ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Οι οπαδοι στην προσπαθεια τους να προσεγγιζουν το ποδοσφαιρο σφαιρικα, σχεδον παραγοντικα, πεφτουν σε μια σημαντικη παγιδα.

Κανουν παραλληλισμους με τον κοσμο των επιχειρησεων.

Διαφωνω καθετα οριζοντια και διαγωνια με την αντιπαραβολη εταιρειων και ποδοσφαιρικων ανωνυμων εταιρειων. Στο σημειο που θεωρω οτι μοιαζουν ειναι στο ονομα και στο λογιστηριο

Στο ποδοσφαιρο εχουμε:

1. προβολη απο τα ΜΜΕ - δοξα - αναγνωρισιμοτητα

2. ΟΠΑΔΟΥΣ

3. παχυλες αμοιβες

4. παραδοσεις - ιστορια - συμβολισμους για τους παραπανω λογους δεν τιθεται καμια συγκριση κατα τη γνωμη μου

1α. οταν ο εργαζομενος πληρωνεται με 700 εβρα το μηνα και απο αυτα πρεπει να ανταποκριθει σε βιοποριστικες αναγκες, αν μεινει απληρωτος για 2-3 μηνες αντιμετωπιζει ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

1β. οταν ο ποδοσφαιριστης παιρνει 7000 εβρα το μηνα ( φυσικα και αναφερομαι σε μεγαλες ομαδες που απασχολουν το 99% της φιλαθλης κοινης γνωμης και όχι για ιστορικους συλλογους των κατω δραγκαλων) και 5 μηνες απληρωτος να μεινει, το πολυ πολυ να περιορισει χλιδατα εξοδα

2α. οταν ο εργαζομενος φυγει απο μια εταιρεια και παει σε μια αλλη δεν εγινε τιποτα.

2β. οταν ο ποδοσφαιριστης παει σε ανταγωνιστικη ομαδα προκαλει

3α. ο εργαζομενος επηρεαζει ενα πολυ στενο κυκλο ανθρωπων. Συναδελφοι-φιλοι-οικογενεια. Αντε να ειναι 40-50 ατομα.

3β. ο ποδοσφαιριστης γινεται ινδαλμα, προτυπο, αντικειμενο λατρειας και μισους για τις μαζες

4α. ενα μπλουζακι με τη σταμπα μιας εταιρειας, στον εργαζομενο μπορει να φερει αμηχανια

4β. η φανελα μιας ομαδας για μια σημαντικη μεριδα κοσμου ειναι συμβολο καταξιωσης, εμβλημα περηφανιας, εν ολιγοις ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

5α. ο εργαζομενος απλως εργαζεται και βγαζει τα προς το ζην

5β. ο ποδοσφαιριστης αμοιβεται ως ενεργο μελος μιας βιομηχανιας θεαματος που επιδρα σε μαζες, ως ενα κοινωνικο φαινομενο που ειναι το ποδοσφαιρο

6α. ο εργαζομενος εκφραζει τον εαυτο του και πιθανως μερικους συναδελφους του

6β. ο ποδοσφαιριστης εκφραζει πολλους, γυρω του κινουνται παραλληλοι θεσμοι και ταυτιζονται ανθρωποι και ενσαρκωνονται ιδεες.

7α. οταν ο εργαζομενος απολυεται ή παραιτειται, ο ντορος ειναι ελαχιστος και επιδρα μονο στον δικο του περιγυρο

7β. οταν ο ποδοσφαιριστης απολυεται ή παραιτειται μπορει στην ομαδα του να επιφερει κλυδωνισμους

8α. ο εργαζομενος υπηρετει μια συγκεκριμενη οικονομικη πολιτικη που οριζει η εταιρεια

8β. ο ποδοσφαριστης ειναι σε ενα συστημα στο οποιο βρισκουν καταφυγιο και καλλιεργουνται πολιτικες σκοπιμοτητες, κοινωνικες αλλαγες και ακραια στοιχεια

9α. τα συναισθηματα που εχει ενας εργαζομενος υστερα απο μια καλη συμφωνια ή μια επαγγελματικη αποτυχια δεν εχουν καμια σχεση με

9β τα συναισθηματα των οπαδων του ολυμπιακου μετα το 3-0 επι του παο και μετα το 7-0 απο τη γιουβε

Εμεις οι κοινοι θνητοι - εργαζομενοι

10α. απο την εργασια παιρνουμε και δινουμε

10β. στο ποδοσφαιρο μονο δινουμε. Σε χωρες που καλλιεργουν το ποδοσφαιρο ερασιτεχνικα ( δανιες, σουηδιες νορβηγιες κλπ) δεν υπαρχει καν τετοιο θεμα σε "θερμες" χωρες το ποδοσφαιρο ειναι κατι πολυ ανωτερο απο τις εταιρειες

( Ελλαδα ) σε χωρες που εχουν πολιτες εργασιορομποτ ( αγγλια - γερμανια ) το ποδοσφαιρο ειναι καθαρα ψυχαγωγια. σπορ και θεαμα.

ποια σχεση λοιπον εχει το ενα με το αλλο ? ενδελεχες ψαξιμο μπορει να βρει ομοιοτητες αλλα πιστευω πως είναι οι εξαιρεσεις του κανονα.

Ή κατά το κοινως λεγομενον άλλο το σκακι και άλλο το ουισκακι…