ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Οι οπαδοι στην προσπαθεια τους να προσεγγιζουν το ποδοσφαιρο σφαιρικα, σχεδον παραγοντικα, πεφτουν σε μια σημαντικη παγιδα.

Κανουν παραλληλισμους με τον κοσμο των επιχειρησεων.

Διαφωνω καθετα οριζοντια και διαγωνια με την αντιπαραβολη εταιρειων και ποδοσφαιρικων ανωνυμων εταιρειων. Στο σημειο που θεωρω οτι μοιαζουν ειναι στο ονομα και στο λογιστηριο

Στο ποδοσφαιρο εχουμε:

1. προβολη απο τα ΜΜΕ - δοξα - αναγνωρισιμοτητα

2. ΟΠΑΔΟΥΣ

3. παχυλες αμοιβες

4. παραδοσεις - ιστορια - συμβολισμους για τους παραπανω λογους δεν τιθεται καμια συγκριση κατα τη γνωμη μου

1α. οταν ο εργαζομενος πληρωνεται με 700 εβρα το μηνα και απο αυτα πρεπει να ανταποκριθει σε βιοποριστικες αναγκες, αν μεινει απληρωτος για 2-3 μηνες αντιμετωπιζει ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

1β. οταν ο ποδοσφαιριστης παιρνει 7000 εβρα το μηνα ( φυσικα και αναφερομαι σε μεγαλες ομαδες που απασχολουν το 99% της φιλαθλης κοινης γνωμης και όχι για ιστορικους συλλογους των κατω δραγκαλων) και 5 μηνες απληρωτος να μεινει, το πολυ πολυ να περιορισει χλιδατα εξοδα

2α. οταν ο εργαζομενος φυγει απο μια εταιρεια και παει σε μια αλλη δεν εγινε τιποτα.

2β. οταν ο ποδοσφαιριστης παει σε ανταγωνιστικη ομαδα προκαλει

3α. ο εργαζομενος επηρεαζει ενα πολυ στενο κυκλο ανθρωπων. Συναδελφοι-φιλοι-οικογενεια. Αντε να ειναι 40-50 ατομα.

3β. ο ποδοσφαιριστης γινεται ινδαλμα, προτυπο, αντικειμενο λατρειας και μισους για τις μαζες

4α. ενα μπλουζακι με τη σταμπα μιας εταιρειας, στον εργαζομενο μπορει να φερει αμηχανια

4β. η φανελα μιας ομαδας για μια σημαντικη μεριδα κοσμου ειναι συμβολο καταξιωσης, εμβλημα περηφανιας, εν ολιγοις ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

5α. ο εργαζομενος απλως εργαζεται και βγαζει τα προς το ζην

5β. ο ποδοσφαιριστης αμοιβεται ως ενεργο μελος μιας βιομηχανιας θεαματος που επιδρα σε μαζες, ως ενα κοινωνικο φαινομενο που ειναι το ποδοσφαιρο

6α. ο εργαζομενος εκφραζει τον εαυτο του και πιθανως μερικους συναδελφους του

6β. ο ποδοσφαιριστης εκφραζει πολλους, γυρω του κινουνται παραλληλοι θεσμοι και ταυτιζονται ανθρωποι και ενσαρκωνονται ιδεες.

7α. οταν ο εργαζομενος απολυεται ή παραιτειται, ο ντορος ειναι ελαχιστος και επιδρα μονο στον δικο του περιγυρο

7β. οταν ο ποδοσφαιριστης απολυεται ή παραιτειται μπορει στην ομαδα του να επιφερει κλυδωνισμους

8α. ο εργαζομενος υπηρετει μια συγκεκριμενη οικονομικη πολιτικη που οριζει η εταιρεια

8β. ο ποδοσφαριστης ειναι σε ενα συστημα στο οποιο βρισκουν καταφυγιο και καλλιεργουνται πολιτικες σκοπιμοτητες, κοινωνικες αλλαγες και ακραια στοιχεια

9α. τα συναισθηματα που εχει ενας εργαζομενος υστερα απο μια καλη συμφωνια ή μια επαγγελματικη αποτυχια δεν εχουν καμια σχεση με

9β τα συναισθηματα των οπαδων του ολυμπιακου μετα το 3-0 επι του παο και μετα το 7-0 απο τη γιουβε

Εμεις οι κοινοι θνητοι - εργαζομενοι

10α. απο την εργασια παιρνουμε και δινουμε

10β. στο ποδοσφαιρο μονο δινουμε. Σε χωρες που καλλιεργουν το ποδοσφαιρο ερασιτεχνικα ( δανιες, σουηδιες νορβηγιες κλπ) δεν υπαρχει καν τετοιο θεμα σε "θερμες" χωρες το ποδοσφαιρο ειναι κατι πολυ ανωτερο απο τις εταιρειες

( Ελλαδα ) σε χωρες που εχουν πολιτες εργασιορομποτ ( αγγλια - γερμανια ) το ποδοσφαιρο ειναι καθαρα ψυχαγωγια. σπορ και θεαμα.

ποια σχεση λοιπον εχει το ενα με το αλλο ? ενδελεχες ψαξιμο μπορει να βρει ομοιοτητες αλλα πιστευω πως είναι οι εξαιρεσεις του κανονα.

Ή κατά το κοινως λεγομενον άλλο το σκακι και άλλο το ουισκακι…

ΘΑΜΜΕΝΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ...

Ειναι μεγαλο μειον για τη χωρα μας και στο μπασκετ και στο ποδοσφαιρο ειναι οτι δεν συντηρουν τους θρυλους τους.

Δεν υπαρχει ενας σοβαρος φορεας να αρχειοθετησει, ταξινομησει, επεξεργαστει και παραγει οπτικο - ακουστικο υλικο με τους ασους του παρελθοντος. Οταν θες να εχεις πελατες νεους και παλαιους ωστε να συντηρεις κοινο πρεπει να προβαλλεις τα επιτευγματα και τα κατορθωματα των παλαιων για τη διατηρηση της μνημης.

Το παραδειγμα μου ειναι αφιερωματα οπως του ΝΒΑ, της μαντσεστερ γιουναϊτεντ και στη χωρα μας η μονη ομαδα που κινειται σε αυτη την κατευθυνση αλλα δεν ειμαι σιγουρος για το οργανωμενο της προσπαθειας ειναι ο Ολυμπιακος.

Οι αλλοι ειτε βγαζουν dvd για τη διαιτησια ή ειναι ανυπαρκτοι. Μονο αποσπασματικες ντουφεκιες. Λιγο ο Χατζηγεωργιου με τις σπορ ιστοριες, λιγο οι ψηφιακοι πολυμορφικοι δισκοι ( dvd στα ελληνικα ) με το αρχειο του καθενος που το πεταει συσκευασμενο σε μια εφημεριδα αλλα περαν τουτου ουδεν. Μια προσπαθεια εχουμε να επιδειξουμε ολη και ολη και αυτη ειναι τα 10 χρονια παρουσιας των ελληνικων ομαδων στο c.l.

Εν προκειμενω αναφερομενος στην ομαδα μου την ΑΕΚ, δεν εχει βραβευσει ονοματα θρυλους όπως τον κορυφαιο ελληνα αμυντικο ολων των εποχων που ακουει στο ονομα Στελιος Μανωλας ( ασχετα αν συμφωνει κανεις με τις αποψεις του ), τον καλυτερο τερματοφυλακα της δεκαετιας του 90 που ακουει στο ονομα Ηλιας Ατματζιδης, το καλυτερο αριστερο μπακ, Μιχαλης Κασαπης, τι να πει κανεις για τον Τονι, ο ανθρωπος που επαναπροσδιορισε τον ορο δεξι μπακ, Βασιλης Μπορμποκης, ο σπουδαιοτερος Κυπριος ποδοσφαιριστης που περασε ποτε απο την Ελλαδα και λεγεται Γιωργος Σαββιδης, και πλειστους αλλους που σε βαθος χρονου αποτελεσαν σημα κατατεθεν.

Ακομα και τις φανελες που ειχαμε πιστευω πως ολα τα σχεδια της basic ηταν πρωτοποριακα, μοναδικα και δεν τα εχω ξαναδει σε καμια ομαδα του κοσμου.

Κριμα που δεν ξαναβγηκαν εκτοτε. Και η τοτε φανελα ηταν φανταστικη οπως και αυτη που ο δικεφαλος "εξαπλωνοταν" σε ολη τη φανελα. Αυτη την ΑΕΚ αγαπησαμε, με αυτη μεγαλωσαμε ( αναφερομαι στον μ.ο. ηλικιας των περισσοτερων φιλαθλων που πανε στο γηπεδο ) και απο αυτη μαθαμε ποδοσφαιρο. Το πραγματικο ποδοσφαιρο και οχι την καρικατουρα που παρακολουθουμε τα τελευταια χρονια απο ολες τις ομαδες.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ 13

Ειχαμε μια κουβεντα χθες σε μια παρεα και μου εμεινε απωθημενο να το καταγραψω.

Προληπτικος δεν ημουν δεν προκειται να γινω.

Ισα ισα που όλα αυτά τα θεωρω αστειοτητες και τροποι εγκλωβισμου των ανθρωπων.

Ελεγε λοιπον ενας φιλος για την γρουσουζικη Παρασκευη και 13 και πως οποτε πεφτει αυτή η ημ/νια, κατι στραβο του συμβαινει κλπ. Του απαντησα πως προκειται περι αυθυποβολης.

- Μα είναι γρουσουζια! Αντετεινε

- ποιος το λεει ρε μαστορα;

- ολοι το λενε!

- ποιοι ολοι;

Και πανω που πηγε να μου αρχισει τα « ο Μπαμπης ο Σουγιας, ο πεταλουδας ο Νικος και ο Κωστας ο Γκοτζιλας» το ξανασκεφτηκε, δεν εκτεθηκε αλλα και δεν μπορεσε να μου δωσει μια πειστικη απαντηση.

Η συγκεκριμενη περιπτωση είναι από τις προπαγανδες που εχουν περασει σε ολους μας μεσω της τηλεορασης.
Η Παρασκευη και 13 δεν αφορα τους Ελληνες.

Την ιδια ημ/νια του 1307 όμως, σκοτωθηκαν 1500 ιπποτες των Ναϊτων

[ ΣΣ. Θρησκευτικο ταγμα με σημαντικη πολιτικη επιρροη ] που υποτιθεται πως κατειχαν το μυστικο της κρυψωνας της ιερης σινδονης και θεωρηθηκε αποφραδα ημερα για την Ευρωπη. Ο βασιλιας Φιλιππος της Γαλλιας πιστευε ότι οι Ναϊτες παρα ειχαν μεγαλη δυναμη και σε μια νυχτα τους εφαγε λαχανο.

Η ελληνικη παραδοση τη μερα που θεωρει γρουσουζικη είναι η Τριτη και 13 που επεσε η Πολη.

Προσωπικα παντως δεν εχω τυχερες και ατυχες μερες.

Σιγα μην επιρεαστω από ένα ιστορικο γεγονος για να μην κλεισω μια επαγγελματικη συμφωνια, να μην πηδηξω, να μην παω για μπαλα, να μη διασκεδασω και να μεινω αδρανης.

Τι λετε ρε…

ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ο μικρός Κωστάκης βλέπει το αυτοκίνητο του μπαμπά του να περνάει απ' το πάρκο της παιδικής χαράς και να πηγαίνει προς το δάσος. το ακολουθησε και ειδε τον μπαμπά ν' αγκαλιάζει τη θεία Καίτη και να τη φιλάει!!! Ξετρελαίνεται απ' τον ενθουσιασμό και τρέχει τρέχει τρέχει πάει στο σπίτι στη μαμά του:

"ΜΑΜΑΜΑΜΑΜΑΜΑ ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΚΑΙ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΚΑΙ Η ΘΕΙ..." Η μαμά του λέει να ηρεμήσει και να της πει την ιστορία "Ήμουν στο πάρκο και ο μπαμπάς και η θεία Καίτη πέρασαν με το αυτοκίνητο του μπαμπά Τους ακολούθησα και τους είδα στο δάσος.

Ο μπαμπάς έδινε στη θεία Καίτη ένα μεγάλο φιλί και μετά την βοήθησε να βγάλει τη φούστα της. Μετά η θεία Καίτη τον βοήθησε να βγάλει το παντελόνι του.

Μετά η θεία Καίτη ξάπλωσε στη θέση του συνοδηγού και ο μπαμπάς . . . " "Α, Κωστάκη", είπε η μαμά. "Αυτή είναι μια πολύ ωραία ιστορία. Να μας την πεις το βράδυ που θα είμαστε όλοι μαζί στο τραπέζι. Θέλω να δω το ύφος του μπαμπά όταν την ακούσει."

Το βράδυ στο τραπέζι η μαμά ζητάει απ' τον μικρό Κωστάκη να πει την ιστορία του. Ο μικρός αρχίζει να λέει. Περιγράφει το αυτοκίνητο στο δάσος, το ξεντύσιμο, το ξάπλωμα στη θέση του συνοδηγού και "και μετά ο μπαμπάς και η θεία Καίτη έκαναν το ίδιο πράγμα που έκανε η μαμά με το θείο Γιώργο τότε που ο μπαμπάς ήταν ταξίδι."

Ηθικόν δίδαγμα :

Μη διακόπτετε τους άλλους πριν τελειώσουν αυτό που έχουν να σας πουν!!!

Δυο φίλοι βάδιζαν στον ίδιο δρόμο, όταν ξαφνικά ξεπρόβαλε μπροστά τους μια αρκούδα. Ο ένας πρόλαβε και ανέβηκε σε ένα δέντρο και κρύφτηκε εκεί. Ο άλλος έπεσε καταγής κι έκανε τον πεθαμένο. Όταν πλησίασε η αρκούδα κι άρχισε να τον μυρίζει με τη μουσόυδα της, αυτός κρατούσε την αναπνοή του γιατί λένε ότι οι αρκούδες δεν αγγίζουν τους νεκρούς.

Πράγματι, το ζώο έφυγε, κι ύστερα ο άλλος κατέβηκε από τον δέντρο και τον ρώτησε τι του είπε η αρκούδα στο αυτί. Κι εκείνος του απάντησε: «Να μην ταξιδεύω από δω και μπρος με φίλους που με εγκαταλείπουν την ώρα του κινδύνου».

Ένα σπίτι ήταν γεμάτο ποντίκια. Το έμαθε αυτό ένας γάτος, έτρεξε εκεί και πιάνοντάς τα ένα-ένα, τα καταβρόχθιζε. Τα ποντίκια, που ολοένα λιγόστευαν, χώθηκαν σε τρύπες και ο γάτος, μη μπορώντας πια να τα πιάσει, σοφίστηκε ένα τέχνασμα για να τα κάνει να βγουν έξω. Ανέβηκε σ΄ έναν πάσσαλο και κρεμάστηκε από κει παριστάνοντας τον ψόφιο.

Τότε, ένα ποντίκι που έσκασε μύτη και τον είδε, του είπε: «Εσύ, ακόμα και φλοκάτη να γίνεις, εγώ πάλι δε σε πλησιάζω».

Κάποτε ο Ναστραδίν Χότζας αποφάσισε να πάει στον σουλτάνο για να εκφράσει τα παραπονά του για τη σκληρή καθημερινότητα της ζωής του.

Αφού, λοιπόν, έκανε έναν βαθύτατο τεμενά, ξεκίνησε:

-- Πολυχρονεμένε μου σουλτάνε, δεν πάει άλλο! Η γυναίκα μου, τα επτά παιδιά μου κι εγώ ζούμε σ' έναν οντά 2x3. Κοντεύουμε να σκάσουμε. Έχουμε κάνει αίτηση στην πολεοδομία για να τον επεκτείνουμε αλλά ακόμα να εγκριθεί. Κάτι πρέπει να γίνει!

-- Μπρε, μπας και δεν είναι μικρός ο οντάς; Μήπως να βγάλουμε κανένα απ' τα παιδιά έξω; -- Μα τι λες, πολυχρονεμένε μου; Τα παιδιά μου να βγάλω έξω;

-- Καλά... Για δοκίμασε να βάλεις μέσα τη γελάδα τότε.

-- Και θα είμαστε πιο άνετα με τη γελάδα μέσα στον οντά;

-- Βάλ' την εσύ μέσα και θα δεις. Τι να κάνει ο Χότζας; Μια και δυο πάει στο σπίτι, βάζει την αγελάδα μέσα αλλά τα πράγματα είναι τρις χειρότερα. Μετά από καμιά βδομάδα, εμφανίζεται και πάλι μπροστά στο σουλτάνο. Μετά τον καθιερωμένο τεμενά:

-- Πολυχρονεμένε μου σουλτάνε, έβαλα τη γελάδα μέσα στον οντά αλλά τα πράγματα είναι χειρότερα από πριν. Αφού σ' το 'πα... χρειαζόμαστε εκείνη την επέκταση.

-- Έτσι, ε; Καλά... Για δοκίμασε να βάλεις μέσα και το βόδι τώρα.

-- Μα τι λες τώρα πολυχρονεμένε μου; Και θα είμαστε πιο άνετα με το βόδι μέσα στον οντά;

-- Βάλ' το εσύ μέσα και θα δεις. Τι να κάνει ο Χότζας; Μια και δυο πάει στο σπίτι, βάζει και το βόδι μέσα αλλά τα πράγματα γίνονται τραγικά. Μετά από καμιά βδομάδα, εμφανίζεται και πάλι μπροστά στο σουλτάνο. Όπως πάντα, ρίχνει έναν ξεγυρισμένο τεμενά και:

-- Πολυχρονεμένε μου σουλτάνε, δε γίνεται τίποτε. Εκτός του ότι είμαστε πλέον ο ένας πάνω στον άλλον, γίνονται και ακατονόμαστα πράγματα μέσα στον οντά και μάλιστα μπροστά στα μάτια των παιδιών! Δε χωράμε, μουσουλμάνε μου, αφού σου το 'χω πει. Πρέπει να χτίσουμε εκείνη την επέκταση άμεσα.

-- Έτσι, ε; Καλά... Για δοκίμασε να βάλεις μέσα και το μουλάρι τώρα.

-- Μα τι λες τώρα πολυχρονεμένε μου; Και θα βελτιωθεί έτσι η κατάσταση;

-- Βάλ' το εσύ μέσα και θα δεις. Ε, να μην τα πολυλογούμε. Σε μια βδομάδα ο Χότζας ήταν και πάλι πίσω στο σουλτάνο. Κατάμαυρος, με σκισμένα ρούχα... ένα ερήπιο. Αφού σύρθηκε λίγο στο πάτωμα είπε:

-- Πολυχρονεμένε μου σουλτάνε, όπως βλέπεις, δεν πάει άλλο! Εκτός του ότι η γελάδα συνηθίζει πλέον να κοιμάται πάνω μου και το μουλάρι με κλωτσάει στην πρώτη ευκαιρία, χθες το βράδι μου 'ριξε κι ένα λούτσο το βόδι.

-- Τι μου λες, βρε παιδί μου. Σοβαρολογείς; Καλά! Για βγάλε τώρα τη γελάδα, το βόδι και το μουλάρι απ' τον οντά κι έλα μετά από μια βδομάδα να μου πεις αν έχει βελτιωθεί η κατάσταση. Καταχαρούμενος ο Χότζας τρέχει και βγάζει τα ζωντανά έξω. Μετά από μια βδομάδα, επιστρέφει και καταχαρούμενος αγκαλιάζει και φιλά το σουλτάνο.

