Λατρευω τις ατερμονες συζητησεις όταν ερχεται στο προσκηνιο μια τηλεοπτικη εκπομπη, προκαλει ζωηρο ενδιαφερον, πεφτει προστιμο που προκαλει θυμηδια και η καθημερινοτητα μας αποκτει νοημα με πανελς και εκτενη ρεπορταζ
Εχω παρακολουθησει ένα 20 λεπτο από τη συγκεκριμενη εκπομπη.
Προς τι ο χαμος;
Η στιγμη της αληθειας προσφερει λεφτα για να αποκαλυψουν οι παικτες ( γιατι είναι παικτες ) καποια μυστικα τους.
Οι παικτες πουλανε τα μυστικα τους και κερδιζουν τα λεφτα.
Στο χωριο μου αυτό το λενε τιμιο deal.
Συρεται κανεις στο στουντιο παρα τη θεληση του;
Εξαπαταται κανενας;
Μηπως του δινουν ναρκωτικα ή του βαζουν καλωδια στον εγκεφαλο να τα «ξερασει» όλα;
Η δημοσια διαπομπευση λεει και χαλανε οι ανθρωπινες σχεσεις.
Μα μιλαμε για μια εκουσια επιλογη των συμμετεχοντων!
Είναι καταμετρημενο πως η μνημη του τηλεοπτικου κοινου, διαρκει το μεγιστο 3 εβδομαδες. Προσπαθηστε να θυμηθειτε την επικαιροτητα πριν από 1 μηνα και αναθεμα αν θα εχετε συγκρατησει μια ειδηση.
Ακουτε πχ τιποτα για τη Siemens;
Ποσω δε μαλλον έναν τυχαιο τυπο που θα απαντησει καταφατικα στην ερωτηση αν εχει χουφτωσει τον ποπο του καλυτερου του φιλου ή αν εχουν μετρησει τα πεη τους εν πληρη στυσει. Και αυριο θα βγει ένα κοριτσακι να πει πως εχει φιλησει στο στομα μια φιλη της και μια φαντασιωση της ηταν ένα τριο ή να τον παρει από ένα αλογο. Σοκαριστικα θεματα, ποτε δεν εχουν ξαναγινει, ποτε δεν τα εχουμε ξανακουσει, πραγματικα πρωτογνωρα.…
Ο ψευτοπουριτανισμος της ελληνικης τηλεορασης ευτυχως δεν αντικατοπτριζει την ελληνικη κοινωνια και πιστευω πως ακομα και οι ψευτο-ηθικολογοι πρεπει να σπανε πλακα με τον εαυτο τους για λιγα λετα δημοσιοτητας παρα γιατι τα πιστευουν.
Αν πραγματικα θελουμε καλυτερη τηλεοραση ας αρχισουμε από τα κους κους και τα τατιανομπορω και συνεχιζουμε με τις στιγμες της αληθειας.
Παντως για να λεμε και την blacktruth, το επιπεδο της ελληνικης τηλεορασης είναι ανωτερoσε σχεση με τον παρελθον και κατι απιθανες εκπομπες τυπου ερωτοδικειου που χαζευαμε στα early 90z
Η στιγμη της αληθειας είναι μια εντιμη συμφωνια στην οποια το καναλι κερδιζει σε τηλεθεαση και οι παικτες χρηματα. Από κει και περα, ελευθεροι και υπευθυνοι ανθρωποι ειμαστε ( καλα, δεν βαζω και στοιχημα ) και εχουμε το τηλεχειριστηριο στα χερια μας να το χρησιμοποιησουμε κατά το δοκουν.
Το μονο που θα μπορουσα να δεχθω ως περιορισμο, είναι να προβαλλεται πιο αργα ώστε να προφυλαχθουν τα παιδια…
Αφου με ξερεις, εγω δεν παιρνω τηλεφωνο. Παρε εσυ να βγουμε.
Ετσι ειμαι εγω. Δεν το κανω επιτηδες, απλως δεν παιρνω τηλεφωνο.
Παρε εσυ. Αφου με ξερεις τωρα…
Αυτά μου ελεγε ενας φιλος και τωρα πια πριν από τη λεξη φιλος μπαινει το πρωην.
Μια βασικη αρχη στις κοινωνικες σχεσεις οποιασδηποτε μορφης ( φιλικη, επαγγελματικη, ερωτικη ) είναι η αμοιβαιοτητα. Όχι καταναγκην μια σου και μια μου. Όχι στην αυστηρη ζυγαρια. Εστω τρεις μου και μια σου. Οχτω μου και τρεις σου. Το πεντε μηδεν όμως είναι βαρυ σκορ σε όλα τα επιπεδα.
Από το ποδοσφαιρο ως την παρεα.
Σκεπτομαι πως αν ενας ανθρωπος δεν είναι παρων στα μικρα τυπου ένα τηλεφωνο να δω τι κανεις, να βγουμε για ένα καφε, δεν μπορει εξ ορισμου να είναι και στα μεγαλα. Είναι πολύ ευκολο να βγαζεις ένα επιμυθιο ότι εγω δεν παιρνω τηλεφωνο και να τα αφηνεις όλα στους αλλους. Είναι η καλυτερη οδος για την αργα ή γρηγορα, απομονωση.
Είναι ευκολο να παραδεχεσαι μεγαλοψυχα ότι «δεν ειμαι ενταξει» και να μην προσπαθεις να βελτιωθεις.
Δεν με ενδιαφερει πια η παραδοχη αλλα η δραση και η ενεργεια.
Αλλιως είναι στειρο.
Αν εσυ «φιλε» δεν ενδιαφερεσαι να μαθεις αν ζω, αν πεθανα, αν δεν ειμαι καλα, τοτε πώς να σε καλεσω σε περιπτωση κατά την οποια θελω να μοιραστω μαζι σου τον πονο μου και τη χαρα μου;
Καποια στιγμη σκεφτηκα ότι μηπως το «εγω δεν παιρνω τηλεφωνο» είναι μια ευγενικη απορριψη της παρεας. Με παραξενευε όμως το γεγονος ότι η συντροφια ηταν εξαιρετικη και περναγαμε υπεροχα.
Κατεληξα στο συμπερασμα ότι προκειται περι εγωπαθειας. Γιατι ο ιδιος ανθρωπος αν βρει μια κοπελα που να τον καιει, τοτε και τηλεφωνο παιρνει και μηνυματα στελνει και mailπληκτρολογει και vga και βραστα μεσα.
Σε ολες τις σχεσεις, αν προσπαθει μονο ενας κουραζεται. Παλιοτερα συμβιβαζομουν με την ιδεα «ενταξει, ας παιρνω μονο εγω». Τωρα πια όχι.
Καλω μια δυο τρεις. Μετα χαιρετε. Ανθρωπος που δεν ανταποκρινεται, δεν κανει.
Εφαρμοζω κατ αναλογιαν αυτό που καποτε ειπε ο Αποστολος Παυλος.
«Νουθετει μια δυο, μετα αφες αυτόν»
Η πορεια στη ζωη με βοηθησε να καταλαβω ότι οι μονοπλευρες σχεσεις που εγκατελειψα με αυτους τους ανθρωπους, μου εδωσαν χρονο ειτε για καλυτερες παρεες ειτε για πιο ωφελιμες ενασχολησεις.
Αν σε καποιον «φιλο» κανει κοπο να παρει στο χερακι του το τηλεφωνο, να με βρει με δυο κλικ στη μνημη του και να πατησει την κληση, τοτε σε μια δυσκολη στιγμη όχι μονο δεν θα μπορεσει να είναι εκει, αλλα θα είναι και ο πρωτος που θα φυγει τρεχοντας.
Η δικαιολογια τυπου «Ναι, μπορει στα μικρα να ειμαι εκει αλλα σε μια δυσκολια θα τρεξω» είναι εντελως αβασιμη καθως όταν καποιος δεν ενδιαφερεται, αυτόματα απομακρυνεται. Και οι απομακρυσμενες παραλιες είναι δυσβατες.
Αν δεν υπαρχει αμοιβαιοτητα και ανταποκριση σε μια σχεση, δεν υπαρχει και λογος για σχεση. Γιατι ευκολα στη θεση της αλληλοεκτιμησης μπαινει το παρακαλι και η αυτόϋποτιμηση….
Δεν εχω κανενα προβλημα να κανω καινουριους φιλους και δεν εχω παγιωμενες αντιληψεις τυπου ότι οι πραγματικες φιλιες δημιουργουνται στο σχολειο και στον στρατο. Εχω γνωρισει αξιολογα ατομα από ποικιλους κοινωνικους χωρους και χαιρομαι που ανηκουν στον κυκλο μου. Το πρωτο όμως τεστ αξιολογησης είναι η αμοιβαιοτητα. Και συνηθως αυτό το τεστ είναι εξοχως αξιοπιστο και για τη συνεχεια….
Ο ανθρωπος ως ρευστο ον που αγεται και φερεται αναλογα με τις επιθυμιες του και το συμφερον του, δεν μπαινει ακριβως σε καλουπια. Εχω ακουσει για φιλιες τυπου βρισκομαστε μια φορα το χρονο και τα λεμε σαν αδερφια. Ειχα και εγω έναν τετοιο. Κουραστηκα όμως να παιρνω τηλεφωνο μονο εγω. Περασα και τη δοκιμασια με την απωλεια του πατερα μου και απουσιασε… Εκριθη ακαταλληλος. Λογικο. Όταν δεν ζεις τον αλλον, δεν μπορεις σε μια φορα το χρονο να καλυψεις το εδαφος.
Ειχα και έναν αλλον, συνεπη. Με αμοιβαιοτητα. Δεν με συμπαθησε ποτε η κοπελα του και όταν του εθεσε το διλημμα, ή εγω ή αυτος, προτιμησε εκεινη. Καλα εκανε γιατι ο ερωτας είναι πιο σημαντικος από τη φιλια. Και οσοι υποστηριζουν το αντιθετο, απλως δεν πανε καλα τα ερωτικα τους. Ειδα λοιπον και τις εξαιρεσεις.
Πιστευω όμως ότι σε γενικες γραμμες οι γερες φιλιες βασιζονται όπως και ο ανθρωπος στο βημα του. Ένα ποδι μπρος, ένα πισω, εναλλαγη. Πορεια.
Ουτε στο κουτσο, ουτε να πηγαινει μονο το ένα ποδι μπροστα και το άλλο να σερνεται. Γιατι αργα ή γρηγορα ο ανθρωπος αυτος θα πεσει….
Πριν από αρκετα χρονια βρηκα έναν ογκωδη φακελο να με περιμενει στην εισοδο της πολυκατοικιας.
Δεν εχω κανενα προβλημα με το μαρκετινγκ δια της αλληλογραφιας καθως ριχνω μια συντομη ματια με την ησυχια μου, χωρις την πιεση του τηλεφωνικου τηλεμαρκετινγκ, ώστε να ενημερωνομαι για το τι υπαρχει στην αγορα.
Ναι, ξερω. Πολύ κακο που τα στοιχεια σου βρισκονται σε χερια ανθρωπων παρα τη θεληση σου. Όπως βρισκονται και στα χερια πολιτικων και σε βομβαρδιζουν λιγο πριν τις εκλογες.
Πηρα λοιπον τον φακελο και τον ανοιξα με περιεργεια.
Ηταν από την ενωση αναπηρων καλλιτεχνων ΖΩΣΠ που ζωγραφιζουν με το ποδι και το στομα.
Εμεινα εκπληκτος από τις δημιουργιες αυτων των ανθρωπων. Εγω που ειμαι αρτιμελης, 358 χρονια να με αφησεις, ε, αυτά που ζωγραφιζουν αυτοι οι ανθρωποι δεν προκειται να τα κανω! Διαβαζα τις ιστοριες τους στα συντομα βιογραφικα που υπαρχουν στη σχετικη εκδοση και ανατριχιασα. Παραλυση ανω και κατω ακρων μετα από τροχαια, από βουτιες στη θαλασσα, εκ γενετης τετραπληγικοι... Φρικη!
Και βρηκαν το κουραγιο και τη δυναμη να ζωγραφιζουν. Και να ζωγραφιζουν μοναδικα!
Ο φακελος ειχε χριστουγεννιατικες καρτες εξαιρετικης αισθητικης και ποιοτητας εκτυπωσης ( μαλιστα εσωκλειονται και φακελοι ταχυδρομικης αποστολης! ) , ένα ημερολογιο γραφειου ( γινεται και επιτοιχιο ) για το επομενο ετος και κατι άλλες μικρες καρτελιτσες που ποτε δεν καταλαβα σε τι χρησιμευουν.
Ως γνωστον η μεριμνα και η προνοια σε αυτό το κρατος είναι στοιχεια τοσο συνηθη οσο και το χιονι στη σαχαρα. Εντυπωσιαστηκα με τη δυναμη των ανθρωπων αυτων, παρα την αναπηρια τους, να δημιουργησουν τοσο ομορφες καρτες με μονο τους εφοδιο το στομα ή το ποδι.
Δεν το σκεφτηκα πολύ.
Πηρα το δελτιο ταχυπληρωμης και γκολ και εφυγα για το ταχυδρομειο.
Χαλαλι και η λιγη αναμονη.
Εκτοτε, κάθε χρονο, ερχεται ο ιδιος φακελος, το ημερολογιο τους εχει μονιμη θεση στο δωματιο μου και οι καρτες μπορει να συσσωρευονται αλλα καπου μπορει να χρησιμεψουν στο μελλον.
Τωρα πια στην πολυκατοικια μου βλεπω φακελους και για αλλους ενοικους και με στενοχωρει το γεγονος ότι τους ανοιγουν και τους παρατανε μισοσκισμενους με το περιεχομενο ελαφρως «αδυνατισμενο» και δεν εχουν την ευαισθησια να περασουν από ένα ταχυδρομικο κουτι (σε κάθε γειτονια υπαρχει! ) να πεταξουν τον φακελο μεσα, τουλαχιστον να επιστραφει.
Για μενα παντως, το ποσο των 16,50 ευρω είναι πολύ λιγο για τις προσπαθειες τους, για την ποιοτητα της δουλειας τους, για τις καρτες, τους φακελους και το ημερολογιο και εν κατακλειδι είναι και ένα μικρο ευχαριστω στον Θεο που ειμαι αρτιμελης.
Για την ιστορια, η ΖΩΣΠ βρισκεται στην Κ.Λουκαρεως 31 στην Αθηνα - τηλ 210 64 52 947 και εχει και αλλα προϊοντα όπως παζλ, επιστολοχαρτα και πινακες.
Συζητουσαμε με φιλους για τους Ολυμπιακους Αγωνες και λεγαμε ο καθενας το κοντο του και το μακρυ του και γελασαμε όταν εις εκ της παρεας, μας ελεγε ποσο θαυμαζε το γυναικειο μπιτς βολεϊ για λογους θεαματος και ουχι αθλητικους. Αφου περιεγραφε γλαφυρα τις πτυχωσεις των μπικινι αναλογα με τη μανσετα ή την πασα και το καρφι ( για να μην πω για τις βουτιες ) η κουβεντα ηρθε στον γυναικειο αθλητισμο.
Για να πω την blacktruth δεν τον πολυπαρακολουθω καθως λογω φυλου και φυσικων δυνατοτητων προτιμω πχ να δω ανδρικο μπασκετ παρα γυναικειο. Αν τυχει σε καποια μεγαλη διοργανωση να υπαρχει ελληνικη συμμετοχη, εκει ναι, θα καθησω να δω με ενδιαφερον όπως εκανα και πριν από λιγο καιρο που ειδα την προσπαθεια της Δεβετζη στο Πεκινο. Επειδη λατρευω το μπασκετ, αν η συντροφος μου ηταν μπασκετμπολιστρια [ ΣΣ εξομολογησις: Καποτε ηταν ένα ονειρο μου ] θα την εβλεπα επισταμενως για να μην πω ότι θα ημουν και ο κοουτς!
Γενικα επιδοκιμαζω τον γυναικειο αθλητισμο όταν δεν αλλοιωνει τα θηλυκα χαρακτηριστικα.
Θα με φοβιζε και θα με τρομαζε μια γυναικα με φωνη μπετατζη, με προσωπο γεματο ακμη, με μυς να θελουν να σκισουν τα ρουχα και ένα αντρογυναικο θηλυκο αθηλυκο που σχεδον παραβιαζει και βιαζει τη φυση.
Το ότι για παραδειγμα η κολυμβηση ή το πολο κανει τριγωνες πλατες αυτό δεν είναι κατι που το μετραω ιδιαιτερα. Είναι άλλο πραγμα η εκγυμναση και άλλο η παραμορφωση.
Όταν όμως βλεπω γυναικεια αρση βαρων και τα περισσοτερα αθληματα στον στιβο, ειλικρινα, αδυνατω ακομα και να τις παρακολουθησω. Φοβαμαι…
Υποπτε φιλε μου δεν μπορω να καταλαβω τι μου γινεται… Χανω φιλους χωρις να εχω πειραξει κανεναν, μια κοπελα της προκοπης δεν μου καθεται, το κινητο μου σταματησε να χτυπαει, ξαφνικα λες και εχει πεσει γυρω μου σκοταδι… Τη φοβαμαι αυτή τη μοναξια υποπτε…. Μου εξομολογηθηκε περιλυπος ενας φιλος.
Επειδη σε ξερω, δεν μπορω να πω πως φταις σε κατι. Το μονο που μπορω να κανω, είναι να μοιραστω μαζι σου τον δικο μου τροπο σκεψης που μπορει να είναι λαθος.
Δεν πιστευω στους ανθρωπους.
Ο ανθρωπος είναι ένα ρευστο ον που αγεται και φερεται αναλογα με τις επιθυμιες, τα παθη και τα συμφεροντα του. Σημερα θα σε δοξασει, αυριο θα σε πυροβολησει.
Προτιμω να πιστευω στον Θεο.
Όταν μπορεις, κανε το καλο, προσεφερε τη βοηθεια σου, στασου διπλα στον πονο και στην αναγκη αλλα να μην περιμενεις τιποτα. Μητερες κακοποιουν τα παιδια τους, αδερφια σκοτωνονται, γαμοι διαλυονται, φιλιες εξανεμιζονται. Ζησε τα παραπονα σου αλλα μην τα αφησεις να σε κυριευσουν. Προσπαθησε οσο μπορεις, ειλικρινα με τον εαυτο σου, ειλικρινα όμως ε; - όχι για να βρεις αλλοθι - να διαπιστωσεις αν αδικησες καποιον. Αν όχι και δεν εχεις τυψεις, συνεχισε τον δρομο σου.
Στη διαδρομη της ζωης, θα σε πουλησουν. Ερωτες, φιλιες, συγγενειες… Στη διαδρομη της ζωης όμως, επειδη ότι κανεις το παιρνεις πισω, θα βρεθουν και αυτοι που θα σε αγαπησουν και θα σε τιμησουν με την παρεα τους και τον ερωτα τους. Μετα βεβαια θα σε πουλησουν και αυτοι. Και θα ερθουν αλλοι.
Όπως λεει και ο βραζιλιανος προσωπικος μου ποτοαναμεικτης:
Όταν εισαι χαρουμενος, οι φιλοι σου συμμετεχουν στη χαρα σου και γελουν μαζι σου.
Όταν δεν εισαι καλα, οι φιλοι σου γελουν μαζι σου πιο δυνατα.
Καποτε σενιορ, διαβασα κατι που με ανακουφισε από πολλα ερωτηματικα.
«ο ιδιος ο Θεος κατεβηκε στη γη και οι ανθρωποι τον σκοτωσαν, εσυ τι περιμενεις;»
Μη χασεις την ανθρωπια σου και μην αυτό-αποκλειστεις.
Καταβαλλω προσπαθεια για να συμμεριστω την αισιοδοξια για την εκλογη του Ομπαμα στην προεδρια των ΗΠΑ, αλλα τα χαρτια δεν μου βγαινουν και ο καφες σταζει.
Το να βλεπεις έναν μαυρο στον λευκο οικο αν μη τι άλλο, εχει έναν συμβολισμο που δεν μπορει να σε αφησει ασυγκινητο.
Σε επιπεδο φωτογενειας, χαμογελου και το πώς γραφει στον τηλεοπτικο φακο, ο Ομπαμα είναι πενηντα φορες καλυτερος από τον χασαπη Μπους.
Όμως οι ΗΠΑ εχουν παραδοσιακα και ιστορικα συμφεροντα ανα τον κοσμο, τι θα κανουν, εστω και με τον Ομπαμα, θα τα παρατησουν;
Θα σταματησουν οι βιομηχανιες οπλων να παραγουν τον ολεθρο και να αναβουν καμια φωτιτσα από δω και από κει, ώστε να πουλανε και το κατιτις τους;
Θα σταματησουν οι εταιρειες πετρελαιου να κανουν οικο ανοχης τον πλανητη;
Ας περασει απαρατηρητο ότι ενας από τους βασικους χρηματοδοτες του Ομπαμα ηταν και ο διαβοητος Σορος.
Μπορει σε επιπεδο αισθητικης και μαρκετινγκ να φαινεται καλη η εκλογη Ομπαμα, αλλα προσωπικα δεν περιμενω συγκλονιστικες αλλαγες στην πολιτικη της Αμερικης.
Τουλαχιστον ελπιζω να μην είναι τοσο πολεμοχαρης και να συμβαλλει ώστε οι ΗΠΑ να μπουν στη συμφωνια του Κιοτο….
Μια από τις ακρως διασκεδαστικες δραστηριοτητες που συνιστω ανεπιφυλακτα σε οσους δεν αισθανονται πολύ καλα λογω στενοχωριας και προβληματισμων περι της ζωης, είναι η ακροαση του νυχτερινου αθλητικου ραδιοφωνου.
Η καταργηση κάθε λογικης, η εκφραση απασας πικρας.
Χθες που γυρναγα από μια νυχτερινη εξορμηση, εβαλα ΣΠΟΡ FM μεχρι να φτασω στο σπιτι. Επεσα πανω σε 2 ακροατες του Πανιωνιου στους οποιους η προσληψη Λεμονη λεει, δεν είναι εφαμιλλη της ομαδας και θα προτιμουσαν καποιον καλυτερο.
Μαλλον εκει στην πλατεια της Νεας Σμυρνης θα φυσαει πολύ. Δεν εξηγειται αλλιως.
Ο κοουτς Λεμονης εχει παρει τιτλους. Ναι μεν, αντιτεινει ο παντογνωστης αλλα με τον Ολυμπιακο τους πηρε! Μα τι ηθελες ρε αρχηγε, να τους παρει με το Καρατσιπλακης footballclub; Ξερεις καποιο προηγμενο πρωταθλημα στο οποιο πρωταθλητης να βγαινει αυτος που δεν δινει σεβαστα ποσα για μετεγγραφες και δεν εχει παικτες αξιας στο ροστερ του;
Ο Λεμονης εχει παραστασεις championsleague, ( με τις πρωτες νικες του Ολυμπιακου στο θεσμο εκτος εδρας ) ξερει από πρωταθλητισμο, ξερει από ντερμπι ενώ όταν πηγε σε μικροτερες ομαδες δεν ηταν κακος.
