Όταν κακώς, ο Kορκονεας, κακώς, πυροβόλησε και κακώς κάηκε η μισή Aθήνα, είχαμε μια εκρυθμη κατάσταση με μια καλή
δικαιολογία.
Οταν προχθές έγινε θρύψαλα ένας επίσης 15 χρόνος το μόνο που ακούστηκε
ηταν το θροϊσμα των φύλλων. Ήταν βλέπεις από τη βόμβα που έβαλαν οι φλογεροι
αστικοί επαναστάτες με τις πολυσελιδες ιδεολογικές ανακοινώσεις. Προφανώς και
δεν ακούσαμε μια διαμαρτυρία γιατί η βόμβα προφανώς ήταν μια καλή βομβα.
Μου άρεσε επίσης οταν είδα σε έναν τοίχο το καταπληκτικο «ο Λαμπρος Φουντας
ήταν ένας από μας».
Εξ όσων θυμάμαι τον εαυτό μου και στην περίπτωση που υπνοβατώ δεχθείτε
το σχετικό ακαταλογιστο, εργαζομαι, προσφέρω στην παραγωγική διαδικασία και στο
κοινωνικο σύνολο και κυρίως δεν βλαπτω ούτε τις περιουσίες ούτε τη σωματικη
ακεραιότητα των γύρω μου. Όπως δηλαδή και η συντριπτική πλειοψηφία.
Πως γίνεται να είναι «ένας από μας» ένας τύπος που έκλεβε ένα
αυτοκίνητο με ενδοεπικοινωνία οπλισμένος σαν ισραηλινός κομάντο που γύρευε τι
άλλο έχει κάνει, συγγνωμη αλλά αυτό ούτε ως υπνοβατης ούτε και ως μεθυσμένος
μπορώ να το εξηγήσω...
καταρχήν να σου δώσω συγχαρητήρια για τις εύστοχες τοποθετήσεις σου και τις
σφαιρικές και ολοκληρωμένες θέσεις σου. Ομως νιώθω ότι δεν έχεις θίξει όσον
αφορά το κομμάτι των σχέσεων την κυριότερη αιτία της αποτυχίας των σχέσεων.
Ήθελα να καταθέσω την άποψη μου και όποια σχόλια σου καλοδεχούμενα. Πιστευω πως
αιτια της αποτυχίας των σχέσεων ειναι το γρήγορο άνοιγμα και δόσιμο
συναισθημάτων στον αλλο.
Με λιγα λογια αν ανοιχτω πρωτος 99% με εχει
στειλει σπιτι μου ακομα και αν ειμαι θεος και αυτη καραμετρια. Αντιθετως και
μετριος αν ειμαι στην εμφανιση και βγω με μια εμφανισιμη αν καταφερω και το
παιξω κινεζος και ανετος εχω τεραστιες πιθανοτητες επιτυχιας. Πως όμως
πιστευεις θα μπορουσε να αποτραπει αυτο?Δηλαδη πως ενω καποιος ειναι ερωτευμενος
μπορει να μην το δειξει απο την αρχη αυτο?
Και ερχομαστε τωρα στην καραμελα που λενε ολοι: αιτια αποτυχιας των σχεσεων
ειναι η ελλειψη επικοινωνιας. Μα αν δεν ειμαι ερωτευμενος η επικοινωνια ειναι
ανυπαρκτη και οι υποχωρησεις που θα κανω στην συντροφο μου μηδαμινες.Ας με
διαψευσει με σοβαρα επιχειρηματα καποιος. Και οπως λεει και ενας διασημος
ελληνας ψυχολογος στα βιβλια του οι περισσοτερες σχεσεις στην ελλαδα και ανα
τον κοσμο ειναι 3 ποδων για αυτο και οδηγουνται στο χωρισμο η τον συμβιβασμο.
Δηλαδη ο ενας ειναι και με τα 2 ποδια στη σχεση και ο αλλος ειναι με το ενα ποδι στη σχεση και με το
αλλο απεξω ετοιμος να φυγει. Ο λογος? μα οτι δεν ειναι ερωτευμενος. Ο λογος που
δεν ειναι ερωτευμενος? Γιατι του ανοιχτηκε ο αλλος πιο γρηγορα.
Σεβαστες οποιες διαπιστωσεις ή αντιρρησεις.
Δημητρης
= = =
Και η απαντηση μου
= = = =
Φιλε Δημητρη καλησπερα και σε ευχαριστω πολυ για την επικοινωνια.
Δεν μου αρεσει αυτα τα θεματα να τα αντιμετωπιζω με "συνταγες" αλλα
εξατομικευμενα.
Βεβαια, στην αστικη κοινωνια μας και στο κοινο περιβαλλον που ζουμε, υπαρχουν
πολλες παρομοιες καταστασεις αλλα σε καθε συναισθηματικη ιστορια υπαρχουν και
ειδικες πτυχες.
Ο δρομος ο δικος σου ειναι ο καλυτερος για να μεινει κανεις στο καβουκι του,
διαφυλαττοντας τον αφορητο εγωισμο του και απολαμβανοντας τη θεα απο το
παγοβουνο του.
Η δικη μου αποψη ( σε γενικες γραμμες ) ειναι πως χρειαζεται καθαρο μυαλο. Αν
βλεπεις πως ο αλλος / η αλλη εχει διαθεση να δωσει γιατι να μην Συνθεσεις και
να προσφερεις και εσυ;
Αν δεν εχει διαθεση, τοτε δεν υπαρχει και λογος για να κανεις δεσμο. Μπορεις
απλως να πιεις εναν καφε ή να πας στο κρεβατι χωρις πολυ συζητηση.
Αυτα τα πραγματα σενιορ πανε σαν το ανθρωπινο βημα. Ενα εσυ - ενα εγω. Δεν λεω, μπορει να περπατησεις και στο κουτσο αλλα δεν θα πας
πολυ μακρια...
Μου άρεσε η χθεσινή ώρα της γης.
Βλακείες στο τετράγωνο. Πάντως εγώ, δεν έσβησα ούτε μια λάμπα. Αν ήταν να ρίχνουμε
μια χαζή ντουφεκιά και να σωζόταν ο πλανήτης να το καταλάβω. Αλλά να κοροϊδευόμαστε
μεταξύ μας, δεν αντέχεται.
Η διάσωση του πλανήτη απαιτεί ισχυρές
διακρατικές συμφωνίες και την ατομική ευθύνη του καθενός μας. Το σεβασμό της ανθρωπότητας
στο περιβάλλον που είναι μια καθημερινή μάχη. Όχι να σβήνουμε τα φώτα για μια ώρα.
Χάρηκα Καλιαμάγκουρας.
Δηλαδή όσοι είχαν αναμμένα τα φώτα,
ή τον υπολογιστή τους και την τηλεόραση, αλλά κλειστά τα πατζούρια, πιάνονται
ως αγωνιστές για το καλύτερο αύριο της Γης;
Μη μου πεις όχι!
Από το googleearthπου ολο και κάποια θα
προσγειωθεί στο inboxμας, θα φαίνεται σκοτάδι!
Θέλω να μου πεις τη γνώμη σου για ένα ζήτημα που παει να
σπάσει το κεφάλι μου.
Τα είχα για ένα μήνα με την Κωνσταντίνα. Σιρόπι και
ζάχαρη. Καλή φάση. Και μου αρχίζει κάτι παλαβά. «Ξέρεις Νάσο είσαι πολύ καλό
παιδί, δεν σου αξίζω, πιστεύω πως χρείαζεσαι μια καλύτερη από μένα, είσαι πάρα
πολύ καλός» και διάφορα τέτοια. Στην αρχή νόμιζα πως το κάνει για λόγους
κλασικής γυναικείας ανασφάλειας. Ρε καλή μου ρε χρυσή μου τι είναι αυτά που
λες; Τίποτα! Εκει το ιδιο παραμύθι μέχρι που έφτασε και στο διαταύτα και μου
λέει να χωρίσουμε! Και να επιμένει! Δεν μου εχει ξανατύχει τέτοιο πράγμα και
αναρωτιέμαι τι να κάνω. Εχεις καμία ιδέα;
= = =
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ
= = =
Φίλε Νάσο,
Σου προτείνω να της πεις το εξης:
Κωνσταντίνα μου, σκέφτηκα καλά οσα μου είπες και έφερα
στο μυαλό μου ολες τις στιγμές που μοιραστήκαμε. Εχεις δίκιο. Είμαι πολύ
καλύτερος από σένα και πρέπει να βρω μια γυναίκα που να μου αξίζει. Εχεις δίκιο
ότι είμαι πολύ καλός και μου αξίζει μια πιο όμορφη, πιο έξυπνη και πιο καλόψυχη
από σένα. Στο μόνο που έδειξες ευφυία είναι ότι είδες πρώτη πως χαραμίζομαι
μαζί σου. Καλη συνέχεια.
Ξέρω ότι αφενός τώρα γελάς αφετέρου σου φαίνονται πολύ
σκληρά αυτά τα λόγια. Όμως φίλε Νάσο είναι προφανές. Η κοπέλα δεν σε γουστάρει.
Θέλει βελούδινο χωρισμό και γλυκό αποχωρισμό. Ευγενικό μεν, ψεύτικο δε. Για να
μη στραβώσεις, σου λέει διάφορες δοξολογίες, επίτηδες αυτοϋποβιβάζεται για να
σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα ώστε να σου ρίξει μετά τη σφαλιάρα.
Γιατί συνέβη αυτό;
Είτε γιατί θέλει κάποιον άλλον, είτε γιατί ενολήθηκε από
σένα σε κάτι, είτε γιατί αν είχε, αν λεω, αισθήματα για σένα τα έχασε.
Στη μεν πρώτη περίπτωση αλλά και στην τρίτη, κατά τη
γνώμη μου, υποκρίνοταν στη σχέση σας και μόλις κάτι της γυάλισε σε χαιρέτησε. Ή
φέρθηκε επιπόλαια και το μετάνοιωσε. Στη δε, δεύτερη περίπτωση, δεν εχει το
θάρρος να συζητήσει μαζί σου.
Οπότε, αντι να κάθεσαι να γίνεσαι ζητιάνος, φορτικός και
εν τέλει πιεστικός, αφησέ τη να φύγει. Μην επιμένεις. Αν πονάς, δώσε λίγο χρόνο
στον εαυτό σου και πήγαινε για άλλα. Επειδή αυτά που σου είπε δεν εχουν ίχνος
αληθείας, μίλησε της αντίστοιχα ώστε να δείξεις ότι δεν είσαι και κανένα κοροϊδο
και συνέχισε τον δρόμο σου.
Εχει πλάκα να γνωρίζεις εκ των προτέρων, πως θα τελειώσει κάθε καινούρια
σου γνωριμία. Ακόμα μεγαλύτερη πλάκα είναι πως δεν σε ξαφνιαζει τίποτα, η ζωη
δεν σου επιφυλάσσει ένα απρόοπτο και τελικα δεν εχει καθόλου ενδιαφέρον…
Αν σας αρεσει καποια, μπορειτε να την κλεψετε ελευθερα. Τα πνευματικα
δικαιωματα δεν με ενδιαφερουν. Απλως, απευθυνομενος στο φιλοτιμο σας, αν αποφασισετε καποια ή καποιες να
τις διαδωσετε, μπορειτε να αναφερετε ότι την πηρατε από το www.suspectblog.gr
Οποτε λοιπον, βαλτε τις μουσικες που σας αρεσουν καθως θα τις χαζευετε και
απολαυστε το σαν βιντεοκλιπ!
Πρόσφατα βρέθηκα στη Μυτιλήνη. Ένα μεσημέρι, καθώς εκανα έναν
χωνευτικο ποδαρόδρομο στην προκυμαία, άκουσα στην πλατεία μεγάφωνα και
μουσικές.
Πλησίασα και ήταν καμία 10αρια φοιτητές που έλεγαν κάτι χαζοχαρούμενα
για 45% φορολόγηση του κεφαλαίου και για να μας δείξουν το δρόμο ανακοίνωσαν
πως έκαναν κατάληψη στο πανεπιστήμιο. Συγχαρητήρια.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση δεν ήταν τόσο τα Τσιπρεϊκα αλλά ότι τα
τραγούδια που έβαζαν στα μεγάφωνα ήταν ακριβώς τα ίδια που ακούγαμε στις
αντίστοιχες εκδηλώσεις πριν από 20 χρόνια!! Παπακωνσταντίνου, Τρύπες, Σιδηροπουλοι
και σια.
Τα 17-21 της σημερινής εποχής δεν εχουν κάτι καινούριο να ακούσουν;
Έχουν ταυτίσει τους -ο Θεός και ο βουδας να τους κάνει- αγώνες τους με
τραγούδια μιας εποχής που ούτε καν μπορούσαν να προφερουν πέντε συνεχόμενες
συλλαβες;
Από την άλλη βέβαια, από το να ανατρίχιαζα μέρα μεσημέρι στην προκυμαία
της Μυτιλήνης, με σχεδόν καλοκαιρινό καιρό, με βανδοβισσογαρμπη, θα ήταν ενας καλός
λόγος να βουτηξω στη θάλασσα οπότε καλύτερα που άκουγα Αγγελακα.
Έχω τη γνώμη πως επειδή οι πιτσιρικάδες, όπως όλων των εποχών οι πιτσιρικάδες,
θέλουν να πουν ένα γαμώτο, μπαίνουν στην αγκαλιά της ΚΝΕ. Όπως και η ιδεολογια
τους, ετσι και οι ΚΝιτες ακόμα και το 2050 να κάνουν διαδηλώσεις, πάλι
Παπακωνσταντίνου και Σιδηρόπουλο θα βάζουν στα μεγάφωνα...
Τουδε εφεξής εγκαινιάζω έναν νέο όρο στο σύγχρονο κοινωνικό γίγνεσθαι:
Το σύνδρομο Τζούλια είναι όταν μια γυναίκα μπορεί να έχει όποιον και ότι
θέλει, τη δυνατότητα να εχει τα πάντα και να είναι ευτυχισμένη αλλά λέει και
κάνει μαλακιες με αποτέλεσμα να αυτοκαταστρέφεται και να υποφέρει.
Εκει που διάβαζα ειδήσεις στον ιστο, έπεσα πάνω στο κλιπ του Αλκαίου.
Στην αρχή δεν κατάφερα να συγκρατήσω τα ουρανομήκη χάχανα που
ξεπήδησαν αυθόρμητα από μέσα μου.
Κάτι πιθηκίστικα ουα ουα, ενορχήστρωση της πλάκας, στίχοι της πυρκαγιάς,
μια λύρα για τα πανηγύρια με γύφτο και αρκούδα και ένα βίντεοκλιπ
κλάϊν μάϊν
ακρός δε λάην.
Άρχοντας ο Αλκαίος. Εμφανίστηκε στο προσκήνιο εκει που ηταν ξεχασμένος
και χάρη στο τραγουδάκι θα βγάλει ένα καλό μεροκάμματο στα λαϊκοποπ σκυλάδικα.
Μετά δεν ξέρω τι θα κάνει καθώς αν κρίνω από την τύχη των Σαρμπελ και Ρακιτζή
μάλλον θα κάνουμε καιρό να τον ξαναδούμε.
Αφού μου πέρασε ο γέλωτας, σκέφτηκα πως είμαι άδικος.
Από τη μια το τραγούδι αυτό ψηφίστηκε και δεν επιβλήθηκε.
Αυτό ήθελε το κοινό να εκπροσωπήσει τη χώρα μας, αυτό θα πάει.
Από την άλλη είμαι άδικος γιατί ο διαγωνισμός της eurovision ενώ θα έπρεπε να είναι συνάντηση
πολιτισμών και κουλτούρας, κατήντησε μια τηλεοπτική ποπ κακογουστιά που αφενός
τα τραγούδια μοιάζουν μεταξύ τους αφετέρου στις ψηφοφορίες γίνεται νταλαβέρι
δημοσίων σχέσεων. Ολοι
τραγουδανε στα αγγλικα ειτε καθαρα ποπ ειτε ένα μπασταρδεμενο εθνικ που δεν
αντεχεται.
Θα μου άρεσε να στέλναμε κάτι διαφορετικό όπως τους Χαϊνηδες ή εστω τα
60 μπουζούκια του Πολυκανδριώτη. Η ελληνικη μουσικη δεν εχει αναγκη τη eurovision, ουτε η eurovision περιμενει την μουσικη μας.
Για μένα δεν τίθεται καν θέμα εθνικής είτε ανάτασης είτε ταπείνωσης
όπως συνηθίζουμε να υπερβάλλουμε στα τηλεοπτικά πάνελ. Είναι ένα διασκεδαστικο
σοου, πασαρελα και τηλεοπτικο εμποριο.
Το μόνο καλό της υπόθεσης είναι πως κόβονται τα περιττά έξοδα και δεν
κάνουμε περιοδείες προβολής για να μοιράσουμε δημόσιο χρήμα σε κολλητούς και
φίλους.
Ισως τελικά το ουγκα ουγκα τραγούδι του Αλκαίου, άξια να συμμετέχει…
Θεωρητικά εχω μια
νοοτροπία που δεν θα τη χαρακτηρίζα εθνικιστική.
Αγαπώ την πατρίδα
μου αλλά δεν επιθυμώ τη σφαγή των υπολοίπων.
Μετανάστες υπήρξαν
και οι Ελληνες, οπου μπορώ βοηθάω αλλά και από την άλλη δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα
πρέπει να γίνει κέντρο διερχομένων.
Είμαι κάπου στη μέση.
Δεν είμαι
υποστηρικτής των Χρυσαυγιτών αλλά ουτε και του Τσίπρα.
Λόγω της εκπομπής
μου στο ραδιόφωνο εχω στο δίκτυο μου στο facebookπολλούς άγνωστους σε μένα. Δεν με πειράζει εφόσον δεν
με ενοχλούν.
Πρόσφατα, μιλάγαμε
με μια κοπέλα από τη Ρουμανία που φοιτεί σε ελληνικό σχολείο. 17 ετών πιτσιρίκα.
Σε μια προηγούμενη επικοινωνία, μου είχε πει ότι δεν γουστάρει την Ελλάδα αλλά
δεν της είχα απαντήσει σκληρά για να μην την πικάρω. Στο κάτω κάτω της γρφής αν
το κορίτσι εχει αρνητικά βιώματα, κάθε δική μου σκληρή απάντηση θα της ξυπνούσε
κάθε πικρία. Της είχα απαντήσει μια ευχή τύπου «καλη δύναμη» κάτι τέτοιο.
Προχθές λοιπόν κάτι
λέγαμε για τη μουσική, κάτι με ρώτησε και σου παραθέτω αυτούσιο τον διάλογο με τα
λίγα ορθογραφικά λάθη.
Εγω:
…..
Τιποτα καλη μου
κοπελα, να σαι καλα.
Ελπιζω να αποκτησεις καλυτερη αποψη για τους Ελληνες! ;)
Αυτή:
Εγω ειμαι προθυμη
να την αλλαξω αλλα αυτο δεν εξαρταται απο μενα.!;)
Εγω:
Τι να σου πω
κοπελα μου, δεν εχω βρεθει στη θεση σου, δεν μπορω να ξερω πως νιοιωθεις, τι
εχεις βιωσει. Δεν ξερω.
Το μονο που σου ευχομαι ειναι στο δρομο σου να εχεις συναντησει και καλους
ανθρωπους...
Αυτή:
Και που χερετε
εσεις τι ανθρωπους εχω συναντησει εγω? Σιγουρα μπορειτε να υποθεσετε και να
πειτε οτι ειμαι αρκετα μικρη για να κρινω εναν ολοκληρο λαο..αλλα πιστεψτε μου
τα βιωματα μου μου το επιτρεπουν...Εξαλλου βλεπεται και εσεις ο ιδιος που εχετε
καταντησει....
Δεν
χαιρωμαι..αλλα το θεωρω μια δικαιη τιμωρια.Μια πραγματικη αποδειξη για το τι
ειναι η Ελλαφα.Καιρος λοιπον, να αφησετε τους αρχαιους προγονους και να
επιγκετρωθειτε στο σημερα γιατι το μελλον σας μοιαζει να μην ειναι και τοσο
αισιοδοξο...
Εγω:
Μου γραφεις
επιθετικα ενω εγω δεν σου μιλαω με αυτον τον τροπο και με αυτο το υφος.
Σου εγραψα οτι σου ευχομαι να εχεις συναντησει και καλους Ελληνες και σου
εγραψα επισης οτι αυτα που εχεις βιωσει τα ξερεις εσυ καλυτερα απο τον καθεναν.
Γιατι μου επιτιιθεσαι;
Απο κει και περα, στην Ελλαδα σαφως εχουμε προβληματα αλλα και εχουμε πολλα πλεονεκτηματα
και πολλα χαρισματα.
Σε οποιον δεν του αρεσει ειναι ελευθερος να φυγει.
Δεν κραταμε κανεναν με το ζορι.
Αν καποιος πιστευει οτι στη χωρα του ειναι πολυ καλυτερα, ας γυρισει πισω σε
αυτη.
Αυτή
Δεν πιστευω οτι
το υφος που χρησιμοποιησα ηταν επι8ετικο και ουτε ο τροπος προσβλητικος. Μιλησα
ετσι οπως αισ8ανωμαι.Και φυσικα δεν μας κρατει κανενας,ελεθεροι αν8ρωποι
ειμαστε και ζουμε οπου μας αρεσει κ οπως μας αρεσει.Απο κει και περα εγω εχω τη
δικια μου γνωμη .Δεν ηξερα οτι σε μια δημοκρατικη κοινωνια δεν επιτρεπεται να
εχουμε αντι8ετη αποψη.Τελως ελπιζω οτι η Ελλαδα με τα χαρισματα που
υποστηριζετε οτι εχει να αντιμετωπισει και τα προβληματα της.Απλα δεν ξερω κατα
ποσο αυτο ειναι δυνατο να συμβει....
Εγω
θα τα
αντιμετωπισει.
Οπως κανει εδω και 2.500 χρονια και σε πολυ χειροτερες συνθηκες.
Σου ευχομαι καλη δυναμη, καλη συνεχεια και καλυτερη προαιρεση.
= = =
Δεν θέλω να αφήσω
το συναίσθημα της οργης να με κυριεύσει. Χαμογελάω με τη νεα ερμηνεία της δημοκρατίας
και απορώ με τους ανθρώπους που εχουν τόσες φοβερές δυνατότητες και αντι να
σηκωθούν να φύγουν, μένουν στην Ελλάδα προσφέροντας και υποφέροντας από τους υποανάπτυκτους
Ελληνες
Έλεγε το παλιό διαφημιστικό και τελικά το ερώτημα χρόνια αργότερα
απαντήθηκε.
…άλλο κατάστημα!
Το στόρι εχει ως εξης: Η πολυθρόνα του γραφείου μου χαλάρωσε επικίνδυνα και
αποφάσισα να μου κάνω ένα δώρο. Εψαξα καταρχήν στον ιστο ( ιδεολογικά δεν ήθελα
να παρω από τα ΙΚΕΑ ) και τα περισσότερα sites που περιηγήθηκα ηταν κακοφτιαγμένα. Κατέληξα σε
μια και καθοδόν βλέπω στον Κηφισσό ένα τεράστιο κατάστημα SATO.
Πως δεν το σκέφτηκα λεω, δεν παω να ρίξω μια ματιά;
Κάνω αναστροφή, και μπήκα στο κατάστημα….
Μικρή ποικιλία και η μόνη που μου άρεσε ηταν μια που έγραφε «εξαντλήθηκε»
Ρώτησα τον ευγενικό πωλητή αν μπορούσα να την αγοράσω, σκεπτόμενος πως στις
πολυθρόνες βιτρίνας μπορεί να πετύχω καλύτερη τιμή.
Μου απάντησε αρνητικά και ήθελε να μου δείξει κάτι άλλες οι οποιες όπως μου
είπε δεν ηταν ετοιμοπαράδοτες αλλά θα έκλεινα την παραγγελία και θα παραλάμβανα
σε ….7 ημέρες!
Αυτές που μου έδειξε δεν θα έλεγα ότι με συγκλόνισαν και μου πρότεινε να
κατέβω στο κατάστημα του Μοσχάτου που είναι η SATOoffice ώστε να δω πιο πολλές και καλές.
Τον ρώτησα αν μπορούσα να αγοράσω επιτόπου.
Στην αρχή μου είπε κάτι σαν χμμμμμμφ και συνέχισε με ένα εεεεε…
«Φίλε μου συγγνώμη αλλά δεν μπορώ να κάνω βόλτες στα καταστήματα. Μπορείς
σε παρακαλώ να τους πάρεις ένα τηλέφωνο και να ρωτήσεις αν μπορώ να αγοράσω
κατευθείαν;»
Γκολ και φεύγουμε για τελικό
«Ξέρετε, μάλλον και εκει σε 7 μέρες θα σας την παραδώσουν…»
«Δηλαδή με συγχωρείς, εχω μια σπασμένη πολυθρόνα και θέλω να πάρω μια
αμέσως τώρα να την παω στο σπίτι μου. Απ’εξω εχω το αυτοκίνητο. Να τη διαλέξω,
να την πληρώσω και να τη φορτώσω. Γιατί πρέπει να περιμένω 7 μέρες;»
«Δεν μπορούμε να στοκάρουμε και εχουμε μια κεντρική αποθήκη»
«Καλά κάνετε αλλά μια πολυθρόνα ζήτησα όχι το F16 ώστε να παραλάβω σε 7 μέρες! Τόσο μεγάλο κατάστημα δεν
θα μπορούσατε εστω να έχετε ένα υποτυπώδες στοκ ώστε να με εξυπηρετήσετε; Τέλοσπαντων, δεν μου φταις εσυ φίλε,
υπάλληλος είσαι. Καλή συνέχεια, σε ευχαριστώ»
Ετσι πήγα στο κατάστημα που είχα δει από το νετ και αγόρασα όχι αυτή που
είδα αλλά μια καλύτερη…
Το Grecotel στην Κυλληνη είναι
από τα ξενοδοχεια που ουτε απεξω δεν θα περνουσα καθως δεν απευθυνεται στο
βαλαντιο μου. Μια φορα βρεθηκα κατά λαθος και απολαυσα κατι από Ακαπουλκο.
Προτιμω το αξιοπρεπες roomtolet που θα μπορω να γυρισω και στα περιξ μέρη, παρα τη χλιδη που σε φυλακιζει.
Όπως και να χει, εμπειρια και αυτή, σας την παραθετω.
Δες τις καλυτερες
φωτογραφιες από αυτές που εβγαλα εδώ:
Αν σας αρεσει καποια, μπορειτε να την κλεψετε ελευθερα. Τα πνευματικα
δικαιωματα δεν με ενδιαφερουν. Απλως, απευθυνομενος στο φιλοτιμο σας, αν αποφασισετε καποια ή καποιες να
τις διαδωσετε, μπορειτε να αναφερετε ότι την πηρατε από το www.suspectblog.gr
Οποτε λοιπον, βαλτε
τις μουσικες που σας αρεσουν καθως θα τις χαζευετε και απολαυστε το σαν
βιντεοκλιπ!
Παραξενεύτηκε
ενας φίλος προχθές όταν πήρα μαζί μου και την απόδειξη καθώς φεύγαμε από το
σκοτεινό μπαράκι..
-Μπα; Τις μαζεύεις;
Βεβαίως!
Ως μισθωτός που
είμαι, ότι παίρνω είναι καταγεγραμμένο μέχρι και το τελευταίο σεντ. Γιατί να
πληρώσω την εξυγίανση των δημοσιονομικών προβλημάτων της Ελλάδας μαζί με τους
συνταξιούχους;
Να το
μοιραστούμε!
Δεν ψάχνω τόσο
πολύ το αφορολόγητο αλλά δεν είναι δυνατόν η μισή Ελλάδα και βάλε να αποκρύπτει
εισοδήματα και όλα τα βάρη να τα επωμίζεται η άλλη μισή.
Πρέπει κάποια
στιγμή να βάλουν ταμειακές μηχανές ολοι.
Γιατί να μην έχει
ο οδηγός ταξί;
Γιατί να μην έχει
ο έμπορος στη λαϊκή;
Γιατί να μην εχει
ο βενζινάς;
Γιατί να μην
εχουν όλα τα …ψυχαγωγικά κέντρα;
Πήγα σε ένα liveτις προάλλες με έναν φίλο. Στα πρώτα ποτά
μας έφερε η καλλίπυγος σερβιτόρα την απόδειξη. Στα δεύτερα μάλλον τους έχει
τελειώσει το χαρτί. Εστω και ετσι, από την πλήρη ασυδοσία που υπήρχε μέχρι
σήμερα κάτι είναι και αυτό.
Πριν από ένα μήνα
αγόρασα μια καινούρια ψηφιακή μηχανή.
Ο πώλητης ηταν
έτοιμος: Με ή ανευ; Με ρώτησε. Εχει γίνει πια αυτή η ερώτηση λες και μιλάμε για
το γάλα στον καφέ.
«Πόσο με και πόσο
άνευ;» απάντησα περίεργος.
Η διαφορά ηταν
μόλις 10 ευρώ.
Οπότε ζήτησα
απόδειξη.
Το μόνο
ερωτηματικό που έχω είναι το πώς θα γίνει η διαχείριση των αποδείξεων. Καλά τις
μαζεύουμε. Αλλά αν μετά ο καθένας κατέχει από 1000 και πλεον αποδείξεις τι θα
γίνει; Θα τις καταχωρήσουν όλες οι δημόσιοι υπάλληλοι ή θα μας δώσουν ένα boxστο taxisnetνα τις καταχωρήσουμε εμεις;
Η σκέψη και μόνο
πως θα εχω να κάνω τέτοια γραφειοκρατία την τελευταία στγμή, με σκοτώνει…
Το νησί των
καταραμένων είναι η ταινία που συγκεντρώνει θετικά σχόλια από ολο τον πλανήτη.
Αναρωτιέμαι, μόνο σε μένα δεν άρεσε;
Η φωτογραφία και
η παραγωγή είναι εξαιρετική. Η μουσική υποβλητική. Το στήσιμο της ταινίας
αριστοτεχνικό. Η ατμόσφαιρα κατάμαυρα υπέροχη. Ο Σκορσέζε δεν είναι τυχαίος ούτε χθεσινός.
Όμως αν έπρεπε να
συνοψίσω το στόρι, είναι οι περιπέτειες ενός σχιζοφρενή.
Δεν με ξάφνιασε
σε κάτι, παρά μόνο μερικές λεπτομέρειες για την αποκάλυψη του παζλ τις βλέπεις
στο τέλος αλλά ολη την ωρα είσαι υποψιασμένος για το παρακάτω.
Δεν είμαι
σίγουρος για το πώς ακριβώς αποτυπώνεται η κριτική στην Αμερική και γενικά στον
Δυτικό κόσμο με τα ψυχοπειράματα, όπως γράφουν σχεδόν ολοι οι σινεκριτικοί. Οταν η ταινία τελειώνει, το μυστήριο λύνεται
και καταλαβαίνεις πως όλα τελικά ηταν μια φαντασίωση. Αντίθετα μάλιστα, όταν η
θεραπεία «του καλού» αποτυγχάνει, τι μένει; Το χειρουργείο…
Σε πολλές σκηνές
πλατύασε, άφησε μερικά περίεργα κενά ( ποιος τελικα έβαλε το χαρτάκι στο
δωμάτιο της γυναίκας που «απέδρασε»; ) και τέλοσπάντων τα χουμε ξαναδεί στην
εκτη αίσθηση και στους συνήθεις ύποπτους. Τελικά αυτές οι τανίες στέρησαν την
πρωτοτυπία από όλους τους υπόλοιπους!
Καλός ο Ντι
Κάπριο, καλύτερος θα ηταν ο Ρασελ Κρόου που εχει ξαναπαίξει αντίστοιχο ρόλο.
Τελικά, μπορείς
να απολαύσεις ένα θέαμα περίπου 2,5 ωρών χωρίς βαθύτερο νόημα και τροφή για
σκέψη.
Μου έλεγε μια φίλη τις προάλλες ότι συνάδελφοί
της στο γραφείο, την έκαναν add στο facebook και ζήτησε
τη γνώμη μου πώς να το χειριστεί.
«Δεν εχω πατήσει ignore γιατί καταλαβαίνεις ότι θα έρθω σε δύσκολη θέση
και θα στραβώσουν αλλά ούτε add γιατί δεν θέλω να βλέπουν τις φωτογραφίες μου, σε ποιους μιλάω και τι λεω.
Τι να κάνω suspect dear;»
Ο χώρος εργασίας χρειάζεται λεπτούς αλλά και σαφείς
χειρισμούς.
Είχα και εγω έναν συνάδελφο που με έκανε add. Πάτησα χωρίς δεύτερη σκέψη ignore και όταν βρεθήκαμε του είπα:
«Μου είσαι πολύ συμπαθής, τα λέμε μια χαρά, είσαι
ωραίος τύπος αλλά εχω μια αρχή. Δεν βάζω στο facebook συναδέλφους. Δεν εχει να κάνει με σένα αλλά
είναι ένα δικό μου ας πούμε κόλλημα. Ηθελα να σου το εξηγήσω για να μην
παρεξηγηθείς και νομίσεις ότι εχω κάτι εναντίον σου». Μπορεί να μην του άρεσε, αλλά μάλλον
κολακεύτηκε που τον έπιασα και του μίλησα. Ετσι συνεχίσαμε τις επαφές μας στο
ιδιο καλό κλίμα.
Η δουλεία δεν είναι χώρος διασκέδασης ή ο ναός
της φιλίας. Στη δουλειά υπάρχουν τα χρήματα που αυτό και μόνο το στοιχείο
αλλάζει πολλά στις σχέσεις των ανθρώπων. Ιδιαίτερα δε, σε περιόδους κρίσης που
κυριολεκτικά ο θάνατός σου η ζωή μου, τότε ότι κάνεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί
εναντίον σου.
Γιατί να θέλει ο συνάδελφος να σε βάλει στο
δίκτυο του;
Είτε για λόγους ερωτικής προσέγγισης είτε για
λόγους κουτσομπολιού.
Συγγνώμη αλλά άλλον δεν βρίσκω.
Αν χρειάζεται κάτι και είναι επείγον, θα σε πάρει
τηλέφωνο.
Αν χρειάζεται να επικοινωνήσει μαζί σου, μπορεί
να το κάνει δια ζώσης στο γραφείο. Ποιο παραπάνω βήμα επικοινωνίας θα του δώσει
το facebook ?
Αυτό που θα του δώσει είναι πληροφορίες.
Πότε είσαι online, τι γράφεις στο στάτους σου, ποιους εχεις στο δίκτυό σου, θα χαζέψει τις
φωτογραφίες σου στην παραλία και μπορεί να αποθηκεύσει καμία για να τη στείλει
στον δίπλα συνάδελφο, πότε μπαίνεις, πότε βγαίνεις, αν είσαι ελεύθερη ή χώρισες
πρόσφατα και αν είσαι συνδεδεμένη στο τσατ.
Αν τη μέρα που πήρες τηλέφωνο και είπες ότι δεν
μπορείς να πας στη δουλειά γιατί αρρώστησες και είσαι στο FB, στην καλύτερη θα παρατηρήσει ότι αυτός δουλεύει
ενώ εσυ αράζεις και στη χειρότερη θα το πει και σε άλλους….
Την ώρα που θα έπρεπε να είσαι στον τάδε πελάτη,
θα δει πως ανεβάζεις το αγαπημένο σου τραγούδι του Πλούταρχου και την ώρα που
θα έπρεπε να στείλεις ενα φαξ, θα δει τις επιδόσεις σου στο farmville.
Για ποιον λόγο να βάλεις τον συνάδελφο σου στο
τριπάκι του σχολιασμού και της κριτικής; Για ποιον λόγο οι άνθρωποι από τον εργασιακό σου χώρο να σε
δουν με το μπικίνι ή με το σέξι φόρεμα σου που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα το
έβλεπαν ποτέ;
Δεν είναι τυχαίο ότι και οι εταιρείες πια, πέραν
του βιογραφικού σημειώματος ρίχνουν και μια ματιά στο facebook να δουν τι φρούτο είσαι.
Οπότε ignore και κλειστό προφίλ για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο…
ΥΓ1. Αν από την άλλη, για να μη χαλάσεις χατήρια, βάλεις ολον τον κόσμο στο
δίκτυο σου, μη διαμαρτυρηθείς όταν θα σε σχολιάζουν ολοι και ολες σε ότι και αν
κάνεις…
ΥΓ2. Δεν συμφωνώ με
αυτούς που λένε ότι μπορεί να εχεις φίλτρα στις φωτογραφίες ώστε να μην τις βλέπουν
ολοι ολες, γιατί άνθρωπος είσαι, κάτι μπορεί να σου ξεφύγει. Ουτε να εχεις
δεύτερο προφιλ γιατί μπλέκεσαι, ούτε φυσικά να εχεις σε άλλο «κοινωνικό δίκτυο»
τους συναδέλφους σου. Κούραση.