ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ

 

 Το ζήσαμε λοιπόν και το χειμερινό μουντιάλ...

Πολύ ενδιαφέρον το πείραμα και παρά τη γκρίνια, ας το παραδεχθούμε. Ήταν ενα εξαιρετικό και απολαυστικό μουντιάλ!

Τα σημεία:

1. Καλώς έγινε το άνοιγμα στον Αραβικό κόσμο. Απεδείχθη πως αν έχεις τα λεφτά και γηπεδάρες κάνεις και άρτια διοργανωση μπορείς να έχεις και όλα να κυλήσουν ομαλά. Ακόμα και αν παρουσιάσεις κενό φάκελο!

2. Αρνούμαι να ακολουθήσω την αφόρητη κλάψα για τους θανάτους και τα εργατικά δικαιώματα. Όχι γιατί έχω λαμβάνειν από τα λεφτά της Καϊλή, αλλά γιατί βαριέμαι αφόρητα την υποκρισία. Σάμπως το κινητό που κρατάς, η τηλεόραση που βλέπεις και πλείστες όσες συσκευές και προϊόντα που χρησιμοποιείς καθημερινά, ξέρεις κάτω από ποιες εργασιακές συνθήκες κατασκευάστηκαν;;; Σε νοιάζει έστω και κατά μισό γραμμάριο;;

3. Το επίπεδο του θεάματος ήταν σπουδαίο. Είχε τα πάντα. Θέαμα, ανατροπές, εκπλήξεις, γκολ, αγωνία. Μα τι άλλο να ζητήσεις από ένα μουντιάλ δηλαδή;;;

4. Υποστήριζα από την αρχή τον φίλο μας Φερνάντο Σάντος και τον Κριστιάνο που τον θεωρώ πιο ολοκληρωμένο ποδοσφαιριστή από τον Μέσι και καλύτερο άνθρωπο αλλά ο Λιονέλ έχει καλύτερο μάρκετινγκ. Δευτερευόντως τη Γαλλία, μια χώρα που έχει στηρίξει την Ελλάδα πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως.

5. Ψιλοσιχάθηκα την εκστρατεία με το ζόρι να πάρει το Μουντιάλ ο Μέσι! Με το ζόρι ! Και πάρε συνέχεια πέναλτι  Αργεντινή, και στον τελικό το πρώτο που ήταν μούφα, ούτε στο βαρ δεν το είδαν. Το πήρε, να το χαρεί ο άνθρωπος αλλά ο Μαραντόνα ήταν αξεπέραστος. Με την Αργεντινή δεν με συνδέει τίποτα για να την υποστηρίξω.

6. Φυσικά και έπαιξε ρόλο ότι οι παίκτες ήταν φρέσκοι σε φουλ φόρμα και αναλογικά με τις συνήθεις απουσίες του καλοκαιριού, πήγαν περισσότεροι και έπαιξαν καλύτερα. Μπορεί στην Ελλάδα να έχουμε συνηθίσει τις οθόνες στα καφενεία σε ανοιχτό χώρο με μπύρες και λοιπά εδέσματα αλλά και έτσι μια χαρά ήταν.

7. Διάφορες ενστάσεις που βλέπω στα μαζικά μέσα επιρροής για το τι κάνουν οι ομάδες, πως τη βγάζουν οι παίκτες που δεν πήγαν, τι θα απογίνουν τα πρωταθλήματα από την κόπωση των μουντιαλικών παικτών, ειλικρινά δεν με ενδιαφέρουν. Αυτό είναι παιχνίδι δημοσίων σχέσεων που καλλιεργούν οι δημοσιογράφοι για να τα έχουν καλά με τις ομάδες και να τους δίνουν οι παίκτες συνεντεύξεις και ειδήσεις από τα αποδυτήρια.

8. Όταν οι Αργεντίνοι κατακλύζουν τους δρόμους και τις πλατείες με τις σημαίες της χώρας τους για να πανηγυρίσουν την επιτυχία  είναι αγνοί, ρομαντικοί, με ταπεραμέντο που αγαπάνε την πατρίδα τους. Όταν το κάνουν οι Έλληνες είναι εθνικιστές, φασίστες και ταλιμπάν.

Εν κατακλείδι, παράδοξο το μουντιάλ του Κατάρ αλλά απολύτως επιτυχημένο.