ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΕΤΟΚΟΥΝΜΠΟ: ΑΧΡΗΣΤΟΣ, ΑΣΧΕΤΟΣ, ΥΠΕΡΤΙΜΗΜΕΝΟΣ, ΚΑΤΣΙΚΙ, ΑΜΠΑΛΟΣ.

Ναι Γιάννη Αντετοκούνμπο, είσαι τραγικός. Απαράδεκτος. Θα έπρεπε να ντρέπεσαι και να είχες κάνει τουλάχιστον πέντε απόπειρες αυτοκτονίας μετά το Μουντομπάσκετ.

Διάλεξες να παίξεις μπάσκετ  υπό την ελληνική σημαία ενώ θα μπορούσες να είχες διαλέξει τη Νιγηρία. Φιλοξενήσαμε πολλούς αναξιοπαθούντες αλλά όταν ερχόταν η ώρα της επιλογής, οι άλλοι διάλεγαν τις πατρίδες τους. Οι άεργοι άχρηστοι του twitter σχολιάζουν αρνητικά την παρουσία σου ενώ στη χώρα καταγωγής σου θα σε λάτρευαν ότι και αν έκανες.

Μας έκανες τη χάρη και ήρθες και οι ανίδεοι ηλίθιοι του twitter λένε πως έκανες κακό στην ομάδα μας γιατί χωρίς εσένα «παίξαμε πιο ορθολογικό μπάσκετ». Το ότι μόλις σε πέταξε άδικα ο διαιτητής με 5ο φάουλ εκτός αγώνα και η διαφορά των 10 πόντων εξαϋλώθηκε είναι μια αλήθεια που κάνουμε πως δεν βλέπουμε γιατί μας χαλάει τις εξυπνάδες μας.

Σε λένε αποτυχημένο Γιάννη Αντετοκούνμπο τα ερπετά στο facebook και τονίζουν ότι είναι η τρίτη σερί διοργάνωση που δεν μας προσφέρεις τίποτα. Τους αρέσει να ξεχνάνε όμως πως το 2015 ήσουν 20 ετών, ο ηγέτης ήταν ο Σπανούλης και ο Κατσικάρης σε πέταγε στο 3 και σε είχε ντεκόρ. Το 2016 ο ηγέτης της ομάδας ήταν ο Μπουρούσης λόγω παλαιότητας αλλά και της χρονιάς του με τη Λαμποράλ αλλά ντε και καλά εσύ φταις. Το 2017 οι συμπαίκτες σου με τον φθόνο τους σου έδειξαν με τρόπο την πόρτα της εξόδου αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Το μουντομπάσκετ ήταν ουσιαστικά η πρώτη σου διοργάνωση γιατί δεν είσαι ρε αδερφέ 35 ετών αλλά μόλις 24.

Όλη τη διάρκεια της χρονιάς διαφήμιζες σε κάθε γωνιά του πλανήτη την Ελλάδα μας. Ήσουν το σημείο αναφοράς της Ομογένειας. Σε κάθε αγώνα σου υπήρχε τουλάχιστον μια ελληνική σημαία στο γήπεδο και την έβλεπε η υφήλιος. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είσαι ο μεγαλύτερος πρεσβευτής του ελληνισμού παγκοσμίως.  Για μερικά ούγκανα όμως που κάνουν θόρυβο στα κοινωνικά δίκτυα, είσαι ένας αράπης και φυσικά δεν είσαι Έλληνας. Ούτε θα έπρεπε.

Στο μουντομπάσκετ του 2019 ήρθες ως MVP του ΝΒΑ. Οι συμπαίκτες σου αυτή τη φορά δεν θα μπορούσαν να σε βγάλουν άχρηστο. Ήρθες με σοβαρότητα, με διάθεση να προσφέρεις και στους αγώνας πήρες περίπου τις ίδιες προσπάθειες με τον Καλάθη,  τον Σλούκα και τον Πρίντεζη. Για τους ξυπνιτζήδες που βλέπουν «μόνο μπάλα» έπρεπε σε κάθε παιχνίδι να βάζεις 52 πόντους, να παίρνεις 25 ριμπάουντ, να κάνεις 10 τάπες και φυσικά να μοιράζεις 20 ασίστ για να σε παραδεχθούν.

Τη μεγαλύτερη επίδραση στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού σε όλα τα αθλήματα την έχει ο Νίκος Γκάλης. Αν όμως μιλήσουμε αμιγώς μπασκετικά, αυτά που κάνεις στο γήπεδο είναι αδιανόητα και αν τέλειωνες τώρα την καριέρα σου [ τοκ τοκ τοκ – χτυπάω ξύλο ] είσαι μακράν ότι καλύτερο έβγαλε το ελληνικό μπάσκετ. Τις ενέργειες σου, την αθλητικότητα και το ταλέντο σου δεν τα έχει σκεφτεί καν οποιοσδήποτε Έλληνας παίκτης – ποσώ δε μάλλον να τα κάνει – και φταις και από πάνω. Είναι σαν να μου χαρίσει κάποιος μια Bugatti Veyron και επειδή δεν μπορώ να την οδηγήσω, αντί να πάω να κάνω ένα σεμινάριο, να κατηγορώ το αυτοκίνητο ότι το γκάζι παραείναι ευαίσθητο !

Θα μπορούσες Γιάννη Αντετοκούνμπο να έρθεις στην ομάδα μας να «πάρεις εκδίκηση» για τη συμπεριφορά όλων τους το 2017. Για το Μιλγουόκι που έκανε τα όνειρα σου πραγματικότητα και έφτασε σε σημείο να τσακώνεται με τη φαύλη ελληνική ομοσπονδία. Για τις μουρμούρες  που ακούγονταν τύπου «κόουτς που θα τον βάλεις να παίξει; Ελπίζω όχι στη θέση μου, τι να παίξω 3 λεπτά;» Για τη γκρίνια που πήγες στην Κίνα από αυτούς  που αν είχαν τους δικούς σου χορηγούς δεν θα έρχονταν καν στην ομάδα. Για τη βλαχομαγκιά τύπου «εδώ είναι Εθνική και κάνω κουμάντο εγώ». Θα μπορούσες να έρθεις ως αυτοκράτορας και όμως δεν μίλησες. Στο 4 σε έβαλαν, στο 3 σε έβαλαν, στο 5 σε έβαλαν. Έπαιξες χωρίς να αντιμιλήσεις. Ζήταγες τη μπάλα για δευτερεύοντα έστω αιφνιδιασμό και δεν σου την έδιναν. Όταν σου την έδιναν απλώς σε κοίταγαν να δουν τι θα την κάνεις. Λες και θα την έβαζες κάτω από τη μασχάλη σου για να βγάλεις ελικόπτερο.

Είσαι τρισάθλιος Γιάννη Αντετοκούνμπο γιατί θα έπρεπε να τυπώσεις ένα εγχειρίδιο χρήσεως και να το δώσεις στον κύριο Θανάση Σκουρτόπουλο που σε χάζευε όπως ο ρινόκερος το F16. Όχι μόνο αυτό αλλά ούτε καν τα κεφάλαια δεν έγραψες. Θα σου δώσω τους τίτλους και τα κείμενα τα αφήνω σε εσένα, δεν θα τα κάνω όλα μόνος μου, πολλά θες.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Όχι στο 2 ο Παπανικολάου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Επιμένεις ( βλ. Κεφάλαιο 1)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Δοκίμασε τον Μάντζαρη. Τι τον πήρες;

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

Θέλω σποτ σουτερ. Δοκίμασε τον Μάντζαρη

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

Έστω τον Λάρι.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

Και ο Βασιλό έχει σποτ σουτ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7

Βγάλε τον Παπανικολάου από το 2

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

Άμα τα χάνει και ο Σλούκας…

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9

Ρώτα με έστω μια φορά !

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

Καληνύχτα κόουτς !

Ήρθες που ήρθες ρε τύπε, έλα οργανωμένος ντε !

Βλέπεις αγαπητέ Γιάννη Αντετοκούνμπο φταις. Φταις ακόμα και για τον Ζήση που μας πούλησε αλλά βλέπεις τον συμπαθούν οι δημοσιογράφοι και τον άφησαν στο απυρόβλητο. Φταις και για τον Ντόρσι που όταν τον είχαμε τον κράζαμε και τον θυμηθήκαμε τώρα που έλειψε. Φταις και για τον Κουφό που όλο έρχεται και όλο απρόθυμος είναι. 3 πολύτιμοι παίκτες που θα βοηθούσαν αφάνταστα και στο σκορ και στο σουτ και να μη μας κάνει παιδική χαρά ο Βαρεχάο. Λες και έχει την πολυτέλεια το ελληνικό μπάσκετ να αντικαθιστά τον οποιονδήποτε. Ή πιστέψαμε πως το επίπεδο του παγκοσμίου πρωταθλήματος είναι όπως αυτό των παραθύρων και του Ακρόπολις και χαζολέγαμε ότι «το χουμε το μετάλλιο αέρα αλλά δεν ξέρουμε αν θα είναι χρυσό ή αργυρό».

Φταις ρε Γιάννη Αντετοκούνμπο γιατί δεν καταλάβαμε τις αδυναμίες της ομάδας μας και την φορτώσαμε με υπερπροσδοκίες. Αν βρισκόταν κάποιος περίεργος να γράψει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, λοιδωρείτο στα κοινωνικά δίκτυα. Είμαι παθών και ξέρω.

Γράφουν οι άμπαλοι που νομίζουν ότι η μπάλα του μπάσκετ είναι πορτοκαλί μπρόκολο, πως είσαι σόουμαν και δεν σκέφτονται πόσες τρύπες μπάλωσες, πόσες πάσες έβγαλες, πόσους χώρους απελευθέρωσες, πόσα deflection έκανες ( γειά σου ρε Πιτίνο )  και πόσα ελεύθερα σουτ μοίρασες.

Είχες τον Παπανικολάου στα τρίποντα με τη φανταστική επίδοση του ….2 στα 14 ! Αλλά είπαμε, παίζει στον Θρύλο, δεν τον ακουμπάμε. 

Ο Πρίντεζης ξεκίνησε με 7 στα 10 στους τρεις  πρώτους αγώνες και στους άλλους δύο δεν έβαλε ούτε ένα για δείγμα!

Ο καλύτερος μας γκαρντ επιθετικά, ο Σλούκας, ο παίκτης κλειδί μας, είχε 5 στα 18 τρίποντα ! Ούτε καν 30% ! Με Αμερικανούς και Τσέχους είχε 10 στα 25 σουτ συνολικά και σχεδόν όλα ελεύθερος !

Όλα τα παραπάνω δεν ήταν σκοτωμένα σουτ με κρεμασμένους αμυντικούς ούτε στο τέλος των περιόδων από το κέντρο, αλλά ελεύθερα σουτ που πήραν οι συμπαίκτες σου από τις δικές σου προσπάθειες. Αυτοί τα έχασαν, εσύ φταις. Βλέπεις Γιάννη, στο Γιουνανιστάν δεν κοιτάμε τι παίζει και ποιος αλλά πρώτα σε ποια ομάδα παίζει. Ο Καλάθης για παράδειγμα έκανε μαγική εμφάνιση με την Τσεχία και επισκίασε τα πάντα. Επειδή παίζει στην Πανάθα, ξεχάσαμε πως στα τρία τελευταία λεπτά με τη Βραζιλία ήταν μοιραίος καθώς έκανε 3 λάθος πάσες και έχασε λέι απ από το μισό μέτρο.

Το spacing που λέει και ο μέγιστος Πιτίνο σου το έδωσαν μόνο στο πρώτα δεκάλεπτο με τις ΗΠΑ. Ο Μπουρούσης δεν ήξερε που ακριβώς να σταθεί και προτίμησε να κάνει σκριν στο τρίποντο λες και είναι έφηβος να τρέξει για να τελειώσει το πικ εν ρολ.

Οι συμπαίκτες σου Γιάννη εκτός από την αστοχία έχουν – πλην Σλούκα – πολύ αργό release. Κυρία Σούλα που με διαβάζεις τώρα, release σημαίνει το πόσο γρήγορα εκτελείς αφότου πάρεις τη μπάλα. Ο Πρίντεζης τη ζυγίζει. Ο Καλάθης τη ζυγίζει και κάνει με τα γόνατά του τριγωνάκι, ο Παπανικολάου μέχρι να τεντώσει το χέρι του, ξαναξυρίζει τη μασχάλη.