Τον Λεβαδειακο που ειχε τη μακραν χειροτερη ομαδα παραλιγο να τη σωσει, η Καλλιθεα ηταν μια στρωμενη ομαδα και η Ξανθη επαιζε καλα.
Δηλαδη ποιον θελατε φιλοι του Πανιωνιου, τον Καπελο ή τον Μουρινιο;
Κατά τη γνωμη μου, η προσληψη Λεμονη είναι επιτυχημενη κινηση ( αφου αποφασισαμε να φαμε τον Λινεν για χαρη του Χουτου που το μονο που καταφερε ηταν να μην κανει ποτε καριερα αναλογη του ταλεντου του ) και καλως ή κακως ο Λεμονης είναι μεγαλυτερος από την εμβελεια του Πανιωνιου. Μπορει να εχει στιγματιστει με τα πηγαινε-ελα στον Ολυμπιακο αλλα μετα τον Αναστασιαδη, θεωρω ότι είναι ο καλυτερος Ελληνας προπονητης.
Οπου πηγε παρουσιασε εργο. Ειτε στον Ολυμπιακο ειτε στον Λεβαδειακο.
Αλλοι όπως οι Παρασχος, Ματζουρακης και Δωνης, όταν εκαναν το βημα παραπανω, δεν τα καταφεραν.
Ως Ελλην φιλαθλος ειχα την ατυχη εμπνευση να παρακολουθησω το elclassicoτου εγχωριου πρωταθληματος, Παναθηναϊκος – Ολυμπιακος.
Ακομα κλαιω τις 2 πεταμενες ωρες μου.
Αθανατο ελληνικο ποδοσφαιρο από τους κατά τεκμηριο καλυτερους.
Στις 3 πασες οι 4 να είναι λαθος, γιομα, τσουρουκια, φαουλ στο φαουλ, η καθυστερησης της καθυστερησης, ο ορισμος της κακοποιησης του αθληματος.
Το ποδοσφαιρο πολλες φορες εχει «κατηγορηθει» ως αδικο αθλημα ( για τον εξωραϊσμο αυτου του φαινομενου οι φανατικοι το ονομαζουν ως «ομορφια» ) καθως δυναται με μια φαση ο χειροτερος να νικησει τον καλυτερο.
Εν προκειμενω, το 0-0 είναι δικαιο και ως προς τον καταμερισμο των βαθμων και ως προς το προσφερομενο θεαμα. Δεν με ενδιαφερει να εμπλακω στη συζητηση της διατησιας. Αφενος το βαριεμαι και ως σκεψη, αφετερου γιατι δεν θελω να εμπλακω στο παιχνιδακι που ξεκινανε πρωτιστως οι παικτες που αντι να προσπαθησουν να βαλουν γκολ με την αξια τους, επιδιδονται σε θεαματικες πτωσεις μπας και εκμαιευσουν το μπεναλντι.
Τελικα το ελληνικο ποδοσφαιρο εχει πολύ μεγαλυτερη πλακα να το διαβαζεις παρα να το βλεπεις….
Κατά τη διαρκεια των διακοπων μου εριχνα συχνα πυκνα ματιες στην Ολυμπιαδα. Καποια στιγμη ανακαλυψα το σπορ που αντιπαθω περισσοτερο.
Το σπορ που αν η κορη μου – οποτε και αν ερθει εν ζωη - θελησει να το ακολουθησει θα της κανω μηνυση, θα την αποκληρωσω, θα την υποβαλλω σε εξεταση DNA, δεν θα την αναγνωρισω ανεξαρτητως αποτελεσματος και θα τη στειλω στο υπογειο μεχρι να της περασει.
Γυναικεια αρση βαρων κυριες και κυριοι.
Εβλεπα λοιπων κοπελες 23, 25, 28 ετων με βαρος ανω των 115 κιλων !!!
Βοηθεια!
Τρομαξα!
Μια λευκορωσιδα μαλιστα ζυγισε …..167 κιλα! Για την ακριβεια 166,9 !!!
Το συγκρατησα μιλαμε! Αν και γενικα δεν λυπαμαι κανεναν για τις επιλογες του αλλα εν προκειμενω τα συναισθηματα νικησαν τη λογικη.
Πως θα βγει αυτή η κοπελα εξω από το στπιτι της, τι θα κανει μετα την προπονηση, πως θα μπορεσει να σταθει σε κοινωνικο κυκλο;
Δεν ξερω, ακομα και στο πιο κακοφημο μπαρ που ηπια τις χειροτερες μπομπες χωρις να μεθυσω, δεν βρεθηκε καποιος να με πει ρατσιστη αλλα με τετοια γυναικα δεν θα μπορουσα να με φανταστω ακομα και ναυαγο σε βραχονησιδα του Αιγαιου για 30 χρονια.
Είναι δυνατον νεα κοριτσια να εχουν ένα χερι οσο είναι και τα δυο μου ποδια;
Και αντε να θελεις να αγκαλιασεις μια τετοια γυναικα, ουτε τα πλοκαμια του Διαμαντιδη δεν φτανουν! Και του Μπουρουση μαζι!
Πολύ θα ηθελα να ρωτησω μια τετοια κοπελα αν εχει συναισθηματικη ζωη, πως αισθανεται τα βλεμματα των αλλων και αν εν τελει ζει περαν των γυμναστηριων.
Κάθε γυναικα εχει τη δικη της γοητεια, δεν παρακολουθω μπιτς Βολεϊ γυναικων για τα καλλιγραμμα σωματα, εχω κατά-γοητευθει και από κοπελες με αρκετες ατελειες αλλα τα 120 θηλυκα κιλα, δεν αντεχονται…
Ειδηση η οποια σχεδον πνιγηκε από τα μαζικα μεσα επιρροης αφου αν δεν εχει πονο, αιμα, δακρυ και εγκλημα, δεν πουλαει αρα και δεν προβαλλεται.
Respect στον κυριο Θαναση Ντουμα, οδηγο στα ΚΤΕΛ Τρικαλων, ο οποιος βρηκε πορτοφολι με 2000 ευρω και το παρεδωσε στην αστυνομια.
