ΣΗΨΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΜΗ. ΑΝΤΙΟ 2019.

Έχουμε συνταρακτικές εξελίξεις με την Τουρκία. Είμαστε στο μεταίχμιο αν τελικά θα βρούμε πάτο ή θα ανέβουμε ψηλά. Αντί να συγκεντρώσουμε κάθε ικμάδα των δυνάμεων μας για να φέρουμε επενδύσεις, να  αντιμετωπίσουμε την τουρκική απειλή, να εστιάσουμε στο δημογραφικό και να σταματήσουμε τον πνευματικό μας κατήφορο, μας έχει πνίξει το σκοτάδι και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι.

Δεν θέλω να κάνω μακρά ιστορική αναδρομή. Μόνο τα τελευταία. Δεν πάμε καλά. Καθόλου καλά!

Συνήθως έχω ανοιχτή την τηλεόραση. Αν παίζει κάτι που να είναι από αδιάφορο έως ενοχλητικό, την έχω στο αθόρυβο και βάζω μουσική. Είχε ο Λιάγκας τον Λεφάκη με τα ζώδια. Το χέρι μου στο mute πήγε μόνο του. Πρέπει να τον κράτησε μια ώρα τουλάχιστον. Αμέσως μετά ήταν μια κυρία που προωθούσε κάτι γούρια. Δηλαδή, για όνομα, πιστεύεις πως αν αγοράσεις ένα γούρι και το βάλεις στο σπίτι σου όπως το πρόβατο έχει το κουδούνι, θα σου πάει καλά η χρονιά;

Στον κορυφαίο τηλεοπτικό σταθμό της χώρας, σε μια εκπομπή υψηλής τηλεθέασης, για πολύ ώρα προβάλλοντο σκουπίδια. Δεισιδαιμονίες, σκοταδισμός και φαυλότητα.

Ζώδια και γούρια. Γούρια και ζώδια. Πάμε καλά;

Αν βγει κάποιος να μιλάει για την Ορθόδοξη Πίστη μας, τότε ενεργοποιείται το σύμπαν της αριστερίζουσας εθνομηδενιστικής θολοκουλτούρας του τίποτα και κάνει θόρυβο. Η πραγματική ευτέλεια θεωρείται φυσιολογική.  

Στο Ναύπλιο, κάποιοι ηλίθιοι, βεβήλωσαν την εικόνα του Χριστού και τον έκαναν να φαίνεται σαν γκόμενα για να διαφημίσουν το πάρτι τους ! Υπό άλλες συνθήκες θα έλεγα ότι δεν πειράζει, παιδιά είναι, δεν παθαίνει τίποτα ο Χριστός από μια ασχήμια, απλώς κάποιοι για να τραβήξουν την προσοχή έκαναν μια βλακεία, πάμε παρακάτω. Αλλά για στάσου ρε αδερφέ. Γιατί κανείς δεν αγγίζει το Ισλαμ και βγάζει όλο του τον ψευτομοντερνισμό στην Ορθοδοξία; Απλή η απάντηση. Γιατί εκεί δεν αστειεύονται, κόβουν λαιμούς. Οι διοργανωτές του πάρτι αντί να ζητήσουν συγγνώμη, κλάφτηκαν στα κοινωνικά δίκτυα ότι απειλούνται. Δεν είμαι υπέρ της βίας. Θα ήταν μια πολύ καλή αντίδραση αν στο πάρτι τους δεν πάταγε κανένας και το κωλομάγαζο τους ήταν άδειο. Φτάνεις όμως στο σημείο και αναρωτιέσαι : Σαν πολλά δεν ανεχθήκαμε; Δεν πρέπει κάποτε να υπάρξει και μια απάντηση; Δεν θέλεις να πιστέψεις στον Χριστό; Με γεια σου και με χαρά σου. Όστις θέλει. Γιατί όμως να μου παρουσιάσεις μια εικόνα Του με κραγιόν, σκουλαρίκια και μακιγιάζ;

Πριν από λίγες ημέρες έγινε μια ιδεολογική επίθεση εναντίον της Ελληνικής Αστυνομίας. Κάποιος σκηνοθέτης ονόματι Ινδαρές, παγκοσμίως άγνωστος, που θα κάνει – είμαι σίγουρος – ταινία για την περιπέτεια του. Τόση δημοσιότητα να μην εξαργυρωθεί κάπως; Αυτός λοιπόν ήθελε να απαγορεύσει τη διέλευση της Αστυνομίας από το σπίτι του στην προσπάθεια της να πατάξει μια εγκληματική πράξη. Δεν μου λέτε ρε ψευτοπροοδευτικοί;

Σε ποιο από τα μεγάλα, σπουδαία και σοβαρά κράτη στον κόσμο – αυτά που όλοι μεταναστεύετε , δεξιοί και αριστεροί, θα συζητούσαν τέτοιο θέμα; Τι πράγμα; Απαγορεύεις στην Αστυνομία να μπει; ΜΕΣΑ ! Χωρίς συζήτηση και χωρίς πολλά πολλά. Στο Γιουνανιστάν το κάναμε θέμα πρώτου μεγέθους.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αν ξεδοντιάσουμε την Αστυνομία μετά η ασυδοσία είναι το πιο εύκολο πράγμα και χωρίς συνέπειες. Ακολουθεί η αυτοδικία αλλά ας μην την πιάσουμε αυτή την κουβέντα.

Ζούμε στη χώρα που οι νεκροί αστυνομικοί ή οι πυρπολημένοι είναι κάτι από φυσιολογικό έως δίκαιο. Ταυτόχρονα σε παράνομους βρίσκουμε δεκάδες άλλοθι τύπου «ήταν καλό παιδί, ακτιβιστής, λοατκι» και λατρεύονται ως ήρωες.

Αυτοί που φωνάζουν  σήμερα για να μπουν κάμερες στα κράνη των αστυνομικών, θα είναι οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι που θα φωνάζουν ότι με τις κάμερες έχουμε τον big brother και παραβιάζονται τα δικαιώματα των ανθρώπων.

Από την άλλη όμως φταίμε και εμείς οι νοικοκυραίοι. Φοβόμαστε να βροντοφωνάξουμε τα αυτονόητα. Δημοκρατία χωρίς νόμο και τάξη ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Νόμος και τάξη χωρίς αστυνόμευση ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Αστυνόμευση χωρίς βία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Όποιος δεν γουστάρει, ας μην του κόβουμε το δρόμο προς την προκοπή, τα σύνορα είναι ανοιχτά. Στο καλό. Όμως εκεί που θα πάει να ξέρει ότι δεν συζητάνε τα αυτονόητα. Για αυτό και μένει εδώ. Είναι σαν τους εγχώριους κάφρους των γηπέδων. Στην Ελλάδα είναι βαρύμαγκες, μάχιμοι, ρόμποκοπ, πολύ σκληροί και πολέμαρχοι. Μόλις βγουν έξω από τα σύνορα επειδή αλλού δεν αστειεύονται, διδάσκουν άμιλλα, ήθος, ευ αγωνίζεσθαι και κάθονται στις κερκίδες παναγίτσες και κελαηδούν το give peace a chance σαν εκκλησιαστική χορωδία.

Την Αστυνομία μας και τα μάτια μας. Αν καταφέρουν να την ξεδοντιάσουν, αν η κυβέρνηση για το περίφημο πολιτικό κόστος, κάνει πίσω, ο σώζων εαυτώ σωθήτω.

Προσέξτε πάρα πολύ το οργανωμένο δίκτυο αθλιότητας με ΜΜΕ, δημοσιογράφους, τρολ, αμύθητα χρηματικά ποσά μέσω περίεργων ΜΚΟ που χτυπάνε στοχευμένα. Το σύστημα που ποτέ δεν θυμάται τους νεκρούς της Μαρφίν. Που αναρωτιέται τι κακό έχουν οι μολότοβ, που θεωρεί τις καταλήψεις κάτι υπέροχο, τους βανδαλισμούς τέχνη, που βαφτίζει τους αλήτες ή τρομοκράτες με το χαϊδευτικό «μπαχαλάκηδες», που ξέχασε ήδη τον Κωνσταντίνο Κατσίφα αλλά περνά στο πάνθεον των ηρώων τον Ζακ, που θεωρεί τους εμπρησμούς events και τις δολοφονικές επιθέσεις εναντίον των αστυνομικών ως ακτιβισμό υψηλών ιδανικών.

Είναι το ίδιο σύστημα που την μαύρη μέρα της υπογραφής της συμφωνίας των Πρεσπών έδερνε ανελέητα τον κοσμάκη στο Πισοδέρι, που κράταγε κλειστή την Ηρώδου Αττικού με 6 κλούβες, που έκανε προληπτικές συλλήψεις ( πιο χούντα πεθαίνεις) έξω από το Μέγαρο Μουσικής, που απαιτούσε τον αφοπλισμό των ΜΑΤ και περιποιήθηκε δεόντως τις εκατοντάδες χιλιάδες που κατεβήκαμε στο δρόμο να φωνάξουμε για τη Μακεδονία μας.

Είναι το ίδιο σύστημα που προσπαθεί να σου δημιουργήσει ενοχές όταν χρησιμοποιείς τη σωστή λέξη: "Λαθρομετανάστες". Αυτό που δημιούργησε τη Μόρια και θέλει να μας επιβάλλει την εθνολογική αλλοίωση. 

Θέλουν να επιβάλλουν στην κοινή γνώμη μέσω του τουίτερ – κυρίως – πως η βία της τρομοκρατίας είναι φυσιολογική. Η βία της αστυνομίας όμως είναι τρισκατάρατη. Μπορεί να τελειώσαμε προσωρινά με τη Χρυσή Αυγή αλλά δεν τελειώσαμε με τον φασισμό. Και όσο υπάρχει ο φασισμός, τότε μπορεί αύριο να επιστρέψει μια άλλη Χρυσή Αυγή, πολύ πιο επικίνδυνη γιατί αυτή τη φορά θα είναι «εκπαιδευμένη» από τις κακοτοπιές.

Προχθές ήταν η ημέρα του αγέννητου παιδιού. Μπράβο στην εφημερίδα sportime που το ανέδειξε με πρωτοσέλιδο της και στον Άδωνι Γεωργιάδη που το ανηπαρήγαγε με έναν ευνόητο προβληματισμό. Χαμός στην Ελλάδα. Η έκτρωση είναι νόμος του κράτους από το 1986. Δεν μπορούμε όμως εμείς ΟΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ ( ναι ρε είμαστε νοικοκυραίοι, τιμή μας και καμάρι μας ) να εκφράσουμε μια ανησυχία; Τι χούντα από την ανάποδη είναι αυτή; Ναι, είμαστε και εμείς που διαπιστώνουμε το πρόβλημα του δημογραφικού, που πιστεύουμε ότι η έκτρωση δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στην υγεία των γυναικών και το αγέννητο παιδί είναι άνθρωπος και δολοφονείται.

Κάτι τελευταίο για την κυβέρνηση μας. Σε γενικές γραμμές είμαι ευχαριστημένος. Τους παρακαλώ όμως να μη βλέπουν το τουιτερ. Πληρωμένα τρολ με εκατοντάδες ψεύτικους λογαριασμούς προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα και απέχουν έτη φωτός από την πραγματική κοινωνία.

Θέλουμε αλλαγές.

Προχωρήστε άφοβα.

Αυτό είναι και το τελευταίο κείμενο για το 2019. Βαριέμαι τις τετριμμένες ευχές. Εύχομαι μόνο να σταματήσει ο πνευματικός και ηθικός πάτος και να ανέβουμε λίγο ψηλότερα το 2020.