ΜΕΤΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, με κάλεσαν στα αγέρωχα όρη της Ευρυτανίας. 

Δύσκολη διαδρομή με συνεχείς στροφές, αλλά σε αποζημιώνει η θέα, το χαοτικό ύψος  και η απεραντοσύνη των βουνών. Στον εθνικό δρόμο, ναι ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΔΡΟΜΟ Καρπενησίου – Αγρινίου, σταμάτησα να ξαποστάσω σε ένα σταυροδρόμι που είχε μια πέτρινη βρύση και ένα κιόσκι. 

Άναψα ένα τσιγάρο, απόλαυσα τη θέα με το ποτάμι να ελίσσεται ανάμεσα στα βουνά και πήρα βαθιές ανάσες για να απορροφήσω όσο περισσότερο οξυγόνο μπορούσα. 

Άρχισα να παρατηρώ γύρω μου. Διαπίστωσα πως η βορειότερη χώρα της Αφρικής δεν έχει καμία νομιμοποίηση να λέγεται ευρωπαϊκή. Μέτρησα, ακριβώς, μέτρησα ….14 πινακίδες ! 

Για τα ίδια μέρη παλιές και καινούριες. Κάθε πικραμένος έβαζε και μια δική του με το χωριό του. Άλλοι είχαν μια εκκλησία, ένα μουσείο, μια κατασκήνωση, ότι να ναι……. Σε ένα κανονικό κράτος του δυτικού κόσμου, ένα ευρωπαϊκό κράτος θα είχαν μια μεγάλη πινακίδα με όλους τους προορισμούς στην κατεύθυνση προς Αγρίνιο, άλλη μια στην κατεύθυνση προς Καρπενήσι και άντε άλλη μια ακριβώς πάνω στη στροφή. Σου παραθέτω δύο φωτογραφίες ενδεικτικά.

Θα είχαν ένα πλέξι γκλας με τον χάρτη του νομού και το σύνηθες «You are Here». Θα είχαν κάνει πιο όμορφο το χώρο ώστε να σταματάει ευχάριστα, άνετα και με ασφάλεια ο ταξιδιώτης. Στο κιόσκι που το έφτιαξε ένας κυνηγετικός σύλλογος, η πινακίδα που αναφέρει αυτή τη δωρεά ήταν στο μέγεθος της μιας πλευράς ! Μας πέρασαν όλους για μύωπες; 

Θα μου πεις : Για τις πινακίδες κάνεις έτσι; Πιστεύω πως οι πινακίδες είναι δείγμα πολιτισμού. Όχι για τους ντόπιους αλλά για τους τουρίστες και τους επισκέπτες. Δείχνεις ότι τιμάς τον άλλον που κάνει τον κόπο και μπαίνει στα έξοδα για να επισκευθεί τον τόπο σου. Είσαι υποχρεωμένος να τον διευκολύνεις. 

Απορώ με την προχειρότητα και την αισθητική. Κανείς δεν το είδε; Κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε; Αυτός που το έφτιαξε, του άρεσε; Ο προϊστάμενος του το είδε; Άρεσε και σε αυτόν; 

Τι έχουμε πάθει όλοι; Αντί να αποζητούμε το ωραίο και το όμορφο, βολευόμαστε με την ασχήμια και την αθλιότητα. Συνηθίσαμε στην παρακμή. Εκφυλίστηκε η αισθητική μας. 

Μετά μου λες να βγούμε από τα μνημόνια και να μπει η χώρα μας σε τροχιά ανάπτυξης. 

Εδώ καλά καλά, σε μια διασταύρωση Εθνικού Δρόμου είμαστε τόσο άχρηστοι που φτιάχνουμε άσχημα πράγματα και οι ντόπιοι ούτε καν διαμαρτυρήθηκαν… 

update 22/6/2017: Δεν ξερω αν το παρον ποστ επαιξε καποιο ρολο αλλα μου εστειλαν φωτογραφιες απο το συγκεκριμενο σημειο με μερικες πινακιδες λιγοτερες. Οι 14, εγιναν 9. Δεν ειναι οτι καλυτερο αλλα μια βελτιωση ειναι παντα μια βελτιωση.