ΣΙΓΑ. ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΛΑΥΔΙΑ;

 Αν το σκεφτείς, ποια είναι αυτή;

Μια κοπέλα με κάτι πατομπούκαλα, ένα κότσο και ένα φόρεμα από το λαιμό μέχρι τον αστράγαλο.

Μηδέν δηλαδή.

Μηδέν;;;;

Όσο και αν η προπαγάνδα της εποχής προσπαθεί να μας αλλάξει τα γούστα και να σκοτώσει ήθη έθιμα και παραδόσεις, όσο και αν η woke κουλτούρα βάλει στον αξιακό μας πυρήνα, το φως πάντα θα κερδίζει το σκοτάδι.

Η κοπέλα είναι αξιοπρεπέστατη και κάνει την προσπάθεια της ως πραγματική καλλιτέχνης και προβάλλει τη φωνή της και την αξία της.

Ειλικρινά, και το γράφω τώρα πριν τον τελικό, ας έρθει και τελευταία, δεν με νοιάζει. Από τις περσινές γλίτσες με τη Σάτι και τα ζάρια και το διεθνές ρεζίλι που γίναμε, φέτος είναι απείρως καλύτερα.

Η Κλαυδία μας συγκινεί και την αγαπήσαμε για αυτά ακριβώς που θέλουν να ξεχάσουμε. Την απλότητα, τη δωρικότητα, την αξία, την παράδοση. Βλέπεις πως παρά την προπαγάνδα, μόλις κάτι ξεφύγει από τη γενική αθλιότητα που μας πασάρουν και αναδειχθεί έστω κατά λάθος ένα διαμάντι, ο κόσμος αμέσως το αγκαλιάζει και το αγαπάει. Όπως το σίριαλ για τον Άγιο Παϊσιο έτσι και με την Κλαυδία Παπαδοπούλου.

Αν και μόλις 22 ετών, μας διδάσκει πως υπάρχει ακόμα ελπίδα στην ψόφια χώρα μας, του βλακώδους Lifestyle και μια κοπέλα με υπέροχη φωνή, αξιοπρέπεια και σοβαρότητα, μπορεί να μας εκπροσωπήσει επάξια χωρίς αγγλικό στίχο.

Ίσως ήρθε η ώρα  να δημιουργηθεί ένα ρεύμα ( θα το έλεγα κίνημα αλλά είναι αριστερές λέξεις αυτές ) που να σκύψει πάνω από την παραδοσιακή μουσική που διαθέτουμε τεράστιο πλούτο αλλά δεν τον ξέρουμε και με προσεγμένες διασκευές να ξαναμάθει ο Έλληνας τι κληρονομιά κουβαλάει. Γίνεται στο εξωτερικό κατά κόρον και με ροκ και με ποπ κομμάτια. Γιατί όχι και εμείς;;

Βέβαια θα μου πεις πως αν μάθουμε τι πολιτιστικό φορτίο έχουμε, δεν θα καταδεχόμασταν να ακούγαμε τους τάπερ με τα ψεύτικα τσεηνς που τα φλεξάρουν ως αληθινά  και τα λαϊκοποπ σκυλάδικα αλλά το πάω πολύ μακριά.

Μακάρι η Αστερομάτα της Κλαυδίας να μην  είναι μια ντουφεκιά και να γίνει μια «επανάσταση» στην ελληνική μουσική που βρίσκεται σε τέλμα εδώ και πολλά χρόνια.