Παρακολούθησα
ενάμισυ επεισόδιο και η αίσθηση που μου άφησε ήταν καλούτσικο άλλα παραλίγο.
Η ιδέα
μιας παρέας φίλων που κάνει χαβαλέ και μαγειρεύει, είναι μια ξεχωριστή νότα στις
τηλεκατσαρόλες που μας βομβαρδίζουν καθημερινά. Τα άτομα είναι συμπαθέστατα
αλλά κάτι πάει στραβά.
1.
Κάποιος τους είπε μάλλον, ότι πρέπει να
μιλάνε γρήγορα, γιατί έτσι αποκτά η εκπομπή ταχύτητα. Δεν έχουν όλοι την ίδια
άρθρωση με αποτέλεσμα τα μισά από όσα λέει ο Γλωσσίδης και ο Θωμάς να τα
χάνεις. Ακόμα και ο αστείρευτος Βαρθαλίτης κάπου χάνεται.
2.
Δεν έχουν την ίδια ένταση ήχου. Ο Γλωσσίδης
ακούγεται ψόφια, ο Λιχανίδης καμπάνα και ο Θωμάς κάτι ανάμεσα.
3.
Θα μπορούσαν να αναφέρουν ευκρινώς τις συνταγές
να μαθαίνει και ο τηλεθεατής κάτι. Το πάνε τόσο γρήγορα, τόσο σπασμωδικά που
στο τέλος δεν σου μένει τίποτα. Βγάλε ρε παιδάκι μου ένα πινακάκι με τη
συνταγή, μια περίληψη, να το δοκιμάσει και ο άλλος. Τσατρα πάτρα τα είπαμε,
μιαμ μιαμ τι ωραίο που είναι και χαρήκαμε.
4.
Περιμένεις από μια παρέα με άνδρες να σου
πουν μερικά tips
and tricks. Ακόμα και αυτά που θεωρούνται
δεδομένα αλλά τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Ακόμα και το να δείξεις πόσο γρήγορα
και σωστά μπορείς πχ να κόψεις μια ντομάτα, πίστεψε με δεν είναι γνωστό σε
όλους.
Καλά
κάνει το Star
και
αξιοποιεί τα «προϊόντα» του, βάζει και τον πιο έμπειρο Θωμά να βγει και αυτός μπροστά
από τις κάμερες, ο σκυλαράκος έχει την πλάκα του αλλά τουλάχιστον οργάνωσε το
λίγο καλύτερα!
Αφού
το κεντρικό θέμα σου είναι η μαγειρική, δεν λέω, κάνε την πλάκα σου με το
μπάσκετ, τον Στεφανή και ότι άλλο θέλεις, αλλά να πάρει και μια ιδέα ο θεατής
τι κάνεις στην κουζίνα.
Θα
μπορούσε αυτή η εκπομπή να είναι το τοτέμ για όλους τους άνδρες που δεν έχουν
ατέλειωτες ώρες στη διάθεση τους να κάθονται στην κουζίνα και να κάνουν τους Πετρετζίκηδες.
Αυτούς που θέλουν με προσιτά υλικά από το σούπερμάρκετ και όχι νυχοπόδαρα πορτοκαλοπράσινης
ακρίδας, σε κόστος που να αντέχει ο μέσος άνθρωπος, να μπορούν να φτιάξουν κάτι έξω από τα
συνηθισμένα για τη δική τους απόλαυση, για τους φίλους τους ή για τη σχέση τους.
Το
Cook Beef θα
μπορούσε να γεμίσει ένα κενό στον κλάδο της τηλεμαγειρικής. Να την κάνει
ελκυστική σε ανθρώπους που δεν το χουν, που δεν έχουν στη διάθεση τους ατέλειωτες
ώρες, που πρέπει να βρίσκουν τα υλικά στο σούπερμάρκετ και δεν είναι πλούσιοι.
Ακόμα και αυτός που ξέρει όλο και όλο να τηγανίσει ένα αυγό, να μπει στο
τριπάκι να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό χωρίς να αισθάνεται πως για 10 λεπτά ενός
απολαυστικού γεύματος ( αν το πετύχει ) θα πρέπει να δαπανήσει 4 ώρες και το
μισό μισθό του.
Ανδρικός
χαβαλές, εκπαίδευση του πολύ κόσμου σε τεχνικές, σε how to use και με έξυπνες, σύντομες και φτηνές
συνταγές. Αυτό δηλαδή που δεν κάνει κανείς άλλος στην ελληνική τηλεόραση και
ενώ βλέπεις άλλες μαγειρικές εκπομπές αναρωτιέσαι «μα τι λένε; Γερμανικά
μιλάνε;»
Μια
και το θυμήθηκα, αυτό το ρημάδι το τσορίθο και το ταρ ταρ τι στο κέρατο είναι;
Υγ.
Ο Χρηστάρας Γλωσσίδης νομίζω πως αδικεί τον εαυτό του. Είναι μαγκωμένος και ενδεχομένως μονίμως
αγουροξυπνημένος. Εξαιρετικός ο Λιχανίδης, η κάμερα λατρεύει τον Βαρθαλίτη,
άνετος ο Μανόλης και ο Θωμάς πρέπει είναι εκεί για να κοουτσάρει.
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια