ΝΥΧΤΕΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ

Κάποτε διάβασα τη ραδιοφωνική φάρσα που είχε κάνει ο Ορσον Γουέλς το 1936 ως ραδιοφωνικός παραγωγός όταν είχε βγάλει τρομοκρατημένο τον κόσμο στο δρόμο γιατί μετέδωσε πως εξωγήινοι από τον Αρη επιτίθεντο στη γη και το κράτησα στο ομιχλώδες του μυαλού μου…

Ο ιστορικός του μέλλοντος μπορεί να κάνει βαθυστόχαστες αναλύσεις για το πόσο έχει αλλάξει την ψυχή και το μυαλό μας το κοινωνικό δίκτυο και η πολύωρη ενασχόληση μας με αυτό. 

Λόγω των δραστηριοτήτων μου είτε στο παρόν blog, είτε στο ραδιόφωνο είτε ως DJ, έχω παρουσία και στα 4 κύρια κοινωνικά δίκτυα του καιρού μας με τετραψήφιο αριθμό «φίλων», κύκλων, φολοουερς και φανς, όπως θέλεις πες το, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί. 

Διαθέτω facebook profile, facebook fan page, twitter και google plus και αναρωτιόμουν, τα μηνύματα που εκπέμπω σε πόσα μάτια άραγε φτάνουν;  Καλή η συλλογή διάφορων προφίλ αλλά ήθελα να γνωρίζω και ποιοτικά, πόσοι βλέπουν κάτι που γράφω. 

Η μέχρι στιγμής εμπειρία μου από τα DJ events ( αλλά και από σχετικές συζητήσεις με φίλους που έχουν εξίσου τετραψήφιο αριθμό φίλων )  μου έδειξε πως το να αράζει κάποιος στην οθόνη του και να γράφει ότι να ναι, ή να πατάει άκριτα like – fav - +1, όπου να ναι, δεν έχει καμία σχέση με το που αποφασίζει να πάει και ότι τα like που συγκεντρώνεις δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική παρουσία. Ψεύτικος virtual κόσμος, κοινωνικά επαναστατημένος – τίποτα παραπάνω από μια εκτόνωση και καθόλου δράση – που πατάει το κουμπάκι με το «θα πάω» και πηγαίνει όσο πήγε και ο άνθρωπος ως αστροναύτης στον Κένταυρο 8. 

Σκέφτηκα λοιπόν να το κάνω πιο εύκολο. Να πατήσει κάποιος like, χωρίς δεύτερη σκέψη. Όποιος το δεί, να «πετάξει» ένα like, χωρίς να έχει να χάσει κάτι, ώστε να μετρήσω ποια είναι η πραγματική αλληλεπίδραση των δικτύων.

Το δέλεαρ ήταν απλό. Ότι στη ραδιοφωνική μου εκπομπή θα έκανα μια κλήρωση για δυο iphone 5 ( στο ένα ίσως να μην συγκινούσε αρκετούς, δεύτερη ευκαιρία όλοι θέλουν και τα τρία μου φάνηκαν πολλά για να γίνουν πιστευτά ) και το μόνο που είχε να κάνει αυτός που θα έβλεπε το συγκεκριμένο μήνυμα θα ήταν να πατήσει like, fav και +1, αναλόγως το δίκτυο, ώστε να μπει στην κλήρωση. 

Του κερατά δηλαδή, όποιος έβλεπε αυτό το μήνυμα, ένα ρημάδι like δεν θα το έβαζε;

Διάλεξα, την Κυριακή το βράδι που λίγο ως πολύ οι περισσότεροι είναι στα σπίτια τους και πίσω από την οθόνη. Θα μου πεις βέβαια, «ναι, αλλά μπορεί αρκετοί να ήταν έξω, να  έβλεπαν τηλεόραση, να έκαναν μπάνιο». Το ξέρω. Ήθελα να μετρήσω μια μέρα. Μια τυχαία μέρα. Όχι μια ολόκληρη εκστρατεία.

Επίτηδες περίμενα μέχρι και τη Δευτέρα το βράδι ώστε να συγκεντρώσω συνολικά τα  στοιχεία και να προσμετρήσω όσους το είδαν αργότερα και την επόμενη για να κάνω την  «κλήρωση» στην εκπομπή.

Το μακράν χειρότερο δίκτυο σε ότι αφορά την αλληλεπίδραση είναι το google plus. Εκεί είναι το βασίλειο των απανταχού μπλόγκερς και ο καθένας εκπέμπει χωρίς να επικοινωνεί.  Η ανταπόκριση που είχε το μήνυμα μου, άγγιξε το …1% !

Στο δε twitter, τα πράγματα ήταν ελάχιστα καλύτερα. 3% σε όλο το δίκτυο. Αν δηλαδή έχεις  100 ανθρώπους στο δίκτυο σου θα το δουν οι 3.

Ο βασιλιάς των δικτύων είναι αναμφισβήτητα το facebook και ο βασιλιάς της διάδοσης.  Το ποσοστό όμως δεν είναι δα τρομακτικό. Το 15% ( μέσος όρος του προφίλ και του fan  page ) των ανθρώπων που έχεις στο δίκτυο σου, θα δούν αυτό που έχεις γράψει. Οπότε για  να είσαι σίγουρος ότι θα το δουν οι μισοί θα πρέπει να γράφεις το ίδιο μήνυμα για τουλάχιστον 3 μέρες και δύο φορές τη μέρα μη σου πω. Για τους μισούς.

Επειδή πολλοί αυτοπαραμυθιάστηκαν και πίστεψαν – ειδικά οι wannabe celebs ότι στα δίκτυα είναι «εγώ και το κοινό μου» η αλήθεια είναι πως αυτό που γράφεις αφορά λίγους  και αν χρειάζεσαι μια δράση αφορά πολύ λιγότερους.

Βέβαια θα είχε ενδιαφέρον αν το ίδιο το έκανε ένα από τα εκατοντάδες γυναικεία προφίλ που  έχει μοστράρει φωτογραφίες που δεν αφήνουν σχεδόν τίποτα στη φαντασία και έχει δυο και τρία προφίλ με χιλιάδες λιγουροθαυμαστές.

Ξέρω τι σκέφτεσαι: «Ασε μας ύποπτε, ακροατές ήθελες και επινόησες αυτή τη φάρσα». Στην εκπομπή μου που είναι από τις 22.00 μέχρι τα μεσάνυχτα, την αποκάλυψη την έκανα στην πρώτη μισή ώρα ώστε να «αποδεσμευθούν» όσοι συντονίστηκαν για την «κλήρωση». Εξάλλου αντε και μια φορά πες ότι συντονίστηκαν μερικοί άνθρωποι παραπάνω αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα

συντονιστούν και την επόμενη και τη μεθεπόμενη.

Πάντως το ευτράπελο της υπόθεσης ήταν και μερικές συμπεριφορές που μου χάρισαν τον γέλωτα. Άνθρωπος που έχουμε επαγγελματική σχέση με πήρε στο τηλέφωνο στις 10 το βράδι για να απαιτήσει να τον κληρώσω – Η Ελλαδάρα που ποτέ δεν πεθαίνει. Μερικοί φίλοι που ποτέ δεν μου είχαν γράψει το παραμικρό, έσπευσαν να δηλώσουν παρουσία και με σχόλιο μάλιστα. Άτομα που δεν πάτησαν like, αλλά μου έστειλαν προσωπικά μηνύματα για να έχουν «προβάδισμα» στην κλήρωση. Η σύζυγος ενός φίλου μου με έκανε add friend μόνο και μόνο για να πατήσει like στο συγκεκριμένο μήνυμα. Κάποιοι που διαφωνώντας με τις απόψεις που εκφράζω και με είχαν σβήσει από το δίκτυο τους αλλά μάλλον κατά λάθος είχαν ξεμείνει στο fan page, έσπευσαν να δηλώσουν συμμετοχή. Μετά την εκπομπή βέβαια, υπήρξαν και οι συνήθεις αετοί που «είχαν καταλάβει ότι επρόκειτο περί φάρσας».

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως είτε έχεις 1.000 άτομα στο google plus. Είτε ανήκεις στο  λεγόμενο «βαθύ τουίτερ» ( έτσι λέγεται όποιος έχει πάνω από 1.000 followers ).  Είτε έχεις πάνω από  1.500 ηλεκτρονικούς φίλους στο facebook, αυτό που  γράφεις αφορά το 1%, το 3% και το  15% αντίστοιχα.

Αλληλεπίδραση της πλάκας.