ΠΑΛΙΟΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ ΚΩΛΟΚΡΑΤΟΣ

 

Ήμουν νιος και γέρασα και ακούω μονίμως το ίδιο.

Γιατί δεν πάνε οι γιατροί στα νησιά.

Φταίνε αυτοί γιατί είναι παλιάνθρωποι;

Φταίει το κράτος γιατί δεν δίνει κίνητρα;

 

Εξ’ ορισμού είμαι κατά των συντεχνιών αλλά αυτή τη φορά θα κάνω μια εξαίρεση.

 

Είμαι επίσης ενάντια στη λογική ότι για όλα φταίει το κράτος.

 

Εμείς ποτέ.

 

Όταν μια τοπική κοινωνία δεν έχει γιατρό, φταίει η τοπική κοινωνία.

 

Στα νησιά είναι πάμπλουτοι.

 

Βγάζουν λεφτά από την εστίαση. Από τον τουρισμό. Από την αλιεία. Από τα τοπικά προϊόντα. Από τα δωμάτια. Από τα αξιοθέατα. Κάθε οικογένεια τα παίρνει από δέκα μεριές. Δεν δηλώνουν τίποτα στην εφορία και είναι όλα μαύρα. Να είναι καλά οι άνθρωποι να πλουτίζουν, δεν έχω φθόνο. Καλά κάνουν.

 

Πως όμως περιμένουν να έρθει ο γιατρός όταν ο μισθός του είναι ένα χιλιάρικο και του ζητάνε επτά κατοστάρικα για ενοίκιο;;

 

Θα έπρεπε κάθε Δήμος να προσφέρει στέγη και μπορούν 5 εστιάτορες εκ περιτροπής ανά διμήνο να προσφέρουν ένα πιάτο φαγητό, μεσημέρι και βράδυ στον γιατρό. Δεν θα πέσουν έξω.

 

Έτσι μάλιστα. Στο χιλιάρικο με στέγη και σίτιση λυμένη, με τα προσωπικά έξοδα, να του μείνουν και 3-4 κατοστάρικα στην τσέπη. Το κράτος θα μπορούσε να επιδοτήσει για παράδειγμα 4 αεροπορικά / ακτοπλοϊκά  το χρόνο.

Αν δεν σε ενδιαφέρει εσένα ως τοπική κοινωνία να κάνεις τον τόπο σου ελκυστικό, μην περιμένεις να το κάνει κάποιος άλλος.

 

Βαρέθηκα να τα ρίχνουμε όλα στο ( ναι, σύμφωνοι ) άθλιο κράτος και εμείς να πετάμε χαρταετό.

 

Υγ. Για να λέμε και τη black truth, για τη συζήτηση των τελευταίων ημερών, το να κάνει ένας ιδιώτης γιατρός μια εφημερία το μήνα σε ένα τοπικό νοσοκομείο, δεν είναι και τόσο πια απεχθές…