Δευτέρα 23 Ιουνίου 2025

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ part 2

 

Ø  Ο Άγιος Αββάς Αντώνιος, ενώ εκάθετο κάποτε εις την έρημον, ήλθεν εις αμέλειας και πολλήν σκότισιν λογισμών και έλεγεν εις τον Θεόν: Κύριε, θέλω να σωθώ και δεν με αφήνουν οι λογισμοί. Τι να κάμω εις την στενοχώριαν μου; Πώς να σωθώ;;;

Και σηκωθείς ολίγον προς τα έξω, βλέπει κάποιον ο Αντώνιος ωσάν τον εαυτό του, ο οποίος εκάθετο και εργάζετο. Κατόπιν εσηκώνετο από το έργον και προσήυχετο και πάλιν εκάθετο και έπλεκε το σχοινί.

Ύστερα πάλιν εσηκώνετο εις προσευχήν. Ήτο δε Άγγελος Κυρίου ο οποίος εστάλη δια τη διόρθωσιν και ασφάλειαν του Αντωνίου και ήκουσε τον Άγγελον να λέγη:

Έτσι κάμνε και σώζεσαι. Ο δε ήκουσε τούτο, έλαβε πολλήν χαράν και θάρρος. Και έτσι έκαμνε και εσώζετο.



Ø  Ηρώτησεν ο Αββάς Παμβώ τον Αββάν Αντώνιον: Τι να κάμω; Του λέγει ο γέρων : Μη έχεις πεποίθησιν εις τη δικαιοσύνη σου, μήτε να μετανοιώσης δια πράγμα όπου πέρασε και γίνε εγκρατής εις την γλώσσαν και την κοιλίαν



Ø  Ήτο δε κάποιος εις την έρημον, ο οποίος εκυνηγούσεν άγρια ζωα, και είδε τον Αββάν Αντώνιον να χαριεντίζεται με τους αδελφούς και εσκανδαλίσθη. Θέλων δε ο γέρων να πληροφορήση την καρδίαν του, ότι χρειάζεται ενίοτε να συγκαταβαίνωμεν με τους αδελφούς, του λέγει: Βάλε βέλος εις το τόξο σου και τέντωσε το. Και έκαμεν έτσι. Του λέγει: Τέντωσε ακόμη. Και ετέντωσε. Και πάλι λέγει: Τέντωσε. Του λέγει ο κυνηγός: Εάν  τεντώσω υπέρ το μέτρον, σπάζει το τόξον. Λέγει προς αυτόν ο γέρων: Έτσι και εις το έργο του Θεού. Εάν τεντώσωμεν κατά των αδελφών περισσότερον από το μέτρον, ταχέως θραύονται. Χρειάζεται λοιπόν κάποτε να συγκαταβαίνωμεν εις τους αδελφούς. Ως ήκουσεν αυτά ο κυνηγός εκατανύχθη και πολλά ωφεληθείς από τον γέροντα, έφυγε. Και οι αδελφοί στηριχθέντες ανεχώρησαν εις τους τόπους των.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ

 

Πριν από αρκετό καιρό βρέθηκα σε μια παρέα με ανθρώπους που ας πούμε ανήκουν στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας. Μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων με βαριά βιογραφικά, μεταπτυχιακά, σπουδές, ταξίδια, καταλαβαίνεις.

Ένας υπερθεμάτιζε και όλοι συμφωνούσαν.

«Έλα μωρέ τώρα ο Χριστιανισμός είναι μια απλοϊκή θρησκεία. Για το λαουτζίκο. Τις γιαγιάδες. Μόνο οι ανατολικές θρησκείες έχουν φιλοσοφία. Εκεί να δεις βάθος και ανώτερη σκέψη».

Αν και έχω το θάρρος της γνώμης μου, σιώπησα. Σάμπως ήξερα να πω; Γιατί δυστυχώς δεν ξέρουμε τη βαριά κληρονομιά που έχουμε.

Στη βιβλιοθήκη μου βρήκα αυτό το βιβλίο και αποφάσισα να σταχυολογήσω και να δημοσιεύσω κάποια αποσπάσματα που κατά την κρίση μου έχουν να πουν κάτι στο παρόν. Στον σημερινό άνθρωπο.

Κράτησα το ίδιο στιλ, την ορθογραφία και τη σύνταξη. Αντικατέστησα πολλές άνω τελείες με τις κανονικές και δεν μετέφερα το πολυτονικό.

Τουλάχιστον την επόμενη φορά, θα έχω κάτι να πω. Αν και για να λέμε την αλήθεια, η Ορθοδοξία είναι βιωματική. Δεν είναι συζήτηση για να νικήσει κανείς, ούτε διαγωνισμός ποιος ξέρει τα περισσότερα. Τι να το κάνεις να ξέρεις όλη τη Γραφή απέξω και να κάνεις κακό;

Ελπίζω όμως, έστω κάτι από τη συλλογή να βοηθήσει στην καθημερινότητα μας που όπου και αν γυρίσεις το κεφάλι σου, μαυρίλα βλέπεις…