-- Πολυχρονεμένε μου σουλτάνε, μας έσωσες! Πραγματικά τώρα είμαστε πάρα πολύ άνετα!

-- Είδες βρε που σου τα 'λεγα; Δεν ήταν ο οντάς μικρός. Εσείς ήσασταν πάρα πολλοί!

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ROUND 2

Αφου ειχαμε και εκει δευτερο γυρο ας κανω μερικα συμπληρωματικα σχολια:

Καταρχην για το 42%.

Συμφωνω απολυτως.

Δεν υπαρχει λογος να πηγαινουμε σε επαναληπτικους γυρους και ξαναμανα ψηφοφοριες, καμερες, εκλογικα περιπτερα, αφισες, αυτοκολλητα, επιστολες,

Ολο το μεγαλο παζαρι και τις «δημοκρατικες συμμαχιες», ηλιθεις εκδηλωσεις συγκεντρωσης των ψηφοφορων και το τηλεοπτικο παρτι που συνεπαγεται.

Στο κατω της γραφης μιλαμε για θεσμους και αξιωματα που φοροεισπραττουν, φτιαχνουν καμια πλατεια και βαζουν καποιον καδο απορριματων. Δεν χρειαζεται να τους τρωμε στη μαπα 2 συνεχομενες Κυριακες.

Ενας από τους πιο σημαντικους που υπαρχει αποστροφη στους πολιτικους ( ασχετα να τελικα αυτους ψηφιζουμε ειτε λογω συμφεροντος ειτε γιατι δεν υπαρχει τιποτα άλλο στον οριζοντα ) είναι η γλωσσα. Αδεια και πομφωδης.

Εν προκειμενω μου κανει τρομερη εντυπωση πως στις εκλογες ολοι νικανε.

Ολοι θριαμβευσαν και ολοι εκαναν σκονη τους αλλους.

Δεν το ρωταω, γιατι φυσικα και μας περνανε για ηλιθιους.

Το αποτελεσμα των δημοτικων εκλογων εχει 2 οψεις.

1. Η ΝΔ εχασε δυναμεις αλλα όχι πολλα πραγματα. Οπερ μεθερμηνευομενον ότι απολαμβανει ακομα της εμπιστοσυνης των ψηφοφορων. Το ΠΑΣΟΚ, ανεβηκε αλλα όχι τοσο πολύ ώστε να φωναζει ότι ανατραπηκε η κατασταση, εδώ και τωρα εκλογες και λοιπα χαζοχαρουμενα.
2. με τοση αποχη αλλα και «αντιφατικα» αποτελεσματα ( πχ. Υπερνομαρχια στη Φωφη και ο δημος στον Κακλαμανη ) αλλα και τις συνεργασιες μεταξυ των κομματων όπως και οι διαφοροι «ανταρτες» ( σιγα ρε δημοσιογραφισκοι, σιγα την ανασταση του Βελουχιωτη. Ακου κει. «ανταρτες…») μπορουν να δειξουν απλως μια ταση. Μια ενδειξη για να το πω και λιγο αστυνομικα. Ουτε ο Καρατζαφερης σε εθνικες εκλογες θα παρει 8% στη Σαλονικα.

Επομενως βαρυγδουπα πολιτικα συμπερασμα δεν μπορουν να βγουν.

Χαβαλε εκλογες, χαλαβαλεδες υποψηφιοτητες και ακομα πιο χαβαλες ψηφοφορια.

Προσωπικα;

Στον συνδιασμο που διαλεξα, ότι γυναικα υπηρχε τη σταυρωσα, που ουτε καν ηξερα τα ονοματα τους και ουτε και τωρα τα θυμαμαι.

Κριμα.

Επρεπε να τις ειχα σημειωσει.

Τωρα που θα ζητησω καποια εξυπηρετηση;

Μισες δουλειες κανω….

ΦΙΛΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ROUND 2

Με αφορμη το προηγουμενο σχολιο μου για τις φιλιες μεταξυ ανδρων και γυναικων, ελαβα αρκετα mail σας με ενδιαφερουσες αποψεις.

Περαν της επαρσης τυπου «κοιτα παιχταρα σε διαβαζουν» οφειλω να κανω μια συμπληρωματικη σημειωση.

Φιλια μεταξυ ανδρα και γυναικας ( και εννοω φιλια και όχι γνωριμια, χαβαλες και τα λεμε ) μπορει να υπαρξει ΜΟΝΟ αν απουσιαζει αμφιδρομα το ερωτικο στοιχειο.

Παντως και σε αυτή την περιπτωση υπαρχει η σοβαρη πιθανοτητα η φιλια να φερει εκτιμηση, η εκτιμηση συμπαθεια και αν στο μεταξυ εχουν μεσολαβησει και μερικες ερωτικες απογοητευσεις είναι πολύ κοντα η συγκλιση….

ΠΑΟ-ΑΕΚ 1-2

Το παιχνιδι μολις ειχε τελειωσει.

Θυμηθηκα πριν από πολλα χρονια, όταν ο Γιαγκος Δρακος με ειχε διορισει γενικο διευθυντη της Giant, το τελευταιο του σχολιο πριν αναλαβω τα καθηκοντα μου:

«Να θυμασαι φερελπη νεε μου ότι όταν οι αλλοι ειχαν την τσοχα για να παιζουν Θαναση, καποιος ειδε το σουμπουτεο…»

Η νικη της ΑΕΚ στο χθεσινο παιχνιδι οφειλεται κατά τη γνωμη μου σε έναν και μονο λογο.

Στο ότι τα τελευταια χρονια η ΑΕΚ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ τον ΠΑΟ.

Χασει ή κερδισει το ματς θα το παιξει στα ισα, θα το παλεψει ανεξαρτητα αν ο ΠΑΟ προηγηθει ή είναι καλυτερος. Θα βρει τον τροπο να ισορροπησει το παιχνιδι και να απειλησει με τη σειρα της. Αντιθετα με ότι συμβαινει με τον ΟΣΦΠ.

Εκει δεν χρειαζεται να παιξει για να χασει. Αυτό συμβαινει από την κληρωση των αγωνων.

Στο πρωτο διαστημα του αγωνα εψαχνα να βρω τη χαρα αλλα τις 2 τρομαρες τις ειχα παραμασχαλα. Η πρωτη ηταν η συνθεση της ομαδας όταν ειδα τω αγνωστω Μαντουκα και τον μουντιαλικο σεντερ φορ Λεω Καμπανταη να ξεκινανε.

Η δευτερη ηταν ότι ο ΠΑΟ ειχε φοβερο ρυθμο, ηταν παραγωγικος και συνεχως ο κλοιος εσφιγγε μεχρι που φυσιολογικα ηρθε το γκολ. Και παραλιγο να εμπαινε και το δευτερο στο σουτ του Σαλπι.

Μετα ηρθε όχι μονο μια χαρα αλλα δυο.

Ο δευτερος πιο εξυπνος Ελληνας αμυντικος ολων των εποχων Γιαννης Γκουμας

( μακραν πρωτος ο Νικ Νταμπιζας ) μας χαρισε ένα πεναλτι και αναπαντεχα μπηκαμε στο παιχνιδι. Αυτό για μενα είναι το σημειο κλειδι του αγωνα. Ισοφαρισαμε χωρις καμια «προειδοποιηση» από το πουθενα και μετα ειχαμε μια ωρα να βαλουμε και το δευτερο χωρις κοπο μια και ο ΠΑΟ κλαταρε.

Η δευτερη χαρα είναι ότι ανεξηγητα ο ΠΑΟ γυρισε πισω. Να ναι η φυσικη κατασταση – αχρηστε Μπακε;

Ναι, αλλα βλεπω τον Παπ και τον Σαλπι να τρεχουν συνεχεια, αυτοι δεν εκαναν την ιδια προετοιμασια;

Οπου και να οφειλεται όμως η οπισθοχωρηση, σημασια εχει ότι συνεβη.

Παρακολουθουσε το παιχνιδι, στην επιθεση δεν υπηρχε και μαλλον ηταν επιτυχια ότι που και που εφτανε στη μεγαλη περιοχη μας.

Στο δευτερο ημιχρονο παρακολουθησαμε ένα ματς αντιπροσωπευτικο του ελληνικου πρωταθληματος.

Σουπα.

Από τη μια οι ανημποροι και από την άλλη αυτοι που θελουν αλλα δεν μπορουν.

Ανετα ειχαμε το κεντρο, ανετα ελεγξαμε το παιχνιδι, ανετα δεν κινδυνευσαμε αλλα αναδειχτηκε το μεγαλυτερο προβλημα της ομαδας.

Δεν εχει τους παικτες να κανει παιχνιδι από τα πλαγια.

Ότι κανει η ΑΕΚ το κανει κυριως από τον αξονα ή από τις στημενες φασεις.

Δεν θυμαμαι να εχασε ευκαιριες, να μπηκε στην περιοχη, να εκλεισε τον ΠΑΟ.

Σουτ από μακρια και ειδικα απεναντι σε αυτόν τον Παναθηναϊκο.

Αν τωρα δεν του ριχνεις 3, ποτε θα το κανεις;

Χμμ…

Σωστα.

Όταν θα μπορεις, θα εχεις τους καλους παικτες.

Με τον ελεγχο του αγωνα και χωρις κατι το φανταστικο εκανε μια μαγκια ο Δελλας και η σεμνη τελετη ελαβε τελος. Τελος το οποιο μου εκανε εντυπωση καθως αν δεν ηξερε κανεις το σκορ θα νομιζε ότι η ΑΕΚ ηταν αυτή που πιεζε για να ισοφαρισει/νικησει και όχι ο ΠΑΟ.

Σε ατομικο επιπεδο ξεχωρισαν αυτοι που κρατησαν το ματς στο ανετο.

Ζηκος και Εμερσον.

Ο πρωτοεμφανιζομενος Μαντουκα κερδισε τις εντυπωσεις και δειχνει ότι ως ποδοσφαιρικη προσωπικοτητα εχει μεγαλυτερη από αυτή του Σεζαρ και ελπιζω να τον ξαναδουμε. Όχι τιποτα άλλο, καλο και το rotation και να παιζουν ολοι οε οε αλλα εκεινον τον Χετεμαϊ μετα τους υμνους ακομα τον ψαχνουμε.

Σταθερα καλος ο Σορεντινο, σταθερα κακος το τελευταιο διαστημα ο Λυμπεροπουλος ( δειχνει λες και τον ξεπερασε το αθλημα και συμμετεχει στις πασες των 4 μετρων ) και σταθερα τιποτα ο Καμπανταης.

Επιμενω πως ο Παουτασο είναι ο καλυτερος τακτικα παικτης μας που δεν ξεχωριζει σε ατομικο επιπεδο αλλα υπερτερει στην αντιληψη του παιχνιδιου.

Οι αλλοι 3 αμυντικοι δεν νομιζω ότι διακριθηκαν γιατι ουτε πιεστηκαν, ουτε κουραστηκαν ιδιαιτερα. Ειδικη μνεια στον Δελλα και αυτή για επιθετικους λογους.

Ο Σεζαρ να μπαινει ως αλλαγη και να χωνεται σαν δευτερος επιθετικος στο ημικυκλιο της μεγαλης περιοχης, καλος είναι. Ευθυνη να μην του ζητηθει και κατά τα αλλα μια χαρα. Ο Τοζερ εχει ταλεντο αλλα χρειαζεται να ειμαστε υπομονετικοι μαζι του. Δεν ξερω αν εχουμε το περιθωριο αλλα δεν τον θεωρω αχρηστο.

Για τον Κονε δεν παρασυρομαι. Ας παιξει μερικα ματς συνεχομενα και μετα θα μπορουμε να πουμε περισσοτερα. Προτιμω παντως να δοκιμαστει αυτος παρα να βλεπω Παντελη και Λεωνιδα.

Ο Καζναφερης απεδειξε ότι είναι μακραν ο σπουδαιοτερος Ελληνας διαιτητης όταν στο γηπεδο δεν υπαρχουν κοκκινα χρωματα, παραγκες, θειοι και περιεργοι.

Εχει αδικησει τον εαυτο του και αν κρατουσε ένα επιπεδο πολύ αμφιβαλλω αν θα εβλεπε μουντιαλ ο Κυρος.

Τελος νομιζω ότι το ματς με τον ΠΑΟ μπορει να αποτελεσει μια νεα αρχη για την ΑΕΚ. Όχι για το πρωταθλημα και το c.l. οσο για τη δικη της επιβεβαιωση και αυτοπεποιθηση. Ακομα και φετος η δευτερη θεση είναι σημαντικος στοχος μια και μας ξαναβγαζει στο c.l. του χρονου και θα είναι αποτυχια αν τη χασουμε από τα πρασινα πτωματα. Και μην ξεχναμε ότι υπαρχει και το κυπελλο που είναι ενας τιτλος που τον χρειαζεται η ομαδα μας…

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ...

Ο δημοκρατικος θεσμος της πλακας που χρησιμευει στην κοινωνια μας για 2 λογους.

1. προς τερψιν του ψωνιου παντων Ελληνων
2. για να πηγαινουμε εκδρομες με μια μερα αδεια στις πατριδες μας.

233.000 νοματαιοι εβαλαν υποψηφιοτητα στις δημοτικες εκλογες.

Αν βαλετε τους συγγενεις και τους φιλους ολων αυτων, τα 3/ 4 ( το λιγοτερο ) του εκλογικου σωματος ειχαν εμμεση σχεση με την ψηφοφορια.

Οι δημοτικες εκογες προσφερονται για χαβαλε. Υποψηφιοτητα βαζουν οι σελεμπριτιες, οι εκκολαπτομενοι ηγετες από τις νεολαιες και τις τοπικες κομματικες οργανωσεις και ο κάθε πικραμενος εν γενει. Η αληθεια είναι πως βλεποντας την καθημερινοτητα και τους πολιτικους του κοινοβουλιου, γιατι να μη θεωρει καθενας ότι είναι καλυτερος;

Ανεκαθεν ημουν υπερ της αποψης ότι στη χωρα μας δεν χρειαζεται να μας λυπηθει ο θεος και να βρεξει 500 ευρα για 2 μερες. Στη χωρα μας τα σημαντικα προβληματα είναι μολις 2. Η διαχειριση των δεδομενων εσοδων και η εφαρμογη των νομων. Οι ανυπαρκτοι κρατικοι ελεγκτικοι μηχανισμοι και ο διογκωμενος, αχρηστος και κακιστα κατανεμημενος δημοσιος τομεας.

Στην Αθηνα βγηκε η συμπαθης Φωφη. Στη Σαλονικα ο τρομερος Ψωμιαδης.

Προσπαθησα να σκεφτω ( όχι για πολύ για να πω και την black truth ) ποιες στην ευχη είναι οι αρμοδιοτητες της Νομαρχιας. Τι εργο παραγει και τι εκανε για τους πολιτες εκτος από δηλωσεις.

Στους δημους επισης φωναζουν για περαιτερω κονδυλια. Να τα κανουν τι;

Να δινουν δουλειες σε κολλητους;

Να τα τρωνε μεταξυ τους;

Πιστευω ότι ηδη εχουν μεγαλα εσοδα. Μονο και μονο τα νταβατζιλικια για τους χωρους διασκεδασης, επαγγελματικη στεγη, τους λογαριασμους της ΔΕΗ και διαφορα αλλα εμμεσα εσοδα, διαχειριζονται αρκετα. Εγινε ποτε καποιος ελεγχος για τη διαχειριση που γινεται στους δημους;

Όταν εχουμε μεγαλα εργα, αυτά είναι στα φωτα της δημοσιοτητας και πολλοι φωναζουν για τις εκαστοτε παρατυπιες. Στους δημους που τα ποσα είναι μικροτερα αλλα «φτιαχνουν» πολλους, εχει γινει κατι;

Αδιεξοδο.

Δεν μπορει κανεις να καταργησει δημοκρατικους θεσμους.

Μπορει όμως να τους μετασχηματισει. Το σχεδιο Καποδιστριας ηταν προς τη σωστη κατευθυνση ασχετα αν μερικοι στοκοι θελουν το δικο τους ανθυποκρατιδιο.

Όμως είναι ημιτελες.

Κατά τη γνωμη μου το καλυτερο θα ηταν η χωρα μας να χωριστει σε 15-20 μεγαλα διαμερισματα ώστε να μην είναι τοσο κατακερματισμενη και ανεξελεγκτη η διαχειριση και η κατανομη των πορων. Θυμαμαι ωραιες εποχες που ακομα και ένα χωριουδακι 13 ατομων ειχε 5 μελες συμβουλιο!

Εχουμε πηξει στους δημοσιους υπαλληλους, στις επιτροπες και στη γραφειοκρατια.

Δεν δικαιολογει ο πληθυσμος της χωρας μας τοσους πολλους αρχοντες και παραγοντες. Συρρικνωση και καλυτερη οργανωση χρειαζομαστε και όχι αχρηστους θεσμους.

Το θεμα βεβαια παραμενει διαχρονικο.

Ποιος θα τα κανει όλα αυτά….

ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΑ part 14

Η παιδεια σου αρχιζει με τον Γιαννη Φλωρινιωτη και τελειωνει στην Κατερινα Στανιση

Να ζεις χωρίς γιορτές είναι σαν να βαδίζεις σε ατελειωτο δρομο χωρίς σταση.

Αμα δεν παθεις δεν μαθαινεις και αν δεν δοκιμασεις δεν θα γνωρισεις αλλα δεν ξερω αν χρειαζεται να πεσεις μεσα στη φωτια για να διαπιστωσεις ότι θα καεις και αν πινεις συνεχεια καποια στιγμη θα μεθυσεις.

Για τους λατρεις του στοιχηματος: Με 5 ευρω δεν χτιζεις ουρανοξυστη…

Το σχολιο του suspect: το «κι αν σου κατσει» δεν απευθυνεται σε σενα.

Ρωτα και τον Μερφι.

Για να ξεχωρισεις το φως από το σκοταδι δεν χρειαζεσαι ειδικη οραση

Σε έναν περικυκλωμενο στρατο να αφηνεις παντα μια οδο διαφυγης

Η διαχειριση των πολλων δεν διαφερει από αυτή των ολιγων. Είναι θεμα οργανωσης

Οι ιδιωτικες συνηθειες γρηγορα γινονται δημοσιες

Ενας φιλος μου μου ειχε αναφερει ότι η κοπελα μου με απατα.

Απαντησα πως ουτε το κρασι ουτε η μακαροναδα που τα γευομαι με αγαπουν αλλα βρισκω ευχαριστηση στην απολαυση τους.

Χαλεπόν άρχεσθαι υπό χείρονος.
Είναι αβάσταχτο να κυβερνάσαι από άνθρωπο χειρότερό σου.
Δημοσθένης

TV MOMENTS...

1. big brother. Ποσο μακρινο μοιαζει το 2001 που γινοταν της εκδιδομενης γυναικος το κιγκλιδωμα με τις ατελειωτες συζητησεις και βαρυγδουπες αναλυσεις για τα ριαλιτι. Τελικα μπηκαν εγκατασταθηκαν για τα καλα και δεν παθαμε τιποτα…

2. Αναστασια. Το πρωτο σιριαλ που χτυπησε τρελα νουμερα. Αυτή, ο μπαμπας και ο γιος εν ετει 1994.

3. Μαρια Αλιφερη. Τι να λεμε… καληνυχτα και σας αγαπω…

4. το 1988 η Αννα Βισση κανει το πρωτο της αλμπουμ με τιτλο «τώρα».18 χρονια αργοτερα είναι η απολυτη σταρ. Ο πενηντάρης, ο πενηντάρης….

5. ciao ant1. το θυμάστε; Τσαουουουουουσες!!! Από τις οποιες δεν απέμεινε ουτε μια για δείγμα

6. Ερωτοδικειο: Πεπη – Λεωντσακος – Μιχαλονάκου. The absolut trash

7. 10 μικροι μήτσοι. Μακραν η καλυτερη τηλεοπτικη σατιρα ever

8. δικη κοσκωτά και Βαγγελης Γιαννόπουλος στο καναλι 5. No commnents

9. περιοδικο κλικ. Κατά τη γνωμη μου η μεγαλυτερη επανασταση στο κοινωνικο γιγνεσθαι τα τελευταια 20 χρονια. Πετρος Κωστοπουλος. Ο ανθρωπος που αλλαξε τις γυναικες και μας βασανιζουν περισσοτερο

10. κριμα που κατηντησε βοθρος προσπαθώντας να ζήσει καταφευγοντας στη χυδαιότητα. Θα θυμομαστε τον Χαρι Κλιν για τον Τραμπακουλα…

11. μαλβινα. Άλλαξε τον τηλεοπτικο λόγο.

12. ραψωδιες. Τολης – τζουλια, παναγοπουλου – δοξιαδης, αντζελα – δεν θυμαμαι. Απιστευτο γελιο…

13. Κωστας Μυλωνας και τα παιδια της νυχτας. Για βαθιες ερωτικες αναλυσεις συνεπικουρουμενος απο διαφορους περιθωριακους.

14. και τελος για εφημεριδες. Αυριανη – η εφημεριδα που έγινε πλεϊμποϊ χωρις τη συναινεση του μοντελου. Star - το πρωτο ταμπλοϊντ που άνοιξε το δρομο. Να ζησουμε να τα θυμομαστε...

ΞΕΝΟΦΩΝ ΖΟΛΩΤΑΣ

Μου ειχε κανει εντυπωση όταν το ειχε παρει το ματι μου να κυκλοφορει στο νετ.

Για λογους αρχειου το καταχωρω και εδώ.

Αναφερομαι στους 2 λογους που εκφώνησε στην "αγγλική" σε δυο συνεδριάσεις του Διεθνούς Νομισματικου Ταμείου:

"Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy.

This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic arid generous American Ethnos and to the organizes and protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia".

Kyrie, It is Zeus' anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic,strategic and philanthropic scopes.

Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.

Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this,we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, i sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies, although I have some logomachy with them.I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, i emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie stenographers

Καπου ακουσα και έναν αντιλογο ότι αυτά δεν είναι Αγγλικα-Αγγλικα και πως προκειται μονο για δικη μας εσωτερικη καταναλωση.

Θα συμφωνησω μονο αν και από την άλλη πλευρα υπαρξει η συμφωνια ότι ουτε και ο Σεξπιρ εγραφε στα Αγγλικα καθως κάθε αγγλοφωνος δεν μπορει να κατανοησει τα πρωτοτυπα….

ΚΛΗΡΩΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΠΑΣΚΕΤ

Η κληρωση της εθνικης μπασκετ είναι περιεργη.

Δεν μπορω να πω ότι ειμαι τρισευτυχισμενος.

Οι Σερβοι οσο πτωματα και αν είναι, είναι παντα Σερβοι και μαλιστα μας εχουν παρει τον αερα καθως το μεταξυ μας σκορ είναι 18-58. ακομα και πριν το παγκοσμιο σε φιλικο μας κερδισαν.

Οι Ρωσοι στο ευρωμπασκετ στην αρχη εδειξαν δειγματα μεγαλης ομαδας αλλα εναντι της αμυνας μας επαθαν μπλακ αουτ. Δεν μπορει όμως κανεις να υποστηριξει ότι είναι ομαδα της πλακας.

Ευτυχως που η ομαδα μας είναι και εμπειρη και μεγαλης αξιας για αυτό είμαι αισιοδοξος. Παρακολουθωντας όμως την πορεια της στις 2 τελευταιες μεγαλες διοργανωσεις βλεπω ότι στην αρχη ξεκινα υποτονικα και μετα φορτσαρει.

Θα προτιμουσα λοιπον πιο ευκολους αντιπαλους στο ξεκινημα…

Μεχρι τοτε ομως εχουμε πολυυυυυυυυυυυυ καιρο...

ΑΕΚ Α1

Μας εχουν περασει εντεχνα και στο ποδοσφαιρο και στο μπασκετ οτι το θεμα είναι ΜΟΝΟ τα λεφτα. 

Δηλαδη σορι ρε, ο Κλαρκ του Αιγαλεω δεν θα επαιζε με κλειστα ματια, μεθυσμενος και με χειροπεδες στην ομαδα μας; ποσο κανει; 2 δις δολλαρια; ο Γουινστον του Πανιωνιου ποσο κανει; 

Για ονομα πια, τοσα χρονια τη βαρεθηκα την ΑΕΚ. Τη σιχαθηκα για την ακριβεια. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ 2 ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ; 

Μια χρονια ειναι καλος ο ενας, δεν ειναι ο αλλος. Αλλη χρονια παιζει μονο με εναν γιατι ο αλλος μας τελειωνει Αλλη χρονια μαπα και οι 2 Οι αλλοι πως βρισκουν; Ετσι οπως ειναι η ομαδα, ο Μπουμτσε Μπουμτσε και ο Μπρεϊσι θα μας χαλαγαν; ποσο κοστιζουν αυτοι; 10 τρις; 

Δεν παει πουθενα αυτη η ΑΕΚ. Και η νικη επι του Πανελληνιου κατά λαθος εγινε. Αλλωστε ισοφαριστηκε από την πατατα με τον Απολλωνα. Συγχαρητηρια σε οποιους ξοδευουν χρημα και χρονο για να βλεπουν μια τοσο μετρια ομαδα... Φετος το πρωταθλημα ειναι 4 ταχυτητων. 

Πρωτος μακραν ο ΠΑΟ δευτερος μακραν ο Ολυμπιακος 2-3 ομαδες που πανω κατω ειναι στα ιδια και θα πεσουν και οοοοοολοι οι υπολοιποι χανουν και κερδιζουν 

Σε αυτους τους οοοοοολους ειμαστε και εμεις που οπως εχει η κατασταση χανουμε απο τους περισσοτερους.

ΛΙΛ - ΑΕΚ 3-1

Η αποψη μου για τη Λιλ διαφερει από τον μεσο ορο που εστιαζει το προβλημα στον Ουντεζε. 

Η Λιλ μπορει να μην είναι Λιον όμως φερει ακεραια μερικα στοιχεια της γαλλικης σχολης. Τακτικη, ρυθμο αγωνα, «απλωμα» στο γηπεδο, ωραιο transition game αλλα εχει και την κλασικη αδυναμια: 

Δεν βαζει μπαλα μεσα στο πλεκτο. Μεσα στην περιοχη δεν «παταει» τον αντιπαλο και οι επιθετικοι δεν κανουν αισθητη την παρουσια τους. Αν κανει καποιο λαθος ο αντιπαλος, ή βρουν χωρους στην αντεπιθεση θα κανουν τη ζημια αλλα σε οργανωμενο παιχνιδι θα φτασουν μεχρι τη μεγαλη περιοχη και μετα ο θεος. Όπως επισης είναι και εντελως ακινδυνοι στις στημενες φασεις. 

Μονο αν προκειται για απευθειας εκτελεση που πιθανως να μπορουν να απειλησουν αλλα για κομπινες μεσα στην περιοχη, κεφαλιες και κοντρες δεν μπορουν. 

Προπερσι ο ΟΣΦΠ με τη Σοσο, αυτή ακριβως την αδυναμια εκμεταλευθηκε και περασε μια ομαδα που εκανε καλυτερο παιχνιδι, ηταν πιο παραγωγικη. Θυμαμαι με φιλους που συζηταγαμε λιγο πριν τον επαναληπτικο στη Γαλλια ειχα κανει μια από τις πιο πετυχημενες προβλεψεις μου. 0-1 για τον Ολυμπιακο και ακριβως αυτό ηταν και το αποτελεσμα. Την προβλεψη μου δεν την ειχα στηριξει σε καποιο ονειρο αλλα στην εικονα των 2 ομαδων στο πρωτο παιχνιδι στηνΑθηνα. Ο ΟΣΦΠ όμως σε σχεση με την ΑΕΚ ειχε μια συγκλονιστικη διαφορα: Ειχε παικτες που μπορουσαν να παραγουν. Να δημιουργησουν. Να κρατησουν μπαλα και να προβληματισουν την αντιπαλη αμυνα. Εδώ πιθανον να αντιτεινει καποιος πως το κοντερ εγραψε 3. 

Καμια αντιρρηση Πιστευω ότι τα γκολ ηταν προϊοντα τυχης και αμυντικης ανικανοτητας. Στο πρωτο η μπαλα στρωθηκε γιατι ακουμπησε σε αμυντικο μας 

Στο δευτερο η τροχια που διεγραψε η μπαλα από έναν παικτη που εδειξε στη συνεχεια ατεχνος, ηταν κατά λαθος Και στο τριτο η μπαλα πριν καταληξει στα διχτυα παλι βρηκε στον Τσιριλο αφου προηγηθηκε μια τερατια τρυπα. Η ΑΕΚ ειχε σε μεγαλο βραδι τον Ζηκο, τα περιμενε όλα από τον Λυμπε και οι υπολοιποι παικτες που θα επρεπε να πλαισιωσουν αυτόν τον αξονα, δεν υπηρχαν: Λακης ( χα χα χα ), Σεζαρ ( ειδικα στη φαση που εμπαινε κατα μετωπο στην περιοχη και βουτηξε χωρις λογο, αν τον ειχα διπλα μου θα του εδινα την καρωτιδα να τη φαει ) και Τοζερ περασαν και δεν ακουμπησαν. Ο Εμερσον παρα τα λαθη του, εκανε αισθητη την παρουσια του και οπου βρισκοταν η μπαλα ηταν και αυτος. Από τον Παπασταθοπουλο δεν θα μπορουσα να εχω ιχνος απαιτησης ενώ ο Τσιριλο μαζι με τον Ουντεζε πρεπει καθημερινα να ευχαριστουν τον Θεο που παιζουν στην ΑΕΚ

Ο Γεωργεας είναι ο σταθερα καλυτερος παικτης, κανεις δεν καταλαβε την παρουσια του Ντελιμπασιτς και ο Ιβιτς ηταν μεγαλη απωλεια γιατι ηταν ο μονος που θα μπορουσε να στηριξει τον αξονα όπως ξεκινησε από την ωρα που μπηκε με το γκολ που σημειωσε. Δυστυχως η ΑΕΚ εδειξε μια απλως συμπαθητικη παρουσια και απεδειξε ότι δεν εχει τη νοοτροπια νικητη να κερδισει ομαδες στα μετρα της όπως η Λιλ και η Αντερλεχτ. 

Δυστυχως η ΑΕΚ αν και ξεκινησε φιλοδοξη και αερατη, στο πρωταθλημα είναι καπου στο βαθος, θεαμα δεν προσφερει, οι μετεγγραφες της δεν σκιζουν, είναι ασταθης και δεν ξερει να κερδιζει. Στεκεται μεν αλλα από αποτελεσμα τιποτα απολυτως….

ΦΙΛΙΑ ΑΝΔΡΑ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ?

Η δικη μου μικρη πειρα αλλα πολυλιτρη μπυρα μου λεει οτι ειναι περισσοτερο πιθανο να βρεις νερο στη Σαχαρα παρα να υπαρξει φιλια ( πραγματικη φιλη ) μεταξυ ανδρα και γυναικας.

Εχω δει οτι αυτες οι περιπτωσεις χωριζονται σε 2 κατηγοριες:

1. κομπλαρει ο ανδρας να δειξει τα πραγματικα του συναισθηματα φοβουμενος την απορριψη και θελει να ειναι καπου εκει κοντα ωστε να αρπαξει καποια ευκαιρια στο μελλον.

2. δεν γουσταρει ο ανδρας την γυναικα αλλα τη διατηρει ως υπαρξη με σκοπο να του γνωρισει φιλες της. Και τα 2 μου φαινονται υποκριτικα. Δεν τα γουσταρω. Ναι, εχω καποια ελαχιστα παραδειγματα παιδιων που μεγαλωσαν στην ιδια γειτονια κλπ αλλα αυτα ειναι ισα ισα για να επιβεβαιωνουν τον κανονα.

Οταν καποτε μια εμφανισιμη κοπελα μου ελεγε οτι απορριπτει την αποψη μου γιατι η ιδια εχει πολλους φιλους τη ρωτησα: - αν σε αυτους τους φιλους σου βγαλεις τα ρουχα σου σκεψου και πες μου ειλικρινα ποσοι πιστευεις οτι δεν θα πανε μαζι σου; - ουτε ενας μου απαντησε μετα απο λιγο...

Εχω την αποψη πως το ερωτικο στοιχειο λιγο ή πολυ παντα υπαρχει σε οποιαδηποτε επαφη μεταξυ ανδρα και γυναικας καθοτι αυτο ειναι και το φυσιολογικο.

Απο κει και περα ειναι θεμα συνθηκων, προσωπικοτητων και συγκυριας για το αν θα εκδηλωθει λιγο καθολου ή πολυ... Προσωπικα, δεν με ενδιαφερουν οι φιλιες με γυναικες. Εχω τους φιλους μου και με καλυπτουν.

Σε περιπτωση που χρειαστω μια γυναικεια συμβουλη υπαρχουν οι ξαδερφες μου και οι συζυγοι των φιλων μου.

Μια κοπελα ή μου αρεσει ή δεν μου αρεσει.

ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΑ part 13

Κάθε πετυχημένος άνθρωπος είχε τις αποτυχίες του,
αλλά επανειλημμένες αποτυχίες δεν μπορούν να εγγυηθούν για τελική επιτυχία.

Κολακεια: Εισαι γιγαντας σε μια χωρα νανων αγορι μου!!!

Υπερθετικος βαθμος υβρεων: τριμάλακας και γιγαντομαλάκας

Ποτέ μην ξεχνάς τι σου 'πε κάποιος πάνω στο θυμό του.

Αν ο εχθρός είναι σε απόσταση βολής, τότε είσαι και εσύ.

Εισαι τοσο σπανια γυναικα οσο και το χιονι στη σαχαρα

Ακόμα και αν δείτε κάποιον πολιτικό ή τραπεζίτη να πηδάει από το παράθυρο, πηδήξτε και εσείς. Σίγουρα υπάρχει κάποιο κέρδος πίσω από αυτή την κίνηση

Δικηγοροι: Μισθωμένοι νομικοί συμβουλάτορες με σκοπό το λύγισμα του νόμου στο όνομα των πελατών τους. Το ιδανικότερο εχέγγυο για καριέρα πολιτικού

Δεν ξέρω πώς γίνεται παιδιά, αλλά εκτός από εμένα δεν έχω συναντήσει κανένα άλλο που να έχει πάντα δίκιο

Ποδοσφαιρο και τσοντες, χρειαζονται μαυρους.

Οι εκλογές κάλλιστα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σαν μία σύγκρουση συμφερόντων μεταμφιεσμένη σε διαγωνισμό υποσχέσεων

Ο μαέστρος έχει πάντα την πλάτη του γυρισμένη στο πλήθος

Οι ευκαιρίες δείχνουν μεγαλύτερες όταν φεύγουν απ’ όταν έρχονται.

Aν θέλεις να αφήσεις τα ίχνη σου στην άμμο του χρόνου, μην σέρνεις τα πόδια σου

Ο καλος φρακτης κανει τον καλο γειτονα

Η φύση της στρατηγικής αποτελείται από την απαραίτητη προϋπόθεση να έχεις – ακόμα και με τον πιο αδύναμο στρατό- περισσότερες δυνάμεις στο σημείο της επίθεσης από ότι ο αντίπαλος

ΒΟΣΝΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ 0-4

Το χθεσινο ματς ηταν για μενα το πιο μαγικο παιχνιδι της εθνικης που εχω παρακολουθησει. Δεν παρασυρομαι από το 4-0 καθως δεν εχει καμια σχεση με τον αγωνα.

Η βοσνια είναι μια ομαδιτσα από το παλαι ποτε ανατολικο μπλοκ που μεχρι μεθαυριο να παιζαμε δεν θα κερδιζε. Συμπαθητικα και κοντρολαρισμενα χαφ, ανυπαρκτη επιθεση, προβληματικο κεντρο αμυνας και ο αναπληρωματικος τερματοφυλακας για τα μαυρα δραγκαλα.

Με κεκτημενη ταχυτητα, με το κυρος του μεγαλου, με την ανικανοτητα του αντιπαλου και με διαιτησια χειρουργειο τους κερασαμε 4 τεμαχια και τους αποχαιρετησαμε.

Πηρε το ματι μου μερικους αστοχους πανηγυρισμους που το μονο που καταφερνουν είναι να δημιουργουν ψευτικες προσδοκιες. Ώστε στην πρωτη σφαλιαρα να αρχισει το σταυρωσον αυτόν.

Η αληθεια είναι πως ο ομιλος δεν εχει μεσα φοβερες και τρομερες ομαδες.

Αληθεια επισης είναι όμως πως η εθνικη εχει τη νοοτροπια να τα καθαριζει τα ματς.

Δεν αφηνει περιθωρια και δεν κανει βλακειες.

Όπως ο ΟΣΦΠ στην Ελλαδα με τον α ή β τροπο κερδιζει, την ιδια ανωτεροτητα και τον εγωισμο βγαζει η εθνικη. Μπορει ο διαιτητης να εδωσε ένα πεναλτι που προσωπικα δεν θα το εδινα αλλα πιστευω ότι όπως κυλουσε το πρωτο δεκαλεπτο αργα ή γρηγορα θα βαζαμε γκολ.

Λιγο αργοτερα ηρθε το δευτερο δωρο του διαιτητη. Η αποβολη που κερδισε ο Γιαννακο που περισσοτερο μου φανηκε βγαλμενη από τα επη της παραγκας παρα για κλαδεμα. Εστω και ετσι όμως όταν προκειται για την εθνικη διολου με πειραζει και ας ηχησει η αποψη μου ως εθνικιστικη. Χρονια και χρονια ειμασταν ανθυποκομπαρσοι και εχουμε υποστει χειρουργεια και σφαγεια. Δεν πειραζει, σειρα μας.

Η βοσνια το παλεψε αξιοπρεπως αλλα περιοχη δεν πατησε και δεν μπορω να πω ότι τρομαξα από τις ευκαιριες της και την ικανοτητα των επιθετικων της.

Χαιρομαι που σταματαει ο Ζαγορακης.

Για 2 λογους.

Ο πρωτος είναι γιατι είναι αρνητικος. Χθες στις 4 πασες οι 5 ηταν λαθος. Δεν μπορει. Ο δευτερος είναι γιατι αξιζει τιμων και όχι συμμετοχων.

Ευχαριστουμε για όλα αρχηγε, εισαι συμβολο πια αλλα στο καλο.

Χαιρομαι που υπαρχει ο Πατσατζογλου.

Δεν περιμενω να κανει μουντιαλικες εμφανισεις. Σιγα σιγα. Είναι όμως ορεξατος και αυτος ουσιαστικα οδηγησε μαζι με τον εγωισμο του Σαμαρα την εθνικη σε ευρυ σκορ. Το μπραβο είναι μια λεξη που αδικει τον Πατσα και μακαρι να συνεχισει ετσι.

Χαιρομαι που ειδα τον Στελιο που ξερω.

Δεν εχει σημασια με ποιους παιζαμε, τι εκανε, αν επεσε κατω και αν δεν εβαλε γκολ. Ο καλος Γιαννακοπουλος είναι απαραιτητος σε μια εθνικη που δεν εχει προικισμενους τεχνικα παικτες.

Λυπαμαι που βλεπω Τακη Φυσσα στην ομαδα.

Δεν κανει, δεν μπορει, δεν πρεπει.

Αστο ρε Τακη…

Λυπαμαι που βλεπω Χαριστεα στην ομαδα.

Για αλλαγη, παει στην ευχη αλλα βασικος ε, είναι υπερβολη.

Θα προτιμουσα ένα διδυμο ψηλου και κοντου, δηλαδη Σαλπι και Σαμαρα ή να ξεκιναει ο Λυμπε ώστε να συνδιαζονται με τον Σαμαρα και να μαθει ο ενας το παιχνιδι του αλλου. Προς το παρον ο Γιωργος προσπαθει μονος του στην επιθεση και αν θα βρει απεναντι του μια σοβαρη αμυνα θα πνιγει αβοηθητος.

Το 4-3-3 δεν είναι το καλυτερο συστημα για ελληνικο ποδοσφαιρο αλλα μας ταιριαζει γιατι ετσι καλυπτουμε την αδυναμια μας στην αριστερη πλευρα βαζοντας έναν επιθετικο και γιατι με το μπρος πισω του Κατσουρανη κερδιζουμε παικτη και στην αμυνα και στην επιθεση.

Μου αρεσε η νοοτροπια της εθνικης που στο τελος αφου ειδε το μπαχαλο των Βοσνιων θελησε να βαλει περισσοτερα γκολ. Αν το ματς ειχε 10 λεπτα ακομα θα εβαζαν και αλλα.

Βεβαια δεν ξεχνω την τρικυμια του β ημιχρονου, τη συννενοηση μπουζουκι μεταξυ παγκου και καραγκουνη καθως και την αλλαγη του Σεϊταριδη που εγινε με την ιδια ψυχραιμια που εχει και ο κλειστοφοβικος σε περιπτωση βλαβης του ανσανσερ.

Για αυτό λοιπον για μενα το σημαντικο είναι να παμε στο euro, να ειμαστε αξιοπρεπεις και όλα καλα. Θαυματα δεν ξαναγινονται και βραζιλια δεν ειμαστε.

Τωρα όλα καλα. Παιζουμε με κουτσους, παιζουμε σαν μεγαλη ομαδα και δεν εχουμε προβλημα. Όταν θα ερθουν οι Γερμανια, Τσεχια, Ολλανδια, Ιταλια, Γαλλια δεν νομιζω ότι θα περασουμε ανετα.

Το παιχνιδι με την Τουρκια θα είναι σημαντικο. Όχι για την εκβαση των ομιλων, με αυτά πιστευω ότι τελειωσαμε. Αλλα γιατι οι Τουρκοι είναι σοβαροι αντιπαλοι και δεν εχουν καμια σχεση με Μολβαδιες και Βοσνιες.

Επιστροφη στο νεκρο ελληνικο πρωταθλημα…

ΜΑΡΟΥΣΙ - ΠΑΟ

Ειδα από περιεργεια και για λογους επιμορφωσης το μεγαλυτερο μερος του δευτερου αγωνα.

Σεβομαι πολύ το Μαρουσι. Ομαδα χωρις ποδοσφαιρικο κοινο, πορευεται σταθερα και αξιολογα συνεχως και πρεπει η παρουσια του να διδασκεται στο πανεπιστημιο. Πως με χρηστη διαχειριση καταφερνεις και εχεις σοβαρη ομαδα που κάθε χρονο είναι μεσα στην 4αδα της Α1.

Δεν εχει καμια σημασια που εχασε σημερα από τη Λαρισα. Τη σημερινη γκελα θα την ισοφαρισει με μια «ανελπιστη» νικη. Θεωρω το Μαρουσι πρωτο φαβορι για την 3 η θεση τουλαχιστον στην κανονικη περιοδο και πιστευω ότι θα εχει για μια ακομα χρονια σοβαρη παρουσια.

Οι επιλογες στους παικτες ηταν αριστες.

Ο Εϊμπραμς είναι πληρης και κανει πολλα πραγματα μεσα στο γηπεδο. Το παθος και η ταχυτητα του Σεϊμπουτις θα δωσουν ένα γρηγορο ρυθμο ενώ οι Κολωκας, Στεφανιδης και Καϊμακογλου χρονο με το χρονο ωριμαζουν και γινονται καλυτεροι.

Δεν είναι σταρ, δεν θα πανε στην εθνικη αλλα βοηθανε σε πολλους τομεις και είναι αξιοπιστοι ρολιστες που θα κανουν ζημιες. Ηδη ο Καϊμακογλου πεταξε εξω την ΑΕΚ από το κυπελο και ο Κολωκας από το πουθενα δημιουργησε προβλημα στον ΠΑΟ

Ο Κυριτσης είναι τρελος αλλα ευστοχος.

Για τον Τομας ειμαι επιφυλακτικος. Μου φαινεται επιπολαιος. Αν μπορουσαν να κρατησουν τον Μου Μου ή εστω να επαιρναν τον Γκαρνερ της Λαρισας θα ειχαν μια εξαιρετικα επικινδυνη περιφερεια. Υστερουν σε κορμια κατω από το καλαθι αλλα παιζουν ομαδικη αμυνα που κληρονομησαν από τον Γιαννακη.

Από τον ΠΑΟ εστιασα στους Μπετσιροβιτς και Ντελκ.

Νομιζω ότι αυτος ο σλοβενος θα βοηθησει πολύ περισσοτερο από τον περσινο Λακοβιτς. Ο λογος είναι πως ο Σανι εχει το νου του στη διεισδυση. Από κει, βγαινουν τα σπλιτ, φορτωνονται οι αντιπαλοι με φαουλ και είναι μια σιγουρη επιθετικη λυση από έναν ικανο παικτη που σιγουρα ελειψε από τον περσινο τελευταιο αγωνα του ΠΑΟ για την ευρωλιγκα. Ο Λακοβιτς σουταρε και αυτος όπως ολοι και πολλες από τις προσπαθειες του ηταν τραβηγμενες. Ο Μπετσιροβιτς είναι ότι ακριβως χρειαζοταν ο ΠΑΟ στην περιφερεια για να τα εχει όλα ο μπαξες.

Ο Ντελκ μου θυμισε έναν παλιο παικτη του ΠΑΟΚ, τον Τρεβορ Ραφιν.

Ικανο για το καλυτερο και το χειροτερο.

Σε μερα επιθετικου οιστρου δεν μπορει να αντιμετωπιστει από κανεναν αμυντικο.

Για ποτε εχει σηκωθει και εκτελεσει δεν το καταλαβαινει ουτε το ριπλεϊ.

Όμως παικτης με τοσο μεγαλο εγωισμο ( πειτο και αυτοπεποιηθηση ) δεν ξερω αν εχει την αισθηση του μετρου ώστε αν βρεθει σε κακη μερα να μοιρασει το παιχνιδι και να μη συνεχισει να τουβλαρει. Βεβαια ο Ομπραντοβιτς στον παγκο είναι μια εγγυηση αλλα δεν ειμαι σιγουρος αν αυριο δεν δημιουργηθουν προβληματα…

Για αρχη παντως η συνεργασια Μπετσιροβιτς – Ντελκ πασχει και μονο παρουσια Διαμαντιδη επερχεται ισορροπια.

Για τον Ντικουδη δεν χρειαζονται πολλα καθως τον ξερουμε. Συμπληρωνει και αυτος το παζλ με τον δικο του τροπο.

Παντως ο ΠΑΟ, απλως δεν παιζεται.

Μπορει να παιξει ποικιλο μπασκετ, όπως θελει, ότι ωρα θελει, με οποιον παικτη θελει και στους περισσοτερους αγωνες θα κανει αγγαρεια.

Το μονο ερωτηματικο για τον ΠΑΟ είναι ο Διαμαντιδης.

Αυτος είναι ο παικτης που συνδεει ολους τους αλλους.

Αν τραυματιστει, δεν ειμαι σιγουρος αν ο ΠΑΟ μπορει να παιξει την ιδια αμυνα και να εχει την ιδια σταθεροτητα στην επιθεση και δεν κανει ο καθενας ότι του κατεβει.

ΕΛΛΑΔΑ - ΝΟΡΒΗΓΙΑ 1-0

Πολύ τη χαρηκα τη νικη της Εθνικης.

Μια εβδομαδα τωρα εγινε τοση φασαρια για κλησεις παικτων που ουτως ή αλλως δεν θα ηταν βασικες επιλογες, η συνηθης αποκαθηλωση ανθρωπων που εχουν προσφερει, η ανακαλυψη σκοτεινου και τρομερου παρασκηνιου, ο ρολος του δολιου Τοπαλιδη, ο ξεκουτης τουριστας Ρεχαγκελ, οι τελειωμενοι παικτες και οι καλυτεροι που αδικουνται και λοιπες χαρουμενες ιστοριες που για μενα εχουν μια και μονο βαση εκκινησης.

Η ελλειψη αγαπης στην εθνικη Ελλαδος και η στρεβλωση της αληθειας μεσω των υπερπροσδοκιων ή κατα το κοινως λεγομενον παραμυθιασμα για τις δυνατοτητες μας.

Ο καθενας για τους δικους του λογους.

Ο δημοσιογραφος πουλαει όταν εχει να διηγηθει ειτε μια μεγαλη καταστροφη ειτε έναν θριαμβο. Αφου ο θριαμβος μας τελειωσε επρεπε να εφευρουμε την καταστροφη.

Ο δημοσιογραφος πρεπει να ασκησει πιεση για τον κολλητο του παικτη

Ο δημοσιογραφος μεχρι προτινος θεωρουσε την εθνικη Ελλαδος αγγαρεια και ηταν οπαδος της δικης του ομαδας και υπο αυτό το πρισμα αντιμετωπιζε τα παιχνιδια της Εθνικης. Γιατι παιζουν οι παικτες του ταδε και όχι του δεινα συλλογου και ουτω καθεξης.

Εγινε ένα μεγαλο διαλειμμα σε αυτά λογω του θαυματος και της λαϊκου ξεσηκωμου αλλα δεν αργησαμε να επανελθουμε. Αν εξετασει κανεις το background της κριτικης που ασκηθηκε θα διαπιστωσει πως οι «οι διεθνιστες» δημοσιογραφοι περιεγραφαν κατι μεταξυ της δευτερας παρουσιας και του τριτου παγκοσμιου πολεμου και οι οπαδοι δημοσιογραφοι αφριζαν για κλησεις παικτων που δεν θα επαιζαν βασικοι.

Οντως η ιστορια με τον Καψη είναι ατυχης αλλα εχω την εντυπωση πως υπερδιογκωθηκε. Για αυτό και χαρηκα αποψε. Στον αντιλογο ότι η κριτικη πρεπει να ασκειται και όχι να εχουμε ειδωλα, εχω αρκετες αμφιβολιες για το ανιδιοτελες υποβαθρο.

Μετα το θαυμα της Πορτογαλιας για μενα το ζητουμενο δεν ηταν ουτε η ομαδα μας να γινει ξαφνικα βραζιλια ουτε να παρει το μουντιαλ. Με το δεδομενο ελληνικο ποδοσφαιρο, με τους χαμηλου επιπεδου παικτες, τους θεσμους-φορεις που το διοικουν και την πολιτεια που το εποπτευει δεν ετρεφα ποτε αυταπατες. Αυτό που ηθελα ηταν η Εθνικη να γινει μια υπολογισιμη δυναμη και να την αντιμετωπιζουν ολοι με σεβασμο γνωριζοντας πως για να τη νικησουν πρεπει να το παλεψουν. Να φυγει από τη λογικη της σφαλιαρας που ηταν ετη και ετη και να μπει σε μια σφαιρα μιας αξιομαχης και δυνατης ομαδας. Κατι που πιστευω ότι εχει καταφερει. Αυτό για μενα είναι το σημαντικο, αυτό εγινε και ειμαι ευχαριστημενος.

Με την Εθνικη δεν με ενδιαφερει το θεαμα. Για αυτό υπαρχει το champions league και οι μεταμεσονυκτιες μεταδοσεις του ΑΝΤ1 από το βραζιλιανικο πρωταθλημα.

Στο μουντιαλ δεν πηγαμε αλλα οι Ουκρανοι μας κερδισαν εδώ με μιση φαση, με τους τουρκους εντος εκτος ειμασταν ατυχοι ( δοκαρι Γιαννακοπουλου, τετ α τετ που χαθηκαν ) και τους Δανους εντος τους κερδισαμε. Μας εφαγε η χαλαροτητα και η ατυχια της Αλβανιας. Τελοσπαντων. Παρελθον. Ειδαμε μεγαλες δυναμεις του ποδοσφαιρου που ειχαν κριση διαρκειας, βλεπουμε παραδοσιακα μεγαλες ομαδες να αποτυγχανουν στις προσδοκιες. Χωρες πολυπληθεστερες από τη δικη μας, με καλυτερη οργανωση και μεγαλυτερη παραδοση απλως να συμπληρωνουν τις ομαδες της εκαστοτε διοργανωσης. Εκτος και αν οι Ισπανοι, οι Αγγλοι και οι Γερμανοι εχουν κανει κατι σημαντικο τα τελευταια χρονια και δεν το θυμαμαι.

Με ολη τη φλυαρια της εβδομαδας πηγαμε να παιξουμε με τη Νορβηγια με την πλατη στον τοιχο. Λες και αν «φυγουμε» τον ξεπερασμενο και κολλημενο Ρεχαγκελ θα ερθει καποιος άλλος, φοβερος και τρομερος προπονητης που θα μαθει στους Ελληνες ποδοσφαιριστες μπαλα, που θα ριχνουμε σε κάθε αγωνα 3 γκολ και θα βρει για θεσεις που εχουν στοιχειωσει τους Ροναλντινιους που τωρα αδικουνται από τον γεροντα Γερμανο. Λες και ολο μας το προβλημα είναι η ποιοτητα της μεταφρασης στις συνεντευξεις τυπου. Δεν αντιλεγω πως μερικες επιλογες δειχνουν εμμονη παρα αξιοκρατια. Όμως ας σταθει ο καθενας να ρωτησει ειλικρινα τον εαυτο του: Αν μετα από μια μεγαλη δοκιμασια και ευτυχη καταληξη δεν θα δενοταν ανθρωπινα με αυτους που καταφερε να φτασει στο τελος. Αμαν πια με τον ( καλο και αξιο ) Στολτιδη που όμως θα ηταν αλλαγη… Σε μια ομαδα εκτος των αξιων υπαρχει και το γενικο πλαισιο λειτουργιας. Γιατι να παρει ντε και καλα τον Ιερο όταν ηδη ο Κατσουρανης ξερει τι πρεπει να κανει ανα πασα στιγμη ειτε η ομαδα μας αμυνεται ειτε όταν επιτιθεται;

Ο αγωνας εστω και κατοπιν δεησης ξεκινησε με την απαραιτητη ομορφια των καθαριστριων και η Ρεχαγκελολογια πηγε περιπατο.

Εξω ο Ζαγορ και επιτελους ο Χαριστεας, μεσα οι Σαμαρας και Λυμπε, 3 αμυντικοι που είναι ο τροπος ολων των επιτυχιων που εχουμε να επιδειξουμε σε συλλογικο και εθνικο επιπεδο και εχω την αισθηση πως αυτή είναι η καλυτερη 11αδα που πρεπει να ξεκιναμε.

Αριστες οι αρχικες επιλογες, ακομα και αν με πληγωνει που βλεπω Τακη Φυσσα στην ομαδα δεν βλεπω ότι το ελληνικο ποδοσφαιρο εχει βγαλει καποιον αλλον που θα μπορουσε να παιξει αμεσα. Ο Λαγος αφενος είναι τραυματιας αφετερου στην ΑΕΚ ακομα ψαχνεται και τον ψαχνουν.

Κεντρικοι χρησιμοποιηθηκαν ενας παικτης που είναι βασικος σε ομαδα της μπουντεσλιγκα και ο πλεον σταθερος της ομαδας που παιρνει συνεχεια το πρωταθλημα. Φυσιολογικα ο Κατσουρανης με τον Καραγκουνη που παιζουν συνεχεια σε καλυτερο του δικου μας πρωταθληματος και ειδικα ο Μπασινας με τον Γιουρκα που παιζουν στο καλυτερο πρωταθλημα του κοσμου.

Εν συνεχεια, ο Στελιος, ο φορμαρισμενος Σαμαρας και ο Λυμπε που κραταει μονος του την επιθεση της ΑΕΚ.

Για το παιχνιδι δεν μπορει να πει κανεις πολλα.

Κακο ματς, λιγες φασεις, σταθηκαμε και τυχεροι και πηραμε το ματσακι επαγγελματικα.

Η εθνικη μου αρεσε ως προς τη συνοχη της, τη σοβαροτητα της, την γνωστη καλη αμυντικη λειτουργια, την ομαδικοτητα και πιστευω πως αν ειμασταν λιγο πιο προσεκτικοι εξω από τη μεγαλη περιοχη σε μερικες τελικες πασες ή σεντρες, στο πρωτο ημιχρονο θα το ειχαμε καθαρισει.

Στο δευτερο, μας επιασε το αγχος του αποτελεσματος και της κριτικης με αποτελεσμα να κυριαρχησει το αισθημα της αυτοσυντηρησης και γυρισαμε πισω. Αυτοι ειχαν 3 καλες φασεις, εμεις το δοκαρι, περασε και το οφσαϊντ, χαιρετε ο επομενος.

Μια νικη είναι παντα μια νικη και πιστευω ότι και την Τεταρτη θα το καθαρισουμε το ματσακι λογω κεκτημενης ταχυτητας.

Αν ημουν Ρεχαγκελ θα προσπαθουσα να δουλεψω σε αυτό το σχημα περισσοτερο για να βγαινουν καλυτεροι συνδιασμοι. Αν ο Σαμαρας συνηθισει τον Λυμπε και αντιστροφως πιστευω πως στο μελλον θα βαζουμε γκολ και εκτος στημενων φασεων.

Μου αρεσαν επισης και οι αλλαγες που τις θεωρω σωστες. Ισως να αλλαζα τον Λυμπε λιγο νωριτερα αλλα μικρη σημασια εχει πια. Ο Χαριστεας βοηθησε πισω και είναι χρησιμος στο ψηλο παιχνιδι εναντι του ανυπαρκτου χθες Γιαννακοπουλου.

Η παρουσια του Πατσατζογλου με συγκινησε. Μακαρι το παιδι να σταθει ξανα στο επιπεδο που ηταν γιατι κατά τη γνωμη μου ο καλος τοτε Πατσατζογλου ηταν καλυτερος από όλα τα χαφ που επαιξαν χθες.

Μπραβο στην ομαδα για τη σοβαροτητα και το αποτελεσμα και παμε για το 3χ3 χωρις τρελα πανηγυρια και ανευ λογου επικηδειους.

Η ομαδα χρειαζεται ηρεμια, σταθεροτητα στην 11αδα που ειδαμε χθες, τη διατηρηση της σοβαροτητας που εδειξε στα 2 πρωτα παιχνιδια και δεν νομιζω ότι θα μεινει εκτος Euro.