κορωνοϊο και πολλά κενά καλύφθηκαν με προσλήψεις

3.    Παρά την κλασική ελληνική μαγκιά, δεν συνέβη τίποτα

4.    Όλος ο πλανήτης έχει επιδοθεί σε αγώνα ταχύτητας για το εμβόλιο. Μην ακούς τις συνωμοσιολογίες ότι το φάρμακο είναι έτοιμο και το κρατάνε στο συρτάρι. Όποια εταιρεία το βγάλει πρώτη στην αγορά, θα μαζέψει τρισεκατομμύρια!

 

Ακόμα και αν συμβεί μια έξαρση, τώρα πια είμαστε πιο σοφοί.

Θα μπορούμε να επιβάλλουμε sms μόνο στις ευπαθείς ομάδες όπως στους ηλικιωμένους και οι υπόλοιποι να φορούν υποχρεωτική μάσκα μετά προστίμου.

Θα μπορούμε να επιβάλλουμε τοπική καραντίνα 10 ημερών σε περιοχές και όχι σε όλη την επικράτεια.

 

Η χώρα μας δεύτερο lock down δεν σηκώνει. Δεν το αντέχει. Εξυπακούεται πως δεν θα κάνουμε βουτιά στο γκρεμό για να διαπιστώσουμε αν θα τη γλιτώσουμε.

 

Επειδή δεν μπορώ να μην κάνω μια αναφορά στην αγαπημένη μου αριστερίζουσα εθνομηδενιστική θολοκουλτούρα του τίποτα, να πω ότι κοινώνησα εδώ και 1,5 μήνα. Τίποτα δεν έπαθα.

 

Μη φοβάστε τίποτα. Ακόμα και αν σημειωθεί αύξηση των κρουσμάτων, δεν είμαστε ούτε ανοχύρωτοι, ούτε πάμε στο λάκκο με τα φίδια, ούτε θα παραλύσει η οικονομία για δεύτερη φορά.

 

Ας έχουμε το νου μας, με τις αποστάσεις και να προσέχουμε τι αγγίζουμε, αλλά αυτή η κατάθλιψη και κλάψα τύπου «καλά τα πήγαμε αλλά κάτσε να δεις τι κακό έρχεται» πραγματικά δεν αντέχεται.

ΟΙ ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΕΣ ΠΑΡΕΕΣ

Αναρωτιόταν ένας φίλος πως γίνεται αταίριαστοι άνθρωποι να κάνουν παρέα, να δηλώνουν φίλοι, όταν δεν έχουν τίποτα κοινό – εμφανώς τουλάχιστον – και μάλιστα να απευθύνονται ο ένας στον άλλον με τη γνωστή αμερικανιά, το bro.

Του απάντησα πως οι αταίριαστες φιλίες – παρέες γίνονται συνήθως για τρείς λόγους.

1.    Το συμφέρον

2.    Την ελπίδα

3.    Το μη χείρον βέλτιστον.

Καλά μου λέει ρε ύποπτε, άντε και το συμφέρον το καταλαβαίνω. Τα άλλα δύο τι σημαίνουν;

Η ελπίδα είναι να βρουν κάτι κοινό. Υπάρχει μια συμπάθεια και μέσα από την παρέα, μπας και μήπως συναντηθείς κάπου ουσιαστικά με τον άλλον. Είναι μια προσδοκία που μπορεί να γίνει πραγματικότητα ή και όχι. 

Το μη χείρον βέλτιστον είναι η ανύπαρκτη εναλλακτική. Από το να κάθομαι μόνος μου, στον υπολογιστή ή  στην τηλεόραση, ας βγούμε. Αν αλλάξει μια συνθήκη όπως η ερωτική συντροφιά, η απόκτηση χρημάτων ή μια δραστηριότητα που να απαιτεί χρόνο, τότε λίγο αργότερα πάμε στο αθώο «χαθήκαμε».

Οι αταίριαστες παρέες, με εξαίρεση το συμφέρον, δεν έχουν τίποτα κακό. Είναι στη φυσιολογική πορεία της ζωής. Αρκεί οι εμπλεκόμενοι να μην τρέφουν αυταπάτες, να μη λένε μεγάλα λόγια και να μη θέτουν ψηλά τον πήχη.

Στο κάτω κάτω της γραφής αν ένας άνθρωπος έχει ευχάριστες αναμνήσεις από εσένα γιατί κάποτε κάνατε παρέα, δεν είναι καταδικαστέο. Αν σε κάποιον άνθρωπο κάνεις καλό γιατί συναναστράφηκε μαζί σου, μπράβο σου και θα το βρεις μπροστά σου.

Οι άνθρωποι όμως θυμώνουν όταν αυτό που έχουν κατά νου δεν τους βγει. Σε αυτό φταίνε οι προσδοκίες που θέτουν. Δεν θα σε αγαπήσει ο άλλος με το στανιό. Τις περισσότερες φορές, η αταίριαστη παρέα δεν γίνεται ταιριαστή. Απλώς διαλύεται για κάτι καλύτερο. Η χρησιμότητα της έχει παρέλθει. Συνυπάρχεις, μοιράζεσαι ότι είναι εφικτό και μετά πας παρακάτω.

Προφανώς και θα έχεις τον κλειστό σου κύκλο για τους δικούς σου ανθρώπους. Άσε και ένα δεύτερο κύκλο με τους λεγόμενους αταίριαστους. Μπορεί να σε βοηθήσουν απρόσμενα. Αρκεί να ξέρεις τι σου γίνεται και να μην παρασύρεσαι από τα πολλά bro. Συνήθως όπου ακούς πολλά bro, δεν υπάρχει πραγματική φιλία.

Καθαρό μυαλό χρειάζεται. Και ειλικρίνεια με τον εαυτό σου. Ούτως ή άλλως με τους 100 ανθρώπους που γνωρίζεις είναι ζήτημα αν θα είσαι πραγματικός φίλος με τρεις. Αν δεν μπορείς να βρεις ούτε τρεις, τότε κάτι κάνεις λάθος φίλε μου !

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ DARTS - ΒΕΛΑΚΙΑ

Θα μου επιτρέψεις μια εισαγωγή επί προσωπικού που λένε και στη Βουλή.

Ασχολούμαι με τα darts εδώ και τρία χρόνια. Στο μικρό μας χωριό, δεν υπάρχει ένας φορέας που να έχει την ευθύνη και την διαχείριση. Υπάρχουν πολλά μικρά χωριουδάκια και τυχαίνει να συμμετέχω στο «κεφαλοχώρι» από πλευράς πλήθους  μελών. Για πρώτη φορά γίνεται μια προσπάθεια συνένωσης παραμερίζοντας διάφορα εγώ μόνο που το τραγικό ( αν δεν είναι της μοίρας αστείο ) είναι πως γίνεται για τον χειρότερο λόγο.

Πριν από λίγες ημέρες διαβάσαμε μια ανακοίνωση με μια παράξενη βιασύνη ότι οι διοργανώσεις που παίζαμε ( ομαδικό πρωτάθλημα/κύπελλο και ατομικά πρωταθλήματα ) ακυρώνονται λέει και ραντεβού σε 5 μήνες. Και αν. Στο τέλος η ανακοίνωση κλείνει με το επιμύθιο ότι όλα γίνονται για την ανάπτυξη και διάδοση των darts και είναι να γελάει κανείς που έλεγε και ο σχωρεμένος ο Φίλιππας. Ανάπτυξη και διάδοση με 3 μήνες καραντίνα και 5 μήνες στο ψυγείο είναι τόσο πιθανή όσο και το χιόνι στη Σαχάρα.

Έγραψα που λες ένα σχόλιο κάτω από την ανακοίνωση στο facebook, κόσμιο, ευγενές και με επιχειρήματα. Ότι δηλαδή αφού υπήρχε η βάση δεδομένων με τα mail θα μπορούσαν να είχαν ερωτηθεί οι παίκτες με ηλεκτρονική έρευνα-ψηφοφορία. Έστω για να καταγραφεί μια τάση ρε αδερφέ και αν ήταν ακόμα και 55-45% υπέρ της συνέχειας των διοργανώσεων, ας το άλλαζες γιατί και το 45% είναι υψηλότατο. Παίκτες προπονούνται, προσπαθούν, πολλοί κυνηγούν μια διάκριση και απλά τους κόβεις. Δηλαδή κοτζάμ ΝΒΑ, Μπουντεσλίγκα, Πρέμιερ Λιγκ που ξαναπαίζουν είναι τόσο ηλίθιοι και εμείς οι Έλληνες ντάρτερς τόσο υπεράνω υπεργαμάτοι ασούμε;;

Και άσε τους παίκτες. Τα μαγαζιά; Κάποιοι άνθρωποι επένδυσαν στο χώρο μας, έκαναν αμιγώς «νταρτάδικα» καφέ, είχαν μεγάλη χασούρα στην καραντίνα και αντί να τους στηρίξεις να σώσουν ότι σώζεται, τι κάνεις; Τους προτείνεις να πάρουν μια λεπίδα και να την πηγαίνουν πέρα δώθε στο λαιμό τους;; Από πού συντηρείσαι; Από τις συνδρομές των καφέ μπαρ και από τις συνδρομές των μελών. Δεν έπρεπε να πάρεις μια γνώμη;

Μα λέει δύο μαγαζιά έκλεισαν και έμειναν άστεγες μερικές ομάδες. Ε και; Ας μοιραστούν σε όμορα μαγαζιά και να παίξουν! Μπορούσαν να παίξουν είτε Ιούνιο, μέρος του Ιουλίου και Σεπτέμβριο, είτε Ιούνιο και Ιούλιο 2 φορές τη βδομάδα. Λόγω της καραντίνας όλοι θα ήθελαν παίξουν. Α, λέει δεν γίνεται γιατί το αποφασίσαμε όλοι μαζί. Το όλοι μαζί είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε σε μια ιδιωτική συζήτηση να πεις «εγώ είπα ναι, αλλά οι άλλοι δεν ήθελαν». Η Θεσσαλονίκη δε, έδειξε κοχόνες συνεχίζοντας κανονικά και μας χαιρέτησε η «ενιαία και αδιαίρετη απόφαση».

Το σχόλιο μου που λες ( που ήταν γραμμένο σε πολύ πιο politically correct ύφος ) το έσβησαν. Το έσβησαν φίλε μου! Έσβησαν μια κόσμια άποψη εγγεγραμμένου μέλους και συνδρομητή! Γιατί λέει δεν πρέπει να υπάρχουν αρνητικά σχόλια στην απόφαση μας. Αυτή πρέπει να είναι άσκηση του Κιμ Γιονγκ Ουν στο Δημοτικό σχολείο σε μια απόφαση του πατέρα του για να ψηθεί το παιδί μέχρι να αναλάβει τη χώρα. Η βαθυστόχαστη φιλοσοφία που σκοτώνει F16 με φυσοκάλαμο.  Άμα είσαι τόσο σίγουρος ρε τύπε για την απόφαση σου, γιατί δεν άφησες να εκφραστεί ο λαός;;  Άσε που κάποιος αγλαός αετός ρώταγε δεξιά και αριστερά αν το έγραψα από μόνος μου ή με έβαλαν μπροστινό οι μαγαζάτορες λες και δεν έχω την προσωπικότητα να γράψω κάτι. Λες και δεν ήξερε ότι είμαι στους δύο - τρείς πιο παλιούς bloggers στην Ελλάδα από το 2005 και έχω γράψει κείμενα και κείμενα.  

Σε αυτό το πλαίσιο, κλωθογύριζε στο μυαλό μου η ηλεκτρονική ψηφοφορία και η φλασιά δεν άργησε να έρθει. Να κάνω μια έρευνα με γενικές ερωτήσεις για τα darts που δεν είχε κάνει κανείς άλλος. Ακούω διάφορους μύθους ως επιβεβαιωμένη αλήθεια αλλά μπορούν τώρα να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά.  Βέβαια αυτοί, οι πεφωτισμένοι,  που έχουν όλων τα mail μπορούσαν να την κάνουν χρόνια τώρα αλλά τι κάθομαι και λέω. Εδώ δεν έχουν καλά καλά δεν έχουν ανεβάσει τα αποτελέσματα των ατομικών πρωταθλημάτων από τον Μάρτιο…

Σου ζητώ συγγνώμη για την εισαγωγή, αλλά αυτό που χαίρομαι και απολαμβάνω από το 2005 σε αυτή εδώ τη γωνιά του διαδικτύου, είναι ότι κανένας χλιμίτζουρας και χλέμπουρας δεν μπορεί να μου σβήσει τη γνώμη μου και μπορώ να εκφράζομαι απρόσκοπτα και ελεύθερα.

Αφού τη σκέφτηκα και την υλοποίησα με 15 κωδικοποιημένες ερωτήσεις για να μην κουράζουν, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της μαμάς Google ήλπιζα σε 30 με 40 απαντήσεις. Σκέψου ότι στα χαρτιά οι darters στην Ελλάδα είναι περί τους 800 αλλά οι ενεργοί είναι περίπου οι μισοί. Αυτοί δηλαδή που προπονούνται και κατεβαίνουν με συνέπεια στα τουρνουά των καφέ μπαρ και στις επίσημες διοργανώσεις. Ακόμα και στη δική μου ομάδα 10 είμαστε εγγεγραμμένοι αλλά στην πραγματικότητα  5  ενεργοί.

Αφού κατάφερα να μαζέψω 171 απαντήσεις, είμαι κατ ενθουσιασμένος! Ένα πολύ ισχυρό και αντιπροσωπευτικό δείγμα. Σκέψου ότι οι δημοσκοπήσεις για τις εκλογές γίνονται με δείγμα 1.000 συν κάτι ανθρώπων στα 10.000.000 γενικού πληθυσμού οπότε είμαι τρισευτυχισμένος!

Πιθανώς να μου πει κάποιος ότι ψήφισε και δεύτερη φορά. Πέραν του ότι είναι στόκος άνευ αυτοσεβασμού, αυτό που ήθελα να καταγράψω είναι μια τάση. Μια κατεύθυνση και αυτό επετεύχθη επαρκώς.  Αν κάποιος απαιτεί απόλυτη ακρίβεια και μεγαλύτερο δείγμα, ας το οργανώσει. Με μοναδική email συμμετοχή αυτά λύνονται. Εγώ δεν είχα τα mail των μελών οπότε το άφησα ελεύθερο και επιρρεπές στη λαθροχειρία.

Θέλω εκ των προτέρων να ευχαριστήσω πάρα πολύ τρεις ανθρώπους που με το share τους, ουσιαστικά έκαναν κατά πολύ περισσότερο ευρύτερα γνωστή την έρευνα μου.

Αυτοί είναι ( αλφαβητικά ) :

Ανίσης Νίκος (https://www.achro.gr/ )

Καρκαλέμης Μάνος (https://www.facebook.com/BallywoodGR/ )

Μιχαήλ Γιάννης (https://dartsline.com/ )

Οι ανωτέρω φίλοι έδωσαν την πρώτη δυνατή σπρωξιά και μετά ακολούθησαν και άλλες κοινοποιήσεις για τις οποίες ευχαριστώ θερμά.

Η πρώτη ερώτηση ήταν για το πόσα χρόνια παίζει ο ερωτώμενος darts. To μεγαλύτερο μέρος των παικτών, το  40%, παίζει πάνω από 10 χρόνια και το 26% από ένα ως τρία. Κοινώς, αν ξεκινήσεις κολλάς.

Αμέσως μετά ρώτησα για τις ηλικίες.  Το απογοητευτικό είναι πως η σημαντική ηλικία των 17-25 κατέχει το μικρότερο ποσοστό στο 9% που σημαίνει ότι η ανανέωση και το νέο αίμα, αργεί. Οι περισσότεροι, το 38%, είναι ανάμεσα στα 35 και 45 έτη.

Το παράδοξο εμφανίζεται μετά. Αν και το 83% έχει στόχο στο σπίτι του, σοβαρή επένδυση στην προπόνηση του κάνει μόνο το 17% με πάνω από 10 ώρες εβδομαδιαίως.

Το 75% των παικτών προτιμά να πηγαίνει μια ως τρεις φορές την εβδομάδα στα καφέ μπαρ και έτσι συνδυάζει ποτό/καφέ, φίλους και προπόνηση. Δηλαδή σκέτο χόμπι για χαβαλέ. Για αυτό άλλωστε και το 53% των παικτών αποφεύγει να κατεβαίνει στα τουρνουά που σφύζουν από ανταγωνιστικότητα και προτιμούν το «πιάσε τη μπύρα σου και έλα να ρίξουμε παλιέ μου φίλε γνώριμε συμμαθητή θαμώνα».

 Οι μισοί  Έλληνες darters καλύπτουν τις ανάγκες εξοπλισμού τους από τους εγχώριους προμηθευτές και οι άλλοι μισοί κάνουν τις παραγγελίες τους από το εξωτερικό.

Το 52%  πιστεύει ότι το κόστος του εξοπλισμού είναι αντιμετωπίσιμο και το 94% πιστεύει οτι για να παίξεις στους χώρους που υπηρετούν αυτό το σπορ, το κόστος είναι χαμηλό.

Το 53% κατεβαίνει στους επίσημους αγώνες για την νίκη και την επιτυχία ενώ οι υπόλοιποι για τις μπύρες με τους φίλους τους και να ξεδώσουν από τις οικογενειακές υποχρεώσεις.

Όπως είναι λογικό το average των παικτών [ΣΣ. κυρία Σούλα μου το avg είναι όπως τα άλογα στα αυτοκίνητα. Όσο πιο πολλά, τόσο πιο καλά. ] να είναι χαμηλό όπως και της χώρας μας εν γένει. Μόλις το 13% παίζει πάνω από 70 avg. Αντίθετα το 64% φτάνει μετά κόπων και βασάνων στο 59 average.

Τέλος, οι προβλέψεις για το μέλλον των Darts στην Ελλάδα  είναι περίπου μοιρασμένες. Στο 53% υπάρχει αισιοδοξία, όχι όμως και στο υπόλοιπο 47.

Συνοψίζοντας : Χομπίστες είμαστε, την πλάκα μας κάνουμε.

 Επειδή όμως άλλα τα μάτια του λαγού, άλλα της κουκουβάγιας και ο καθένας έχει τη δική του οπτική, ιδού τα αναλυτικά στατιστικά για όλες τις απαντήσεις : 

Στα σχόλια μπορείτε να μου γράψετε και τη δική σας ματιά στις απαντήσεις. Το πολύ πολύ να διαφωνήσουμε. Εφόσον είναι κόσμια τα σχόλια προφανώς και δεν θα τα σβήσω.

ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΩΝΙ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

Το σχόλιο που ακολουθεί για τον Άδωνι Γεωργιάδη δεν είναι δικό μου. Θα ήθελα πολύ να το είχα γράψει. Ο Μάνος Επιτροπάκης στη σελίδα του στο facebook τα έγραψε καλύτερα και από τον μεγαλύτερο οπαδό του Αδώνιδος.

Η καθημερινότητα είναι τέτοια που πολλές φορές στεκόμαστε στις εντυπώσεις, σε μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα και όχι στο Έργο. Αυτή τη συνοπτική ανασκόπηση κατέγραψε απολύτως επιτυχημένα ο Μάνος Επιτροπάκης και όποιος έχει πραγματικά επιχειρήματα και Λόγο της προκοπής, ας διαφωνήσει. Η αντιγραφή γίνεται για λόγους αρχείου. Τα σέβη μου κ. Επιτροπάκη

= = = =

Την μικρότερη ύφεση στην Ευρωζώνη η Ελλάδα το πρώτο τρίμηνο, μόλις 0,9. Με μέσο όρο Ευρωζώνης 3.2%.

Οσο και αν ο Άδωνις Γεωργιάδης (με τον οποίο δεν συμφωνώ και στα πάντα) γίνεται ο εύκολος σάκος του μποξ για κάθε "προοδευτικό", δεν παύει να είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικους, εργατικούς και πάντα εξαιρετικά διαβασμένους υπουργούς, όχι μόνον της σημερινής κυβέρνησης, αλλά διαχρονικά. Και φυσικά ένα πρόσωπο που συκοφαντείται "επαγγελματικά" από ένα δικαστικό και δημοσιογραφικό παρακράτος που εδώ και τρία χρόνια τον έχει όμηρο χωρίς να του έχουν απαγγελλθει κατηγορίες.

Τον έλεγαν συνεργάτη των μαυραγοριτων για τα αντισηπτικά. Σε χρόνο ρεκόρ, αύξησε την εγχώρια παραγωγή με τις παρεμβάσεις του, και έριξε τις τιμές άμεσα. Το ίδιο και για τις μάσκες, όπου τον ρωτούσαν στα κανάλια 100 φορές την μέρα. Σαπίζουν οι μάσκες στα σούπερ μάρκετ τώρα.

Σε χρόνο ρεκόρ συνέταξε όλα τα οικονομικά εργαλεία για την αντιμετώπιση της Πανδημίας. Και πάντα συμπλήρωνε άμεσα τις ελλείψεις, σε ΚΑΔ, πλατφόρμες, δικαιολογητικά.

Είναι ο Υπουργός που έχει επιβάλλει ρεκόρ προστίμων σε τράπεζες και μεγάλες εταιρίες για παραβίαση των κανόνων ανταγωνισμού, πάντα υπέρ του καταναλωτή.

Κάθε μέρα διαβάζω στα ΜΜΕ για υπογραφή νέων Επενδύσεων, που ξεμπλοκάρει με εύστοχες νομοθετικές πρωτοβουλίες του, που σπάνε την γραφειοκρατία της διαφθοράς και δίνουν ασφάλεια δικαίου στους νέους επενδυτές.

Το Ελληνικό, όσον αφορά την μεριά του κράτους, το έχει "καθαρίσει" σε χρόνο dt, και όλοι οι χρόνοι αδράνειας οφείλονται μόνο σε δικαστικές διενέξεις που είναι φορσέ. Αλλά και για το Ελληνικό διαβάζω πως 15 Ιουνίου ξεκινάνε τα έργα κατεδάφισης.

Είναι, το έχω ξαναπεί, απο τους ελάχιστους υπουργούς που δεν έχει το κόμπλεξ, και αποδίδει το δίκαιο στους αντιπάλους του. Και για την Πέρκα πόσες φορές έχει πει για τις προσπάθειες της στο Ελληνικό, και μόλις προχτές πάλι για τον Δραγασακη και το νομοσχέδιο για τις μικροπιστώσεις. Στον ΓΑΠ για την συμμαχία Ελλάδας Ισραήλ, και το open gov, ή στον Λοβέρδο για το έργο του στο Υγείας. Δεν χρειάζεται να πω με τι λόγια μιλάει για τον Νομο Διαμαντοπούλου ή τον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Εθνικιστή τον χαρακτηρίζουν, αλλά είναι από εκείνους του κορυφαίους υπουργούς, που συνεχώς τονίζει πως δεν πρέπει να τσιμπάμε στις προκλήσεις της Τουρκίας. Και πως οχι, δεν θα έκανε τα καραγκιοζιλικια του Καμμένου πάνω από τα Ίμια. [Σημείωση Suspect: Δεν θεωρώ τον φόρο τιμής με το στεφάνι ως καραγκιοζιλίκι αλλά σεβαστή η άποψη του συγγραφέα. Ο Πάνος βέβαια είχε πει πως Κυριακή εκλέγομαι και Δευτέρα κηρύσσω ΑΟΖ αλλά τι πάω και θυμάμαι τώρα ] 

Θύμα δεκάδων εμπρησμών οι επιχειρήσεις του, αλλά είναι από εκείνους που εκφράζονται με εξαιρετικά απόλυτο τρόπο εναντίον της βίας και της αυτοδικίας, συχνά βάζοντας τα και με το ακροατήριο του. Χαρακτηριστική η εκπομπή του με την οποία καταδικάζει αηδιασμένος όχι μόνον την επίθεση στον Γιάννη Μπουτάρη, αλλά τα βάζει και με σχολιαστές των εκπομπών του που την επικροτούσαν.

Αν κάθε κυβέρνηση της μεταπολίτευσης είχε έναν τουλάχιστον Αδωνι Γεωργιάδη στις τάξεις της, με την παραγωγικότητα και την φιλοτιμία του, η Ελλάδα θα είχε αποφύγει πολλά και θα είχε πετύχει περισσότερα.

Ένας πολιτικός που δουλεύει από μικρός, ορφανός πολύ νωρίς δυστυχώς, από κανένα τζάκι, και που δεν φοβήθηκε ποτέ το πολιτικό κόστος. Έβαλε σε πολλούς τα γυαλιά εθνικής ευθύνης όχι μόνο όταν ψήφιζε το πρώτο μνημόνιο, αλλά και όταν παρέδιδε την βουλευτική και υπουργική του έδρα. Και όταν χρειάστηκε να στηρίξει Πρόεδρο στο κόμμα του, δεν πήγε με το κατεστημένο και τους βαρόνους της ΝΔ, άλλα στήριξε το outsider, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, επειδή πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις.

Ε, πιστεύω πως αν δεν του αξίζουν συγχαρητήρια για πολλά από τα παραπάνω, τουλάχιστον αξίζει μια πιο στοχευμένη κριτική.

Αυτά τα λίγα, ως υποχρέωση απέναντι σε έναν πολιτικό, που όπως είπα, γίνεται ο εύκολος στόχος για να πάρουν τζάμπα εύσημα προοδευτισμού διάφοροι επαγγελματίες τεμπέληδες.

ΡΗΤΑ και ΓΝΩΜΙΚΑ part 99

 

Η συνθήκη του Suspect για τον σκοταδισμό : Ο σκοταδισμός στην εποχή μας, ξεκινά από τα ζώδια και καταλήγει στην πολιτική ορθότητα.

 

Σου τη δείχνω και τρομάζεις, σου τη βάζω και πονάς, σου τη βγάζω κι έχει
χύσει, σ' έχει όμως ηρεμήσει και πολύ ανακουφίσει. Τι είναι; Η ένεση!

 

Ο μόνος τρόπος να αδυνατίσεις με πράσινο τσάι, είναι να τρέχεις στα
βουνά να το μαζέψεις μόνος σου

 

Μη μιλάμε όμως άλλο για μένα. Ας μιλήσουμε για σένα. Λοιπόν, πως με βρίσκεις;;

 

Today you are, tomorrow you are not

 

- Θέλω να γίνουμε όπως πριν.
- Πότε πριν;
- Πριν 5 χρόνια.
- Μα δεν γνωριζόμασταν!
- Αυτό !!!

 

Τα καλύτερα του Γουόρεν Μπάφετ :

Χρειάζονται 20 χρόνια για να χτίσεις μια φήμη και μόλις 5 λεπτά για να την καταστρέψεις.

Δεν μπορείς να κάνεις ένα καλό deal με έναν κακό άνθρωπο.

Να κάνεις επενδύσεις σε «απλές» επιχειρηματικές ιδέες, τις οποίες κατανοείς.

Είναι σοφό να μιλάς με ανθρώπους που είναι καλύτεροι από εσένα.

Η τιμή είναι αυτό που πληρώνεις. Η αξία είναι αυτό που παίρνεις.

 

 Αυτός που έβγαλε το «εργασία και χαρά» πρέπει να δούλευε σε εργαστήριο ναρκωτικών

 

Αν είναι να είσαι χυδαίος, συκοφάντης και απατεώνας, καλό είναι να είσαι πλούσιος. Έτσι ώστε όταν πεθάνεις, να γίνεις «ιδιαίτερος» και «αμφιλεγόμενος»



Ερχόταν και η άλλη 1,83 και 15 πόντους τακούνι και μου έλεγε έλα να χορέψεις. Καλύτερα να ανοιχτώ μπας και ελευθερωθώ για τρίποντο


Ρε μήπως έλεγε: «τα λεφτά δε, φέρνουν την ευτυχία»;


Όταν κάτι δεν μπορεί να το βρει ούτε η μάνα σου, τότε σημαίνει ότι πραγματικά το έχασες.



-Σερβιτόρε, τι πίνουν οι κούκλες στο μπαρ να κεράσω;
-Dom Perignon 1978 κύριε
-Ελα μωρέ με τις σαλούφες, τα μπάζα να πούμε

 

 

Οι γυναίκες είναι ικανές να διαβάζουν άχρηστα άρθρα με τις ώρες τύπου « οι ερωτογενείς ζώνες του άνδρα και πώς να τον τρελάνετε» αντί να του σερβίρουν μια μακαρονάδα με κιμά και δύο μπύρες



Ένας πολύ καλός τρόπος για να νικήσεις την κατάθλιψη είναι να πεις το πρόβλημα σου σε κάποιος και μόλις σου πει «μη στεναχωριέσαι ρε» χτύπα τον στο κεφάλι με ρόπαλο.  


Κάνε το καλό και ρίξ'το στο ποτό

Σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά να πάρουμε καφέ πριν ξεκινήσουμε

- Προσπαθώ να το κόψω και καπνίζω 2 τσιγάρα μόνο όταν πίνω καφέ.
- Μπράβο ρε και πόσους καφέδες πίνεις τη μέρα;
- 15

-Θες να βγούμε;
-Ναι, αλλά εγώ  δεν θα έρθω



Όλοι πολιτισμένοι είμαστε μέχρι να βρεθούμε σε μπουφέ ξενοδοχείου 
 

ΚΟΙΝΩΝΗΣΑ

Πολύς λόγος έγινε στα δίκτυα και στα ΜΜΕ.

Δεν με ενδιαφέρει.

Πριν από λίγες  ημέρες κοινώνησα. Προφανώς δεν κόλλησα τίποτα και είμαι μια χαρά.

Χάρηκα πάρα πολύ για την τάξη που υπήρχε στην Εκκλησία. Αυτή που προέτρεψαν οι ιερείς και αυτή που τήρησαν οι πολίτες. Όχι ότι την έβρισκα απαραίτητη αλλά μου άρεσε ως εικόνα.

Κατανυκτικά, πολιτισμένα, μυστικά και ήσυχα.

Δεν πάνε να λένε ότι θέλουν.

Είναι γνωστό ότι η αριστερίζουσα εθνομηδενιστική θολοκουλτούρα του τίποτα παθαίνει έμφραγμα για οτιδήποτε αφορά την πατρίδα, τη σημαία, την ορθοδοξία, την οικογένεια, την Ελλάδα.

Μας λένε ρατσιστές, φασίστες, χριστιανοταλιμπάν, οπισθοδρομικούς. Ας λένε ότι θέλουν. Σε κάθε ιστορική περίοδο, εμείς σηκώσαμε το βάρος, εμείς δημιουργήσαμε θαυμαστά Έπη για τον Ελληνισμό, εμείς θυσιαστήκαμε για να μπορούν και αυτοί να απολαμβάνουν τους καρπούς των κόπων μας.

Με αφορμή τον κορωνοϊό είδαμε το μίσος απέναντι στην Εκκλησία, απέναντι στη Θεία Κοινωνία – θέμα που έχει λυθεί από την εποχή της Σπιναλόγκα – το μίσος απέναντι στο Πάσχα. Και η Εκκλησία σωστά υπάκουσε στο κράτος οπότε το «επιχείρημα» των χριστιανοταλιμπάν της θεοκρατίας έγινε σκόνη.

Οι Εκκλησίες μας την Τρίτη το βράδυ ήταν γεμάτες. Απλώς αυτός ο κόσμος δεν κάνει θόρυβο στα δίκτυα και δεν αντιπροσωπεύεται στα ΜΜΕ.

Δυστυχώς υπάρχουν και παραπλανημένοι   συμπολίτες μας που σε κάτι θέλουν να πιστεύουν αλλά τα ναζιστικά ποτάμια εθνικιστών, οδηγούν στον ωκεανό του μίσους.

Το σκοτάδι δεν θα σκεπάσει την ημέρα.

Ο ήλιος δεν παθαίνει τίποτα επειδή δεν αντέχει να τον δει η νυχτερίδα.

ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΗ.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

ΤΙ ΕΚΑΝΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ

Το διάστημα της καραντίνας, το λάτρεψα. Ναι, ξέρω είμαι ανώμαλος. Παραδέχομαι επίσης πως ενώ στην εταιρεία μας, θα μπορούσαν να μας είχαν δώσει άδεια άνευ αποδοχών, να μας είχαν ευχηθεί καλή τύχη και να μας έδιναν ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, μας έβαλαν σε καθεστώς τηλεργασίας και είχαμε κανονικά το μισθό μας.

Παρόλα αυτά πέρασα υπέροχα. Άκουγα γύρω μου διάφορους τύπους να λένε πως βαριούνται, να μελαγχολούν, να καίγονται στην τηλεόραση και στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και σχεδόν τους λυπόμουν.

Τι έκανα:

1.    Είχαν συσσωρευθεί στο mail μου, πάνω από 6.000 mails ! Ω ναι! Τα ξεσκάρταρα, τα διέγραψα, διάβασα αυτά που έπρεπε, τα κατηγοριοποίησα και ξεμπέρδεψα με μια εκκρεμότητα ετών.

2.    Ξεκίνησα μαθήματα Ιταλικών! Ανέκαθεν τα θεωρούσα την πιο εύκολη ευρωπαϊκή γλώσσα που για να πάρεις το αντίστοιχο πτυχίο του lower, χρειάζεσαι 2 χρόνια. Θα τα συνεχίσω και όσο μου πάρει. Άλλωστε η Ιταλική γλώσσα είναι ένα καλό εφόδιο γιατί οι ούνα ράτσα ούνα φάτσα κάθε χρόνο κατακλύζουν τη χώρα μας από την Αλεξανδρούπολη ως την Κρήτη και από την Κέρκυρα ως τη Σάμο. Δεν γνωρίζουν γρι αγγλικά οπότε ας υπάρχει αυτό το εφόδιο και αχρείαστο να ναι. Βρήκα δωρεάν πλατφόρμες και όταν εξαντήσω την ύλη, έχει και πολύ πράμα στο youtube. Αν τα πιάνω και τα καταφέρνω, θα αναζητήσω καθηγητή – φροντιστήριο για να πάω για το αντίστοιχο lower.

3.    Έκανα μαθήματα ορθοφωνίας από το youtube ( γειά σου Σωτηρία Σελήσιου) μια και έχω ραδιοφωνική εκπομπή, ανέκαθεν  ήθελα μια σχετική επιμόρφωση και όχι μόνο την εμπειρική γνώση που διαθέτω. Χρήσιμο.

4.    Παρακολούθησα ένα μάθημα και πήρα άριστα στις τελικές εξετάσεις για τη διοίκηση ανθρωπίνων πόρων σε ένα κέντρο δια  βίου μάθησης εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας.

