ΒΡΕΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΨΕ

Πολλές φορές ακούς και διαβάζεις μερικά εύκολα συνθήματα τύπου «ότι σε χαλάει κόφτο» ή «όταν μια κατάσταση δεν πάει καλό είναι να διαλύεται». 

Όλοι τα διαβάζουμε, όλοι συμφωνούμε, όλοι τα αναπαράγουμε, όλοι τα επικροτούμε.

Όλα όμως αλλάζουν όταν έρχεται η ώρα να τα εφαρμόσουμε εμείς. 

Επειδή ως άνθρωποι πάντα μπαίνει και το συναισθηματικό στη μέση, αντιμετωπίζουμε τις εξής δυσκολίες :

Α) Κι αν κάνω λάθος; Κι αν η εκτίμηση μου δεν είναι σωστή;

Β) Κι αν είναι μια άδικη εκ μέρους μου μια τέτοια κίνηση; Αν ο άλλος έχει χίλια δίκια;

Γ) Τι θα απογίνω αν κλείσω αυτή την πόρτα; Μήπως χάσω το τάδε και το δείνα θετικό στοιχείο και μετά το σκυλομετανοιώσω αλλά θα είναι αργά; 

Σημασία δεν έχει να σταθείς σε spots, σε σημεία δηλαδή αλλά να πιάσεις τη γενική εικόνα. Αν η γενική εικόνα σου δίνει νεύρα, παράπονα, έλλειψη συνεννόησης, επικοινωνίας, σου απορροφά τόση ενέργεια ώστε να σε δυσκολεύει στην εργασία σου ή σε άλλους τομείς της καθημερινότητας σου, τότε κάτι δεν πάει καλά. 

Θέλει δύναμη να κόψεις τον γόρδιο δεσμό αλλά και είσαι ο μόνος υπεύθυνος να τη βρεις. 

Πιστεύω ότι ο συνήθης λόγος που φτάνουν εκεί οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ο εγωισμός μας. Καλώς ή κακώς σχηματίζουμε συνειδητά ή υποσυνείδητα μια εικόνα για τον άλλον. Όταν δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας, τότε θυμώνουμε. Γινόμαστε κτητικοί και εξουσιαστικοί. Ή θα είσαι έτσι όπως σε θέλω εγώ ή θα γίνεις έτσι όπως σε θέλω εγώ. Άλλη λύση δεν υπάρχει. Έχουμε στο μυαλό μας πως το πράγμα πρέπει να πάει με τον Α τρόπο. Β δεν υπάρχει. Γκρινιάζουμε, θυμώνουμε, μαλώνουμε ενώ θα έπρεπε να είμαστε πιο μεγαλόθυμοι. Take it or leave it. Αν take it μην γκρινιάζεις. Αν leave it μην τσακώνεσαι. Στενοχωρείς και στενοχωριέσαι. Περιμένεις κάποιος μετά τα 18 να αλλάξει κάτι; Ποσώ δε μάλλον όταν πλησιάζει στα 40. 

Ένας καλός τρόπος για να ξεφύγει το μυαλό σου, είναι να κάνεις και καμία βόλτα παραπέρα να αισθανθείς καλύτερα. Αν μπλέκεις συνέχεια με τη μιζέρια και τη μίρλα και εγκλωβίζεσαι στον μικρόκοσμο σου, τότε αρχίζεις να πιστεύεις πως και όλος ο πλανήτης είναι έτσι. 

Η ερώτηση που τίθεται είναι η εξής : 

Εντάξει, για τις καινούριες γνωριμίες, άμα δεν σου πολυκάνει, το κόβεις και πας παρακάτω. Τι κάνεις όμως στις μακροχρόνιες σχέσεις και στις μακροχρόνιες φιλίες που φθείρονται;

Οι  διαφορές οι εξής : 

Α) Δίνεις περισσότερες ευκαιρίες

Β) Κάνεις μεγαλύτερη προσπάθεια

Γ) Πιο εύκολα και χωρίς προσχήματα και τυπικούρες, κάνεις έναν απευθείας και ειλικρινή διάλογο. 

Αν όμως υπάρχει σκοτάδι πρέπει να διαλέξεις. Θα κρατήσεις το σκοτάδι ή θα αναζητήσεις το φως.

Δεν έχω παντρευτεί και δεν ξέρω πως είναι. Για αυτόν τον τομέα της ζωής κρατάω μια επιφύλαξη για να μην κάνω τον έξυπνο σε πράγματα που δεν έχω κάνει. Έχω όμως την αίσθηση πως η συνεννόηση από ΠΡΙΝ και το επίπεδο της επικοινωνίας σε γλιτώνουν από πολλά βάσανα. Αν αφήνεις τα σκουπίδια να συσσωρεύονται κάτω από το χαλί, αν τα μεταθέτεις όλα για αργότερα, αν νομίζεις πως η φροντίδα των παιδιών θα εξαλείψει από μόνη της τα κακώς κείμενα  ή αν νομίζεις πως το σεξ λύνει τα πάντα δια μαγείας, θα έρθει η πραγματικότητα ως νταλίκα να περάσει από πάνω σου και να σε ισοπεδώσει. 

Εξακολουθώ να μην πιστεύω στους ανθρώπους. Αργά ή γρήγορα σε πουλάνε. Μόνο στον Θεό πιστεύω. Αυτός σου φέρνει στο δρόμο σου την έρημο όταν πρέπει και την όαση όταν πρέπει. Δεν σου έχει τύχει να αδικηθείς εκεί που δεν το περιμένεις και να ευνοηθείς από το πουθενά;;

Αντί επιλόγου. 

Σου λέει:

Εγώ όταν κάνω κάτι, το κάνω με πάθος.

Κι αν με πνίγει;;