Τον Σωτήρη Τσαφούλια τον θαυμάσαμε
με το «Έτερος Εγώ». Πρωτοποριακή σειρά για τα δεδομένα της ελληνικής
τηλεόρασης. Στις συνεντεύξεις του δείχνει μια καλλιέργεια και ένα αξιόλογο
εκφράζεσθαι.
Τι κρίμα.
Πριν από λίγες ημέρες ήταν πρώτο
θέμα το τραγούδι του Πάνου Βλάχου με τον σάκο, τον Άδωνι και τον Πορτοσάλτε. Ο
Σωτήρης Τσαφούλιας πήγε θέση και έχασε πέναλτι προ κενής εστίας.
Είπε λοιπόν πως αυτό το σκηνικό
είναι προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τα Τέμπη. Είπε επίσης
ότι οι δηλώσεις της κυρίας Μαρίας Καρυστιανού δεν έπαιξαν πουθενά. Οι
δημοσιογράφοι τον άκουγαν μαγεμένοι. Ουδείς τόλμησε να ψελλίσει την αλήθεια. Είναι
εντυπωσιακό πως η επίδραση μερικών ανθρώπων επειδή είναι άριστοι σε αυτό που
κάνουν, είναι τόσο μεγάλη που διαστρεβλώνουν ανενόχλητοι την αλήθεια χωρίς
αντίλογο.
Καταρχήν την κ. Καρυστιανού όλοι πια
τη γνωρίζουν. Οι δηλώσεις και τα βίντεο της προβάλλονται από όλα τα μέσα. Το
βίντεο στην εξεταστική επιτροπή παντού έπαιξε. Κανείς δεν το έθαψε.
Όπως και η επέτειος των Τεμπών
προβλήθηκε έντονα. Κανείς δεν ξέχασε, κανείς δεν αμέλησε. Ο κύριος Τσαφούλιας
θεωρεί πως το μέγεθος του Πάνου Βλάχου είναι τέτοιο που θα επισκίαζε τα Τέμπη;
Τι κρίμα να ακούγονται τέτοιες
χαζομάρες από έναν τόσο χαρισματικό άνθρωπο. Τι κρίμα…
Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση και άκουσα εμβρόντητος κάποιες
συγγνώμες από τον Δήμο Αθηναίων και πραγματικά χάσαμε τη μπάλα.
Το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, όπως
και όλα τα μνημεία, δεν είναι άψυχα μάρμαρα. Είναι ιερά. Η Σημαία δεν είναι ένα
πανί. Είναι Ιερό σύμβολο ποτισμένο με αίμα.
Δεν
γράφουμε ονόματα και δεν βάζουμε στάμπες στα Μνημεία και στη Σημαία.
Καταλαβαίνω τον πόνο των ανθρώπων
που έχασαν τους δικούς τους στα Τέμπη.
Να κάνουμε ένα μνημείο;
Καμία αντίρρηση.
Να προσπαθήσουμε να εκμηδενίσουμε την πιθανότητα να μην ξανασυμβεί;
Να μην
ξαναεπιτρέψουμε να ξαναπάμε και όπου ξαναβγεί;
Μέσα σε όλα.
Στον Άγνωστο Στρατιώτη όμως δεν γράφουμε
ονόματα.
Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα η
Αριστερά έχει μακρά παράδοση στην εκμετάλλευση των νεκρών.
Αν θέλουμε να γράψουμε τα ονόματα
των νεκρών των Τεμπών, να βάλουμε και άλλα.
Οι νεκροί της Μαρφίν, της Μάνδρας
και στο Μάτι, δεν είχαν ψυχή;
Αυτοί που κόπτονται τόσο πολύ για τη
μνήμη τους, πως τους φαίνεται να ποδοπατάνε με τα παπούτσια τους, τουρίστες και
διερχόμενοι, τα ονόματα των νεκρών;
Την άποψη μου για την τραγωδία την
είχα γράψει εδώ:
https://suspect-enjoys-the-silence.blogspot.com/2023/03/blog-post_12.html
