ΔΩΣΕ ΟΤΙ ΘΕΣ

Το σημερινό πόνημα αφορά τη νοοτροπία της αθάνατης ελληνικής μαστοράτζας όταν σου παρέχει μια υπηρεσία. Αφου σε εξυπηρετήσει σου λέει εκ του πονηρού:

Δώσε ότι θες μωρέ…

Οποιοσδήποτε και αν το πει αυτό, εχει σίγουρα και πάντα στο μυαλό του πόσο κοστίζει ο κόπος του.

Αν του δώσεις λιγότερα, θα σε χαρακτηρίσει ως τσίπη και αχάριστο.

Αν του δώσεις περισσότερα, θα υποθέσει ότι είσαι πλούσιος και την επόμενη θα σε σφάξει.

Αν του δώσεις οσα περιμένει, από μέσα του θα σιχτιρίζει καθώς θα σκεφτεί ότι «θα μπορούσα να του πάρω περισσότερα».

Ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, τεχνίτες και οποιοσδήποτε επαγγελματίας στην επαρχία έχουν αυτή τη μόνιμη και κουτοπόνηρη επωδό.

Η συνήθης απάντηση μου είναι η εξης:

( αν καπνίζει ) Να σε ρωτήσω αδερφέ, τι τσιγάρα κάνεις;

( μου λέει )

Και όταν πας να τα αγοράσεις, ο περιπτεράς σου λέει να του δώσεις ότι θες;

( αν δεν καπνίζει αναφέρω ένα προϊον από το σουπερμαρκετ )

Αρα σενιορ, συνεχίζω ακάθεκτος, ξέρεις πόσο κάνει ο κόπος σου. Αν θέλεις να μου κάνεις μια έκπτωση, πολύ ευχαρίστως οπότε πες μου τι σου οφείλω..

Σε έναν φίλο υδραυλικό, μια μέρα του έκανα πλάκα. Στο ότι θες που μου είπε για πολλοστή φορά, του είπα: «5 λεπτά δουλειά έκανες, ε, αμα είναι να σου δώσω ότι θέλω, θες ένα τσιγάρο για το δρόμο;» Μετά τον πλήρωσα βέβαια, αλλά από τότε πάντα μου λέει το κόστος χωρίς κουτοπονηριές…

ΥΓ1. Ελα τώρα, σε παρακαλώ δηλαδή, τι ερωτήσεις είναι αυτές; Ασε με τωρα που θέλεις και απόδειξη, όρεξη για πλάκα εχεις…

ΥΓ2. Όχι 160, 1000 – χίλιοι – one thousand Γερμανοι εφοριακοί μπορούν να έρθουν σας παρακαλώ;