ΑΡΑΒΕΣ ΣΤΗ ΣΟΥΠΕΡΛΙΓΚΑ

Εδώ και πολύ καιρό καγχάζω με τα παραμύθια που ταϊζουν τα εγχώρια Μέσα Μαζικής Επιρροής τους οπαδούς των ποδοσφαιρικών ομάδων – πλην Ολυμπιακού - με τους φοβερούς και τρομερούς επενδυτές εξ Αραβίας.

Δεν θέλω να κατηγορήσω τους δημοσιογράφους. Σε έναν χώρο που ηταν μια τεράστια φούσκα και μοιραία σπάει, ο καθένας για να κρατήσει τη δουλειά του πρέπει να γράψει ή εθνικές καταστροφές ή απίστευτους θριάμβους. Για επιτεύγματα το ελληνικό ποδόσφαιρο – μη σου πω και του ελληνικού συλλογικού αθλητισμού γενικά, πλην του Παναθηναϊκου στο μπάσκετ – δεν προσφέρεται. Οι καταστροφές επίσης λόγω της οικονομικής δυσπραγίας των ομάδων μας είναι δεδομένες.

Το παραμύθι των μεγιστάνων όμως, δίνει ενδιαφέρον και αυτό που μας λείπει. Την ελπίδα. Ελπίδα για να έχουμε κάτι να ασχολούμαστε και ελπίδα ώστε να μετριάζουμε τη μίζερη καθημερινότητά μας. Ετσι βγάζουν και οι δημοσιογράφοι μερικά μεροκάμματα γιατί είσαι πρόβατο ως οπαδός και τρέχεις να αγοράσεις τις αθλητικές εφημερίδες περιμένοντας να μάθεις ότι θα έρθει ο μέγας πετρελαιάς για να σε κάνει Ρεάλ Μαδρίτης. Εστω Τσέλσι. Βλάκα οπαδέ.

Ημουν νιος και γέρασα και θυμάμαι τους Αραβες του Αρη, τους διάφορους βασιλιάδες του ΠΑΟΚ, τον Μπομπ Κοζώνη, τους Κύπριους επενδυτές και την Petit Chateau της ΑΕΚ και γελάσαμε πολύ με τον Τσάκα που πρέπει οι Παναθηναϊκοι να του στήσουν άγαλμα.

Όχι μόνο για το διασκεδαστικό του θεάματος αλλά γιατί άφησε την ομάδα τους ήσυχη να δουλέψει, απορροφώντας γκρίνιες και ενδοφαγωμάρες και να αποδώσει ανέλπιστα καλά.

Μια ερώτηση και κάθε οπαδός ας τη σκεφτεί μόνος του:

Ποιος τομέας της ελληνικής οικονομίας ανθεί και προσελκύει επενδυτές;

Ευχαριστώ πολύ, ο κανένας.

Αρα γιατί θα έρθει κάποιος να επενδύσει στην ποδοσφαιρική Ελλάδα;

Για την αγοραστική της δύναμη;

Για την τεράστια αγορά;

Για τις επιτυχίες στην Ευρώπη;

Στην Αγγλία πάνε οι Αραβες που υπάρχουν αμύθητα ποσά στο ποδόσφαιρο και το όνομα τους ακούγεται στα πέρατα του κόσμου! Στην Ελλάδα εκτος από μπάνια και κοτεροβόλτες τον Αύγουστο, τι να κάνουν;

Καλώς ή κακώς το πιο ισχυρό brand name στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με τη μεγαλύτερη δυναμική είναι ο Ολυμπιακός. Ελα, μη με βάζεις να εξηγώ τα αυτονόητα: Κόσμος, τίτλοι, γήπεδο και πολλά τμήματα του Ερασιτέχνη με ισχυρή παρουσία στα αντίστοιχα πρωταθλήματα.

Ένα χρόνο προσπαθούσε να τον πουλήσει ο Κόκκαλης και τελικά κατέληξε στον Μαρινάκη που αμφιβάλλω αν τον ξέραμε ολοι πριν κατέβει στο λιμάνι.

Εδώ που τα λέμε όμως, δεν θα ήθελα καν τους Αραβες για καμία ομάδα.

Δεν μπορεί μια ελληνική κοινωνία να σπαράζει και να ακούμε για τρελά ποσά σε επαγγελματίες αθλητές. Θα ηταν τεράστια πρόκληση!

Ούτε με ενθουσιάζει να πληρώνω τη ΔΕΗ ως τραπεζικό δάνειο και να ακούω για τις ομάδες που χρωστάνε. Να πουλήσουν ολους τους Βιεϊρίνια τους και ας παίζουν με τους εφήβους τους, ποσώς με ενδιαφέρει.

Αντι να περιμένουμε τους Αραβες, ας έρθει μια οριστική εξυγίανση. Είναι μια ευκαιρία.

Χρωστάς αγαπούλα;

Πούλα! Πούλα και ξεχρέωνε.

Δεν μπορείς;

Δ Εθνική και αντιο σας.

Τελειώσαν οι εποχές των φωτογραφικών νόμων του Βενιζέλου για τη διάσωση του Αρη, του ΠΑΟΚ, για τις εφευρέσεις όπως του Νέου Πανιώνιου, και τις ρυθμίσεις για τον Ολυμπιακό.

Να υπαχθούν οι ΠΑΕ στο υπουργείο Εμπορίου, να ελέγχονται από κει και μετά να πάνε στο 44 όπως τότε με την ΑΕΚ. Όχι από τη μια είμαστε αθλητικοί σύλλογοι, φεσώνουμε ολο τον κόσμο αλλά δεν τρέχει κάστανο ολο και κάποιος θα καθαρίσει και για μας και από την άλλη και οι Ελλήνες να δοκιμάζονται τόσο σκληρά.

Εσυ από την αλλή, κάτσε, ελπίζοντας να διασκεδάσεις την καθημερινή  μιζέρια σου, και περίμενε τον Αλ Φατάχ να κάνει τις μικρής σημασίας για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, ελληνικές ομάδες, Μάντσεστερ Σίτι.

Κορόϊδο.

Α! και μην ξεχάσεις να πας αύριο να αγοράσεις αθλητική εφημερίδα.

Νεες πληροφορίες έρχονται για τις κινήσεις του Τσάκα με το Αραβικό κονσόρτσιουμ, τις επαφές ρουα ματ του Αδαμίδη για αναγέννηση της Βυζαντινογέννητης ΑΕΚ και τις πρωτοβουλίες των Ρώσων μεγιστάνων για την επαναγορά του Κοντρέρας και του Βεϊρίνια στον ΠΑΟΚ…