ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΡΑΝΑ STAYING ALIVE – ΣΧΕΔΟΝ ΠΕΘΑΝΑ

Λίγο ως πολύ είναι γνωστή η ιστορία της Κατερίνας Βρανά. Η κορυφαία σύγχρονη Ελληνίδα κωμική ηθοποιός, με μια λαμπρή πορεία αλλά και με εξουθενωτικά ταξίδια ανά την υφήλιο που αχρήστευσαν το ανοσοποιητικό της σύστημα. Στη Μαλαισία, ένα μικρόβιο σε συνδιασμό με διάτρηση εντέρου την οδήγησε σε κώμα και σε σηπτικό σοκ.

Ενάμισυ χρόνο μετά, η Κατερίνα Βρανά πήγε στον άλλο κόσμο, γύρισε και τώρα βλέπει θολά, στέκεται με δυσκολία όρθια, μετακινείται με αναπηρικό αμαξίδιο και έχει πρόβλημα στην ομιλία της.

Μια νέα γυναίκα σαν τα κρύα τα νερά, βρέθηκε από το ζενιθ στο ναδίρ από το πουθενά.

Είχαμε γνωριστεί από τις παραστάσεις της. Της είχα πάρει και συνέντευξεις και όταν βρισκόταν στην Αθήνα και το επέτρεπε το πρόγραμμα της, κάναμε και παρέα. Ένα καταπληκτικό παιδί με μια πληθωρική προσωπικότητα που σε ισοπεδώνει και το ευχαριστιέσαι!

Χαθήκαμε. Προσπάθειες επικοινωνίας εκ μέρους μου έπεσαν στο κενό – δεν ήξερα -  και πολλούς μήνες αργότερα έμαθα τα νέα της. Διάβασα για την παράσταση της, το Staying alive – σχεδόν πέθανα στο Μικρό Παλάς και έκανα κάτι για πρώτη και μάλλον τελευταία φορά στη ζωή μου. Έκλεισα το εισιτήριο ηλεκτρονικά 2 μήνες πριν. Το πρόγραμμα μου ανέκαθεν είχε δεκάδες εναλλακτικές οπότε λατρεύω την τελευταία στιγμή. Δεν ήμουν σίγουρος αν θα πάω αλλά «για την Κατερίνα χαλάλι».

Όπως το είχα προβλέψει, δεν θα τα κατάφερνα να φτάσω στην ώρα μου στο θέατρο. Έπαιρνα τηλέφωνο για μισή ώρα απο το δρόμο αλλά οι αετοί είχαν κατεβάσει το ακουστικό και μια φωνή μου έλεγε μέσα μου «τράβα και που ξέρεις». Θυμόμουν άλλωστε πως ποτέ οι παραστάσεις της Κατερίνας δεν είχαν τη λονδρέζικη συνέπεια.

Ευτυχώς, εδώ είμαστε Ελλάδα. Η παράσταση 9 ξεκινάει στα χαρτιά και στα sites αλλά στην πραγματικότητα ο διαιτητής σφυρίζει σέντρα κατά τις δέκα παρά είκοσι.

Η Κατερίνα εμφανίζεται με τη νοσηλεύτρια της στο αναπηρικό αμαξίδιο και εξιστορεί με τον απίθανο τρόπο της τι της συνέβη. Αυτό είναι το στόρι.

Για πρώτη φορά στη ζωή μου δεν ήξερα τι να νοιώσω. Αποφάσισα να μη λογοκρίνω τον εαυτό μου και να τον αφήσω να νοιώσει ότι ήθελε να νοιώσει.

Η λέξη οίκτος έχει υποτιμητική σημασία. Η λέξη λύπηση έχει μίζερη χροιά. Ίσως να ταιριάζει καλύτερα η λέξη θλίψη. Για το πώς αυτή η γυναίκα που έπιανε την πέτρα και την έστιβε, τσαλακώθηκε τόσο πολύ. Ένοιωσα και θαυμασμό. Πόσα κιλά καρύδια πρέπει να έχεις ώστε τέτοιο στραπάτσο να το κάνεις παράσταση; Να βγάζεις αυτοσαρκασμό και σαρκασμό και να κάνεις τους άλλους να γελάνε με τα παθήματα σου; Πόσο υπέρλαμπρο αυτόφωτο αστέρι είναι αυτό που αντί να φοβάται να μην εκτεθεί στον κόσμο, να έχει τέτοια τόλμη;;  Ένοιωσα και τύψεις που γελούσα. Ένοιωσα και χαρά που γελούσα με το τρομερό της χιούμορ. Δάκρυζα και γέλαγα. Γέλαγα και δάκρυζα ταυτόχρονα.  Ένοιωσα ευγνωμοσύνη γιατί έζησα αυτή την παράσταση. Μια παράσταση βασισμένη σε μια αληθινή ιστορία, ένα μεγαλοπρεπές μάθημα ζωής. Όλα αυτά όχι μέσα από βαρύγδουπες διαλέξεις ή βαρυσήμαντες φιλοσοφίες αλλά μέσα από ένα οδοιπορικό με αλλεπάλληλα σκληρά χτυπήματα και έρχεται μια ηρωίδα που αρνήθηκε να πεθάνει και θέλει να μας τα διηγηθεί. Με περισσή αξιοπρέπεια και σθένος, μας τα λέει χιουμοριστικά για να γελάσουμε. 

Τόσο σπουδαία είναι.

Αν και η ίδια το περνάει χιουμοριστικά, η υποστήριξη από την οικογένεια της είναι μνημειώδης. Τυχερή μέσα στην ατυχία της.

Η Κατερίνα Βρανά δεν δίνει άλλη μια κωμική παράσταση. Η Κατερίνα Βρανά μας λέει την ιστορία της, μας κάνει να γελάμε στα ασφαλή αναπαυτικά μας καθίσματα και μας κάνει καλύτερους ανθρώπους χωρίς καν να την ενδιαφέρει αυτό. Η Κατερίνα Βρανά απευθύνεται σε όλους. Από αυτόν που θέλει να αισθανθεί καλύτερα γιατί δεν βρίσκεται στην θέση της, σε αυτόν που θέλει να γελάσει και να περάσει ωραία και σε αυτόν που μετά το αρχικό γέλιο βυθίζεται σε σκέψεις.

Θα μοιραστώ μαζί σου αυτό που τις τελευταίες λέξεις που της είπα και στα καμαρίνια. «Σε ευχαριστούμε Κατερίνα». Δεν είχα κάτι άλλο να συμπληρώσω αλλά ένοιωσα πως τα είπα όλα.

Η Κατερίνα Βρανά είναι ένα ανθρώπινο μεγαλείο που καμία τεχνητή νοημοσύνη δεν θα καταφέρει να προσεγγίσει. Πρέπει να τιμηθεί από την πολιτεία και όποιος διακατέχεται από μιζέρια γιατί το τάδε του έκατσε στραβά και το δείνα δεν πήγε όπως θα ήθελε, να πάει οπωσδήποτε. Θα γελάσει με την ψυχή του και θα πάρει ένα καλό μάθημα ζωής.

Hints: 

Η παράσταση διαρκεί 2 ώρες χωρίς διάλειμμα. Φρόντισε να διουρήσεις πριν μπεις και μην πιεις πολλά υγρά.

Μην πάρεις τηλέφωνο στο Μικρό Παλάς. Οι δημόσιοι υπάλληλοι το έχουν κατεβασμένο. Μάταιος κόπος.

Αν καθυστερήσεις, δεν πειράζει. Έχεις τουλάχιστον μισή ώρα περιθώριο.

Τα καθίσματα είναι ψηλά και άβολα αλλά έχεις εξαιρετική οπτική πρόσβαση από παντού.

Να πάρεις από το μπαρ σαγκριά. Καταπληκτική.

Αν μπορούσα να σημειώσω κάτι στην παράσταση θα ήταν να κόψω ένα 20% από τις βωμολοχίες. Με αυτά που πέρασε βέβαια και λίγα λέει.

Είναι κάθε Δευτέρα και Τρίτη βράδυ και κόψε το λαιμό σου να πας μια φορά. Όχι μόνο γιατί αξίζει αλλά η θεραπεία για την Κατερίνα είναι πανάκριβη και αξίζει τη στήριξη μας.

Με άριστα το δέκα : 11 !

ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΚΟΡΟΙΔΩΝ κ. ΓΑΒΡΑ !

Ο Κώστας Γαβράς δεν χρειάζεται το δικό μου διευκρινιστικό σημείωμα. Είναι μια προσωπικότητα παγκοσμίου ακτινοβολίας  με πλήθος ταινιών και προσφοράς στον κινηματογράφο.

Δυστυχώς όμως φαίνεται να ξεχνά το σοφό ρητό «Τα στερνά τιμούν τα πρώτα».

 Αποφάσισε να κάνει ταινία το βιβλίο του Βαρουφάκη. Αμέσως μετά έλαβε επιχορήγηση 630.000 ευρώ από την κυβέρνηση.

Ο κύριος Γαβράς περνά υπέροχα στη Γαλλία όπου μένει μόνιμα και ίσως δεν κατάλαβε τι ακριβώς συνέβη στη χώρα μας το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Είχαμε αρχίσει να έχουμε μια σταθερότητα αλλά ο κόσμος ήθελε να δει κάτι άλλο και επέλεξε να τον κυβερνήσει ο Τσίπρας. Ακολούθησε αυτό το καταστροφικό πρώτο εξάμηνο που ο Γιάννννννης κατ άλλους από αλαζονεία και έπαρση και κατ’άλλους σε αποστολή, παρέσυρε τη χώρα μας στο χείλος του γκρεμού.

Επέστρεψε τα 11 δις του ΤΧΣ, το δημόσιο εξαΰλωσε το ποσοστό του στην ιδιοκτησία των τραπεζών, επενδύσεις και οικονομική δραστηριότητα ούτε για αστείο, είχαμε μια αύξηση δημοσίου χρέους με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μπήκαμε στα capital controls, μας κατσικώθηκε το υπερταμείο,  και οδηγηθήκαμε σε ένα καινούριο μνημόνιο αφού χρεωθήκαμε 100 δις στο κεφάλι – τρεις φορές χειρότερο από τα προηγούμενα!  Να θυμηθώ το δημοψήφισμα που βαρεθήκαμε όσοι τολμήσαμε να υποστηρίξουμε δημόσια το ΝΑΙ, να μας βρίζουν και μετά να εξαφανιστούν από το χάρτη; Τι να θυμηθούμε, την περήφανη διαπραγμάτευση που ουσιαστικά ήταν 6 μήνες αδράνειας και σόου του Βαρουφάκη στα κανάλια μέχρι να τους φτάσουμε σε σημείο να μας σουτάρουν;

Τι είδους ταινία θέλει να μας παρουσιάσει ο κύριος Γαβράς;

Αγιογραφία του Βαρουφάκη;

Τώρα δε που πήρε την επιχορήγηση, θα καθαγιάσει και τον Τσίπρα;

Στοιχηματίζω το αρχαίο ελληνικό κορμί μου πως ο Γιάνης θα είναι ο μέγας επαναστάτης και ο Τσίπρας ο σοφός γέροντας που καλείται να πάρει δύσκολες αποφάσεις και τελικά εν τη μεγαλοσύνη του δίνει τη λύση στο μέγα αδιέξοδο.

Προφανώς η Μέρκελ θα φανεί ως αιμοσταγής σφαγέας και οι λοιποί Ευρωπαίοι ως κανίβαλοι που τρώνε ανθρώπινο κρέας. Ωμό. Σαν σούσι. Ούτε καν στη σούβλα.

Δηλαδή ο μέγας αριστερός Γαβράς που ζει και βασιλεύει στο Παρίσι, είχε ανάγκη να πάρει 630 χιλιάρικα από το κρατικό ταμείο για να μας δείξει πόσο υπέροχοι είναι ο Βαρουφάκης και ο Τσίπρας που μας πήγαν στο παρά ένα της καταστροφής;;

Επειδή έχω πολύ ψηλά μέσα μου το αίσθημα του Δικαίου, δέχομαι πως η επιχορήγηση για μια ταινία που γυρίζεται στην Ελλάδα είναι στο πλαίσιο του νόμου. Δεν δίνεται χαριστικά. Είναι όμως εξοργιστικό η ταινία αυτή να συμπίπτει με την προεκλογική περίοδο…

Ξέρω τι σκέφτεσαι.

Όχι δεν θα πάω να τη δω. Δεν θα της δώσω το χρόνο και τα χρήματα μου, θα μάθω από τους δημοσιογράφους.

Η επόμενη ταινία για τον κύριο Γαβρά προφανώς και θα είναι το έπος της συμφωνίας των Πρεσπών. Τέτοια ευκαιρία δεν πρέπει να πάει χαμένη...

ΡΗΤΑ και ΓΝΩΜΙΚΑ part 93

Αν σ' αρέσει το ουράνιο τόξο πρέπει πρώτα να αντέξεις την βροχή.

Όταν θα μάθω πού παρκάρουν τα περιστέρια τα αυτοκίνητά τους δεν θα ξανακάτσω σε λεκάνη τουαλέτας.

-Μα καλά, πόσα κομμάτια παστίτσιο έφαγες;
-Ήταν σε κομμάτια;

Είναι πολύ πιο δύσκολο να είσαι τίμιος παρά ήρωας. Ήρωας μπορείς να γίνεις σε μια στιγμή ενώ τίμιος χρειάζεται μια ζωή.

Όσο πιο μεγάλος και σπουδαίος είναι κάποιος τόσο πιο εύκολα τον βρίσκουν τα βέλη της κακολογίας. Οι νάνοι δεν δίνουν στόχο.

Ο ευγενικός άνθρωπος ακούει με ενδιαφέρον  κάτι που ξέρει καλά και από καιρό όταν το αφηγείται κάποιος που το μαθε χθές και μισό.

Μην ανυπομονείς για το μέλλον. Πάντα έρχεται νωρίτερα.

Ο καθένας μας έχει 3 χαρακτήρες. Αυτόν που νομίζει ότι έχει, αυτόν που δείχνει και αυτόν που έχει πραγματικά

Οι άνθρωποι είναι στρογγυλοί. Πότε κατρακυλούν από εδώ, πότε από εκεί.

Πάτερ αλήθεια, στην κόλαση βράζουν ή τηγανίζουν τους ανθρώπους; Ρώτησε ένας ξυπνιτζής έναν ιερέα. Δεν ξέρω φίλε μου, του απάντησε. Θα το διαπιστώσεις μόνος σου.

Όποιος έχει μπροστά του μακρύ δρόμο, δεν πρέπει να τρέχει.

Το να είσαι ακριβής και στο σωστός στα μικροπράγματα είναι μεγάλο πράγμα

Αν θυμάσαι τη φωτιά δεν ζεσταίνεσαι.

Όποιος πιστεύει πως το χρήματα τα κάνει όλα, είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα για το χρήμα.

Το επίπεδο κάθε σπιτιού είναι ευθέως ανάλογο με το επίπεδο της οικοδέσποινας

Όποιος στρέφει το πρόσωπο του παντού, δέχεται σφαλιάρες και στα δύο μάγουλα

Όπως είναι αδύνατον να ισορροπήσεις σε δύο βάρκες έτσι και είναι αδύνατον να είσαι με όλους φίλος.

Πολλές φορές μικρά περιστατικά σφυρηλατούν μακρές φιλίες. Μακρές φιλίες πολλές φορές ναυαγούν σε μικρά πράγματα.

Τρία πράγματα είναι πάντα λιγότερα από ότι νομίζουμε. Η εξυπνάδα μας, οι αρετές μας και οι ειλικρινείς φίλοι μας.

Πολλοί χάνουν τον καιρό τους νοσταλγώντας τον καιρό που χάθηκε.

Όταν παίρνεις γεμίζουν τα χέρια. Όταν δίνεις γεμίζει η καρδιά.

Εάν ένας φίλος είναι καμωμένος από μέλι δεν σημαίνει πως πρέπει να τον φας κιόλας.

Η συκοφαντία δεν μπορεί να σε κάψει αλλά μπορεί να σε μουτζουρώσει.

Υποφέρουμε πολύ για το λίγο που μας λείπει. Χαιρόμαστε όμως λίγο για το πολύ που έχουμε

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Η αλήθεια είναι πως ο οποιοσδήποτε Δήμαρχος έχει ως κύριες αρμοδιότητες τα πάρκα, τις πλατείες και την καθαριότητα. Κάτι άλλο συγκλονιστικό δεν μπορεί να κάνει.

Είμαστε σε προεκλογική περίοδο οπότε με την ευκολία του στρατηγού εκτός πολέμου θα ήθελα να καταθέσω μερικές προτάσεις για τον Δήμο της Αθήνας. Ίσως μερικά από αυτά μπορούν να εφαρμοστούν και αλλού.  

Πρέπει ειδικά στην Αθήνα να ξαναδούμε το θέμα της ονοματοδοσίας των οδών. Μπορούμε να τιμήσουμε συμπολίτες μας που έχουν προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο αντί για διάφορα βασιλίσσης κάτι ή διάφορα τοπωνύμια ή να έχουμε επαναλήψεις ονομάτων. Πρέπει να διορθωθούν αθλιότητες όπου υπάρχουν, τύπου η Θηβών να έχει 3 διαφορετικές αριθμητικές αλληλουχίες. Θα μπορούσε δε να γίνει και μια ειδική έκδοση με σύντομα βιογραφικά που θα διδάσκεται στα σχολεία καθενός εκάστου Δήμου. Αν τα παιδιά δεν λάβουν υψηλά πρότυπα θα μείνουν όπως σήμερα. Με το lifestyle. Όλες οι αλλαγές σε ηλεκτρονική μορφή ώστε να διευκολύνουμε και τη google.

Ένα απολυτως πρακτικο ζητημα. Το εχουν σε άλλες περιοχες. Σε κάθε γωνια πεζοδρομιου, ενας στυλος με μια πινακιδα που να αναφερει την οδο ( στα ελληνικα και στα αγγλικα ) και το ευρος των αριθμων που καλυπτει το τετραγωνο. Πχ Πατησιων 8-28. Οι οδηγοι εχουν μεγαλο προβλημα γιατι οι πινακιδες με τις διευθυνσεις είναι παλιες, κατεστραμμενες, ξεθωριασμενες, ψάχνεις να βρεις τοίχο που πιθανώς να είναι βιδωμένες, τα νουμερα δεν φαινονται ή καλυπτονται κλπ. Στη γωνία του πεζοδρομίου διευκολύνονται και οι πεζοί και οι επαγγελματίες και κυρίως οι οδηγοί.

Υπάρχουν πολλοί street artists που μπορούν να δώσουν χρώμα και καλαισθησία στην πόλη. Ας τολμήσουμε σε μερικά έστω σημεία να δώσουμε στους πολίτες όμορφες εικόνες.

Ότι και να κάνεις στα Εξάρχεια είναι χαμένος χρόνος και κόστος. Τα αφήνεις στην ησυχία τους και αν και όταν αποφασίσει η πολιτεία να ενσωματώσει αυτό το ανεξάρτητο κράτος στον ελληνικό ιστό, τα ξαναλέμε.

Οι μικροπωλητές δεν μπορούν να εξαλειφθούν. Μπορούν όμως να ενσωματωθούν οργανωμένα. Προκαθορισμένες θέσεις με πάγκους και ρεύμα, δημοτικό ενοίκιο και στήνεις ένα παζάρι νόμιμο και αυξάνεις τα έσοδα του Δήμου. Όσο για τα προϊόντα, όποιος αγοράζει από παζάρι ξέρει τι αγοράζει. Το Γκάζι που δεν έχει αγορά ή καταστήματα γύρω γύρω είναι μια καλή περίπτωση ώστε να σταματήσει είτε το ρεζίλι της Πατησίων, είτε να χώνονται στις λαϊκές.

Ο Καμινης όταν ειχε βγει, ειχε κανει μια εφαρμογη για κινητα που μπορουσαν οι πολιτες να καταθεσουν προτασεις, προβληματα κλπ. Μετα την εκλογη του, η εφαρμογη αυτή πεθανε και ότι και αν εστελνες, κανεις δεν ανταποκρινοταν. Να επανενεργοποιηθεί.

Καλλιμαρμαρο. Ετοιμο είναι. Καθεται εκει και περιμενει ανεκμετάλλευτο. Ο Δημος μπορει να διοργανωσει μεγαλες συναυλιες με μεγαλα ονοματα από το εξωτερικο. Επενδυεις και εισπραττεις. Οργανωμενα όμως. Να ερθει ο διασημος καλλιτεχνης, να παει στην Ακροπολη, στο Νιαρχος, να βγαλει φωτο και να ανεβασει στο ινσταγκραμ, τουριστικο μαρκετινγκ δηλαδη. Μπορουμε  να φωναζουμε περιοδικά φιλέλληνες καλλιτέχνες που κατά κάποιο τρόπο συνδέονται με τη χώρα μας όπως ο  Τζεραλντ Μπατλερ ( Λεωναηντας ) ο Τομ Χάνκς να τους τιμήσουμε, να βγαλουμε  μερικες φωτογραφιες, όλα αυτά διαφημιση είναι.

Όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι να μοιραστούν ένα κομμάτι από τον Δήμο, γεωγραφικά. Κατά προτιμηση εκει που μενει ο καθένας. Με το κινητο του να περπατησει το κομματι του και ότι ασχημο δει, φωτογραφια, και σε ένα αρχειο word να ερθουν συγκεκτρωμενα (φωτογραφια και σχολιο ) από ολους όλα τα στραβα ( κατεστραμμενα πεζοδρομια, κακοτεχνιες ) και να δρομολογηθει η βελτιστοποιηση τους. Ο κάθε δημοτικος συμβουλος θα πρεπει να κανει μια βολτα και με το φως της ημερας και το βραδυ ώστε να εχει απολυτως πληρη εικονα. Δεν χρειάζεται να είναι στις 4 τα χαράματα. 10-11 το βράδυ αρκεί. Οι δημοτικοί σύμβουλοι προσπαθούν πριν τις εκλογές και μετά εξαφανίζονται. Λες και οι εκλογές είναι το τέλος της διαδρομής.

Πρέπει να γίνει απογραφή στα περιουσιακά στοιχεία του Δήμου. Κτίρια μπορούν να πωληθούν, παρόμοιες δομές σε διάφορα ενοικιαζόμενα κτίρια μπορούν να συγχωνευθούν σε ιδιόκτητα. Επίσης κάποια εγκαταλελειμμένα κτίρια μπορεί να τα αγοράσει ο Δήμος, να τα ανακαινίσει και είτε να βάλει άστεγους, είτε να παραχωρηθούν σε καλλιτεχνικές ομάδες με ενοίκιο, είτε να πωληθούν. 

Επειδη μου αρεσει το περπατημα και η φωτογραφια, εχω παει σε όλα τα πάρκα της Αθηνας. Σε όλα. Όλα θελουν βελτιωσεις. Δεν είναι μονο το πεδιο του Αρεως το προβλημα. Χρειάζεται ένας γενικός ανασχεδιασμός και να γίνονται περιπολίες από τη δημοτική αστυνομία.

