ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΑ part 56

Η συμβουλή του Suspect στον Suspect: Εάν συνάντησες μια κακή γυναίκα, ν' απομακρυνθείς απ' αυτήν για να μην καταστρέψεις τη ζωή σου, αν συνάντησες καλή γυναίκα, ν' απομακρυνθείς
για να μην καταστρέψεις τη ζωή της.

  

Όποιος εξαπατά έναν άνθρωπο λέγεται απατεώνας, όποιος εξαπατά έναν λαό
λέγεται πολιτικός.

Πολλές σχέσεις είναι σαν το τάβλι. Ξεκινάς με πόρτες, πας στο πλακωτό και καταλήγεις στο φεύγα…

Δημόσιες υπηρεσίες: Τόσος πολύς κόσμος, που προσφέρει τόσα λίγα,
ζητώντας διπλάσιο μισθό για να κάνει τη δουλειά του ακόμα χειρότερα

Υπάρχουν πολιτικοί που δεν τους άλλαξαν χαρακτήρα τα βουλευτιλίκια
και τα υπουργιλίκια. Kαραγκιόζηδες ήταν και καραγκιόζηδες
παρέμειναν

Ανακοινώθηκε ότι οι εργαζόμενοι στις δημόσιες υπηρεσίες θα διακόψουν
την οχτάωρη στάση τους για τρίωρη προειδοποιητική εργασία

 Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος.

Το συνδρομο του Ορειβατη: Εφτασες στην κορυφη ( και αυτο ειναι συζητησιμο ) και βλεπεις τους αλλους εκει κατω πολυ μικρους. Ομως και αυτοι απο "κει κατω" σε βλεπουν επισης πολυ μικρο...

Περισσότερο χρησιμοποιούμε ένα στιλό για να διαπιστώσουμε αν εχει μελάνι, παρά για να γράψουμε

Το μπλουζάκι με τον Τσε Γκεβάρα, το φοράνε οσοι «κάνουν επανάσταση» και όχι οι επαναστάτες

Υπάρχουν τριών ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που βλέπουν, εκείνοι που βλέπουν όταν τους δείχνουν και εκείνοι που δεν βλέπουν.

Πολλοι άνθρωποι κάνουν σαν τους σκύλους. Ότι δεν μπορούν να πηδήξουν ή να φάνε, το κατουράνε.

Χάος, πανικός και αταξία. Το έργο μου εδώ έχει τελειώσει.

Τελικά ρε φίλε το μόνο καλό κείμενο που μπορείς να γράψεις είναι ένα σημείωμα αυτοκτονίας

Το επάγγελμα που μου ταιριάζει είναι ναυαγοσώστης σε πλυντήριο ρούχων

Η πραγματικότητα είναι συχνά ψεύτικη

Ο καπιταλισμός είναι η εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο ενώ ο κομμουνισμός είναι ακριβώς το αντίθετο

 

Κώστας Χατζηχρήστος: [Σηκώνει το τηλέφωνο] Άντε 'μπρος! Τι 'ν' εδώ; Κατάστημα
τροφίμων. Στο τηλέφωνο ο αποδιοικητής... Τι κάνετε κυρία γιατρέσσα;... Ε, πώς να
'μαστε; Προσεχώς καλύτερα!... Τι να 'χουμε; Στα ράφια δεν έχουμε! Μήπως θέλετε
να δω μέσα στις γενικές αποθήκες;

[Πάει μέσα. Σε λίγο ακούγονται ήχοι από σπασίματα.]

Κώστας Χατζηχρήστος: [Πιάνει το τηλέφωνο] Μ' ακούτε μαντάμ; Το εμπόρευμα μόλις
εξαντλήθη λόγω κατεδαφίσεως!

               Της κακομοίρας

ΑΘΑΝΑΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Είχα τη φαεινή ιδέα, πριν από αρκετό καιρό,  να στείλω ένα mail στον Δήμο Αθηναίων και τους ρώτησα αν κάνουν σεμινάρια φωτογραφίας γιατι θα με ενδιέφερε να γίνω καλύτερος σε ένα από τα χόμπι μου. Σε οσες σχολές ρώτησα για αντίστοιχα σεμινάρια εκατοντάδες ευρω σφύριζαν και σε χαλεπούς καιρούς δεν είμαστε για καλλιτεχνικά έξοδα.

Την  επόμενη μέρα, μου απάντησε μια κυρία ( δεν θέλω να γράψω το όνομα της αλλα τα mail τα έχω ) ως εξης:

«Σας ευχαριστούμε για την επικοινωνία. Το αίτημά σας έχει καταχωρηθεί με
αριθμό CRM14……, και έχει χρεωθεί στον Πολιτισμικό Οργανισμό,
απ' όπου και θα περιμένετε απάντηση.»

Μπα λέω, μωρε μπράβο, δημόσιο με ταχεία ανταπόκριση! Αλλά μετά σκέφτηκα πως μήπως ένεκα εκλογών την είδαν ευσυνείδητοι.

Πέρασαν που λες περίπου 2 μήνες από τότε. Όπως μια μέρα χάζευα στα απεσταλμένα για να σβήσω τα άχρηστα και να θυμηθώ τα χρήσιμα, το βρήκα! Ξαναέστειλα mail και η απάντηση που πήρα ηταν να απευθυνθώ στον «Πολιτισμικό Οργανισμό» !

Μόνο που η καλή κυρία ουτε καν ένα τηλέφωνο, ένα mail επικοινωνίας δεν μου έδωσε! Πήρε μπρος όταν την ξαναρώτησα και κάλεσα λοιπόν στον Πολιτισμικό Οργανισμό που μπορείς να δεις στο www.athenscityculture.gr 

Με συνέδεσαν με το τμήμα λαϊκής επιμόρφωσης. Για περίπου μια ωρα ηταν κατειλλημένο. Στο facebook ηταν, για τάβλι ηταν, για να δουν ένα dvd, αυτό της Πετρούλας ήταν, το προηγούμενο της Τζούλιας,  δεν ξέρω.

Επιτέλους απάντησε μια άλλη καταπληκτική κυρία, η οποία μου είπε ότι δεν ήρθε κανένα αίτημα από τον Δημο! Το mail μου ουδέποτε πήγε σε αυτούς!

Επίσης με ενημέρωσε οτι τα σεμινάρια εχουν ηδη ξεκινήσει και έχασα την προθεσμία υποβολής δήλωσης ενδιαφέροντος αλλιώς αν είχαν το αρχικό mail μου που είχα στείλει στον Δημο, θα είχα προλάβει!

Τέλος τη ρώτησα αν στο site τους εχουν υπηρεσία newsletter ώστε να καταχωρήσω την ηλεκτρονική μου διεύθυση για να γνωρίζω  τι κάνει ο Δήμος Αθηναίων για τη λαϊκή επιμόρφωση  και μου απάντησε πως το site δεν εχει τέτοια υπηρεσία.

Θέλησα να τους στείλω τα mail με την υπάλληλο του Δήμου ώστε να μην την  πατήσει και άλλος όπως εγω και όταν μπήκα στο site, ειδα πως είχαν ηδη την υπηρεσία newsletter και μάλιστα αν βάλεις το mail σου, και πατήσεις το “ok” δεν γίνεται η καταχώρηση. Είναι κουμπί φάντασμα! Πρέπει να πατήσεις enter για να γίνει αποδεκτή η εγγραφή!!!

Και μετά μου λες να τους λυπηθώ που τους κόβουν επιδόματα και τους κάνουν μείωση μισθού! Αυτοί πρέπει να πληρώνουν για να βρίσκονται στον Δήμο!

Αν τύχει κύριε Καμίνη και διαβάσεις τούτο το ταπεινό σημείωμα, βάλε μια τάξη σε παρακαλώ…

ΤΑ ΛΕΜΕ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Το bar theatre ως είδος μου αρέσει γιατί μπορεί να χρησιμέψει στον πολύ κόσμο ως εισαγωγή στο θέατρο και γιατί εχει το στοιχείο της συνδιαστικής διασκέδασης.

Εκει που θα πιεις το ποτό σου, δες και μια παράσταση.

Οι δε, ερασιτεχνικοί θίασοι που προσπαθούν, δεν έχουν ούτε μέσα, ούτε βίσματα, ούτε άκρες, ούτε χρήματα. Το μεράκι τους καταθέτουν και αξίζουν τη στήριξη μας.

Ετσι, τα βηματα μου με έφεραν στον «Στάβλο» στο Θησείο, και είδα το «τα λέμε του χρόνου» από τη θεατρική ομάδα οι «Λωτοφάγοι».  Το στόρι του έργου ηταν χαριτωμένο. Δυο παντρεμένοι, εν προκειμένω η Αθηνά Αρσένη και ο Νίκος Βατικιώτης,  επι σειρά ετών, μια φορα το χρόνο περνούν μαζί ένα σαββατοκύριακο.

Αν ψάξεις πολύ για θεατρικές αδυναμίες, δεν θα δυσκολευθείς ιδιαίτερα. Μόνο ένα σκετσάκι ηταν συναρπαστικό, τα υπόλοιπα ψιλομέτρια, δεν ηταν ανάγκη για σκηνικές υπερβολές όπως τα τόσα πολλά φιλιά μεταξύ των πρωταγωνιστών, τα μισα κομμάτια τα παίξαμε playback τα άλλα τα τραγουδήσαμε, το χρονικό διάστημα των συνευρέσεων δεν θα έλεγα ότι ηταν απολύτως ξεκάθαρο και κάπου ένοιωσα πως παίζαμε για το κοινό παρά το «βιώνω το ρόλο μου». Το έργο ανεβοκατέβαινε. Μια σε πήγαινε πάνω, μια ξενέρωνες. Και ξανα μανα. Επίσης όταν λέμε ότι ξεκινάμε 9 να είναι 9 και όχι 50 λεπτά αργότερα…

Πάντως βλέπεται ευχάριστα. Άλλος μπορεί να ξεκαρδιστεί, άλλος να χαμογελάσει, άλλος και τα δυο. Κυλάει γρήγορα, είναι σπιντάτο και στη σκηνή που η γυναίκα είναι έγγυος είναι σπαρταριστική.

Η Αρσένη έχει μπρίο αλλά το επιδεικνύει. Ο Βατικιώτης χρειάζεται δουλειά. Και οι δυο μαζί, περισσότερες πρόβες.

Για λόγους αυτοσεβασμού δεν σου λέω ότι είναι η must παράσταση της χρονιάς αλλά αν μια Τρίτη βράδι βρεθείς πριν από τις 9 στο θησείο και δει στον «Στάβλο», μπες και εκει που θα πιεις ένα ποτο, δες παράλληλα και την  παράσταση.

Θα χρωματίσεις το βράδι σου και θα στηρίξεις μια ερασιτεχνική παράσταση που το μόνο της οπλο είναι η αγάπη για το θέατρο…

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΧΑΡΜΠΙΛΑ

Τις περισσότερες φορές όταν μιλάμε για διεθνή καριέρα, εννοούμε πως ενας εγχώριος ανθυποσταρ, πηγαίνει στη μαμα Αμερική, κάνει τον σερβιτόρο, τρέχει σε οντισιόν, δεν κάνει τίποτα και επιστρέφει στην πατρίδα «γεμάτος εμπειρίες» - της απόρριψης – και προσπαθεί να κάνει ότι και πριν φύγει. Αντε να χει να διηγείται ότι όταν έπινε καφέ, στα δυο μέτρα ηταν ο Μπράντ Πιτ και ακριβώς απέναντι η Τζένιφερ Λόπεζ. 

Η Ελένη Χαρμπίλα – Kid Moxie, είναι μια κοπέλα χαμηλών τόνων και χωρίς τυμπανοκρουσίες έφυγε από την Ελλάδα και προσπαθεί να κυνηγήσει τα όνειρά της στο Λος Αντζελες που ζει τα τελευταία 3 χρόνια. Είναι ηθοποιός, είναι συνθέτης και παραγωγός μουσικής ( κάτι μεταξύ pop και alternative ) είναι DJ με βινύλιο παρακαλώ, εχει συνεργαστεί θεατρικά με τον Al Pacino, ( ναι, δεν είναι τυπογραφικό λάθος, σωστά διάβασες )  μουσικά με τον Angelo Badalamenti, εχει παίξει σε αρκετα διαφημιστικά σποτ στην Αμερικανική τηλεόραση, η μουσική της επενδύει σίριαλ όπως το L World  και συνεχίζει την προσπάθεια της στον μαγικό, δύσκολο και ιδιαιτερα ανταγωνιστικό χώρο του θεάματος. 

Δείγμα της μουσικής γραφής της μπορείς να δεις εδώ,  με την ιδια να πρωταγωνιστεί στο βίντεο κλιπ. Είναι από το δίσκο της, Selector, που μπορείς να τον βρεις στο iTunes και σε όλα τα μεγάλα online δισκοπωλεία.

Επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα καθώς είναι ιδιαίτερα δεμένη με την οικογένειά της και με κόπο, καθώς σε λίγο χρόνο πρέπει να διεκπεραιώσει πολλαπλά καθήκοντα, κατάφερα να μου δώσει την παρακάτω συνέντευξη σε έναν εσπρεσο που είχα την τιμή να πιω μαζί της.

Απολαύστε τη.

= = =

Το καλλιτεχνικό σου ψευδώνυμο στα μουσικά πεπραγμένα σου είναι το kid moxie. Πως σου προέκυψε;

Είδα μια μέρα  είχα ένα κάδο απορριμμάτων στον οποίο υπήρχε ένα αμερικάνικο είδος κόλα απ’ τα 50’s που ονομάζονταν Moxie Cola η οποια αποσύρθηκε από την αγορά γιατί είχε υψηλό ποσοστό καφεϊνης. Μου αρέσε και το κράτησα στο μυαλό μου. Εξάλλου είναι ωραίο το “x” όταν το γράφεις, κάνει καλο λογότυπο! Το Kid γιατί μου θυμίζει τα παιχνίδια που παίζαμε ως παιδιά..

Ποια ηταν η αφορμή για να φύγεις από την Ελλάδα;

Η αφορμή ήταν ένα ταξίδι που είχα κάνει στα 17 μου στη Νέα Υόρκη. Κάτι μαγικό πρέπει να συνέβει όταν είδα τους ατμούς του μετρό να βγαίνουν μέσα από τους υπονόμους. Ερωτεύτηκα τόσο πολύ αυτήν την πόλη και ταυτόχρονα μου δημιουργήθηκε η εμμονή του να πάω ξανά στην Αμερική.

Το μετάνοιωσες;

Μέχρι στιγμής όχι. Δεν ξέρω τι έχασα που έφυγα από την Ελλάδα, ξέρω όμως τι κέρδισα όντας μακριά της.

Εχεις περάσει από αρκετά εκπαιδευτικά ιδρύματα και οφείλω να ομολογήσω πως κάπου έχω χαθεί. Τι ακριβώς εχεις σπουδάσει και που;

Κινηματογράφο στο London Guildhall του Λονδίνο, Θέατρο και Μουσική στο San Francisco State University (masters) και παρακολούθησα και μαθήματα Αστρονομίας στο UCLA ( είναι το πάθος μου).

Η πρόταση για βράβευση από το life and style ως γυναίκα της χρονιάς στην κατηγορία διεθνους καριέρας, πως προέκυψε;

Με αφορμή τη θεατρική μου συνεργασία με τον Πατσίνο αλλά και για τη μουσική μου, που παίζεται στο αμερικάνικο ραδιόφωνο αλλά και στην τηλεόραση (σε σειρές, σποτάκια, κτλ)

Βρίσκεσαι στο Λος Αντζελες. Δεν θέλω να μου πεις που υπερτερεί το ΛΑ έναντι της Αθήνας γιατί φαντάζομαι τι περίπου θα μου πεις. Αυτό που θέλω είναι να μου πεις που υπερτερεί η Αθήνα!

Η Ελλάδα γενικότερα υπερτερεί στην έννοια της “παρέας” και της διασκέδασης. Δεν βλέπεις στο Λ.Α παρέες να κάθονται να τα λένε και να καπνίζουν μέχρι τις 4 το πρωί. Αυτό μου λέιπει..

Συνεργάστηκες με τον Al Pacino και τον Badalamenti. Ποια ηταν η χειρότερη στιγμη στην καριέρα σου;

Πολλές! Το Λ.Α θέλει γερά νεύρα και έχουν υπάρξει πολλές φορές που θέλω να τα βροντήξω όλα, αλλά ευτυχώς έχουν υπάρξει και στιγμές που έχω σταθεί τυχερή (όπως αυτές που ανέφερες) οι οποίες μου έδωσαν δύναμη  να συνεχίσω.

Τι σου είπε ο Αλ Πατσίνο που θα θυμάσαι για πάντα;

Οτι ο ηθοποιός είναι αθλητής.

Τι όνειρα εχεις;

Αστεία, μερικές φορές ανούσια και άλλες φορές αναιδέστατα!

Με τι ασχολείσαι επαγγελματικά αυτή την περίοδο;

Με την ηχογράφηση του καινούριου μου αλμπουμ το οποίο θα βγει το Σεπτέμβριο του 2011 αλλά και με μια καινούρια συνεργασία με τον συνθέτη (για τις ταινίες του James Cameron) Jeehun Hwang, με τον οποίον γράφουμε κομμάτια για ταινίες. Επίσης παίζω σε μία καινούρια ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί η Ολυμπία Δουκάκη. Την σκηνοθετούν δύο πολύ ταλαντούχα αδέρφια, ο Evangelo και ο George Giovannis.

Από την Ελλάδα εχεις προτάσεις συνεργασίας;

Μέσα στην επόμενη χρονιά πρόκειται να γυρίσω μία ταινία στην Ελλάδα, το NO WOMAN του σκηνοθέτη Μιχάλη Αναστασίου, ένα film noir με πολύ καλοδουλεμένο και ιδιόμορφο σενάριο.

Με ποιον ηθοποιό, σκηνοθέτη και παραγωγό θα ήθελες να συνεργαστείς;

Από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς είναι ο Edward Norton και σκηνοθέτες ο Woody Allen.

Ποιον Ελληνα παραγωγό και DJ ξεχωρίζεις;

Ο Serafim Tsotsonis είναι για μένα από τους πιο αξιόλογους συνθέτες/παραγωγούς στην Ελλάδα.

Γράφεις ακόμα στην Καθημερινή της Κυριακής;

Ναι, περίπου μία φορά το μήνα για τις “Τέχνες - Γράμματα”.

Με τι καταπιάνεσαι στα κείμενα σου;

Με τα καλλιτεχνικά δρώμενα του Λ.Α, αλλά και με συνεντεύξεις ανθρώπων που θαυμάζω όπως ο David Lynch,  ο Quincy Jones, κτλ..

Αν μπορουσες να ταξιδεψεις στο παρελθον, σε ποια εποχη θα ηθελες να

βρεθεις;

Τέλη δεκαετίας ’70 στη Νέα Υόρκη ή στην αρχαιότητα για τα εγκαίνια του Παρθενώνα (πρέπει να ήταν φοβερό πάρτυ!)

Τι δεν σου αρέσει στη δουλειά σου;

Οταν η χρυσή μετριότητα “περνάει” για ταλέντο.

Το πρώτο cd που αγόρασες…

Το πρώτο cd θυμάμαι να ήταν το soundtrack της ταινίας Bleu: Trois Couleurs το οποίο είχε συνθέσει ο Zbignew Preisner.

Ο πρώτος μου δίσκος όμως ήταν ο Καραγκιόζης Μάγειρας.

Ποια ανάμνηση σε γαληνεύει;

Τα ταξίδια μου με το αυτοκίνητο στην έρημο.

Όταν τα βρίσκεις σκούρα….

Παίρνω το ποδήλατο και πάω βόλτα στη Venice Beach.

Από το mp3 player σου δεν λείπει…

Κleerup, Jesus and Mary Chain και John Coltrane.

Σε ευχαριστω πολυ!

Περισσότερα για την Kid Moxie μπορείς να δεις και να ακούσεις στη σελίδα της στο myspace: http://www.myspace.com/kidmoxie

 

= = =

Το σχόλιο μου

= = =

Ιδιαίτερα συγκροτημένη, σοβαρή και μετρημένη. Της εύχομαι μια καλή συγκυρία για την απογείωση…

Τη φραση «πνευματικα δικαιωματα» τη βαριεμαι και ως σκεψη.

Ότι θελετε παρτε, αντιγραψτε, κλεψτε, βαλτε τρουφα και καλη σας ορεξη.
Απλως, απευθυνομενος στο φιλοτιμο σας, μπορειτε να αναφερετε ότι το πηρατε από το www.suspectblog.gr

CAFÉ LA FEMME

Πήγα γεμάτος περιέργεια να δω την παράσταση στο πρόχειρο θέατρο που μόνο πρόχειρο δεν θα το χαρακτηρίσεις.

Δεν ξερω αν θα είναι η διασκέδαση του μέλλοντος αλλά έχει μεγάλο ενδιαφέρον και θα το παρακολουθήσω. Καμια φορά ενώ ξεκινάμε με το πενία τέχνας κατεργάζεται, καταλήγουμε σε καινούριες τάσεις, μόδες και σχολές.

Όταν έφτασα στην οδο Φιλοπάππου 39, αντίκρισα ένα …σπίτι!

Δυο μικρές αφίσες μου έλεγαν ότι είχα φτάσει σωστά αλλά είχα τις αμφιβολίες μου. Χτύπησα το κουδούνι της μονοκατοικίας και βρέθηκα μαζί με άλλους 30 νοματαίους σε ένα …σαλόνι, απέναντι μια κουζίνα και ακριβώς δεξιά μου μια τραπεζαρία με χριστουγεννιάτικα εδέσματα και προγράμματα για την παράσταση!

Ενας ευγενικός κύριος με ρώτησε αν είχα κάνει κράτηση, δεν είχα, έκατσα σε έναν από τους καναπέδες και περίμενα.

Ο φωτισμός ηταν χαμηλός, οι περισσότεροι ηταν γνωστοί και φίλοι, το κάπνισμα μόνο στην κουζίνα ηταν επιτρεπτό και σε μια εσωτερική σκάλα είχαν στηθεί τρεις προβολείς. Ενα αρμόνιο λίγο πιο πέρα και πίσω από αυτό ενας νεαρός που μοιάζει φυσιογνωμικά με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, ο οποιος υπογράφει και τη μουσική της παράστασης, και σε λίγο τα φώτα χαμήλωσαν και επικράτησε απόλυτη ησυχία….

3 γυναίκες κατέβηκαν με πολύ αργο βήμα, η μια στάθηκε στη σκάλα και τραγουδούσε μελωδικά, οι υπόλοιπες πήγαν στο σαλόνι και κάθησαν σε δυο καρέκλες και το μόνο που τις χώριζε ηταν ένα μικρό τραπέζι.

Ξεκίνησε ένα μάλλον βαρετό μονόπρακτο. Ηταν φίλες. Η μια μίλαγε η άλλη όχι.

Η μια ξεκίνησε να είναι γλυκιά. Να λέει στην άλλη να ερθει στο σπίτι τους για τα Χριστούγεννα να γιορτάσουν μαζί. Μετά άρχισε τις απορίες. Πως η αμίλητη επιρέασε τη ζωη της με τον σύζυγό της και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο άντρας ήταν ερωτευμένος με τη φίλη της.

Μέχρι εκείνη την ώρα η μια εκ των τριών τραγουδούσε στη σκάλα. Μετά έλαβε μέρος στην παράσταση σε σχεδόν πρωταγωνιστικό ρόλο.

Οι τρεις γυναίκες ξαναείπαν το ίδιο στόρι με εντελώς τελείως διαφορετικό τρόπο πολύ πιο γρήγορα, χαριτωμένα, ολες μαζί συντονισμένες σαν ρολοϊ, σπαρταριστά και χιουμοριστικά.

Η παράσταση έλαβε τέλος και μείναμε να πιούμε κρασί ιδιας παραγωγής παρακαλώ, του οικοδεσπότη, να μιλήσουμε με τους συντελεστές της παράστασης, να ανταλλάξουμε απόψεις ιδέες και αντιλήψεις και να κάνουμε βόλτες στην κουζίνα να ανάψουμε τσιγάρο.

Το θέατρο σε ένα σπίτι μπορεί να στερείται τεχνικών μέσων, μιας άρτιας ηχητικής εγκατάστασης και δεν διαθέτει μαγικά φώτα, αναπαυτικά καθίσματα και μια τεράστια σκηνή αλλά έχω την αίσθηση ότι σε ταξιδεύει σε μια άλλη εποχή με κύκλους ποιητών και συγγραφέων που διοργάνωναν αντίστοιχες βραδιές στα σαλόνια πλουσίων. Αποστάσεις δεν υπάρχουν, σχεδόν συμμετέχεις. Καμαρίνια που απαγορεύεται να δεις τον σταρ ή η αυλαία πέφτει, χαιρετάω, αντιο σας δεν υπάρχουν. Τελείωνει η παράσταση και ο ηθοποιός είναι δίπλα σου για να του κάνεις ένα σχόλιο, μια επιδοκιμασία, να τον ακουμπήσεις.

Είναι μια ενδιαφέρουσα πρόταση, εφόσον πιεις το πρώτο κρασί και μετά θέλεις να συνεχίσεις πχ στο θησείο ή πιο κάτω στο Γκάζι για ένα ποτό. Οι γυναίκες θα συμπαθήσουν την παράσταση και δει οι παντρεμένες καθώς μάλλον απευθύνεται σε βιώματα ή στις σκέψεις τους…

Το κείμενο δεν με άφησε άναυδο. Ηταν μέτριο και δεν διέθετε κάτιτις ωστε να με βάλει να σκεφτώ ή να προβληματιστώ ή εστω να διασκεδάσω.

Το γεγονός ότι είπαν το ιδιο στόρι από μονόπρακτο σε …τρίπρακτο στην αρχη σε ξάφνιαζε θετικά αλλά σε λίγο δεν έιχε κανένα ενδιαφέρον αφου γνώριζες τη συνέχεια. Η αρχή της παράστασης ηταν μάλλον πληκτική. Το μονόπρακτο στην αρχη συμπαθητικό, μετά μάλλον αδιάφορο. Στη συνέχεια σε απογείωνε και προς το τέλος έκανε μια κοιλιά που τουλάχιστον δεν διήρκησε πολύ καθότι τελείωσε και η παράσταση.

Οφείλω  όμως να πω ότι ηταν μια παράσταση που ηταν καλοδουλεμένη. Ο συγχρονισμός και των τριων γίνεται μόνο μέσα από σκληρή δουλειά και φάνηκε πως το προσπάθησαν πολύ. Αν είχαν καλύτερο κείμενο θα ηταν αριστούργημα. Μπορεί ο θεατρικά μυημένος να αντιτείνει ότι πρόκειται για μια εκδοχή του μονόπρακτου του Αυγούστου Στρίντμπεργκ «Η πιο δυνατή», αλλά εμένα δεν με συγκλόνισε. Συμπαθητική και η μουσική του Αλκίνοου Ιωαννίδη.

Όλα τα λεφτά η Μάϋ Χάννα. Και τι δεν έκανε η κοπέλα. Τραγούδησε, χόρεψε, είχε φοβερό ρυθμό, με το σοβαρό, με το χιουμοριστικό. Απορώ πως δεν την έχουμε δει στην τηλεόραση. Οσο έλειπε ενεργά από τη σκηνή, η παράσταση είχε πρόβλημα.

Η Ειρήνη Ράπτη έχει κάτι διαβολικό στο βλέμμα της. Θα μπορούσε να παίζει άνετα στο πλευρό του Τζακ Νίκολσον στη «Λάμψη». Η Δέσποινα Γκάτζιου είναι καταπληκτική ως υστερική.

Εν κατακλείδι, να πάρεις την κοπέλα σου ή το αγόρι σου αντίστοιχα και να πας αλλά να έχεις υπόψη σου πως θα συνεχίσεις τη βραδιά.

Στην παράσταση που πήγαμε με μια φίλη, καθόταν τυχαία δίπλα μας και η γιαγιά της Δέσποινας Γκάτζιου, ενας ολοζώντανος και ζωτικός άνθρωπος, 92 ετων παρακαλώ,  με φοβερό χιούμορ και με οξυδέρκεια που βάζει κάτω και έφηβο!

«Να τον χωρίσεις αμέσως» είπε στη σαστισμένη φίλη μου δείχνοντας εμενα, «κοπέλες σαν εσένα, σαν τα κρύα τα νερά, να! μάτσο οι άντρες! Οποιον θέλεις μπορείς να εχεις»! Θεα!

Προσοχή στο κρασί. Μπορείς να πιεις όσο θέλεις μεν αλλά είναι από τα κρασιά που στο τρίτο ποτήρι σε στέλνουν στο σπίτι σου σαν τον Ικαρο.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ POLYCAT

Όταν στο press release μου έστειλε μερικά κομμάτια από το καινούριο της άλμπουμ, το άνοιξα με ανυπομονησία. Είχα ερωτευθεί ένα παλιότερο κομμάτι της, το journey.

Μου άρεσε το Falling και λάτρεψα το I need your dream. Μπορω να καυχηθώ πως για το πρώτο έχω την πρώτη παγκόσμια ραδιοφωνική μετάδοση και για το δεύτερο την πρώτη πανελλήνια ( ας όψεται ο Pedro Del Mar ) μέσα από τις εκπομπές μου στον MUSIC HEAVEN και στον CANNIBAL RADIO.

Η POLYCAT ( ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΚΑΝΔΡΙΩΤΗ )  είναι μια αξιοθαύμαστη περίπτωση.

Θα μπορούσε λογω του ότι είναι η κόρη του γνωστού λαϊκού συνθέτη, Θαναση Πολυκανδριώτη, να τραγουδούσε οπου ήθελε. Θα μπορούσε λόγω  της απαράμιλλης ομορφιάς της να πρωταγωνιστεί σε πρωινάδικα, μεσημεριανάδικα, next top model, να προκαλει σκανδαλάκια για να βρίσκεται στην επικαιρότητα και να είναι σε πάσης φύσεως ριαλιτι. Προτιμά όμως να ακολουθεί τη δική της μοναχική πορεία στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής και δει της chill out, ως POLYCAT και με αφορμή την κυκλοφορία του καινούριου της άλμπουμ «Inspired» της ζήτησα να κάνουμε την παρούσα συνέντευξη. 

Απολαύστε τη.

= = =

Αυτοπαρουσιάζεσαι ως Polycat. To poly το καταλαβαίνω ως το πρώτο συνθετικό από το επίθετο σου. Με το cat υποδηλώνεις την αγάπη σου για τις γάτες; Πως σου προέκυψε;

Εψαχνα ενα nickname για την εισοδο μου στην ξενη αγορα που να ειναι ευκολο στο να το προφερει ενας ξενος... Μια μερα,ο κιθαριστας μου ο Αποστολης Σανουλης εξ’ Αυστραλιας, με αποκαλεσε τελειως αυθορμητα Polycat (μαλλον ειχε στο νου του το επωνυμο μου αλλα του βγηκε ετσι οπως τον βολευε) και ειπα οτι...αυτο ειναι!!! Το κραταω!

Πες μου συνοπτικά την πορεία σου στο χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής.

Κυκλοφορησα το πρωτο μου track το 2006. Ηταν ενα  psytrance remix που μου εκανε ο Safi Connection,το Ask For It, το οποιο συμπεριληφθηκε στη συλλογη 13 Moons by Cosmic Sun,στο Ισραηλ απο την Spliff Music.Την ιδια χρονια κυκλοφορησα το ιδιο track σε chillout remix δικο μου στην Ελλαδα, στη συλλογη Hellectronic 01, απο την Sound Of Everything. Απο τοτε μεχρι και τωρα ακολουθησαν αρκετες κυκλοφοριες με singles, Ep’s, remixes σε διαφορα labels σε ολο τον κοσμο:

Goa Tunes, Vol. 03 (High Quality Psychedelic Trance and Goa Anthems)@ futureaudio / Believe Digital 2010

We Love Trance Volume 1@ Progressive Grooves 2010

NEW LIFE EP@The Sound Of Everything 2008

VA Trance Red Zone(Secret Runner ) @ Highwaystar Records 2008

VA CONCEALED TRUTH compiled by Adrianos Papadeas @  UNIDE AUDIO (The Sound Of Everything) 2007

I Know Why (Mikas Remixes@ X series records 2007

I Know Why EP @ Progressive Grooves Records 2007

VA Different Reality by @ Spliff Music 2007

VA Hellectronic 01 @ The Sound Of Everything 2006

VA 13 Moon by Cosmic Sun @ Spliff Music 2006

To 2008,o Pedro Del Mar παρουσιασε το ακυκλοφορητο τοτε κομματι απο το αλμπουμ μου I Need Your Dream,στο Mellomania Deluxe, ως Chillout Tune of The Week. Το 2009, η Microsoft επελεξε το κομματι μου Ask For It (Original Mix) μαζι με αλλα 999 απο ολο τον κοσμο,για την προωθηση των Windows 7.

Το 2010 ειναι για μενα ομως ο σημαντικοτερος χρονος γιατι κυκλοφορησα το πρωτο μου ολοκληρωμενο αλμπουμ!

Μιλάμε δηλαδή για το Inspired! Πες μου για το άλμπουμ σου.

 

Τα κομματια τα δουλευα για 2 χρονια. Δεν ειχα στο νου μου να κανω αλμπουμ, απλα εγραφα. Το 80% γραφτηκε στο σπιτι και το υπολοιπο στο στουντιο. Η μεγαλυτερη μου εμπνευση ηταν μια καινουργια φιλοσοφια ζωης,τη φιλοσοφια του light worker (εργατη του φωτος) www.lightworker.com Ο,τι διαβαζα στα μηνιαια channelings,τα εκανα κομματια! Ηταν και ειναι ο τροπος μου να αφυπνισω τον κοσμο σε αυτην την καινουργια πραγματικοτητα που την χρειαζεται ο πλανητης. Αν προσεξεις τους στιχους μου θα καταλαβεις.

Τι εχεις σπουδάσει γύρω από τη μουσική και που;

Μεγαλη λιστα αλλα θα τα αναφερω ολα. Λοιπον, κλασσικη κιθαρα με τον Γερασιμο Μηλιαρεση (σπιτι,ιδιαιτερα,μισω τα ωδεια), πιανο και αρμονια (σπιτι,ιδιαιτερα,μισω τα ωδεια), συγχρονο τραγουδι (στο Ωδειο Αθηνων!), κλασσικο τραγουδι-μονωδια με την αγαπημενη μου Ποπη Πετριολι Φωτοπουλου (σπιτι,ιδιαιτερα κ.τ.λ.), φωνητικη με την Massino (σπιτι μπλα μπλα μπλα…), διαφορα σεμιναρια επανω στην παραγωγη μουσικης με υπολογιστη, σεμιναρια φωνητικης για επαγγελματιες στο V.I.T. στο Hollywood….ε...θες και αλλα;

Εκανες μια μεταστροφή στην καριέρα σου και από την «ταχύτητα φωτός» και τα «χίλια πάθη μαγεμένα» γράφεις chill out μουσική. Πως συνέβη αυτό;

Βλεπω εισαι ενημερωμενος... Αν και λενε οτι η καριερα καποιου βασιζεται και στα λαθη του,εγω αυτο το μουσικο παρελθον το εχω ξεχασει. Οταν ξεκινησα να ξανα-γραφω μουσικη με υπολογιστη πλεον,το αποτελεσμα ηταν Chillout.

Ποια συμβουλή του πατέρα σου εχει διαψευστεί στην πορεία σου;

Δεν θυμαμαι...Σπανια ζηταω συμβουλες και οταν με συμβουλευουν,νευριαζω...

Ποια συμβουλή του πατέρα σου δεν πρόκειται να ξεχάσεις ποτέ;

-Κοιτα, ο ανθρωπος ειναι μεσα στα πραγματα μια ζωη,απο τοτε που θυμαται τον εαυτο του...Μαλλον το: Προσεχε μη σου δωσουν κανα τσιγαρο....χε χε!!!

Ποιoς είναι ο πιο αυστηρός κριτής σου;

Παντα ο εαυτος μου.

Αν δεν κάνω λάθος σου αρέσουν η Πρωτοψάλτη, η Αρβανιτάκη και οι Μπλε. Ποια ελληνικά στοιχεία εχεις βάλει στη μουσική σου;

Μου αρεσουν και αλλοι...Το χαρακτηριστικοτερο δειγμα απο ελληνικη μουσικη,ειναι το κομματι μου Mystic Dance (Harem Mix) που εχω χρησιμοποιησει live κρουστα και ουτι.

Από το 1997, εμφανίστηκες εκ νέου στη δισκογραφία το 2005. Γιατί τόσο μεγάλη απουσία και τι μεσολάβησε;

Εμφανιστηκε η Polycat… Ενα καινουργιο προσωπο...Δεν επρεπε να δημιουργησω αυτον τον χαρακτηρα;

Τραγούδησες σε πίστες ελληνικά τραγούδια. Τι συνέβη και άλλαξες;

Δεν αλλαξα, απλα δεν μου αρεσει να τραγουδαω οπου κι οπου!....Πλεον...

Ποια είναι η πιο σημαντική διάκριση που εχεις πετύχει;

Ο κοσμος...Το πως ανταποκρινονται στην μουσικη μου...

Όταν είπες στην Θανάση Πολυκανδριώτη, «α, μπαμπά, ακου αυτό που έφτιαξα» πως υποδέχθηκε το ηλεκτρονικό σου στιλ;

Μου ειπε οτι δεν υπαρχουν πολλα παιδια που να γραφουν τετοια μουσικη.

Πες μου μια τυπική σου μέρα

Ξυπναω πολυ πρωι,καθομαι στο internet 2-3 ωρες,δουλειες στο σπιτι,μαγειρεμα κ.τ.λ

Τι όνειρα εχεις;

Να ειμαι ευτυχισμενη.

Με τι ασχολείσαι επαγγελματικά αυτή την περίοδο;

DJing

Ποιες είναι η επαγγελματικές φιλοδοξίες σου;

Να μπορεσω να ζησω απο την μουσικη

Με ποιον συνθέτη – παραγωγό θα ήθελες να συνεργαστείς;

Α,με πολλους...Dinka, EDX, Jerome Isma-Ae, Daniel Portman…με πολλους...με ολους, χε, χε!

Ποια είναι η γνώμη σου για τους Ελληνες clubbers;

Ειναι τρελοι...οπως ακριβως πρεπει να ειναι!

Ποια είναι η γνώμη σου για τους ιδιοκτήτες των clubs στην Ελλάδα;

Καλα λογια δεν θα πω παντως...

Αν είχες εσυ club, τι διαφορετικό θα προσέφερες στον κόσμο;

Φτηνες τιμες και ποιοτικο clubbing.

Τι εννοείς με το ποιοτικό clubbing;

Ποιοτική μουσική όπως το μελωδικό uplifting progressive house, ( Dinka, EDX, FunkAgenda, Chris Reece, Daniel Portman )  καθαρά ποτά, επαγγελματικο σερβις και να μη νοιάζονται μόνο για τις αρπαχτές αλλα να κάνουν τον πελάτη να φύγει ευχαριστημένος από το μαγαζί. Να προσανατολιστούμε στον πελάτη, ώστε να θέλει να ξαναρθει και να τον κάνουμε να διασκεδάζει.

Ποιους Ελληνες παραγωγούς και DJ ξεχωρίζεις;

Chris Nemmo, Dousk, Siopis.

Ποια γυναίκα παραγωγό και DJ ξεχωρίζεις;

Την Dinka

Γιατί κατά τη γνώμη σου στην Ελλάδα κυριαρχεί το λαϊκοποπ σκυλάδικο και η ηλεκτρονικη μουσική δεν εχει μια σεβαστή θέση;

Ο κοσμος ακουει ο,τι του σερβιρεις... Η ηλεκτρονικη θεωρειται underground και οχι mainstream, οποτε η μαζα δεν εχει προσβαση σε σχεση με τα αλλα ηδη μουσικης.

Πες μου μια αγαπημένη σου ασχολία που δεν ξέρει ο πολύς κόσμος…

Η κηπουρικη...Λατρευω τα ζωντανα λουλουδια και λυπαμαι αυτα που εχουν κοπει και ειναι μεσα σε βαζο! Θελω οπου στρεφω το βλεμμα μου να υπαρχουν φυτα και δεντρα και ανθισμενα λουλουδια!

Ποιο είναι το πιο ωραίο κομπλιμέντο που σου έχουν κάνει;

Οτι τραγουδαω σαν σειρηνα...

Τι σε έλκει περισσότερο σε έναν άνδρα;

Το συνολικό πακετο της προσωπικοτητας...Η εμφανιση δεν μου λεει και πολλα.

Ποιες προλήψεις εχεις;

Ωραια ερωτηση... Δεν εχω προληψεις!

Αν γύρναγες το χρόνο πίσω, τι θα άλλαζες;

Δεν θα ετρεχα με το αμαξι τοσο πολυ.

Αν ησουν παντοδύναμη και είχες τη δυνατότητα να αλλάξεις κάτι στην μουσική στην Ελλάδα, τι θα έκανες;

Τερμα το λαικο-ποπ, ζητω ΟΛΑ τα ειδη της ηλεκτρονικης.

Κάτι που θα ήθελες να κάνεις, αλλά δεν τα κατάφερες…

Οταν θελω να κανω κατι,το καταφερνω.

Το νόημα ζωης για σένα είναι…

Η ευτυχια

Πως ορίζεις την ευτυχία;

Με το να εισαι ευγνωμων για το ο,τι εχεις.

Αν είχες μπροστά σου τον Πρωθυπουργό τι θα του έλεγες;

Γιατι, θα ιδρωνε το αυτι του; Δεν ασχολουμαι.

Αν μπορουσες να ταξιδεψεις στο παρελθον, σε ποια εποχη θα ηθελες να

βρεθεις;

Αρχαια Ελλαδα

Τι δεν σου αρέσει στη δουλειά σου;

Τα κυκλωματα.

Τελευταία φορα που δάκρυσες…

Εβλεπα ενα εργο. Καποιο Χριστουγεννιατικο...δεν θυμαμαι τον τιτλο...

Εστω ότι ερχεται ο φυλακας αγγελος σου, και σου λεει ότι θα πραγματοποιησει οποιαδηποτε επιθυμια σου, τι θα του ζητουσες;

Α,μου βαζεις δυσκολα...Δεν λεω!

Το πρώτο βινύλιο που αγόρασες…

Το πρωτο βινυλιο…. Ηηταν το Too Shy απο τους Kajagoogoo! Μου αρεσε πολυ!

Θέμα συζήτησης που απεχθάνεσαι

Δεν απεχθανομαι κανενα θεμα, απεχθανομαι ομως τους βλακες ξερολες.

Θεμα συζητησης που ξεχνιεσαι και μπορεις να συζητας για ωρες

Μεταφυσικα θεματα οπως ο,τι μπορεις να φανταστεις.... Ενεργειακα πεδια, αγγελοι, ξωτικα, καλλικαντζαροι κτλ!

Ποιοι ηταν οι κυριοι παραγοντες που σε οδηγησαν εκει που εφτασες;

Η απογνωση! Αληθεια!

Δηλαδή;  

Για να δημιουργηθει η Polycat,επρεπε να βγει απο το κουκουλι της Μαριας (καμπια Μαρια...χα χα,μου αρεσει αυτο) και μια τετοια μεταλλαξη απαιτει δυσκολια και πολλη ενεργεια και οτι αλλο συνεπαγεται αυτο!

Περιμένεις πως και πως…

Να ακουσω τα κομματια μου εκει που δεν το περιμενω!

Σε ποιο λάθος δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;

Στην αγνοια.

Ποια ανάμνηση σε γαληνεύει;

Γαληνια ειμαι ούτως ή αλλως!

Ποιο είναι το μοτο σου;

Ask For It.

Αν συναντούσες τον Θεο, τι θα ήθελες να σου πει;

Και μονο που θα μου εκανε αυτη τη χαρη, αυτο φτανει.

Ποιο κλισέ βαριέσαι αφόρητα;

Το καπνισμα μπορει να σκοτωσει!   Βαρεθηκαμε να το βλεπουμε και αποτελεσμα μηδεν...Ας βαλουν κατι χιουμοριστικο να γελασουμε (ετσι μπορει να κερδισουμε και κανα χρονακι εξτρα)!

Όταν τα βρίσκεις σκούρα….

Σκεφτομαι τι εχω κανει λαθος και το ξανακανω σωστα.

Ο αγαπημένος προορισμός σου είναι…

 Η παραλία της Πλάκας στη Ναξο

Από το mp3 player σου δεν λείπει…

Η μουσικη με κουραζει...Λατρευω καποια κομματια αλλα δεν τα ακουω...Αγχωνομαι!

Πρωτη φορα ακουω ανθρωπο να αγχωνεται με την ακροαση αγαπημένων κομματιων! Πως γίνεται αυτο;

Ναι,γιατι μου θυμιζει πως εχω πολλη δουλεια ακομα μπροστα μου...Θα ηθελα να εχω γραψει εγω οτι μου αρεσει!

Ημερομηνία που θα σου μείνει αξέχαστη…

5 Ιουνίου του 2010. Η μέρα του γάμου μου

Ένα μήνυμα που θέλεις να στείλεις…

Ειναι πολλα, τα στελνω με την μουσικη μου.

Ποια ερώτηση εχεις βαρεθεί να ακους;

Ποσο χρονων εισαι;

Σε ποια ερώτηση θέλεις να απαντήσεις;

-Τι ομαδα ειμαι; Ημουν ΑΕΚ λογω πατερα,αλλα λογω συζύγου εγινα γαβρακι!

Βάλε έναν τίτλο σε αυτή τη συνέντευξη

Polycat interview: TO BE READ AFTER HER DEATH

Σε ευχαριστώ πολύ!

Πληροφορίες για την Polycat μπορείς να δεις εδώ:
http://web.me.com/polycat/polycat

Το καινουργιο της album μπορεις να το αγορασεις απο εδω http://itunes.apple.com/us/album/inspired/id406298164

Το Facebook Profile της είναι το Polycat Maria

= = =

Το σχόλιο μου:

= = =

Με εντυπωσίασε η απλότητα της. Όταν της πρότεινα την παρούσα συνέντευξη, ανταποκρίθηκε αμέσως χωρίς έπαρση ή το κλασικό ελληνικό βλακώδες ανθυποσταριλίκι που μου εχει τύχει στο παρελθόν.

Η Polycat  που δει κόσμο και κοσμάκη, εχει περάσει από μαγαζιά και μαγαζιά,  ανθρώπους που στους κοινούς θνητούς είναι απρόσιτοι, μπαινόβγαιναν στο πατρικό της, ενας πραγματικά χορτάτος άνθρωπος που είναι τόσο μα  τόσο απλος και προσήνης.

Καλη δύναμη και καλή συνέχεια Polycat !

Keep the spirit alive!

Τη φραση «πνευματικα δικαιωματα» τη βαριεμαι και ως σκεψη.

Ότι θελετε παρτε, αντιγραψτε, κλεψτε, βαλτε τρουφα και καλη σας ορεξη.
Απλως, απευθυνομενος στο φιλοτιμο σας, μπορειτε να αναφερετε ότι το πηρατε από το www.suspectblog.gr