5.    Φυσικά και έκανα την καθιερωμένη Κυριακάτικη ραδιοφωνική μου εκπομπή στον LAFAMIGLIA Radio (https://www.lafamiglia.com.gr/ )

6.    Ασχολήθηκα με το παρόν ιστολόγιο – προφανώς

7.    Προπονήθηκα στα darts

8.    Διαβάζω όλα τα κείμενα από ένα εξαιρετικό θεματικό blog που σταμάτησε τα post το 2013. Αναφέρομαι στο http://vizantinonistorika.blogspot.com/2013_03_01_archive.html που πραγματεύεται μια άγνωστη στο ευρύ κοινό περίοδο της ιστορίας μας, τη Βυζαντινή αυτοκρατορία. 1.100 χρόνια ιστορίας !

9.    Ξέθαψα το ποδήλατο που λάτρευα στα νιάτα μου, βρήκα μαγαζί ανοιχτό, του έκανα μια γερή ανακαίνιση ( φώτα, λάστιχα, συρματόσχοινα, πετάλια, χερούλια ) και έκανα αρκετές ώρες.

10.  Περπάτησα στο τελευταίο αξιοθέατο που είχα στη λίστα μου για την Αθήνα μας, το Πρώτο Νεκροταφείο

11. Διάβασα πάρα πολλά άρθρα επιχειρείν και coaching εδώ https://www.epixeiro.gr/coaching-training που είναι ο ορισμός της δωρεάν γνώσης

12. Μπήκα στην πλατφόρμα της Ψηφιακής Ακαδημίας Πολιτών (nationaldigitalacademy.gov.gr) και διάβασα ένα μάθημα για την 4^η βιομηχανική επανάσταση. Αποθήκευσα τη σελίδα και θα παρακολουθώ τι ανεβάζουν για να το διαβάζω.

13. Έπαιξα για πρώτη φορά στη ζωή μου online Τζόκερ και τούδε εφεξής το υιοθέτησα καθώς αποφεύγω τους ληγμένους χλέμπουρες των πρακτορείων

14. Περπάτησα, περπάτησα, περπάτησα. Βγήκα έξω. Βγήκα πολύ. Με προσοχή μεν αλλά δεν έμεινα μέσα να μιζεριάσω.

15. Ασχολήθηκα με διάφορες εργασίες ( ξεσκαρτάρισμα βιβλιοθήκης, ντουλάπας, πλύσιμο αυτοκινήτου, με τα φυτά στο μπαλκόνι μου )

16. Αφιέρωσα περισσότερο χρόνο στο παπαγαλάκι μου που είναι ένα αξιαγάπητο πλασματάκι που μου έκανε πολύ ωραία παρέα

17. Πήγα μερικές φορές και βοήθησα εθελοντικά στο πιο όμορφο ξωκλήσι της Αθήνας, την Αγία Παρασκευή στα Σεπόλια.

Όπως καταλαβαίνεις με όλα τα ανωτέρω, όχι μόνο βαριόμουν αλλά ο χρόνος δεν μου έφτανε καν ! Δόξα τω Θεώ, πέρασα πολύ ωραία! Ζορίστηκα τη Μεγάλη Εβδομάδα, στερήθηκα αρκετές «εξωσχολικές δραστηριότητες»  αλλά ας μην τα θέλουμε και όλα δικά μας !

Δεν τα ολοκλήρωσα όλα αυτά αλλά το σημαντικό είναι πως τα ξεκίνησα ( επιτέλους ) τα συνέχισα και τα έχω εντάξει στην καθημερινότητα μου. Τα τελευταία χρόνια, πάντα έλεγα «φέτος θα ασχοληθώ με αυτό, με εκείνο και το άλλο» και έμεναν απλές καταγραφές στο ετήσιο πλάνο μου. Αν δε, τα τελείωνα όλα αυτό το διάστημα όπως πχ τα μαθήματα ορθοφωνίας που μετά τα 30 βίντεο που παρακολούθησα, το πράγμα πήγαινε στη φωνητική που δεν με ενδιαφέρει και δεν θέλω να τραγουδάω – πάλι είχα πράγματα να κάνω!

Τελικά αν έχεις ένα εισόδημα, είναι πιο εύκολο να επενδύσεις σε άλλους τομείς της ζωής και να είσαι εραστής της Γνώσης. Άσχετα αν πολλοί τον άπλετο χρόνο που είχαν τον πέταξαν στα σκουπίδια.

Πιστεύω πάντως πως – όσο με ξέρω – και στο καθεστώς των 800 ευρώ να ήμουν, δεν θα έμενα αδρανής. Άλλωστε ότι σου περιέγραψα, στη συντριπτική πλειοψηφία ήταν δωρεάν. Εκτός και αν ήμουν υπάλληλος στο σουπερ μάρκετ και μου έβγαινε το λάδι καθημερινά οπότε δεν θα είχα το κουράγιο.

Το συμπέρασμα της καραντίνας ήταν για εμένα ότι θα πρέπει να παίζω λίγο πιο συχνά ονλαϊν τζόκερ ! Δεν θέλω και τα 6 μύρια του τζακ ποτ, το ένα μου φτάνει!