Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Ο ΑΝΤΡΑΣ Ο ΣΩΣΤΟΣ


Για τον διευθυντή μου θα μπορούσα να γραψω σίριαλ. Στην εταιρεία μας, το γραφείο προσωπικού-λογιστήριο είναι δίπλα στην πόρτα του διευθυντή και δεν θέλω «κατά λάθος» να βρεθώ στην πρώτη, ούτε να «θέσω εαυτόν εκτος κινήματος» που έλεγε και ο Ανδρέας, θα αποφύγω να το γράψω.

Δεν μπορώ όμως να αντισταθώ σε ένα απίθανο στιγμιότυπο.

Σύζυγος διευθυντού: [ καλοσυνάτη, ευγενική, απίθανη μαγείρισσα, ετοιμάζει βαλίτσες στον αντρούλη της πριν από κάθε του ταξίδι, με υπομονή αλλά και ρίχνουμε καμια παντόφλα που και που. Είναι οι στιγμές που εξαφανίζομαστε από το γραφείο ]

Αγάπη μου, αγάπη μου, να σου πω κάτι ευχάριστο;

Ωχ..

Ζυγίστηκα ( απτόητη ) και έχασα 23 κιλά!

Ναι, το εχω δει αγάπη μου, ομόρφυνες..

Και που λες ματάκια μου, τώρα εχω ένα πρόβλημα..

Τι;

Ε, να, κοίτα τα ρούχα μου! Πλεω! Όλα είναι σαν τσουβάλια πάνω μου, και έκανα τόση προσπάθεια, ε, κρίμα είναι να εχω τα ιδια ρούχα συνέχεια, και να μη μου πάνε κιόλας. Αμαρτία! Τόσα στερήθηκα για να χάσω τα κιλά μου!

Ναι σε καταλαβαίνω…

Ελεγα που λες ( πήρε φόρα ) να μου έδινες λεφτά να παω να αγοράσω κάτι λίγα τώρα που μπαίνει και το καλοκαίρι…

Πόσα θέλεις αγάπη μου;

Ε, τίποτα το σπουδαίο μωρε, ισα ισα για τα βασικά..

Δηλαδή;

Αστα, που να σου τα λεω, εχω βρει και κάτι μαγαζιά, πολύ κοντά μας, αμα θέλεις πάμε βόλτα και μαζί να τα δεις, εχουν φοβερές προσφορές για να ξεστοκάρουν, ευκαιρίες πραγματικές…

Πόσα θέλεις ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ;

…ε, νομίζω ότι 500 ευρώ είναι εντάξει…

Γυναίκα!

Ναι μωρό μου

Φαε….

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

ΩΡΑΙΟ ΚΟΛΠΟ


Στο σκοτεινό μπαρ με πλησίασε ενας φαφούτης, με ανοιχτό πουκάμισο και τριχωτό στέρνο και μου είπε:

Ρε μάγκα, αμάξι εχεις;

Τον έκοψα από πάνω μέχρι κάτω και με έπιασε μια περιέργεια να δω που το πάει.

Ναι ρε μόρτη, έχω.

Πληρώνεις τέλη, ασφάλιστρα, βενζίνες και όλα αυτά ε;

Μετα βιας κρατήθηκα μην του απαντήσω «όχι ρε γίγαντα, μου τα πληρώνει όλα ο χορηγός μου» αλλά αρκέστηκα σε ένα ξερό «όπως ολοι»

Σου χω λύση φιλαράκο!

Ελα!

Όπως με βλέπεις και σε βλέπω!

Αν αυτό που έβλεπα ήταν η λύση, τότε καλύτερα να κοιτούσα το λιμάνι του Παιραιά και να έψαχνα για τιρκουάζ νερά..

Δηλαδή;

Λοιπόν, αν θες, σου δίνουμε ένα αμάξι να κάνεις τη δουλειά σου, παίρνουμε με τους δικούς μου το δικό σου και το πάμε στη Βουλγαρία. Σου βγάζουμε άδεια εκει, βουλγάρικες πινακίδες, τσάμπα πράμα, ούτε τέλη, ούτε τίποτα. Μια χαρά θα είσαι. Μετά σου το επιστρέφουμε και είσαι αρχηγός!

Σε αυτόν τον τύπο δεν θα εμπιστευόμουν ούτε να μου αδειάσει το τασάκι και του απάντησα: «Καλή ιδεα φίλε, θα σε ειδοποιήσω» και χωρίς καν να ζητήσω το τηλέφωνο του, του γύρισα την πλάτη.

Κατόπιν πόσης του μοχίτο μου χωρίς ζάχαρη, το ξανασκέφτηκα.
Ωραίο κόλπο!
Κοίταξα αν ηταν ακόμα στο μπαρ. Ο μεγάλος μάνατζερ είχε αποχωρήσει.

Ο βραζιλιάνος προσωπικός μου ποτοαναμείκτης που πάντα ακούει τις συζητήσεις μου, καθώς μου σέρβιρε το τρίτο μοχίτο, μου χαμογέλασε:

Γεράσαμε για κόλπα, σενιορ Υποπτε…

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ


…και δεν νομίζω να μου φαίνεται. 

Παρατήρησα πως μετά το σκηνικό με τον άτυχο που τον έφαγαν για μια βιντεοκάμερα, ο κόσμος αρχίζει να ευαισθητοποιείται. 

Πριν από λίγες μέρες ο προσωπικός μου περιπτεράς μου διηγήθηκε ένα περιστατικό που ενας τύπος βούτηξε ένα σταυρουδάκι από μια γιαγιά και στις εκκλήσεις της για βοήθεια έσπευσαν από διπλανό καφενείο και αφενός το σταυρουδάκι επεστράφη και ο αλλοδαπός ληστής ακόμα πρέπει να ψάχνει τη μύτη και τα πλευρά του. 

Δεύτερο περιστατικό μου το εξιστόρησε ενας φίλος μου που έγινε μπροστά στα μάτια του.
Κυνήγησε μαζί με κάποιον άλλον περαστικό, έναν άλλο ληστή που έφαγε το ξύλο της χρονιάς του και μια φίλη μου σε στάση λεωφορείου που 3 τύποι στρίμωξαν έναν επιτήδειο με μακριά χέρια…

Νομίζω ότι η ανησυχία, ο φόβος, η αδικία, το έγκλημα, ότι νοιώθουμε απροστάτευτοι, μπορεί να μας ξυπνήσει. 

Να μας κάνει λίγο καλύτερους, αλληλέγγυους, να έρθουμε λίγο πιο κοντά, με περισσότερη ανθρωπιά… 

Επι σειρά ετών είμασταν ο καθένας σε ημιλήθαργο, στο δικό του ανάκλιντρο απολαμβάνοντας τον προσωπικό του τηλε-παράδεισο…

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

MOVIDA CORONA EXPERIENCE – ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ..


Είμαι υπέρ της άποψης ότι σημασία δεν έχει η συμμετοχή αλλα η διάκριση. Το χειρότερο είναι να έχεις πετύχει τη διάκριση αλλα να μην αναγνωρίζεται από τον διοργανωτή και να σιχτιριζεις το χρόνο που δαπανησες καθώς και να λυπάσαι για όσους μπήκαν στον κόπο να ξοδέψουν απο τον ελεύθερο τους χρόνο για να σε ψηφίσουν.

Αναφέρομαι στο διαγωνισμό της corona με τίτλο movida corona experience.  Ενας DJ διαγωνισμος για ερασιτέχνες
DJs και στην προκυρηξη αναφέρεται ρητά το εξής:

«Οι 16 DJs με τα περισσότερα "likes" και τη μεγαλύτερη βαθμολογία από την κριτική επιτροπή, θα διαγωνιστούν live σε ένα από τα 3 μεγάλα προκριματικά Events που θα διοργανώσει η Corona σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Μύκονο!.» Μετά ακολουθεί επιλογή των καλύτερων από αυτών για ταξίδια κλπ.
Μπορείς να το δεις εδώ:
και εδω:

Έθεσα την υποψηφιότητα μου και έριχνα μια ματιά στα likes των υπολοίπων υποψηφιων και ήμουν σίγουρα στην πρωτη 5αδα. 

Φτάσαμε χθες που έληγε ο διαγωνισμός και ενημέρωσαν τους νικητές με προσωπικό μήνυμα και επειδή μια και κινούμαι στο χώρο κάποιους τους ξέρω, και οταν ανακοινωσαν οι ίδιοι  οτι "με επέλεξαν στον διαφγωνισμό", διαπίστωσα ότι διάλεξαν άτομα με 56, 63, και 375 όταν η δικη μου υποψηφιότητα συγκέντρωσε ...471 likes !!! Πως είναι δυνατόν να υπάρχει τόσο μεγάλη απόσταση στις επιλογές; Δηλαδή τόσο πια χάλια ηταν το δικό μου DJ set που το τίμησαν 471 άνθρωποι και τόσο καταπληκτικό αυτού που τον ψήφισαν ...56;
Ποιο ηταν το φοβερό και τρομερό κριτήριο απο την επιτροπή ωστε να καταλάβουμε τις μεγάλες διαφορές και αποκλίσεις;


Παρατήρησα επίσης πως ενω γράφουν ρητά "Ο μεγαλύτερος διαγωνισμός για ερασιτέχνες DJs house μουσικής σας καλεί στο 1ο προκριματικό event του διαγωνισμού για να αναδειχθούν 2 από τους 4 DJs που θα διαγωνιστούν στον Μεγάλο Τελικό Ελλάδας!"
Επελεξαν DJs που παίζουν τεκ ! Καλό !

Για του λόγου το αληθές κοίτα εδώ: http://www.movidacorona.com/suspect/
 
Θα παρέθετα και τα άλλα λινξ των υπολοίπων αλλά επειδή είναι φίλοι, δεν θέλω να χαλάσουμε τις καρδιές μας. Στο κάτω κάτω της γραφής δεν μου φταίνε σε κάτι. Αν κάνεις από περιέργεια μια βόλτα στο site θα τους βρεις και μπορείς να συγκρίνεις από εδώ: 

 
Ο διαγωνισμός με γεμίζει καχυποψία καθώς μια μέρα μετά ουτε καν μπήκαν στον κόπο να ανακοινώσουν τους νικητές ώστε να ακούσουμε τις μουσικές τους προτάσεις και να δούμε τις προτιμήσεις του κοινού.  Ξέρω 3 που επελέγησαν, άλλος ένας που είναι και ο πρώτος με κανονικές ψήφους και οι υπόλοιποι εν κρυπτώ..

Για ποιο λόγο δεν αναφέρουν τους 16 που επέλεξαν;

Όπως φαίνεται από εδώ:

Η ΜΥΘΟΣ Α.Ε. που διοργανώνει το event είναι μια πολύ μεγάλη εταιρεία για να παίζει με το όνομα της. 

Σε mail που τους έστειλα, μου απάντησαν το εξής: 

Από: Corona Experience
Ημερομηνία: 22 Ιουνίου 2011 2:32 μ.μ.
Θέμα: RE: ερωτηση
Προς: Suspect

Αρχικά θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την συμμετοχή σας. Από κει και
πέρα ο αριθμός των likes ήταν ένας μόνο από τους παράγοντες που
χρησιμοποιήθηκαν για την αξιολόγηση σας ενώ ταυτόχρονα έγινε αξιολόγηση όλων
των set & των DJ από τον G.Pal και από το πρακτορείο που έτρεξε το
διαγωνισμό σε συνεργασία με εμάς.

Corona Experience Team

= = =
Τι ψάχνω τώρα…
Ελλαδάρα οε οε…

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

ΕΘΝΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΕΙΑ ΣΟΥ

Λόγω της πενίας στα αθλητικά δρώμενα και επειδή με τη λέξη ευρωμπάσκετ εχω ένα θέμα, παρακολούθησα δυο αγώνες της Εθνικής γυναικών στο ευρωμπασκετ που διεξάγεται αυτές τις μέρες στην Πολωνία.
Χάσαμε στον αγώνα με την Κροατία και με τη Γαλλία και τα κορίτσια μας επιστρέφουν στην Ελλάδα για διακοπές.
Δεν περίμενα σε καμία περίπτωση να δω καρφώματα και άλεϊ ουπ. Περίμενα όμως οργανωμένο μπάσκετ, σύγχρονο και μεθοδικό. 

Γενικά: 

Τελικά είναι το DNA μας: Εχουμε καλή άμυνα αλλά στην επίθεση πάσχουμε. Τα ιδια στο ποδόσφαιρο, τα ιδια και στο ανδρικό μπάσκετ και στο πολο.
Η Εθνική Ελλάδος έπαιξε στατικά, οι παίκτριες χωρίς τη μπάλα δεν ηταν κινητικές και το σύστημα ήταν γυρω γύρω ολοι και οποιος θέλει ας κάνει κάτι. Πολλά άστοχα τρίποντα χωρίς λογική και ηρωικές προσπάθειες μιας εναντίον δυο και τριων. Δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί απουσίαζαν οι διεισδύσεις από το παιχνίδι της ομάδας μας και γενικα το inside game. Ολο σουτάκια απ’ έξω κάναμε. 

Ενοιωσα ότι έβλεπα μπάσκετ άλλης εποχής, όταν δεν είχε ανακαλυφθεί το πικ εν ρολ που οι ψηλοί ήταν μόνο για τα ριμπάουντ, ο καλός παίκτης της ομάδας έκανε 30 σουτ, οι αλλοι 10 και αν έμπαιναν, κέρδιζαν.
Μου έκανε φοβερή εντύπωση ότι σε μια ομάδα όπως η δική μας χωρίς ούτε μια ψηλή παίκτρια, αλλά με πολλές υμίψηλες, δεν τρέξαμε στον αιφνιδιασμό και παίζαμε σετ παιχνίδι. Οι αντίπαλες ομάδες έβαζαν τη μπάλα στη ρακέτα μας και έκαναν  πάρτι. 

Ατομικά: 

Η Μάλτση ως ηγέτης και mvp του προηγούμενου ευρωμπάσκετ ηταν η καταστροφή της ομάδας. Στον αγώνα με την Κροατία τα έσπασε και έχασε μόνη της παιχνίδι:  2/6 δίποντα και …1/9 τρίποντα, ( ! ) καμία βολή, καμία ασίστ και 4 λάθη, μας έκαψε. Μια μέτρια Κροατία που την είχαμε άνετα και εκει κρίθηκε η πρόκριση. Οι Γαλλίδες ηταν πιο ψηλές, πιο αθλητικές και δεν βγήκαν τυχαία πρωταθλήτριες Ευρώπης στην προηγούμενη διοργάνωση. Η ήττα ηταν αναμενόμενη αλλά με την Κροατία ηταν το κρίσιμο. Με τη Γαλλία η Μάλτση στο πρώτο ημίχρονο είχε της ευστοχία του Σακίλ στις βολές ( και πολύ λεω ) ενώ στο δεύτερο μεταμορφώθηκε προς στο καλύτερο έβαλε 16 δύσκολους πόντους αλλά άργησε. Την παρατήρησα και στους δυο αγώνες, γιατί ήθελα να εστιάσω στην καλύτερη Ελληνιδα παίκτρια, και τελικά πιστεύω ότι πήγε στη διοργάνωση με τουπέ. Αψυχολόγητα τρίποντα, να φωνάζει σε ολες τις συμπαίκτριες της - θυμάμαι μια φάση που έκανε λάθος, η μπάλα από καραμπόλα ξαναπήγε προς το μέρος της αλλά είχε το νου της στις φωνές και δεν πήρε χαμπάρι. Είναι φανερό ότι ξέρει μπάσκετ αλλά αφου δεν σε πάει το σουτ, γιατί επιμένεις; Γιατί δεν κάνεις drive να πάρει το φαουλ ή να κάνεις σπλιτ σε ελεύθερες συμπαίκτριες σου;  Σε δυο αγώνες η Μάλτση έβγαλε μόλις …μια ασίστ! 

Καλέντζου: 

Η συμπάθεια μου. Μου θυμίζει το στιλ της τον Γιαννάκη. Ψυχή, άμυνα, πάθος, μπασίματα, μαχητική και παρορμητική. Ηταν η πιο σταθερή μας παίκτρια επιθετικά και η συγκριτικά πιο εύστοχη. Κουράστηκε προς το τέλος και έκανε λάθη με τη Γαλλία αλλά τράβηξε ολο το κουπί στην περιφέρεια. 

Καλτσίδου: 

Η μακράν καλύτερη σε επίπεδο τακτικής από την ομάδα μας. Βγάζει ενέργεια στο παρκε σε άμυνα και επίθεση, γεμίζει το γήπεδο με την παρουσία της, εχει ηγετικά χαρίσματα ( με την Κροατία έβαλε δυο κρίσμες βολές και ένα τρίποντο ) βλέπει γήπεδο και εχει καλές διαγώνιες πάσες, είναι πολύ σκληρή  και μου αρέσει η υπεροψία που βγάζει αλλα: 

Α) θα πρέπει να κοντρολάρει τα νεύρα της. Βάζει τις κρίσιμες βολές και χάνει τις «απλες»!  Τα χώνει στους διαιτητές και τρωει τεχνικές ποινές. 

Β) Δεν μπορείς να στηριχθείς πάνω της επιθετικά. Είναι ικανή να βάλει το απίθανο τρίποντο και από την άλλη να παει να κουτουλήσει πανω σε τρεις για να βάλει το καλάθι. 

Γ) Να βελτιώσει το ντράιβ της. Μπορούσε να χτυπήσει στα πόδια αυτές που τη μάρκαραν αλλά δεν τόλμησε να κάνει διεισδύσεις. 

Σπυριδοπούλου: 

Αν δυναμώσει αμυντικά αυτό το κορίτσι θα γίνει ο θηλυκός Φώτσης! Καλό χέρι, κρύο αίμα και άγνοια κίνδυνου. Ηταν μόλις η τρίτη της συμμετοχή οπότε το μέλλον της ανήκει. 

Παπαμιχαήλ. 

Εχει καλές κινήσεις αλλά δεν πήρε πολύ τη μπάλα. Κακώς.

Οι υπόλοιπες τίποτα το αξιοσημείωτο. 

Κώστα Μίσσας: 

Συμπαθής φιγούρα αλλά δεν τους έμαθε ένα πικ εν ρολ;
Δεν τους έμαθε να τρέχουν στον αιφνιδιασμό αφου δεν είχαμε τα ψηλά βαριά κορμια και δεν τους έμαθε να κινούνται χωρίς τη μπάλα; 

Με τη Γαλλια περίμενα να έπαιζε για λίγο εστω, ζώνη μια και μας είχαν ρημάξει στις δεύτερες και στις τρίτες επιθέσεις.
Για μενα, ένα από τα στοιχεία της ύπαρξης του προπονητή στην ομάδα, είναι τα τρίποντα.
Πόσα είναι και κάτω υπο ποιες συνθήκες γίνονται. 

Σε δυο αγώνες κάναμε …49 τρίποντα ( και τα περισσότερα μαρκαρισμένα ) και βάλαμε μόλις τα 16..
Επίσης και με το rotation της ομάδας δεν νομίζω ότι ήταν ακρως επιτυχημένο. 4 παίκτριες μας έπαιζαν για πάνω από 30 λεπτά, και ψιλοσυμμετείχαν συνολικά 7. Οι Γαλλίδες αντίθετα, είχαν 7 παικτριες που έπαιξαν κοντά στο 20λεπτο και άλλες δυο με 28 και 35 λεπτά συμμετοχής αντίστοιχα.

Εν κατακλείδι, δικαίως αποκλειστήκαμε καθώς αυτοκτονήσαμε με την Κροατία. 

Καλή επιτυχία στην Εθνική γυναίκών στην επόμενη διοργάνωση!