Χαρηκα για τον ανθρωπο αυτόν καθως δεν μιλαμε για καποιον εφοπλιστη που εκανε μια φιλανθρωπια αλλα έναν βιοπαλαιστη που η ανθρωπια νικησε την αναγκη, αλλα λυπηθηκα παραλληλα καθως όταν εχασα και εγω το δικο μου πορτοφολι στην Ιθακη το καλοκαιρι που μας περασε, δυστυχως δεν επεσε στα χερια καποιου σαν τον κυριο Θαναση Ντουμα…
Δεν ξερω ποιος οριζει τις παγκοσμιες ημερες. Ξερετε αυτά που ακουμε συνηθως, παγκοσμια μερα για τους φτωχους, για την εθελοντικη αιμοδοσια, για το περιβαλλον κλπ
Πιθανως καποια υπηρεσια στον ΟΗΕ. Δεν το βρισκω κακο, ισα ισα που πιστευω πως μεσα στη δινη της καθημερινοτητας, καλο είναι να ακουγονται και μερικα που ξεχναμε.
Δεν μπορεσα όμως να συγκρατησω τα γελια μου όταν ακουσα πως στις 31 Οκτωβριου γιορτασαμε την παγκοσμια ημερα αποταμιευσης! Πλακα μας κανουν ετσι;
Εκτος βεβαια και αν η γιορτη αυτή απευθυνεται μονο στις ελληνικες τραπεζες που ακομα και πυρηνικη βομβα να πεσει, παλι κερδη θα εμφανιζουν!
Το θεμα μου τη σημερον είναι η αποτυχια της ελληνικης αποστολης στο Πεκινο.
Αισθανομαι πως η αντιπροσωπευτικη μας ομαδα ιδιως από το 2000 και μετα, υπεστη ένα ανελεητο κυνηγι. Επειδη δεν εχουμε ουτε τον πληθυσμο της Κινας ουτε τη βιομηχανια παραγωγης πρωταθλητων της Αμερικης αλλα διαθετουμε μεγαλη διασπορα, τα κουκια είναι εντελως τελειως μετρημενα. Με τον ορο μεγαλη διασπορα εννοω πως είναι πρωτοφανες μια χωρα με τον πληθυσμο της Ελλαδας να εχει τοσες επιτυχιες σε παρα πολλα αθληματα στον παγκοσμιο αθλητισμο. Αυτό σημαινει όμως πως σε κάθε αθλημα δεν εχουμε μεγαλο βαθος αλλα λιγους και καλους. Οριζοντιοι ως προς το ευρος αλλα όχι καθετοι ως προς το βαθος.
Ετσι λοιπον όταν σου ξεκληριζουν ολοκληρη την αρση βαρων, μια μεγαλη ελπιδα στην κολυμβηση και 2-3 του στιβου σαφως και σε πετσοκοβουν [ το ψαλιδιζουν είναι πολύ κομψο ].
Τα τελευταια 100.000 χρονια 1+1=2.
Θελω σε διεθνεις διοργανωσεις η Ελλαδα να ακουγεται και να δοξαζεται.
Ξερω ότι αυτος ο δρομος περναει και από τη χημικη υποστηριξη. Ερασιτεχνικο αθλητισμο κανω εγω με τους φιλους μου στα 5χ5 ή στα ανοιχτα του μπασκετ αλλα στην Ολυμπιαδα δεν φτανει.
Τι να γινει με αυτους που πιανονται ντοπαρισμενοι;
Ας προσεχαν.
Στεγνα και απλα.
Πιθανως μας αφησαν να χαρουμε αλλα μαλλον το καταχαρηκαμε και το καταχραστηκαμε και τους μπηκαμε στο ματι. Ο τροπος που δεν επετρεψαν στην Θανου να συμμετασχει, οι συνεχεις ελεγχοι επι ελεγχων, ο αποκεφαλισμος της Χαλκια, το ξυρισμα της αρσης βαρων, τα παραπονα του Ιακωβακη για τις συνεχεις τοποθετησεις του κατοπιν «κληρωσης» στον χειροτερο διαδρομο του κουλουαρ, είναι συγκυριες που χρειαζεται μεγαλη προσπαθεια να τις ομαδοποιησεις με τη λεξη «συμπτωση».
Αυτό που διαπιστωνω είναι μια κρατικη αμηχανια. Παλιοτερα υπηρχε μια πολιτικη συνεργασιας και καλυψης με τους εμπλεκομενους φορεις και ειχαμε σημαντικες επιτυχιες αρχης γενομενης από την Ατλαντα μεχρι και την Αθηνα.
Τωρα πατωσαμε.
Αν το παμε στο καθαρο καθαρο, δεν νομιζω ότι θα πανηγυρισουμε τιποτα και οι διακρισεις που ηρθαν, ηταν τυχη ή ικανοτητες συγκεκριμενων ανθρωπων.
Μηπως λεω, μηπως θα πρεπει να επιστρεψουμε στον Χρηστο Τζεκο και στον Χρηστο Ιακωβου μια και αυτοι μας εχουν χαρισει τα περισσοτερα μεταλλια σε αυτό το επιπεδο των αγωνων;
Εκτος βεβαια και αν πιστευει κανεις ότι εμεις θα πρεπει τους δικους μας να τους ξεσκιζουμε ή να τους αφηνουμε να τους ξετιναζουν και από την άλλη βεβαια, χαρη στο αρχαιο αθανατο πνευμα των Ολυμπιακων αγωνων να χειροκροταμε μαγεμενοι τον τυπο από την πατριδα του Μπομπ Μαρλεϊ να κανει ένα τρομακτικο παγκοσμιο ρεκορ στα 100 μετρα με κατω τα χερια…..
Υγ1. επιτελους με το νέο νομοσχεδιο κατά του ντοπινγκ σταματα και μια εντελως τελειως χαζαμαρα που ειχαμε σε ότι αφορα τις βραβευσεις. Δεν μπορει να δινεις προνομια σε καποιον που ερχεται ογδοος! Λεγαμε μαλιστα και τις ελληνικουρες, εβδομος ή εκτος ολυμπιονικης! Ολυμπιονικης είναι μεχρι την τριτη θεση και για αυτό παιρνει μεταλλιο!
Υγ2. Καγχαζα όταν ακουγα δικαιολογιες των αθλητων όταν τους επιαναν ότι «δεν ξεραμε τι παιρναμε». Λες και είναι παιδακια που η μαμα βαζει στο χυμο το φαρμακο ώστε να είναι ευληπτο για να σπαει την πικρα και καπως να ξεγελα το παιδι. Είναι δυνατον να μην ξερει κανεις τι παιρνει; Αυτιστικος είναι;
Αν πρεπει να βαλω έναν τιτλο στον αγωνα της ΑΕΚ με τα Τρικαλα, αυτος θα ηταν «theAveryGame». Οσο ο Αμερικανος ειχε δυναμεις, σκοραρε, μοιραζε και εδινε ρυθμο. Όταν κουραστηκε, η ΑΕΚ επεστρεψε και τελικα νικησε.
Ειμαστε τυχεροι που παιξαμε τωρα με τα Τρικαλα. Θεωρω ότι από αυτές που ανηκουν στην τριτη ταχυτητα του πρωταθληματος, είναι ισως η καλυτερη και θα φανει στην πορεια. Παιξαμε, νικησαμε και ξεμπερδεψαμε ώστε να πετυχουμε τον φετινο στοχο που είναι η ανετη παραμονη.
Πιστευω ότι αυτή η νικη είναι σημαντικη όχι μονο για την επιτυχια εκτος εδρας απεναντι σε μια ομαδα με ιδιους στοχους, αλλα αν εχεις 3 ηττες στον ποντο, με το καλημερα του πρωταθληματος, είναι πολύ ευκολο να γινεις ηττοπαθης και να χανεις από το πουλμαν.
Τελος καλο, όλα καλα.
Η φετινη ΑΕΚ μπορει να εχει ως μονιμη επωδο το «παλι καλα που υπαρχουμε» αλλα επειδη εχθρος του καλου είναι το καλυτερο, θελω να κανω μερικες παρατηρησεις σε αγωνιστικο επιπεδο.
Αρχης γενομενης από την αμυνα, δεν ειμαστε καθολου καλοι. Φτανει ενας ταλαντουχος αντιπαλος παικτης να δημιουργησει χαωδεις τρυπες με μια διεισδυση – αποψε ο Ειβερι, τις προαλλες ο Καλαμποκης – φτανει ενας γρηγορος ρυθμος να μας αποδιοργανωσει. Καπου είναι λογικο. Η ομαδα δεν εχει καλη φυσικη κατασταση, κουραζεται ευκολα και δεν αντεχει να τρεχει.
Επιθετικα μας σωζει η μεχρι στιγμης ατομικη εμπνευση του Χατζη, του Νεμεθ, αποψε του Κικερπιλ, με τον Πανιωνιο του Μπραϊαντ και οι απροσδοκητα καλες εμφανισεις του Δορκοφικη τις οποιες βλεπω με συντομη ημερομηνια ληξης.
Οι αντιπαλοι δεν τον υπολογιζουν ακομα αλλα και ο συμπαθης Περικλης σταθηκε τυχερος. Με τον Πανιωνιο ελειπαν δυο ψηλοι και αποψε δεν ειχε αντιπαλο στο 4 πλην του αταλαντου και δυσκινητου Χαριτοπουλου.
Οι αδυναμιες της ΑΕΚ είναι οι εξης:
-Δεν υπαρχει σοβαρος 1. Ο Τομσον είναι κατω του μετριου, είναι αναξιοπιστος σε συνθηκες πιεσης ( και από αυτές θα είναι γεματη η φετινη περιοδος ) και περιμενω από έναν τοσο κοντο παικτη να μην είναι απλα γρηγορος με τη μπαλα αλλα να εχει αρετες όπως του σουτ και του ντραϊβ. Ναι, ξερω. Αυτόν τον λενε Αϊβερσον και παιζει καπου αλλου αλλα ειδικα στο μπασκετ εχει αποδειχθει πολλακις ότι με το τιποτα μπορεις να βρεις έναν καλο παικτη όπως καποτε ειχαμε βρει τον Χολντεν και τον Τζενκινς. Ουτε και στην αμυνα είναι καλος, καθως χανει πολύ ευκολα την ισορροπια του με αποτελεσμα να είναι η χαρα του αντιπαλου. Όταν ο Μιλς αποφασισε να παρει προσπαθειες ο Τομσον μονο αυτογραφο δεν του πηρε και τον Εϊβερι τον εκανε να φανει Ντινκινς. Ο Κυριακοπουλος μου θυμιζει τον Κατσικαρη παικτη και πιθανως με την παροδο των αγωνων να μπορει να δωσει καποια καλα 6 λεπτα ενώ ο Βασιλοπουλος μου δινει την εντυπωση πως αναρωτιεται τι ρολο εχει στο παιχνιδι.
-Χαραμιζεται ο Νεμεθ. Ο κοουτς προσπαθει να στριμωξει στην ιδια 5αδα τον Χατζη, τον Τομσον, τον Νεμεθ και τον Παπ με αποτελεσμα ο Ουγγρος να είναι αναγκαστικα στατικος χωρις να βγαινει ένα ελευθερο σουτ και για αυτόν και χωρις να παιρνει προσπαθειες. Κουβαλαει τη μπαλα σε έναν αχαρο ρολο.
-Δεν ξερω ποσο κανει αυτος ο Μασει αλλα από τον Αντερσεν είναι 30 φορες καλυτερος. Ακομα και στο καλαθι και φαουλ που εβαλε ο κουρεμενος επιτελους Δανος, εκανε ένα τραγικο επιθετικο φαουλ και φανταζομαι πως μονο από λυπηση δεν το εδωσαν οι διαιτητες.
-Δεν μπορει να βγει μια ολοκληρη χρονια με τον τζογο του Δορκοφικη κατω από το καλαθι. Είναι άλλο πραγμα να κανεις κολπα κατά τη διαρκεια του αγωνα και είναι άλλο πραγμα να εισαι εντελως τελειως γυμνος. Στην ΑΕΚ φετος, ο Ταπουτος είναι απαραδεκτος, ο Αντερσεν δεν υπαρχει ως παικτης, ο Περικλης δεν μπορει να παιξει αμυνα κατω από το καλαθι όπως και ο Κικερπιλ και την κατασταση σωζει η εμπερια του Παπανικολαου που κλεινει τρυπες και παρνει ριμπαουντ ( 7 αποψε )
Ατομικα, ο Κικερπιλ μπορει να χαρακτηριστει ως ευχαριστη εκπληξη αλλα είναι εξαιρετικα αργος. Μεχρι να βαλει το σωμα σε σωστη θεση, να σπασει καρπο, να σηκωθει λες και καθεται σε καρεκλα, κάθε σουτ του χρειαζεται 1,5 δευτερολεπτο. Πολύ.
Ο Χατζης είναι η ευλογια και η καταρα της ομαδας.
Με αυτόν εχουμε ένα καλο σουτερ, έναν ηγετη και τον παικτη που θα δωσει 4-5 ελευθερα σουτ στον Κικερπιλ και στον Δορκοφικη αλλα επισης εχουμε:
Έναν μετριο αμυντικο, εναν παικτη που δεν μπορει να κανει τριπλα, που περιοριζει τις επιθετικες επιλογες ( Νεμεθ - Μπραϊαντ ) και μια ομαδα να παιζει για αυτόν.
Εξαιρετικος με τον Πανιωνιο αλλα όταν τα Τρικαλα ετρεξαν, δεν βοηθησε. Επανηλθε προς το τελος που το παιχνιδι εγινε αργο και ο Εϊβερι δεν αντεξε.
Είναι φυσιολογικο να πει κανεις βλεποντας τον πινακα των στατιστικων, πως ο καλυτερος παικτης μας ηταν ο Δορκοφικης. Ειδικα με εκεινο το τριποντο μαχαιρια στο τελος, σχεδον υπεγραψε και εδωσε το ροζ φυλλο αγωνα για τα γραφεια μας.
Πιστευω όμως ότι ο πραγματικος bigmanτης ομαδας είναι ο Παπανικολαου.
Το παιχνιδι του στην αμυνα είναι η επιτομη της ομαδικοτητας. Εβλεπα σε πολλες φασεις πως εκλεινε, πως καταλαβαινε που θα κατεληγε το πικ εν ρολ, πως βοηθουσε ολους τους αλλους. Στην επιθεση αναλαμβανει να ποσταρει με προφανη στοχο ειτε να αλλαξει πλευρα, ειτε πονταροντας στην ιστορια του στην Α1 να παρει το φαουλ ( πηρε 3 ετσι ) ειτε να κανει το μινι driveγια να βγει το ελευθερο σουτ. Ηταν ο μονος που προσπαθουσε όταν τα Τρικαλα εφυγαν με 13 ποντους και μου αρεσει το παθος του στο οποιο παρασυρει και τους αλλους. Σχεδον σε κάθε φαση πιανει ολους τους παικτες, ειτε να τους καθοδηγει, ειτε να τους ηρεμει, όπως σε έναν μινι τσαμπουκα που πηγε να γινει με τον Νεμεθ.
Εκανε 3 λαθη και δεν ηταν ευστοχος στις προσπαθειες του. Αλλιως βεβαια θα τον ελεγαν Παρκερ, όμως το ειδικο βαρος του στον αγωνα είναι αυτος που τουλαχιστον με τις παρομοιες με μας ομαδες, θα βοηθησει πολύ για τη συνεχεια.
Ο Παπανικολαου είναι ο … Παπαλουκας της ΑΕΚ !
Από κει και περα ο Μπραϊαντ τα βρηκε σκουρα με τον Μασει και ο Κρις Κιριλενκο Ταπουτος – Χρηστο μεινε, προσεθεσε άλλη μια εμφανιση φαντασμα στο ενεργητικο του.
Παντως να πω την blacktruth, αυτή την ΑΕΚ τη γουσταρω γιατι εχει περιθωρια να πεις πολλα μπασκετικα. Αν ηταν Παναθηναϊκος ή Ολυμπιακος θα ηταν σκετη δυστυχια.
«Παιξαμε με χειροτερους, νικησαμε με 30 ποντους διαφορα, μπραβο στη διοικηση, τον προπονητη και τους παικτες». Τι άλλο να πεις δηλαδη μεχρι να παιξουν μεταξυ τους;
Ο κοουτς Φλεβαρακης μου αρεσει από τη μια γιατι το παιδευει το ματς αλλα από την άλλη περιμενω καλυτερη προετοιμασια πριν από αυτό.
Επεα μεγαλων ανδρων:
« Δεν κανεις φαουλ σε έναν παικτη με 4/6 βολες ποσοστο κοντα στο 80%» Μονο που το 4/6 εδώ και 100.000 χρονια είναι 66.6, αντε για λογους στρογγυλοποιησης 67%
« Και βλεπετε εδώ πως ο Κατσαρες ταξιδευει με το σωμα του και βαζει το καλαθι…» Αφου δεν ταξιδεψε με το πνευμα του και να σκοραρει τηλεπαθητικα, παλι καλα.
« Κικερπιλ ..αστοχει…και τριποντο!» [ σε σουτ του Κικ που πριν μπει μεσα αναπηδησε στη στεφανη ]
Όλα τα ανωτερω, Δημητρης Χατζηγεωργιου, περιγραφευς του αγωνα και μισθοδοτουμενος από τους φορους μας.
