ΑΠΑΤΗ ΣΤΑ ΦΑΝΑΡΙΑ. ΠΡΟΣΟΧΗ !

 

Η παρακάτω ιστορία δεν είναι ψεύτικη, ούτε φανταστική. Συνέβη σε εμένα, την καταθέτω, διέδωσε τη και έχε το νου σου. Ήμουν τυχερός στην ατυχία μου και θα εξηγήσω παρακάτω.

Για να συμβεί κάτι, πρέπει να το ευνοεί η συγκυρία.

Η δική μου συγκυρία ήταν ένα εταιρικό ζουμ μιτινγκ που δεν πρόλαβα να επιστρέψω στο σπίτι μου και πέντε λεπτά πριν φτάσω, μπήκα μέσω κινητού. Μη μου αρχίσεις το κήρυγμα περί ασφαλούς οδήγησης. Σε παρακαλώ δηλαδή. Στα φανάρια έβλεπα και καθοδόν άκουγα ως ραδιόφωνο.

Πλησιάζει γάτος της γνωστής ευπαθούς και κατατρεγμένης ομάδας που στο Ιταλικό πρωτάθλημα αναμφισβήτητα υποστηρίζει τη Ρόμα.

Κύριε κύριε, μου λέει έσπασε ο υαλοκαθαριστήρας!

Κατάλαβε πως ήμουν αφηρημένος και προσφέρθηκε να μου δείξει. Όπως μου εξήγησε αργότερα ένας γκουρού αυτών των τεχνικών, μαεστρικά σηκώνοντας τον υαλοκαθαριστήρα «για να μου δείξει», έσκισε το λάστιχο για να κάνει την παράσταση τόσο πειστική ώστε να πληρώσω το εισιτήριο.

Να, να μου λέει ορίστε, έσπασε και όλως τυχαίως στο χέρι του είχε έτοιμα άλλα λάστιχα. Να σου βάλω; Βλέποντας το κουρέλι, του λέω ναι. Μου βάζει ένα, ανάβει πράσινο, αλλά το συγκεκριμένο φανάρι είναι μεγάλο και 10 μέτρα πιο κάτω σταμάτησα.

Να σου βάλω μου λέει και στο άλλο; Να είναι τα ίδια;

Βάλε του λέω και του δίνω 5 ευρώ.

Τι;

Τι πράγμα;

Αυτό κύριε στα μαγαζιά κάνει 70 ευρώ! Δεν έχω άλλα απαντάω. Καλά, δώσε 30 μου λέει. 5 να επιμένω εγώ. Ανάβει πάλι φανάρι και ήμουν σε θέση να την φύγω οριστικά αλλά δεν μου πήγε καρδιά να την κάνω. Θα μπορούσα. Έστω και αν η κλοπή στον κλέφτη είναι θεία δίκη.

Έλα φίλε μου ξαναλέει, αφού ανακουφίστηκε που σταμάτησα, δώσε 15 και για τα δύο. Ξήλωσε τα του απάντησα, πέντε έχω.

Τα έβγαλε, τα παλιά τα πήρε ως αναμνηστικό και έμεινα με τα σίδερα. Αργότερα πήγα στον προσωπικό μου βενζινά και αγόρασα καινούρια. 25 ευρώ.

Ήμουν τυχερός γιατί τα δικά μου τα είχα 1,5 χρόνο και είχα προγραμματίσει να πήγαινα το προσεχές Σάββατο να τα αλλάξω.

Ήμουν κορόιδο γιατί νόμιζα ότι ξαφνικά βρέθηκε ένας καλός άνθρωπος.

Ήμουν ηλίθιος γιατί αργότερα συνειδητοποίησα πως μια ώρα πριν την καταδρομική, χρησιμοποίησα τον υαλοκαθαριστήρα και δούλεψε μια χαρά.

Έκανα σωστή επιλογή γιατί αν επέλεγα να του δώσω 15 ευρώ θα έπαιρνα μάπα λάστιχα που κάποιος θα τα έκλαιγε, ενώ με 10 ευρώ παραπάνω πήρα εξαιρετικά που θα μου κρατήσουν.

Έγινα σοφότερος και σου γράφω το παρόν.

Ειδοποίησε όσους γνωρίζεις.

Η ευρηματικότητα των απατεώνων αντιμετωπίζεται με τη γνώση.

ΤΟ ΑΛΛΟ ΑΚΡΟ

 

Πονέσαμε

Κλάψαμε

Στενοχωρηθήκαμε

Φρικάραμε

Σκεφτήκαμε πως θα μπορούσαμε να είμασταν εμείς ή τα παιδιά μας στα τρένα

Θυμώσαμε

Εξοργιστήκαμε

Βλέπω όμως ότι η καθημερινότητα μας απέκτησε δύο σταρ.

Την κυρία Μάγδα Φύσσα και την κυρία Μαρία Καρυστιανού.

Με συγχωρείτε αλλά δεν είδα τη μητέρα του Θάνου Αξαρλιάν να απολαμβάνει τέτοιας δημοσιότητας.

Δεν προβλήθηκαν τόσο πολύ οι συγγενείς των δολοφονηθέντων της Μαρφίν.

Δεν πήγαν στο Ευρωκοινοβούλιο οι συγγενείς των πεσόντων αστυνομικών στο καθήκον

Ούτε οι γονείς των παιδιών μας που έπεσαν στα Ίμια, βγήκαν σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή.

Οι συγγενείς των θυμάτων από το Μάτι και τη Μάνδρα είχαν πολύ πιο βραχύβια προβολή.

Συγγνώμη αλλά αυτό πάει στο άλλο άκρο.

Το αφήνω εδώ και ο καθένας ας σκεφτεί ότι προαιρείται….

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΤΣΑΦΟΥΛΙΑ και Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ

 

Τον Σωτήρη Τσαφούλια τον θαυμάσαμε με το «Έτερος Εγώ». Πρωτοποριακή σειρά για τα δεδομένα της ελληνικής τηλεόρασης. Στις συνεντεύξεις του δείχνει μια καλλιέργεια και ένα αξιόλογο εκφράζεσθαι.

Τι κρίμα.

Πριν από λίγες ημέρες ήταν πρώτο θέμα το τραγούδι του Πάνου Βλάχου με τον σάκο, τον Άδωνι και τον Πορτοσάλτε. Ο Σωτήρης Τσαφούλιας πήγε θέση και έχασε πέναλτι προ κενής εστίας.

Είπε λοιπόν πως αυτό το σκηνικό είναι προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τα Τέμπη. Είπε επίσης ότι οι δηλώσεις της κυρίας Μαρίας Καρυστιανού δεν έπαιξαν πουθενά. Οι δημοσιογράφοι τον άκουγαν μαγεμένοι. Ουδείς τόλμησε να ψελλίσει την αλήθεια. Είναι εντυπωσιακό πως η επίδραση μερικών ανθρώπων επειδή είναι άριστοι σε αυτό που κάνουν, είναι τόσο μεγάλη που διαστρεβλώνουν ανενόχλητοι την αλήθεια χωρίς αντίλογο.

Καταρχήν την κ. Καρυστιανού όλοι πια τη γνωρίζουν. Οι δηλώσεις και τα βίντεο της προβάλλονται από όλα τα μέσα. Το βίντεο στην εξεταστική επιτροπή παντού έπαιξε. Κανείς δεν το έθαψε.

Όπως και η επέτειος των Τεμπών προβλήθηκε έντονα. Κανείς δεν ξέχασε, κανείς δεν αμέλησε. Ο κύριος Τσαφούλιας θεωρεί πως το μέγεθος του Πάνου Βλάχου είναι τέτοιο που θα επισκίαζε τα Τέμπη;

Τι κρίμα να ακούγονται τέτοιες χαζομάρες από έναν τόσο χαρισματικό άνθρωπο. Τι κρίμα…

Κάτι άλλο που μου έκανε  εντύπωση και άκουσα εμβρόντητος κάποιες συγγνώμες από τον Δήμο Αθηναίων και πραγματικά χάσαμε τη μπάλα.

Το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, όπως και όλα τα μνημεία, δεν είναι άψυχα μάρμαρα. Είναι ιερά. Η Σημαία δεν είναι ένα πανί. Είναι Ιερό σύμβολο ποτισμένο με αίμα.

Δεν γράφουμε ονόματα και δεν βάζουμε στάμπες στα Μνημεία και στη Σημαία.

Καταλαβαίνω τον πόνο των ανθρώπων που έχασαν τους δικούς τους στα Τέμπη. 

Να κάνουμε ένα μνημείο; 

Καμία αντίρρηση. 

Να προσπαθήσουμε να εκμηδενίσουμε την πιθανότητα να μην ξανασυμβεί; 

Να μην ξαναεπιτρέψουμε να ξαναπάμε και όπου ξαναβγεί;

Μέσα σε όλα.

Στον Άγνωστο Στρατιώτη όμως δεν γράφουμε ονόματα.

Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα η Αριστερά έχει μακρά παράδοση στην εκμετάλλευση των νεκρών.

Αν θέλουμε να γράψουμε τα ονόματα των νεκρών των Τεμπών, να βάλουμε και άλλα.

Οι νεκροί της Μαρφίν, της Μάνδρας και στο Μάτι, δεν είχαν ψυχή;

Αυτοί που κόπτονται τόσο πολύ για τη μνήμη τους, πως τους φαίνεται να ποδοπατάνε με τα παπούτσια τους, τουρίστες και διερχόμενοι, τα ονόματα των νεκρών;

Την άποψη μου για την τραγωδία την είχα γράψει εδώ:

https://suspect-enjoys-the-silence.blogspot.com/2023/03/blog-post_12.html

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΜΑΡΤΙΚΑ

 

O Professor

Ο άνθρωπος που νίκησε με το μυαλό του τα πλαστικά μπράτσα με τα τατουάζ

Ο άνθρωπος που τέθηκε στην κρίση του κοινού 24 φορές και τον κοινό 24 φορές τον κράτησε στο παιχνίδι!

Ο πιο εύγλωττος παίκτης στην ιστορία του Survivor

Ο μόνος που ενώ κέρδισε δόξα και χρήμα, έχει κάνει ένα σωρό φιλανθρωπικές δράσεις.

Ο ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΡΤΙΚΑΣ ήταν κοντά μου στο στούντιο του Lafamiglia Radio και κάναμε μια φοβερή και τρομερή συνέντευξη! Ο άνθρωπος είναι φανταστικός και μίλησε για όλα!

Ιδού :   

Αν το παράθυρο δεν ανοίγει απευθείας, πάτα το λίνκ παρακάτω:

https://youtu.be/rjCh_wncV-w

ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ

 

Απεχθάνομαι την επαιτεία γιατί πιστεύω πως στη συντριπτική της πλειοψηφία είναι επαγγελματική. Δέχομαι πως η ζωή δεν είναι η ίδια για όλους αλλά αντί να πρήζεις τους ανθρώπους μπορείς να πουλάς ανακυκλώσιμα υλικά. Κάτι να κάνεις. Άσε δε τη γνωστή ευπαθή ομάδα που έχει ανάγει την επαιτεία σε επιστήμη αλλά έχουν μεγαλύτερη ρευστότητα από όλους μας.

Κάνω μια εξαίρεση με μεγάλη χαρά και πάντα δίνω τον οβολό μου σε μια ομάδα ανθρώπων. Στους καλλιτέχνες του δρόμου.

Όχι, δεν τους κρίνω αν είναι καλοί οργανοπαίκτες, αν έχουν ωραίες φωνές, ή αν είναι φάλτσοι. Δεν με νοιάζει. Μόνο και μόνο ότι δίνουν χρώμα στη γκρίζα πόλη μου αρκεί.

Δεν είναι μόνο όσοι τραγουδούν με ένα Bluetooth ηχείο ή μια κιθάρα. Είναι οι πιτσιρικάδες που χορεύουν, οι ζογκλέρ στα φανάρια και ας τους πέφτει το μπαλάκι. Ακόμα και αυτός που σου κάνει ένα πορτραίτο ή έχει ένα αυτοσχέδιο θέατρο σκιών. Ακόμα και μπάντες που περιμένουν ελπίζοντας να βρουν ένα μεροκάματο σε ένα μαγαζί και για να έχουν μια τριβή με τον κόσμο Είναι κάτι διαφορετικό που δεν λερώνει αλλά διανθίζει.

Δεν κλέβουν, δεν πρήζουν, δεν ενοχλούν. Δίνουν ήχο, χρώμα, ατμόσφαιρα στην πόλη. Είναι το πέπλο της άχνης ζάχαρης που γλυκαίνει τους ήχουν των μηχανών, των κορναρισμάτων και της οχλαγωγίας. Αν δεν θέλεις προσπερνάς, αν θέλεις, στέκεσαι για λίγο, παίρνεις μια ανάσα και αφήνεις ότι προαιρείσαι.

Ο καλλιτέχνης του δρόμου εξάλλου είναι πάντα χαμογελαστός…

ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΙΔΡΥΜΑ

 

Δεν ξέρω αν στα ιδρύματα που ασχολούνται με το καλό των ανθρώπων που έχουν ανάγκη, απασχολούνται νορμαλ άνθρωποι ή με διάφορα θέματα. Μερικές νοοτροπίες δεν μπορώ να τις κατανοήσω και να τις εξηγήσω.

Έστω λοιπόν ένα ίδρυμα. Έστω άνθρωπος σε διοικητική θέση.

Μαθαίνεις από τρίτους ότι γίνεται σπουδαίο έργο αλλά δεν έχει πόρους και βοήθεια. Κάνεις μια γενική εκκαθάριση στο σπίτι σου, μαζεύεις ένα σορό χρήσιμα για κάποιους ανθρώπους πράγματα, από έπιπλα μέχρι πετσέτες μπάνιου και πληρώνεις ακόμα και τη μεταφορική και τα στέλνεις.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία επιβεβαιώνεις ότι πήγαν, ακούς ένα ευχαριστώ και τολμάς και κάνεις μια ερώτηση: Αυτό το ευχαριστώ θα το γράψετε και στα σοσιαλ σας;

Όχι λέει γιατί και άλλοι άνθρωποι έχουν προσφέρει και δεν μπορούμε να κάνουμε συνέχεια αυτή  τη δουλειά. Επίσης δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνο για έναν γιατί οι άλλοι θα παρεξηγηθούν!!!!!!!!!!!!

Ρωτάς μετά «μπορώ να περάσω να σας δω και από κοντά;»

Αντί της απάντησης «Πότε θέλεις» ακούς το «όταν είναι θα»

Ηλίθιοι είναι;;

Φυσικά και να το κάνεις για όλους καμάριμ!

Τι είναι καλύτερο να έχεις σοσιαλ ουσιαστικά ανενεργά και να κλαίγεσαι πως δεν παίρνεις βοήθεια;

Το να γράψεις ένα ευχαριστώ, άκου να δεις ηλίθιε πόσο χρήσιμο θα σου φανεί:

Α) Προσφέρεις μια ηθική ικανοποίηση αναγνώρισης στον δωρητή. Ο οποίος αύριο μπορεί να σου ξαναδώσει ή να σε διαφημίσει δωρεάν στον κύκλο του

Β) Δημιουργείς μια αλγοριθμική κινητικότητα στη σελίδα σου από τις δημοσιεύσεις και την αλληλεπίδραση των χρηστών, με αποτέλεσμα η σελίδα σου να εμφανίζεται και σε άσχετους ανθρώπους που μπορεί να σε προσέξουν και να μεγαλώσεις τη δεξαμενή των δωρητών

Γ) Οι άνθρωποι λειτουργούν αγελαία. Όταν λοιπόν ο χ, ο ψ, ο Ζ, δει ότι ο ένας και ο άλλος προσφέρουν, θα είναι ένα κίνητρο να σκεφτεί «δεν δίνω και εγώ, τόσος κόσμος πάει, άρα κάτι καλό γίνεται εκεί πέρα».

Δ) Κρατάς τη σελίδα σου ζωντανή, δείχνεις έργο, έχεις τους ανθρώπους ζεστούς, τους δίνεις μια ηθική επιβράβευση και δημόσια αναγνώριση και μεγιστοποιείς τα οφέλη που σε εσένα θα έρθουν για  εξυπηρετήσεις όσους έχουν ανάγκη.

Δεν με ενδιαφέρει το κουτσομπολιό. Ούτε θα σου γράψω ποιος είναι και τι είναι. Η νοοτροπία με ενδιαφέρει. Μου αρέσει ο εθελοντισμός, θεωρώ υποχρέωση μου να πω ένα ευχαριστώ στον  Θεό που είμαι όρθιος και να κάνω κάτι για τον διπλανό μου και Αυτός τα βλέπει. Μάλλον θα πρέπει να γίνω πολύ πιο επιλεκτικός.

Βλέπεις τι γίνεται. Ο άλλος άνθρωπος από ότι φαίνεται είναι άλλος άνθρωπος. Ο Πατήρ Αντώνιος έφτασε να έχει έναν οργανισμό εκατομμύριων και τον διοικούσε σαν μπακάλικο. Δεν πιστεύω πως σήκωσε χέρι σε παιδί, ούτε ότι αγόρασε πόρσε και βίλα στη Μύκονο. Θα έπρεπε όμως να ήταν πιο υποψιασμένος και να έχει τους κατάλληλους τεχνοκράτες στις κατάλληλες θέσεις και να μην αφήσει τη διαχείριση στη γυναίκα του και σε έναν Ιρακινό. Οπότε επειδή μάλλον δεν τάισε γύρω γύρω, του την έστησαν και τον έστειλαν σε μια νύχτα να κοιμάται με άρρωστο παιδί στο αυτοκίνητο.

Στη χώρα μας ο εθελοντισμός είναι στον πάτο.

Ο ένας λόγος είναι σίγουρα ο φθόνος των ανθρώπων και δει των Ελλήνων που είναι άφθονος ο φθόνος. Κάνεις κάτι καλό και οι άλλοι σκέφτονται τι κρύβεις και που αποσκοπείς. Δεν μπορούν οι άνθρωποι να ανεχθούν πως εσύ δίνεις ένα ποτήρι νερό και αυτοί τίποτα. Αντί να κινητροδοτηθούν να δώσουν και αυτοί, πάνε στο πιο εύκολο που είναι να σου πετάξουν λάσπη και να λερώσουν την καλοσύνη.

Ο άλλος λόγος είναι ότι και οι φορείς του γενικού καλού ( ας τους ονομάσω έτσι ) με τη νοοτροπία τους, αποθαρρύνουν και σχεδόν αποτρέπουν τους ανθρώπους….

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ MARKETPLACE

 

Το marketplace είναι ένα εργαλείο που έχω χρησιμοποιήσει και εγώ με 100% επιτυχία. Ότι έχω ανεβάσει έχει πουληθεί. Επειδή όλοι το χρησιμοποιούν, έμαθα δύο παγίδες και σου τις αναφέρω για να έχεις το νου σου.

Α) Αν σου στείλουν μήνυμα πως θα σου έρθει μήνυμα στο viber ή στο whatsapp που θα επιβεβαιώνει την κατάθεση που σου έχουν κάνει, μήτε που να το ανοίξεις! Αν κάνεις το λάθος, μπαίνεις σε περιβάλλον τραπεζικό που είναι ακριβώς το ίδιο με την τράπεζα σου, σου γράφει ότι έχει γίνει κατάθεση, βάζεις βλακωδώς το username και το password και τα θερμά μου συγχαρητήρια. Μόλις έδωσες τα κρίσιμα προσωπικά σου στοιχεία σε έναν απατεώνα και ότι είχες στον λογαριασμό σου, πέταξε σε μια απάνεμη παραλία στην Καραϊβική.

 B) Αυτή η περίπτωση μου φάνηκε πολύ τραβηγμένη, αλλά την καταθέτω για λόγους εγκυκλοπαιδικούς. Ο Α πουλάει έναν καναπέ. Ο Β τον καλεί και τον παρακαλεί να του δώσει το iban της τράπεζας του για να του κάνει την κατάθεση αλλά επειδή σε 2 μέρες περιμένει χρήματα στον λογαριασμό του, του ζητά να του το κρατήσει και να μην το δώσει αλλού. Παράλληλα ο Β τσιμπάει την αγγελία και παρουσιάζει τον καναπέ ως δικό του που τον πουλάει αυτός! Ο Γ βλέπει την αγγελία του Β και τον καλεί για να κάνει την αγορά. Ο Β του δίνει το iban του Α και παράλληλα πηγαίνει στον Α και παραλαμβάνει. Ο Α παραδίδει το προϊόν αφού πήρε τα λεφτά, ο Β παίρνει τον καναπέ δωρεάν και ο Γ παίρνει από τα τρία το ευμέγεθες. Πληρώνει και προϊόν δεν βλέπει ποτέ. Αν δε, ο Γ κάνει καταγγελία στην Τράπεζα, ο Α μπορεί να μπλέξει με μπλοκάρισμα λογαριασμού, ανάκριση αν είναι εγκληματική οργάνωση με τον Β και χαρήκαμε για τη γνωριμία.

Οι καλύτεροι τρόποι για να μη φάτε έμπλαστρο είναι αφενός  τα μετρητά αφετέρου αντικαταβολή με μεταφορική.

Σε ότι αφορά την παράδοση, όχι τα βράδια, ποτέ μόνοι και πάντα σε δημόσιο χώρο σε σημείο ευρείας κυκλοφορίας. Το καλύτερο είναι σε μια καφετέρια που ο μαγαζάτορας και το προσωπικό σας ξέρουν.

ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΑΝΑΓΚΗ

 

Είμαστε στην εποχή που δεν έχει σημασία η άποψη αλλά ποιος τη λέει.

 Μπορεί μια γάτα να κάνει μάθημα γαβγίσματος;

Ένας κλέφτης μάθημα εντιμότητας;

Ένας ψεύτης μάθημα αληθείας;

Ποιοι είναι αυτοί που δεν θέλουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στη χώρα μας;

Ποιοι είναι αυτοί που κατεβαίνουν στο δρόμο και φωνάζουν;

Χαίρομαι που τα μαζικά μέσα επιρροής τους δίνουν το μικρόφωνο και μιλάνε. Ο χλέμπουρας και ο χλιμίτζουρας μιλάνε για το δημόσιο πανεπιστήμιο. Μόνο και μόνο που τους ακούς πως εκφράζονται – ως κάφροι οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων, είναι απολύτως απαραίτητο να μπουν τα ιδιωτικά στο χάρτη.

Είναι αυτοί που αγαπούν τόσο πολύ το Δημόσιο Πανεπιστήμιο που το καταστρέφουν. Αυτοί που χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις του για αποθήκη μολότοβ, ροπάλων και λοιπών πολεμοφοδίων.

Είναι αυτοί που χτίζουν τα γραφεία των καθηγητών, τους διαπομπεύουν και ενίοτε χειροδικούν.

Είναι αυτοί που το παίζουν αντίφα αλλά είναι οι μεγαλύτεροι φασίστες.

Μπουκάρουν στις γενικές συνελεύσεις των φοιτητών και ξυλοφορτώνουν οποιονδήποτε έχει αντίθετη άποψη. Κάνουν καταλήψεις γιατί έτσι γουστάρουν. Πήγαινε σήμερα στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο με μια ελληνική σημαία. Σε πόσα δευτερόλεπτα θα σε κάψουν και εσένα και αυτή;

Μπορεί κάποιος να διοργανώσει μια ημερίδα για την Μακεδονία ή για την αθλιότητα της Συνθήκης των Πρεσπών; Ούτε την αφίσα δεν θα προλάβει να τυπώσει!  

Στο δημόσιο πανεπιστήμιο παραδίδουν εργασίες copy paste από chat gpt αλλά δεν τολμάει να πει κουβέντα κανείς.

Για τους χλέμπουρες και τους χλιμίτζουρες είναι μια χαρά να πληρώνουν οι άνθρωποι ιδιωτικό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα στο εξωτερικό αλλά απαγορεύεται στην Ελλάδα! Τι οποίος ρατσισμός!

Στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο το φυτώριο για τις κομματικές νεολαίες, είναι έτοιμο. Αν φύγουν τα παιδιά, που θα βρούμε θύματα; Πως θα κάνουμε καταλήψεις στερώντας ως καταπληκτικοί φασίστες το δικαίωμα στην εξεταστική και στις κανονικές σπουδές;

Υπάρχουν πολλά παιδιά που θα ήθελαν να σπουδάσουν με ένα κόστος που κοντά στο σπίτι τους πιθανώς αντέχεται. Δεν έχουν όμως να δώσουν υπέρογκα ποσά για να μετακομίσουν σε μια ξένη χώρα. Για τους φασίστες δεν έχουν αυτό το δικαίωμα. Ας πάνε σε ΙΕΚ.

Το πράγμα είναι τόσο ξεκάθαρο όσο ότι ο ουρανός είναι μπλε: Αν το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι τόσο μπουρδέλο, καλύτερα το ιδιωτικό για όλους αυτούς που θέλουν την επιμόρφωση. Στο κάτω κάτω της γραφής, δεν είναι τυχαίο πως τα δικά μας εκπαιδευτικά ιδρύματα σε όλες τις διεθνείς αξιολογήσεις είναι πάτος. Να μπουν τα ιδιωτικά, να γίνει σοβαρή δουλειά και το δημόσιο ή να γίνει καλύτερο λόγω ανταγωνισμού ή ας κλείσει. Αυτό το σκουπιδαριό που υπάρχει σήμερα, που βγαίνουν τα παιδιά στην αγορά εργασίας και είναι εκτός πραγματικότητας, κακώς το ανεχόμαστε. 

Ξέρω τι σκέφτεσαι. «Κάτσε ρε Suspect, γιατί να μη βελτιωθεί το Δημόσιο δηλαδή; Πρέπει να έρθει το ιδιωτικό;» Ξεκάθαρα ναι! Οι ίδιοι οι καθηγητές δεν θέλουν να μπει η αστυνομία σε όλες τις παρανομίες που συμβαίνουν και είτε από φόβο είτε λόγω πεποιθήσεων, συναινούν στην εξαθλίωση! Οι φοιτητές που θέλουν να σπουδάσουν, τι περιθώρια αντίδρασης έχουν; Να πλακώνονται στο ξύλο με τις οργανωμένες αλητείες; Πανεπιστημιακή αστυνομία δεν μας προέκυψε τελικά, οπότε ο κοσμάκης που αγαπά τη μόρφωση πρέπει να έχει μια εναλλακτική!

Βλέποντας αυτά λοιπόν, το ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Ελλάδα πρέπει να έρθει προχθές! Λυπάμαι που η αλητεία θα χάσει πελάτες αλλά προτιμώ το καλό του κοινωνικού συνόλου και τη βελτίωση της Ανώτατης Παιδείας.

Συγγνώμη ε;

Υγ1. Άσε τι λέω εγώ. Πρόσεξε ποιοι είναι αυτοί που δεν θέλουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και θα καταλάβεις….

Υγ2. Οχι, δεν θέλω ένα Πανεπιστήμιο που ένας πάμπλουτος 35 χρονος όπως ο κύριος Νίκος Παπάς θα πηγαίνει να ψηφίζει να γίνει κατάληψη, δεν θέλω 200 καθηγητές να είναι εναντίον των παιδιών και να υπογράφουν κείμενο άρνησης στις εξετάσεις εξ αποστάσεως, πορείες που θα πλακώνονται οι άχρηστοι άεργοι ποιος θα είναι επικεφαλής και έναν Δήμαρχο που μέχρι χθες δεν τον ήξερε ούτε ο διαχειριστής της πολυκατοικίας του, να λέει πως "...όπου δεν πρέπει να υπάρχουν καταλήψεις". Ας μας πει ο κ. Δούκας στα πανεπιστήμια του εξωτερικού που έχει επισκεφθεί που βρήκε το μπάχαλο το δικό μας. 

Αυτή η σήψη και η παρακμή πρέπει να σταματήσει. [ΣΣ update 9/2/2024] 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ

 

Ο Γιώργος Γιαννούλας είναι από τους πιο συμπαθείς παίκτες στην ιστορία των ελληνικών reality που έχουν προβληθεί στην ελληνική τηλεόραση. Στη Φάρμα του Star Channel τερμάτισε τρίτος και είναι ένας πολύ ωραίος τύπος, ένα αυθεντικό λαϊκό παιδί, ίδιος μπροστά και πίσω από τις κάμερες,  που μου έκανε την τιμή να έρθει στο στούντιο για μια συνέντευξη.

Με συγκίνησε γιατί ταξίδεψε αυθημερόν από τους Αγίους Αποστόλους Τρικάλων για να τα πούμε και λίγο πριν το ταξίδι του  δεν μπορούσε να χαλάσει το χατήρι των συγχωριανών του και έπαιξε ποδόσφαιρο με τη φανέλα του χωριού του.

Ευχαριστώ πάρα πολύ και το Star Channel που έδωσε την άδεια του καθώς οι παίκτες της Φάρμας δεσμεύονται με ετήσιο συμβόλαιο.

Κάναμε μια φανταστική κουβέντα και αν δεν ανοίγει το βίντεο απευθείας, πάτα το παρακάτω λίνκ:

https://www.youtube.com/watch?v=pU7XYSqIN2U&ab_channel=%CE%93%CF%81%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B7%CF%82%CE%91%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85

ΩΡΑΙΑ ΗΡΘΕΣ ΡΕ 2024

 

Εξαπανέκαθεν που λένε και στην οροσειρά των Αγράφων, πιστεύω πως η Αθήνα είναι ανθρώπινη πόλη αν λείπουν οι άνθρωποι, οπότε να φύγετε, καλά να περάσω!

Πέρασα φανταστικά το εορταστικό διάστημα και ευθύς αμέσως το μοιράζομαι μαζί σου:

Έπαιξα τρεις φορές ως DJ στο μαγαζί της Στέλλας Ανδρεάδου από το Survivor. Λέγεται Loft 22, βρίσκεται στον πεζόδρομο του Περιστερίου, Βεάκη 52 και είναι πολύ όμορφο και πολύ φιλικό μέρος να αράξεις με την παρέα σου για να πιείς τον καφέ και το ποτό σου.

Το έριξα στις βόλτες.

Περπάτησα σε όλο το Σταύρος Νιάρχος. Δεν το χορταίνω αυτό το μέρος. Τι πολυτέλεια για την Αθήνα! Τα φωτιστικά του ήταν καλύτερα από πέρυσι αλλά θα ήθελα να δω και περισσότερα. Δεν εννοώ στη λίμνη αλλά στο πάρκο. Μου άρεσαν και τα δύο DJ sets και οι δράσεις για τα παιδιά.

Πήγα στο Experience Park στο Ελληνικό. Η φετινή διακόσμηση του ήταν η χειρότερη από τότε που άνοιξε και  πηγαίνω κάθε χρόνο. Για μια βόλτα καλό είναι, αλλά φέτος ήταν πολύ κατώτερο από αυτά που μας έχει συνηθίσει.

Πήγα στο Christmas Castle στο ΟΑΚΑ στο Μαρούσι.   Δεν είναι τόσο Christmas όσο Λούνα Παρκ. Για τους γονείς βέβαια, ότι πρέπει. Εμείς τα μεγάλα παιδιά κάναμε ρόδα και σκοποβολή. Κέρδισα και μπρελόκ με τον Darth Vader ! O shooter !

Κατέβηκα στο κέντρο. Περπάτησα από το Σύνταγμα ως την  Ομόνοια μέσω Πανεπιστημίου και κατέβηκα από την Ερμού ως την Καπνικαρέα. Ωραία εορταστική Αθήνα αλλά δεν σου κρύβω ότι μαύρισε η καρδιά μου. Στο Σύνταγμα, η πάλαι πότε πάνω πλατεία των μαύρων φασιστών είναι το στέκι των μελαμψών Ασιατών. Η δε κάτω πλατεία που δίκαζαν οι κόκκινοι φασίστες είναι οικογένειες με παιδιά και κοριτσοπαρέες. Η Πανεπιστημίου με την πιο άχρηστη μεγέθυνση πεζοδρομίου στην ιστορία των πρωτευουσών ανά την υφήλιο. Για αυτό άλλωστε και δεν την πατάει κανένας. Νοητά το πεζοδρόμιο τελειώνει στο πενιχρό παρτέρι. Έφτασα στην Ομόνοια, έβγαλα φωτογραφίες και ένοιωσα μεγάλη ανακούφιση όταν μπήκα στο ταξί. Θα μπορούσα να περπατήσω στην επιστροφή αλλά αν έπεφτα στο λάκκο με τα φίδια μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης θα είχα. Πως μαύρισε έτσι η Αθήνα…

Έκανα και μια βόλτα στη Βαρβάκειο στα αγαπημένα μου παλαιοπωλεία και πήρα μερικά διακοσμητικά κρυστάλλινα μπινελίκια που μου άρεσαν. Για πρώτη φορά στη ζωή μου αγόρασα χουρμάδες! Τούδε εφεξής θα γίνουν αγαπημένο σνακ μαζί με τα αποξηραμένα σύκα.

Άναψα ένα κερί σε ένα από τα αγαπημένα μου μοναστήρια στην Αθήνα, στην ΙΜ Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στο Κορωπί. Δεν χρειάζεται να είσαι "θρήσκος" - άσχημη λέξη - για να καταλάβεις έναν χώρο. Αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει αρκεί να μπεις μέσα. Αυτή η γαλήνη και η ομορφιά που αποπνέει αυτό το Μοναστήρι είναι απερίγραπτη. 

Το είχα βάλει στο σημάδι και μου δόθηκε η ευκαιρία και πήγα στο Μουσείο Μαρία Κάλλας. Περίμενα περισσότερα προσωπικά αντικείμενα της, αλλά δεν μου αρέσει η κλάψα. Καλώς έγινε. Αυτή ήταν μια πραγματική στάρ παγκόσμιας ακτινοβολίας και όχι ο κάθε ριαλιτοπαίκτης που βλέπουμε σήμερα και οι σελέμπριτιζ του ινστα. Το μουσείο ήταν περισσότερο μια πολυτελής παρουσίαση της ζωής της με γραφικά στους τοίχους και οθόνες που παίζουν λούπα συνεντεύξεις της σε ξένα ΜΜΕ. 10 ευρώ η είσοδος και μια φορά αξίζει να πας για να καταλάβεις ποια ήταν αυτή η τεράστια ντίβα.

Τέλος πήγα και στην έκθεση Life in Space. Αντίκειμενα, αναμνηστικά, εξοπλισμός, τμήματα διαστημοπλοίου, ιστορικό για την κατάκτηση του διαστήματος. Ποια κατάκτηση δηλαδή, πες το μερική εξερεύνηση καλύτερα. Στο τέλος έχει και μερικά διαδραστικά και διάλεξα την εικονική πραγματικότητα. Πάλι καλά που ήταν κάποιος δίπλα μου και με κράταγε καθώς σε πάτωμα πάταγα και νόμιζα πως με ένα βήμα θα κολυμπούσα στην άβυσσο του Διαστήματος και κλάψε με μάνα κλάψε με. Μου άρεσε τόσο, που αγόρασα μια αφίσα και την έκανα κάδρο για το σπίτι !

Και με το Μουσείο Μαρία Κάλλας και με το Life in Space και γενικά με τη συντριπτική πλειοψηφία των εκθέσεων σε αυτή τη χώρα, στα αναμνηστικά που πουλάνε, απουσιάζουν μινιατούρες διακοσμητικές για γραφείο ή βιβλιοθήκη ! Βαρέθηκα τις κούπες για καφέ, τα σουβέρ και τα μολύβια. Πάλι καλά που έχουν τα τίμια μαγνητάκια να σώζουν τα προσχήματα. Κρίμα. Θα μοσχοπουλούσαν αλλά άντε να καταλάβουν και άντε να εξηγήσεις.

Οπότε όπως καταλαβαίνεις χόρτασα.

Πήγα, γύρισα, είδα, φωτογράφισα.

Στο κανάλι μου στο youtube - https://www.youtube.com/playlist?list=PLPXmSYCacen2Y_eLGH7dEpdAE0fkIqtqd τα βιντεάκια μου ( χρειάζεται λίγο σκρολ ) έχουν χιλιάδες προβολές. 

Στη σελίδα μου στο facebook, - https://www.facebook.com/Suspect   το ίδιο.  

Το 2024 μπήκε φανταστικά για εμένα και ευελπιστώ σε μια ανάλογη συνέχεια.

ΟΛΑ ΔΕΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΟΥΜΠΩΝΟΥΝ

 

Το παζλ ολοκληρώνεται.

Στην αρχή πετάξαμε σε μια νύχτα τον π. Αντώνιο Παπανικολάου από την Κιβωτό του Κόσμου γιατί κάποιοι – που εμένα δεν με πείθουν – κατήγγειλαν σεξουαλική κακοποίηση.

Τεράστιο πλήγμα στον εθελοντισμό, η Κιβωτός πάει για φούντο, όλα πάνε όπως πρέπει.

Λίγο αργότερα μας προέκυψε ο Στέφανος. Όπως πρέπει. Από το πουθενά. Εκμεταλλεύθηκε το κενό και την αχρηστία των άλλων.  Μέρα νύχτα λοιπόν δώστου Στέφανο τα κανάλια. Καθημερινά και νυχθημερόν. Να εθιστεί ο κοσμάκης. Αυτόματα έτσι προκύπτει πως είναι φυσιολογικό. Είναι κανονικό. Είναι νορμαλ. Μια χαρά.

Φτάσαμε στο νομοσχέδιο περί τεκνοθεσίας.

Τι δεν καταλαβαίνεις αγάπη μου;;;;

Υγ. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη νομική κάλυψη αυτών των ανθρώπων και τη σχέση τους με το κράτος. Υγεία, περίθαλψη, κληρονομικά, νομικά, όλα τα καλά να έχουν. Αυτά δεν λύθηκαν με το σύμφωνο συμβίωσης;

Οι λέξεις έχουν δύναμη.

Γάμος είναι ένα από τα μυστήρια της εκκλησίας μας. Τι σχέση έχει και πρέπει να το ξεχειλώσουμε; Άλλο πράγμα η πρόοδος και άλλο πράγμα να ξηλώσουμε τον κοινωνικό ιστό.