ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΟΣ ΕΓΩΙΣΜΟΣ

Ο τελευταίου τύπου αστικός εγωισμός που αναπτύσσεται είναι ο «Είδες στο πρόφιλ μου / κοίταξες τη τελετυαία φωτογραφία που ανέβασα….»

Τα κοινωνικά δίκτυα εχουν τα καλά τους αλλά και τις αντίστοιχες παρενέργειες. Ξαφνικά, πιστέψαμε ότι αποκτήσαμε κοινό. Ότι μας βλέπουν. Ότι είμαστε φοβεροί και ουαου και ασχολούνται μαζί μας.  Πολλοί  σπεύδουν να εγκαταστήσουν εφαρμογές τύπου «ποιος και πόσοι βλέπουν το προφίλ σου σήμερα» (και μετά απορούν γιατί γεμίζουν ιους και πως στο καλό τα password τους γίνονται σουρωτήρι ) για να βλέπουν πόσοι θαυμαστές παρακολούθησαν το προφίλ τους. 

Ένα ηλεκτρονικό δίκτυο γίνεται το σημείο αναφοράς μας..

Πιστεύουν ότι μπήκαν σε μια βιτρίνα, στο μοναδικό δρόμο της πόλης και ολος ο κόσμος από κει περνάει και τους βλέπει. Ενας άλλος υπέροχος τρόπος που στερεί την ουσιαστική επικοινωνία γιατί «α, εγω το έγραψα στο προφίλ μου, μα καλά, δεν το είδες;»

Μια φίλη τις προάλλες που μιλήσαμε λόγω εορτών για τις σχετικές ευχές, μου είπε ότι απολύθηκε από τη δουλειά της. Εξεπλάγην καθώς πίστευα πως πρώτα θα γκρεμιζόταν η επιχείρηση και μετά θα έφευγε αυτή.

«Δεν είχα ιδέα ότι έφυγες, τι κάνεις, πως είσαι τώρα;» τη ρώτησα έκπληκτος.
«Μα καλά δεν είδες το προφίλ μου; Χαμός έγινε από τα σχόλια, δεν πήρες χαμπάρι  Suspect;» με ρώτησε και αυτή… Ναι, έμεινα πίσω, σα δεν ντρέπομαι..

Πολλές φορές μου έχει συμβεί αυτό. Να θεωρεί ο άλλος δεδομένο ότι είσαι ολη τη μέρα πάνω από το facebook, twitter, google plus και αφου το έγραψε, πρέπει να το έχεις δει. Να είσαι ενήμερος. Να ξέρεις. Και δεν συνεχίζω με τις άλλες χαζαμαρούλες περι like και tag και share γιατί θα φτάσουμε στο τσίρκο.

Όχι, δεν το είδα. Δεν είμαι πάνω από το facebook 24/7. Ακόμα και αν ημουν, η μέρα μου θα έπρεπε να διαρκεί 47 ώρες και να μην κάνω τίποτα άλλο πέραν του να ψάχνω τα προφιλ των άλλων τι έγραψαν και τι ανέβασαν. Σαν να κοιταζω απο την κλειδαρότρυπα τις ζωές των άλλων.

Μην εχεις απαίτηση, ω μεγάλε βασιλιά, ότι επειδή το έγραψες, το είδα κιόλας. Αν περάσει μπροστά μου στο timeline, ναι, θα το δω. Δεν θα κάτσω να μπαίνω στα προφίλ ολων για να «είμαι ενήμερος».

Και μη μου ξαναπεις αν το είδα. Δεν το είδα. Ούτε πρόκειται.
Αν εχεις να μου πεις κάτι, πες το σαν άνθρωπος όταν επικοινωνήσουμε σαν άνθρωποι και μην κάνεις σαν πολιτικάντης ή σελεμπριτι που όταν τον ρωτάνε κάτι, απαντά ως Ιούλιος Καίσαρας «σας παραπεμπω στις δηλώσεις που είχα κάνει στο παρελθόν…» Ούτε να έχεις την έπαρση πως επειδή το έγραψες, όλος ο κόσμος θα τρέξει να διαβάσει μετά μανίας τη δική σου σοφία. 

Όταν μου ξαναπούν «είδες στο προφίλ μου», θα εχω έτοιμο  το λίνκ με το παρόν πόνημα και την ατάκα τυποποιημένη:

Σε παραπέμπω σε αυτό που είχα γράψει στο μπλογκ μου επι του θέματος…