Φίλος, της πιάτσας καμάρι, που το
παιχνίδι της πολιτικής το ξέρει όσοι λίγοι, μου διηγήθηκε μια ιστορία. Την καταγράφω με τη δική του γλώσσα αφιερωμένη
στους απανταχού υποψηφίους για οποιαδήποτε θέση που έχει να κάνει με τα κοινά.
Γίνονταν που λες φίλε μου ύποπτε
εκλογές σε έναν φορέα. Δύο παρατάξεις. Ο Θρασύβουλας μου έλεγε «έχω σίγουρους
300 σταυρούς. Έναν έναν τσεκαρισμένους».
Συνέβη μια κέντα και η δεύτερη
παράταξη επειδή ήταν χαμένη από χέρι, αποφάσισε να επικαλεστεί τεχνικό πρόβλημα
και το πιστόλιασε. Τα ποσοστά πήγαιναν 95-5.
Ο Θρασύβουλας εκεί που ονειρευόταν
πρωτιές έστω στο χωριό, έμεινε παγωτό. Στην άλλη παράταξη γινόταν η μάχη του
σταυρού. Πόντο πόντο για το ποιος θα εκλεγεί.
Ένας τύπος ήθελε να κάνει μια
καλοσύνη και έφερε σε επαφή τον Θρασύβουλα με έναν υποψήφιο. Τραπέζωμα,
φαγοπότι αρχοντικό, υπόσχεση για 200 σταυρούς αφού μερικοί χάθηκαν στην απογοήτευση,
ωραίο κλίμα και ακόμα πιο ωραίες δημόσιες σχέσεις.
Ο Θρασύβουλας τίμησε το τραπέζωμα.
Πήγε να ψηφίσει.
Μόνος του.
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια