ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ

Στη χώρα που κατά πάσα πιθανότητα αποτελεί το πιο βόρειο άκρο της Αφρικής με λευκούς κατοίκους, αποφασίσαμε πως για όλα τα δεινά της κοινωνίας μας φταίει ενας τραγουδιστής. 

Στη χώρα που 365 μέρες το χρόνο έχει χορηγό τη διαφθορά και την παρακμή, πήγαμε σε μια δωρεάν συναυλία να κάνουμε ως συνήθως στην Ελλάδα τους τζάμπα μάγκες. 

Με τον Γιώργο Νταλάρα δεν έχω τίποτα κοινό. Ούτε καν ένα βαθμό συγγένειας, ένα συμφέρον, μια χορηγία έστω για να τον υπερασπιστώ. Να σου πω την αλήθεια, ως άνθρωπο, ακριβώς δεν ξέρω γιατί, αλλά ποτέ δεν τον κατασυμπάθησα. Ίσως να φταίει η λάσπη του Πανούση. Μάλλον έπιασε καλά.  

Μια ζωή ξινός, επαγγελματική μηχανή και αρκετά σκληρός μου φαινόταν. Αναγνωρίζω όμως ότι είναι μέσα στους 3 αντε 5, καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών στην Ελλάδα και έχει μια ιστορία 40 ετών στο χώρο. 

Είναι εύκολο  να πουλάς επανάσταση στην εποχή μας. Ειδικά στα κοινωνικά δίκτυα, μια ματιά να ρίξεις, είμαστε 3 εκατομμύρια εγγεγραμμένοι στο facebook και …4 εκατομμύρια Κολοκοτρώνηδες και Τσε Γκεβάρες. Ενας από τους λόγους που είμαι απαισιόδοξος ότι θα τη γλιτώσουμε, είναι πως είμαστε διεφθαρμένοι από τον κορυφαίο πολιτικό μέχρι τον τελευταίο εργάτη. 

Η υποκρισία δεν αντέχεται και δεν μας ενοχλούν οι λαϊκοποπ σκυλάδες που παρελαύνουν καθημερινά μπροστά στα μάτια μας και η σκουπιδοτηλεόραση που μας φλομώνει στις πλαστικούρες και μας έφταιξε ο Νταλάρας. 

Πλούτισε λέει, ενώ τραγουδούσε για τη φτωχολογιά.

Τα έκλεψε από κανέναν; 40 χρόνια καριέρας έχει και είναι κορυφαίος. Πρέπει για να ικανοποιηθεί το αίσθημα του ζηλόφθονου μικροαστού να έχει καταστραφεί οικονομικά και να επαιτεί στους δρόμους; 

Καπηλεύθηκε την Κύπρο και δεν ήταν τόσο αφιλοκερδής ο αγώνας του. Ήμουν νιος και γέρασα και βαρέθηκα πια αυτό το θέμα. Πραγματικά δηλαδή. Σε λίγο δεν θα ξεχωρίζω αν είναι αλήθεια ή αστικός μύθος. Ακόμα και ετσι να έγινε, το 2012 το ξαναθυμηθήκαμε;

Έκανε απαράδεκτες δηλώσεις στην Τσαπανίδου περί Μνημονίου.

Μάλιστα, τι το τρομερό είπε ο άνθρωπος, μια και το είδα το απόσπασμα;

Ότι το Μνημόνιο δεν είναι το ιδεατό αλλά το μη χείρον αφού η εναλλακτική μας ήταν η καταστροφή. Όχι, συμπληρώνει ο μονίμως σε εγρήγορση Λεωνάηντας: Συμφώνησε στην παραχώρηση της Εθνικής μας κυριαρχίας! Θάνατος! 

Ουσιαστικά έτσι όπως απάντησε, προσπέρασε τη βαρυγδουπιά της Πόπης [ φαίνεται πως μετά τον Χριστιανόπουλο θα πάρει το αίμα της πίσω ] και απάντησε το αυτονόητο. Για να μην κάνω όμως τον μέγα ερμηνευτή, ας το δούμε ψυχρά, όπως ο Εσκιμώος το ιγκλού του. 

Υπάρχουν δύο ειδών εθνικές κυριαρχίες. Από τα σύνορα και μέσα και από τα σύνορα και εξω. 

Στα εσωτερικά μας λοιπόν, εδώ και πολλά χρόνια το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο υπερισχύει του ελληνικού. Για τη Δημόσια διοίκηση, για τους διορισμούς και όλα τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας, για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε, δεν μας επεβλήθη τίποτα απέξω. Όπως φτιάξαμε το ΑΣΕΠ, έτσι φτιάξαμε και τα αντίστοιχα παράθυρα για να το προσπεράσουμε. Όπως φτιάξαμε επίσης ένα πλήθος νόμων που δεν εφαρμόσαμε. 

Στα εξωτερικά μας, χρειάζεται ειδική μετάφραση για να καταλάβεις ότι τα Ιμια είναι γκρίζα ζώνη, ότι ένα τσόφλι που λέγεται Σκόπια μας παίζει μπάλα, ότι κολώνουμε να χαράξουμε τις ΑΟΖ μας ( ο Κύπριος αρμόδιος μας ξεμπρόστιασε, όχι εγω ) και ότι δεν προχωρήσαμε και πολύ φανατικά το Μπουργκάζ – Αλεξανδρούπολη. Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις πως οποιος σου δίνει λεφτά σε εχει στο χέρι; 

Ο Νταλάρας φταίει για αυτό; 

Ας πούμε όμως ότι είναι πράκτορας των Αμερικανών. Τέκτονας 32ου βαθμού και πάει για προαγωγή. Σιωνιστής. Εφιάλτης και Πήλιος Γούσης μαζί. Τον εχει αφορίσει ο Λιακόπουλος. Και η Τζούλια που δεν θα τον συμπεριλάβει στο κόμμα της. 

Δεν μπορώ ούτε να δικαιολογήσω, ούτε να χειροκροτήσω, ούτε να γράψω επαναστατικά ότι «καλά του κάνανε» από τον καναπέ μου. Δεν μπορώ να επικροτήσω ούτε τα κατάλοιπα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ούτε τους Οστρογότθους, ούτε τους χουλιγκάνους, ούτε τον όχλο.

Σε μια δωρεάν συναυλία, πήγαν οι βαρύμαγκες και πέταξαν, γιαούρτια, καφέδες, καρέκλες και ροχάλες και εντάξει τώρα τα λύσαμε τα προβλήματά μας γιατί ως γνωστόν αυτός ήταν ο εχθρός. Ο Νταλάρας και ο ντράμερ του. Άντε μια γιούχα, με πολύ κόπο,  να την καταλάβω. Όχι όμως βία. Μαγκιά δεν είναι να μαζευτούν 30-50 εναντίον ενός. 

Δεν μπορεί από τη μια να λέμε για την Ελλάδα μας και τον πολιτισμό της και από την άλλη να συμπεριφερόμαστε λες και τον πατέρα μας τον έλεγαν Μαο και τη μάνα μας Μαο και φυσιολογικά λεγόμαστε και εμεις Μαο Μαο. 

Ότι και αν είπε ο Νταλάρας, δεν έκανε πολιτικό διάγγελμα, συναυλία έδωσε. Αμα θες πήγαινε, αμα δεν θες μην πας. Αλλά το να πας για να γίνεις όχλος και να πετάς καρέκλες είναι αθλιότητα.

Δεν θα ανησυχούσα αν ήταν μόνο αυτοί. Χουλιγκάνοι πάντα υπήρχαν. Ανησυχώ γιατί στα κοινωνικά δίκτυα βλέπω πολλούς να επικροτούν τέτοιες συμπεριφορές και κόσμος θολωμένος να βάλει επι δικαίων και αδικών με φοβίζει. 

Ούτε ο Νταλάρας θα σταματήσει να είναι σπουδαίος και πλούσιος τραγουδιστής, ούτε οι τσέπες των χουλιγκάνων θα γεμίσουν ευρώ.  

Αυτό που αναρωτιέμαι είναι ότι τελικά εναντίον ποίων εκτοξεύθηκαν οι καρέκλες, οι ροχάλες, τα γιαούρτια και οι καφέδες…