ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

Ο Γιώργος Αδάμος είναι ειδικευόμενος γιατρός στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας μας, τον Ευαγγελισμό – για τους φίλους «Βαγγέλας». 

Εκπροσωπεί χωρίς να το ξέρει την Ελλάδα του Φωτός. Την Ελλάδα που παλεύει, μοχθεί, με χίλιες μύριες δυσκολίες, που συνεχίζει να στέκεται όρθια. Την Ελλάδα που αντιστέκεται, την Ελλάδα που επιμένει, που παράγει, που προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο και δεν χάνει το χιούμορ και το χαμόγελο της. 

Ο ειδικευόμενος γιατρός είναι ίσως ο πιο αδικημένος κρίκος στο ελληνικό σύστημα υγείας. Κάνει όλη τη λάντζα, οι παλιότεροι συνάδελφοι του του φορτώνουν όλες τις αγγαρείες, οι ασθενείς τον αντιμετωπίζουν ως άσχετο πιτσιρικά και γιατρουδάκι. Του μιλάνε στον ενικό και συνήθως με αυθάδεια, το νοσηλευτικό προσωπικό τον αντιμετωπίζει λες και έχει το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς και οι απολαβές του είναι οι χαμηλότερες όλων. Αυτός δεν έχει «τυχερά» παρά μόνο τρέχει. 

Τον Γιώργο Αδάμο δεν τον γνωρίζω. Μου έστειλαν το κείμενο που έγραψε στη σελίδα του στο facebook και αποφάσισα να το αναδημοσιεύσω για να δούμε και τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Το βρήκα εξαιρετικό και πέραν μιας ισχνής επιμέλειας, το αναδημοσιεύω ατόφιο. 

Live long and prosper Doc ! 

Απολαύστε το ! 

= = =  

Γενικη εφημερία στον βαγγέλα

Ωρα 20:00

Το παθολογικό γεμάτο με κόσμο. 

Για να περασεις απο την μια άκρη του ιατρείου στην άλλη κάνεις ελιγμούς...βρίσκει το πόδι σε κανα δυό φορεία,δεν πέφτεις.. δώρο μια εκχύμωση.

Ευτυχως η ροή περιστατικών εχει μειωθεί. Τρέφεις ελπίδες για μια ανθρώπινη εφημερία. Σε λιγότερες απο 2 ώρες το κουτί με τα προς εξέταση χαρτιά έχει ξαναγεμίσει! Εσυ και οι συνάδελφοι σου εξετάζουν non stop και αναρωτιέσαι πότε πρόλαβαν και ήρθαν τόσοι στο παθολογικό. 

Το ΕΚΑΒ μπαινει μεσα καθε λίγο και λιγάκι. Τα περιστατικά δυό δυό πάντα.. Μαρούσι Πειραιά Κέντρο δεν εχει σημασία όλα εδώ... Ευαγγελισμό! Γιατρέ είσαι ελεύθερος να σου παραδώσουμε? Εσυ εξετάζεις άρρωστο ήδη... Δεν έχει σημασία, σταματάς και εκτιμάς πόσο σοβαρό είναι το νέο περιστατικό κ παραλαμβάνεις, συνεχίζεις την εξέταση απο εκεί που την άφησες, σε ξαναδιακόπτει ενας συγγενής ασθενή «εεε γιατρέ η μητέρα μου εχει 180 πίεση πότε θα τη δείτε;»  Προσπαθεις να ακροαστείς ...βαβούρα ..συγκεντρώνεσαι δεν ακούς κάτι παθολογικό... 

Δίπλα σου εχουν πιάσει κουβέντα και μιλάνε δυνατά ... Δεν υπάρχεις για αυτούς, τους έχει δεί άλλος γιατρός . Εχουν εξετασθεί ήδη και περιμένουν απαντήσεις... Νοιώθουν νικητές μεσα στον χαμό.

 
Η ώρες περνούν κ συνεχίζεις ακάθεκτος...εχεις πιει λίγο νερό και τσιμπάς 2-3 κράκερς...

Θές να πάς τουαλέτα, κρατιέσαι, να δώ άλλο ένα επείγον περιστατικό και μετά θα πάω. Περνάει μισή ώρα και δεν έχεις πάει ακόμα. Η επιμελήτρια σου ζητάει να βάλεις μια κεντρική γραμμή... Δέχεσαι... Ξέρεις οτι για 20 λεπτά δεν θα σε ενοχλήσει κανείς. Την βάζεις με επιτυχία.. Φεύγεις προς την τουαλέτα ...Γιατρέ .. Πονάω ... Οι εξετάσεις γιατρέ... Περιμένω τοση ώρα γιατρέ!! Πότε θα εξεταστώ εγω; Φτάνεις στο WC .. Κέρδισες άλλα 2-3 λεπτά ηρεμίας. Βγαίνεις! Πίνεις μια γουλιά απο τον καφέ που πήρες 4 ώρες πριν .. Είναι άθλιος πιά, δεν πίνεται αλλα τα μάτια αρχίζουν και κλείνουν! 

Η ώρα 4 τα ξημερώματα. Συνεχίζει κόσμος να έρχεται ασταμάτητα. Απογοητεύεσαι. Μπαίνει ΕΚΑΒ φέρνουν 2 μεθυσμένους. Τους βάζεις παρέα με τους άλλους 5 που έχουν έρθει νωρίτερα. Ο μπαμπάς του ενός σε ρωτάει πως είναι γιατρέ; Η απάντηση που σου έρχεται ειναι "κόκκαλο"... Δεν το λές όμως. Θα τον εξετάσω και θα τα πούμε έπειτα. 

Σε ευχαριστεί! Πας να τον εξετάσεις και κάνει εμετό...  Ευτυχώς δεν σε πετυχαίνει...

Τα πρός εξέταση χαρτιά δεν μειώνονται για κανένα λόγο... Κοιτάς την ώρα 05:30 το πρωι! Αναρωτιέσαι τι τους κανει να έρθουν στο νοσοκομείο ξημερώματα Σαββάτου για μια διάρροια ή ένα πυρετικό κύμα. Δεν προλαβαίνεις να ολοκληρωσεις την σκέψη κ μπαίνει γαστρορραγία μέσα...

Γιατρέ είσαι ελεύθερος; Και να μην είσαι εκείνη την στιγμή γίνεσαι και παραλαμβάνεις τον άρρωστο άμεσα. Κοιτάς αν υπάρχει χώρος για να μπει το φορείο σε εξεταστική κλίνη. Βρίσκεις μία που κοιμάται το 19χρονο βλαστάρι με ενα ορο στο χέρι κ προσπαθεί να ξεμεθύσει. Η μητέρα (που του κραταει το χερι ξημερώματα) προβάλλει σθεναρή αντίσταση..." όχι το παιδί μου δεν θα μετακινηθεί γιατί ζαλίζεται γιατρέ ". 

Κοιτάς αν υπάρχει χώρος κάπου αλλού... Παντού βαριά άρρωστοι με οξυγόνο να κρέμεται απο τις παροχές. Αγνοείς την μητέρα κ το βλαστάρι κ τους μετακινείς να μπεί η γαστρορραγία. Γκρινιάζει...θες να της περάσεις μονωτική ταινία στο στόμα..Δεν το κάνεις...Εξετάζεις τον αρρωστο: 75mmHg πίεση...shit...2 φλέβες οροί PPIs ενδοφλέβια εργαστηριακά ομάδα και διασταύρωση... Η νοσηλεύτρια πετάει...Ο αρρωστος εχει διεκπεραιωθεί και ανεβαίνει στον όροφο να γαστροσκοπηθεί και να μεταγγιστεί σε λιγότερο απο 20 λεπτά! Αιματοκρίτης 20% απο τα αέρια αίματος! Μακάρι να πάνε όλα καλά σκέφτεσαι... Αυτό ήταν το πραγματικά επείγον περιστατικό. 

Κοιτάς την ώρα 07:30 και κρυφοχαμογελάς... 

Σε 15 λεπτά κλείνει η εφημερία!!! Κοιτάς ξανα το κουτί με τα χαρτιά προς εξέταση...βλέπεις ένα σωρο...θυμώνεις...τι θέλουν τέτοια ώρα ? 

Παίρνεις ένα να εξετάσεις ... Φωνάζεις το όνομα τσαντισμένος... Βλέπεις ενα καλοντυμένο και ευγενικό 60άρη. Ελάτε μαζί μου κ ξαπλώστε. Τον ρωτάς τι έχει και σου απαντά με ένα πράο βλέμμα οτι εχει ενα πόνο χαμηλά στην κοιλιά κανα 2μήνες ... Θες να φωνάξεις οσο πιο δυνατά μπορείς ΚΛΕΙΣΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ!!!

Η καλοσύνη του σε κερδίζει και τον εξετάζεις στωικά! Στέλνεις εξετάσεις και περιμένει ήσυχα και διακριτικά τα αποτελέσματα. Το μόνο που σκέφτεσαι είναι να φάς και να κοιμηθείς.. Τα μάτια κλείνουν... Η ώρα πήγε 10:00 ! 

Η εφημερία έκλεισε εδω και ώρα όπως και ο φλοιός του εγκεφάλου σου! Λειτουργείς μηχανικά μετα απο 14 ώρες...  Περιμένεις αποτελέσματα ...Βγαίνουν! Το κάλιο είναι τσιμπημένο γιατι το δείγμα ειναι αιμολυμένο και τα αιμοπεταλια φαίνονται λιγότερα γιατι κάνουν σωρούς στην γενική αίματος... Εργαστηριακά artifacts αμφότερα... Η ώρα 11:00 νυστάζεις και πεινάς... Πρέπει να τους δώσεις τις εξετάσεις τους... Βγήκαν καλές... Πρέπει να τους εξηγήσεις γιατι το κάλιο και τα αιμοπετάλια είναι μαυρισμένα στα αποτελέσματα... Αρχιζουν και ρωτάνε γιατι αυτά είναι με μαύρα γιατρέ ? 

Υπομονή... Τελείωσες σχεδόν! 

Γράφεις τα περιστατικά στο βιβλίο επειγόντων και είσαι έτοιμος να φύγεις τρέχοντας να πας να κοιμηθείς να φας και να κανεις μπάνιο... Μπαίνεις στο αμάξι έχοντας κλείσει 24 ώρες άυπνος..Μουσική τέρμα να σε κρατήσει μέχρι να φτάσεις σπίτι! 

Ξεκλειδώνεις....

Βάζεις ξυπνητήρι και τα μάτια κλείνουν πριν το καταλάβεις..

Αυριο Δευτέρα...εφημερία στον όροφο..

Λίγο πριν κοιμηθείς κάνεις μια φευγαλέα σκέψη... 

Αξιζε τελικά η ιατρική? 

Ο νούς σου φλερτάρει με το όχι επικίνδυνα... 

Οι φίλοι σου πέρασαν ένα Σαββατοκύριακο ήρεμο.. Εσυ δεν κατάλαβες ποτε πέρασε...
Ναι αλλα η γαστρορραγία πήγε καλά!!

Καληνύχτα

====

θα μου επιτρέψεις και ένα σχόλιο ως επίλογο. 

Πέραν της ωραίας ιστορίας και οτι μπορείς να νοιώσεις για αυτό που διάβασες θα βάλω και μια άλλη παράμετρο. Αν λοιπόν σε αυτόν τον χαμό και σε αυτές τις συνθήκες, ένας ειδικευόμενος γιατρός κάνει ένα ανθρώπινο λάθος, σκέψου τι σάλος θα γίνει στα κανάλια και σε κάθε σχόλιο κάθε ξερόλα. 

Για να επέλθει αποσυμφόρηση πιστεύω πως η μόνη λύση ήταν τα κέντρα υγείας. Το Νοσοκομείο πρέπει να είναι ησυχαστήριο και για τα σοβαρά περιστατικά και το κέντρο υγείας για τη λάτζα. 

Αυτό βέβαια προϋποθέτει να υπάρχει εν κινήσει ο διπλός μη σου πω ο τριπλός στόλος των ΕΚΑΒ. 

Ο τελευταίος  που κάτι πήγε να κάνει σε αυτόν τον τομέα και να υλοποιήσει αυτή την μεταρύθμιση ήταν ο τηλεβιβλιοπώλης Άδωνις Γεωργιάδης ως υπουργός Υγείας αλλά δεν πρόλαβε. Ενοχλούσε και έπρεπε να αντικατασταθεί...