Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

ΚΥΝΗΓΙ ΚΑΙ ΨΑΡΕΜΑ


Συζητουσαμε με φιλους σχετικα με το κυνηγι και το ψαρεμα και η αποψη μου είναι η εξης:
Το κυνηγι το καταλαβαινω μονο οταν γινεται για λογους βιοπορισμου. Αν καποιος δεν εχει τα προς το ζην και πρεπει να κυνηγησει, εκει μαλιστα.

Απο και περα, να κρεμαω την καραμπινα στον ωμο και να σηκωνομαι τα χαραματα για να σκοτωνω τα πουλακια και τα λοιπα ζωακια του θεου για λογους ψυχαγωγιας, δεν το αντεχω ουτε ως σκεψη..

Δεν υποκρινομαι και δεν το παιζω χορτοφαγος.
Τρωω το κρεας οπως ολοι μας αλλα να παω βολτα - εκδρομη για να σκοτωσω ζωακια, δεν με ενθουσιαζει. Ουτε μπορω να δεχθω αυτά τα χαρωπα που λενε οι κυνηγοι ότι προστατευουν το περιβαλλον επειδη φτιαχνουν ένα κιοσκι ( για να αποθετουν τα νεκρα ζωα και τα οπλα τους ) ή όταν τοποθετουν έναν καδο σκουπιδιων για να πετανε τους καφεδες και τις μπυρες τους.

Δεν βρισκω καμια ωφελεια στο να σημαδευσω με την καραμπινα το πουλακι που κελαηδαει ή το λαγουδακι που κανει βολτα μεσα στο δασος και μετα να επαιρομαι στην παρεα «κοιταξτε με, μπραβο μου, το σκοτωσα».

Καλα μου ειπε μια μερα χαριτολογωντας ενας φιλος: Λενε ότι το κυνηγι είναι αθλητισμος. Τον λαγο ή την περδικα τον ρωτησε κανεις αν θελει να αθληθει;

Το ψαρεμα από την άλλη, το βαριεμαι αφορητα. Να κατσω σε μια παραλια με τις ωρες κοιταζοντας το πελαγος και να περιμενω αν, μπας και μηπως τσιμπησει καποιο ψαρι το δολωμα, καλυτερα να παω 40 συνεχομενα βραδια σε σκυλαδικο.

Εκτιμω οσους ψαρευουν αλλα στην παραλια προτιμω να κανω μπανιο, να βγω, να διαβασω, να ξαναμπω στη θαλασσα, να βγαλω φωτογραφιες, να γυμναστω ή να χαλαρωσω μεσα στο νερο, αν προκυψει βολεϊ ή ρακετες πολύ ευχαριστως αλλα να μεινω ακινητος, να μην κανω θορυβο και να περιμενω με τις ωρες, αυτό μου μοιαζει περισσοτερο με δυσβασταχτο ρολο σε ταινια του Αγγελοπουλου παρα με χομπι.



6 Λογομαχιες:

An-Lu είπε...

Βρε ύποπτε...έχω βαρεθεί να συμφωνώ μαζί σου ;-)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΘΟΥΣΙΑΖΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Η ΙΔΕΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΩ ΖΩΑΚΙΑ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

επί λέξει είπε...

Γέλασα πολύ με το τελευταίο σχόλιο περί ταινιών του Αγγελόπουλου. Πάντως, το να ελλοχεύεις δεν είναι πάντα κακό. Γιατί σημαίνει και καλά μελετημένη αντίδραση. Όχι, όμως, για ζώα. Βάρβαρο.

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...

Μαζι σου!

VAD είπε...

Εσύ τόγραψες ή εγώ;Να τα χέσω για χόμπι!

stavRos είπε...

Kαλημέρα...

Στη ζωή δεν γίνεται να τα ξέρουμε όλα γιαυτό και καλό είναι πολλές φορές να προσδίδουμε έναν υποθετικό τόνο στον λόγο μας καθότι "παίζει σοβαρά" το ενδεχόμενο τα πράγματα να μην είναι ακριβώς έτσι όπως τα φανταζόμαστε.

Σόρρυ για το επιθετικό μπάσιμο μου αλλά η εντελώς επιφανειακή προσέγγιση του ζητήματος "με χάλασε".



Είμαι βέβαιος ότι δεν έχεις βγει ποτέ για κυνήγι γιατί αν το είχες κάνει (πλάι σε έναν πραγματικό κυνηγό) δεν θα έγραφες για βολτίτσες με μόνο σκοπό τη θανάτωση των ζώων.

Το κυνήγι αγαπητέ ύποπτε πέρα από το ότι ασκείται εδώ και χιλιετίες αδιάκοπα απέχει κατα πάαααααρα πολύ από μια βόλτα με σκοπό τον φόνο.

