ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ, ΤΟ ΤΙΜΗΜΕΝΟ !

 Τον τελευταίο χρόνο ασχολούμαι με τα darts. Από τα αθλήματα του κοινού είναι ίσως το μόνο που μπορείς να βάλεις στο σπίτι σου και έχει προσιτό κόστος. Εκτός και αν είσαι πάμπλουτος και έχεις απέραντο Playroom αλλά σιγά μη διάβαζες το blog μου.  

Τα darts που λες, μπορεί να είναι παρεξηγημένα και υποτιμημένα αλλά σε πληροφορώ πως απαιτούν ιδιαίτερα πνευματικά χαρίσματα για να σταθείς με αξιώσεις. 

Έχουν τρομερή λεπτομέρεια. Δεν είναι όμως νομίζουν οι πολλοί, να πετύχεις το κέντρο. Ο στόχος χωρίζεται επιμέρους στόχους που τριπλασιάζουν την αξία της βολής και είναι πολύ δύσκολο να καρφώσεις το βελάκι από τα σχεδόν 3 μέτρα σε ένα τετραγωνάκι 5χ1 εκατοστών. 

Άντε και το έκανες μια φορά. Μπορείς να το κάνεις τρεις συνεχόμενες; 

Αντε και το έκανες τρεις συνεχόμενες. Μπορείς να επαναλάβεις την ίδια βολή; Σημειωτέον πως η βολή είναι τρεις ρίψεις με τρία βελάκια που έχεις στα χέρια σου. 

Μετά πρέπει να εξασκηθείς στα μαθηματικά. Ξεκινάς από το 501, πρέπει να μηδενίσεις μόνο που το τελευταίο βελάκι πρέπει να είναι διπλό. Σε αυτό το σημείο υπάρχουν δεκάδες συνδιασμοί και δεν σκοπεύω να σε ζαλίσω με αυτά. Αυτό όμως κάνει το παιχνίδι ακόμα πιο δύσκολο γιατί μιλάμε για τη λεπτομέρεια της λεπτομέρειας ! 

Θέλει αυτοσυγκέντρωση, ψυχραιμία, σωστούς υπολογισμούς και να μην αφήσεις τα συναισθήματα σου να σου χαλάσουν την εστίαση στον στόχο. Πρέπει άμεσα να καθαρίζεις το μυαλό σου από μια αποτυχημένη ρίψη και να συνεχίζεις στην επόμενη σαν να μη συνέβη τίποτα. Να αντέχεις την πίεση που σου ασκούν οι επιδόσεις του αντιπάλου σου. Να μην υποτιμήσεις κανέναν γιατί το παιχνίδι είναι απολύτως αξιοκρατικό. Όποιος δεν ρίχνει καλά, χάνει. Η εμπειρία βέβαια στο πως θα κλείσεις και πως θα διαχειριστείς την πίεση ευνοεί τον έμπειρο παίκτη αλλά πρέπει να παίξεις για να κερδίσεις. 

Πρέπει να ξεπεράσεις ότι η μηχανική του είναι μονότονη καθώς όλο το σώμα είναι σχεδόν νεκρό εκτός από το χέρι που ρίχνει. Εκατοντάδες κόσμος κάηκε λόγω της υπερπροπόνησης και κέρδισε τενοντίτιδες, θλάσεις και αλλά μυικά προβλήματα. Χέρι είναι, δεν είναι σιδερένιος βραχίονας. 

Αντε και έμαθες να ρίχνεις και να μετράς σωστά. Η αγωνιστική εμπειρία δεν συγκρίνεται. 150 ώρες προπόνησης δεν συγκρίνονται με έναν αγώνα. Εδώ υπάρχει και μια διαφορά με τα κλασικά αθλήματα. Στην προπόνηση η μυική μνήμη είναι τέτοια που πχ το μπάσιμο στο μπάσκετ δεν το σκέφτεσαι και πολύ. Στα darts όταν στήνεσαι και το μυαλό πηγαίνει πέρα δώθε, όσο καλή μηχανική και αν έχεις, το βελάκι δεν πάει ποτέ στο ρημάδι το τετραγωνίδιο ! 

Σε προσωπικό επίπεδο που λες στην αρχή με μύησε ένα φιλικό μου ζευγάρι. Έπαιζα όταν μπορούσα πίνοντας μια μπύρα στο μπαρ το σκοτεινό. Αργότερα μου έκαναν δώρο ένα στόχο και αγόρασα τα πρώτα μου βελάκια. Στο σπίτι ήταν πιο εύκολη η προπόνηση. Βλέπεις κάτι στην τηλεόραση, βάζει διαφημίσεις, ρίχνεις. Κάνεις μια γραφειοκρατία για τη δουλειά, γίνεται το κεφάλι σου κουδούνι, κάνεις ένα διάλειμμα, ρίχνεις. Έφτασα σε ένα μέτριο επίπεδο. Στο Orient Express, το μπαρ που παίζω μουσική ως DJ, κάνει τουρνουά κάθε εβδομάδα και σκέφτηκα πως έπρεπε να δηλώσω συμμετοχή για να βελτιωθώ. 

Στην αρχή έτρωγα τη μια σφαλιάρα μετά την άλλη. Μετά άρχιζα να κερδίζω και μερικά παιχνίδια. Αργότερα έφτανα μέχρι τα ημιτελικά. 

Πριν από λίγες ημέρες, κέρδισα το πρώτο μου κύπελλο! Βγήκα πρώτος ! 

Μάλιστα είναι συλλεκτικό καθώς είθισται στα τουρνούα, ο νικητής να παίρνει ένα μπουκάλι ουίσκι. Ήταν η πρώτη φορά που άλλαξε το έπαθλο και έγινε κύπελλο αλλά γράφτηκε εγκληματικά ανορθόγραφα. Ιδού : 

Μικρό το κακό. Τους περισσότερους αντιπάλους μου τους κέρδισα 2-1 και στον τελικό 3-2, δια πυρός και σιδήρου ! Πόσες φορές είπα «δεν θα τα καταφέρω» και συνέχιζα. Πόσες φορές γύρισα χαμένο παιχνίδι. Πόσες φορές έκανα την έκπληξη και κέρδισα το φαβορί. Στους άγραφους νόμους των τουρνουά είναι να κάθονται όλοι μέχρι το τέλος. Σε έμενα δεν έκατσε κανένας ! θύμωναν και έφευγαν ! Δεν πειράζει, το καταχάρηκα! 

Από την όλη ένταση το μόνο που θυμάμαι είναι που ακριβώς πήγε το τελευταίο βελάκι που έκρινε και το αποτέλεσμα του τελικού ! Τίποτα άλλο ! Όλες οι άλλες βολές διαγράφηκαν απο τη μνήμη μου !! 

Φοβερή εμπειρία. Αισθάνθηκα ότι έκανα διάδρομο για 8 ώρες συνέχεια ! 

Βέβαια δεν τρέφω αυταπάτες, δεν είμαι Τσίπρας. Δεν ήταν δα και το πανελλήνιο πρωτάθλημα, ένα μέτριου επιπέδου τουρνουά ήταν και δεν πιστεύω να το ξαναπάρω. 

Ως παίκτης δεν είμαι τίποτα το σπουδαίο. Αξιοπρεπής θα έλεγα. Όμως ως εμπειρία ήταν εξαιρετική, το κατευχαριστήθηκα και μου έδωσε πολλά μαθήματα μαζεμένα !