ΠΩΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΤΕ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΟ – ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ

Εν τη σοφία μου και με τη μετριοφροσύνη που με διακρίνει, χωρίζω τα κατοικίδια σε δύο κατηγορίες. Σε αυτά που έχει ο άνθρωπος αλληλεπίδραση και σε αυτά που δεν έχει.

Αυτά που έχει είναι ο σκύλος, η γάτα, ο παπαγάλος. Αυτά που δεν έχει είναι τα ψάρια, τα καναρίνια και τα κουνέλια.

Θα πεταχτεί ο ξυπνιτζής για να με διορθώσει : Εφόσον ταϊζεις το ζωντανό, έχεις αλληλεπίδραση. Εννοώ να ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα που του δίνεις και να έχετε μια επικοινωνία. Όχι απλώς να περιμένει την τροφή του.

Από τότε που οι γονείς μου αναχώρησαν από αυτόν τον κόσμο, ήθελα να πάρω ένα ζωάκι. Δεν ήθελα κάτι που να είναι ντεκόρ οπότε τα κατοικίδια της δεύτερης κατηγορίας τα απέρριψα με τη μια.

 Ένας αδελφικός μου φίλος είναι εκπαιδευτής σκύλων, μου έχει μάθει πολλά και γενικά τα σκυλιά τα λατρεύω. Και αυτά με πάνε. Όμως αν θέλεις να είσαι σοβαρός και όχι μετά από 3 μήνες να το παρατήσεις στην Πάρνηθα ή στο δρόμο, ο σκύλος έχει κόπο και έξοδα. Το σπίτι μου είναι πεντακάθαρο και δεν άντεχα να είμαι με μια σφουγγαρίστρα μέρα νύχτα. Ο σκύλος έχει κόστος. Εμβόλια, τροφή, παιχνίδια, κολλάρα, τσιπάκια και βέβαια 3 φορές τη μέρα τη βόλτα του. Με τη ζωή που κάνω, δεν θα μπορούσα να είμαι άξιος.

Τις γάτες δεν τις γουστάρω γιατί είναι μόνο όπου έχει φαγητό.

Ένας γνωστός με προέτρεψε να πάρω παπαγάλο. Μπήκα να διαβάσω να πάρω μια ιδέα και έγινε το κεφάλι μου κουδούνι. Ρώτησα τον εκτροφέα που μου σύστησαν και έπεσα πάνω σε έναν λεχρίτη απατεώνα. Τυχερός μέσα στην ατυχία μου, το παπαγαλάκι μου ήταν τελικά υγιές και με καλό χαρακτήρα.

Ο Θεός όμως δεν με άφησε καθώς μου έστειλε αναπάντεχα καλούς ανθρώπους που με καθοδήγησαν σωστά και έμαθα πολλά και χρήσιμα πράγματα. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να μοιραστώ τις γνώσεις που πήρα.

Γιατί να πάρεις παπαγάλο :

Γιατί δεν έχει τις ίδιες απαιτήσεις σε φροντίδα όπως για παράδειγμα ένας σκύλος.

Γιατί βολεύεται στο κλουβί του. Τα εξημερωμένα παπαγαλάκια θεωρούν το κλουβί τους σπίτι τους. Χρειάζονται μεν και αυτά να είναι κάποιες ώρες ελεύθερα αλλά αν βάλεις και τις 10-12 ώρες ημερησίως που κοιμούνται, σε απασχολούν σχετικά λίγο. 

Γιατί είναι ζωάκι που έχει νοημοσύνη και προσωπικότητα και μπορείς να αναπτύξεις επικοινωνία και μια ωραία σχέση μαζί του.

Γιατί δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις και ενδείκνυται για ανθρώπους που ζουν σε διαμερίσματα στις πόλεις.

 Γιατί, ανάλογα και με τη ράτσα, μπορείς να διασκεδάσεις αφάνταστα μαζί του και να σου κρατάει παρέα.

Όταν ήμουν πιτσιρικάς, με επιρροές από κάτι ρομαντικά αναγνώσματα, νόμιζα πως αν ήμουν πλούσιος, ένα από τα καθήκοντα μου θα έπρεπε να είναι η απελευθέρωση των πουλιών από τα κλουβιά τους. Βλακεία.

Τα πουλιά βλέπουν το κλουβί τους ως τον χώρο τους που αισθάνονται ασφάλεια. Το σπίτι τους. Αν κάποιος τα απελευθέρωνε, τα πουλάκια δεν θα ήξεραν ούτε που να πάνε να φάνε, ούτε που να πιούν νερό. Άσε δε, που θα τα έτρωγαν αμέσως τα μεγαλύτερα. Άρα είναι ζήτημα αν θα ζούσαν 3 μέρες.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ψάξεις είναι ένας καλός και σοβαρός εκτροφέας. Υπάρχουν ομάδες για παπαγάλους στο fb, μπες και ρώτα. Από τις απαντήσεις θα βγάλεις πολύ χρήσιμα συμπεράσματα.   Ο κόσμος δεν γνωρίζει οπότε πολύ εύκολα μπορεί να τον κοροϊδέψει ένας επιτήδειος.  

Πως θα ξεχωρίσεις τον σοβαρό επαγγελματία;

Θα τον ρωτήσεις αν ο παπαγάλος που θέλει να σου πουλήσει έχει δαχτυλίδι που αναγράφει την ταυτότητα του ζώου και του εκτροφέα. Πουλί χωρίς δαχτυλίδι είναι παράνομο και μπορεί ο τύπος να τον έχει βουτήξει από τον Εθνικό Κήπο που εσχάτως οι παπαγάλοι έχουν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη παροικία. Ή μπορεί να τον φέρνει από αλλού χωρίς κανέναν ιατρικό έλεγχο, ή μπορεί απλώς να είναι μεσάζων για κάποιο pet shop και να υποδύεται τον εκτροφέα για να βγάλει το κατιτίς του και καλή σου τύχη.

Το δεύτερο που πρέπει να ρωτήσεις είναι αν ο παπαγάλος έχει χαρτιά. Ιατρικές εξετάσεις,  τεστ DNA – αν είναι αρσενικό ή θηλυκό δηλαδή -  και πιστοποιητικό γέννησης. Το τεστ DNA μη σου φαίνεται υπερβολή. Πολλά είδη παπαγάλων δεν ξεχωρίζουν τα δύο φύλα οπότε ένας σκιτζής εκτροφέας για να σου το πουλήσει θα σου πει ότι θέλεις να ακούσεις. Να είναι ενός έτους και να σου λέει ότι είναι 2 μηνών και να σου το πουλάει για κελεπούρι.

Υπάρχει μια ασθένεια των παπαγάλων, η ψιττάκωση, από την οποία μπορεί να μολυνθεί ο άνθρωπος. Είναι σαν μια πολύ βαριά γρίπη. Για αυτό χρειάζεται να έχουν γίνει ιατρικές εξετάσεις.

Το επόμενο που πρέπει να ρωτήσεις είναι αν ο εκτροφέας έχει υπηρεσία φύλαξης. Θες να πας διακοπές. Ένα επαγγελματικό ταξίδι. Που θα τον αφήσεις;; Θα αγγαρέψεις φίλο σου;; θα μπεις στον κόπο να τον εκπαιδεύσεις;; Αν έρθει σε δύσκολη θέση; Αν τύχει κάτι και δεν ξέρει να φερθεί; Αν αναστατώσεις το σπίτι του;;; Καλύτερα σε κάποιον επαγγελματία που να ξέρει. Αν πάντως ο εκτροφέας δεν μπορεί να σε εξυπηρετήσει, υπάρχουν πτηνιατρεία και pet shop που μπορούν να σε καλύψουν. 

Δώσε στον εκτροφέα ένα ξεκάθαρο πλαίσιο της ζωής σου ώστε να σου προτείνει αυτό που σου ταιριάζει. Αν μένεις σε πολυκατοικία, πόσες ώρες λείπεις, αν υπάρχει άλλος στο σπίτι, αν είχες ποτέ ξανά και κατά μέσο όρο πόσο μπορείς να ασχοληθείς μαζί του. Υπάρχουν πουλάκια που σε θέλουν συνέχεια και άλλα που θέλουν και να περνούν χρόνο μόνα τους.

Τέλος πρέπει να τον δεσμεύσεις προφορικά έστω, ότι μπορείς να τον παίρνεις τηλέφωνο να ρωτάς τις απορίες σου.

Αν τον πας για προσωρινή φιλοξενία σε pet shop, θα σου ζητήσουν χαρτιά και είναι λογικό. Το παπαγαλάκι σου που το πήρες – όπως εγώ – από κάποιον απρόσεκτα, μπορεί να έχει ασθένεια και να μολύνει και τα άλλα που βρίσκονται στο κατάστημα. Κανένας δεν θα πάρει τέτοιο ρίσκο.

Αν στα ανωτέρω σε καλύψει ένας εκτροφέας, τότε να τον εμπιστευθείς. Αλλιώς φύγε μακριά και τα «τον ξέρω είναι καλό παιδί, είναι φίλος, ξέρει, μη φοβάσαι» έχε τα κατά νου αλλά μόνο για μπύρες.

Τι να προσέξεις :

Να έχει οπωσδήποτε κομμένα φτερά. Μέχρι να σε μάθει, να συνηθίσει, να σε εμπιστευθεί και να σε αγαπήσει, θα περάσουν μήνες. Αν λοιπόν αρχίσει και σου πετάει και τον κυνηγάς μέσα στο σπίτι, καληνύχτα. Μην περιμένεις να τον φωνάξεις και θα έρθει κοντά σου. Ούτε καν. Δεν είναι σκύλος !  Με τα φτερά κομμένα, θα πετάξει ευθεία και για λίγο, θα προσγειωθεί, οπότε θα τον πιάσεις. Αν δεν έχει κομμένα φτερά, να το κάνει ο εκτροφέας ή ο πτηνίατρος. Καλό είναι να το ζητήσεις ως προαπαιτούμενο.

Να μάθεις το επίπεδο θορύβου που κάνει. Ρώτα από πριν. Ο παπαγάλος δεν κελαηδάει. Η φωνή του είναι κάτι λιγότερο από μηχανουργείο. Αν τον βάλεις στο διαμέρισμα σου και σηκώσει την πολυκατοικία στο πόδι, θα σε αναγκάσουν να τον αποχωριστείς. Οπότε πρέπει να μην είναι θορυβώδες.

Κλουβί. Ο καθένας θα θέλει να σου πουλήσει ότι έχει στο στοκ του. Ο κανόνας είναι ένας. 40 πόντους πλάτος το λιγότερο. Βέβαια τα μεγάλα πουλιά χρειάζονται ανάλογα μεγαλύτερο κλουβί.  Όσο μικρό και να είναι το παπαγαλάκι, αν ανοίξει τα φτερά του και βρίσκει στο πλάι, θα γίνει καταθλιπτικό. Το κλουβί μια φορά θα το πάρεις οπότε δώσε κάτι παραπάνω και πάρε ένα μεγαλύτερο από αυτό που νομίζεις. Αν το παπαγαλάκι σου ανοίγει τα φτερά του κατά μήκος και κατά πλάτος και βρίσκει στα κάγκελα, τότε το κλουβί είναι ακατάλληλο ή  μπορείς να το έχεις μόνο ως  μικρότερο – εκεί πάρε ότι αντέχει η τσέπη σου – για να το μεταφέρεις στον γιατρό, προς φύλαξη ή στις διακοπές να το πάρεις μαζί σου. Ακόμα και στο μπαλκόνι μπορείς να τον βγάζεις με το μικρό για να τον βλέπει ο ήλιος. Του κάνει καλό.

Διατροφή. Κάθε lifestyle θύμα θα σε πρήξει. Κάθε πετσοπάς ( pet shop )  θα θέλει να σου πουλήσει ότι υπάρχει στο μαγαζί. Ο πτηνίατρος θα σου πει όλα τα politically correct και θα σου έρθουν τάσεις αυτοκτονίας. Απλά πράγματα. Στην αρχή κάνε ότι σου πει ο εκτροφέας και μετά αν έχεις χρόνο και διάθεση, πειραματίσου. Λόγω του λεχρίτη, ο δικός μου είναι δύσκολος στο φαγητό. Του αρέσουν οι ηλιόσποροι, το κεχρί και του δίνω μερικά φρούτα. Λίγους μήνες αργότερα έμαθε και τρώει και πέλετς. Και είναι μια χαρά. Είπαμε, παίρνουμε ένα ζωάκι για παρέα και όχι για να πεθάνουμε. Δεν χρειάζονται υπερβολές. Το παπαγαλάκι σου δεν θα πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες για να του κάνεις ειδικό πρόγραμμα προετοιμασίας. Μην καταντήσεις σαν τις φανατικές μισάνθρωπες κυρίες που φοράνε στα σκυλάκια τους πουλοβεράκια. Γενικά,  ηλιόσποροι ( χωρίς αλάτι ), φρούτα και πέλετς, είναι μια χαρά. Στα υπόλοιπα μη δίνεις σημασία καθώς θα σε ζαλίσουν με διάφορες εμμονικές σαχλαμάρες. 

Μια φορά το χρόνο θα πρέπει να το πηγαίνεις στον πτηνίατρο. Στην Αθήνα 2-3 είναι όλοι και όλοι, όπου και να το πας, καλά είναι. Να του κόβει τα φτερά – ΣΣ όχι κυρ Μήτσο, δεν παίρνουμε το ψαλίδι και όποιον πάρει ο χάρος, αυτός που θα το κάνει πρέπει να ξέρει – να το εξετάζει, ένα τσεκ απ χρειάζεται.

Να θυμάσαι: Το μεγάλο πουλί είναι ωραίο να το βλέπεις στις φωτογραφίες και στα βίντεο αλλά τρώει περισσότερο,  χρειάζεται μεγαλύτερο χώρο και έχει ένα παραπάνω βαθμό δυσκολίας να του επιβληθείς. Τα μικρά είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμα.

Σημαντικό : Μη βιαστείς σαν εμένα. Παίρνεις ένα ζωάκι που θα συνδεθείς μαζί του ψυχικά και θα είστε παρέα για 15 και πλέον χρόνια. Ρώτα τον εκτροφέα, γκούγκλισε τη ράτσα που θα σου προτείνει, μπες σε ομάδα στο fb και ρώτα και εκεί και μετά αποφάσισε τι θα πάρεις.  

Κατά τα άλλα χρειάζεται υπομονή γιατί είναι δύσκολα ζωάκια οι παπαγάλοι. Δεν είναι σκύλος να σου κάνει χαρούλες συνέχεια. Τον δικό μου όταν είμαι σπίτι τον έχω συνέχεια ελεύθερο και όταν φεύγω πάει στο κλουβί. Στην αρχή θα σε δαγκώνει γιατί δεν σε ξέρει, αλλά μη φοβηθείς γιατί αν τον παρατήσεις στο κλουβί, θα έχεις ένα καναρίνι που θα κράζει. Πήγαινε εσύ στο πουλί και μην περιμένεις να έρθει αυτό σε εσένα. Θα αργήσει. Ο δικός μου βρήκε δύο σημεία που του αρέσει να κάθεται, καθαρίζω τις κουτσουλιές του μόνο εκεί οπότε δεν με ταλαιπωρεί.

Άλλα θέματα όπως το μπάνιο, το ζευγάρωμα, αν θα το εκπαιδεύσεις, δεν είναι για αρχή. Όταν πεις στον κύκλο σου ότι πήρες παπαγάλο, η πρώτη ερώτηση των άσχετων είναι «μιλάει»; Για μένα αυτό δεν είναι και τόσο καλό. Το να επαναλαμβάνει λέξεις ή να έρχεται ο καθένας και να του λέει βρισιές για να τις απαγγείλει ο παπαγάλος  και αυτό να θεωρείται καταπληκτικός χαβαλές, τελικά είναι σκέτη αηδία. Καλό είναι να μη μιλάει γιατί στην αρχή έχει πλάκα αλλά επί της ουσίας είναι μια στείρα αναπαραγωγή. Βέβαια, περί ορέξεως κολοκυθοσπανακόπιτα. 

Το νου σου: Οι παπαγάλοι είναι μεγάλοι δραπέτες. Πρέπει στις μπαλκονόπορτες σου να έχεις σίτα οπωσδήποτε. Αν δεν έχεις και θέλεις παιχνίδια με τον παπαγάλο, τότε οι μπαλκονόπορτες και τα παράθυρα πρέπει να είναι όπως το τέρμα του Νικοπολίδη στο Euro 2004. Ερμητικά κλειστό.

Προσοχή : Το σημείο που θα βάλεις το κλουβί πρέπει να είναι τουλάχιστον 60 πόντους πάνω από το έδαφος. Πάνω σε τραπεζάκι δηλαδή ή σε κάποιο ερμάριο. Ο λόγος είναι πως αν βάλεις  το κλουβί στο έδαφος, ο παπαγάλος θα σε βλέπει θεόρατο και θα είναι μονίμως τρομοκρατημένος. Οπότε πρέπει να μην έχετε μεγάλη υψομετρική διαφορά όταν θα είναι στο κλουβί του. Αυτό είναι και από τη φύση του καθώς ως εν δυνάμει θηράματα έχουν μάθει να κάθονται ψηλά γιατί στο έδαφος είναι εύκολος στόχος. Επίσης πρέπει να εφάπτεται η μια του πλευρά στον τοίχο γιατί έτσι αισθάνεται ασφάλεια. Άρα μια αναξιοποίητη γωνία είναι ότι καλύτερο. Την ημέρα τοποθέτησε τον μέσα από τη  μπαλκονόπορτα γιατί τους αρέσει να χαζεύουν. Μην το έχεις το ζωντανό 24/7 στο ημίφως ενός διαδρόμου ή μιας εσοχής γιατί θα το διαλύσεις ψυχολογικά. Το βράδυ πρέπει να είναι σε δωμάτιο απολύτως σκοτεινό ( άρα όχι στο δικό σου με την τηλεόραση και το φως ) και το πολύ στις 10 το βράδυ το βάζεις για να κοιμηθεί. Το σαλόνι είναι μια καλή ιδέα αρκεί να μην είναι κέντρο διερχομένων. Χρειάζεται δηλαδή 10-12 ώρες ύπνο ημερησίως. Στο μικρό κλουβί μπορείς επίσης να τον βγάζεις στο μπαλκόνι γιατί με τον ήλιο παράγει την πολύτιμη βιταμίνη D όπως και ο άνθρωπος. Αν έχει ζέστη, βγάλε τον αλλά για 5 λεπτά. Κάθε μέρα πρέπει στο κουπάκι να του αλλάζεις το νερό. Από τροπικά κλίματα έρχονται οπότε στη ζέστη μην τον φοβάσαι. Με το κρύο έχουμε ένα θέμα αλλά στην Ελλάδα δεν είμαστε Βλαδιβοστοκ. Δεν πρέπει να πατάει στις κουτσουλιές του και να μένουν στα πόδια ακαθαρσίες γιατί πιάνει μύκητες και είναι πηγή ασθενειών για το παπαγαλάκι. Όχι δεν χρειάζονται φάρμακα, ούτε ειδικά μαντηλάκια, ούτε κάτι τραγικό. Βρυσούλα, χλιαρό νερό,  πλύσιμο ποδιών, σκούπισμα και είσαι μια χαρά.

Για αρχή καλά είσαι. Με την τριβή, την εμπειρία, την έρευνα και τις ερωτήσεις, θα μάθεις περισσότερα. Προσωπικά, πέραν τι μου είπαν, διάβασα και ότι έχει γραφεί στον ελληνικό ιστό για παπαγάλους. Με τα φόρουμ δεν βγάζεις άκρη γιατί με τις ερωταπαντήσεις που ο καθένας γράφει ότι του ρχεται, πιο πολύ ζαλίζεσαι παρά κατατοπίζεσαι.

Με το ανωτέρω κείμενο, πιστεύω πως για αρχάριος είσαι φουλ εξοπλισμένος. Αν διάβασες μέχρι εδώ, αφού σε συγχαρώ, σου έχω και bonus, φωτογραφίες από το δικό μου παιδάκι.