Εσύ Γιάννη είσαι 2.11 και κάνεις κυριολεκτικά τα πάντα στο γήπεδο. Ο Παπαγιάννης 2.20 νταμάρι, τα χάνει από κάτω.

Αναρωτιέμαι ρε συ Γιάννη. Τόσο δύσκολο ήταν να πιάσει ο δικός μας προπονητής τον Μπουντενχόλζερ και να του ζητήσει συμβουλές για το πώς να σε αξιοποιήσει;

Για μένα, αυτοί που έπαιξαν ήταν ο Παπαπέτρου που κάπου εκεί τον περίμενα ( με μερικά χαμένα λέι απ αλλά και μερικά ανέλπιστα εύστοχα καλάθια )  και ο αδερφός σου ο Θανάσης που με τη Βραζιλία, η αλεπού των πάγκων Σκουρτόπουλος, τον έβαλε μόλις για 4 λεπτά….

Δεν κάθονται οι Έλληνες παίκτες Γιάννη μου να δουλέψουν. Δεν είναι όλοι σαν εσένα που λειώνεις στο γυμναστήριο. Ούτε καν ατομικές στο σουτ. Βλέπεις ήρθαν οι πουθενάδες Τσέχοι και από όπου σούταραν έγραφε. Βλέπεις τους Ισπανούς να έχουν μια ομαδάρα που τα τελευταία 5 ευρωμπάσκετ έχουν μετάλλιο, να έρχονται όλοι και χωρίς βεντετισμούς να είναι ένας και ένας. Εμείς εδώ, Ευρωλίγκα, ρολίστες, σκεπτόμενο και 10 χρόνια τώρα, παγωτό. Αλλά είπαμε, για τους άσχετους με το μπάσκετ ειδικούς των κοινωνικών δικτύων, εσύ φταις.

Δεν κοιτάμε τα χάλια μας. Δεν κοιτάμε ότι ως ελληνικό μπάσκετ δεν έχουμε βγάλει ούτε έναν σοβαρό παίκτη μετά την Εθνική του Γιαννάκη. Πάλι καλά που ο θεός του μπάσκετ μας έστειλε εσένα και περιμένουμε τον Κώστα και τον Άλεξ. Ας σκεφτούν αυτοί που βρίζουν. Ο Ζήσης έφυγε, ο Βασιλόπουλος πήγε τιμητικά και μπράβο του, ο Μπουρούσης φεύγει, ο Παπαγιάννης αν παίξει ποτέ θα είναι σε 4 χρόνια, ο Πρίντεζης στα 34 και ο Σλούκας με τον Καλάθη τα πάτησαν τα 30. Ποιοι ακολουθούν; Ο Λαρεντζάκης που έχει μεν καλά στοιχεία και είναι μια ταχύτητα κάτω; Ακόμα και ο Πρίντεζης που όλοι τον συμπαθούμε, αλλά ας το δούμε ψυχρά μπασκετικά. Στα 34 του μοιάζει 40αρης και ο Σκόλα στα 39 του φαίνεται 25άρης!

Αλλά άντε σου λέω εγώ και περνάγαμε την Τσεχία. Ακολουθούσε η Αυστραλία! Ο Μιλς θα μας πέταγε χαλαρά τα μάτια έξω και πριν οι ξυπνιτζήδες πεταχτούν για θλιβερές ενστάσεις, τους θυμίζω τον αγώνα με την Αμερική που «τους έχουμε» και «μπορούμε να τους ξανακερδίσουμε».

Για τα μόνα που είμαι σίγουρος πως φταις είναι πως χάρη μας έκανες που ήρθες και σε ευχαριστώ, και γιατί χωρίς εσένα θα χάναμε από όλους.

Θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη.

Συγγνώμη γιατί εσύ Γιάννη δεν κέρδισες τίποτα παίζοντας για την Ελλάδα μας. Εσύ ούτως ή άλλως ήρθες ως παγκόσμιος αυτοκράτορας. Συγγνώμη γιατί σε λοιδώρησαν οι μπετόβλακες των κοινωνικών δικτύων που υποστήριζαν πως η Εθνική είναι καλύτερη χωρίς εσένα. Συγγνώμη γιατί τιποτένιοι σαν τον Πέτροβιτς σε ειρωνεύτηκαν. Συγγνώμη γιατί όλοι ήθελαν «το κεφάλι σου» και εμείς σε πλαισιώσαμε με μια μέτρια ομάδα. Συγγνώμη γιατί προτίμησες να προσφέρεις αντί να ξεκουραστείς κάνοντας χάρη στο Μιλγουόκι. Συγγνώμη γιατί Αμερικανοί και Βραζιλιάνοι δημοσιογράφοι σε πήραν στο ψιλό και δεν το άξιζες. Συγγνώμη γιατί το πάθος του Θανάση δεν το είχαν οι υπόλοιποι μπαρουτοκαπνισμένοι Ευρωλιγκάτοι που δεν τολμούν να περάσουν στην άλλη όχθη του Ατλαντικού βεβαίως βεβαίως. Όταν το παιδί τρελαινόταν στον πάγκο, οι και καλά υπεράνω τον νουθετούσαν να ηρεμήσει. Συγγνώμη γιατί έχουμε τόσο άχρηστη Ομοσπονδία Μπάσκετ που δεν φρόντισε να έχεις τον απαιτούμενο σεβασμό από μερικούς τρισάθλιους διαιτητές. Πριν με ψέξουν οι χαχόλοι,  ζητώ ακριβώς τα όμοια με τους Ισπανούς, τον Νοβίτσκι, τους Σέρβους και τους Αργεντίνους. Τίποτα παραπάνω.

Και κάτι τελευταίο ρε συ Γιάννη Αντετοκούνμπο. Μη χαίρεσαι, τα βάσανα σου δεν τελείωσαν. Θα σε κράξουν γιατί δεν θα έρθεις στα παράθυρα για το Ευρωμπάσκετ του 2021. Στο προολυμπιακό τουρνουά δεν θα έρθεις γιατί θα έχεις ελάχιστες μέρες που θα έχει τελειώσει η σεζόν σου με τους Μπάκς. Όσο και αν το θέλεις, πολύ φοβάμαι πως δεν θα σε αφήσουν λόγω εξάντλησης. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν θα σε καλέσουν ( αν περάσουμε )  γιατί θα βγουν οι άχρηστοι του twitter να γράψουν πως είναι άδικο για έναν παίκτη που δεν συμμετείχε στην προσπάθεια να φάει τη θέση κάποιου άλλου παιδιού.

 Όσο τα γράφω αυτά Γιάννη, σκέφτομαι πόσο μπροστά είναι αυτοί οι Γερμανοί και πως διαχειρίστηκαν την ευλογία του Θεού που λέγεται Νοβίτσκι. Άρα λοιπόν Γιάννη μου είτε θα σε δούμε στο Ευρωμπάσκετ του 2021 είτε στο Παγκόσμιο του 2023 που θα είσαι 29 ετών.

Ελπίζω μέχρι τότε να έχουμε βάλει μυαλό και να σου έχουμε καλύτερους συμπαίκτες. Στην ανάγκη, τέσσερεις εσύ και τα αδέρφια σου, ο Καλάθης που δεν ξέρει τι είναι το όχι στην Εθνική, ο Σλούκας, ο Ντόρσι, ο Παπαπέτρου, έ, άλλους 4 ρολίστες θα τους βρούμε.

Σε ευχαριστώ για όσα έκανες και ελπίζω να παραβλέψεις τον φθόνο και τη μαλακία που μας δέρνει και να σε ξαναδούμε με το Εθνόσημο.

Για την Ελλάδα Γιάννη δεν είσαι μόνο ένας παίκτης του μπάσκετ.
Είσαι Ο Μεγάλος Πρεσβευτής.
Αυτό πρέπει να καταλάβουν οι άεργοι φθονεροί των σόσιαλ. 

Εμείς σε έχουμε ανάγκη και όχι εσύ εμάς.