Dear Suspect γεια σου,
με αφορμη καποιο μειλ (τεταρτη,23 μαιου 2007) που σου εχει στειλει
καποια εφηβη, σκεφτηκα να σου γραψω και εγω τη δικη μου ταλαιπωρια,τρομαρα,οπως θες
πες το..
Εχω μια κορη 13 χρονων,εχω πολυ καλη επαφη μαζι της απο μωρο που
ηταν,ισως επειδη ειμαι νεα μαμα,ισως επειδη τα μυαλα μου ειναι πιο ανοιχτα,ισως
επειδη εγω δεν ειχα την ιδια σχεση με τη μητερα μου και δεν ηθελα να κανω τα
ιδια λαθη με το δικο μου παιδι,ισως και ολα αυτα μαζι.
Παντα ειχαμε επικοινωνια καλη οπως πρωτοειπα και μου εκμυστηρευεται ολες
τις ανησυχιες και τα προβληματα της.
Περσι πρωτοβαλαμε ιντερνετ στο σπιτι, της αρεσε της μικρης,μου αρεσε και
μενα,ειχαμε βρει στο σπιτι ενα καινουργιο χομπι.
Η κορη μου σαν μικρη και αβγαλτη στο ιντερνετ αρχισε να κανει add στο
msn και την "κουτση μαρια" που λεμε,βεβαια παντα παρακολουθουσα τι
λεει,με ποιον μιλαει,κτ.λ. και τη συμβουλευσα να μην δινει τα πραγματικα της
στοιχεια,ονομα ,διευθυνση και τα τιαυτα.
Εγω η αφελης σκεφτομουν οτι ειναι καλυτερα να μιλαει με καποιο παιδι που
μενει μακρια Κρητη π.χ, παρα με καποιον που μενει κοντα μας γιατι ετσι σκεφτηκα
αποκλειεται να συναντηθουν, θα μεινουν στη δυαδυκτιακη επικοινωνια (ποσο οικτρα
γελαστηκα)...
Ξεκιναει λοιπον την επαφη με ενα παιδι απο κάπου μακριά ο οποιος της
συστηθηκε με το ταδε ονομα και ηλικια 16,
Ειδα και εγω το παιδι απο την καμερα του μσν και πραγματι φαινοτανε
τοσο,μιλησα και μαζι του γιατι η κορη μου θελει να με συστηνει παντου σε
φιλες,φιλους και αγορια.
Μετα απο λιγο καιρο προσεξα οτι ειχε αλλαξει η συμπεριφορα της, ηταν
αλλοτε χαρουμενη και αλλοτε θλιμμενη και εκλαιγε,καταλαβα οτι πιθανον να ειναι
το πρωτο της καρδιοχτυπι και ειχε κολλησει στο ιντερνετ να μιλανε με τις ωρες.
-Αμαν! ,σκεφτηκα, δεν παμε καλαα..
Της λεω -Βρε κοριτσακι μου γλυκο, μην στεναχωριεσαι και κλαις επειδη
π.χ. μαλωσατε ,εισαι ακομα πολυ μικρη για ερωτες και ετσι κι αλλιως αυτη δεν
ειναι σχεση κανονικη μεσω μιας οθονης - εννοειται οτι τα λογια μου πηγαιναν
στον βροντο-Μανουλα μου τον αγαπαω, μου ελεγε.
Πως να αντιδρασω η δολια η μανα?
Να της κοψω το ιντερνετ?
Να βρισω το παιδι το αλλο?
Τελικα αποφασισα να βρω μια λυση πιο πολιτισμενη, την παροτρυνα να
ασχοληθει περισσοτερο με τους φιλους της ,της πραγματικης της ζωης και να
βγαινει εξω να εκτονωνει την ενεργεια που εχουν περισσια σε αυτη την ηλικια,πραγματι
ειδα διαφορα.
Ελα ομως που ο αλλος ο πιτσιρικας δεν το εβαζε κατω με τιποτα!!!
Την επαιρνε στο κινητο (αλλη καταστροφη αυτο,μετα το ιντερνετ) και
εκλαιγε, της ελεγε δεν θελω να χωρισουμε,σ'αγαπαω.
Εμεις τα θυληκα ως γνωστων μην ακουσουμε αρσενικο να κλαιει για παρτη
μας ,μας πιανει κατι! αυτο το λυπησιαρικοκαψουροπονετικο μας και λιωνουμε σαν
το βουτυρο στο τηγανι.
Και αντε παλι πισω-μπρος χωριζουμε-τα ξαναφτιαχνουμε.
Παλι δεν το θεωρησα σωστο να μαλωσω ή να προσβαλω το παλικαρακι γιατι
σκεφτηκα οτι πρεπει να μαζεψω τη δικια μου και να μιλησω στο δικο μου το παιδι.
Ενα πρωινο κατα της 10 μου λεει η κορη μου οτι θα παει στο σπιτι της
κολλητης της, δεν ειχα αντιρρηση γιατι μενει κοντα μας το κοριτσι αυτο και
γιατι το συνηθιζαμε και η κορη μου να πηγαινει και η φιλη της να ερχεται σπιτι
μας.
Κατα της 2:00 της τηλεφωνησα
-Αντε βρε κοριτσι μου δεν ερχεσαι να φαμε κιολας που ειναι μεσημερι?
- Οχι μανουλα,μου λεει, ασε με να κατσω σε παρακαλω θα φαω εδω.
-Καλα ,αλλα μην αργησεις.
Παει η ωρα 5:00.
Δευτερο τηλεφωνημα,αυτη τη φορα νευριασμενη εγω.
-Απο της 10 το πρωι εισαι εκει,τι περιμενεις να σε διωξουν???Να
τσακιστεις και να ερθεις σε πεντε λεπτα!
Παει 5:30.
Τριτο τηλεφωνο.
-Καλα με γραφεις? ελα σπιτι και θα δεις,δεν θα σε ξαναφησω να βγεις.
-Τωρα σε λιγο ερχομαι...
-Οχι σε λιγο ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΡΘΕΙΣ!!!
Παει η ωρα 6:00.
Τεταρτο τηλεφωνημα,αυτη τη φορα οχι στο κινητο της αλλα στο σπιτι του
κοριτσιου,αφου ειπαμε τις γνωστες σαχλαμαροχαιρετουρες με τη μαμα της κολλητης
της,
της λεω να πει στη κορη μου να ερθει σπιτι, μου λεει η γυναικα
-Δεν ειναι σπιτι σου τα κοριτσια? φυγανε απο δω 10:30 και μου ειπανε οτι
θα ερθουνε εκει!
Καγκελο εμεινα!!!
-Και μενα το ιδιο μου ειπανε,της λεω.
-Και που ειναι?
-Ελα μου ντε!
-Κλεισε να την ξαναπαρω γιατι μου'ρχεται το εγκεφαλικο!
Πεμπτο τηλεφωνημα στη μικρη.
-Πες μου που εισαι,ξερω οτι δεν εισαστε στο σπιτι της φιλης σου.
-Μαμα θα σου πω αλλα μη φωναξεις,ειμαστε στη Βαρυμπομπη (παρεπιπτωντως
εμεις μενουμε Γλυφαδα).
-ΒΑΡΥΜΠΟΜΠΗ!!!! ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΧΕΤΕ ΕΚΕΙ 12 ΧΡΩΝΩΝ ΣΚΑΤΑ!!! με ποιον
ειστε,και τι κανετε?
-Μονες μας μανουλα ,θελαμε να δουμε πως ειναι,τωρα, φτάνουμε στην
Κηφισιά, παιρνουμε τον ηλεκτρικο και κατεβαινουμε.
-Θα ερθω να σας παρω απο το σταθμο του Πειραια,προσεχετε,μη μιλατε σε
αγνωστους και να εισαστε μαζι με κοσμο.
Σκεφτηκα να αναβαλλω το εγκεφαλικο για αργοτερα που θα ειχα χρονο...
Παιρνω τηλ την αλλη δολια μανα της εξηγω τα καθεκαστα διοτι η δικη της
κορη δεν συκωνε το κινητο απο φοβο..
Μου λεει η γυναικα -Ασε παει ο αντρας μου με το αμαξι να της περιμενει
στο σταθμο του Πειραια να της φερει σπιτι.
Οκ, περιμενω κι εγω...
Παει η ωρα 7:30 με τα πολλα.
Με παιρνει η μανα η αλλη,μου λεει αυτες δεν ειναι εκει που σου ειπανε
,περιμενε ο αντρας της μια ωρα στο σταθμο και τιποτα,ουτε φωνη ουτε
ακροαση,τοση ωρα απο Κηφισια επρεπε να εχουν ερθει.
Εκτο τηλεφωνημα,αυτη τη φορα φαινομενικα ηρεμη και γλυκεια για να μην
φοβαται και να μαθω που ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ !
-Ελα μωρο μου πες μου την αληθεια που εισαι,αν δεν ξερω που εισαι και
σας συμβει κατι πως θα προλαβω το κακο?
-Μανουλα θα σου πω αλλα δεν θα με δειρεις?
-Τι να σε δειρω αγαπη μου,εκει εβαλα και τα κλαμματα απο τη λαχταρα μου,
αυτο που με ενδιαφερει τωρα-της λεω- ειναι να γυρισεις σωα,σε παρακαλω
κοριτσακι μου
πες μου που εισαστε.
-Ηρθαμε στην ταδε επαρχια ( 4 ωρες με το τρενο απο Αθηνα για να
καταλαβεις αποσταση) για να δω τον ..... απο κοντα.
Το εγκεφαλικο μου ξαναχτυπαει την πορτα...
Προσπαθω να φανω ψυχραιμη να μαθω λεπτομερειες..
-Τωρα που εισαστε?
-Στο τρενο και γυριζουμε Αθηνα.
-Δωσε μου μια γυναικα που ειναι κοντα σου να συννενοηθω,μην τυχον αντι
για Αθηνα πηγαινετε προς Θεσ/νικη.
Μου λεει η γυναικα οτι πραγματι ερχονται προς Αθηνα και θα φτασουν
περιπου σε δυο ωρες.
Τους εδωσα παλι οδηγιες προσεχετε τουτο,προσεχετε κεινο κ.τ.λ. και τι
αλλο μπορουσα να κανω απο το να περιμενω...
Παιρνω τηλ τους αλλους γονεις και μια και δυο πηγαμε σταθμο Λαρισης να
περιμενουμε τις κορασιδες μας.
Μολις ηρθανε ΕΥΤΥΧΩΣ ΣΩΕΣ ΚΑΙ ΑΒΛΑΒΕΙΣ μετα τις αγκαλιες και τα κλαμματα
ακολουθησανε συζητησεις επι συζητησεων ωρων,ημερων,μηνων ακομη και τωρα επειτα
απο ενα χρονο ακομη καμμια φορα το συζηταμε.
Στο δια ταυτα:
Το παλικαρακι ηταν αλλοδαπος που μιλουσε απταιστα ελληνικα και ηλικια?
22 παρακαλω και οχι 16!
Ευτυχως που αρκεστηκαν σε μερικα πεταχτα φιλακια καθοτι ηταν σε πλατεια
η συναντηση και ηταν και η φιλη της μαζι.
Η μικρη μετα απο αυτη την περιπετεια εβαλε μυαλο, γιατι δεν περιμενε
αφενος οτι ηταν τοσο μακρια αυτη η επαρχεια ,στο χαρτη λεει φαινοτανε
κοντα ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ!! και αφετερου καταλαβε το λαθος της,τρομαξε οταν νυχτωσε
και ηταν μακρια απο το σπιτι της και στεναχωρεθηκε που κοντεψε να με στειλει
και να μεινει ορφανη απο μανα! εχει και φιλοτιμο η ατιμη.
Δεν την χτυπησα,δεν την ακουμπησα καν, δεν πιστευω οτι θα οφελουσε σε
κατι το ξυλο,μαλλον κακο θα εκανε το να με φοβαται και να μην με εμπιστευεται
μετα,
Αν εχω κερδισει καπου σαν μανα πιστευω οτι ειναι στην εμπιστοσυνη της
,στο να μην με φοβαται και να μου λεει τα μυστικα της και να εχουμε
επικοινωνια.
Τωρα θα μου πεις γιατι δεν σου ειπε οτι θα παει αυτο το ταξιδι αφου
εχετε τοσο καλες σχεσεις?
Γιατι ηξερε οτι δεν θα την αφηνα, και παντα τα παιδια θελουν να κανουν
και κατι κρυφα οσο και να σε εμπιστευονται,ετσι για να νοιωθουν οτι εχουν ενα
μυστικο.
Μπορεις ομως να προλαβεις τα χειροτερα,ξερω παιδια απο την ταξη της που
αλλου πανε και αλλου λενε στους γονεις σε καθημερινη βαση, κρυβουν οτι εχουν
σχεση κ.τ.λ.
Εγω τουλαχιστον ξερω τα παντα για τους φιλους τις,ακομη και αν βαριεμαι
τις περιγραφες (τι ειπε ο ενας ,τι ειπε ο αλλος κ.τ.λ) την παρακολουθω για να
μη χασω αυτο που εχω χτισει τοσα χρονια και της εχω εξηγησει οτι αν της συμβει
κατι αν ξερω που ειναι θα ξερω που να την ψαξω και ποιους να ρωτησω,εχω ακομα
και τα κινητα ολων των φιλων της και δεν εχω ενοχλησει ποτε τα παιδια για
ασημαντο λογο,θα το χρησιμοποιησω μονο σε περιπτωση αναγκης.
Ελπιζω να μην κουρασα με το τεραστιο γραμμα μου, ο λογος που το εγραψα
ειναι για να το διαβασουν αλλοι γονεις και να προσεχουν.
Δυστυχως σημερα τα παιδια ωριμαζουν πολυ πιο γρηγορα απο οτι εμεις τοτε,
και θελουν να τα κανουν ολα νωρις.
Με τις φοβερες και τη βια δε γινεται τιποτα γιατι παλι θα κανουν αυτο
που θελουν και στα κρυφα, για αυτο πολλη συζητηση και επικοινωνια να προλαβουμε
ενα μεγαλο κακο.
Ευχαριστω φιλε Suspect, να εισαι καλα και να γραφεις παντα αυτα τα
ενδιαφεροντα αρθρα.
= = =
Και η απαντηση
μου:
= = =
Χαιρε και σε
ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία. Δεν έχω παιδιά και δεν θελω να κάνω τον
σοφό παντογνώστη. Σου γράφω την άποψη μου και το πολύ πολύ να κάνω λάθος.
Κάνε το σταυρό σου και πες ένα τεράστιο δόξα τω θεω που δεν συνέβη κάτι χειρότερο. Την τρομάρα και την αγωνία που πέρασες την ξέρεις μόνο ΕΣΥ και κανείς άλλος. Στην ιστορία σου όμως βρίσκω και πολλά θετικά. Το γεγονός ότι η κόρη σου σήκωνε το τηλέφωνο. Ούτε «ξέμεινε από μπαταρία» ούτε «δεν είχε σήμα». Το γεγονός ότι δεν κατέφυγες σε υστερίες που πιθανώς θα είχες κάθε δικαιολογία, είναι στα υπέρ σου. Και πάλι καλά που της έκοψε και πήγε μαζί με τη φίλη της. Αυτό σημαίνει ότι σε γενικές γραμμές έκανες καλή δουλειά.
Κάνε το σταυρό σου και πες ένα τεράστιο δόξα τω θεω που δεν συνέβη κάτι χειρότερο. Την τρομάρα και την αγωνία που πέρασες την ξέρεις μόνο ΕΣΥ και κανείς άλλος. Στην ιστορία σου όμως βρίσκω και πολλά θετικά. Το γεγονός ότι η κόρη σου σήκωνε το τηλέφωνο. Ούτε «ξέμεινε από μπαταρία» ούτε «δεν είχε σήμα». Το γεγονός ότι δεν κατέφυγες σε υστερίες που πιθανώς θα είχες κάθε δικαιολογία, είναι στα υπέρ σου. Και πάλι καλά που της έκοψε και πήγε μαζί με τη φίλη της. Αυτό σημαίνει ότι σε γενικές γραμμές έκανες καλή δουλειά.
Από κει και πέρα
ας παραδεχθούμε κάτι. Όλοι μας. Τα παιδιά σήμερα δεν έχουν καμία σχέση με τα
παιδιά της δεκαετίας του 80. Τότε στα 5 και στα 10 μας ξέραμε τον Γκάλη, το Νου
Νου και τον Ραμπο. Αντε και τη μπι μπι μπο. Τώρα τα παιδιά σου δίνουν
διάλεξη και σε γεμίζουν απορίες.
Οπότε πάρτο
απόφαση καλή μου: την έχασες την κόρη σου. Ότι ειχες να της δώσεις το εδωσες.
Καλό, κουτσό, στραβό υπέροχο, αυτό είναι. Με αυτό θα πορευτεί και εσυ μαζί της.
Για τα επόμενα 5-6 χρόνια που η παρουσία σου στη ζωή της θα είναι σημαντική και θα ζείτε οπωσδήποτε μαζί, (μετά έχουμε σπουδές, δουλειά, χαιρετε) μπορείς σε πρακτικό επίπεδο:
1. Να έχεις τον υπολογιστή σε κεντρικό σημείο του σπιτιού. Στο δωμάτιο της απομονώνεται και μετά τραβιέται στάς εξοχάς στην καλύτερη. Γιατί στη χειρότερη στην κάμερα βγάζουμε και ένα μπλουζάκι...
2. Να πας σε ένα κατάστημα πληροφορικής στο οποίο να ζητήσεις το key logger. Είναι ένα προγραμμα που το εγκαθιστας στον υπολογιστή και σου δείχνει που μπήκε η κόρη σου και τι είπε. Ρουφιανια και κατασκοπεία μεταξύ ανηλίκου και γονέα δεν υπάρχει.
Βέβαια το καλύτερο είναι αυτό της επικοινωνίας που κανείς ήδη, αλλά όλα τα παιδιά, σε όλες τις εποχές θα έχουν μυστικά από τους γονείς τους. Οπως διαπιστωσες μάλιστα, θα κάνει και ότι μπορεί για να προστατεύσει το μυστικό της, για αυτό μην έχεις και την απόλυτη εμπιστοσύνη. Παιδι είναι. Σημασία έχει αφενός να ξέρεις τι σου γίνεται χωρίς να είσαι πρηχτρα.
Πέρασε ένας χρόνος όπως γράφεις. Δεν ξέρω αν το κανείς ήδη, αλλά μην πεις «είναι ακόμα μικρή» για να της μιλήσεις για σεξουαλικα θέματα, για την εκτρωση και ότι απασχολεί μια κοπέλα που μπαίνει στην εφηβεια.
Καλή δυναμη και καλή συνέχεια. Και μην αυτομαστιγωνεσαι. Δόξα τω θεω, δεν έγινε τίποτα το τρομακτικό. Ευτυχώς.
Για τα επόμενα 5-6 χρόνια που η παρουσία σου στη ζωή της θα είναι σημαντική και θα ζείτε οπωσδήποτε μαζί, (μετά έχουμε σπουδές, δουλειά, χαιρετε) μπορείς σε πρακτικό επίπεδο:
1. Να έχεις τον υπολογιστή σε κεντρικό σημείο του σπιτιού. Στο δωμάτιο της απομονώνεται και μετά τραβιέται στάς εξοχάς στην καλύτερη. Γιατί στη χειρότερη στην κάμερα βγάζουμε και ένα μπλουζάκι...
2. Να πας σε ένα κατάστημα πληροφορικής στο οποίο να ζητήσεις το key logger. Είναι ένα προγραμμα που το εγκαθιστας στον υπολογιστή και σου δείχνει που μπήκε η κόρη σου και τι είπε. Ρουφιανια και κατασκοπεία μεταξύ ανηλίκου και γονέα δεν υπάρχει.
Βέβαια το καλύτερο είναι αυτό της επικοινωνίας που κανείς ήδη, αλλά όλα τα παιδιά, σε όλες τις εποχές θα έχουν μυστικά από τους γονείς τους. Οπως διαπιστωσες μάλιστα, θα κάνει και ότι μπορεί για να προστατεύσει το μυστικό της, για αυτό μην έχεις και την απόλυτη εμπιστοσύνη. Παιδι είναι. Σημασία έχει αφενός να ξέρεις τι σου γίνεται χωρίς να είσαι πρηχτρα.
Πέρασε ένας χρόνος όπως γράφεις. Δεν ξέρω αν το κανείς ήδη, αλλά μην πεις «είναι ακόμα μικρή» για να της μιλήσεις για σεξουαλικα θέματα, για την εκτρωση και ότι απασχολεί μια κοπέλα που μπαίνει στην εφηβεια.
Καλή δυναμη και καλή συνέχεια. Και μην αυτομαστιγωνεσαι. Δόξα τω θεω, δεν έγινε τίποτα το τρομακτικό. Ευτυχώς.