Ισως ο πιο
σημαντικος λογος για τον οποιο αδυνατω να παρακολουθησω συγχρονες κωμωδιες
είναι γιατι γαλουχηθηκα με τον ελληνικο κινηματογραφο. Λογω πενιας δυνατων
κειμενων, oι συγχρονες παραγωγες βασιζονται στην εικονα. Ο ηρωας
πεφτει από τον ουρανοξυστη, βρισκει σε ένα παραθυρο, εκτινασεται απεναντι σε
μια τεντα και προσγειωνεται σε ένα καμπριο με μια ημιγυμνη σιλικονατη γκομενα.
Αντιθετα, η τοτε κωμωδια αναδεικνυε τη δυναμη του Λογου.
Καπου ψαρεψα το παρον από τον παγκοσμιο ιστο και το ανεβαζω για λογους αρχειου. Παλιοι διαλογοι από τις ταινιες που αγαπησαμε και ακομα βλεπουμε ευχαριστα.
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ::
http://suspect-enjoys-the-silence.blogspot.gr/2009/06/blog-post_13.html
===
Ατάκες από την ταινία
"Ζητείται Ψεύτης", με το Ντίνο Ηλιόπουλο.
Το σενάριο και η σκηνοθεσία είναι του Γιάννη Δαλιανίδη.
Ο κύριος Φερέκης (Παντελής Ζερβός) είναι βουλευτής και ψάχνει κάποιον ιδιαίτερο για να λέει ψέματα στους ψηφοφόρους.
~~~
(Σκηνή στο γραφείο του Βουλευτή. Οι ψηφοφόροι έρχονται και ζητάνε ρουσφέτια.)
-(Ψηφοφόρος:) Μαρτζώκος.
-(Βέγγος, ο βοηθός του βουλευτή) Τι θέλετε;
-Ήρθα για μια ανάλυση ούρων!
-Τι 'ν' αυτά που λέτε κύριε Μαρτζώκο! Εδώ είναι πολιτικό γραφείο. Δεν είναι ιατρείο. Λάθος πόρτα κάνατε...
-Καθόλου. Εγώ τον κύριο Φερέκη τον ψήφισα!
-Τον ψηφίσατε; Κι επειδή τον ψηφίσατε πρέπει να φροντίζει για τα ούρα σας; Τέλος πάντων. Φέρτα εδώ. Θα τα φροντίσουμε.
-Να μου τα προσέχετε.
-Ναι, θα τα βάλουμε στα πούπουλα!
~~~
(Ο Ηλιόπουλος πηγαίνει στο σπίτι του βουλευτή για να ζητήσει δουλειά)
-Έχω μια συστατική επιστολή για να αναλάβω το ιδιαίτερο γραφείο του κύριου Φερέκη.
-Α, για ιδιαίτερος, ε; Και τι προσόντα έχετε;
-(Με κάμαρι) Ψεύτης!
-Ψεύτης;
-Μάλιστα. Επιτρέψτε μου να συστηθώ. Θόδωρος Πάρλας, γνωστός ως Ψευτοθόδωρος.
-Μπα. Και καμαρώνετε, βλέπω!
-Μα είναι να μην καμαρώνω; Εγώ κυρία μου δεν έιμαι ένας τυχαίος ψεύτης όπως τόσοι και τόσοι άλλοι τίμιοι και ευυπόληπτοι πολίτες. Εγώ είμαι ένας ψεύτης με ταλέντο.
-Και μ' αυτό το προσόν ζητάτε θέση;
-Ναι, γιατί απορείτε;
-Κι όλα αυτά μου τα 'πατε για να κερδίσετε την εμπιστοσύνη μου;
-Γιατί όχι; Είμαι ένας πολύ ειλικρινής ψεύτης. Για την ακρίβεια ο πιο ειλικρινής που θα μπορούσατε να βρείτε.
-Και τι επάγγελμα κάνατε ως τώρα;
-Ψευδομάρτυς!
-Μπα, και δε σας άρπαξε κανένας δικαστής;
-Τι λέτε κυρία μου, εδώ με τρόμαξαν δικαστές και δικηγόροι!
-Κι από αυτό το επάγγελμα ζούσατε;
-Όχι, όχι, έκανα το δημοσιογράφο.
-Και σε ποια εφημερίδα γράφατε τα ψέματά σας;
-Στην "Αλήθεια"!
(Γελάνε)
-Βέβαια, έγραφα πολύ ωραία πράγματα. Το μεγάλο μου σουξέ ήταν οι περιπέτειες. Κυνήγια λεόντων στα βάθη της ζούγκλας. Καταπληκτική επιτυχία. Σε ογδόντα συνέχειες έφαγα όλα τα λιοντάρια της Αφρικής. Μετά το 'ριξα στα πολεμικά αναγνώσματα, τορπιλισμοί, υποβρύχια, ανατινάξεις, τέτοια.
-Καλά, όλα αυτά πρέπει να τα ζήσει κανείς για να τα γράψει. Έχετε δει τορπιλισμό;
-Πως, στον κινηματογράφο!
-Κι αφου τα καταφέρνατε τόσο καλά στην πατρίδα σας γιατί ήρθατε στην Αθήνα;
-Οι φίλοι μου με φάγανε. Πήγαινε στην Αθήνα που έχουν πολύ μεγαλύτερη πέραση τα ψέματα για να προκόψεις!
-Κι έτσι ήρθατε στην Αθήνα!
-Ναι, μάλιστα. Πήγα κατ' ευθείαν σ' ένα φτασμένο πατριώτη μου αλλά αυτός δε με χρειάζεται.
-Γιατί;
-Είναι δικηγόρος, είναι πιο ψεύτης κι από μένα!
-Και σας έστειλε στον άντρα μου, το βουλευτή. Λυπάμε κύριε Θόδωρε, αλλά εγώ προσωπικά αντιπαθώ τα ψέματα.
-(Γελάει) Τι λέτε κυρία μου; Γυναίκα και να αντιπαθεί τα ψέματα, γίνεται ποτέ; Οι γυναίκες είναι γενημένες ψεύτρες! Έπειτα, μαντάμ, το ψέμα είναι ταλέντο, είναι δώρο Θεού, είναι δυνατόν να το αντιπαθείτε; Απόδειξη ότι οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου είναι μεγάλοι ψεύτες!
Μπορώ τώρα να δω τον κύριο Φερέκη;
-Δυστυχώς απουσιάζει.
-Μα τι λέτε κυρία μου. Αφού η υπηρεσία σας είπε πριν λίγο ότι ήταν εδώ.
-Τέλος πάντων, ποιον θα πιστέψετε, την υπηρεσία μου ή εμένα;
-Μάλλον την υπηρεσία σας!
-Ακούστε κύριε μου. Πολύ θάρρος δεν πήρατε;
-Κυρία μου, εγώ δεν ήρθα εδώ για να εισπράξω ψέματα. Για να πουλήσω ήρθα!
-Μα σας είπα κύριε ότι ο άντρας μου απουσιάζει.
-Να το λέτε κυρία μου αλλά να μην επιμένετε. Τι διάβολο, συναγωνισμό θα μου κάνετε; Στο κάτω κάτω έχουμε και επαγγελματικό φιλότιμο.
(Φωνάζει το Βέγγο και τον πετάει έξω με τις κλωτσιές)
~~~
(Τελικά, ξανάρχεται την επόμενη μέρα. Την προηγούμενη όμως είχε διαπληκτιστέι με το βουλευτή [δεν ήξερε ποιος ήταν] στο λεωφορείο. Συζητούν με τη γυναίκα του και τελικά ανακαλύπτουν το τραγικόν της συμπτώσεως.
Συμφωνούν να προσπαθήσει να βρει ένα ψέμα να δικαιολογηθεί για να μην τον πλακώσει ο βουλευτής στο ξύλο και να είναι αυτό μια δοκιμασία που αν την περάσει να τον δεχτούν ως ιδιαίτερο. Έρχεται ο βουλευτής)
-Καλημέρα σας.
-Τι καλημέρα βρε; Τολμάς να πατήσεις σπίτι μου ύστερα από τα χθεσινά;
-Να σας εξηγήσω κύριε Φερέκη. Δεν φταίω εγώ, με βάλανε. Ένας πολιτικός αντίπαλος σας!
-Τι λες μωρέ;
-Μάλιστα. Μου λέει: "Άνεργος είσαι; Θέλεις να κερδίσεις χρήματα; Πάρε μια λίρα και πήγαινε βάρα μια γροθιά σ' εκείνον εκεί τον κύριο"!
-Αλήθεια;
-Ε, μα τώρα, ψέματα θα σας πω κύριε Φερέκη; (σ.σ. Μπουαχαχαχά!!!!)
-Πώπω, πολιτική κατάπτωσις!
-Εγώ δε σας ήξερα, αλλά μόλις το έμαθα τρελάθηκα. Πώπω είπα, τι έκανα; Τον κύριο Φερέκη χτύπησα, το βουλευτή μας; Το καμάρι του λαού; Το αηδόνι της Βουλής;
-(Ο άλλος κορδώνεται. Την κατάπιε μια χαρά και νιώθει και κολακευμένος!)
Ώστε έτσι ε; Δεν με ήξερες προσωπικώς, ε;
-Μα τι λετε κύριε Φερέκη; Αν σας ήξερα θα έκανα τέτοιο πράγμα;
-Για πες μου τώρα: Ποιος ήταν αυτός που σε έβαλε να με χτυπήσεις; Τα χαρακτηριστικά του τα θυμάσαι;
-Πωωως, ήταν έτσι, ένας ψηλός... μετρίου αναστήματος, παχουλός πολύ... προς το αδύνατο, με μια μουστάκα έτσι... μέ ένα μουστακάκι τόσο δα...
(Μπαίνει όμως η γυναίκα του βουλευτή και αποκαλύπτει την αλήθεια. Ο βουλευτής κουφαίνεται)
-Κύριε των δυνάμεων! Ακούς εκεί να μ' έχεις τόση ώρα και να με δουλεύεις!
-Ε, μα ψεύτη δε ζητάτε;
-Τι ψεύτη βρε; Για τους άλλους, όχι για μένα!
-Ακούστε κύριε Φερέκη. Θεωρήστε ότι μ' αυτό το ψέμα έδωσα τις ... εισαγωγικές μου εξετάσεις! Κι άν είπα πέντε ψέματα σ' εσάς, με τα τσουβάλια θα τα πω στους ψηφοφόρους σας!
(Μπαίνει μέσα ένας δυσαρεστημένος ψηφοφόρος. Πρόκειται για γνωστό κομπάρσο, τον Π. Καραβουσιάνο ένα νταγλαρά ίσαμε κει πάνω)
-Ωωωω, τον κύριο Πατατιά! Τι κάνετε;
-Τι να κάνω κύριε Φερέκη; (Σταυροκοπιέται) Δόξα το Θεώ που σε πετυχαίνω. Δυο ζευγάρια σόλες έχω λιώσει να πηγαινοέρχομαι στο σπίτι σου και στο γραφείο...
-Να σας εξηγήσω...
-Τι να μου εξηγήσετε; Ένα μήνα έχει ο αδελφός μου στη φυλακή. Δε μου είπατε πως θα τον βγάλετε;
-Ε, μάλιστα, πως...
-Τι πως; Όλο υποσχέσεις ήσαστε και φως δε βλέπουμε!
-(Πετάγεται ο Ηλιόπουλος) Επιτρέψτε μου κύριε Πατατιά. Ασχολούμαι προσωπικά με την υπόθεσή σας. Μίλησα σχετικά με τον κύριο Υπουργό Δικαιοσύνης. Και επειδή τον επίεσα πολύ, μου είπε ότι θα μου τηλεφωνήσει αμέσως.
(Χτυπάει τυχαία το τηλέφωνο)
-Α, εσείς είστε κύριε Υπουργέ; Τι γίνεται με την υπόθεση του κυρίου Πατατιά;
(Στην άλλη άκρη της γραμμής είναι μια ταλαίπωρη κυρία που δεν καταλαβαίνει απολύτως τίποτα)
-Ααα, όχι κύριε υπουργέ. Μη μας τα κάνετε αυτά. Ο κύριος Φερέκης απαιτεί να βγάλετε αμέσως από τη φυλακή τον αδελφό του κυρίου Πατατιά γιατί ο κύριος Πατατιάς είναι στενός φίλος του. Αυτό που σας λέω κύριε υπουργέ! Κι όταν δίνετε μια υπόσχεση να την τηρείτε! Ααα, θα με κάνετε να σας μιλήσω άσχημα!
-(Ψηφοφόρος) Μη, μην τον βρίζεις.
-Ααα, κύριε υπουργέ. Σας είπα, ο κύριος Φερέκης απαιτεί να τον εξυπηρετήσετε αμέσως. Αν δεν το κάνετε, θα φτάσει μέχρις αποχωρήσεως από το κόμμα! Ορίστε! Γιατί δεν το λέγατε από την αρχή;
(Προς τον Πατατιά) Εντάξει! Θα το κάνει!
-Σας ευχαριστώ πολύ.
-Όχι εμένα. Τον κύριο Φερέκη! Σας έχει μεγάλη αδυναμία. "Τον Πατατιά μου και τα μάτια σου μου είπε!"
(Εν ολίγοις, τον τούμπαρε κι αυτόν!)
-Πώπω, τι καταπληκτικός ψεύτης είσαι εσύ!
-Και που να με δείτε στο φόρτε μου!
~~~
(Στο γραφείο του βουλευτή)
-Όχι κύριε. Ο κύριος Φερέκης δεν είναι εδώ. Έχει ανέβει στα ανάκτορα! Όταν γυρίσει θα σας δεχτεί.
-(Γραμματέας) Ποιός ήτανε;
-Ενας. Δεν έχει σημασία. Εγώ με τα ανάκτορα που του είπα, τον θάμπωσα!
~~~
-Καλημέρα σας κυρία μου.
-Καλημέρα σας κύριε Φερέκη. Ήρθα για την υπόθεσή του κουνιάδου μου που ήταν λιμενοφύλακας στην Άνδρο και ήθελε να τον διορίσετε στη Νάξο. (σ.σ. Άιντε άιντε!!! Θα στείλω κι εγώ τη γάτα μου να τη διορίσουν στο τμήμα δοκιμασίας γεύσης βελτιωμένης ράτσας τρωκτικών του Υπουργείου Γεωργικής Ανασυγκροτήσεως στην Οδό Ρουσφετιού 69!!)
-Α, ναι. Αυτή την υπόθεση την έχει αναλάβει ο ιδιαίτερος μου. Και δεν έγινε ο διορισμός;
-Ξέρετε, ο καημένος πέθανε εχθές!
(Μπαίνει ο Ηλιόπουλος μέσα, που δεν ξέρει για το θάνατο του κουνιάδου)
-Α, καλημέρα σας κυρία μου. Εντάξει, έγινε η μετάθεση. Τηλεφώνησα στον κουνιάδο σας και σήμερα το πρωί πήρα και απάντηση: "Ευχαριστώ απείρως ΣΤΟΠ Έρχομαι Αθήνα".
-Σας τηλεγράφησε; Αφού πέθανε!
-Ααα, σας το 'πανε; Μα έτσι απότομα; Τσ τσ, τι άγαρμπος κόσμος!
~~~
(Ο Ηλιόπουλος κάνει πως μιλάει στο τηλέφωνο με το βουλευτή. Έχει γυρισμένη την πλάτη στην πόρτα. Κάποια στιγμή μπαίνει ο βουλευτής από την πόρτα και τον κοιτάζει άγρια. Ο Ηλιόπουλος δεν τον έχει αντιληφθεί.)
-Ναι κύριε Φερέκη. Μάλιστα κύριε Φερέκη.
