Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ

Αγαπητέ ύποπτε,
Με λένε Μυρσινη και τον τελευταίο καιρο επισκέπτομαι συχνά το blog σου. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου μια ιστορία που με έχει προβληματίσει τις τελευταίες μέρες.

Πριν από λιγες μερες ηρθα σε επαφη με έναν άλλο χρηστη σε ένα φορουμ που συμμετεχω που ο τρόπος γραφής αλλά και το περιεχόμενο των αναρτήσεών του μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον. Αφορμή ήταν μια ανάρτησή του ή οποία δεν ήταν συνεπής στα δικά μου μάτια με την εικόνα που είχα σχηματίσει γι αυτόν. Εκείνος ανταποκρίθηκε και το ίδιο βράδυ μιλήσαμε αρκετές ώρες στο msn... Μου έδωσε το τηλέφωνό του και η πρώτη τηλεφωνική μας επικοινωνία την επόμενη μέρα, πρώτα στο κινητό και ύστερα στο σταθερό, ήταν επίσης μακρά σε διάρκεια και αρκετά ενδιαφέρουσα. Αποφασίσαμε λοιπόν να συναντηθούμε αν και δεν σου κρύβω ότι η ιδέα να συναντηθώ με έναν άγνωστο όσο με προκαλούσε άλλο τόσο με τρόμαζε.

Φόρεσα παρόλα αυτά την καλύτερη μου διάθεση, με μερικά αξεσουάρ επιφύλαξης, και πήγα στο συμφωνημένο ραντεβού. Αρκετά συμπαθής με την πρώτη ματιά, χαρούμενος, μολονότι γνώριζα ότι περνά μια δύσκολη φάση, χαλαρός και άνετος. Δυστυχώς υπερβολικά. Τόσο που δεν ήμουν έτοιμη να το διαχειριστώ. Θύμωσα αρχικά, μετά αφέθηκα, λίγο. Του το έδειξα, όχι με τον καλύτερο τρόπο αλλά το ερωτικό στοιχείο ενώ δεν είχε κάνει την εμφάνισή του στις συνομιλίες μας εισέβαλε βίαια σε μία πολύ γλυκιά και τρυφερή μέχρι εκείνη τη στιγμή σχέση και αντί να με κάνει να νιώσω επιθυμητή με έκανε μάλλον να νιώσω φτηνή.

Δεν θυμάμαι πως ακριβώς τελείωσε εκείνη η βραδιά, πολύ κουρασμένη, λίγο πιωμένη και μάλλον απογοητευμένη, περισσότερο με τον εαυτό μου. Η επόμενη μέρα, της συνειδητοποίησης, ήταν αρκετά δύσκολη. Προσπαθούσα να δω που έκανα λάθος και πότε ακριβώς ξεκίνησε. Μήπως έπρεπε να έχω διατηρήσει την ανωνυμία μου, μήπως έπρεπε ή πρώτη μας συνάντηση να γίνει σε άλλο χρόνο και χώρο, μήπως δεν έπρεπε να γίνει καθόλου, μήπως θα έπρεπε να ήμουν πιο επιφυλακτική, μήπώς, μήπως...

Την μεθεπόμενη έδωσα ένα χλιαρό σημείο ζωής για να λάβω μια αντίστοιχα χλιαρή απάντηση. Και ξαναπροσπάθησα και το ίδιο βράδυ και την επόμενη και τη μεθεπόμενη. Υπενθυμίζω ότι ο ίδιος περνά μια δύσκολη φάση και σίγουρα δεν περίμενα και πολλά πράγματα. Ήθελα όμως να μοιραστώ μαζί του τα συναίσθημα που τον αφορούσαν και με αφορμή ένα δικό του «παράπονο» του είπα ότι προβληματίστηκα και ότι όσα έγιναν μεταξύ μας ήταν πολλά για μένα. Δεν προσπάθησε να μάθει κάτι περισσότερο γι αυτό αλλά πρότεινε μια συνάντηση την ίδια ή την επόμενη εβδομάδα και απάντησα θετικά. Και μετά σιωπή. Τίποτα. Και φυσικά κι εγώ δεν μπορώ να επικοινωνήσω πια μαζί του. Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο να του πω και έχω εξαντλήσει τα «όλα καλά;» και τα σχόλια για τις αναρτήσεις του. Και ίσως δεν πρέπει να ασχοληθώ άλλο αφού θεωρώ ότι και την αυτοκριτική μου έχω κάνει και την προσπάθεια να μην το κλείσουμε έτσι, άρα ότι μπορούσα έκανα. Αλλά από την άλλη μεριά... Υπάρχει μια παρεξήγηση. Και γιατί κάτι που μπορεί να μην άφηνε τίποτα ή να άφηνε κάτι γλυκό, να αφήσει κάτι πικρό σε εμένα και ίσως και σε εκείνον;

Θα αναρωτιέσαι γιατί τα γράφω όλα αυτά. Γιατί ίσως ένας άντρας μου εξηγήσει κάτι για την ανδρική συμπεριφορά που εγώ δεν μπορώ να δω.

Ελπίζω να μην ήμουν κουραστική..
Φιλικά,
Μυρσίνη

Αγαπητη Μυρσινη
Σε ευχαριστω πολυ για την επικοινωνια και για την εμπιστοσυνη.
Μου φαινεται οτι η ιστορια σου εχει πολλα κενα αλλα θα προσπαθησω να σου γραψω τη γνωμη μου που το πολυ πολυ να ειναι λαθος. Ενας ανδρας δεν ξερει τους ανδρες οπως και μια γυναικα δεν ξερει τις γυναικες. Υπαρχουν βεβαια μερικες παγκοσμιες σταθερες βαση των οποιων και οσων μου εγραψες, ειναι ευδιακριτα μερικα στοιχεια.

ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ
Μιλας μεσω ιντερνετ. Μιλας στο τηλεφωνο. Συναντηση.
Τιποτα το κακο μεχρι εδω. Ειμαι υπερ της αποψης πως αφου δυο ανθρωποι εχουν καλη επικοινωνια εκ του μακροθεν μπορουν να την εχουν και απο κοντα. Οποτε καλως επραξες και γνωριστηκες. Δε θα ειχε και νοημα αλλωστε να διαιωνισεις μια επικοινωνια με ενα τιποτα. Τουλαχιστον τωρα ξερεις με τι εχεις να κανεις.

Αφου βγηκες λοιπον, ο τυπος απο οτι καταλαβα «χωθηκε» και εσυ δεν εφερες καμια αντιρρηση. Δεν σε βιασε. Ηθελε κατι ερωτικο/σεξουαλικο απο σενα και με τη θεληση σου του το εδωσες. Δεν βρισκω ουτε εδω κατι κακο. Ετσι κινηθηκε, ετσι ανταποκριθηκες. Μετα εσυ μεν αισθανθηκες αμηχανα και περιεργα, εκεινος δεν εδειξε να ξετρελαινεται κιολας και σε προβληματιζει. Ανθρωπινο αλλα οχι τραγικο οπως το διηγεισαι.

ΕΣΥ
Απο το γραμμα σου καταλαβα οτι ο τυπος σου αρεσει. Αλλιως δεν θα το σχολιαζες, δεν θα σε ενοιαζε, δεν θα μου γραφες. Αν ηταν κατι απλως «εκατσε η φαση» στην καλυτερη θα διηγουσουν περιφανη στις φιλες σου μια ξεπετα με έναν ομορφο ( και χαλια να ηταν, στις φιλες ποτε δεν λεμε τις αποτυχιες μας γιατι το γυναικειο κουτσομπολιο δεν αντεχεται) αγνωστο που τον τρελανες με το καλησπερα και στη χειροτερη θα το μετανοιωνες και θα το εθαβες.
Σου αρεσει αλλα τα πραγματα δεν εγιναν με τον τροπο σου. Για αυτο και εχασες τη μπαλα. Πολλες φορες μας συμβαινει και αυτο που μετραει δεν ειναι η κλαψα και το γαμω την ατυχια μου αλλα η διαχειριση.

Πως μπορεις να του επιρριπτεις ευθυνη οταν στο βαθμο που σου αναλογουσε γραφεις πως εδωσες «χλιαρο σημειο ζωης;» Χλιαρο δινεις, χλιαρο παιρνεις.
Οταν λες «του ειπα οτι προβληματιστηκα» φανταζομαι οτι εννοεις στο ιντερνετ.
Στο ιντερνετ;
Αυτα τα θεματα καλη μου δεν ειναι για το ιντερνετ.
Το ιντερνετ ειναι το μεσο. Οχι ο σκοπος. Μεσω του ιντερνετ γνωριστηκατε. Αν φτασετε να λυνετε τους προβληματισμους σας απο κει, καληνυχτα σας.
Απο οτι μου γραφεις, σου προτεινε εκ νεου συναντηση. Αρα γιατι παραπονιεσαι;
Και γιατι δεν την επιδιωξες;
Μηπως δεν παιρνεις την κατασταση στα χερια σου και θελεις να σε παιρνουν απο το χερακι;
Μηπως θελεις να αποποιηθεις της δικης σου ευθυνης σε οτι αφορα τι ακριβως θελεις απο αυτον τον ανθρωπο και προτιμας να πεσει στα ποδια σου για να κρινεις αν τον θες ή οχι;

ΑΥΤΟΣ
Η συμπεριφορα του εχει σιγουρα διακριτικοτητα που φτανει στα ορια της αδιαφοριας. Τα σεναρια που παιζουν σε αυτο το εργο ειναι ολα και ολα τρια.
Καταρχην, μην πολυμετρας τη δυσκολη φαση που περναει. Οποιος περναει δυσκολες φασεις και δεν θελει, καθεται σπιτι του και βλεπει ειτε σιριαλ ειτε μπαλα.

Η δικαιολογια της δυσκολης φασης να ξερεις οτι παντοτε στεκει οταν θελουμε να αποφυγουμε καποιον. Οπως και οι γυναικες οταν δεν θελουν εναν επιδοξο εραστη του λενε οτι «δεν ειναι σε φαση», "ειμαι μπερδεμενη", «ειναι ακομα κολλημενες στον πρωην» ( και το χειροτερο ολων «σε βλεπω σαν φιλο» ) και λοιπες χαζαμαρες ετσι και οι αντρες οταν θελουμε βελουδινες αποχωρησεις το ριχνουμε στην ατιμη κενωνια.

Σεναριο 1.
Ο τυπος καταλαβε με το καλησπερα οτι τον γουσταρες, δεν τον χαλαγες, σου ορμηξε, του κατσες και δεν ενδιαφερεται για τιποτα αλλο απο σενα.
Το μονο που ηθελε απο σενα ηταν να περασει καλα, το πετυχε, χαιρετε
Δεν τον συγκινησες σε επιπεδο προσωπικοτητας και συνολικης παρουσιας παρα ως κομματι κρεας και μονο. Το γευθηκε, αυτοεπιβεβαιωθηκε και παει για αλλο.

Σεναριο 2.
Καταλαβε τον προβληματισμο σου και σου αφηνει το περιθωριο και το χρονικο διαστημα ωστε να αφομοιωσεις την εμπειρια μαζι του και να μη σε πιεσει και φορτισει. Για αυτο αλλωστε και δεν αρνηθηκε συναντηση αλλα σου την προτεινε.
Σε θελει αλλα ειναι ευγενικος και δεν σου επιτιθεται.

Σεναριο 3.
Δεν ξερει και αυτος τι θελει απο σενα, πιθανως να το μετανοιωσε και να περιμενει απο σενα οτι και συ απο αυτον. Ανταποκριση. Τη δειχνεις χλιαρα, στη δειχνει χλιαρα. Σε πληρωνει με το ιδιο νομισμα ειτε για λογους τακτικης ειτε για λογους ανασφαλειας.
Η ιδια ανδρικη παρορμηση που τον οδηγησε στην εκτονωση ειναι και η ιδια που τον θολωνει και δεν ξερει τι να κανει.

ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ
Οτι εγινε, εγινε.
Καλο, κακο, κουτσο, στραβο, τελειο, αυτο ειναι και δεν αλλαζει.
Πιστευω οτι οι σχεσεις μεταξυ των ανθρωπων πρεπει να ειναι ξεκαθαρες,
Πιστευω επισης οτι ειναι καλυτερη η ατομικη διαχειριση και η ατομικη ευθυνη παρα η κλαψα, η μιζερια και η μετακυλιση των ευθυνων.
Τι θα εκανα αν ημουν στη θεση σου;
Τολμη, γοητεια και αποφασιστικοτητα.

Προσωπικοτητα εν ολιγοις χωρις τα κλισε των περιοδικων τυπου «ποτε δεν παιρνει τηλεφωνο η γυναικα αλλα ο ανδρας, ψηστον λιγο να τον εχεις ζεστο [ λες και ειναι μπριζολα ] μη δειξεις αδυναμια» και λοιπες βλακολογιες.

Ειναι καλυτερα να σε χαλασει κατι αλλα να εχεις τη γνωση, να το απομυθοποιησεις και να συνεχισεις τον δρομο σου παρα να το αφησεις σε μια αιωνια απορια και σε εναν διαρκη προβληματισμο που θα συσσωρευσει νευρωση και θα σου βγει σε κατι αλλο, σε καποιον αλλον που μπορει να ειναι απειρως καλυτερος απο αυτον που γνωρισες τωρα αλλα να τον καψεις.

Να τον καλεσεις να βγειτε.
Να προτεινεις συναντηση.
Συγκεκριμενα. «τι κανεις αυριο βραδι;»
Μην κολλησεις παλι στο οτι περναει δυσκολα.
Αν περναγε δυσκολα δεν θα ειχε μπει καν στον κοπο να σε γνωρισει και να σε συναντησει.
Αν διαπιστωσεις οτι θελει να σε αποφυγει τοτε ο τυπος ανηκει στο πρωτο σεναριο, εσυ εκανες αυτο που μπορουσες και συνεχισε τον δρομο σου.
Αν διαπιστωσεις οτι θελει να σε συναντησει τοτε ανηκει ειτε στο σεναριο 2 ειτε στο 3.

Βγειτε.
Σε χαλαρο μερος που δεν σε ξεκουφαινει η μουσικη ωστε να μπορειτε να μιλησετε.
Αν σου αντιπροτεινει θεατρο ή σινεμα να αρνηθεις.
Πας για να γνωρισεις ουσιαστικα εναν ανθρωπο που η πρωτη εμπειρια σε προβληματισε. Τον χρονο πρεπει να τον κερδισεις σε διαπροσωπικη γνωριμια και όχι να τον σπαταλησεις σε παρακολουθηση ενός θεαματος. Αν μπειτε σε διαδικασια σχεσης, μπορειτε να πατε τοτε.

Να πας λοιπον στη συναντηση με εναν και μονο σκοπο.
Να επικοινωνησετε.
Αν παει να σου ξαναορμηξει να το ξεκοψεις με τη μια. Αμεσα και αποφασιστικα.
Και φυσικα ουτε εσυ να κανεις ιχνος ερωτικης κινησης.
Όταν θα καθησετε, φροντισε να μην ειστε πολύ κοντα ώστε υποσυνειδητα να καταλαβει ότι δεν εχει πηδημα αποψε ( αν ο σκοπος του είναι αυτος που μπορει να μην το ξερεις αλλα παρε τα μετρα σου )

Μην πεσεις επισης στην παγιδα να του ζητησεις εξηγησεις με το καλησπερα.
Συζητηστε, ( σκεψου τριτα και χαλαρα θεματα – δουλεια, προυπηρεσια, σπουδες, διακοπες ) και αν διαστωσεις οτι υπαρχει κωδικας επικοινωνιας, τοτε μπορεις να συζητησεις την πρωτη σας εμπειρια ωστε να δεις τι σκεφτεται. Μην τον φερεις ομως σε απολογια γιατι θα το εκλαβει ως επιθεση τυπου με εκμεταλλευθηκες αλλα να τον «βοηθησεις» να εκφραστει.

Φιληθειτε σταυρωτα στα μαγουλα – και μονο αυτό - και ειμαι σιγουρος πως απο το ιδιο κιολας βραδι θα ξερεις και τι σου γινεται και τι ακριβως αισθανεσαι για αυτον.
Go !



6 Λογομαχιες:

So_Far είπε...

Μπερδεύτηκα και μόνο που το διάβασα όλο αυτό !
Μεταξύ μας η αγαπητή Μυρσίνη μάλλον δεν αξιολογεί σωστά τα αισθήματά της αλλά και τις διαθέσεις της. Αρνείται για παράδειγμα την έλξη που ένιωσε και χαρακτηρίζει τον εαυτό της 'φτηνό'. Ακατανόητο ! Μου έδωσε μάλιστα και την εντύπωση ότι σε ό,τι συνέβει εκείνη μπορεί να ήταν και απούσα.. βολικό αυτό για τη συνείδηση.
Και όπως έγραψες πολύ σωστά είναι θέμα διαχείρισης.
Είναι μάλλον μια 'σχέση' που θα βουλιάξει στη χλιαρότητα ...

-keimgreek- είπε...

den exo kati sygekrimeno na sxoliasw, pera tu oti einai oraia istoria. an kai oxi asyni8isti mporw na pw. symbainun auta se oles tis sxeseis.

Agobooks είπε...

Αν ,λοιπόν, το ποτό, έφταιγε για όλα όσα συνέβησαν, θεωρώ δικαιολογημένο το όλο συμβάν. Αν, όμως, είναι απλά το αποκούμπι για να δικαιολογούμε την παρόρμηση και την απερισκεψία μας, τότε, δεν μας φταίει καθόλου.
Και στη τελική, το βρίσκω αρκετά , μα αρκετά λογικό να επέλθει σιωπή μετά από αυτό, αφού είναι σίγουρο πως ένας από τους δυο, δεν βρήκε στον άλλον αυτό που περίμενε. Το λεω και από πείρα. Και μάλιστα, μετά απο πολλές πολλές συζητήσεις και μήνες κουβέντας. Κι όμως, η επόμενη μέρα της βραδιάς εκείνης, δεν έμοιαζε με καμία άλλη…

NdN είπε...

Κι εγώ αυτές τις συβουλές θα της έδινα. Είσαι σωστός φίλε ύποπτε.

"Πάντα" και όχι "πολλές φορές" έχει σημασία η διαχείριση.

Επίσης η ντομπροσύνη αμοίβεται πάντα. Ακόμα και αν η ανταμοιβλη δεν είναι αυτή που έλουμε εκείνη τη στιγμή, μακροπρόθεσμα μας γλιτώνει από μπελάδες. Οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις (και σε πολλές άλλες) η επικοινωνία χωρίς "τουπέ" και "επιθετικές συμπεριφορές" είναι η καλύτερη λύση.

Κάτι τελευταίο. Στα blog μας ο καθένας γράφουμε ότι μας γουστάρει. Αλήθεια, φανταστικές ιστορίες, όνειρα, σκέψεις κτλ. Και το κείμενο σου (σαν κείμενο) είναι ειλικρινά πολύ καλό. Σε ταξιδεύει στην ιστορία από την πρώτη γραμμή.

Καλό βράδυ!

Unknown είπε...

Δούλευα μέχρι αυτή την ώρα και για να χαλαρώσω, πέρασα να σου πω ένα γειά και να η Μυρσίνη, με τη σχέση της από το internet, lol.
Τι να κάνουμε δεν έκανε κλικ, αυτά συμβαίνουν όπως κι αν γνωριστούν δύο άνθρωποι.
Το internet έχει κι ένα βαθμό επικυνδινότητας.

Hypatia είπε...

Καλησπέρα ύποπτε,
Πάντα αναλυτικός, με τρόπο που καλύπτει όλες τις γυναικείες απορίες και ανασφάλειες :-)
Αν ήμουν στη θέση της Μυρσίνης, θα μου είχες αναλύσει όλα όσα είχα ανάγκη να ακούσω. Είναι πολύ σημαντικό αυτό.

Προς Μυρσίνη:
Να είσαι σίγουρη καλή μου, ότι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, θα θυμάσαι την ιστορία και θα χαμογελάς.

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια