ΕΤΑΙΡΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ...

Το γραψε ενας φιλος, μου αρεσε και το αναδημοσιευω:

Σε ένα meeting πωλήσεων που έγινε σήμερα στην εταιρεία που δουλεύω, ο εισηγητής ανέφερε -δήθεν τυχαία- για μια μεγάλη επιχείρηση στην Αγγλία (είναι συνήθειο του συγκεκριμένου κυρίου να προστατεύει το απόρρητο των πηγών του, οπότε δεν μάθαμε ποια είναι η εταιρεία αυτή) η διοίκηση αποφάσισε πως ο χρόνος που χρησιμοποιούν οι υπάλληλοι για να πάνε τουαλέτα θα αφαιρείται από τον εργάσιμο χρόνο τους. Συνέχισε ο κύριος αυτός να μας διαβεβαιώσει πως αν ο κάθε υπάλληλος ξοδεύει 10 λεπτά την ημέρα για κατούρημα, με 1000 υπαλλήλους αυτό μας κάνει 10000 λεπτά εργασίας κάθε μέρα που πάνε χαμένα.

Είμαι σίγουρος πως σκοπός του δεν ήταν να μας προετοιμάσει για παρόμοιες τεχνικές management και σε εμάς, αλλά απλά για να μας περάσει το "πόσο τυχεροί είμαστε που δουλεύουμε σε μια εταιρεία με τόσο χαλαρό κλίμα εργασίας", όπου και επιτρέπεται το κατούρημα. Επειδή όμως δεν μου αρέσει να με προκαλούνε και εγώ να κάνω τον μαλάκα, τον διαβεβαίωσα κι εγώ για τα ακόλουθα:

1. Πως αν ήμουν ο γενικός διευθυντής αυτής της εταιρείας θα απέλυα άμεσα τον manager που είχε αυτή την ιδέα, γιατί δεν αξίζει να πληρώνεις κάποιον ένα κάρο λεφτά (όπως φαντάζομαι πως ο ευφυέστατος αυτός manager θα έπαιρνε) όταν η καλύτερη πρόταση που μπορεί να σκεφτεί για να βελτιώσει την εταιρεία είναι να κόψει από τους υπαλλήλους το κατούρημα! Τα χρήματα που θα εξοικονομούσε η εταιρεία γλιτώνοντας τον μισθό του θα ήταν πιθανότατα περισσότερα από τα "λειτουργικά έξοδα ούρησης"!
2. Θεωρώ γενικότερα αναποτελεσματική, υπεροπτική και κοινώς ηλίθια οποιαδήποτε τακτική διοίκησης αντιμετωπίζει τον υπάλληλο ως εχθρό. Όλοι οι γκουρού του management κυρήττουν το ομαδικό πνεύμα και πως πρέπει πάση προσπάθεια ο εργαζόμενος να θεωρεί την επιτυχία της εταιρείας και δική του επιτυχία. Έτσι ο εργαζόμενος θα δουλεύει πιο αποδοτικά και πιθανώς θα υπερβεί εαυτόν σε κάποιες δύσκολες καταστάσεις για να δώσει τη λύση. Αντιθέτως, εκείνος που δεν του επιτρέπουν να κατουράει θα πει "δεν είναι δική μου ευθύνη" και τελειώσει εκεί το ζήτημα.
3. Υπάρχουν εκατομύρια τρόποι αν το θελήσει κανείς να λουφάρει εν ώρα εργασίας. Αυτό ισχύει σε 10-πλάσιο βαθμό για έναν εξωτερικό πωλητή, που του αρκεί να πει "κόλλησα 1 ώρα στην Κηφισίας" και να πάει για καφέ.
4. Τέλος, θα μπορούσε κάποιος που νιώθει πως ο εργοδότης του τον θεωρεί εχθρό και δεν τον σέβεται πάρα πολύ εύκολα να εξαντλήσει τις 18 ημέρες αναρρωτικής αδείας ετησίως, κάτι που σίγουρα θα υπερβαίνει κατά πολύ τα 10 λεπτά ημερησίως που η εταιρεία κέρδισε γιατί ο εργαζόμενος δεν κατούρησε.
5. Παρά όλα τα παραπάνω, εγώ σε ένδειξη αυτοθυσίας είμαι πρόθυμος να φεύγω 10 λεπτά αργότερα από το γραφείο κάθε μέρα, με μία όμως προϋπόθεση: να πληρώνομαι με αγγλικό μισθό, και όχι με ελληνικό.

http://azimout.blogspot.com/2006/10/blog-post.html