Τρίτη 27 Μαΐου 2014

ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ, ΟΛΑ ΚΑΛΑ. ΕΥΤΥΧΩΣ.




…μέχρι την επόμενη βεβαίως βεβαίως…
Τελείωσε και ο δεύτερος γύρος, τελείωσαν οι εκλογές και των προσώπων και των κομμάτων και ευκαιρίας δοθείσης μπορώ να κάνω έναν απολογισμό εξωτερικεύοντας τις σκέψεις μου..
Σε αυτές τις εκλογές είχαμε δύο νικητές, δύο χαμένους, δύο ανακουφισμένους και δύο που νίκησαν και έχασαν μαζί. Απόλυτη ισορροπία!

ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ.

Γελοίος λαός. Αστείος Έλληνας. Καραγκιόζης πολίτης. 40% αποχή είχαμε πάλι. Μια φίλη μετά την πρώτη αναμέτρηση μου είπε πως «έλα μωρέ, δύο ταξίδια σε μια εβδομάδα για τους ετεροδημότες είναι πολλά. Θα δεις περισσότερη συμμετοχή στις δεύτερες». Την είδα. Πολίτης που δεν έχει άποψη για ότι του συμβαίνει, θέλει βούρδουλα, 100 μνημόνια και δεν μας αξίζει αυτή η πανέμορφη χώρα. Καλύτερα να έχουμε ύπατη αρμοστεία μπας και γίνουμε άνθρωποι. 40% αποχή. Ντροπή μας.

Στην  Θράκη πρώτο κόμμα βγήκε το εκλεκτό φιλέτο του τουρκικού προξενείου. Ειδικά μετά την καρατόμηση της Σαμπιχά, πεδίον δόξης λαμπρόν φάνηκε στον ορίζοντα. Ανησυχώ πάρα πολύ για αυτή τη – δυστυχώς – αναμενόμενη εξέλιξη και εμείς μαλακιζόμαστε ασυστόλως. Αν αύριο η Θράκη γίνει μια νέα Ουκρανία, θα αναγκαστούμε να ξυπνήσουμε άγαρμπα και βάναυσα. Και θα κλαίμε. Και ας προσέχαμε. Και μας αξίζει.

ΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ

Πολύ χάρηκα για τη σφαλιάρα που υπέστη η ΔΗΜΑΡ. Ένα εξ’ορισμού άχρηστο κόμμα που δεν έχει να προσφέρει τίποτα και σε κανέναν. Ας πάνε είτε στην Ελιά, είτε στον Σύριζα. Άντε στο Ποτάμι. Μπήκαν, βγήκαν από την κυβέρνηση, πότε έτσι, πότε γιουβέτσι,  πότε ναι, πότε όχι.  
Χαίρομαι που το κόμμα της Ρεπούση πάει για διάλυση.  Στο κάτω κάτω της γραφής, αν κάποιος είναι αριστερός εκτος μνημονίου, ας πάει στον Σύριζα ή στο ΚΚΕ. Αν κάποιος είναι αριστερός εντος μνημονίου, ας πάει στην Ελιά ή στο Ποτάμι. 

Ακόμα πιο πολύ χάρηκα με τους ψεκασμένους Καμμένους. Ένα κόμμα με συνθήματα, με τσιτάτα, χωρίς ίχνος σκέψης, άποψης και θέσης. Αέναο κράξιμο για οτιδήποτε και ρηξικέλευθες ιδέες από τους ψεκασμούς, μέχρι το δολάριο και τους Ρώσους σωτήρες.

ΟΙ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΜΕΝΟΙ
Θαυμάζω το ΚΚΕ. Κοσμογονία γίνεται, πυρηνικός πόλεμος να  γίνει, εκεί αυτοί. 5-6% σταθερά. Ακλόνητοι. Ευτυχώς κρατάνε τους Συριζαίους μακριά από την εξουσία. 

Η Ελιά. Ο Βενιζέλος τελικά έκανε ματ. Έθεσε το δίλημμα, έφερε τα πάνω κάτω και το ΠΑΣΟΚ επιβίωσε. Αξιοπρεπές 8% και κέρδισε χρόνο. Αφενός για να συνεχίσει να είναι στην κυβέρνηση, αφετέρου για να ηγηθεί της ένωσης των κεντροαριστερών – ουσιαστικά δηλαδή για να απορροφήσει μέρος της ΔΗΜΑΡ. 

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ

Ο Θεοδωράκης μπορεί να έθεσε ψηλά τον πήχη αλλά για 3 μήνες μιντιακού κόμματος το 6,6% είναι ξεκάθαρη επιτυχία. Θα διατηρηθεί στη δημοσιότητα ως νέο ρεύμα, θα κερδίσει χρόνο και επιχορηγήσεις, και στις Εθνικές, θα το δούμε στην Βουλή. Αν έχει κάτι ουσιαστικό να πει, θα φανεί. Και να μην έχει δηλαδή, δεν πειράζει καθώς ούτως ή άλλως υπερπροβάλλεται. 

Η Χρυσή Αυγή ακλόνητη και ακμαία συνεχίζει να ανεβαίνει και κάθονται στα πάνελ να μιλούν για αυτή χωρίς αυτή. Και δυναμώνει συνεχώς. Καλά κάνει. Αφού οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί τους αποκλείουν, τους μεγεθύνουν. 

Ή το πολιτικό-δημοσιογραφικό σύστημα είναι ηλίθιο ή παγωμένα αμήχανο. Οι θεωρίες περί ναζί – Χίτλερ και φασισμού δεν πείθουν. Όχι γιατί δεν είναι αλλά αυτή η ρητορεία δεν λαμβάνεται καν υπόψη από το εκλογικό σώμα. 

Είναι απολύτως προφανές πως όσο δεν γίνεται η δίκη, όσο δεν ακούγεται κάποιο πραγματικά συγκλονιστικό στοιχείο – όπως τα 3.500 όπλα που δεν βρέθηκαν ποτέ και αν ξαναβγεί βίντεο όπως του Μπαλτάκου, η Χρυσή Αυγή θα θεωρείται ένα ηρωικό αντισυστημικό κόμμα που διώκεται και ως λαός είμαστε ψυχοπονιάρηδες. 

Δεν μπορεί σε κάθε τηλεοπτική τους εμφάνιση να τους ρωτούν για τον Χίτλερ και να μην τους ρωτούν για τις θέσεις τους και τις απόψεις τους που εμφανώς μειονεκτούν. Γνωριστήκαμε πια με τη Χρυσή Αυγή και ας σταματήσει το κάρβουνο του Χίτλερ. Να πούμε κάτι άλλο ρε αδερφέ! 

Ο θυμός των ανθρώπων δεν έχει περάσει. Το κοινό περί δικαίου αίσθημα δεν έχει αποκατασταθεί.  Την πλήρωσε μέχρι στιγμής ο ούτως ή άλλως συνταξιούχος και απόμαχος της πολιτικής Τσοχατζόπουλος, κάτι Παπαγεωργόπουλοι για το ξεκάρφωμα και και έτερον ουδέν. 

Η έλλειψη αντιπρότασης από τους άλλους, τα προβλήματα που παραμένουν – λαθρομετανάστες – και η πολιτική του Σαμαρά ως αναγκαίο κακό με αδυναμίες στην αποτελεσματικότητα και στην ταχύτητα, φέρνει τη Χρυσή Αυγή μονίμως στο προσκήνιο. 

Παρεμπιπτόντως να ρωτήσω κάτι:
Ποιος είναι ο πραγματικός φασισμός; Ποιος πραγματικά φοβάται; Αυτός που θα δηλώσει ευθαρσώς ότι ψηφίζει ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή ΚΚΕ ή αυτός που θα εκφράσει ότι θα ψηφίσει τον  Κασιδιάρη; 

Μια από τις μεγάλες κοινωνικές μεταλλάξεις που έχουμε υποστεί είναι ο φόβος που πηγάζει εκ του φιλοτομαρισμού και του ατομικού πνεύματος. 

Η Χρυσή Αυγή ήρθε να γεμίσει και αυτό το κενό. Να καλύψει τους φόβους του μέσου Έλληνα που αφού γαλουχήθηκε με τα σίριαλ, τις ταινίες και τις αμερικανιές, πάντα έψαχνε έναν τιμωρό, έναν ατρόμητο ηγέτη, έναν πολέμαρχο για να αντικαταστήσει τη δική του αδυναμία. 

Για αυτό και γράφει επαναστατικά στα κοινωνικά δίκτυα και πράξεις μηδέν. Για αυτό και μπερδεύει τους δημοσκόπους. Φοβάται. Για αυτό και οι οργανωμένες μειοψηφίες είναι πανίσχυρες έναντι των πολλών και σιωπηλών. 

Αν πρέπει να τεθεί η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου, και θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να τεθεί και το ΚΚΕ. Μη σου φαίνεται παράδοξο επειδή συνήθισες το κομμουνιστικό κόμμα. Είναι ευθέως αντίθετο κατά της δημοκρατίας βάση καταστατικού! 

Αν πρέπει να βλέπουμε στα πάνελ το ΚΚΕ πρέπει να βλέπουμε και τη Χρυσή Αυγή. 

Το κενό φαίνεται όταν ρίξεις φως. Στο σκοτάδι, το κενό μοιάζει συμπαγές και αδιαπέραστο τείχος.

ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΠΙΑΤΟ

Ο Συριζα μπορεί να χαίρεται. Νίκησε. Ήρθε πρώτος. Πήρε για πρώτη φορά στην ιστορία του πρωτιά στις ευρωεκλογές και την περιφέρεια Αττικής με τη Δούρου. 

Ο Συριζα μπορεί να λυπάται. Υποσχέθηκε τα πάντα σε όλους και νίκησε με πολύ μικρή διαφορά. Στις περιφέρειες υπέστη ήττα κατά κράτος, πήρε ελάχιστες μεγάλες πόλεις, η επανάσταση δεν ήρθε ποτέ και ο κόσμος αποφάσισε να αποδοκιμάσει ελαφρώς την κυβέρνηση αλλά ο Σύριζα δεν καρπώθηκε σχεδόν τίποτα. Αντιθέτως το ποσοστό του ήταν χαμηλότερο και από τις Εθνικές εκλογές! Αν δεν εδραιωθεί τώρα ο Σύριζα μετά από τόσο δύσκολα χρόνια, πότε θα το κάνει;

Η Νέα Δημοκρατία μπορεί να χαίρεται. Έχασε με μικρή διαφορά. Πήρε τις περισσότερες περιφέρειες. Τα ποσοστά της μαζί με αυτά της Ελιάς, πάλι σχηματίζουν κυβέρνηση και αφήνουν δεύτερο και πάλι τον Αλέξη. Άρα η κυβερνητική πολιτική δεδικαίωται. 

Η Νέα Δημοκρατία μπορεί να λυπάται. Εμφανής πτώση ως ποσοστό. Πολλοί αντάρτες που ναι μεν δεν είναι Συριζαίοι αλλά όταν ένα κόμμα συγκεντρώνει πολλούς δυσαρεστημένους, αποβαίνει εις βάρος του. Στην Αττική, η Νέα Δημοκρατία υπέστη παταγώδη αποτυχία και αυτό δεν ισοφαρίζεται από την περιφέρεια βορείου Αιγαίου ή αυτή της Στερεάς Ελλάδας. 

ΜΙΚΡΑ ΜΙΚΡΑ

Το πολιτικό σύστημα πρέπει να μάθει να συνεργάζεται. Θέλει ή δεν θέλει. 40%+ δεν υπάρχει πια. Ούτε καν. 30% Ο Έλληνας ψηφίζει ως Θεός. Δίνει λίγα σε πολλούς. Αν εξαιρέσεις τη Χρυσή Αυγή που δεν μπορεί να συνεργαστεί με κανέναν, οι άλλοι αργά ή γρήγορα θα συγκλίνουν. Εκτός και αν θέλουν να έχουμε 10 εκλογές το χρόνο. 

Πολύ χάρηκα με το κόμμα παρωδία του Ψωμιάδη που επειδή δεν τον έβαλαν στο ευρωψηφοδέλτιο κατέφυγε πεισματικά στον στρατηγό άνεμο. Τους βλέπω να πηγαίνουν στον Καρατζαφέρη. 

Ο κόσμος ψηφίζει ως ζώο. Μανόλης Κεφαλογιάννης, Κύρτσος, Σπυράκη και Ζαγοράκης. Οι ίδιοι και οι ίδιοι σελέμπριτιζ.

Θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον από δω και πέρα μερικά στοιχεία: Η επικείμενη διάλυση της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ που θα μοιραστούν από εδώ και από κει. Αυτό το από δω και από κει να δούμε. Η επικείμενη επιστροφή στην κυβερνητική παράταξη των Λοβέρδου και Αηδόνη. Το πώς ακριβώς θα διοικήσει η Δούρου την περιφέρεια. Για το γήπεδο της ΑΕΚ μας έλεγε διάφορα αόριστα, για τους ΧΥΤΑ, για τα όχι στην Κερατέα. Για να δούμε όταν διοικείς τι ακριβώς θα κάνεις κυρία μου… 

Να δούμε επίσης τι θα κάνουν οι Ψινάκης στον Μαραθώνα, ο Μπέος στον Βόλο και ο Μόραλης στον Πειραιά. Η θητεία τους θα υποδείξει τη συνέχεια σε πολλά…. 

Ο πανευρωπαϊκός εθνικισμός εξηγείται. Δεν είναι έτοιμος ο κόσμος να δεχθεί να γίνουμε όλοι σαν την άσφαλτο. Δεν δέχεται επίσης, στο όνομα των αγορών λες και πρόκειται για το αόρατο φάντασμα που καταβροχθίζει τα πάντα να πέφτει το βιοτικό του επίπεδο. Δεν δέχεται επίσης την αθρόα προσέλευση των φανατικών μουσουλμάνων μεταναστών, την αλλοίωση στον ευρωπαϊκό κοινωνικό ιστό και να χαίρεται στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σχεδόν πάντα αδικούν τους γηγενείς.

Κάποια στιγμή, σε αυτή τη ρημάδα τη ζωή πρέπει να λειτουργήσει το φιλότιμο και η ευαισθησία του καθενός. Τι σημαίνει αλήθεια ετεροδημότης; Καθένας πρέπει να ψηφίζει εκεί που μένει. Εκεί που ζει. Αυτή η πρακτική του 80 και του 90 τύπου έλα να με ψηφίσεις να σου κάνω τα εισιτήρια και να στηρίξεις τον ξάδερφο που βάζει υποψηφιότητα στο χωριό πρέπει να τελειώσει. Εξάλλου, σιγά την εκλογική άδεια που παίρνεις. Τη μισή και βάλε, την ξοδεύεις στο ταξίδι. 

Με αυτές τις εκλογές, μπορούμε να εφεύρουμε έναν καινούριο ορισμό. Είναι το  Exit κολ. Είναι το exit poll του κώλου που οι πολίτες κοροϊδεύουν τους δημοσκόπους για να σπάσουν πλάκα με τα ΜΜΕ και τους τηλεμαχητές.

Εν κατακλείδι, η ζωή συνεχίζεται με σταθερότητα, όλοι θα έχουν κάτι να λένε και ευτυχώς δεν μπαίνουμε σε καταστροφικές περιπέτειες… Το νου σου στη Θράκη…. 

Food for thought και θερμά συγχαρητήρια σε όποιον διάβασε μέχρι τέλους: 

Αν αναρωτιέσαι γιατί ψηφίζεις όπως ψηφίζεις ( και γενικά ) θυμήσου, με τι κριτήριο ψήφισες κάποτε στο σχολείο για 5μελες και 15μελες…  


Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ – ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ.




Με το πέρας της βραδιάς, παρά τα αρχικά πανηγύρια των Συριζαίων, με μια ψύχραιμη ματιά, θέλω να επισημάνω τα εξής: 

1.    Αποχή στην Αττική 50% !!!  Πανελλαδικά 40% ! Είμαστε ζώα! Ο και καλά ξεχωριστός ελληνικός λαός είναι ένας όχλος καραγκιόζηδων που του αξίζουν 170 μνημόνια. Διανύουμε τα πιο κρίσιμα χρόνια στη νεότερη ιστορία μας και δεν παίρνουμε θέση!  Μας αρέσει να χαζεύουμε διάφορες  τηλεμαχίες, μας αρέσει να γράφουμε πολλά και διάφορα «επαναστατικά» στα κοινωνικά δίκτυα για να εκτονωθούμε αλλά πολύ κλο κλο και από αυγό τίποτα. Πολίτης που δεν παίρνει θέση για ότι του συμβαίνει, δεν δικαιούται ούτε να γκρινιάζει, ούτε να έχει άποψη, ούτε να διαμαρτύρεται. Καλά του κάνουν. 

2.    Η καταρράκωση των δημοσκοπήσεων και των exit polls. Κανονικό ξεβράκωμα καθώς απέτυχαν σε όλα. Ένας καλά οργανωμένος και έμπειρος δημοσιογράφος ( μακάρι να βρεθεί ) θα μπορούσε να είχε κρατήσει σε ένα εξελ αρχείο ανά εταιρεία τι έδιναν τόσους μήνες και τι βγήκε. Τούδε εφεξής δεν θα δίνω καμία βαρύτητα. 

3.    Ιδιαίτερα ενισχυμένη η Χρυσή Αυγή. Να φταίει ο Μπαλτάκος; Να φταίει ότι δεν έχει πειστεί το κοινό πως το κατηγορητήριο είναι ισχυρό; Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι πολίτες ασπάζονται πολλά από τα θέματα που έχει στην ατζέντα της η Χρυσή Αυγή…

4.    Φούντο για Ανεξάρτητους Έλληνες, Δημαρ και εν  πολλοίς Ελιά. Την προσεχή Κυριακή αναμένεται και το Ποτάμι οπότε έχουμε να δούμε επιπλέον πτώση. 

5.    Σφαλιάρα για τη ΝΔ στην Αθήνα  η ισχνή υποψηφιότητα του Κουμουτσάκου και του Σπηλιωτόπουλου. Τόσο μεγάλο κόμμα, δεν είχε δύο δυνατούς υποψηφίους; 

6.    Ο Θεοδωράκης έδειξε πολιτική σοφία να μην κατέβει σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Απέφυγε τα κονταροχτυπήματα που θα τον ξεφούσκωναν και μπαίνει άνετος και ατσαλάκωτος στις χαλαρές ευρωεκλογές. 

7.    Έσωσε την παρτίδα η ΝΔ με τις περιφέρειες. Συντριπτική υπεροχή. 

8.    Η υπερπροβολή του Βαγγέλη Μαρινάκη στον Πειραιά, η καθημερινή κολακεία από τα μαζικά μέσα επιρροής, έφερε τελικά ντέρμπι. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα κερδίσει τελικά ο Μώραλης καθώς ο Μιχαλολιάκος αποδεικνύεται πολύ σκληρός για να πεθάνει. Έχει πλάκα να είσαι αριστερός σήμερα στον Πειραιά. Να διαλέξεις το κεφάλαιο αυτοπροσώπως ή τον ιδεολόγο καπιταλιστή; Προσωπικά, θα θεωρήσω μεγάλη κοινωνική  αποτυχία αν εκλεγεί ο – ουσιαστικά – Μαρινάκης. Αν ο Βαγγέλης διοικήσει τον Δήμο όπως το ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Γιάννης Λαγός θα μοιάζει με παιδί του κατηχητικού σχολείου.  Επίσης διαφωνώ με το να μείνει μέρος του λιμανιού στον δήμο. Να το πάρει όλο η COSCO μπας και γίνουμε άνθρωποι. Παρομοίως απογοητεύθηκα  και για τη διαφαινόμενη άνετη επικράτηση του Αχιλλέα Μπέου στον Βόλο.  Για τον Ψινάκη, μια και έπιασα τους σελεμπριτιζ, έχω μια περίεργη αίσθηση ότι θα κάνει έργο στον Μαραθώνα που λογικά θα τον κερδίσει. 

9.    Λατρεύω τη σταθερότητα του ΚΚΕ. Ο κόσμος καίγεται, αλλάζει, ξεφυτρώνουν συνεχώς κόμματα και κομματιδιάκια και αυτοί εκεί. Λες και έχουν κάνει τα μπότοξ της Γιάννας Αγγελοπούλου Δασκαλάκη. Ξερό 5-6%. Πυρηνικός πόλεμος να γίνει, το ΚΚΕ 5-6% θα πάρει.  

10. Η Δούρου έχει ένα ισχνό προβάδισμα στην Περιφέρεια Αττικής αλλά λογικά οι ψήφοι του Κουμουτσάκου θα πάνε στον Σγουρό. Μου είναι αντιπαθής, είναι ασαφέστατη σε αυτά που λέει – ειδικά με το γήπεδο της ΑΕΚ -  και λέρωσε την Αθήνα με τις αφίσες της. Οπότε αν η Περιφέρεια καταλήξει και πάλι στον Σγουρό, κανείς δεν θα θυμάται την πρωτιά της Δούρου την πρώτη Κυριακή. 

11. Ο παρομοίως «βρωμιστής» της Αθήνας με τις αφίσες του,  Σακελλαρίδης, με δύο κομμάτι τη ΝΔ, κατάφερε να χάσει από τον χειρότερο δήμαρχο όλων των εποχών, τον Καμίνη. Βρίσκομαι σε τρομακτικό δίλημμα ποιόν να διαλέξω και με τη λογική του μη χείρον θα προτιμήσω τον Καμίνη.. Έχω μια χρυσή ευκαιρία να απέχω, να ρίξω λευκό ή άκυρο αλλά προτιμώ να πάρω μια θέση και ας είναι λάθος. Ο Γαβριήλ όχι μόνο δεν με έπεισε αλλά με τις θέσεις του για το μεταναστευτικό με τρόμαξε. Πολύ. 

12. Επί της ουσίας δεν έγινε η μεγάλη ανατροπή που φώναζε ο Συριζα. Αν δεν υπήρχε και η πρωτιά της Δούρου και το αξιοπρεπές πλασάρισμα του Σακελλαρίδη να σώσει κάπως τα προσχήματα, με χαμένες όλες τις άλλες περιφέρειες, το κόμμα του Αλέξη για μια ακόμα φορά θα αναβάλλει την επανάσταση για αργότερα. 

Όλα τα λεφτά λοιπόν οι ευρωεκλογές. 

Αυτή τη στιγμή ηττημένος είναι ο Σύριζα που ήθελε τη Νέα Ελλάδα αλλά τελικά ο χάρτης παραμένει μπλέ, παρά τα μέτρα, την εν γένει κατάσταση και την ιστορική συγκυρία. 

Δέχομαι όμως ότι σε πολλές περιπτώσεις – ειδικά εκτός Αττικής – το πρώτο κριτήριο ήταν το πρόσωπο και μετά το κόμμα. Βλέπε Τζιτζικώστας, Μπακογιάννης, Αγοραστός κλπ. 

Όλα τα λεφτά στις ευρωεκλογές και τουλάχιστον στη ΝΔ, έχουν έτοιμο το άλλοθι για μια ήττα μέχρι 3 μονάδες. Κέρδισαν τις περιφέρειες. 

Εκείνοι όμως που θα δυσκολευθούν ιδιαίτερα την επόμενη μέρα θα είναι οι Βενιζέλος, που παρεμπιπτόντως μπορεί να χρησιμοποιήσει ως άλλοθι τον Καμίνη, τον Μπουτάρη και τον Σγουρό,και σίγουρα ο Κουβέλης και ο Καμμένος. 

Παλιότερα λέγαμε για τα δεινά του δικομματισμού. Φτάσαμε σε ένα σημείο να έχουμε αυτή τη στιγμή στη Βουλή 6 κόμματα και 20+ ανεξάρτητους βουλευτές. Τι καταλάβαμε; Είδαμε κάτι καλύτερο;

Για μένα, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και χαίρετε. Όλοι οι άλλοι δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα. Ούτε ιδεολογικά, ούτε πολιτικά, ούτε κοινωνικά.  Καλύτερα πχ μια κυβέρνηση Συριζα με 40% και βοήθειά μας, παρά 3-4 κόμματα σε μια κυβέρνηση και ο καθένας να κάνει ότι του σφυρίξει. 

Προσωπικά θα ήθελα ο Έλληνας πολίτης να μην λειτουργεί ως Θεός που δίνει λίγα σε πολλούς αλλά ως άνθρωπος. Πολλά σε λίγους. 

Στηρίζεις φίλε την προσπάθεια των τελευταίων ετών; Ψήφισε ΝΔ να τελειώνουμε. 

Πιστεύεις ότι ο Τσίπρας είναι καλύτερος και θα προσφέρει περισσότερα; Ψήφισε Συριζα και καθάρισε. 

Έτσι ώστε την επόμενη μέρα να ξέρουμε. 

Ή να συνεχίσουμε ακάθεκτοι και πιο δυνατοί και να κοπούν οι γκρίνιες από τους πάμπλουτους Γιώργηδες επαναστάτες της καθημερινότητας μας ( Αυτιάς, Τράγκας και Παπαδάκης ) ή να να γίνει ολική ανατροπή και να πορευθούμε με τον Αλέξη.

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

ΤΟ ΤΑΒΛΙ



Μια διαφημισμένη παράσταση με πλήθος κόσμου μεν, χαμηλών πτήσεων δε. 

Πήγα στο συμπαθές θεατράκι της οδού Κυκλάδων, στην Κυψέλη, χωρίς παραδόξως να δυσκολευθώ να παρκάρω. Αν πας σου προτείνω να αφήσεις το αυτοκίνητο σου στην Αγίου Μελετίου. 

Το δίδυμο Παπαδημητρίου Κουρή είναι από μόνο του πόλος έλξης. Το κείμενο του Κεχαϊδη, μια ματιά στον σύγχρονο Έλληνα, ενδιαφέρον και ας γράφτηκε το 1970.  Βέβαια αυτός ο τύπος του Έλληνα νομίζω μας αποχαιρέτησε το 2000 με τη μεγάλη επιτυχία του χρηματιστηρίου αλλά εμείς που ζήσαμε τη χρυσή δεκαετία του 80, μας ξυπνά μνήμες και μπινελίκια για την τεράστια ευκαιρία που χάσαμε ως χώρα, ως κράτος και ως κοινωνία. 

Στο τέλος της  παράστασης μου έμεινε ανάμεικτη γεύση. Κακό δεν το λες. Έχει στιγμές γέλιου και προβληματισμού αλλά κάπου μου θυμίζει το σχήμα της γης. Ελλειψοειδές από περιστροφή.

Κάπου έμεινε μισό. 

Η χημεία μεταξύ Κουρή και Παπαδημητρίου δεν ένοιωσα ότι ήταν απολύτως εφαρμοστή. 

Ο Παπαδημητρίου είναι μια τεράστια μορφή και του εύχομαι να μην καταλήξει Σωτήρης Μουστάκας. Τεράστιο ταλέντο που αδίκησε τον εαυτό του καταφεύγοντας σε ασφαλείς ευκολίες. 

Με τον Νίκο Κουρή έχω μια ψύχωση. Τον είδα στην πρώτη πρώτη παράσταση του που χάνεται στα βάθη των αιώνων, στον γυάλινο κόσμο του Τένεσι Ουίλιαμς, στη μεγάλη του Εμπρός σχολή. Έκτοτε τον παρακολουθώ και τον εκτιμώ. Εξαίρω την αντικοινωνική του παρουσία σαν ένας ηθοποιός – μοναχός εκτός του φαύλου κλίματος της εποχής μας.  Ίσως όμως αυτός ο ρόλος να ταίριαζε σε κάποιον πιο σκερτσόζο και μπριόζο ηθοποιό. 

Το τάβλι είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να μεταφερθεί στο σήμερα. Έστω ως διασκευή. Κάπου στη μέση της παράστασης ακούσαμε ηχητικά αποσπάσματα από τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών – το λες και μια ιδιότυπη διαμαρτυρία και παπαλα. 

Πάντως είχε καλό ρυθμό και δεν σε έπαιρνε ο ύπνος. Μάγκας αυτός που θα δημιουργήσει το «τάβλι reload». Υλικό υπάρχει, ταλέντο χρειάζεται. 

Μου έκαναν αρνητική εντύπωση η μικρής διάρκειας παράσταση και το πάμπτωχο πρόγραμμα που φαίνεται ότι βγήκε σε 4 λεπτά. 

Με άριστα το δέκα: 6