Ώρες
ώρες σκέπτομαι ότι πρέπει να υπάρχει ένα αόρατο χέρι που όταν μια κατάσταση
φτάσει στο απροχώρητο, επεμβαίνει και δίνει τη λύση. Αυτό το βλέπεις σε «πεθαμένες»
ποδοσφαιρικές ομάδες που «ανασταίνονται», σε επιχειρήσεις που κάποιος, κάπου,
κάποτε, καθαρίζει και για μας και ευτυχώς το είδαμε στη χθεσινή κρίσιμη, την
πιο κρίσιμη από ποτέ, ψηφοφορία που είχαμε στη βουλή σχετικά με το Μνημόνιο part 2.
Έχω
όλη την καλή διάθεση να πετροβολήσω, όπως και εσύ, τους πολιτικούς. Αυτοί μας έφτασαν
ως εδώ και δεν εμπνέουν σε κανέναν εμπιστοσύνη ότι θα μας οδηγήσουν στην ανάπτυξη
και την πρόοδο. Με παλιούς τσιμεντόλιθους δεν μπορείς να χτίσεις μια καινούρια
πολυκατοικία.
Τέθηκαν
δυο επιλογές. Η μια είναι το Μνημόνιο 2 με δύσκολους όρους και η άλλη είναι το
απόλυτο τίποτα. Η χρεοκοπία και η δραχμή. Προτιμώ λιγότερα ευρώ παρά εκατομμύρια
άχρηστες δραχμές. Προτιμώ να ζοριστώ παρά να ζω σαν κάτοικος της Ουαζαγκαμπούμπου.
Προτιμώ να υπάρχω έστω και με δυσκολίες παρά την ολική καταστροφή. Προτιμώ να συνεχίσω
παρά να χρεοκοπήσω. Εκτός και αν πιστεύει κανείς ότι η επιστροφή στη δραχμή θα επιφέρει
διαγραφή δανείων, λεφτά στις τσέπες, τρομερή κίνηση στην αγορά και ευμάρεια.
Βλέπαμε
την ψηφοφορία με έναν φίλο που ανησυχούσε πάρα πολύ. Μου έλεγε πως αν το
αποτέλεσμα ήταν αρνητικό να τρέχαμε στο ΑΤΜ της τράπεζας να σηκώσει οσα
μπορούσε. Προφανώς και αυτή τη σκέψη δεν την έκανε μόνο εκείνος. Καταλαβαίνεις
τι θα γινόταν αν το ελληνικό κοινοβούλιο απέρριπτε το Μνημόνιο 2… Φαντάσου αν από σήμερα,
Δευτέρα, θα έμενε σουπερμάρκετ και τράπεζα όρθια. Σε πόσους φούρνους θα κάναμε
ντου, πόσα ΑΤΜ θα ξηλώναμε και σε πόσα βενζινάδικα θα κάναμε επιδρομή.
Τώρα
που μεγάλωσα, δεν βλέπω μόνο τις απόψεις και τις ιδέες αλλά ποιος τις κάνει.
Μου έστειλαν μηνύματα στο facebook για να κατέβω στο Σύνταγμα:
Ενας
δωδεκαθεϊστής που ονειρεύεται την καταστροφή …του χριστιανικού ορθόδοξου
κράτους όπως λέει
Ενας
άεργος που τον ταΐζει η μάνα του
Μια
φοιτήτρια που πρέπει να εχει στο
πανεπιστήμιο 8 χρόνια και ετοιμάζονται να της βγάλουν σύνταξη γιατί θα το
τελειώσει σε άλλα τόσα.
Τι
κοινό εχω με αυτούς τους τύπους;
Τι
κοινό εχω με τον Αλέξη και την Αλέκα που ότι καλό πάει να γίνει στη χώρα μας το
τορπιλίζουν; Από τη διπλή ανάπλαση στο Βοτανικό μέχρι τα δικαιώματα των
λαθρομεταναστών, των «Μακεδόνων» και των «Τούρκων» της Θράκης.
Για
την καταδρομή των Οστρογότθων στο κέντρο της Αθήνας, έχω πάθει ανοσία από την
επανάληψη. Οι μεν λένε ότι είναι παρακρατικοί και οι δε ότι είναι αριστεροί
εξτρεμιστές. Διάλεξε όποια εκδοχή σε βολεύει, δεν θα τα χαλάσουμε εκει. Το μόνο
σίγουρο είναι πως η επανάσταση δεν έχει καμία σχέση με μια βιτρίνα ενός καταστήματος.
Αυτό στο χωριό μου το λένε βαρβαρότητα και είναι κατάλοιπο της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας. Αν μάθουμε ποιοι είναι αυτοί που συνέλαβαν και τιμωρηθούν
παραδειγματικά και παρελάσουν τα ονοματάκια και οι φάτσες τους τότε θα έχουμε
κάνει ένα βήμα προς τα μπροστά. Αλλιώς, τι είχες Λάκη, τι είχα πάντα.
Ευτυχώς
πρυτάνευσε η λογική και θα πάμε σε μια λύση που θα μας ζορίσει αλλά θα έχουμε
και ένα αύριο. Μας περιμένουν μέτρα και πρέπει να τα εφαρμόσουμε. Προσεχώς θα
γράψω πόνημα και για τα λάθη της κυβέρνησης Παπανδρέου αλλά ας του δώσουμε και ένα
μικρό έστω δίκιο: Μερικά σωστά πράγματα που πήγαν να γίνουν, μας βρήκαν
αντιμέτωπους. Όταν έθιξε την παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία, τα κλειστά
επαγγέλματα, έγινε χάος από τις απεργίες. Όταν η Διαμαντοπούλου κατέθεσε ένα σωστό
νομοσχέδιο για τα Ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, οι πρυτάνεις σε συνεργασία με τις
κομματικές νεολαίες (αυτοί που ευθύνονται για το βούλιαγμα του επιπέδου της εκπαίδευσης
μας ) σήκωσαν το λάβαρο της επανάστασης.
Δεν
λεω ότι η χρεοκοπία απομακρύνθηκε ως ενδεχόμενο. Μπορεί να την ξαναβρούμε
μπροστά μας. Ιδιαίτερα αν μερικές τομές που πρέπει να κάνουμε δεν τις κάνουμε όπως
έγινε τα τελευταία δυο χρόνια.
Ολες
οι διαμαρτυρίες είναι κατανοητές μόνο που όσο και αν προσπάθησα να ακούσω μια
αντιπρόταση, δεν έτυχε, πέραν της επιστροφής στη δραχμή. Συγγνώμη αλλά δεν
μπορώ να συνταχθώ με οσους θέλουν την Ελλάδα να γίνει Τατζικιστάν. Στο κάτω
κάτω της γραφής αν με το ευρώ οι φτωχοί γίνουν φτωχότεροι, με τη δραχμή οι
φτωχοί θα πεθάνουν.
Σε
ότι αφορά τα εν Βουλή δρώμενα, οι 43 διαγραφές βουλευτών είναι κάτι που θα μας απασχολήσει
στο εγγύς μέλλον. Το ένστικτό της αυτοσυντήρησης θα οδηγήσει πολλούς από τους διαγραφέντες
στις στοργικές αγκαλιές του Κουβέλη, της Ντόρας, του Δημαρά και του
Καρατζαφέρη. Θεωρώ απίθανο να δημιουργήσουν καινούριο κόμμα καθώς οι περισσότεροι
έχουν μια ιστορική πορεία και ευθύνη στην πολιτική σκηνή της χώρας μας και δεν
πιστεύω πως θα πείσουν κανέναν ότι έχουν κάτι καινούριο να προσφέρουν, ούτε
μπορούν να διαγράψουν το παρελθόν τους με ένα «όχι». Έγραψα τη λέξη «όχι» και
θυμήθηκα πόσο εκνευρίστηκα κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας καταρχήν με αυτούς που
έλειπαν. Έφτυσαν κατάμουτρα όσους τους ψήφισαν. Ή έχεις οντότητα και ανάστημα
να πας να ψηφίσεις ή κάτσε σπίτι σου. Ξέρω. Είναι γλυκά, πολύ γλυκά τα 8.221
ευρώ που παίρνεις ως μισθό αγαπητέ κύριε Βουλευτά. Τι σημαίνει το «δεν πάω»;
Σου κάηκε το μόντεμ; Ξέχασες το σίδερο στα ρούχα; Θυμήθηκες την κατσαρόλα που
άφησες αναμμένη;
Επίσης
δεν μου άρεσαν αυτά τα αδερφίστικα «ναι εκεί, παρών εκεί, ίσως σε αυτό το
άρθρο, μπορεί σε αυτό, όχι σε εκείνο και τελικά ναι στο άλλο». Τι σαχλαμάρες
είναι αυτές; Πλάκα είχαν όσοι ήθελαν να παραδώσουν διάλεξη μετα ψήφου προφανώς
για να τους καμαρώσουν οι γονείς τους, μερικοί φίλοι και 2-3 ψηφοφόροι που τους
απέμειναν.