Αν δεν το επιχειρήσεις ούτε που θα φανταστείς πόσο δύσκολο και πόση επιστήμη θέλει να γυμνάσεις, να εκπαιδεύσεις και να διατηρήσεις τον σύντροφο σου στις εξορμήσεις, τον σκύλο.

Δεν θέλω να σε χαρακτηρίσω "πρωτευουσιάνο" αλλά πολύ φοβάμαι ότι αγνοείς τη μαγεία του να καταφέρεις να γίνεις κομμάτι της φύσης, να εναρμονιστείς με τους ρυθμούς της και να μάθεις να τη μελετάς και να αποκωδικοποιείς κάθε στοιχείο της. Χωρίς όλα τα παραπάνω κυνήγι δεν...ούτε για πλάκα.

Αν ποτέ ο Θεός (ή πες το όπως θες) σε αξιώσει να βιώσεις τη φύση μέσω του κυνηγίου τότε πίστεψέ με, η κάρπωση θα είναι μία ελάχιστη υπολεπτομέρεια όλης της ημέρας.

Το ξύπνημα, η προετοιμασία, η συντροφιά, η χαρά του σκύλου, το ξημέρωμα στην κορυφή, ο αετός που "σε χαιρετά απο ψηλά" , ο άνεμος που λυσσομανά, η επιβλητική ομορφιά της Γης εκεί που ο αστικός πολιτισμός έχει αφήσει τα ξερά του μακρυά...όλα αυτά δεν σου αφήνουν περιθώριο να σκεφτείς μόνο το θήραμα. Και στο κάτω-κάτω ας κυνηγήσει ο σκύλος τον λαγό και εγώ ας μην τον πετύχω... Η συγκίνηση του "σηκώματος" (τότε το σκυλί κλαίει), της καταδίωξης, της σωστής τοποθέτησης του κυνηγού που απαιτεί χρόνια πείρας και άσκησης στα περάσματα...όοοολα αυτά είναι η μαγεία του κυνηγιου αγαπητέ ύποπτε. Που φυσικά τελείωνουν ομορφότερα με μία εύστοχη βολή αλλά αν αυτή δεν έρθει, ας είναι.Φτάνει που ζω όλα τα παραπάνω.

Μιλάμε πάντα για το νόμιμο κυνήγι, στις επιτρεπόμενες μέρες και ώρες, στις νόμιμες ποσότητες. Όσοι δεν τηρούν όλα τα παραπάνω είναι καραγιόζηδες και αγροίκοι τους οποίους εγώ ο σωστός κυνηγός αντιμετωπίζω πολύ πιο αποτελεσματικά μέσω της παρουσίας μου στη φύση παρά εσύ από ένα ποστ.

Θεωρώ ότι ο κυνηγός είναι 10 φορες πιο οικολόγος από τον "οικολόγο". Όχι για τα κιόσκια... για τον εμπλουτισμό της πανίδας στον οποίο προβαίνει, για την καταδίωξη της λαθροθηρείας, για τις αναδασώσεις , για όλα όσα προκλητικά αγνοείς και όχι μόνο αυτό αλλά ειρωνεύεσαι κιόλας.

Όσο πονάς εσύ για τον λαγό που εγώ τρώω αφού τον πυροβολήσω άλλο τόσο πονάω και γω για τα κατσικάκια που ουρλιάζουν από τον πόνο όταν τα σφάζουν για να τα φας ΕΣΥ.

Θα έμπαινα στη διαδικασία να γράψω για την ισορροπία του οικοσυστήματος ( πχ να μην υπερβαίνει ο πληθυσμός της αλεπούς ένα συγκεκριμένο όριο γιατί μετά η φύση έχει πρόβλημα) και πόσο βοήθησαν στο παρελθόν οι κυνηγοί σε αυτό αλλά η ημιμάθεια σου επί του ζητήματος με κάνει να βλέπω κάτι τέτοιο ως περιττό.

Κυνήγι = φύση ύποπτε...αλλά οι κάτοικοι της πρωτεύουσας δεν έχουν την πολυτέλεια να έρθουν σε επαφή με αυτή. Γιαυτό και δημοσιεύουν κείμενα σαν το υπό σχολιασμό.

ΥΓ: Η μπεκάτσα ψοφάει ακαριαία από την τουφεκιά. Το ψάρι ψοφάει μετά από ώρες από ασφυξία. Κατά τα άλλα εκτιμάς όσους ψαρεύουν και "σκαλώνεις" με τους κυνηγούς.

ΥΓ2: Άντε μείναμε Α1 φέτος...του χρόνου δεν μας βλέπω και πολύ καλά.

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια