ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΦΟΛΕΣ

 

Προφανώς και το λοκντάου ενός έτους έχει παίξει ρόλο. Παρατηρώ στους δρόμους πάρα πολλά δεσποζόμενα κατοικίδια και στο καταφύγιο αδέσποτων ζώων που είμαι εθελοντής, οι παλιότεροι μου λένε πως έχουμε τα λιγότερα από ποτέ!

Με την ευχή όταν επανέλθουμε στην κανονικότητα να μην πλημμυρίσουμε στα  αδέσποτα και επειδή πολύς κόσμος δεν ξέρει, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σου μια γνώση που εύχομαι ολόψυχα να είναι αχρείαστη.

Υπάρχουν δυστυχώς διαστραμμένοι άνθρωποι που βάζουν φόλες για να δολοφονήσουν τα ζωντανά. Επειδή εκείνη την ώρα είσαι σε κατάσταση σοκ, αυτό που θα διαβάσεις παρακάτω αποθήκευσε το σε ένα συρταράκι στον εγκέφαλο σου και άστο να υπάρχει. Αν δεν έχεις κατοικίδιο και έχει ένας οικείος σου, στείλε το παρόν να το ξέρει.

Οι φόλες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.

Αυτές που έχουν δηλητήριο και αυτές που έχουν γυαλιά ή μέταλλο ( καρφιά ) μέσα στην τροφή. Αν το κατοικίδιο σου φάει κάτι από τη δεύτερη κατηγορία, αποχαιρέτησε το.

Αν φάει δηλητήριο, σώζεται.

Καταρχάς θα πρέπει να του προκαλέσεις εμετό. Ως γιατροσόφια χρησιμοποιούνται κυρίως το αλατόνερο και το λάδι.

Το καλύτερο που πρέπει να έχεις πάντα μαζί σου, είτε για να σώσεις το δικό σου ή ένα άλλο, είναι μια αμπούλα με θειϊκή ατροπίνη. Κοστίζει λιγότερο από ένα ευρώ. Πρέπει να κάνεις ένεση στη ράχη του ζώου. Αυτό θα σου κερδίσει υπερπολύτιμο χρόνο μέχρι να πας στον κτηνίατρο.

Μην περιμένεις εκείνη την ώρα να βρεις φαρμακείο ανοιχτό. Μπορεί να βγάλεις το σκυλάκι σου βόλτα αργά το βράδυ και να ψάχνεις για εφημερεύον και ....

Πάρε θειϊκή ατροπίνη αύριο κιόλας !

Ας υπάρχει. Καλύτερα να περισσεύει, παρά να λείπει !