Ο
παμπόνηρος Γιώργαρος την πάτησε. Πάνω που πίστεψε ότι είναι ο μέγας ρυθμιστής
του πολιτεύματος, υπερεκτίμησε τις δυνατότητες του με αποτέλεσμα να κάνει
επικίνδυνες μαγκιές για να σταματήσει την κατρακύλα των δημοσκοπήσεων. Έξυπνος
είσαι ευκατάστατε ( για να μην πω ζάμπλουτε ) ex-μποντι μπίλντερ αλλά το σήμερα έτσι
αύριο γιουβέτσι, σήμερα σκάκι αύριο ουισκάκι και σήμερα τρόλεϊ και αύριο βόλεϊ μας
κούρασε και δεν αντέχεται. Αυτό που κατάφερε το ΛΑΟΣ είναι να χάσει τα δυο
κορυφαία στελέχη του ( εκτος και αν ο Γιώργης κάνει άλλη μια κωλοτούμπα και
μεθαύριο τους ξαναδείς στους κόλπους του κόμματος – αν ο Βορίδης δεν πάει προς ΝΔ
μεριά ) και νομίζω πως θα υποστεί γερή σφαλιάρα στις εκλογές. Καλοί οι ελιγμοί
αλλά τα πολλά τετ α κε επιφέρουν ατύχημα…
Φοβάμαι
πολύ την ενδυνάμωση της (ανθ)ελληνικής Αριστεράς, στο ΠΑΣΟΚ πρέπει να βγάλουν
φωτογραφίες με σύσσωμη την κοινοβουλευτική τους ομάδα γιατί θα κάνουν πολύ
καιρό να ξαναμαζευτούν τόσοι πολλοί και στη ΝΔ, είναι σχεδόν αστείο να διαγράφονται
οι δυο από τους τρεις κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του κόμματος. Ωραίες
επιλογές έκανες. Ετσι θα επιλέξεις τους υπουργούς σου;
Αν
είναι να γίνουν εκλογές και να έχουμε 10 κόμματα στη Βουλή και ο καθένας να
κοιτάει την καρεκλίτσα του, προτιμώ να επιμηκυνθεί η θητεία του Παπαδήμου όσο
περισσότερο γίνεται.
2 Λογομαχιες:
Τι να πρωτοσχολιάσω σ'αυτό το ποστ?Τον ανεκδιήγητο Καρατζαφέρη που το μόνο που καταφέρνει είναι να ενισχύει τις εθνικιστικές τάσεις στη χώρα?Τη γελοιότητα του "παρών" και του "όχι στα εργασιακά ναι στα άλλα"¨?(Μνημόνιο είναι δεν είναι πιτόγυρο!ή ναι ή όχι!).Την απουσία εκλεγμένων εκπροσώπων του λαού στην κρισιμότερη ψηφοφορία του κοινοβουλίου?(μεταξύ αυτών και ο φίλτατος Καρατζαφέρης με τους δικούς του?)Ή ότι αν κάναμε αυτά που έπρεπε να κάνουμε τότε που έπρεπε τώρα δε θα ήταν τόσο αργά? Δε σχολιάζω τίποτα...
Όταν δίνεις τόσα προνόμια σε μερικούς και μετά πας να τα πάρεις πίσω αυτά γίνονται...να ανοίξουν τα επαγγέλματα...τι θα πει κλειστά επαγγέλματα...και τόσους φαρμακοποιούς τι μου τους βγάζεις από τις σχολές τότε...τι να πρωτοπεις...κατά τα άλλα καλή εβδομάδα
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια