Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΣΙΤΣΙΠΑΣ ΚΑΙ Ο ΟΧΛΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΙΤΕΡ

 

Στον υπόνομο και βούρκο των κοινωνικών δικτύων, το τουίτερ, παρατηρώ μια μαζική αντιπάθεια απέναντι στον Στέφανο Τσιτσιπά.

Μια και ζω σε αυτή την απίθανη χώρα, δεν μου είναι δύσκολο να καταλάβω το γιατί.  

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς έχει μερικά πολύ σοβαρά αρνητικά στοιχεία. Έχει μειονεκτήματα που τον κάνουν σφόδρα αντιπαθή.

1.   Είναι νεαρός, πάμπλουτος, επιτυχημένος, ομορφόπαιδο και διάσημος παγκοσμίως. Αυτά αρκούν για να τον αντιπαθήσουν οι άχρηστοι και άεργοι του twitter και οι δυστυχισμένοι σχολιαστές στα sites. Η κλασική νοοτροπία του Έλληνα – και πιο πολύ του αριστερού – γιατί να έχεις εσύ και όχι εγώ. Γιατί μπορεί!

2.   Έχει κάνει ένα σπουδαίο κατόρθωμα που ελάχιστοι αθλητές το έχουν καταφέρει. Στη χώρα μας που δεν έχει καμία παράδοση στο άθλημα, όχι απλώς το εκπροσωπεί μόνος του αλλά έχει και τεράστια επιτυχία.  Στη Γυμναστική για παράδειγμα, όλοι θαυμάζουμε τον Πετρούνια αλλά είχαμε σπουδαίους αθλητές όπως τον Ταμπάκο, τον Μάρα και τον Μελισσανίδη.

3.   Κάνει αναρτήσεις με ρητά. Μερικά είναι ολίγον διφορούμενα αλλά να ρωτήσω κάτι. Ποιος από αυτούς που έχουν προφιλ στο facebook και στο twitter δεν το έχει κάνει; Όλοι μας το έχουμε κάνει είτε γιατί κάτι μας άρεσε και το ποστάρουμε, είτε γιατί κάτι μας εκφράζει, είτε γιατί θέλουμε κάτι να ανεβάσουμε, είτε γιατί θέλουμε να δείξουμε λίγο ψηλότεροι από το μπόι μας. Ανθρώπινο δεν είναι; Γιατί να μας πειράζει ειδικά ο Στέφανος;

4.   Έχει το θάρρος της γνώμης του. Μέγα σφάλμα αυτό στο γιουνανιστάν. Αντί να είναι σαν όλους τους εγχώριους σελεμπριτιζ που νομίζουν ότι έχουν κατακτήσει το Λος Άντζελες ενώ στην πραγματικότητα απευθύνονται σε μια αγορά που είναι λίγο παραπάνω από αυτή των Τιράνων, και γράφουν τα κλασικά τετριμμένα: Να έχετε θετική ενέργεια, να χαμογελάτε, μη σταματάτε να ονειρεύεστε, τι υπέροχη λιακάδα, αγάπη μόνο και λοιπά αφόρητα βαρετά χαζοχαρούμενα.

Είτε αρέσει είτε όχι, ο καθένας αντιλαμβάνεται τον κόσμο ανάλογα με τη δική του ζωή και τα δικά του βιώματα και δεν χρειάζεται να απολογείται σε κανέναν άεργο για να γίνει αρεστός. Το παιδί αυτό δεν είναι ένας κοινός θνητός. Δεν είναι το παλικάρι της διπλανής πόρτας. Είναι ένας παγκοσμίως διάσημος αθλητής, που κερδίζει εκατομμύρια το χρόνο και μπράβο του. Δεν τα έκλεψε από κανέναν και έχει καμία ανάγκη να κάνει τον χαζοχαρούμενο ταπεινούλη για να τον συμπαθήσει ο roukounas7, ο foufoutos13 και η zouzounitsa_psipsinel.

Έψαξα λοιπόν τι είναι αυτά τα φοβερά και τρομερά που έχει κατά καιρούς υποστηρίξει ο Στέφανος και ο όχλος του τουίτερ τον έχει σταυρώσει.

Α) «Οι πόλεις και οι δήμοι θα έπρεπε να φυτεύουν δέντρα με φρούτα για να βοηθήσουν να τρέφονται οι άστεγοι στους δρόμους»

Η αλήθεια είναι ότι και εγώ το έχω σκεφτεί αυτό πολλές φορές και δεν καταλαβαίνω τις επικρίσεις. Αν αντί για ακακίες και νερατζιές είχαμε λεμονιές και ελιές, δεν θα μπορούσε ο εκάστοτε Δήμος στην Αθήνα να έχει μια επιπλέον εμπορική δραστηριότητα ώστε και να έχει μερικά έσοδα και να κάνει μερικές φιλανθρωπικές δράσεις;

Β) «Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο διαρκεί ένας μήνας, μέχρι να ξεκινήσω να πληρώνω νοίκι»

Προφανώς και ο Στέφανος δεν έχει ανάγκη το ενοίκιο και αμφιβάλλω αν ξέρει καν πόσα πληρώνει αλλά σοβαρευτείτε. 23 χρονών παιδί είναι.

Γ) «Κάποιος πρέπει να χτίσει ένα Χάροντς στην Ελλάδα. Ήρθε η ώρα»

Ειλικρινά που είναι το κακό;

Μήπως δεν υπάρχουν πλούσιοι στην Ελλάδα; Μήπως δεν έχουμε τουρισμό που να θέλει να κάνει αντίστοιχες αγορές; Mall δεν έχουμε; Golden Hall δεν υπάρχει; Μας χάλασαν; Βεβαίως και να έχουμε και Harrods, γιατί όχι; Δεν θα βρει κόσμος εργασία; Δεν θα συμβάλλει στο ΑΕΠ; Δεν θα έχει έσοδα το κράτος από τον ΦΠΑ και τα ασφαλιστικά ταμεία; Προφανώς και δεν θα απευθύνεται σε εμένα αλλά καλώς να υπάρχει. Γιατί να έχει μόνο το Λονδίνο που όλοι μεν κλαίγονται αλλά τη βόλτα τους την κάνουν όταν το επισκέπτονται και τον οβολό τους τον καταθέτουν;

Δ) «Το Μαλιμπού είναι ένα μαγικό μέρος»

Κατηγορήθηκε το παιδί για αυτό επειδή το πόσταρε 10 μέρες μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Να μας ζητήσει και συγγνώμη που μπορεί ο αλήτης αυτός να πηγαίνει Μάρτιο μήνα στο Μαλιμπού!!! Βέβαια και τώρα ο πόλεμος εξακολουθεί,  όλες οι γκόμενες ποστάρουν τα μπικίνι τους από τις παραλίες, αλλά δεν μας πειράζει.

Ε) «Η μαστίχα είναι το κρυμμένο διαμάντι της Μεσογειακής κουλτούρας»

Αντί να του πούμε και ευχαριστώ για τη διαφήμιση, τον κράζουν στο τουίτερ γιατί αυτό το ποστ συνέπεσε με τις φωτιές. Λες και εκείνο το διάστημα οι άνθρωποι δεν πάνε για καφέ, για ποτό, σε εστιατόρια, δεν συζητάνε για διάφορα θέματα αλλά στα κοινωνικά δίκτυα πρέπει να κάνουν τους βαρυπενθούντες.

ΣΤ) «Άλλη μια μέρα που δεν είμαι πλούσιος και όμορφος»

Αυτό και κάποια άλλα είναι λίγο αυτοσαρκαστικά, χιουμοριστικά και πλάκα θα κάνει και θα τρολάρει. Επαναλαμβάνω ότι μιλάμε για ένα παιδί 23 ετών. Το να μην αρέσει σε όλους το χιούμορ του το καταλαβαίνω. Το κράξιμο για έναν άνθρωπο που διαφημίζει την Ελλάδα μας παγκοσμίως, είναι αθλιότητα. Μια και οι επικρίσεις είναι κυρίως από το χώρο της Αριστεράς, εντύπωση μου κάνει πως είναι τόσο αυστηροί με έναν αθλητή του τένις  και από την άλλη θέλουν να καθορίζει τις ζωές τους ο μηχανικός που δεν ξέρει τι σημαίνει στροφή 360 μοιρών και αυτός που δεν ξέρει ότι η θάλασσα έχει σύνορα.

 

Κομβικό σημείο στη μέχρι τώρα καριέρα του ήταν θεωρώ ο χαμένος τελικός του Ρολαν Γκαρός το 2021 που ενώ προηγήθηκε του Τζόκοβιτς με 2-0, έχασε με 3-2. Να ήταν και ο πρώτος που έχασε έτσι από τη σπουδαιότερη μηχανή στην ιστορία του αθλήματος να το καταλάβω. Νομίζω πως από εκείνο το σημείο και μετά, χάλασε το μυαλό του. Το έριξε στην εργασιοθεραπεία καθώς από τους αθλητές του top 10 έκανε τους περισσότερους αγώνες αλλά δεν έκανε το κάτι παραπάνω. Μια υπέρβαση.

Το μόνο που έχω να του προτείνω είναι να αράξει για ένα μήνα χωρίς να πιάσει ρακέτα. Ας κάνει ταξίδια. Όχι διαλείμματα. Ένα γεμάτο μήνα. Να αδειάσει ο εγκέφαλος του και μετά να επανέλθει. Πιστεύω ότι το παιδί αυτό μπούχτισε από το τένις. Για αυτό και ο θυμός, τα ξεσπάσματα, τα μεγάλα διαλείμματα στην τουαλέτα.

Στο κάτω κάτω της γραφής, ας μη γίνει ο επόμενος Φεντερερ, Ναδαλ ή Τζόκοβιτς. Ας είναι μονίμως στο τοπ 10 και πάλι πρώτος μάγκας είναι. Έχει μπροστά του τουλάχιστον 13 χρόνια καριέρας, ούτως ή άλλως αυτά που ήδη κατάφερε είναι αδιανόητα, και μόνο εκεί που έφτασε, και πόσα παιδιά μπορεί να ασχοληθούν με το τένις εξαιτίας του και ήδη είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας τενίστας όλων των εποχών. Τα σχόλια των άεργων και των δημοσιογράφων που ακολουθούν το συρμό για να πάρουν μερικά likes παραπάνω, δεν έχουν καμία σημασία.

Αυτή η υπερβολική κριτική στα ποστς του Τσιτσιπά, δείχνει κακία. Δεν είπε ότι είναι καθηγητής πανεπιστημίου, ούτε ο Φουκουγιάμα, ούτε ο Τσόμσκι. Τένις παίζει. Μου τα χάλασε τότε για τα εμβόλια που είπε μια βλακεία αλλά τουλάχιστον αυτός εμβολιάστηκε.

Για την ψυχική του υγεία, να έχει τα κοινωνικά δίκτυα μόνο ως πίνακες ανακοινώσεων. Να μην κοιτάζει τα σχόλια.

Άλλωστε ο όχλος είναι προβλέψιμος.

Στις ήττες θα κράζει και στις νίκες θα αποθεώνει. Ενδιάμεσα, οι αριστεροί πάλι θα τον κράζουν. Ότι και αν κάνει.

Ούτως ή άλλως ο άφθονος φθόνος σε αυτή την παρηκμασμένη χώρα είναι αναπόφευκτος…