ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΡΜΑΡΟΥ – ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΑΤΟΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΛΟΥΛΑ

 

Με αυτά τα ονόματα θα το βρεις στον παγκόσμιο ιστό και θα βρεις λίγα σκόρπια άρθρα που στην καλύτερη σε μπερδεύουν και στη χειρότερη σου λένε ψεματάκια είτε για λόγους επίδειξης, είτε για λόγους βλακείας.

 

Ήταν ο τελευταίος σταθμός μου. Από το 2014  πέρασαν ακριβώς 10 χρόνια για να καταγράψω όλα τα αξιοθέατα της Αττικής. Μπορεί να βρω και άλλα, αλλά η λίστα μου τελείωσε εδώ : https://suspect-enjoys-the-silence.blogspot.com/2019/09/blog-post_30.html

 

Επειδή πήγα και ταλαιπωρήθηκα από τη μια αλλά πολύ το χάρηκα από την άλλη, γράφω το παρόν για να μην την πατήσουν οι επόμενοι. Σημασία έχει να γνωρίζεις τη σωστή πληροφορία και να κάνεις τα κουμάντα σου.

 

Το συγκεκριμένο σημείο που λες, έχει στην πραγματικότητα τρία σημεία ενδιαφέροντος. Αν θέλεις να τα κάνεις όλα μαζί, χρειάζεσαι 5 ώρες ταλαιπωρίας. Δεν συνίσταται.

 

Ξεκινάω με τα εύκολα.

Το πρώτο είναι το πάρκο των αγαλμάτων.

Ανεβαίνεις προς Νέα Μάκρη, τη Λεωφόρο Διονύσου. Στη διασταύρωση με τη Βακχών στρίβεις δεξιά. Εκεί, ακριβώς στη γωνία είναι μια καφετέρια που λέγεται Safe house και έχει μεγάλο και άνετο πάρκινγκ. Αφήνεις εκεί το αυτοκίνητο σου και στα 20 μέτρα είναι η είσοδος του πάρκου. Είναι ευθεία για περπάτημα και ποδήλατο, μέσα στο δασάκι, με μια εξέδρα για events και διάφορα γλυπτά που έχουν δωρίσει καλλιτέχνες. Ο δρόμος λέγεται Αγίου Γεωργίου αλλά δεν έχει πινακίδες. Δεν σου λέω ότι είναι το θέαμα της ζωής σου, αλλά αν είσαι κάπου εκεί κοντά, μια βόλτα είναι ωραία.

 

Το δεύτερο σημείο είναι το λατομείο.

Παίρνεις το αυτοκινητάκι σου λοιπόν και ψάχνεις στο GPS τη διασταύρωση Βοσπόρου και Κωνσταντινουπόλεως στο Διόνυσο. Εκεί θα βρεις παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Είναι δύο χωματόδρομοι, διάλεξε αυτόν με την πινακίδα «Αλούλα». Έχει και μια μεγάλη πράσινη μπάρα για να μην ανεβαίνουν οχήματα παρά μόνο πεζοί.

 

Τι σε περιμένει: Βατή ανηφόρα σε μεγάλο δρόμο ( χωράει άνετα φορτηγό δηλαδή ) που μετά από 30 λεπτά ( εκτός αν είσαι η Ντρισμπιώτη όποτε υπολόγισε τα μισά ) σε οδηγεί στο παλιό λατομείο και η πέτρα είναι υλικό για ωραίες φωτογραφίες. Επίσης έχει φανταστική θέα από κάτω. Μπορείς να θαυμάσεις ένα καταπληκτικό οικιστικό σχέδιο με διώροφες βιλάρες μέσα στο δάσος. Αυτή είναι πράγματι μια ωραία βόλτα, να την κάνεις. Συνδυάζεται με το πρώτο σημείο που σου έγραψα ανωτέρω.

 

Ξέρω τι σκέφτεσαι. Όχι, δεν έχει λύκους, δεν έχει αρκούδες και δεν έχει αδέσποτα σκυλιά. Έχει κόσμο καθώς θα βρεις ποδηλάτες, ιδιοκτήτες σκύλων, πεζοπόρους, και πάνω στο λατομείο, είναι ένας άτυπος χώρος εκπαίδευσης αναρριχητών.

 

Το τρίτο σημείο είναι από την άλλη πλευρά τα τρία εκκλησάκια.

Αφήνεις το αυτοκίνητο σου στην οδό Θυώνης 26 - Δροσιά ή τελοσπάντων αν δεν βρεις πάρκινγκ ακριβώς εκεί, από εκεί ξεκινάς. Παραπλεύρως μιας πολυτελούς κατοικίας, θα το δεις, ξεκινά ένα ανηφορικό μονοπάτι.

 

Το καλό: Ανάβαση στο δάσος. Σε μονοπάτι χιλιοπατημένο, δεν χρειάζεσαι ειδικό εξοπλισμό. Στο διάβα σου, θα βρεις 3 εκκλησάκια. Του Προφήτη Ηλία, του Αγίου Νικήτα και του Αγίου Λουκά για τις ανάσες σου.   

 

Το κακό: Μια ώρα ανηφόρα με κλίση 60-70 μοιρών και σου βγαίνει η γλώσσα ανάποδα. Πάρε μπακ πακ με καπέλο,  2 μπουκάλια νερό ( όχι καρντιά μου δεν έχει καντίνα ) και σνακ. Εννοείται μακρύ παντελόνι ή φόρμα για να μη σε γδάρουν τα πουρνάρια.

 

Για να καταλάβεις τι έκανα εγώ:

Ξεκίνησα με τα 3 εκκλησάκια. Πέθανα στο ανέβα. Από τον Άγιο Λουκά, το τελευταίο εκκλησάκι δηλαδή, μέχρι το λατομείο είναι περίπου 15-20’ σε ευθεία με λίγες βατές ανηφορίτσες αλλά ήδη χρειάζεσαι φορείο και δεν το ξέρεις. Φανταστική θέα, φωτογραφίες, ανάσες και μετά η κατάβαση είναι μισή ώρα και επειδή κάτω έχει χαλίκι, χρειάζεται προσοχή.

Το πάρκο των αγαλμάτων ήταν ένα χιλιόμετρο πιο κάτω αλλά δεν άντεχα.

Για να ξαναγυρίσω στη Θυώνης για το αυτοκίνητο, χρειάστηκα 40 λεπτά! Ναι μεν άσφαλτος και αστικός ιστός, αλλά πορεία.

 

Σωστά κατάλαβες, δεν τα έκανα. Για το ταξί ήταν 8 λεπτά.

Πήρα το αυτοκίνητο, γύρισα στο πάρκο των αγαλμάτων, το είδα και μετά έφυγα.

 

Επομένως: Αν είσαι αθλητής, κάνε το όλο. Δεν έχεις θέμα. Αρκεί να ξέρεις τι σε περιμένει. Αν σου αρέσει και η φωτογραφία, χρειάζεσαι 5 ώρες.

 

Αν είσαι κανονικός άνθρωπος, πήγαινε στο πάρκο των αγαλμάτων για το ζέσταμα, μετά στο λατομείο και τέρμα. Αν σου αρέσουν αυτού του τύπου οι εμπειρίες, άλλη μέρα πήγαινε στα εκκλησάκια και ξαναγύρνα από το ίδιο μονοπάτι. Εκτός και αν κάνεις μεν τον κύκλο αλλά στην έξοδο να σε παραλάβει κάποιος.

 

Υγ1. Τα εκκλησάκια είναι όλα φροντισμένα, ανοιχτά για προσκύνημα. Κάποιος τα περιποιείται. Είναι κρίμα όμως αυτό το τρισάθλιο κράτος. Είναι ένας τόπος που πηγαίνει κόσμος. Αντί για τις πολύτιμες αλλά αυτοσχέδιες πινακίδες, βάλε μια πινακίδα της προκοπής ρε αδερφέ! Έναν χάρτη [ ΣΣ έχει και άλλες διαδρομές αλλά δεν πήγα και ούτε πρόκειται ] κάτι που να δείχνει ότι σέβεσαι τους ανθρώπους.

 

Υγ2. Είναι ωραίοι οι άνθρωποι του βουνού. Όλοι με χαιρέτησαν, όλοι πρόθυμα μου έδωσαν πληροφορίες. Μέχρι και δύο ποδηλάτες με βρήκαν στην αρχή και στο τέλος και πιάσαμε την κουβέντα. Στην αρχή μου έδωσαν κουράγιο και μετά κάναμε αποτίμηση!

 

Υγ3. Δεσποζόμενο σκυλάκι, πάντα με λουράκι! Τι δεν καταλαβαίνεις;;;;