Μου αρεσει που και που να κανω τεστ στον εαυτο μου, να τον δοκιμαζω και μετα να γελαω μαζι του. Ειναι καλο αντιδοτο κατα της επαρσης.
Με μεγαλη περιεργεια για τα ψαρια που πιανω οντας πανω απο 10 χρονια που αφησα τα θρανια, προσηλθα μετα φοβου θεου και ανευ πιστεως. Φυσικα και δεν εκανα καμια προετοιμασια, δεν πηγα σε κανενα φροντιστηριο, δεν εκανα κανενα μαθημα.
Δεν ηταν λυση ζωης ωστε να ασχοληθω ιδιαιτερα, ουτε ηθελα να αφιερωσω εστω και 10’’ απο τον λιγοστο ελευθερο μου χρονο. Εχοντας την ψυχολογια του Ακρατητου σε ματς με τη Ρεαλ στο Μπερναμπεου, με μολις 2 ωρες υπνο ( αχ, Σαββατιατικα βασανα ) πηγα μαζι με αλλους θεωρητικα 120.000 να διαγωνιστουμε.
Η πρωτη εκπληξη που με περιμενε ηταν οτι η αποχη πλησιασε ( και αναφερομαι στο δικο μου εξεταστικο κεντρο ) γυρω στο 50 %. Οχι, οχι, μη βιαζεστε να με βαλετε στην τραπεζα! Για 450 θεσεις οι 120.000 εγιναν 60.000. Χαιρω πολυ. Το 0,4 % εγινε 0,8%. Παντως αμα δηλωνετε συμμετοχη να πηγαινετε.
Αλλιως, τζαμπα κοπος. Η δευτερη εκπληξη που με περιμενε ηταν οτι στη δικη μου αιθουσα ημουν ο μονος ανδρας αναμεσα σε 12 γυναικες! Ο Αλ Φαταχ ο ιδιος!
Στην αρχη περιμεναμε τα σχετικα εντυπα, να μας εξηγησουν, να γραψουμε μερικα στοιχεια, ολα αυτα τα αγχωτικα που λιγο ως πολυ ολοι εχετε περασει. Μετα σηκωθηκα να βγω εξω να κανω ενα τσιγαρο μεχρι να ερθουν τα θεματα.
Στην αρχη οι επιτηρητες την ειδαν λιγο αυστηροι, αλλα το «καντε μου τη χαρη, τοσα χρονια εξετασεις δινουμε» ηταν αρκετο να μη με εμποδισουν.
Οι κοπελες ακολουθησαν και βρεθηκα στο διαδρομο μαζι τους για 2 ωρες περιμενοντας τα θεματα... Ειχε πολυ πλακα.
Ειχαν ερθει ολες φρεσκιες φρεσκιες, μακιγιαρισμενες, στολισμενες λες και πηγαιναν Σαββατο βραδι στον Ρεμο. Πετυχαν τη μερα, μπερδεψαν την ωρα. Οι γυναικες ξεπερνωντας πιο ευκολα απο μας τα της αρχικης γνωριμιας, ανοιγονται και για να τους περασει το αγχος λενε φοβερα πραγματα, ιδιαιτερα σε ομαδικες συναθροισεις μεταξυ αγνωστων που δεν θα ξαναδουν.
Ειναι μια μορφη ψυχοθεραπειας. Εκει λοιπον γνωρισα τη χορευτρια που εθαψε το μεγαλο της ταλεντο προς χαρην της επαγγελματικης αποκαταστασης, τη λογιστρια που εργαζεται για ψιχουλα και θελει να μπει στην τραπεζα και να σκυλοβρισει φευγοντας το αφεντικο της, την πτυχιουχο που μιλαει 3 γλωσσες και δεν ξερει τι δουλεια θελει να κανει, τη γνωριζουσα ολη την τρεχουσα επικαιροτητα του fame story που ειπε να δωσει γιατι την πιεζε η μαμα της, την ανεργη και αεργη που ηρθε για μη φωναζει ο αντρας της οτι ζει εις βαρος του και να του αντιτεινει σε πρωτη ευκαιρια οτι «να εγω πηγα στην τραπεζα» , τη στατιστικολογο που δεν ξερει απλη αριθμητικη αλλα η στατιστικη δεν εχει ψωμι και κατι επρεπε να κανει, 2 φιλες που στην αρχη αλληλοκατηγορθηκαν γιατι δεν το ειπε η μια στην αλλη περι εξετασεων και μετα ξαναεγιναν κολλητες και αρχισαν το κουτσομπολιο για τους γκομενους τους και τους κοινους γνωστους.
Δεν ελειψαν και τα ενδελεχη σχολια για την τρεχουσα επικαιροτητα της μοδας, του γκλαμ και του τηλεοπτικου γιγνεσθαι. Στην αρχη το διασκεδασα αλλα μετα αρχισα να κουραζομαι. Οφειλω ομως να τις ευχαριστησω οντας ατσιγαρος, ολες μου προσφεραν απο ενα και δεν χαρμανιασα. Εντοπισα μια που μου αρεσε και εκμεταλλευθηκα το γεγονος οτι δεν ειχε μεταφορικο μεσο καθως και το βροχερον της ημερας.
Προσφερθηκα ευγενικα, για καλη μου τυχη δεν αρνηθηκε και μετα δεν πηγα σπιτι μου αλλα για καφε μαζι της. Το συμπερασμα παντως που εβγαλα ηταν: Σημασια δεν εχει τι θα γραψετε στις εξετασεις.
Δηλωστε συμμετοχη, τι ειχατε τι χασατε, να πατε φυσικα και το πολυ πολυ να αποτυχετε. Σημασια εχει να εχετε τα ματια σας ανοιχτα. Μπορει να κανετε καλες γνωριμιες.
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια