ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΕΣΤΕΣ

Τις πολύ ζεστές μέρες έχω να σου προτείνω το εξης:

Μαζί με το air condition, να βάζεις και ανεμιστήρα!

Μου το έμαθε γνωστός μου ψυκτικός, το έκανα, το δοκίμασα και το μοιράζομαι.

Ο ανεμιστήρας, σπάει την οξύτητα του a/c και το ξερό του αέρα και όταν κλείσεις το κλιματιστικό, ο χώρος παραμένει περισσότερη ωρα δροσερός. Εξοικονομείς και ενέργεια καθώς μπορείς να εχεις για λιγότερη ωρα το μηχάνημα ανοιχτό και να απολαμβάνεις την ιδια δροσιά!  

Αυτό το τρικ με γλίτωσε από ψύξεις, πιασίματα και το κεφάλι κουδούνι που σου κάνει η πολύωρη λειτουργία του a/c.

Απαραίτητο, μια φορά το χρόνο, κατά προτίμηση τον Μαϊο που και δεν θα σε στήσουν οι τεχνικοί και είναι το κατάλληλο διάστημα πριν τον καύσωνα, να γίνεται η συντήρηση με φρέον και καθαρισμό φίλτρων. Αν καπνίζεις, ασε και το παράθυρο λίγο ανοιχτό για να φεύγει ο καπνός ώστε να μην κολλάει στο a/c.

Καλό κουράγιο!

ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΙ

Που το σκεφτόμουν, κάτι δεν μου κολλάει στη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια.

Το ρεπορτάζ λέει πως του χτύπησαν το κουδούνι και του είπαν ότι του έκλεβαν το αυτοκίνητο που το είχε παρκαρισμένο από κάτω, εκείνος κατέβηκε και τον γάζωσαν.

Εσένα αν σου χτύπαγε κάποιος το κουδούνι νυχτιάτικα να σου πει ότι σε κλέβουν τι θα έκανες;

Εγω πάντως το πρώτο που θα έκανα, θα ηταν να βγω στο μπαλκόνι να δω καταρχήν ποιος είναι και κατά δεύτερον ότι δεν με δουλεύουν.

Θα κατέβαινες αμέσως κάτω;

Εγω όχι, από τον φόβο μήπως οι κλέφτες είχαν ένα οπλο μαζί τους και δεν θα πήγαινα ετσι μόνος μου στα μαύρα σκοτάδια. Εκτος και αν ημουν ο Σούπερμαν που ως γνωστόν ο κρυπτονίτης δεν καταλαβαίνει από τις σφαίρες. Προσωπικά, θα καλούσα την αστυνομία από το να πειστώ από αγνώστους στο θυροτηλέφωνο…

Και η γυναίκα του;

Αυτή δεν βγήκε στο μπαλκόνι να δει που πάει ο άντρας της;

Ειδικά μετά τη μεγαλόψυχη ανακοίνωση της οικογένειας Γκιόλια περι συγχώρεσης, πραγματικά κάτι δεν μου κολλάει…

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Καλημέρα Υποπτε
 

Καταρχήν μπορώ να πω οτι εχεις ενα ιδιαίτερο τροπο να προσεγγίζεις τα θεματα περι σχέσεων και μου εχεις κεντρίσει το ενδιαφέρον. Όπως και πολυ αλλοι ετσι και εγω εχω προβλήματα στις σχέσεις και ήθελα τις συμβουλές σου.

Πληροφοριακά θα σου πώ καποια πράγματα για εμένα ετσι για να εχεις μια εικόνα. Ειμαι 27 χρονών αρκετά εμφανίσιμος αλλα και αρκετά ντροπαλός και συνεσταλμένος. Είμαι πολύ ευγενικός είτε σε φίλους είτε σε κοπέλες, πολύ ευαίσθητος, καλοπροαίρετος και γενικά με πατάει εύκολα κάποιος. Θέλω να τα έχω καλά με όλους και νοιάζομαι πάρα πολύ για το τι εικόνα θα έχει ο άλλος για εμένα και ας τον έχω μόλις γνωρίσει.

   Με τις σχέσεις δεν τα πήγαινα ποτέ καλα. Απο την πρώτη κιολας σχέση μου στα 17 μου δεν κράτησε πάνω απο 2 μήνες. Απο τοτε εμπαινα σε σχέσεις της βδομάδας. Και πάντα η θα χώριζα εγώ η απλα θα εφευγε η κοπέλα για αλλού (Είμαι απο την Θάσο οποτε είχαμε πολλες αφιξεις το καλοκαίρι).Θα με ρωτήσεις γιατι χώριζες. Δεν έχω υπομονή. Θεωρω τον εαυτό μου λογικο ανθρωπο και αν δω κάτι και δεν μου κάθεται καλα, συμπεριφορές η οποίες δεν ταιριάζουν στον χαρακτήρα μου απλά το αφήνω και δεν προσπαθώ παραπάνω. Μεχρι τα 20 είχα ολοκληρώσει 1 φορα και μετά λόγω ενος προσωπικού κολλήματος έμεινα εκτος για 6 χρόνια. Και οταν λεμε 6 χρονια εκτος εννοω ουτε άγγιξα γυναίκα. Φτανω στα 25 λοιπόν και γνωρίζω μια 8 χρονια μεγαλυτερη μου. Απειρος εγω εμπειρη αυτη ξεκιναμε να δοκιμασουμε σχέση. Με πολλα προβληματα κράτησε 1 χρόνο.

    Μετα απο αυτη την σχέση πιστεύω εχω χάσει τον εαυτό μου. Σκέφτομαι πάρα πολύ τα παντα και όλα. Τα αναλυω όσο δεν πάει. Μεσα σε ενα μηνα φαντασου εχασα 10 κιλα (είχαν ανησυχήσει ολοι οι δικοι μου άνθρωποι και αναγκάστηκα να κάνω εξετάσεις μηπως εχω πάθει κάτι) απο το άγχος των σκέψεων. Απο τότε έχω ξεκινήσει άλλες σχέσεις αλλα όλες αποτυχημένες, 1 βδομάδα κρατάνε το πολύ. Δεν υπάρχει θέμα κολλήματος με την μακροχρόνια σχέση, την έχω ξεπεράσει εδω και καιρό. Το θέμα με τις καινούργιες είναι οτι ενώ με όλες ξεκινάει με ενθουσιασμό μέσα σε 3-4 μέρες λες και πέφτει κεραυνός και κάνουν στροφή. Η μία την πιανουν τα ψυχολογικα της (Δεν ξερω αν θελω να είμαστε μαζί, Φοβάμαι μην σε πληγώσω κτλ κτλ), η αλλη στην κοσμάρα της (εκει που είμαστε καλα ξαφνικα ασχολείται με ολουσ τους αλλους με γραφει και με αγνοει στην παρέα κτλ κτλ) και τώρα σε αυτην που είμαι τώρα θα σου τα πώ πιο αναλυτικά.

    Αυτη 18 χρονών φοιτήτρια και εγω 27. Την γνώρισα απο μια κοινή φίλη που ειχαμε που στην ουσία ήταν σαν "κονε". Ειχα πάρει την απόφαση μου με αυτην την κοπελα. Οτι και να μου βγάλει εγω θα το προσπαθήσω μεχρι να με χωρίσει αυτη. Μια βδομάδα βγαίναμε συνέχεια και μόλις βρήκα το κατάλληλο εδαφος χώθηκα. Ολα καλα για μια βδομάδα μεχρι που ξαφνικά έκανε και αυτη την στροφή της... Εκει που είχα γνωρίσει τον κολλητό της και ήταν ολα καλα ξαφνικα μια μέρα που είμαστε σε ενα μαγαζι αρχίζουν τα περίεργα. Αγγίγματα αγκαλιές κωλοτριψιματα (συγνώμη για την έκφραση) και πεταχτά φιλια στο στόμα (αν είναι δυνατον). Δεν λέω με πείραξε αλλα όχι οτι ζήλεψα. Πιο πολυ ήταν θέμα έλλειψης σεβασμού προς το πρόσωπό μου παρά ζήλια. Δεν της είπα τίποτα και το άφησα να περάσει έτσι. Μετα απο μερικες μέρες έφυγε για την πόλη της και της είπα όσο θα λείπει ας κάνουμε μία παύση στην σχέση, μην είμαστε ολη μερα στα τηλέφωνα γιατι ίσως μας κουράσει, και το δέχτηκε. Στην αρχη έστελνε μηνυματα αυτη για 3-4 μερες (απαντούσα σε όλα) και μετα σταμάτησε. Οποτε είπα να την παρω ενα τηλέφωνο να την ακούσω κιολας. Τι το ήθελα. Σε τοιχο να μιλούσα πιο πολλα θα μου έλεγε. Μιλούσε βαριεστημένα έλεγε λίγα και γενικά λες και της έφταιγα. Κύριος εγώ ρώτησα τι κάνει πως περναει της ειπα τα δικα μου και κλείσαμε. Απο τοτε (1 βδομάδα) τίποτα έχει εξαφανιστεί.
Τι να κάνω? Να πάρω τηλέφωνο? Να την γράψω και όταν με θυμηθεί και αν βλέπουμε?

Τι στο καλό παθαίνουν όλες και αλλάζουν συμπεριφορα μετα απο λίγο? Μηπως με βαριούνται? Μηπως είμαι ψείρας και ασχολούμαι πολύ και χαλιέμαι άδικα? Δεν μπορώ να καταλάβω. Ψάχνω μια κοπέλα να είναι ξεκάθαρη συναισθηματικά και να είναι μαζί μου επειδή με θέλει (Α ειμαι και ρομαντικός) Να λεεί αυτο που αισθάνεται και να μην παίζει παιχνίδια που σπάνε νεύρα. Τουλαχιστον οχι τοσο νωρίς.

   Ολοι μου οι φιλοι μου λένε οτι αυτα που ζούσαν στα εικοσί τους τα ζω εγώ τωρα και γιαυτο ίσως να τα βλέπω λίγο ανώριμα καποια πραγματα.Αλλα ρε Ύποπτε όλες λενε κάτι και κρύβουν κάτι αλλο απο πίσω. Πολλές φορες το έχω σκεφτεί να γινω και εγω ενας μαλακας να μην νοιαζομαι να τις γράφω και να κοιταω την πάρτυ μου αλλα δεν το κάνω. Γιατι πρεπει να αλλαξει καποιος προς το χειροτερο για να μπορεί να εχει μια κοπέλα σωστή απέναντι του? Εμενα οταν μου αρέσει καποια το λεω και το δείχνω (με μετρο παντα, δεν κανω υπερβολες ουτε τρομοκρατώ τον αλλο). Γιατι ειναι τοσο δυσκολο στην περίπτωση μου να εχω κατι ξεκάθαρο απέναντι μου? Φταιει που ειμαι καλος και δεν βγαζω αυτο το μυστήριο που θέλουν όλες(να διαβαζουν Χιτσκοκ τι να πω..)?


Όπως τα έιχα στο μυαλό μου στα έγραψα.Ελπίζω να έβγαλες κάποιο νόημα και να μην σε μπέρδεψα
Ευχαριστώ προκαταβολικά.

Γιώργος

= = =

ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ

= = =

Φίλε Γιώργο καλησπέρα και σε ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία.

Το κακό με το γράμμα σου είναι πως δεν αναφέρεσαι σε ένα περιστατικό αλλά σε μια ζωη ολόκληρη η οποια δεν είναι δυνατόν να αποτυπωθεί σε ένα mail. Το πιο ασφαλές θα ηταν να σου γράψω κάτι για το 18χρονο και αντιο σας.

Θα διαλέξω το δύσκολο. Να σου γράψω κάτι γενικά και το πολύ πολύ να θυμώσεις και να το απορρίψεις. Είσαι απολύτως υπέυθυνος για το τι θα λάβεις υπόψη σου από τα γραφόμενα μου και εξυπακούεται ότι δεν δίνω συμβουλές απλως αναφέρω τις απόψεις μου που μπορεί να είναι λάθος.

Νομίζω λοιπόν πως σου αρέσει η κλάψα. Ουσιαστικά μισείς τον εαυτό σου και τους άλλους, εχεις σχεδιάσει ένα  υπέροχο γυάλινο πύργο και πάντα φταίνε οι άλλοι.

Σου αρέσει να «θυματοποιείς» τον εαυτό σου, να δαιμονοποιείς τις γυναίκες, να σε παρηγορούν οι φίλοι σου και να αυτοανάγεσαι ως το κέντρο του σύμπαντος.

Φίλε Γιώργο.

Σχέση ποτέ των ποτών δεν υπήρξε σε μια εβδομάδα. Αυτά είναι γνωριμίες.

Αν εχεις πραγματικά σοβαρές προθέσεις τι θέλεις με ένα κορίτσι 18 ετών; Που καλά κάνει και πειραματίζεται και δοκιμάζει. Είτε γίνε μέρος του πειράματος και για ιδία απόλαυση είτε μην εμπλακείς καν!

Τι σημαίνει το «λόγω προσωπικού κολλήματος δεν άγγιξα γυναίκα για 6 χρόνια;». Πρόβλημα μεγάλο φιλε…

Ξεκάθαρα λοιπόν, πιστεύω ότι αυτό που γράφεις «Ψάχνω μια κοπέλα να είναι ξεκάθαρη συναισθηματικά και να είναι μαζί μου επειδή με θέλει (Α ειμαι και ρομαντικός)» εχει τόση σχέση με την αλήθεια οσο και η φράση «οι Ελληνες πολιτικοί είναι έντιμοι άνθρωποι». Είναι μια ιστοριούλα που λες στον εαυτό σου αλλά ουσιαστικά το μόνο που ψάχνεις είναι η προσοχή των υπολοίπων και κοιτάς απολύτως και μόνο τον εαυτό σου.

Δεν είναι κακό. Το κακό είναι ότι δεν το παραδέχεσαι και μπερδεύεσαι. Όταν το παραδεχθείς και το καταλάβεις, τότε είτε θα το κάνεις συνειδητά και θα σου αρέσει είτε θα το αλλάξεις συνειδητά και πάλι θα σου αρέσει η επιλογή σου.

Ακόμα και το πώς περιγράφεις τον εαυτό σου, εμένα με τρομάζει. Όλα τα καλά του κόσμου πια; Γενικά τους φοβάμαι αυτούς τους ντροπαλούς που θέλουν να τα εχουν με όλους καλά. Προτιμώ αυτούς που εχουν το θάρρος της γνώμης και των επιλογών τους.

Μόνο και μόνο ότι για τον εαυτό σου δεν λες τίποτα κακό και σου φταίνε μόνο οι «τρελές και πουτάνες» γυναίκες σημαίνει φίλε ότι εισαι τεράστιος παρτάκιας και φυσικά ΔΕΝ  ψάχνεις για σχέση.

Δες τι σου φταίει, ( πραγματικά και ειλικρινά με τον εαυτό σου ) ψάξτο και όταν βρεις την άκρη δεν θα εχεις απορίες…

Η δική μου διαδρομή στη ζωη μου εχει αποδείξει πως όλα υπάρχουν. Και οι καλές και οι πουτάνες, και οι τρελές και οι νορμαλ γυναίκες. Ολες. Το θέμα είναι αν ξέρεις που ψάχνεις, τι ψάχνεις και κυρίως και πάντα, τι προθέσεις εχεις.

Η ζωη μας είναι τόσο ρευστή που και λάθη κάνουμε, και αλλιώς τα νομίζουμε και αλλιώς έρχονται και στην αρχή είναι κούκλες και από μέσα πανούκλες, και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Όμως ακόμα και δια της στατιστικής δεν μπορεί να φταίνε μόνο οι κοπέλες και εσυ να είσαι το αγιο και καλό παιδί, το αιώνιο θύμα που το μόνο σου ελάττωμα είναι ότι είσαι σκεπτόμενος! Για όνομα του Βούδα και του Λαο Τσε!  

Έχω διαμορφώσει την αντίληψη οτι πολλές φορές προκαλούμε ότι πραγματικά θέλουμε. Τα καλά κορίτσια τα προσπερνάμε γιατί δεν μας καβλώνουν ( συγγνώμη και για τη δική μου φράση αλλά άντρες είμαστε καταλαβαινόμαστε ) και κολλάμε είτε σε αυτές που ξέρουμε ότι πάνε με ολους, είτε με αυτές που φεύγουν, είτε με αυτές που κατά βάθος ξέρουμε ότι θα μας ταλαιπωρήσουν γιατί όπως το λένε και τα lifestyle περιοδικά, μας «εξιτάρουν». Μετά, μια χαρά παραπονιόμαστε. Είναι και εύκολο.

Ο κόσμος φίλε Γιώργο θα γίνει καλύτερος αν αφήσουμε στην ακρη το κωλοκράτος, την πουτάνα κοινωνία και την άδικη ζωη, και ασχοληθούμε περισσότερο με την ατομική ευθύνη. Τη δική μας ευθύνη, τις δικές μας σκέψεις και αποφάσεις.

Η mrs perfect δεν υπάρχει γιατί και ούτε και εμεις είμαστε mr perfect…

May the Force be with you…

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΓΚΙΟΛΙΑΣ

Αυτό που με ανησυχεί σε ότι αφορά τη δολοφονία του Γκιόλια, είναι πως η περίπτωση επιδέχεται πάσης φύσεως θεωρία σκοτεινής συνομωσίας. Μια και λεω για συνομωσία, θυμήθηκα τη γρίπη και την τρέλα με το εμβόλιο. Τελικά ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας ( αυτός που μας έλεγα να πάμε να τρυπηθούμε με ενέσεις ) θα αποσύρει την ένδειξη πανδημία και οσοι έλεγαν ότι θα μας περάσουν τσιπάκια εγκεφαλικού ελέγχου, ζουν και βασιλεύουν. Και αυτοί, και οσοι δεν κάναμε το εμβόλιο, και οσοι έκαναν γιατί φοβήθηκαν.

Ως πολίτης, λυπάμαι για μια δολοφονία,  φοβάμαι και εξοργίζομαι. Ως μπλόγκερ ούτε φοβάμαι ούτε ανησυχώ. Ο Γκιόλιας ηταν δημοσιογράφος. Ως δημοσιογράφος χρησιμοποίησε με την ομάδα του, την πλατφόρμα της google για να τους δικούς του σκοπούς που διαφέρουν από του μέσου μπλόγκερ.

Το θέμα δεν είναι λοιπόν «τι θα απογίνουμε ω οιμέ εμεις οι μπλόγκερζ, γιατί σκοτώσαν το δικό μας παιδί». Τα blogs να συνεχίσουν απρόσκοπτα.

Χωρίς να κάνω τον Φίλιπ Μάρλοου ( πιο βαρύς άντρας από τον φλεγματικό Σέρλοκ ) σε αυτές τις περιπτώσεις κοιτάς το κίνητρο. Ποιος θα μπορούσε να μισεί το troktiko; Παρεπιπτόντως, το συγκεκριμένο site δεν το διάβαζα. Μια φορά είχα γράψει την άποψη μου εδώ: http://suspect-enjoys-the-silence.blogspot.com/2009/09/blogs.html

Ο κόσμος αποκλείεται, καθως ηταν το πρώτο ελληνικό site σε επισκεψιμότητα.

Εχθροί του ηταν το σινάφι του. Ποιος ήταν αυτός που είχε το πρώτο ελληνικό site και έκανε αποκαλύψεις;

Εχθροί του ηταν οι πολιτικοί ( τι δηλώσεις συμπαραστασης ηταν αυτές πω πω πω.. ) εχθροί του ηταν οι επιχειρηματίες. Οσοι εχουν εξουσία και χρήμα.

Μπορεί, επειδή ηταν μπλεγμένος με πολλά, κάτι να ήξερε που δεν έπρεπε, κάτι που να ετοιμαζόταν να δημοσιοποιήσει που να έκανε τζιζ, σε μια μοιρασιά να διαφώνησε, μπορεί κάποιον να στενοχώρησε, ποτέ δεν ξέρεις.

Να είναι κάτι λίστες που βγήκαν στο φως; Να είναι ότι πριν από λίγες μέρες το τρωκτικό ξεκίνησε διαφημίσεις; Να είναι η άρνηση με δικαστική απόφαση να δοθεί στη δημοσιότητα η ταυτότητα του/των ιδιοκτητών του site; Αν τα ήξερα αυτά θα ημουν Θεος, αλλα προσωρινά τουλάχιστον, θα κρατήσω την ανθρώπινη φύση μου. 

Σε ότι αφορά τη «σέχτα επαναστατών», το σέχτα είναι προφανές. Το επαναστατών αλλιώς το ήξερα. Επανάσταση απέναντι σε έναν φορέα, σε έναν οργανισμό, σε μια καταπίεση. Επανάσταση έκαναν οι Ελληνες εναντίον των Τούρκων. Επανάσταση έκαναν οι Γάλλοι κατά του Λουδοβίκου.

Τι σοϊ επανάσταση είναι αυτή εναντίον ενός αστυνομικού που έκανε σκοπιά, ενός αγουροξυπνημένου δημοσιογράφου και ενός τηλεοπτικού σταθμού που η τρομακτική του πολιτική παρέμβαση είναι τα εμβατήρια του Τράγκα, ομολογώ πως πιο πιιθανό είναι να καταλάβω μια κβαντομηχανική εξίσωση παρά αυτό. Τουλάχιστον η 17 Νοέμβρη έφαγε τον Γουελς και επιτέθηκε στον Πέτσο και στον Παλαιοκρασσά. Αν θες να κάνεις επανάσταση να την κάνεις απέναντι στην εξουσία. Οχι μαγκιές σε απροστάτευτους. Λες και ο Γκιόλιας ηταν το πρόβλημα μας και τούδε εφεξής η κοινωνία μας θα είναι αγνη σαν περιστέρι.

Θα μπορουσαν να λέγονται black men with guns ή kill Bill, Kostas, Lakis, Soulis, Roulis or whatever moves, we shoot. Εναλλακτικά: Σέχτα και πηδήξου, Σάλταρε και Σέχτα ή το Σεχτα και φεύγουμε για τελικό. Το HELL – o - Σεχτα όπως και το Σεχταdeath πιστεύω ότι είναι τα καλύτερα.

Να είναι απλως πληρωμένοι δολοφόνοι που εκτελούν συμβόλαια θανάτου και οι προκυρήξεις για το ιδεολογικόν του θέματος να είναι από άλλους; Δεν έχω ιδεα.

Οσο για πράκτορες των ξένων μυστικών υπηρεσιών, με αυτό το παραμύθι ημουνα νιος και γέρασα. Η μαμα Αμερική όταν ήθελε κάτι πολύ, έκανε στη χώρα μας δικτατορία. Όταν έγινε το ντράβαλο των Ιμιων, απειλήθηκε ευθέως ο Σημίτης πως αν πειράζαμε τους Τούρκους, θα είχαμε να κάνουμε με τον θειο Σαμ. Δεν λεω ότι δεν υπάρχουν κατάσκοποι και αντικατάσκοποι, πριν από λίγες μέρες έγινε η ανταλλαγή Ρώσων και Αμερικανών. Όμως αυτό το πιστολίδι, θεωρώ πως είναι εγχώριο. Οι πραγματικοί πράκτορες δεν είναι ο Μπατμαν και ο Σπαϊντερμαν που καθαρίζουν αλλα φιλήσυχοι πολίτες που μεταφέρουν πληροφορίες.

Πάντως, το πιάσαμε το υποννοούμενο.

Το τρωκτικό ανέστειλε τη λειτουργία του, οι υπολογιστές και τα mail του Γκιόλια παραδόθηκαν στις Αρχες, το απόρρητο φυσικά και θα καταργηθεί γιατί μιλάμε για ένα σοβαρό έγκλημα οπότε ξεχάστε το τρωκτικό που ξέρατε.

Ή θα ξαναβγεί με ειδησούλες τύπου «γεννήθηκε ουρακοτάγκος με 3 κεφάλια στην Ουαζαγκαμπούμπου» ή θα εξαφανιστεί από το χάρτη δια παντός και πολύ αμφιβάλλω αν θα τολμήσει κανείς να βγει με νεο τρωκτικό. Το έφαγε η γάτα…

ΜΠΥΡΑ FIX

Πολύ το χάρηκα!

Πως λέει και στη διαφήμιση, ξαναγύρισε η Fix, ξαναγύρισε η Fix !

Μια ιστορική λέξη για τους παλαιούς Αθηναίους και θυμάμαι συχνά τον πατέρα μου να κάνει τις σχετικές αναφορές. Ακόμα και η στάση του μετρό, ΦΙΞ λέει. Συνήθως αυτή πια παραγγέλνω, ενισχύοντας τα ελληνικά προϊόντα. Ιδιαίτερα δε, όταν το αξίζουν. Το μπουκάλι είναι για βραβείο σχεδίασης και οσο για τη γεύση, ξανθιά, ελαφριά και καλοψημμένη.

Ελπίζω να μη γίνει σαν τη «Μύθος» από το καλοψημμένο καταντήσαμε νερουλό.

Αν φτιαχτεί πικρή ελληνική μπύρα ( χμμμ και μαύρη αν γίνεται ) από μένα τουλάχιστον θα έχει την  αποκλειστικότητα κατανάλωσης με μέγιστα κέρδη!

Και μια και μιλάμε για μπύρες, η amstel δεν θα έλεγα ότι σκίζει από ποιότητα, σαν κοτρώνα είναι, η heineken παρα είναι διαφημισμένη και με τα κατεστημένα δεν τα παω καλά, η kaiser είναι αγαπημένη ( η πικρή που λέγαμε)  ενώ η erdinger βγάζει πολύ σπαστικό αφρό.

ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕ Η FIX

ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕ Η FIX

ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕ Η FIX !!!

MONTY PYTHON AND THE HOLY GRAIL

Χμμμμ….

Θερινός κινηματογράφος.

Ζέστη.

Μπύρες.

Να δούμε κάτι να γελάσουμε ρε αδερφέ αλλά να εχει τύπο. Να μην είναι αμερικανιά.

Ετσι φτάσαμε στους ιππότες της ελεεινής τραπέζης των αγαπημένων monty pythons.

Να σου πω…

Τις σουρεαλιστικές στιγμές του τις είχε.

Το «φεύγα» οπωσδήποτε

Την αιχμηρή σάτυρα σε θεσμούς, αριστούργημα

Την τρέλα του ομοιως

Το αντε γεια σου και το ότι να ναι, σε ένα σύμπλεγμα που σε ξαφνιάζει και αναρωτιέσαι τι εχει παρακάτω.

Η αρχη διασκεδαστική και το τέλος παρανοϊκο.

The amazing monty pythons!

Αλλά αμαρτία εξομολογημένη:

Κάνει μπαμ ότι είναι του 1975 και τώρα πια μοιάζει φτωχή.

Αγαπώ τις αξίες του παρελθόντος αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω τη σκουριά.

Βέβαια από το να δεις χολιγουντιανές χαζαμάρες, είναι καλύτερα.

ΠΟΡΤΟ ΧΕΛΙ

Στο Πόρτο Χέλι οι ιθύνοντες πρέπει να βρέθηκαν σε ένα αμείλικτο ερώτημα: Υπάρχει ένα συμπαθητικό μέρος και πρέπει να το αξιοποιήσουμε τουριστικά.

Τι να το κάνουμε;

Η αμείλικτη ενέργεια ηταν ενας αχταρμάς, μια τσάτρα πάτρα κατάσταση που σε γεμίζει θλίψη.

Το Πόρτο Χέλι είναι – ήταν δηλαδή – ενας ωραίος κόλπος. Με την ανθρώπινη παρέμβαση, το μισό Πόρτο Χέλι εχει πλακόστρωτο με καφετέριες για περατζάδα, ένα μεγάλο ορθογώνιο γκαζόν για να το βλέπεις, στα ενδότερα αφόρητο τσιμέντο, μηδέν αρχιτεκτονική αλλά τουλάχιστον μπορείς να περπατήσεις στη μαρίνα.

Στο άλλο μισό υπάρχει ενας στενός δρόμος που από τη μια άκρη στοιβάζονται ξενοδοχεια και rooms to let, μεσολαβεί η στενή άσφαλτος, μετά βάλαμε γιατί πιστέψαμε ότι είμαστε ακαπούλκο, κάτι άχρηστους φοίνικες και ακολουθεί η παραλία.

Στο πέλαγος βλέπεις παντού φυτεμένα σκάφη και ιστιοπλοϊκά, σαν λευκά σκουπιδάκια στο γαλάζιο χαλί.

Θα μπορούσαν να είχαν πλατύτερο δρόμο, με φαρδύ πεζοδρόμιο, δέντρα της ελληνικής χλωρίδας να κάνουν παχύ ισκιο, να είχαν βάλει περισσότερη αμμουδιά και η θάλασσα ας ξεκινούσε μετά από 15 μέτρα, δεν χάθηκε ο κόσμος. Η παραλία θα έπρεπε να ηταν καθαρή και από σκουπίδια αλλά και από τις πέτρες.

Μέρος που δεν θα το έλεγες ακριβώς πεντακάθαρο και κάποια σημεία της παραλίας είναι καθαρά και σε κάποια άλλα χρειάζεται προσοχή μη ρίξεις άθελά σου ένα σουτ σε τσιμεντόπετρες που βρίσκονται στο βυθό.

Θεωρητικά προσφέρεται για οικογενειακές διακοπές αλλά πρακτικά ο στενός δρόμος και τα αυτοκίνητα που πηγαινοέρχονται με υψηλή ταχύτητα κάνουν δύσκολο το εργο των γονέων στην εποπτεία των παιδιών.  Ουτε καν προστατευτικά κιγκλιδώματα δεν υπάρχουν σε τόσο πολυσύχναστο μέρος και οσο για τη νυχτερινή οδική σήμανση, χμμμ, καλύτερα ας μιλήσουμε για την πιθανότητα να βγάλει ο ελέφαντας φτερούγες. Αν τύχει πάντως να πας και το σηκώνει το πορτοφόλι σου, σου προτείνω το Χινίτσα. Και ως περιβάλλον και ως υπηρεσίες.

Από τις βόλτες μου, διάλεξα τις καλύτερες φωτογραφίες από αυτές που έβγαλα και μπορείς να τις δεις εδώ:

http://picasaweb.google.com/mr.suspect/2010#

Και όπως ειπαμε!

Αν σας αρεσει καποια, μπορειτε να την κλεψετε ελευθερα. Τα πνευματικα δικαιωματα  δεν με ενδιαφερουν.  Απλως, απευθυνομενος στο φιλοτιμο σας, αν αποφασισετε καποια ή καποιες να τις διαδωσετε, μπορειτε να αναφερετε ότι την πηρατε από το www.suspectblog.gr
 

Οποτε λοιπον, βαλτε τις μουσικες που σας αρεσουν καθως θα τις χαζευετε και απολαυστε το σαν βιντεοκλιπ!

ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΣ ΡΕ ΠΑΛΙΚΑΡΙ…

Δική σου είναι η Ακρόπολη και την κλείνεις;

Εσυ έφτιαξες τον Παρθενώνα και απαγορεύεις την είσοδο;

-         Μα, η σύμβαση μου…

ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ Η ΒΙΣΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΟΥ !

Δεν είναι δυνατόν να έρχονται άνθρωποι από την Ιαπωνία και από όλα τα μέρη του κόσμου να δουν τον Παρθενώνα και εσυ να τους κλείνεις το δρόμο!

Από πού και ως που;

Θέλεις να διαμαρτυρηθείς;

Βεβαίως, να πας στο σύνταγμα, στη βουλή απέξω, στα πολιτικά γραφεία αυτών που σε διόρισαν, να φωνάξεις και αν εχεις δίκιο να δικαιωθείς!

Γιατί ξεφτιλίζεις την Ελλάδα;

Γιατί προσβάλλεις τον μέσο πολίτη;

Ποιος είσαι ρε τύπε που θα απαγορεύσεις την ελεύθερη πρόσβαση στους αρχαιολογικούς χώρους της  Ελλάδας;

Γιατί σε μια περίοδο τόσο δύσκολη, στερείς έσοδα και καλή διαφήμιση που τη χρειαζόμαστε;

Β - ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΣ ΡΕ ΠΑΛΙΚΑΡΙ…

Εσυ γιατί κλείνεις τα λιμάνια;

Δικά σου είναι;

Δική σου είναι η θάλασσα;

Πως αποκλείεις την πρόσβαση των τουριστών;

Γιατί στερείς από τον συνάνθρωπο σου το οικονομικό όφελος από την τουριστική δραστηριότητα;

Βέβαια εκει στο ΠΑΜΕ, ΦΥΓΕ, ΕΛΑ και οπου φυσα ο άνεμος, αν παει κάτι να γίνει σε αυτή τη χώρα είναι οι πρώτοι που θα είναι εναντίον της Ελλάδας!

Βάση ποιας λογικής η διαμαρτυρία πρέπει να είναι βασανιστήριο των υπολοίπων;

Από πού και ως που, με την ανοχή του κράτους, μερικοί τύποι αδιαφορούν για το κοινωνικό σύνολο και ξεφτιλίζουν ολόκληρη χώρα για τα συμφέροντα τους;

Ρώτησαν λεει οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης του Σεσίδη. Σπαράζει η καρδιά μου καθώς ο λαϊκός ήρωας, που  αντάλλαζε πυροβολισμούς με τους αστυνομικούς γιατί πήγε να κλέψει χρηματαποστολή, δεν απολαμβάνει μεγαλοπρεπών τιμών σε πεντάστερο ξενοδοχείο με την περιποίηση βραζιλιάνων χορευτριών.

Εδώ ο κόσμος καίγεται…

Το μόνο που ξέρω είναι πως αν έχουν ένα σχέδιο σκοτεινής συνομωσίας για την εδραίωση μιας χούντας, ή ενός φασιστικού κράτους, είναι σε πολύ καλό δρόμο.

Σήμερα, στην τράπεζα που βρέθηκα, έπιασαν την κουβέντα οι πελάτες που περίμεναν για να εξυπηρετηθούν και ολοι αυτό έλεγαν.

Να είχαμε χούντα, να έβγαιναν τα τανκς, ( τα άρματα στην κανονική ελληνική ) να βλέπαμε αν θα έκαναν μαγκιές στη Ακρόπολη και στα λιμάνια. Στο κάτω κάτω της γραφής ακόμα και 30 άτομα να απαλλοτριώνονταν που θα έλεγε και ο σύντροφος Κουφοντίνας, θα έλειπαν σε κανέναν;

Με τρομάζει η ιδεα της χούντας γιατί ο κόσμος δεν ξέρει και νομίζει πως όλα τότε ηταν άψογα. Όταν με την ασυδοσία τρομάζεις, αμέσως πάει το μυαλό σου στο άλλο άκρο.

Όμως, ούτε μπορεί να συνεχιστεί αυτό το μπάχαλο, η ασυδοσία, η ανοχή και η ταλαιπωρία ολων μας από μερικούς ηλίθιους στην καλύτερη και επικίνδυνους στη χειρότερη…

Αν κύριοι της «προόδου» ενδιαφέρεστε ώστε να μην ξανάρθει χούντα και φασιστικό καθεστώς στη  χώρα μας, να ξέρετε πως με τις συμπεριφορές σας, μια χαρά, προς τα εκει το πάτε.

Αν εδραιώθηκε για τα καλά ο Καρατζαφέρης στο πολιτικό μας σκηνικό, οφείλεται αποκλειστικά σε σας…

ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΑΚΟΠΩΝ

Μια και θα πας διακοπές ( ασε τις κλάψες για την κρίση, ολο και κάπου θα πας ) σημειώνω μερικές βιωματικές εμπειρίες και τις μοιράζομαι μαζί σου:

Αν σου αρέσουν και θέλεις να βγάλεις καλές φωτογραφίες, πρεπει να περπατήσεις. Από το αυτοκίνητο ή από ένα υψωμα, δεν γίνεται δουλειά. Θέλει ποδαράκια.

Μη ντρέπεσαι να απευθυνθείς σε έναν άγνωστο και να τον ρωτήσεις αν δεν ξέρεις που να πας. Συνάντησα πολλούς καλούς ανθρώπους εκει εξω που είχαν την προθυμία να με βοηθήσουν στο οδοιπορικό μου χωρίς να μου ζητήσουν τίποτα και χάρη στη συνδρομή τους πήγα σε μέρη που δεν τα εχουν οι τουριστικοί χάρτες.

Μην παίρνεις πολύ στα σοβαρά προβλέψεις τύπου «α, που να πας τώρα, δεν προλαβαίνεις το ηλιοβασίλεμα» ή «μην πας εκει δεν αξίζει τον κόπο». Ιδιως σε οτι αφορά τη δεύτερη συμβουλή, αν εχεις χρόνο, πήγαινε και ας επιβεβαιωθεί η αρνητική άποψη. 

Μη ντρέπεσαι να ψάξεις, να ρωτήσεις, να διεκδικήσεις μια καλύτερη τιμή. Στα διακοπομέρη, εχουν στο αίμα τους την αρπαχτή και θέλουν με 3 μήνες δουλειάς να βγάλουν τα έξοδα του χειμώνα, τις εξωτικές διακοπές τον Δεκέμβριο, τα ψώνια στην Αθήνα και τα 200 άλογα στο αυτοκίνητο.

Μην κάνεις αυτά που κάνεις στην πόλη. Το να βγεις να φας καλά και να ξαναφας πιο καλά, να μεθύσεις σε μπαροκλάμπ και η μπουζουκοκατάνυξη, είναι πράγματα που τα κάνεις Παρασκευή και Σάββατο στις πίστες του λεκανοπεδίου.

Βέβαια, οπου και να πας, η πόλις ( η νοοτροπία που εχεις δηλαδή ) θα σε ακολουθεί…

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΑ BLOGS

Πιθανώς μετά το παρόν πόνημα να κάνω να δω σχόλιο στο blog μου 15 χρόνια αλλά δεν μπορώ να υποκριθώ τον τυφλό.

Για δυο χρόνια είχα κλειστά τα σχόλια γιατί ημουν επηρεασμένος από τα φόρουμ που συμμετείχα και δεν ήθελα να μπλέξω σε ατέρμονες και άχρηστες συζητήσεις.

Από το 2007 τα άνοιξα με το σκεπτικό ότι πιθανώς να έβλεπα μια άποψη που θα με διόρθωνε, θα μου έδινε μια άλλη οπτική γωνία και θεωρώ ο …συγγραφεύς πρέπει να δίνει ένα βήμα λόγου στους αναγνώστες του.

Θα δεχθώ εκ των προτέρων ότι είμαι σνομπ και υπερφίαλος.

Πιστεύω όμως  ότι τα σχόλια είναι μέσο δημοσίων σχέσων και τίποτα παραπάνω.

Γράφε μου να σου γράφω να λέμε ότι εχουμε «κίνηση» και «αναγνωσιμότητα».

Ποτέ δεν κατάλαβα τα σχόλια τύπου «πέρασα να πω ένα γεια», «μπράβο καλά τα λες» και ακόμα χειρότερα, διάφορα smileys. Οπότε συνήθως δεν απαντάω. Τι να γράψω; Ευχαριστώ τάδε και δείνα και να συμβαίνει αυτό που βλέπω σε άλλες σελίδες με 100 σχόλια εκ των οποίων τα μισά και βάλε είναι του αρχικού συγγραφέα;

Ευχαριστώ μεν, ανταποδίδω πάντα δε, με αντίστοιχη επισκεψη και σχόλιο στον/στην μπλόγκερ που είχε την καλοσύνη να αφιερώσει λίγο χρόνο για να μου γράψει τρεις λέξεις, αλλά νοιώθω ότι είναι ένα μάταιο PR.

Ναι, για λόγους αβρότητας, έστω ιντερνετικής,  εφόσον κάποιος μπαίνει στον κόπο να πληκτρολογήσει κάτι, αισθάνομαι την υποχρέωση να ανταποδώσω με ένα σχόλιο στη δική του σελίδα. Σπαω το κεφάλι μου να θυμηθω πότε διάβασα κάτι σε μπλογκ που να με συγκλόνισε και δεν βρίσκω. Παλιότερα παρακολουθούσα αρκετά μπλογκζ. Είχα περισσότερο χρόνο και λιγότερες υποχρεώσεις. Σύντομα συνήλθα γιατί δεν ένοιωθα ότι αποκόμιζα κάτι συγκλονιστικό εκτος από το να έχω μια σφαιρική γνώμη για το τι γράφεται στη μπλογκόσφαιρα και να πέφτω και γω με τη σειρά μου στην παγίδα των δημοσίων σχέσεων.

Βλέπω για παράδειγμα σε άλλα μπλογκζ, ένα μπλογκρολ με 100 σελίδες. Υπάρχει άνθρωπος με νορμάλ κοινωνική και επαγγελματική ζωη που τα παρακολουθεί όλα αυτά;

Να τα κλείσω;

Είναι μια ιδεα.

Αλλά από την άλλη μπορεί στο μέλλον κάτι να δω που να εχει να μου δώσει μια διαφορετική και χρήσιμη αντίληψη.

Υπήρξαν ελάχιστες φορές που έσβησα μερικά.

Όπως στο όνομα της καλής φιλοξενίας δεν θα ανεχθώ κάποιον να έρχεται στο σπίτι μου και να φτυνει στους τοίχους, ή να πετάει τη στάχτη στο πάτωμα έτσι δεν θα ανεχθώ στο όνομα της διαφωνίας και του αντιλογου κάποιος να μη σέβεται το χώρο μου στον ιστό και να γράφει όπως χεζει. Αντιλαμβανομαι βέβαια πως οποιος εκθετει δημοσια εαυτον, είναι λογικο να αποκομιζει και αρνητικα σχολια, ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας.

Δεκτες οι διαφωνιες ΑΛΛΑ ΜΕ ΕΥΠΡΕΠΕΙΑ. Εξάλλου δεν με ενδιαφερει να πεισω, να «νικησω» σε μια συζητηση, να συγκρουστω και να αντιδικησω. Το βαριεμαι και ως σκεψη. Απαξ και εκφραζομαι ολοκληρωμενα, δεν με νοιαζει να κανω δημοσιες σχεσεις μεσω απαντησεων ουτε να συντηρω ματαιους διαλογους.

Όπως κοιτας την παρουσα σελιδα, λιγο πιο κατω αριστερα, γραφω:

Δεν απαιτώ σεβασμό για αυτά που γράφω, μου αρκει να εκφράζομαι ελεύθερα...

υγ. Τώρα που ξαναδιάβασα το πόνημα πριν το ξαποστείλω στη δημοσιότητα, σκέφτομαι μήπως γίνομαι άδικος απέναντι στην καλή προαίρεση οσων μου κάνουν την τιμή να καταθέσουν εστω και ένα χαμόγελο. Τι να σου πω, δεν ξέρω. Κανε ότι θέλεις.

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΑΣ ΠΕΙΡΑΞΕ

Ο Ρεχάγκελ!

Είδαμε φέτος το υπερθέαμα της Ιντερ στο τσάμπιονς λιγκ.

Είδαμε την Προοδευτική με τα πορτοκαλί, εεε, συγγνώμη, την Εθνική Ολλανδίας ήθελα να  γράψω, στον τελικό του Μουντιάλ.

Είδαμε και την ( καλύτερη όλων )  Εθνική Ισπανίας που από τη φάση των ομίλων και μετά, τέσσερεις αγώνες έδωσε και νίκησε σε ολους με το υπερηχητικό 1-0.

Για να μην αναφερθώ σε άλλες ομάδες που απολαύσαμε σε αυτό το παγκόσμιο κύπελλο όπως το βραζιλιάνικο φαβορί, το γαλλικό θωρηκτό και την αγγλική πυραυλάκατο.

Τον παλιάνθρωπο τον Ρεχάγκελ.

Μας στέρησε το καλλιτεχνικό στιλ ποδοσφαίρου που θα μπορούσαμε να παίξουμε..

ΑΝΩΝΥΜΙΑ ΣΤΑ BLOGS

Θέλετε να γράφουμε με ονοματεπώνυμο;

Πολύ ευχαρίστως.

Να μας δώσετε τότε δημοσιογραφικές ταυτότητες!

Κατανοώ τους ανθρώπους που κάνουν ένα google search και βλέπουν το όνομα  τους να διασύρεται από τον κάθε matzaflaris.blogspot

Δικαιολογώ την οργή οποιουδήποτε που το όνομα του γίνεται – κακόβουλα – γνωστό με τη διάδοση μιας φήμης, που χάρη στον παγκόσμιο ιστο μπορεί να υπάρχει και να διαδίδεται εις τον αιώνα των αιώνων.

Πιστεύω πως το θέμα με τα blogs είναι πρωτίστως ατομικής ηθικής. Ανεξάρτητα αν σε διαβάζουν 10, 100 ή 1000 την ημέρα, να σέβεσαι τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Μόνο και μόνο ότι η ανάρτηση σου μπορεί να διαβαστεί από τον οποιονδήποτε, οπουδήποτε, οποτεδήποτε, χρειάζεται ενας ατομικός κώδικας δεοντολογίας.

Επειδή ξέρω ότι αυτά είναι πιο ψιλά και από τα ψιλά γράμματα, το θέμα πρέπει να αντιμετωπιστεί θεσμικά και δίκαια. Αν πρέπει να καταχωρήσω σε μια φόρμα το όνομα μου, τότε θα πρέπει να έχω και ένα προνόμιο. Ένα θεσμικό πλαίσιο που θα μου απαγορεύει να θίγω ατεκμηρίωτα τους ανθρώπους αλλά και θα με προστατεύει ώστε να μπορώ να εκφράσω την άποψη μου. Αν οι πολιτικοί υπολογίζουν τους bloggers σε σημείο που να απαιτείται η επώνυμη γραφή στο ιντερνετ, τότε θα πρέπει να τους αναγνωρίσουν δικαιώματα.

Δεν θα πέσω στην παγίδα να αναρωτηθώ «και γιατί ξεκινάς από τα blog, το γεγονός ότι στις εφημερίδες υπάρχουν ανυπόγραφες στήλες, το γεγονός ότι οι δημοσιογράφοι είναι με μπλοκάκια, δεν ξέρουν τι είναι το μισθολόγιο και εργάζονται με ορους δουλείας, οπότε καταλαβαίνεις ποσο η γραφή τους είναι ανεξάρτητη, δεν σε χαλάει;» Είναι ο καλύτερος τρόπος για να μη γίνει ποτέ τίποτα.

Ψάχνουμε το άλλοθι τύπου «γιατί ξεκινάς από μένα και όχι από αυτόν» και επειδή ποτέ δεν ξεκινούν όλα ταυτόχρονα δεν βελτιώνεται τίποτα.

Από την άλλη βέβαια, τι ακριβώς είναι το blog ?

Τραγουδιστής ο Bono, τραγουδιστής και ο Ζαζόπουλος;

Blogger αυτή που γράφει για το ερωτικό της δράμα και τον γκόμενο που την παράτησε για μια αλλοδαπή μπαργούμαν, blogger και αυτός που αναφέρεται σε αναγνωρίσιμους ανθρώπους με κάθε λογής δικαίου και άδικου σχολιασμού;

Μπλόγκερ αυτός που γράφει μια φορά το μήνα, μπλόγκερ και αυτός που γράφει 3-4 κείμενα την εβδομάδα;

Blogger αυτός που γράφει τις προσωπικές του απόψεις, θέσεις και ιστορίες, μπλόγκερ και αυτός που κάνει τον δημοσιογράφο και γεμίζει τη σελίδα του με κλόπι πεηστ από ειδήσεις και την εχει δει portal και εναλλακτική ενημέρωση;

Μπλόγκερ ο κοινός θνήτος που βρίσκει ένα βήμα αυτοέκφρασης και δεν εξαρτάται από τα κυκλώματα κολλητών και φίλων των ΜΜΕ και εκδίδει τα κείμενα του μόνος του και blogger, ο δημοσιογράφος που εκτονώνεται ή εξυπηρετεί ιδια συμφέροντα με το ανώνυμο ξεφωνητό;

Το παράδοξο του ιντερνετ είναι πως ξεκίνησε στο open and free. Δεν μπορείς μετά να χρεώνεις ( όπως σκέφτονται να κάνουν οι εφημερίδες με ειδησεογραφική σελίδα ) και να ζητάς ταυτότητα.

Το πιο παράδοξο είναι από τη μια πως οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι ψάχνουν το google για ειδήσεις και τις αραδιάζουν κατόπιν μετάφρασης και πολλοί από αυτούς τις στήλες τους σε ειδησεογραφικά sites τις ονομάζουν blogs! Blog είναι κάτι προσωπικό και αυτόνομο, δεν είναι άρθρο σε ένα site γιατί αυτό λέγεται στήλη.

Αν όμως μπεις στον κόπο να καταγράψεις τους bloggers, να είσαι δίκαιος. Ειδάλλως, θα αφιερώσεις χρόνο, κόστος και ενέργεια στην απόλυτη ματαιοδοξία. Σήμερα είναι το foufoutos blog που αποκαλύπτει, αύριο θα είναι το thersitis, μεθαύριο το pilios-gousis blog, αντιμεθαύριο το kerkoporta blogspot και παει λέγοντας.

Εξάλλου το μπλογκ είναι μια πλατφόρμα της google.

Δεν την παρέχει το ελληνικό κράτος.