ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ MILKO

Θυμάμαι στα πολύ παλαιά έτη, όταν δεν υπήρχε το facebook και το twitter, ανταλλάζαμε ηλεκτρονικώς φωτογραφίες, βιντεάκια και powerpoint χιουμοριστικά αρχεία μέσω mail. 

Τότε, πολύ γνωστή εταιρεία αθλητικών ειδών έκανε μερικές διαφημίσεις – ταινίες μικρού μήκους - που τις λατρεύαμε και παρακαλούσαμε ο ένας τον άλλον όποιος τη βρει πρώτος να τη μοιραστεί.

Πέρασαν πολλά χρόνια, είδαμε πολλές καλές διαφημίσεις στην  Ελλάδα, αλλά σαν της MILKO με τον Γιάννη Αντετοκούμπο να λέει τι είναι το μπάσκετ, δεν έχει. 

«ΜΠΑΣΚΕΤ είναι οι μπασκέτες χωρίς διχτάκι

ΜΠΑΣΚΕΤ είναι τα τρίποντα τα χλατσωτά

ΜΠΑΣΚΕΤ είναι Σάββατο βράδυ μέσα γιατί την Κυριακή παίζεις…»

Όσοι τα ζήσαμε, νοιώσαμε. 

Μπράβο, για το documentary, το cinemascope, τη φωτογραφία και την αισθητική. Και εμείς μπορούμε να κάνουμε μοντέρνα τέχνη και να είναι υψηλής αξίας. 

Η συγκεκριμένη διαφήμιση πιστεύω ότι αγγίζει περισσότερο τα παιδιά της γενιάς του 87, όπως ο υποφαινόμενος, γιατί ζήσαμε όλη αυτή την έκρηξη του αθλήματος ενώ καλά καλά δεν υπήρχε στο χάρτη, σε μια ποδοσφαιροκρατούμενη χώρα. 

Όχι, δεν μου έδωσε το MILKO λεφτά για διαφήμιση – δεν με έχει ανάγκη άλλωστε, αλλά η καλή κουβέντα πρέπει να λέγεται : Αξίζει να πάρω και 10 και 20 και 30 MILKO. Αν μπορούσα δε, θα αγόρασα 10 κούτες να τις πήγαινα στην κιβωτό του κόσμου. 

Αν δεν την έχεις δει μέχρι σήμερα, ιδού : 

ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

Ένας αδελφικός μου φίλος είναι στο ΔΣ ενός αθλητικού συλλόγου τοξοβολίας. Ούτε καν θυμάμαι πως μου ήρθε η φλασιά και του ζήτησα αν θα μπορούσα να δοκιμάσω να συμμετέχω. 

Τους τελευταίους δύο μήνες έχω πάει συνολικά δέκα φορές και ρίχνω με τα εκπαιδευτικά τόξα του συλλόγου. Προς τιμήν τους οι σύλλογοι της τοξοβολίας, δεν σου ζητούν χρήματα με το καλησπέρα. Οπότε μπορείς να πας δοκιμαστικά να δεις αν σου ταιριάζει. 

Εκπληκτικό άθλημα, το λάτρεψα και συνιστώ σε όλους. Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες ανεξαρτήτως σωματοδομής. Πρώτα ο Θεός, τον Σεπτέμβριο θα ενταχθώ κανονικά με σφραγίδα και υπογραφή. Αν δεν μου πάρει από την τσέπη ότι έχω και δεν έχω ο Τσίπρας, θα προσπαθήσω να αγοράσω και δικό μου τόξο. 

Η τοξοβολία είναι έρωτας. 

Οι προσωπικές μου επιδόσεις δεν είναι τίποτα το φοβερό αν τις εξετάσεις σε επίπεδο ολυμπιακών αγώνων αλλά όπως μου είπε ο φίλος μου, «είσαι ο καλύτερος αρχάριος που είχα ποτέ». Στην αρχή δεν έριχνα σε στόχο αλλά προσπαθούσα να μάθω να το κρατάω σωστά. Μετά έριχνα στα 5 μέτρα σε μια τεράστια ψάθα . Χρειάζεται προσπάθεια για να αστοχήσεις αλλά κι όμως μερικά πήγαιναν στον τοίχο. Ξενέρωσα. Ήθελα να έχω κίνητρο και το κίνητρο είναι ο κανονικός στόχος. Με την ιδιοσυγκρασία που με διακρίνει ακριβώς στο σημείο  πριν την οριστική βαρεμάρα ( την τρίτη φορά δηλαδή ) , το φιλαράκι μου – σπάνιας ευφυΐας άτομο – το κατάλαβε αμέσως και μου έβαζε να πετυχαίνω μπαλάκι του τένις δεμένο με σχοινάκι και εν κινήσει ως εκκρεμές ! Ούτε καν σε κανονικό στόχο αλλά κατευθείαν στα βαθιά!  Σπανίως συμβαίνει αυτό και ξέρω ότι ήταν χατιρικώς. Ο αρχάριος πάει σιγά σιγά. Όμως έκανε το θαύμα του.  Ήταν τρομερή πρόκληση και θα μπορούσα να ρίχνω μέχρι μεθαύριο ! Αρκετές φορές το πέτυχα.  Βάλαμε προχθές για πλάκα, αντί του στόχου, καπάκι από μπουκάλι στα 25 μέτρα. Το πέτυχα με την πρώτη ! 

Κατά πάσα πιθανότητα, καλά να είμαστε, θα προσπαθήσω να κατέβω σε αγώνες για την εμπειρία. Ξέρω ότι για πρωταθλητισμό δεν κάνω αλλά η προπόνηση για την προπόνηση δεν σου δίνει ποτέ καμία καλή αφορμή να διηγηθείς μια ωραία ιστορία. 

Θα σου πω ποια θετικά και ποια αρνητικά έχω σημειώσει . Ξεκινάω με τα αρνητικά. 

Α) Ακριβός εξοπλισμός. Βρίσκεις και με 200 ευρώ και με 1500. Χρειάζεσαι και βέλη και περικάρπιο και διάφορα άλλα μπινελίκια. Τα βέλη εύκολα σπάνε και σε βάθος χρόνου θα αγοράσεις καινούρια.

Β) Θέλεις χώρο. Στον κλειστό στα 20 μέτρα. Αν δεν έχεις βίλα με οικόπεδο, σε διαμέρισμα δεν γίνεται. 

Γ) Διαρκώς μονότονα επαναλαμβανόμενη κίνηση

Δ) Κίνδυνος τραυματισμού. Αν δεν σταθείς σωστά και σε βρει η χορδή στο στήθος, τσούζει. Αν δεν φοράς το περικάρπιο ή μετακινηθεί και δεν το διορθώσεις,  και βρει η χορδή στον πήχη θα κερδίσεις έναν φοβερό πόνο και μια μελανιά στο μισό σου χέρι. 

Στα θετικά : 

Α) Απίστευτη αίσθηση. Το να ακούς τον ήχο από τη χορδή και να βλέπεις το βέλος να σκίζει τον αέρα και να καρφώνεται στο στόχο. Καλά τα darts, καλύτερα τα όπλα αλλά σαν την  ιεροτελεστία της τοξοβολίας δεν έχει.  

Β) Συμμετέχει όλο το σώμα. Και τα δύο χέρια, η μέση, και η σωστή βάση στήριξης. Ακόμα και το πώς θα κουνήσεις το κεφάλι σου για να σημαδέψεις είναι καθοριστικό. 

Γ) Τρομερή λεπτομέρεια σε μεγάλη απόσταση.  Να ρίχνεις από του διαόλου το κέρατο και να χάνεις το κέντρο για μισό χιλιοστό. Από μακριά πρέπει να υπολογίσεις και την καμπύλη καθώς έχεις και έναν επιπλέον εχθρό. Τον στρατηγό άνεμο. 

Δ) Είναι μαγεία όλη η μηχανική. Πως το σηκώνεις, πως τοποθετείς το βέλος, πως τραβάς, πως σημαδεύεις, πως αφήνεις τη χορδή, πως βλέπεις το βέλος να διανύει την απόσταση. 

Ε)  Ως κλασικό άθλημα σκοποβολής, καθαρό μυαλό, ψυχραιμία, πίστη, αυτοσυγκέντρωση, να εστιάζεις σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο στον κόσμο, να μην επηρεάζεσαι από τα προσωπικά σου και κάθε βολή είναι μια καινούρια προσπάθεια. Ακόμα και αν έχεις σκάψει τρύπα στον τοίχο στην προηγούμενη, συνεχίζεις σαν να μη συνέβη τίποτα. 

ΣΤ ) Μπορείς να το πετύχεις μια φορά. Μπορείς να το πετύχεις 3 φορές συνεχόμενες;

Ζ) Στο δικό μου μυαλό είναι και μια σύνδεση με την αρχαιότητα. Το τόξο ήταν από τα πρώτα αθλήματα, από τα πρώτα όπλα και από τα πρώτα εργαλεία αναζήτησης τροφής. Ελπίζω αν πλέκοντας το εγκώμιο κάποιου πω : «μπράβο ρε Σκύθη τοξοβόλε» να μη νομίσει στη χειρότερη ότι του βρίζω τη μάνα και στην καλύτερη ότι λέω κάτι για τον Ντάνο από τη Σκιάθο. 

Υγ. Γιώργο σε ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σου, την ανοχή σου και την υπομονή που έδειξες. Ξέρεις εσύ.

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ : ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΑΤΙΘΑΣΑ

Δεν θέλω να σου κάνω τον ειδικό στο γυναικείο μπάσκετ. Από την Εθνική μας Ομάδα ήξερα την Μάλτση, την Καλτσίδου και τη Λύμουρα που τις ειχα δει σε προηγούμενη διοργάνωση. 

Ότι κάναμε υπέρβαση, επίσης δεν περιμένεις να το μάθεις από εμένα καθώς το λέει όλος ο κόσμος. Σταθήκαμε επάξια απέναντι σε ομάδες με εμπειρία σε τέτοιες διοργανώσεις και μετάλλια. 

Όσο είδα τα κορίτσια μας, παρατήρησα πως αυτό το ρημάδι το DNA όταν γράφει δεν ξεγράφει. Ο τρόπος του παιχνιδιού, η φιλοσοφία του αγώνα ήταν κλοπι πεηστ ή κοπι πάστε αν σου αρέσουν τα αγγλικά του Πολάκη ήταν ίδια με των ανδρών. Αν θέλεις να το εξειδικεύσω ακόμα περισσότερο, ήταν πολύ κοντά στο στιλ του Ολυμπιακού !!! 

Αρχηγός Μάλτση – Σπανούλης. Υπαρχηγός Καλτσίδου – Πρίντεζης. Και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις ήτοι χρήσιμοι ρολίστες. Ο ΠΑΟ με τους πέντε Αμερικανούς και τον Ισπανό προπονητή δεν είναι ακριβώς της ελληνικής σχολής. 

Είδαμε λοιπόν σκληρή άμυνα, αυταπάρνηση,  τρομερή αλληλοκάλυψη, άριστη τακτική προσέγγιση, καλάθια με αίμα, προσπάθεια, κατάθεση ψυχής στο παρκέ, κλεφτοπόλεμο και μια πολύ σκληρή ομάδα για να τη νικήσεις δια περιπάτου. Ότι ακριβώς δηλαδή κάνουν και οι άνδρες ! 

Χαίρομαι για τα κορίτσια που πάλεψαν, μας χάρισαν ένα χαμόγελο και περιμένουμε και προσεχώς το ευρωμπάσκετ των ανδρών να δούμε τι θα κάνουν και αυτοί. 

Θαύμασα την Εβίνα Μάλτση που δήλωσε πως θέλει να πεθάνει με το εθνόσημο και στα 39 της ήταν όχι μόνο παρούσα αλλά η ηγέτιδα της ομάδας μας. Αυτά να τα βλέπουν και οι ριψάσπιδες που έφτυσαν κατάμουτρα την Εθνική γιατί ….κουράστηκαν!   Το θηρίο η Μάλτση, θα πάει και στα 40 της στο Παγκόσμιο του χρόνου ! Φτου σου κοπελάρα μου ! 

Η αλήθεια είναι πως με την Τουρκία κάναμε το άριστο παιχνίδι. Με τις Γαλλίδες προσπαθήσαμε αλλά μείναμε από δυνάμεις και είχαν περισσότερες λύσεις. Με το Βέλγιο παραδώσαμε πνεύμα. Δεν μας άξιζε η διαφορά των 33 πόντων αλλά είναι άπειρη η ομάδα μας και δικαιολογείται. Απλώς κλάταρε. Στο Βελγικό στρατόπεδο αφενός πήραν τα ριμπάουντ  αφετέρου έσκασαν την Μάλτση ( 39 ετών θυμίζω ) και αντίο ζωή. 

Έχουμε πρόβλημα κοντά στο καλάθι. Όχι ότι η Σπανού δεν σκίζεται η κοπέλα αλλά δεν φτάνει. Αν δεν έχεις παιχνίδι από κάτω να ανοίξει η άμυνα, δεν γίνεται συνέχεια με γιούρια και απονενοημένες ντουφεκιές. 

Αναρωτιέμαι αν στην Αμερική υπάρχουν κορίτσια που να έχουν ελληνικές ρίζες και να παίζουν μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο. Δεν είναι κακό να τις προσεγγίσουμε. Και θα ανέβουμε επίπεδο αλλά και θα φέρουμε μια ακόμα ομογενή πιο κοντά στην πατρίδα. Στο κάτω κάτω της γραφής οι γαλλίδες με μαύρες έπαιζαν και οι Τούρκοι βάφτισαν ως τουρκάλα μια αμερικανίδα. Εμείς τουλάχιστον ας ψάξουμε στην ομογένεια. 

Μπράβο στην Εθνική Γυναικών για την προσπάθεια και μπορεί να μην έφεραν μετάλλιο αλλά η τέταρτη θέση είναι σπουδαία επίδοση αν σκεφτείς ποιους αποκλείσαμε και ότι ήρθαμε από το πουθενά !  Ομάδες με μετάλλια σε ευρωμπάσκετ, με τελικούς, στην τετράδα των Ολυμπιακών αγώνων, κάτσε καλά ! 

Υγ. Χάσαμε στο Survivor και στην Ευρωλίγκα από τους Τούρκους αλλά οι γυναίκες μας τους έδωσαν και κατάλαβαν. Συντριβή !

ΕΡΩΤΗΣΗ

Ερώτηση για να σκεφτεί ο καθένας μόνος του. Επειδή θα είναι μόνος του, ας μπει στον κόπο να σκεφτεί με ειλικρίνεια. 

Είσαι μάνα. Ο γιος σου είναι αστυνομικός. 

Είσαι γυναίκα. Ο άντρας σου είναι αστυνομικός. 

Είσαι ένα αγόρι ή ένα κορίτσι 16 ετών. Ο πατέρας σου είναι αστυνομικός. 

Είσαι ένας απλός πολίτης. Ο αδερφός σου είναι αστυνομικός. 

Ξέρεις ότι ο γιος / άντρας / σύζυγος / πατέρας και αδερφός έχει ως καθήκον να μεταφέρει έναν κρατούμενο. 

Μέρα μεσημέρι στη Μαυροματαίων, στο κέντρο της Αθήνας, μια ομάδα ατόμων στήνει ενέδρα στο περιπολικό και αρχίζει να το σπάει. Σπάει τα τζάμια και ένα καδρόνι σηκώνεται να το υποδεχθεί ο γιος / άντρας / σύζυγος / πατέρας και αδερφός. 

Σοκαρισμένος ο γιος / άντρας / σύζυγος / πατέρας και αδερφός για να υπερασπιστεί τη ζωή του, για να καταφέρει να αποκρούσει την απειλή, για να μπορέσει να επιβιώσει, τραβάει όπλο….

Η ερώτηση : 

Ποια είναι η γνώμη σου; 

Είναι δολοφόνος;

Μια ακόμα : 

Στα πολιτισμένα και ανώτερα κράτη από το δικό μας, την Αμερική, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τι πιστεύεις πως θα συνέβαινε ;