Η δημοτική αστυνομία πρέπει να αναπροσδιορίσει το ρόλο της. Δεν μπορεί απλώς να γυρνάνε με το πλαστικό με τον φρέντο στο ένα χέρι και να κόβουν κλήσεις με το άλλο. Τόσοι άνθρωποι, πρέπει να συμβάλλουν στην ασφάλεια και στην τάξη της πόλης. Δεν λέω να πάρουν όπλα αν αυτό φαίνεται σε κάποιους ακραίο. Μπορούν όμως να περιπολούν ανά τριάδες και να έχουν ως επικεφαλή ομάδας  έναν αστυνομικό. Οπότε με αυτόν τον τρόπο και περισσότεροι αστυνομικοί θα είναι έξω και πραγματικά χρήσιμοι για το κοινωνικό σύνολο θα είναι. Μπορούν αφού δεν έχουν την εκπαίδευση για βαρύ οπλισμό, να διαθέτουν taser.

Τέλος, η Πλατεία Ομονοίας πρέπει να βελτιωθεί! Με λίγα χρήματα, ας μπουν 300 γλάστρες. Από 4 ευρώ η κάθε μια, κάτι καλύτερο είναι από αυτό το έκτρωμα που βλέπουμε. Με μόλις 1200 ευρώ, κάτι γίνεται. Το σωστό είναι να αλλάξει δομικά. Δεν είναι δυνατόν στην αρχαιότερη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα να έχει τόσο αηδιαστική κεντρική πλατεία. 

Στην Αθήνα που ζω, αυτές τις προτάσεις έχω να καταθέσω. Ίσως να μην είναι τίποτα το αξιόλογο και κάποιος άλλος να έχει καλύτερες.

Το σίγουρο είναι πως για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα, πρέπει να αλλάξουν.

ΜΠΑΣΚΕΤ ΑΦΙΕΡΩΜΑ : ΟΙ ΞΕΝΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ

Φίλος μου, Ολυμπιακός, μου παραπονέθηκε τις προάλλες. Ρε συ Ύποπτε, έχω βαρεθεί να διαβάζω τις απόψεις σου για τους ξένους της ομάδας μου, ότι είναι από τα λιντλ και πιστεύω πως είσαι πάρα πολύ άδικος. Το Χάινς, τον Λο, τον Ντάνστον τους ξέχασες;;; Τον κοίταξα, χαμογέλασα και του είπα.

«Πες στον ποτοαναμείκτη να σου φέρει και άλλο ποτάκι γιατί ακολουθεί διάλεξη μικρέ και ανόητε. Για να δεις δε, πόσο καλός είμαι, δεν θα ασχοληθώ καθόλου με τους ξένους που πήρες φέτος.»

Το θέμα φίλε μου, ξεκίνησα την αγόρευση, δεν είναι ότι θα μου βρεις 3,4,5 ονόματα καλών παικτών. Το θέμα είναι να εξετάσεις το ποσοστό αυτών που ήρθαν, με αυτούς που προσέφεραν και έμειναν.

Τη χρονιά που έφερες τον Χάινς, είχες φέρει και τον Άντιτς που ομολογουμένως βοήθησε. Κάποιον Ματ Χάουαρντ τον θυμάσαι; Πέρασε και δεν ακούμπησε! Είχες και κάποιον Κεϊλιν Λούκας. Αστα να πάνε. Πήρες και τον Γκετσεβίτσιους που είχε ένα συμπαθητικό σουτάκι και τίποτα παραπάνω και τον Κέσελ ως ταλέντο και ταλέντο παρέμεινε. Την κίνηση ματ την έκανες τα Χριστούγεννα του 2011 που έφερες τον τρομερό Εϊσι Λο και τον Ντόρσεϊ που πριν τον πιάσουν τα ψυχολογικά του κάτι έκανε. Μη φανταστείς, 5 πόντους και 5 ριμπάουντ είχε σε 11 αγώνες αλλά από τον Χάουαρντ ήταν καλύτερος. Ο απολογισμός του Ιβκοβιτς λοιπόν ήταν 50%. Οι μισοί ξένοι ήταν για πέταμα.

Την επόμενη χρονιά είχες τον Γιώργη τον Μπαρτζώκα. Κράτησες τον Άντιτς που δεν έπαιξε καλά και τσακωνόταν με τον Μπαρτζώκα, τον Ντόρσει που έκανε άνω κάτω την ομάδα και σωστά εκδιώχθηκε, τον Γκετσεβίτσιους που χάθηκε στη μετάφραση, και ευτυχώς για σενα που έμεινε ο Χάινς και ο Λο. Έφερες κάποιον Πέρκινς για να αντικαταστήσει τον Μάντζαρη που έκοψε χιαστό, τον Πάουελ που δεν ήταν τίποτα το φοβερό και τον Σερμαντίνι για το ξύλο.

Απολογισμός πρώτης χρονιάς του Μπαρτζώκα; 2/8  ! 

Τη δεύτερη χρονιά του Γιώργη, ο Μπέγκιτς δεν βοήθησε. Ο Λο, διέλυσε το γόνατο του και χαιρέτησε. Αργότερα έφερες τον Κόλινς που στην αρχή γέλαγε ο κόσμος.  Εύγε για τον Λοτζέσκι που ήταν λίρα εκατό και διακόσια μη σου πω. Εύγε επίσης γιατί τότε πήρες τον Ντάνστον που ήταν τρομερός. Τότε είχες πάρει και τον Πέτγουεη που βοήθησε ενώ οι Τζαμάριο Μουν και Κέντρικ Σίμονς ήταν για τα μαύρα δράγκαλα. Για αυτό ξαναέφερες πίσω τον Σερμαντίνι που από τους ανωτέρω ήταν πιο σοβαρός. 

Απολογισμός δεύτερης χρονιάς : 4/8 ( δεν μέτρησα τον Λο )

Το 2014 είχαμε την αντικατάσταση του Μπαρτζώκα από τον Σφαιρόπουλο αλλά οι ξένοι ήταν επιλογές του Γιώργη :

Ο Ντάρντεν λίγα πράγματα, ο Ντάνστον σπουδαίος και έφερες και τον Οθέλο που σε βοήθησε ουσιαστικά. Ο Λαφαγιέτ τίποτα, ο Λοτζέσκι σουπερ και τότε άρχισε η κάθετη πτώση του Πέτγουεη. 

Απολογισμός; 3/6

Πάμε στις επιλογές του Σφαιρόπουλου. Τον Ντάνστον δεν μπορούσε να τον κρατήσει. Έφερε τον Χάκετ. Αν και κακώς έφυγε με τη δικαιολογία ότι είναι εύθραυστος καθώς και ευρωμπάσκετ έπαιξε και με τη Μπάμπεργκ ήταν καλός, για αυτό και τον πήρε ο Ιτούδης. Κράτησες τον Οθέλο και έφερες τον Γιάνγκ που βαρέθηκες να τον περιμένεις. Δυστυχώς απεδείχθη λεχρίτης καθώς στο Instagram κάτω από ένα ποστ του Γκιστ αν θυμάμαι καλά, πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον ΠΑΟ ! Ο Λοτζέσκι συνέχισε και έφερες και τον Στρόμπερι που πιστεύω ότι αδικήθηκε στο λιμάνι. Τότε ήταν που ήρθε και ο Μιλουντίνοβ. Ο Σφαιρόπουλος τότε έφερε και τρεις άλλους ξένους που τους ξέχασαν όλοι γρήγορα. Γουόρικ, Ντάριους Οντομ και Σον Τζέιμς. Σου λένε τίποτα;

Απολογισμός Σφαιρό: 4/9 ( μέτρησα ως θετική παρουσία τον Μιλουντίνοβ για να δεις τι καλός που είμαι ) 

Αισίως φτάσαμε στο 2016. Ο Γιάννης έφερε τον Μπίρτς που ξεκίνησε καλά και μετά χάθηκε, τον Γκριν που κουτσά στραβά 10 πόντους τους έβαζε μέσο όρο αλλά ήταν ασταθής, τον Λοτζέσκι, τον Χάκετ που εγκατέλειψε νωρίς λόγω τραυματισμού, τον Μιλουντίνοβ που έδωσε θετικά δείγματα, τον Γιανγκ που επανήλθε και δεν έκανε τίποτα και τον Γουότερς που δεν ήταν κακός αλλά δεν έκανε και τίποτα το αξιοσημείωτο. 

Απολογισμός : 3/6 ( δεν μετράω τον Χάκετ )

Πέρυσι δεν νομίζω οτι χρειάζεται να σου πω τίποτα, φρέσκα τα έχεις. το ότι εκδιώχθηκαν  όλοι αυτό το καλοκαίρι, είναι μια καλή απάντηση. Μακλιν, Ρομπερτς, Τομσον, Μπραουν, Ουίλντζερ και χαρήκαμε. Τον Τιλι δεν τον κρίνω. Θετική η παρουσία των Μιλουντίνοβ ( με μερικές ενστάσεις ) και του Στρέλνικς που στα κρίσιμα μονίμως εξαφανιζόταν. 

Απολογισμός; Με μεγάλη επιείκεια, 2/7  

Ο φίλος μου παρακολουθούσε αμήχανος.

Για να καταλήξουμε και κάπου αδερφέ, του λέω οι ξένοι χωρίζονται σε 3 κατηγορίες. Τους παικταράδες, τους καλούς ρολίστες και τους άστα να πάνε.

Όλοι όσοι σου είπα ανωτέρω είναι 38.

Πόσους μπορείς να αποκαλέσεις παικταράδες;

Τον Χάινς, τον Λο, τον Λοτζέτσκι και τέλος. Άντε και ο Ντάνστον της πρώτης χρονιάς. Είναι πολύ λίγοι φίλε μου για 7 χρόνια.  

Στους ρολίστες τα πήγες λίγο καλύτερα. Ο Ολυμπιακός φίλε μου πρωταγωνιστεί γιατί έχει αναπτύξει τεχνογνωσία, ελληνικό κορμό με τεράστια εμπειρία, εκπληκτική τακτική προσέγγιση των αγώνων αλλά οι επιλογές του στους ξένους ήταν τύπου όσο όσο και για αυτό και στην Ελλάδα έρχεται δεύτερος και στην Ευρώπη όταν ζορίζουν τα πλέι οφ, παραδίδει πνεύμα.

Ο φίλος μου χάζεψε. Με κοίταξε όπως ο κροκόδειλος το F16.

Που σαι παιδί! Φέρε δύο σφηνάκια γιατί ο τύπος εδώ με διέλυσε, είπε και σκάσαμε στα γέλια…

Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο Λιμάνι είναι η νοοτροπία των οπαδών του Ολυμπιακού που παραμένουν ποδοσφαιρικοί και στο γήπεδο πάνε γιατί παίζει η ομάδα τους. Αντί να κάνουν ένα άγαλμα στον Σπανούλη έξω από το ΣΕΦ, κάθε χρόνο τον αμφισβητούν. Τους ενόχλησε ακόμα και ο Πρίντεζης γιατί αποποιήθηκε ενός άκρως προσβλητικού μοντάζ. Ο Γιαννακόπουλος του ποδοσφαίρου δεν τους πείραξε που ήταν Παναθηναϊκός. 

Τον Μάντζαρη δεν θέλουν ούτε να τον βλέπουν λόγω της φωτογραφίας στις εξέδρες με τους οπαδούς του ΠΑΟ. Τόσα χρόνια που προσφέρει στην ομάδα τα διέγραψαν. Βέβαια φταίει και ο μάνατζερ του που πήγε να κάνει τον πονηρίδη στον Γιαννακόπουλο ( του μπάσκετ ) και τον ρεζίλεψε. Πρέπει να έχεις και επίγνωση με ποιον παίζεις. Τον κράζουν για μια κακή χρονιά, την ίδια στιγμή που ο Παπανικολάου είναι στο απυρόβλητο. Ο Μάντζαρης δεν είπε ποτέ πως είναι ο Χάρντεν. Ένας χρήσιμος ρολίστας είναι, άριστος τακτικά, καλός αμυντικός και αξιόπιστος στατικός σουτέρ. Αφού οι ξένοι του Ολυμπιακού ήταν για πέταμα, φορτώθηκε  με απαιτήσεις που δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει. 

Θυμάμαι τον Θοδωρή Παπαλουκά όταν γύρισε που προσπάθησε να σταματήσουν τα καφριλίκια και πήγε να βρει τον μπελά του. Ακόμα και ο Κώστας Σλούκας που τόλμησε να αναζητήσει ένα καλύτερο αύριο από το μπες βγες ανά πέντε λεπτά και πάρε πάνω σου την ομάδα, είναι στην πυρά. Ακόμα και οι προπονητές του Ολυμπιακού δεν καλοπέρασαν. 

Ο Ιβκοβιτς μέχρι να πάρει το τριπλ κράουν τον αποκαλούσαν «ίπνοβιτς». Ο Γιώργος Μπαρτζώκας καθυβρίστηκε αδίκως. Που να μην έπαιρνε Ευρωλίγκα, Διηπειρωτικό, να μην έβγαζε παίκτες ( Ντάνστον – Λοτζέσκι – Χάντερ )  και να μην έπαιζε ωραίο μπάσκετ με κατοστάρα στον τελικό της Ευρωλίγκα απέναντι στη Ρεάλ. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης μάζεψε το συνονθύλευμα του Γκέρσον και πήγε στον τελικό αλλά σχεδόν μισήθηκε. 

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος αδικήθηκε πάρα πολύ. Υπηρέτησε ένα πλάνο που του δόθηκε χωρίς γκρίνιες και κατάφερε πολλά. Να παίξει σε δύο τελικούς της Ευρωλίγκα, σε δύο χρονιές να τερματίσει στην κανονική περίοδο στην πρώτη τετράδα υποσκελίζοντας ομάδες με τριπλάσιο προϋπολογισμό και πήρε πρωτάθλημα. 

Τι να πει και ο Ομπράντοβιτς. Σκέψου πόσα χρόνια είναι στη Φενέρ με πακτωλό χρημάτων στη διάθεση του και την Turkish Airlines μόνιμο χορηγό της διοργάνωσης και πόσες Ευρωλίγκες πήρε. Μόλις μια. 

Μόνο τον Γιάννη Ιωαννίδη λατρεύουν στο λιμάνι γιατί την προπονητική της χριστοπαναγίας την καταλαβαίνουν καλύτερα…

ΡΗΤΑ και ΓΝΩΜΙΚΑ part 92

Ρώτησαν τον Διογένη πως γίνεται παρά τους σπουδαίους λόγους που εκφωνούν οι σοφοί στην Πνύκα, η πολιτεία δεν προοδεύει. Εκείνος απάντησε πως τους λόγους τους εκφωνούν οι σοφοί από πάνω αλλά τις αποφάσεις τις παίρνουν οι ηλίθιοι από κάτω.

Δεν μπορεί να αναπτυχθεί πραγματική φιλία με αυτούς που φοβάσαι και με αυτούς που σε φοβούνται.

Να φυλάγεσαι από αυτόν που απέκτησε ξαφνικά μεγάλη δύναμη χωρίς να την αξίζει.

Τι να τις κάνεις τις καλές ιδέες αν δεν ξέρεις να τις σερβίρεις; Βάζεις ποτέ τη μπύρα σε φλιτζάνι του ελληνικού καφέ ή το ουίσκι σε βαθύ πιάτο με κουτάλι;

Αυτός που λέει την αλήθεια στον εαυτό του, δεν θα πει ψέμματα στους άλλους.

Πολλοί άνθρωποι προτιμούν να λατρεύουν τον Θεό παρά να τον ακούν

Είναι ωραίο να είσαι πιο άξιος από τους άλλους. Γίνεται όμως επικίνδυνο όταν οι άλλοι αρχίζουν να το καταλαβαίνουν.

Εγελασές με μια φορά, ανάθεμα σε σένα

Εγελασές με δυο φορές, ανάθεμα σε μένα

Εκείνος που σε επαινεί για κάτι που δεν έχεις, επιθυμεί να σου στερήσει και αυτό που έχεις.

Όπου το φως είναι έντονο, εκεί είναι και η σκιά πιο έντονη

Όταν κάνεις ένα ρουσφέτι δημιουργείς 99 δυσαρεστημένους και έναν αχάριστο.

Ο καλός λόγος δεν κοστίζει τίποτα, αξίζει πολλά και αγοράζεται πολύ ακριβά

Ο σοφός περιηγείται. Ο αμόρφωτος περιπλανάται.

Όταν γίνεσαι σκουλήκι μην παραπονιέσαι όταν σε πατάνε

Κανείς δεν μπορεί να ανέβει στην πλάτη σου αν δεν σκύψεις

Η ζωή του ανθρώπου είναι μια πορεία που αρχίζει χωρίς να ερωτηθούμε και σταματά πάλι χωρίς να ερωτηθούμε

Αν ο Ελύτης δούλευε στο δημόσιο θα έγραφε το Αράξιον Εστί

Η συνθήκη του Suspect για την ηλικία : Καταλαβαίνεις οτι μεγάλωσες όταν σε κάθε νέα επαφή που προσθέτεις στο τηλέφωνο σου, καλού κακού συμπληρώνεις και την ιδιότητα του ατόμου...

Ένα μεγάλο μέρος από τις έννοιες μας και τις φοβίες μας οφείλεται σε φόβους, ανησυχία και εφιάλτες που δεν θα έρθουν ποτέ.

Το σπαθί κόβει τα πάντα. Δεν λύνει τίποτα.

Η μεγαλύτερη παρηγοριά των αδύναμων είναι να σκέφτονται πως είναι καλύτεροι από τους ισχυρότερους.

Παλιό και νέο. Να καις παλιά ξύλα. Να πίνεις παλιό κρασί. Να κρατάς παλιούς φίλους. Να διαβάζεις παλιά βιβλία.

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΟΠΑΔΩΝ

Για τον υφυπουργό Αθλητισμού Γιώργο Βασιλειάδη έχω γενικά καλή γνώμη. Τον θεωρώ σοβαρό και πρέπει να του πιστωθεί πως στη θητεία του ο ελληνικός αθλητισμός έχει σημειώσει πολύ μεγάλες επιτυχίες. Διάβασα αποδελτιωμένη τη συνέντευξη που έδωσε πριν από λίγες ημέρες στην ΕΡΤ και σε ένα απόσπασμα λέει τα εξής :

«Την ίδια στιγμή που στη Γλασκόβη, οι Έλληνες αθλητές του στίβου, με πολλές δυσκολίες, είχαν τις καλύτερες επιδόσεις όλων των εποχών και την καλύτερη θέση της χώρας μας όλων των εποχών, αυτοί οι ανεγκέφαλοι, με τα "ραντεβού θανάτου" που δίνουν, και θέλω να πω ότι η αστυνομία δίνει πολύ μεγάλες μάχες για να μπορεί να τα αποτρέπει, μας έδιναν αυτές τις... στιγμές!» και λίγο πιο κάτω «Η ελληνική αστυνομία έχει εκπονήσει ένα εξαιρετικό υπηρεσιακό σχέδιο, με πλήρη έλεγχο. Μάλιστα, μέσα στο σαββατοκύριακο αποτρέψαμε ένα τέτοιο "ραντεβού" οπαδών ακόμη, έχουν οδηγηθεί στον εισαγγελέα και περιμένουμε να μάθουμε τι θα γίνει τις επόμενες ώρες. Οπαδών του Παναθηναϊκού κατά Συνδέσμου φιλάθλων του Ολυμπιακού. Είναι ένα ζήτημα που απαιτεί εγρήγορση από όλους μας και κυρίως να μην τους αφήσουμε να επιβάλλουν την ατζέντα».

Θα διαφωνήσω με τον καλό υπουργό και δεν το κάνω για λόγους κομματικής αντιπαράθεσης. Στη θέση του κάθε υπουργός ανεξαρτήτως κόμματος το ίδιο θα έλεγε και η δική μου άποψη δεν έχει να κάνει με τα κόμματα.

Γιατί λοιπόν να αποτρέπει τα ραντεβού θανάτου η Αστυνομία;

Θέλεις φίλε μου να πας να σκοτωθείς στο όνομα μιας επαγγελματικής ποδοσφαιρικής ομάδας; 

Στο καλό!

Έχεις φίλε μου τέτοιες αξίες, ιδανικά, οράματα για τη ζωή σου που το μέλημα σου είναι να συναντηθείς με οπαδούς άλλης ομάδας να κόψετε τους λαιμούς σας; 

Καλά να περάσετε!

Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να σπαταλήσω κρατικούς πόρους, αστυνομία, ΕΚΑΒ, σύστημα υγείας, για την αποτροπή και την περίθαλψη των πυροβολημένων; Την Αστυνομία τη θέλω να προστατεύει το κοινωνικό σύνολο από τον εγκληματία και όχι να αναλώνεται με τους εγκεφαλικά αναπήρους!

Όταν έχεις έναν πολίτη που αυτό που παράγει είναι να ψάχνει έναν οπαδό μιας αντίπαλης ομάδας για να τον εξολοθρεύσει, μιλάμε για ένα τοξικό απόβλητο, έναν κοινωνικά άχρηστο και εθνολογικά ζημιογόνο. Η πρώτη ποινή που θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν αυτοί οι τύποι θα έπρεπε να είναι η απαγόρευση του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι.

Στο κάτω κάτω της γραφής, τι να αποτρέψεις; Γουστάρει ο άλλος και πάει, του αρέσει και ξέρει και τις συνέπειες. Με γειά του και χαρά του. Η αστυνομία να μην αναμειχθεί και να συλλαμβάνει όποιον πάει να καταστρέψει την περιουσία ή το αυτοκίνητο  ενός φουκαρά που έτυχε να είναι παρκαρισμένο σε εκείνο το σημείο.

Τέτοιοι πολίτες δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν πουθενά. Ίσα ίσα που αν σκοτωθούν μεταξύ τους, θα καθαρίσει η κοινωνία.

Εκεί που θέλω αμείλικτη την αστυνομία είναι μέσα στο γήπεδο.

Καταρχάς για να αποτρέπεται η δυσφήμηση της χώρας μας. Κατά δεύτερον γιατί το γήπεδο είναι πεδίο λαϊκής συνάθροισης και δεν θέλω ούτε τα παιδιά να έχουν χουλιγκανοπρότυπα, ούτε ο κοσμάκης που αναζητά μια διαφυγή από την καθημερινότητα του να του τη χαλάνε οι κάφροι.

Πιστεύω όμως ότι αν το κράτος έλεγε «αν θέλετε να σκοτωθείτε be my guest και όχι σε κατοικημένη περιοχή γιατί θα σας τσακίσω», τίποτα δεν θα γινόταν γιατί είμαστε θρασύδειλοι. Οι ίδιοι άνθρωποι που στην Ελλάδα απολαμβάνουν πλήρους ασυδοσίας, στο εξωτερικό διδάσκουν το ευ αγωνίζεσθαι με «χαρούμενες και γιορτινές κερκίδες». Ο λόγος δεν είναι φυσικά ότι στο εξωτερικό βρέχει μυαλό  αλλά γιατί οι αστυνομίες των σοβαρών  κρατών δεν αστειεύονται.

Άμα θέλουν να σκοτωθούν, ας πάνε να σκοτωθούν. Τόσο τους κόβει, τόσο τους αξίζει.