ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΧΑΡΒΑΡΝΤ, ΟΞΦΟΡΔΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

Είσαι μοναχοπαίδι και ζεις στο εξωτερικό. Οι γονείς σου μένουν στην Ελλάδα.

Μια μέρα χτυπάει το τηλέφωνο σου και σου λένε ότι ο πατέρας σου έπαθε έμφραγμα και επιστρέφεις εσπευσμένα στην Ελλάδα. Μετά την κηδεία κάνεις μια βόλτα από τον συμβολαιογράφο και στην αρχή χαίρεσαι καθώς είσαι ο μοναδικός κληρονόμος 3 ακινήτων. 

Η κύρια κατοικία που ζει η μητέρα σου είναι κάτι σαν τρώγλη. Μπάζει από παντού, τα νερά της βροχής κάνουν το δάπεδο πισίνα, οι κατσαρίδες έχουν ολόκληρη βιομηχανία αναπαραγωγής και η εξώπορτα ανοίγει με ένα φύσημα. 

Τα άλλα δυο ακίνητα είναι αχούρια. Μισογκρεμισμένοι τοίχοι, λάσπες, αράχνες, σκουλήκια και ποντίκια. 

Σε μια κρίση αυτογνωσίας λυπάσαι πάρα πολύ που δεν βοήθησες τους γονείς σου. Δεν ήξερες αλλά και δεν ενδιαφέρθηκες να μάθεις. Κάποτε, κάποιος, κάτι σου είπε, αλλά το προσπέρασες γιατί πίστεψες ότι είναι κακεντρέχεια και συκοφαντία. 

Παίρνεις ένα δάνειο για να επισκευάσεις την κύρια κατοικία. Βλέπεις ότι δεν σου φτάνει καθώς χρειάζονται ριζικές αλλαγές αλλά για τη μητέρα σου είναι, κομμάτια να γίνει, παίρνεις και άλλο. Επειδή μια φορά φτιάχνεις σπίτι και επειδή έπεσες σε μάστορα λαμόγιο και χρειάζονται μερικά πράγματα ακόμα, δανείζεσαι εκ νέου. 

Το χρέος σε πνίγει. 

Αποφασίζεις να πουλήσεις τα άλλα δυο ακίνητα. Ούτε μπορείς να τα επισκευάσεις, ούτε μπορείς πάλι να δανειστείς και αν μείνουν ως έχουν θα σε σκίσει η εφορία καθότι είσαι ο ιδιοκτήτης. Σκέφτεσαι πως αν πουλήσεις τα δυο ακίνητα θα μπορέσεις να ξεχρεώσεις τα δάνεια για το πρώτο σπίτι. 

….Με έναν τρύγο 4 ζμπαρόνια. 

Και η μητέρα σου θα ζει σαν άνθρωπος, και εσύ θα ξεχρεώσεις, και στο μέλλον θα σου μείνει ένα σπίτι της προκοπής, και δεν θα έχεις στην κατοχή σου άχρηστα κτίρια που σε επιβαρύνουν οικονομικά. 

Η μητέρα σου στέκεται εμπόδιο. Δεν θέλει να ξεπουλήσεις την πατρική περιουσία επ’ουδενί. Δεν είναι δυνατόν σου λέει, να πουλήσεις τους κόπους τόσων ετών γιατί ο πατέρας σου μάτωσε για να τα αγοράσει και εσύ να τα ξεπουλήσεις. 

Προσπαθείς να της εξηγήσεις πως εφόσον είναι αχούρια, δεν μπορείς να τα πουλήσεις ακριβά γιατί κανένας δεν είναι κορόιδο να αγοράσει ένα κακό προϊόν σε υψηλή τιμή. Προσπαθείς να την πείσεις πως εφόσον σας πιέζουν τα δάνεια, δεν μπορείς να περιμένεις μπας και πιάσεις κάπως στο μέλλον την καλή, ώστε να τα ανακαινίσεις και είτε να τα διατηρήσεις είτε να τα πουλήσεις σε καλύτερη τιμή. Μια και βιάζεσαι για τα χρήματα, αν περιμένεις, στο μέλλον θα πουλήσεις ακόμα πιο φτηνά καθώς οταν μαθευτεί οτι έχεις πρόβλημα, ο αγοραστής θα προσπαθήσει να σου τα πάρει κατα το δυνατόν φθηνότερα. Τονίζεις πως αυτός που έχει ανάγκη, δεν μπορεί να είναι ισχυρός διαπραγματευτής ούτε μεγαλοακτήμων.

Δεν το καταλαβαίνει. Δεν θέλει. 

Θυμώνεις και της αντιτείνεις πως αφού δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, δεν έπρεπε να ξανοιχτούν σε αγορές ακινήτων εφόσον δεν είχαν το κεφάλαιο για τα συντηρήσουν επαρκώς. Αντι να προσπαθήσουν να κάνουν σαθρές επενδύσεις θα μπορούσαν να έχουν ένα σπίτι και καλό αντί για τρία, άχρηστα και επικίνδυνα. 

Τίποτα αυτή. Όχι στο ξεπούλημα της περιουσίας. 

Αδιέξοδο. 

Πεθαίνετε και οι δύο. 

Εσύ από εγκεφαλικό και αυτή γιατί μια μολυσμένη κατσαρίδα έπεσε στην κατσαρόλα. 

Τους ευνόητους παραλληλισμούς μπορείς να τους κάνεις μόνος σου.