(Γυρνάει και τον βλέπει)
-...Α, χα χα χα! Ξέρετε γιατί γελάω κύριε Φερέκη; Μόλις τώρα μπήκε ο δίδυμός σας αδελφός, ο γιατρός. Και η κυρία νομίζει πως είστε εσείς!
Θ.Β.
Οι παρακάτω σκηνές είναι από την ταίνία "Ο Παπατρέχας" με το Βέγγο σε σενάριο Ναπολέοντα Ελευθερίου. Η ταινία αυτή έχει φοβερές ατάκες.
---
(Βέγγος είναι θυρωρός και ψάχνει να βρει γαμπρό για τις αδερφές του. Είναι ανεβασμένος σε μια σκάλα και κάνει μια δουλειά στην είσοδο της πολυκατοικίας και μπαίνει ένας γεροντάκος):
-Έδώ ζητάτε γαμπρούς;
-Δε σ' ακούω παππούλη. Έλα πάνω.
(Ανεβαίνει κι αυτός στη σκάλα.)
-Έχω τη γνώμη πως εδώ πάνω δεν μπορούμε να κάνουμε σοβαρή συζήτηση.
-Γιατί; Δεν έχεις ακούσει που λένε συζήτηση υψηλού επιπέδου;
-Ε, χε χε χε!
-Πρόσεχε μονάχα μην πέσουμε. Και οι γέροι ως γνωστόν πάνε ή από πέσιμο ή απ' αυτό που ξέρεις.
-Διάβασα την αγγελία σας και ήρθα. Θέλω μια νύφη...
-...για τον εγγονό σου.
-Όχι. Για μένα! Αρκετά ρεμπέλεψα. Καιρός πια να νοικοκυρευτώ!
-Και πόσων χρονών είσαι;
-Δεν έχω κλείσει ακόμα τα εβδομήντα πέντε!
-Ε, να ξαναρθείς αύριο με τον κηδεμόνα σου μην πάμε μέσα επί αποπλάνηση ανηλίκου.
-Έχω την εντύπωση πως με ειρωνεύεστε. Ένα σας λέω μόνον: Τσάρλι Τσάπλιν. Τεκνοποίησε στα εβδομηντα πέντε.
-Καλά, αυτός είχε βρει τη συνταγή...
-Και είμαι κι απ' το Καλέντζι, το χωριό του Παπανδρέου που όλοι οι άντρες ζούνε εκατόν πενήντα χρόνια!
-Να τα χιλιάσεις παππούλη αλλά εμείς ζητάμε γαμπρούς, δε ζητάμε πρωθυπουργούς!
-Πάντως εγώ είμαι γερό κόκκαλο.
-Και τι να το κάνουμε; Σούπα θα φτιάξουμε;
---
-Ώστε ψάλτης κύριε Δωρόθεε;
-Ιεροψάλτης και μάλιστα αριστερός.
-Ααα, της ΕΔΑ δηλαδή.
-Όχι, των Αγίων Θεοδώρων.
-Το ίδιο κάνει, Θεοδωρακικός!
---
(Δίνουν του Βέγγου μια γλάστρα μ' ένα λουλούδι.)
-Πολύδωρε να μου την προσέχεις γιατί φεύγω ταξίδι. Στις οχτώ το πρωί να την ποτίζεις, δέκα με μία το μεσημέρι να την βάζεις στον ήλιο...
-...κι οχτώ με δέκα σινεμά. Ξέρω...
---
(Του δίνουν ένα κλουβί με δυο πουλιά)
-Πολύδωρε να τα πας πίσω στο κατάστημα που τ' αγόρασσα. Το ένα από τα δυο δε μιλάει καθόλου.
-Ε, θα είναι ο σύζυγος φαίνεται...
---
(Έρχεται το φορτηγό του Δήμου για τα σκουπίδια κι όλοι τρέχουν να αδειάσουν τα δικά τους. Τρέχει κι ο Βέγγος. Συζητά με τον υπάλληλο του Δήμου)
-Όλο τρέχεις Πολύδωρε. Είσαι συνεχώς υπ' ατμόν!
-Ε, είναι που σέρνω πίσω μου έξη βαγόνια και μια σκευοφόρο! Τις αδερφές και τη θεία μου δηλαδή.
-Μπα, έχεις αδερφές;
-Ναι και όλο το βάρος πέφτει στον αδερφό. Και καλά, τις μεγάλωσα. Το παλούκι είναι το πάντρεμα.
-Αν είν' έτσι να σε βοηθήσω, να πάρω τη μια.
-Ε, είπαμε να τις παντρέψουμε όχι να τις πετάξουμε στα σκουπίδια!
(Περνάει η θεία του, η ηθοποιός "Ταϋγέτη", η οποία δε φημίζεται για την ομορφιά της).
-Α, να η θεία μου. Μην τη βλέπεις έτσι, το βράδυ ομορφαίνει. Πάντως είναι γυναίκα. Εξακριβωμένα πράγματα.
---
(Πάει στον κουρέα με τον μακρυμάλλη γαμπρό μιας από της αδερφές του)
-Πόσο να τα πάρουμε;
-Λίγο στο πλάϊ μόνο.
-Τι λίγο στο πλάϊ; Αντρικά! Δυο πόντους σαν το γκαζόν της Ομονοίας!
---
(Τρώει με το κορίτσι του, τη Χαρίκλεια σε ένα εστιατόριο όταν έρχεται ο Φέρμας ο αδερφός της ο Κρητικός και του την παίρνει.)
-Μανώλη, δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Τι μου παίρνεις έτσι το κορίτσι!
-Δεν ακούω τίποτα! Να μπει το στεφάνι.
-Μανώλη! Θα πάρω πέτρα!
-Τίποτα. Και μην ξεχνάς, η Χαρίκλεια έχει εννιά αδερφούς. Οχτώ στην Κρήτη κι έναν εδώ.
-Μάνα με τους εννια σου γιους και με τη μια σου κόρη!
---
(Η θεία του διαβάζει στην εφημερίδα την αναγγελία γάμου του και νομίζει ότι την εγκατέλειψε και θα μείνει γεροντοκόρη.)
-Ο Πολύδωρος Λαγός, το γένος Παπατρέχα, γεννηθείς εις Τρεχαλητό Ιωαννίνων νυμφεύεται τη Χαρίκλεια Ανωγιαννάκη γεννηθείσα εις Σφακιά... Ααααα! Άτιμε Πολύδωρε! Με εγκατέλειψες! Θα σκοτωθώ. Θα πάρω παραθείο!
(Κλείνεται στο δωμάτιο ουρλιάζοντας)
-Θεία, μη σκοτωθείς, μην πάρεις παραθείο. Θα σου βρω κι εσένα θείο!
(Πάνω στη φούρια κρεμιέται ο Βέγγος από την ταράτσα από ένα σκοινί και φωνάζουν την πυροσβεστική. Διασώζεται και έρχεται ο γιατρός να τον δει.)
-Ησυχάστε, δεν έπαθε τίποτα. Μόνο που από το φόβο του έβγαλε τη χρυσή!
(Μπαίνει ο Φέρμας, ο αδερφός της Χαρίκλειας, ο οποίος κατά σύμπτωση είναι αρχιπυροσβέστης και φοράει τη στολή του και το μεταλλικό γυαλιστερό κράνος)
-Άτιμε Κολοκοτρώνη! Είδες τι μου 'κανες με το να βιάζεσαι για το γάμο; Κοίτα πως με κατάντησες! Θα σου φέρω το Softex στο κεφάλι. Τι σόφτεξα μωρέ και με τυραννάς έτσι;
-Ησύχασε Πολύδωρε. Εγώ σε έμπλεξα, εγώ θα σε γλυτώσω. Σου βρήκα γαμπρό για τη θεία σου. Θα την πάρει ένας θείος μου.
-(Γελάει) Ωράιο ακούγεται. Ο θείος σου θα πάρει τη θεία μου!
(Μετά το γάμο της θείας)
-Τιμή και δόξα στον ήρωα! Ήρωας του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν. Εμ βέβαια! Μόνο ήρωας θα μπορούσε να την πάρει!
---
(Τέλος, υπάρχει μια σκηνή στην οποία έρχεται ο Κώστας Μεντής ως υποψήφιος γαμπρός για τη μεγαλύτερη αδερφή του Βέγγου, που την ερωτεύτηκε από τη φωνή της)
-Και πως λέγεστε;
-Ναπολέων Αβεσσαλώμ Ελευθερίου.
-Αα, ωραίο όνομα. Καθολικός είστε; (Χαμογελάει.) Αστειεύομαι.
(Εδώ ο σεναριογράφος δεν άντεξε να μην αναφέρει και το όνομά του στην ταινία. Δεν ξέρω βέβαια αν το πατρώνυμό του είναι Αβεσσαλώμ...)
Το σενάριο και η σκηνοθεσία είναι του Γιάννη Δαλιανίδη.
Ο κύριος Φερέκης (Παντελής Ζερβός) είναι βουλευτής και ψάχνει κάποιον ιδιαίτερο για να λέει ψέματα στους ψηφοφόρους.
~~~
(Σκηνή στο γραφείο του Βουλευτή. Οι ψηφοφόροι έρχονται και ζητάνε ρουσφέτια.)
-(Ψηφοφόρος:) Μαρτζώκος.
-(Βέγγος, ο βοηθός του βουλευτή) Τι θέλετε;
-Ήρθα για μια ανάλυση ούρων!
-Τι 'ν' αυτά που λέτε κύριε Μαρτζώκο! Εδώ είναι πολιτικό γραφείο. Δεν είναι ιατρείο. Λάθος πόρτα κάνατε...
-Καθόλου. Εγώ τον κύριο Φερέκη τον ψήφισα!
-Τον ψηφίσατε; Κι επειδή τον ψηφίσατε πρέπει να φροντίζει για τα ούρα σας; Τέλος πάντων. Φέρτα εδώ. Θα τα φροντίσουμε.
-Να μου τα προσέχετε.
-Ναι, θα τα βάλουμε στα πούπουλα!
~~~
(Ο Ηλιόπουλος πηγαίνει στο σπίτι του βουλευτή για να ζητήσει δουλειά)
-Έχω μια συστατική επιστολή για να αναλάβω το ιδιαίτερο γραφείο του κύριου Φερέκη.
-Α, για ιδιαίτερος, ε; Και τι προσόντα έχετε;
-(Με κάμαρι) Ψεύτης!
-Ψεύτης;
-Μάλιστα. Επιτρέψτε μου να συστηθώ. Θόδωρος Πάρλας, γνωστός ως Ψευτοθόδωρος.
-Μπα. Και καμαρώνετε, βλέπω!
-Μα είναι να μην καμαρώνω; Εγώ κυρία μου δεν έιμαι ένας τυχαίος ψεύτης όπως τόσοι και τόσοι άλλοι τίμιοι και ευυπόληπτοι πολίτες. Εγώ είμαι ένας ψεύτης με ταλέντο.
-Και μ' αυτό το προσόν ζητάτε θέση;
-Ναι, γιατί απορείτε;
-Κι όλα αυτά μου τα 'πατε για να κερδίσετε την εμπιστοσύνη μου;
-Γιατί όχι; Είμαι ένας πολύ ειλικρινής ψεύτης. Για την ακρίβεια ο πιο ειλικρινής που θα μπορούσατε να βρείτε.
-Και τι επάγγελμα κάνατε ως τώρα;
-Ψευδομάρτυς!
-Μπα, και δε σας άρπαξε κανένας δικαστής;
-Τι λέτε κυρία μου, εδώ με τρόμαξαν δικαστές και δικηγόροι!
-Κι από αυτό το επάγγελμα ζούσατε;
-Όχι, όχι, έκανα το δημοσιογράφο.
-Και σε ποια εφημερίδα γράφατε τα ψέματά σας;
-Στην "Αλήθεια"!
(Γελάνε)
-Βέβαια, έγραφα πολύ ωραία πράγματα. Το μεγάλο μου σουξέ ήταν οι περιπέτειες. Κυνήγια λεόντων στα βάθη της ζούγκλας. Καταπληκτική επιτυχία. Σε ογδόντα συνέχειες έφαγα όλα τα λιοντάρια της Αφρικής. Μετά το 'ριξα στα πολεμικά αναγνώσματα, τορπιλισμοί, υποβρύχια, ανατινάξεις, τέτοια.
-Καλά, όλα αυτά πρέπει να τα ζήσει κανείς για να τα γράψει. Έχετε δει τορπιλισμό;
-Πως, στον κινηματογράφο!
-Κι αφου τα καταφέρνατε τόσο καλά στην πατρίδα σας γιατί ήρθατε στην Αθήνα;
-Οι φίλοι μου με φάγανε. Πήγαινε στην Αθήνα που έχουν πολύ μεγαλύτερη πέραση τα ψέματα για να προκόψεις!
-Κι έτσι ήρθατε στην Αθήνα!
-Ναι, μάλιστα. Πήγα κατ' ευθείαν σ' ένα φτασμένο πατριώτη μου αλλά αυτός δε με χρειάζεται.
-Γιατί;
-Είναι δικηγόρος, είναι πιο ψεύτης κι από μένα!
-Και σας έστειλε στον άντρα μου, το βουλευτή. Λυπάμε κύριε Θόδωρε, αλλά εγώ προσωπικά αντιπαθώ τα ψέματα.
-(Γελάει) Τι λέτε κυρία μου; Γυναίκα και να αντιπαθεί τα ψέματα, γίνεται ποτέ; Οι γυναίκες είναι γενημένες ψεύτρες! Έπειτα, μαντάμ, το ψέμα είναι ταλέντο, είναι δώρο Θεού, είναι δυνατόν να το αντιπαθείτε; Απόδειξη ότι οι μεγαλύτεροι συγγραφείς του κόσμου είναι μεγάλοι ψεύτες!
Μπορώ τώρα να δω τον κύριο Φερέκη;
-Δυστυχώς απουσιάζει.
-Μα τι λέτε κυρία μου. Αφού η υπηρεσία σας είπε πριν λίγο ότι ήταν εδώ.
-Τέλος πάντων, ποιον θα πιστέψετε, την υπηρεσία μου ή εμένα;
-Μάλλον την υπηρεσία σας!
-Ακούστε κύριε μου. Πολύ θάρρος δεν πήρατε;
-Κυρία μου, εγώ δεν ήρθα εδώ για να εισπράξω ψέματα. Για να πουλήσω ήρθα!
-Μα σας είπα κύριε ότι ο άντρας μου απουσιάζει.
-Να το λέτε κυρία μου αλλά να μην επιμένετε. Τι διάβολο, συναγωνισμό θα μου κάνετε; Στο κάτω κάτω έχουμε και επαγγελματικό φιλότιμο.
(Φωνάζει το Βέγγο και τον πετάει έξω με τις κλωτσιές)
~~~
(Τελικά, ξανάρχεται την επόμενη μέρα. Την προηγούμενη όμως είχε διαπληκτιστέι με το βουλευτή [δεν ήξερε ποιος ήταν] στο λεωφορείο. Συζητούν με τη γυναίκα του και τελικά ανακαλύπτουν το τραγικόν της συμπτώσεως.
Συμφωνούν να προσπαθήσει να βρει ένα ψέμα να δικαιολογηθεί για να μην τον πλακώσει ο βουλευτής στο ξύλο και να είναι αυτό μια δοκιμασία που αν την περάσει να τον δεχτούν ως ιδιαίτερο. Έρχεται ο βουλευτής)
-Καλημέρα σας.
-Τι καλημέρα βρε; Τολμάς να πατήσεις σπίτι μου ύστερα από τα χθεσινά;
-Να σας εξηγήσω κύριε Φερέκη. Δεν φταίω εγώ, με βάλανε. Ένας πολιτικός αντίπαλος σας!
-Τι λες μωρέ;
-Μάλιστα. Μου λέει: "Άνεργος είσαι; Θέλεις να κερδίσεις χρήματα; Πάρε μια λίρα και πήγαινε βάρα μια γροθιά σ' εκείνον εκεί τον κύριο"!
-Αλήθεια;
-Ε, μα τώρα, ψέματα θα σας πω κύριε Φερέκη; (σ.σ. Μπουαχαχαχά!!!!)
-Πώπω, πολιτική κατάπτωσις!
-Εγώ δε σας ήξερα, αλλά μόλις το έμαθα τρελάθηκα. Πώπω είπα, τι έκανα; Τον κύριο Φερέκη χτύπησα, το βουλευτή μας; Το καμάρι του λαού; Το αηδόνι της Βουλής;
-(Ο άλλος κορδώνεται. Την κατάπιε μια χαρά και νιώθει και κολακευμένος!)
Ώστε έτσι ε; Δεν με ήξερες προσωπικώς, ε;
-Μα τι λετε κύριε Φερέκη; Αν σας ήξερα θα έκανα τέτοιο πράγμα;
-Για πες μου τώρα: Ποιος ήταν αυτός που σε έβαλε να με χτυπήσεις; Τα χαρακτηριστικά του τα θυμάσαι;
-Πωωως, ήταν έτσι, ένας ψηλός... μετρίου αναστήματος, παχουλός πολύ... προς το αδύνατο, με μια μουστάκα έτσι... μέ ένα μουστακάκι τόσο δα...
(Μπαίνει όμως η γυναίκα του βουλευτή και αποκαλύπτει την αλήθεια. Ο βουλευτής κουφαίνεται)
-Κύριε των δυνάμεων! Ακούς εκεί να μ' έχεις τόση ώρα και να με δουλεύεις!
-Ε, μα ψεύτη δε ζητάτε;
-Τι ψεύτη βρε; Για τους άλλους, όχι για μένα!
-Ακούστε κύριε Φερέκη. Θεωρήστε ότι μ' αυτό το ψέμα έδωσα τις ... εισαγωγικές μου εξετάσεις! Κι άν είπα πέντε ψέματα σ' εσάς, με τα τσουβάλια θα τα πω στους ψηφοφόρους σας!
(Μπαίνει μέσα ένας δυσαρεστημένος ψηφοφόρος. Πρόκειται για γνωστό κομπάρσο, τον Π. Καραβουσιάνο ένα νταγλαρά ίσαμε κει πάνω)
-Ωωωω, τον κύριο Πατατιά! Τι κάνετε;
-Τι να κάνω κύριε Φερέκη; (Σταυροκοπιέται) Δόξα το Θεώ που σε πετυχαίνω. Δυο ζευγάρια σόλες έχω λιώσει να πηγαινοέρχομαι στο σπίτι σου και στο γραφείο...
-Να σας εξηγήσω...
-Τι να μου εξηγήσετε; Ένα μήνα έχει ο αδελφός μου στη φυλακή. Δε μου είπατε πως θα τον βγάλετε;
-Ε, μάλιστα, πως...
-Τι πως; Όλο υποσχέσεις ήσαστε και φως δε βλέπουμε!
-(Πετάγεται ο Ηλιόπουλος) Επιτρέψτε μου κύριε Πατατιά. Ασχολούμαι προσωπικά με την υπόθεσή σας. Μίλησα σχετικά με τον κύριο Υπουργό Δικαιοσύνης. Και επειδή τον επίεσα πολύ, μου είπε ότι θα μου τηλεφωνήσει αμέσως.
(Χτυπάει τυχαία το τηλέφωνο)
-Α, εσείς είστε κύριε Υπουργέ; Τι γίνεται με την υπόθεση του κυρίου Πατατιά;
(Στην άλλη άκρη της γραμμής είναι μια ταλαίπωρη κυρία που δεν καταλαβαίνει απολύτως τίποτα)
-Ααα, όχι κύριε υπουργέ. Μη μας τα κάνετε αυτά. Ο κύριος Φερέκης απαιτεί να βγάλετε αμέσως από τη φυλακή τον αδελφό του κυρίου Πατατιά γιατί ο κύριος Πατατιάς είναι στενός φίλος του. Αυτό που σας λέω κύριε υπουργέ! Κι όταν δίνετε μια υπόσχεση να την τηρείτε! Ααα, θα με κάνετε να σας μιλήσω άσχημα!
-(Ψηφοφόρος) Μη, μην τον βρίζεις.
-Ααα, κύριε υπουργέ. Σας είπα, ο κύριος Φερέκης απαιτεί να τον εξυπηρετήσετε αμέσως. Αν δεν το κάνετε, θα φτάσει μέχρις αποχωρήσεως από το κόμμα! Ορίστε! Γιατί δεν το λέγατε από την αρχή;
(Προς τον Πατατιά) Εντάξει! Θα το κάνει!
-Σας ευχαριστώ πολύ.
-Όχι εμένα. Τον κύριο Φερέκη! Σας έχει μεγάλη αδυναμία. "Τον Πατατιά μου και τα μάτια σου μου είπε!"
(Εν ολίγοις, τον τούμπαρε κι αυτόν!)
-Πώπω, τι καταπληκτικός ψεύτης είσαι εσύ!
-Και που να με δείτε στο φόρτε μου!
~~~
(Στο γραφείο του βουλευτή)
-Όχι κύριε. Ο κύριος Φερέκης δεν είναι εδώ. Έχει ανέβει στα ανάκτορα! Όταν γυρίσει θα σας δεχτεί.
-(Γραμματέας) Ποιός ήτανε;
-Ενας. Δεν έχει σημασία. Εγώ με τα ανάκτορα που του είπα, τον θάμπωσα!
~~~
-Καλημέρα σας κυρία μου.
-Καλημέρα σας κύριε Φερέκη. Ήρθα για την υπόθεσή του κουνιάδου μου που ήταν λιμενοφύλακας στην Άνδρο και ήθελε να τον διορίσετε στη Νάξο. (σ.σ. Άιντε άιντε!!! Θα στείλω κι εγώ τη γάτα μου να τη διορίσουν στο τμήμα δοκιμασίας γεύσης βελτιωμένης ράτσας τρωκτικών του Υπουργείου Γεωργικής Ανασυγκροτήσεως στην Οδό Ρουσφετιού 69!!)
-Α, ναι. Αυτή την υπόθεση την έχει αναλάβει ο ιδιαίτερος μου. Και δεν έγινε ο διορισμός;
-Ξέρετε, ο καημένος πέθανε εχθές!
(Μπαίνει ο Ηλιόπουλος μέσα, που δεν ξέρει για το θάνατο του κουνιάδου)
-Α, καλημέρα σας κυρία μου. Εντάξει, έγινε η μετάθεση. Τηλεφώνησα στον κουνιάδο σας και σήμερα το πρωί πήρα και απάντηση: "Ευχαριστώ απείρως ΣΤΟΠ Έρχομαι Αθήνα".
-Σας τηλεγράφησε; Αφού πέθανε!
-Ααα, σας το 'πανε; Μα έτσι απότομα; Τσ τσ, τι άγαρμπος κόσμος!
~~~
(Ο Ηλιόπουλος κάνει πως μιλάει στο τηλέφωνο με το βουλευτή. Έχει γυρισμένη την πλάτη στην πόρτα. Κάποια στιγμή μπαίνει ο βουλευτής από την πόρτα και τον κοιτάζει άγρια. Ο Ηλιόπουλος δεν τον έχει αντιληφθεί.)
-Ναι κύριε Φερέκη. Μάλιστα κύριε Φερέκη.
(Γυρνάει και τον βλέπει)
-...Α, χα χα χα! Ξέρετε γιατί γελάω κύριε Φερέκη; Μόλις τώρα μπήκε ο δίδυμός σας αδελφός, ο γιατρός. Και η κυρία νομίζει πως είστε εσείς!
Θ.Β.
Οι παρακάτω σκηνές είναι από την ταίνία "Ο Παπατρέχας" με το Βέγγο σε σενάριο Ναπολέοντα Ελευθερίου. Η ταινία αυτή έχει φοβερές ατάκες.
---
(Βέγγος είναι θυρωρός και ψάχνει να βρει γαμπρό για τις αδερφές του. Είναι ανεβασμένος σε μια σκάλα και κάνει μια δουλειά στην είσοδο της πολυκατοικίας και μπαίνει ένας γεροντάκος):
-Έδώ ζητάτε γαμπρούς;
-Δε σ' ακούω παππούλη. Έλα πάνω.
(Ανεβαίνει κι αυτός στη σκάλα.)
-Έχω τη γνώμη πως εδώ πάνω δεν μπορούμε να κάνουμε σοβαρή συζήτηση.
-Γιατί; Δεν έχεις ακούσει που λένε συζήτηση υψηλού επιπέδου;
-Ε, χε χε χε!
-Πρόσεχε μονάχα μην πέσουμε. Και οι γέροι ως γνωστόν πάνε ή από πέσιμο ή απ' αυτό που ξέρεις.
-Διάβασα την αγγελία σας και ήρθα. Θέλω μια νύφη...
-...για τον εγγονό σου.
-Όχι. Για μένα! Αρκετά ρεμπέλεψα. Καιρός πια να νοικοκυρευτώ!
-Και πόσων χρονών είσαι;
-Δεν έχω κλείσει ακόμα τα εβδομήντα πέντε!
-Ε, να ξαναρθείς αύριο με τον κηδεμόνα σου μην πάμε μέσα επί αποπλάνηση ανηλίκου.
-Έχω την εντύπωση πως με ειρωνεύεστε. Ένα σας λέω μόνον: Τσάρλι Τσάπλιν. Τεκνοποίησε στα εβδομηντα πέντε.
-Καλά, αυτός είχε βρει τη συνταγή...
-Και είμαι κι απ' το Καλέντζι, το χωριό του Παπανδρέου που όλοι οι άντρες ζούνε εκατόν πενήντα χρόνια!
-Να τα χιλιάσεις παππούλη αλλά εμείς ζητάμε γαμπρούς, δε ζητάμε πρωθυπουργούς!
-Πάντως εγώ είμαι γερό κόκκαλο.
-Και τι να το κάνουμε; Σούπα θα φτιάξουμε;
---
-Ώστε ψάλτης κύριε Δωρόθεε;
-Ιεροψάλτης και μάλιστα αριστερός.
-Ααα, της ΕΔΑ δηλαδή.
-Όχι, των Αγίων Θεοδώρων.
-Το ίδιο κάνει, Θεοδωρακικός!
---
(Δίνουν του Βέγγου μια γλάστρα μ' ένα λουλούδι.)
-Πολύδωρε να μου την προσέχεις γιατί φεύγω ταξίδι. Στις οχτώ το πρωί να την ποτίζεις, δέκα με μία το μεσημέρι να την βάζεις στον ήλιο...
-...κι οχτώ με δέκα σινεμά. Ξέρω...
---
(Του δίνουν ένα κλουβί με δυο πουλιά)
-Πολύδωρε να τα πας πίσω στο κατάστημα που τ' αγόρασσα. Το ένα από τα δυο δε μιλάει καθόλου.
-Ε, θα είναι ο σύζυγος φαίνεται...
---
(Έρχεται το φορτηγό του Δήμου για τα σκουπίδια κι όλοι τρέχουν να αδειάσουν τα δικά τους. Τρέχει κι ο Βέγγος. Συζητά με τον υπάλληλο του Δήμου)
-Όλο τρέχεις Πολύδωρε. Είσαι συνεχώς υπ' ατμόν!
-Ε, είναι που σέρνω πίσω μου έξη βαγόνια και μια σκευοφόρο! Τις αδερφές και τη θεία μου δηλαδή.
-Μπα, έχεις αδερφές;
-Ναι και όλο το βάρος πέφτει στον αδερφό. Και καλά, τις μεγάλωσα. Το παλούκι είναι το πάντρεμα.
-Αν είν' έτσι να σε βοηθήσω, να πάρω τη μια.
-Ε, είπαμε να τις παντρέψουμε όχι να τις πετάξουμε στα σκουπίδια!
(Περνάει η θεία του, η ηθοποιός "Ταϋγέτη", η οποία δε φημίζεται για την ομορφιά της).
-Α, να η θεία μου. Μην τη βλέπεις έτσι, το βράδυ ομορφαίνει. Πάντως είναι γυναίκα. Εξακριβωμένα πράγματα.
---
(Πάει στον κουρέα με τον μακρυμάλλη γαμπρό μιας από της αδερφές του)
-Πόσο να τα πάρουμε;
-Λίγο στο πλάϊ μόνο.
-Τι λίγο στο πλάϊ; Αντρικά! Δυο πόντους σαν το γκαζόν της Ομονοίας!
---
(Τρώει με το κορίτσι του, τη Χαρίκλεια σε ένα εστιατόριο όταν έρχεται ο Φέρμας ο αδερφός της ο Κρητικός και του την παίρνει.)
-Μανώλη, δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Τι μου παίρνεις έτσι το κορίτσι!
-Δεν ακούω τίποτα! Να μπει το στεφάνι.
-Μανώλη! Θα πάρω πέτρα!
-Τίποτα. Και μην ξεχνάς, η Χαρίκλεια έχει εννιά αδερφούς. Οχτώ στην Κρήτη κι έναν εδώ.
-Μάνα με τους εννια σου γιους και με τη μια σου κόρη!
---
(Η θεία του διαβάζει στην εφημερίδα την αναγγελία γάμου του και νομίζει ότι την εγκατέλειψε και θα μείνει γεροντοκόρη.)
-Ο Πολύδωρος Λαγός, το γένος Παπατρέχα, γεννηθείς εις Τρεχαλητό Ιωαννίνων νυμφεύεται τη Χαρίκλεια Ανωγιαννάκη γεννηθείσα εις Σφακιά... Ααααα! Άτιμε Πολύδωρε! Με εγκατέλειψες! Θα σκοτωθώ. Θα πάρω παραθείο!
(Κλείνεται στο δωμάτιο ουρλιάζοντας)
-Θεία, μη σκοτωθείς, μην πάρεις παραθείο. Θα σου βρω κι εσένα θείο!
(Πάνω στη φούρια κρεμιέται ο Βέγγος από την ταράτσα από ένα σκοινί και φωνάζουν την πυροσβεστική. Διασώζεται και έρχεται ο γιατρός να τον δει.)
-Ησυχάστε, δεν έπαθε τίποτα. Μόνο που από το φόβο του έβγαλε τη χρυσή!
(Μπαίνει ο Φέρμας, ο αδερφός της Χαρίκλειας, ο οποίος κατά σύμπτωση είναι αρχιπυροσβέστης και φοράει τη στολή του και το μεταλλικό γυαλιστερό κράνος)
-Άτιμε Κολοκοτρώνη! Είδες τι μου 'κανες με το να βιάζεσαι για το γάμο; Κοίτα πως με κατάντησες! Θα σου φέρω το Softex στο κεφάλι. Τι σόφτεξα μωρέ και με τυραννάς έτσι;
-Ησύχασε Πολύδωρε. Εγώ σε έμπλεξα, εγώ θα σε γλυτώσω. Σου βρήκα γαμπρό για τη θεία σου. Θα την πάρει ένας θείος μου.
-(Γελάει) Ωράιο ακούγεται. Ο θείος σου θα πάρει τη θεία μου!
(Μετά το γάμο της θείας)
-Τιμή και δόξα στον ήρωα! Ήρωας του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν. Εμ βέβαια! Μόνο ήρωας θα μπορούσε να την πάρει!
---
(Τέλος, υπάρχει μια σκηνή στην οποία έρχεται ο Κώστας Μεντής ως υποψήφιος γαμπρός για τη μεγαλύτερη αδερφή του Βέγγου, που την ερωτεύτηκε από τη φωνή της)
-Και πως λέγεστε;
-Ναπολέων Αβεσσαλώμ Ελευθερίου.
-Αα, ωραίο όνομα. Καθολικός είστε; (Χαμογελάει.) Αστειεύομαι.
(Εδώ ο σεναριογράφος δεν άντεξε να μην αναφέρει και το όνομά του στην ταινία. Δεν ξέρω βέβαια αν το πατρώνυμό του είναι Αβεσσαλώμ...)
Βασιλειάδου: Ποιο δόντι σε πονάει;
Χωρικός: Ο κάτω δεξιός τραπεζίτης.
Βασιλειάδου: Εμ, βέβαια. Τραπεζίτης και αριστερός γίνεται;
Η κυρά μας η μαμή
~~~
Βασιλειάδου: Τα μαυρομάτικα ματιάσματα, καθώς και τα μαυρομάτικα φασόλια
δεν είναι τίποτα. Το γαλανό μάτι όμως είναι γερό μάτι. Φτάνει μέχρι το
μεδούλι...
Η κυρά μας η μαμή
~~~
Μακρής: Μπα, έχει και γιο η μαμή;
Ελένη Ζαφερίου: Ναι, ο νεαρός που ήρθε τελευταία.
Μακρής: Ο φοιτητής της ιατρικής; Μπα, δεν το 'ξερα ότι στο πανεπιστήμιο
έβαλαν και έδρα ξεματιάσματος...
Η κυρά μας η μαμή
~~~
Επισκέπτρια: Πώς είναι ο κύριός σου Ασημίνα;
Υπηρέτρια: Καλά είναι. Μόνο που είναι άρρωστος στο κρεβάτι και πονάει
πολύ.
Επισκέπτρια: Εμ τότε τι μαύρα καλά ειναι; Κι η κυρία σου είναι μέσα;
Υπηρέτρια: Όξω ήτανε, αλλά μπήκε μέσα...
Η κυρά μας η μαμή
~~~
Κόρη: Πατέρα, ο γιατρός σας είπε να κάνετε δίαιτα.
Κώστας Δούκας: Μωρέ τι μου λες; Να βράσω τους γιατρούς και να πιω το
ψαρόζουμό τους!
Μην είδατε τον Παναή
~~~
Μιχαλόπουλος: Πως πας από φωνή Γεώργιε;
Ληναίος: Έτσι κι έτσι. Γιατί;
Μιχαλόπουλος: Είσαι να σε πάρω για αριστερό;
Ληναίος: Δηλαδή θα τραγουδάω τραγούδια του Θεοδωράκη;
Μιχαλόπουλος: Όχι βρε, για αριστερό ψάλτη!
Ληναίος: Μα δεν ξέρω.
Μιχαλόπουλος: Θα μάθεις.
Ληναίος: Ναι, αλλά ώστε να μάθω θα ανατριχιάσει μέχρι και ο ύψιστος από
τα φάλτσα. Και μ' έχει που μ' έχει στη μπούκα του κανονιού.
Μιχαλόπουλος: Πάψε ανόητε, ο Θεός δεν είναι πυροβολητής!
Μιας πεντάρας νειάτα
~~~
Κωσταντάρας: Καλά, δεν ντρέπεσαι γέρος άνθρωπος να βγαίνεις με
μικρούλες;
Αυλωνίτης: Ε, όχι και γέρος. Μεσόκοπος... Όπως λέμε μεσοτοιχία...
Μικροί και μεγάλοι εν δράση
~~~
Αυλωνίτης: Φασούλι το φασούλι δε γίνονται περιουσίες. Γίνονται
φασολάδες!
O τζίτζικας κι ο μέρμηγκας
~~~
(Ο Βέγγος πουλάει ρολόγια)
Βέγγος: Τι γινέστε κύριε; Περιμένετε ραντεβού;
Περιμένων: Αχ, ναι. Μια ολόκληρη ώρα...
Βέγγος: Θα είναι από τις δύσκολες φαίνεται... Και με την ευκαιρία έχω
κάτι για σας. Ρολόι για ταλαιπωρημένους εραστές: Πάει πίσω μισή ώρα ...
για παρηγοριά!
Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ
~~~
Προς Αυλωνίτη: Πρόσεχε, θα πνιγείς!
Αυλωνίτης: Σιγα μην πνιγώ. Τι είναι το πιάτο μου να πνιγώ; Στέρνα;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Προς Αυλωνίτη: Εσύ πρέπει να πεθάνεις για να βάλεις μυαλό...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Φέρμας: Ίσα με τριάντα ίππους φορολογήσιμους κορόιδο είσαι!
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Ληναίος: Πώπω αδερφέ μου, τι μυαλό είναι αυτό; Καλά, πως το έχεις τόσον
καιρό και δε σου έχει μπαγιατέψει;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που 'σαι... Κάντα μου μυθιστόρημα.
Καλογεροπούλου: Δηλαδή;
Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Γιατρός (μετράει την πίεση): Εικοσιένα.
Αυλωνίτης: Πολύ δεν είναι γιατρέ μου;
Γιατρός: Να σου πω. Αν ήσουν άλογο θα ήταν μια χαρά. Αλλά για άνθρωπο,
πολύ είναι...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Αυλωνίτης: Θέλω κανένα βιβλίο για να περνάω την ώρα μου.
Ρίζος: Βιβλία πασατέμπο δεν έχουμε...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Ληναίος: Απόδειξη;
Βασιλειάδου: Τι να την κάνεις την απόδειξη; Αν είναι να σου φάνε λεφτά,
θα στα φάνε και με απόδειξη...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Ρίζος: Αχ κυρία Θεώνη μου, γιατί το νοίκιασες το δωμάτιο;
Βασιλειάδου: Και τι να 'το 'κανα; Αποθήκη για αράχνες;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Ρίζος: Τι 'ν' αυτό; Πέφτουν σοβάδες;
Βασιλειάδου: Ναι, πέφτουνε σουβάδες απ' το ταβάνι. Αλλά μη
στεναχωριέσαι. Έχω ένα κράνος στην αποθήκη. Θα στο φέρω.
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Αυλωνίτης: Ας όψεται η πίεση.
Βασιλειάδου: Έχεις πίεση;
Αυλωνίτης: Εικοσιένα. Ρόδα... Και μου είπε ο γιατρός να αλλάξω αέρα. Τι
να κάνω;
Βασιλειάδου: Δεν παίρνεις έναν ανεμιστήρα;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Νίκη Λινάρδου: Μα στον κουβά δεν βάζουνε θησαυρό. Κάρβουνα είναι;
Ρίζος: Πως... Δεν έχεις ακούσει που λένε «Άνθρακες ο θησαυρός»;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Αυλωνίτης: Τι διάολο σ' έκανα ωραίο μωρέ και μού 'φαγες τα καλύτερα
υλικά;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Σερβιτόρος: Να πάρω το καπέλο σας κύριε;
Φέρμας: Ασ' το κάτω ρε. Σε πειράζει; Δεν φτάνει που μας παίρνετε το
πορτοφόλι, θέλετε να μας πάρετε και το καπέλο;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Άντζελα Ζήλεια: Συνεργείο λοιπόν.
Ληναίος: Συνεταιρικό.
Άντζελα Ζήλεια: Και ανύπαντρος.
Ληναίος: Ναι. Έχω συνεταίρο στο συνεργείο και δεν έχω στη ζωή...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Αυλωνίτης: Ωχ, αδερφέ! Δε με βολεύει εδώ. Πάω να πάρω αέρα στο κοτέτσι.
Βασιλειάδου: Μα στο κοτέτσι θα πας να πάρεις αέρα;
Αυλωνίτης: Μα το κοτέτσι έχει ασβέστιο!
Βασιλειάδου: Κι άμα θες ασβέστη δεν πας σε κανένα γιαπί να πάρεις δέκα
κουβάδες;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Βασιλειάδου: Κύριε νεόκοσμε! Βγες απ' το κοτέτσι! Θα ζηλέψει ο κόκορας.
Αυλωνίτης: Μα δεν υπάρχει κόκορας.
Βασιλειάδου: Που πήγε;
Αυλωνίτης: Ξέρω 'γω; Θα πήγε να ξουριστεί.
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
(Ο Αυλωνίτης κατά λάθος γκρεμίζει το κοτέτσι.)
Βασιλειάδου: Ανάθεμά σε, τι μου 'κανες! Εμένα το κοτέτσι μου ήτανε
παρθεναγωγείο. Να μην πατήσει μέσα σερνικός! Ποιος θα μου πληρώσει τώρα
τις ζημιές;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Βασιλειάδου: Τι έχει μωρέ το στρώμα και το ξεκοίλιασες; Σκωληκοηδείτη;
Ρίζος: Κάτι είχε και μ' ενοχλούσε. Ααα, μα δεν ήτανε ύπνος αυτός. Γέμισα
ζγρουμπούλια!
Βασιλειάδου: Και μου 'κανες το κρεβάτι μπαμπακολίβαδο;
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Νίκη Λινάρδου: Λεφτά! Πρέπει να πάω στο κομμωτήριο;
Ρίζος: Στο κομμωτήριο; Γιατί;
Νίκη Λινάρδου: Αφού είμαστε καλεσμένοι το βράδυ. Έτσι θα πάω; Μ' αυτά τα
μαλλιά;
Ρίζος: Και στο κομμωτήριο τι θα σου κάνουν βρε Αγγέλα; Θα σου βάλουν
άλλα μαλλιά νάυλον; Αλλά έτσι είσαι... Μη μας καλέσουν τζάμπα για φαϊ.
Δε μ' αφήνεις να το φχαριστηθώ...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Αυλωνίτης: Ε, απόψε θα φάω!
Γιάννης Φέρμης: Κι αύριο εικοσιένα η πίεση...
Ρίζος: Κύριε Νεόκοσμε: Άμα φτάσεις τριάντα να πουλήσεις... Είναι καλή
τιμή!
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Ρίζος: Άντε παιδιά, να ζήσετε!
Νίκη Λινάρδου: Άντε, να δούμε πότε θα το αποφασίσεις και για μας!
Ρίζος: Ε, άσε να καλέσουν πρώτα την κλάση μου...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Βασιλειάδου: Πολύ ωραία τραγούδησες...
Ληναίος: Αμ, την προίκα την έχουμε στο λαρύγγι μας κυρία Θεώνη!
(Παντρεύεται μια τραγουδίστρια.)
Βασιλειάδου: Ο Θεός να σας φυλάει από φαρυγγίτιδα...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Βασιλειάδου: Τι κάνεις βρε στο ξένο δωμάτιο;
Αυλωνίτης: Λάθος στην πόρτα.
Βασιλειάδου: Λάθος κάνουνε στην ορθογραφία, όχι στις πόρτες!
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Μέντιουμ: Βλέπω έναν άνθρωπο με χρυσά...
Βασιλειάδου: Ναύαρχος θα είναι...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
Μέντιουμ: Βλέπω χρυσό...
Βασιλειάδου: Χρυσή να σε κόψει...
Ο θησαυρός του μακαρίτη
~~~
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό. Μπαίνει μέσα ένας πελάτης αγκομαχώντας
από τον πόνο).
Πελάτης: Ωωωχ, ωωχ!
Βέγγος: Που πονάς;
Πελάτης: (Δείχνει με το χέρι του οριζόντια πάνω στο σώμα του) Από εδώ,
ως εδώ, από εδώ, ως εδώ, από εδώ ως εδώ...
Βέγγος: Ε, και τώρα τι θες; Να πονάς και στα ενδιάμεσα;
Πελάτης: Κάνε μου κάτι να ησυχάσω
Βέγγος: Έννοια σου και θα σου κάνω κάτι εγώ να ησυχάσεις για πάντα...
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
~~~
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Πελάτης: Μια ασπιρίνη και γρήγορα... Και κοίταξε να μου διαλέξεις μια
παχιά παχιά!
Βέγγος: Δε μου λες, εσύ ασπιρίνη θέλεις ή κότα;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
~~~
(Ο Βέγγος κάνει το φαρμακοποιό)
Πελάτης: Γρήγορα παιδί μου. Άντε και με τάραξε το δόντι μου...
Βέγγος: Ποιο δόντι;
Πελάτης: Το τρίτο κάτω αριστερά.
Βέγγος: Αριστερά όπως μπαίνουμε ή όπως βγαίνουμε;
Πελάτης: Και τι το πέρασες το στόμα μου; Στοά Αρσακείου;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
~~~
(Ο Βέγγος φτιάχνει φάρμακο για έναν πελάτη)
Βέγγος: Έτοιμο. Δε μου λες, παιδιά έχεις;
Πελάτης: Ναι, δώδεκα!
Βέγγος: Το μεγαλύτερο αγόρι πόσο είναι;
Πελάτης: Εικοσιένα.
Βέγγος: Α, εντάξει. Θα δουλέψει και θα ζήσει τα υπόλοιπα...
Πελάτης: Φέρ' το να το πιω.
Βέγγος: Τι; Εδώ θα το πιεις; Δεν πας πρώτα σπίτι σου να φιλήσεις τη
γυναίκα σου και τα παιδιά σου, να κάνεις και τη διαθήκη σου;
Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης
~~~
(Στο καμπαρέ, ο Αλεξανδράκης συζητάει με το σερβιτόρο και κοιτάει τη
Βουγιουκλάκη που φιλιέται επί ένα λεπτό μ' έναν πελάτη)
Αλεξανδράκης: Μπράβο αντοχή! Με τέτοια αναπνοή μπορεί να καταρίψει το
παγκόσμιο ρεκόρ στις βουτιές!
Σερβιτόρος: Και στις βουτιές είναι καλή!
(Μας δείχνει την ώρα που φιλιέται, που του ...βουτάει από την τσέπη ένα
κατοστάρικο)
Το δόλωμα
~~~
(O Αλεξανδράκης κάθεται στο τραπέζι της καμπαρετζούς Βουγιουκλάκη)
Αλεξανδράκης: Τι δουλειά κάνεις εδώ;
Βουγιουκλάκη: Χειροτεχνία.
Αλεξανδράκης: Δηλαδή;
Βουγιουκλάκη: Απλώνουν αυτοι τα ξερά τους, εγώ τους τα μαζεύω, και ούτω
καθ' εξής...
Το δόλωμα
~~~
(Η Βουγιουκλάκη είναι στην παραλία και διάφοροι της κολλάνε)
Ενοχλητικός: Δαγκώνει ο σκύλος σας μαντάμ;
Βουγιουκλάκη: Ο σκύλος δε δαγκώνει, δαγκώνω όμως εγώ.
Ενοχλητικός: Τι μάρκα είναι το σκυλάκι σας;
Βουγιουκλάκη: Τι μάρκα; Μπουίκ!!!
Ενοχλητικός: Πως είπατε;
Βουγιουκλάκη: Άντε στη δουλειά σου παιδάκι μου. Άντε, μη σου πω καμιά
κουβέντα πειραιώτικη και δεν κάνει...
Το δόλωμα
~~~
(Κοιτάνε μια κοπέλα που ταϊζει ένα σάντουιτς σ' έναν απίστευτα ευτραφή
κύριο).
Ηλιόπουλος: Τη βλέπεις αυτή; ...Ε, μην κοιτάς έτσι... Πολλά λεφτά σου
λέω. Πολλά λεφτά...
Αλεξανδράκης: Εφοπλίστρια;
Ηλιόπουλος: Όχι. Κτηνοτρόφος.
Αλεξανδράκης: Κτηνοτρόφος;
Ηλιόπουλος: Έχει παντρευτεί αυτό το κτήνος... και το τρέφει.
Το δόλωμα
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια