ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΣΤΟ FACEBOOK

 Πριν από λίγο καιρό, όταν αγόρασα μερικά βιβλία, διαπίστωσα πως στη βιβλιοθήκη μου είχα πολλά που μου φαίνονταν περιττά. Έδραξα την ευκαιρία και αποφάσισα να συγκεντρώσω όλα όσα δεν ήθελα ώστε και να δημιουργήσω χώρο για τα καινούρια αλλά και από μια εσωτερική επιθυμία να έχω αυτά που πραγματικά θέλω. 

Ξεχώρισα 25. Βιβλία που μου δώρισαν και μου προσέφεραν τα οποία είτε διάβασα για λίγο και τα παράτησα, είτε δεν με συγκινούσε καν το περιεχόμενο τους ώστε να ανοίξω το εξώφυλλο. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και λίγα που μετάνιωσα που τα αγόρασα αλλά ακόμα και εμείς οι Θεοί, κάνουμε και μερικά λάθη. 

Αφού τα συγκέντρωσα, η πρώτη μου σκέψη ήταν να τα πετάξω. Την απώθησα αμέσως. Το βιβλίο ήταν ο πρώτος φίλος και αδερφός που μου έκανε παρέα όποτε ήθελα, που με ψυχαγώγησε, με επιμόρφωσε και δεν του αξίζει η θέση στη χωματερή. Μετά σκέφτηκα να τα χαρίσω σε κάποιον σύλλογο. Αφενός δεν είχα κανέναν υπόψη μου, αφετέρου μερικά από αυτά πιστεύω πως θα τα έβαζαν στο τζάκι για προσάναμμα. Σκέφτηκα να αξιοποιήσω το Facebook. Συχνά πυκνά, βλέπω ότι γίνονται συνέχεια διαγωνισμοί και θα μπορούσα να πετύχω με …έναν τρύγο  δυο ζμπαρόνια! Από τη μια να αυξήσω τη δημοφιλία της σελίδας μου https://www.facebook.com/Suspect και από την άλλη να χαρίσω και ένα χαμόγελο σε κάποιους συνανθρώπους μου στους οποίους τα βιβλία που δεν ήθελα εγώ να τα ήθελαν αυτοί. 

Απευθύνθηκα σε sites διαγωνισμών για τη σχετική προώθηση. Κάποια ήταν ανενεργά, κάποια με αγνόησαν και ένας μου ζήτησε χρήματα. Δημιούργησα όμως έναν κύκλο με έξι sites που αναδημοσίευαν τους διαγωνισμούς μου. 

Συνήθως έκανα έναν ανά 15 ημέρες και προσπαθούσα να συνδυάσω τους νικητές και τις εμφανίσεις μου στο Νηπιαγωγείο. Για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι δεν ήθελα να συλλέξω προσωπικά στοιχεία, τηλέφωνα και διευθύνσεις. Ο δεύτερος ότι με βόλευε. Μια φορά που μου ζητήθηκε να βρεθούμε κάπου έξω με τον νικητή για την παράδοση, έπρεπε να μιλήσουμε 3-4 φορές στο τηλέφωνο, να αλλάξω το πρόγραμμα μου, να τρέξω, να περιμένω, να ταλαιπωρηθώ και αποφάσισα να μην το ξανακάνω. Στο Νηπιαγωγείο, μπορούσε κάποιος άνετα να έρθει να πάρει το βιβλίο του στο διάστημα 5 περίπου ωρών που είμαι εκεί και αν του άρεσε ως μέρος, καθόταν για ποτό. Συνδυασμός δώρου και εξόδου. Αλλιώς το έπαιρνε και έφευγε και δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις και στο καλό. 

Όταν τελείωσαν τα βιβλία έκανα ακριβώς το ίδιο με τα DVD, τις βιντεοκασέτες μου και μερικά cd ήχου. Αφού τα πέρασα όλα σε αρχείο υπολογιστή, μου ήταν άχρηστα. Τα χάρισα και αυτά με τον ίδιο τρόπο. 

Από αυτό τον κύκλο των 6 διαγωνισμών που διήρκησε 4 μήνες, ήθελα να μοιραστώ μαζί σου μερικά συμπεράσματα που έβγαλα.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ 

Η συντριπτική πλειοψηφία των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες άνω των 40 ετών. Ειδικά όταν είχα ως έπαθλο κάτι γλυκαναλατοζαχαρωτά μυθιστορήματα, δεν προλάβαινα να μετράω τις συμμετοχές.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ

Για να συμμετάσχει κανείς στον διαγωνισμό αυτό που ζητούσα είναι τρία, 3, three, trois, πράγματα. Όλα και όλα. Μόνο.

Να κάνει like στη σελίδα μου, να κάνει share τον διαγωνισμό  στο προφίλ του και να μου στείλει σε προσωπικό μήνυμα το ονοματεπώνυμο του για την κλήρωση. Οι περισσότεροι δεν έκαναν και τα τρία! Αναρωτήθηκα μήπως έβαλα κάτι δύσκολο, μήπως ήταν θέματα αστροφυσικής και στην αρχή σκέφτηκα να τους ειδοποιήσω. Δεν το έκανα γιατί θα ήταν άδικο ως προς αυτούς που έκαναν και τα τρία βήματα. Άλλος μου έγραφε από κάτω από το post του διαγωνισμού σχόλια, άλλος δεν έκανε share, άλλος δεν έστελνε το ονοματεπώνυμο του. Μα καλά, συμμετέχεις σε έναν διαγωνισμό και δεν διαβάζεις τους όρους; Κι όμως, οι άνθρωποι αυτοί ψηφίζουν. Και για εσένα και για εμένα

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΝΗΡΟΣ

Επειδή δεν ήθελα να μπλέξω με ταχυδρομεία, ουρές και ταχυδρομικά έξοδα αποστολής έθετα ως όρο επίσης ότι ο διαγωνισμός απευθύνεται σε κατοίκους εντός Αττικής. Πόσα αιτήματα από επαρχία πήρα, δεν περιγράφεται! Από όλη την Ελλάδα! Υπήρχαν και αυτοί που μου έλεγαν «Δεν μένω στην Αθήνα αλλά αν κερδίσω έχω συγγενείς». Δύο φορές συνέβη αυτό και δεν εμφανίστηκε ποτέ και κανένας συγγενής. Αν δεν μπορείς μόνος σου, χαρήκαμε. Μια κοπέλα πήγε να με ξεγελάσει ότι ήταν Αθηναία και όταν αναγκάστηκε να παρουσιαστεί καθώς έτυχε να κερδίσει, μου αποκάλυψε ότι ήταν από την Κέρκυρα και με παρακάλεσε να πάω στο Μπραχάμι (μην ψάξεις, τυχαίο το παράδειγμα ) να δώσω το βιβλίο σε μια φίλη της. Όπως σωστά κατάλαβες, το χάρισα αλλού.  

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΣ

Είχα μερικούς νικητές που δεν εμφανίστηκαν να παραλάβουν τα δώρα τους. Ναι, και θα έρθω και οπωσδήποτε και σίγουρα και βεβαίως και μην τον είδατε μην τον απαντήσατε. Τότε γιατί καλέ μου άνθρωπε συμμετέχεις;

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΣ

Βαρέθηκα να μετράω ψεύτικα προφιλ. Οποιαδήποτε έρευνα για τους Έλληνες χρήστες του Facebook τύχει να διαβάσεις, κράτα πολύ μικρό καλάθι γιατί ο καθένας σχεδόν έχει και δεύτερο – ψεύτικο προφίλ. 

Δίνω ένα ελαφρυντικό: 

Στους περισσότερους διαγωνισμούς – σχεδόν σε όλους – έχουν ενεργοποιήσει οι εταιρείες που τους διοργανώνουν κάτι περίεργες εφαρμογές και το μόνο που δεν σου ζητάνε είναι να εγκαταστήσουν μια κάμερα στο σπίτι σου. Κατά τα άλλα για να συμμετέχεις θέλουν να τους δώσεις πρόσβαση στο προφίλ σου, να στέλνουν μηνύματα στο δίκτυο σου [δεν μου είναι εύκολο για το facebook να προφέρω τη λέξη φίλος] να αναρτούν με το όνομα σου, σαν να τα έγραψες εσύ, διαφημιστικά μηνύματα, να κάνουν tag στους φίλους σου, να δημοσιεύουν στα προφίλ των άλλων με το όνομα σου και όπως καταλαβαίνεις τους παραδίδεις όλα τα δεδομένα του προφίλ σου! 

Για να καταλάβεις ότι ένα προφίλ είναι ψεύτικο φαίνεται από τα παρακάτω: 

Έχει ως φωτογραφία προφίλ κάτι άσχετο. Ένα καρτούν, ένα τοπίο, ένα αντικείμενο. 

Δεν έχει «φίλους» ή έχει αλλά ελάχιστους

Είναι ένα κατεβατό από διαγωνισμούς

Δεν έχει ίχνος προσωπικού στοιχείου. Μια γνώμη, μια άποψη, ένα σχόλιο, ένα τραγούδι, ένα youtube link, ότι κάνει δηλαδή ένας μέσος χρήστης. 

Δεν έχει καμία αλληλεπίδραση. Ούτε ένα σχόλιο, ένα like για δείγμα. 

Το πραγματικό προφίλ, αν του στείλεις ένα μήνυμα απαντάει την ίδια μέρα σε ποικίλες ώρες. Το ψεύτικο απαντάει συγκεκριμένες ώρες. 

Μερικές πονηρούλες είχαν μια όλη και όλη φωτογραφία μιας ημίγυμνης γυναίκας που βρήκαν στο γκουγκλ και ήλπιζαν ότι με αυτή θα κέρδιζαν σε διαγωνισμούς. Δεν ξέρω να το πέτυχαν σε άλλους, αλλά στους δικούς μου όχι. 

Προσωπικά, ήθελα αληθινά προφίλ ώστε να έχω δυνητικά περισσότερους αναγνώστες στο blog μου, περισσότερους ακροατές για την εκπομπή μου και ενδεχομένως περισσότερους επισκέπτες στο Νηπιαγωγείο. 

Δεν με ενδιαφέρει να γεμίσει likes η σελίδα μου από άτομα που έχουν ένα προφίλ διαγωνισμών και μπαίνουν σε αυτό μόνο και μόνο για τους διαγωνισμούς. 

Πλάκα είχε που όταν μου έστελναν το ονοματεπώνυμο τους, μάλλον θα νόμιζαν ότι είμαι αστυνομία και θα τους έκανα εξακρίβωση στοιχείων και ήταν πχ ο λογαριασμός «Βασίλης  Γεωργίου» και μου έστελνε ως ονοματεπώνυμο το «Γιώργος Βασιλείου». 

Άσε δε που μερικοί ήταν και τελείως χαζοί καθώς πόσο τυχαίο είναι να παίρνεις με απόκλιση 30 δευτερολέπτων συμμετοχή από τον Γιώργο Αντωνιάδη, τον Νίκο Αντωνιάδη, τον Κώστα Αντωνιάδη και τον Δημήτρη Αντωνιάδη;

Οπότε όπως καταλαβαίνεις, τα δεύτερα προφίλ ούτε καν τα λάμβανα υπόψη μου. 

Σε αυτό το πλαίσιο, ξενέρωσα και τελικά αποφάσισα να μοιράσω τα βιβλία, τα DVD και τα CD όπως έλεγε ο Ναστραδίν Χότζας ως Θεός και όχι ως άνθρωπος. 

Επειδή μου αρέσει η επικοινωνία, έπιασα κουβέντα με πολλούς  και χάρισα ένα χαμόγελο – δεν λέω ότι με ένα βιβλίο ή με μερικά DVD έσωσα κανέναν -  σε μονογονεϊκές οικογένειες, σε πολύτεκνους, σε άνεργους, σε κάποιους που τους φέρθηκε σκληρά η ζωή, σε κάποιους που εκτίμησα την ευγένεια τους και το άρτιο εκφράζεσθαι και σε κάποιους που είχαν συμμετέχει σε αρκετούς  διαγωνισμούς χωρίς επιτυχία και ήθελα να τους ανταμείψω για την επιμονή τους.

Δύσκολες ιστορίες αγνώστων ανθρώπων που συναντηθήκαμε για λίγο, μου είπαν μερικά σώψυχα και θα παραμείνουμε άγνωστοι. 

Ίσως μετά από αυτό το πόνημα, τα 600 likes που κέρδισα συνολικά να εξανεμιστούν. Αυτό όμως που θα μου μείνει είναι ότι μοίρασα 25 βιβλία, 60 αυθεντικά DVD, 10 CD και χάρισα ένα χαμόγελο σε 19 συνανθρώπους μου…