ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ...

Στο πενιχρό, σαθρό, σάπιο και ελώδες ελληνικό ποδόσφαιρο το καύχημα μας ήταν η Εθνική μας ομάδα.

Η Εθνική Ελλάδος είχε καταφέρει κάτι παράδοξο. Ήταν χίλιες φορές καλύτερη από το πρωτάθλημα που εκπροσωπούσε. Και ως προς την οργάνωση, το ύφος, το ήθος και φυσικά τα αποτελέσματα της. Εκτός και αν πιστεύεις ότι είχαμε κάποια στιγμή το όγδοο καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο και σταθερά το δέκατο…

Η σφαλιάρα που φάγαμε αμέσως μετά την απολύτως επιτυχημένη παρουσία της στο μουντιάλ αφενός ήταν φυσιολογική, αφετέρου μας άξιζε.

Ο Έλλην οπαδός και δημοσιογράφος αντί να στηρίξει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του, έβρισκε αφορμή για να κάνει τον ψαγμένο και τον αντισυμβατικό και γκρίνιαζε μονίμως.

Τα γνωστά: Ότι πονούν τα μάτια του, ότι θέλει θέαμα, ότι δεν βάζουμε πολλά γκολ, ότι παίζουμε το σύστημα άμυνα με ξαφνικές άμυνες, ότι δεν γίνεται ανανέωση, ότι η Εθνική είναι κλειστή παρέα, ότι το παιχνίδι μας είναι βαρετό, μονότονο, ότι ότι ότι ότι ότι….

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, φτάσαμε σε σημείο να κάνουμε σελίδες στο facebook με δεκάδες χιλιάδες μέλη να απαιτούμε την εκδίωξη του Κατσουράνη από την ομάδα και φτάσαμε να υποδαυλίζουμε χωρίς λόγο συνομωσίες και έριδες. Φαγωθήκαμε να παίξει ο Αθανασιάδης στην Εθνική λες και αυτό ήταν το πρόβλημα μας. Έπαιξε. Και;

Η αχαριστία πληρώνεται.

Τον διώξαμε τον Κατσουράνη. Αφήσαμε στη γωνία τον Σαμαρά. Σταμάτησε ο Καραγκούνης. Ο ιστορικός κύκλος της ομάδας που μας έκανε περήφανους με τα αποτελέσματα, τη σταθερότητα και τις διακρίσεις της, έληξε.

Η νέα εποχή μπήκε με ηχηρά χαστούκια και όσο και αν μας βόλεψε η παρουσία του Ρανιέρι ως το μαύρο πρόβατο που φταίει για όλα, το αποτέλεσμα με τα νησιά Φερόε ήταν η ολοκληρωτική αποκάλυψη ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός και ευνουχισμένος.

Για να νικήσεις τα Φερόε δεν χρειάζεται προπονητής. Τελείωσε μαζί με τον Ρανιέρι και το άλλοθι της παρουσίας του.

Θα περίμενε κανείς, όλοι οι ανωτέρω γκρινιάρηδες να στηρίξουν την Εθνική μας. Η ανανέωση έγινε και μάλιστα ριζική, η ομάδα προσπάθησε να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο, τα νέα παιδιά έκαναν ομαδική «εισβολή» στην ομάδα αλλά ο Έλλην εξακολουθεί να γκρινιάζει γιατί τώρα θυμήθηκε ότι θέλει τα αποτελέσματα!

Αδερφέ, άμα θέλεις και ανανέωση, και νέα παιδιά και επίθεση και αποτελέσματα, τότε μπέρδεψες την Εθνική Ελλάδος με την Εθνική Γερμανίας.

Όσοι μου κάνουν την τιμή και με διαβάζουν συστηματικά, η θέση μου είναι πάγια.

Ο Έλλην ποδοσφαιριστής είναι άμπαλος. Για αυτό και το μεγάλο μας πρόβλημα είναι τα χαφ. Οι παίκτες του κέντρου και τα πάλαι πότε εξτρεμ. Έτυχε και συνέπεσε  μια καλή φουρνιά παικτών στο κέντρο ( Ο τεράστιος Τσιάρτας και οι πολυσύνθετοι Μπασινάς, Ζαγοράκης, Καραγκούνης και Κατσουράνης ) και αυτό μας έκανε μια συμπαγή ομάδα που να αμύνεται τέλεια και να έχει την τόση όση αποτελεσματικότητα ώστε να παίρνει νίκες με το κλασικό 1-0.

Όμως πώς να κάνεις παιχνίδι και να παίξεις επιθετικά όταν δεν έχεις ταλαντούχους παίκτες; Φαντάσου δε, πως ο Τσόρι Ντομίνγκεζ ένας καλούτσικος για το ισπανικό πρωτάθλημα παίκτης, στη δεδομένη Εθνική μας θα έπαιζε με κλειστά μάτια!

Ως χώρα εξάγουμε κρασί, λάδι, σταφίδες και στόπερ. Το ελληνικό ποδόσφαιρο και εν γένει ο ελληνικός αθλητισμός, τις επιτυχίες του σε ομαδικό επίπεδο, σε όλα τα αθλήματα, τις στηρίζει διαχρονικά στην καλή άμυνα.

Κάνε μια αναδρομή: Στο ποδόσφαιρο, τα ξέρεις, τα έχεις δει. Άμυνα. Στο μπάσκετ η καλύτερη Εθνική όλων των εποχών του Παναγιώτη Γιαννάκη, είχε άμυνα μέγγενη. To πόλο με τις συνεχείς παρουσίες στους Ολυμπιακούς αγώνες, έπνιγε τους αντιπάλους και μπροστά ότι κατάφερνε το θωρηκτό Αφρουδάκης. Αυτό είναι το μεταφερόμενο DNA των Ελλήνων. Άμυνα με τους Πέρσες, ανάσχεση πλείστων όσων βαρβάρων στην Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία – κατ’ευφημισμόν  Βυζάντιο, κλεφτοπόλεμο με τους Τούρκους, αναχαίτιση το 40 των πανίσχυρων Ιταλών.

Μασκαρεύαμε τις τεχνικές μας αδυναμίες με τον αμυντικό μας προσανατολισμό, με την ομόνοια, την ομοψυχία και την πίστη στην ομαδική προσπάθεια. Ήταν ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε και το καταφέραμε.

Ο αχάριστος και γελοίος Έλληνας που του αξίζουν 50 μνημόνια, ενώ με την ομάδα του δεν είχε κανένα πρόβλημα να παίζει για το 1-0 και χαιρόταν κιόλας με το «ένα και να καίει» αλλά με την Εθνική είχε απαιτήσεις!

Που ήταν λοιπόν όλοι αυτοί που φώναζαν,  να τρέξουν να γεμίσουν το γήπεδο και να ενθαρρύνουν τα παιδιά που προσπαθούν να παίξουν επιθετικό ποδόσφαιρο;

Γιατί εξακολουθούν να γκρινιάζουν;

Η κακή επιλογή Ρανιέρι δεν με πειράζει. Ειλικρινά. Συμβαίνουν αυτά. Φτάσαμε σε ένα σημείο να είμαστε στους 16 του Μουντιάλ, είπαμε μπας και πάμε λίγο πιο πέρα, βαρύ το βιογραφικό του Ιταλού, έχουμε πολλούς παίκτες να παίζουν στην Ιταλία, θέλησε και αυτός να κάνει τα δικά του, ή αυτά που του είπαν, δεν βγήκαν, στο καλό.

Σημασία έχει τι κάνουμε τώρα.

Η άποψη μου:

Στηρίζουμε την Εθνική μας ομάδα. Γιατί μας εκπροσωπεί ως Έλληνες. Για θέαμα με πολλά γκολ, νίκες και σουπερ ουαου ποδόσφαιρο δες την Εθνική Γερμανίας και την αντίστοιχη της Ολλανδίας και σταμάτα να μας πρήζεις. Μόνο αυτές παίζουν τόσο πληθωρικά καθώς δεν υπάρχει καμία άλλη ομάδα στον πλανήτη που να παίζει έτσι. Είδες τι έπαθε η Βραζιλία και μεγάλες δυνάμεις όπως η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ρωσία κλπ. Το πάθημα να μας γίνει μάθημα και στην εθνική πάμε για το αποτέλσμα και τη νίκη. Σπορ και θέαμα στις ομάδες μας και στο champions league.

Προπονητής πρέπει  να έρθει κάποιος που να μαζέψει γρήγορα το πράγμα να πάρουμε βαθμούς μπας και τα καταφέρουμε να περάσουμε στο euro ως τρίτοι στον όμιλο. Ένας τέτοιος θα μπορούσε να είναι ο Άγγελος Αναστασιάδης, ο αδικημένος Αναστόπουλος ακόμα και ο συμπαθής Γιώργος Παράσχος. Κάποιος που να ξέρει το ελληνικό πρωτάθλημα και τον Έλληνα παίκτη.

Στελέχωση: Κακώς έφυγε ο Φύσσας και ο Βόκολος. Πολύ κακώς. Καλώς να αναλάβουν πόστα οι άξιοι της φουρνιάς του 2004 με κάποια εμπειρία όμως. Όχι όποιος να ναι.

Πρέπει να επιστρέψουμε άμεσα στο αγωνιστικό στιλ που ταιριάζει στον Έλληνα παίκτη. Την άμυνα. Ας αφήσουμε την ολοκληρωτική επίθεση για τους άλλους.

Τέλος πρέπει να επιστρέψει άμεσα στην Εθνική ο Κατσουράνης.

Αφενός για να ξεπλυθεί η αχαριστία που του δώσαμε, αφετέρου γιατί αυτή τη στιγμή είναι εξαιρετικά χρήσιμος.

Αφενός για τα αποδυτήρια αφετέρου ώστε στον αγωνιστικό χώρο να παίξει ως δεκάρι. Είναι ο μόνος που μπορεί να βγάλει μια πάσα της προκοπής αυτή τη στιγμή και όσο για το μαρκάρισμα, ας τρέξει παραπάνω ο Μανιάτης με τον Σάμαρη. Από το να προσπαθούν αυτοί οι δύο να κάνουν τον Ζιντάν και να γελάει ο κόσμος, ας το κάνει ο Κατσουρ που μπορεί καλύτερα από δαύτους.

Η Εθνική μας μπορεί να επιστρέψει στο δρόμο των επιτυχιών αρκεί να έχει μια ομοσπονδία που να την θωρακίσει, να επιστρέψουμε δηλαδή στην καλή δουλειά εκ θεμελίων που είχαμε επι Ρεχάγκελ και Σάντος, τον κόσμο να την υποστηρίξει πραγματικά και τους παίκτες να το πάρουν εγωιστικά και να προσπαθήσουν να μη ρεζιλευτούν.

Βλέπεις τι γίνεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Βρωμιά, αλητεία, αθλιότητα και βόθρος.

Αν εμείς οι ίδιοι, φίλαθλοι, δημοσιογράφοι, σχολιαστές στα sites, δεν διαφυλαξουμε και δεν υποστηρίξουμε τουλάχιστον την Εθνική μας, αργά ή γρήγορα θα παρασυρθεί και αυτή και θα ευθυγραμμιστεί με την αθλιότητα του πρωταθλήματός μας….

Υγ. Εξαιρετικό το νομοσχέδιο που έρχεται για τις αλλαγές στο ελληνικό ποδόσφαιρο! Μου αρέσουν πάρα πολύ οι ρηξικέλευθες διατάξεις, είναι απολύτως θετικές και παρακαλώ πάρα πολύ την κυβέρνηση να μην κάνει πίσω. Ακόμα και αν διακοπεί οριστικά το ελληνικό πρωτάθλημα για φέτος δεν θα μου λείψει καθόλου.

Η ΜΑΕΣΤΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ

Όλοι διαβάσαμε τον πηχυαίο τίτλο:

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΚΛΕΒΟΥΝ ΝΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ

Σε πιάνει θλίψη, οργή, θυμός και σκέφτεσαι την κατάντια και την ξεφτίλα. 

Όπως όλοι, κάνεις κλικ στο play να παίξει το βίντεο. 

Τι βλέπεις;

Ακούς ένα τύπο να βρίζει τους αστυνομικούς. Όλως τυχαίως είναι αυτός που εμπλέκεται μαζί τους και μετά. 

Στη συνέχεια υποβάλλεσαι σε μια παρέλαση της ομάδας Δέλτα και μια κοπέλα να φωνάζει απελπισμένα 4 φορές τη λέξη τρομοκράτες. Σημειολογία. 

Κατόπιν στο περίπτερο που προφανώς είναι κοινωνικό γιατί βρίσκονται τέσσερεις φίλοι περιπτέρου και εικονολήπτης, βλέπεις να γίνεται τσαμπουκάς αλλά.. 

Ω! 

Που φαίνεται η κλοπή οεο; Αφού το περίπτερο έχει μέσα έξω κάμερες και άνθρωπο που τραβάει, σε ποιο σημείο βλέπεις να αρπάζουν οι αστυνομικοί τα νερά; 

ΠΟΥΘΕΝΑ ! 

Μα θα μου πεις, ο τύπος έκανε σαν τρελός, τι έγινε, συνδέθηκε με το ρεύμα μόνος του και κάνει έτσι; 

Θυμίζω: Είναι αυτός που έβριζε στην αρχή και από ότι καταλαβαίνω σε διαφορετικό σημείο. Τι έγινε, άφησε τη βάρδια του και πήγε αλλού και ξαναγύρισε;

Μια φορά να βγει βίντεο που να δικαιώνει για κάτι έστω την Αστυνομία και ειλικρινά, θα κόψω το νερό και θα πίνω μόνο μπύρες. 

Από κει και πέρα, το πράγμα είναι απλό: Αν όντως υπάρχει βίντεο που να δείχνει πραγματικά τον αστυνομικό να βουτάει νερά, τότε να τον τσιμπήσουν και να τον ξηλώσουν αμέσως. Πάντως το να πάει κάποιος αστυνομικός να κλέψει ένα μπουκάλι νερό μου φαίνεται γελοίο. 

Αν υπάρχει υλικό που να δείχνει αυτή την πράξη να βγει στη δημοσιότητα και ας αφήσουμε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

…..και χάρηκα για τη γνωριμία. 

Του Αγίου Πολυτεχνείου σήμερα και πάλι είχαμε τα γνωστά άγνωστα γεγονότα με το να γίνεται το κέντρο της Αθήνας κάμπριο. 

41 χρόνια μετά, τι έχει να μας πει το πολυτεχνείο; 

Ξεκινάω με το κεντρικό σύνθημα: «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία».

Ψωμί έχουμε πολύ περισσότερο από τη γενιά του 60. Παρά την κλάψα, τη μιζέρια και την πραγματική κρίση για ένα μέρος του πληθυσμού, το ψωμί είναι περισσότερο και καλύτερο. 

Παιδεία δεν χρειάζεται να ζητάμε. Την κάναμε σαν τα μούτρα μας. Με κομματικές νεολαίες, με αφελληνισμό του σχολείου, με μολότοβ, με καταλήψεις, με ασυδοσία, με ασέβεια, μια χαρά. Επικράτησε η αριστερίζουσα εθνομηδενιστική θολοκουλτούρα του τίποτα και αντί να έχουμε τα καλύτερα πανεπιστήμια κλασικών σπουδών στην υφήλιο, δίνουμε τα μισά λεφτά για την παιδεία στην  επιδιόρθωση των ζημιών από τους Οστρογότθους με ελληνική ταυτότητα. 

Ελευθερία επίσης έχουμε. Εκατοντάδες δίκτυα ετερόκλητης και ποικίλης πληροφόρησης, με δεκάδες ραδιόφωνα και κανάλια, με indymedia και ο καθένας στα κοινωνικά δίκτυα που έχει προφίλ γράφει ότι γουστάρει. Ακούω πολλούς νεοέλληνες και καγχάζω. Επί χούντας πιστεύεις ότι θα υπήρχε έστω ως σκέψη facebook και twitter ? θα υπήρχαν blogs, portals, και εναλλακτικά δίκτυα; Web radios ?

Πάμε παρακάτω. 

Τι κατάφερε το πολυτεχνείο; Τίποτα απολύτως. Η χούντα έπεσε 7 μήνες μετά και αυτό γιατί πούλησε την Κύπρο. Η αποστολή της είχε τελειώσει. 

Τι άφησε το πολυτεχνείο; Όλους τους μέγιστους αγωνιστές που εξαργύρωσαν τη φοβερή και τρομερή αντίσταση τους με ποικίλα αξιώματα και πλουσιοπάροχες απολαβές. Και βουλιάξαμε. Αυτούς τους αγωνιστές τιμούμε με τα στεφάνια. Που καλοέφαγαν στην υγεία των κορόιδων. Αυτοί δημιούργησαν τον τεράστιο κρατισμό, τον κατάπτυστο συνδικαλισμό και την επάρατη γραφειοκρατία. Η χρεοκοπία μας το 2010 δεν δίδαξε τίποτα και κανέναν. 

Ίσως για αυτό να ορίστηκε και ο εορτασμός. Για να καθαγιάσει και να ηρωοποιήσει όλους αυτούς που μετέπειτα έσκασαν από το φαγοπότι. 

Μη συγχέουμε τους νεκρούς – που ήταν εκτός τους πολυτεχνείου – τα βασανιστήρια και τους διωγμούς με τους ανθρώπους που πραγματικά προσπάθησαν για τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Δεν είναι αυτοί το πολυτεχνείο.  Δεν είναι ούτε καν η πλειοψηφία του ελληνικού λαού που δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα. 

Ξέρεις τι με ενοχλεί; 

     1.  Ότι έχει γίνει σχολική αργία και έγιναν ίσα και όμοια η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821, ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940 και μια τριήμερη κατάληψη! 

    2.    Ότι ο Νοέμβριος, ως ύστατος αποχαιρετισμός στο καλοκαίρι, στον καλό Σεπτέμβριο και τον καλούτσικο Οκτώβριο, έχει καταντήσει αφορμή για μπάχαλα. Μια με την επέτειο του Γρηγορόπουλου και μια με το πολυτεχνείο.

     3.    Ότι ο εορτασμός του πολυτεχνείου έχει ουσιαστικά καταντήσει μια Αριστερή δημόσια εκδήλωση σε σημείο που να αποκλείει μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Ως οικογενειακό πάρτι φαντάζει. Αν αυτό που γράφω σου φαίνεται τραβηγμένο, σου θυμίζω πως όταν ο πρύτανης Μήτκας στο ΑΠΘ πήγε να καταθέσει στεφάνι, κάποιοι φοιτητές τον έδιωξαν κακήν κακώς.

Πιστεύω πως η εικόνα που το άρμα γκρέμισε την είσοδο του Πολυτεχνείου και τα παιδιά που κινητοποιήθηκαν να βροντοφωνάξουν ένα ΟΧΙ στη χούντα, είναι λυρικό και σημαντικό γεγονός. Πρέπει να μας θυμίζει το αγαθό της Δημοκρατίας και να μην πετάμε την ψήφο μας στους λάτρεις του «στρατιωτικού καθεστώτος» όπως αρέσκονται να το λένε αποφεύγοντας επιμελώς τη λέξη χούντα. Πρέπει επίσης να μας τονίζει ότι δεν χρειάζεται να καταφύγουμε στον κόκκινο φασισμό για να αποφύγουμε τον μαύρο.

Να γίνει μια εκδήλωση μνήμης, μια ομιλία και αντίστοιχη προβολή από τα ΜΜΕ, δεν έχω κανένα πρόβλημα και καμία αντίρρηση.

Αυτό όμως που διαπιστώνω είναι πως σιγά σιγά το πολυτεχνείο αποκτά μεγαλύτερη σημασία από τις εθνικές γιορτές και τα παιδιά περισσότερα ακούν και διαβάζουν για τον Τσε Γκεβάρα παρά για τον Παύλο Μελά, τον Στρατηγό Μακρυγιάννη και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη…