Όταν κακώς, ο Kορκονεας, κακώς, πυροβόλησε και κακώς κάηκε η μισή Aθήνα, είχαμε μια εκρυθμη κατάσταση με μια καλή
δικαιολογία.
Οταν προχθές έγινε θρύψαλα ένας επίσης 15 χρόνος το μόνο που ακούστηκε
ηταν το θροϊσμα των φύλλων. Ήταν βλέπεις από τη βόμβα που έβαλαν οι φλογεροι
αστικοί επαναστάτες με τις πολυσελιδες ιδεολογικές ανακοινώσεις. Προφανώς και
δεν ακούσαμε μια διαμαρτυρία γιατί η βόμβα προφανώς ήταν μια καλή βομβα.
Μου άρεσε επίσης οταν είδα σε έναν τοίχο το καταπληκτικο «ο Λαμπρος Φουντας
ήταν ένας από μας».
Εξ όσων θυμάμαι τον εαυτό μου και στην περίπτωση που υπνοβατώ δεχθείτε
το σχετικό ακαταλογιστο, εργαζομαι, προσφέρω στην παραγωγική διαδικασία και στο
κοινωνικο σύνολο και κυρίως δεν βλαπτω ούτε τις περιουσίες ούτε τη σωματικη
ακεραιότητα των γύρω μου. Όπως δηλαδή και η συντριπτική πλειοψηφία.
Πως γίνεται να είναι «ένας από μας» ένας τύπος που έκλεβε ένα
αυτοκίνητο με ενδοεπικοινωνία οπλισμένος σαν ισραηλινός κομάντο που γύρευε τι
άλλο έχει κάνει, συγγνωμη αλλά αυτό ούτε ως υπνοβατης ούτε και ως μεθυσμένος
μπορώ να το εξηγήσω...
