GREEK MANAGEMENT

Όταν κάποτε έκανα διακοπές στα νησιά γκαλαπάγκος, είχα βρει έναν τύπο που το είχε σκάσει από την εταιρεία του ξαφρίζοντας ένα σοβαρό ποσο και αραχτός και ωραίος καθόταν στην παραλία.

Πιάσαμε την κουβεντα, είπαμε πολλά επιχειρηματικά και κάποια στιγμή τον ρωτησα ποια κατά τη γνώμη του είναι τα χαρακτηριστικά του καλού μάνατζερ. Μου απάντησε. Δεν ξέρω βέβαια αν όλα αυτά που μου λεγε τα έκανε, αλλα επειδη μου φάνηκαν ενδιαφέροντα είπα να τα καταγράψω:

- Oραμα. Που θες να φτάσεις, πως θα το πετύχεις και να το μεταδώσεις στους άλλους.

- Επικοινωνία. Να ξέρει να ακούει τους υφισταμένους του και να μην το παίζει ούτε ξερόλας, ουτε να αδιαφορεί, ουτε να αιθεροβατεί ότι όλα πάνε μια χαρά όταν υπάρχουν προβλήματα.

- Κίνητρο. Όταν θέτεις στόχους πρέπει να δίνεις κίνητρα. Αλλιώς μη θέτεις στόχους. Οσα πάνε και όσα έρθουν

- Επιλογή κατάλληλου χρόνου. Ελληνιστί timing. Πότε θα πεις τι, πότε θα κράξεις, πότε θα επαινέσεις, πότε θα αποφασίσεις

- Να είσαι το παράδειγμα. Δεν μπορείς ολη μέρα να κάθεσαι και να φωνάζεις στους άλλους γιατι δεν δουλεύουν. Σου φτάνουν αυτά; Με ρώτησε. Καλά είναι. Να σε ρωτήσω, αν μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε το σύγχρονο μάνατζμεντ τι θα έλεγες;

Α, καλα… παρε την τεκίλα σου, αραξε και άκου

1. «να οργανωθουμε».

Ο καλύτερος τρόπος για να χάνεις την ώρα σου με την έγκριση των αφεντικών σου είναι τα μιτινγκς. Να λες, να λες τι πρεπει να γινει και τιποτα να μην κανεις. Στο τελος κάθε συναντησης δεν εχει αλλαξει τιποτα από οσα εχεις πει την προηγουμενη φορα όπως φυσικα και δεν προκειται να πεις και τιποτα καινουριο στα επομενα.

2. «του ροφου»

συγκέντρωση πληροφοριών για τον καθεναν μεσα στην εταιρεία χωρίς να παραγεται εργο. Παιρνεις τον καθεναν ξεχωριστα, του ζητας τη γνωμη του για τους αλλους και ξανα μανα. Εχει περασει η ωρα, εχεις κουτσομπολεψει, τα ξερεις όλα και δεν χρειαζεται να δημιουργήσεις

3. «ο ξερολας».

τι να μας πεις εσυ ρε υπαλληλακι για την εταιρεια. εγω δουλεψα, σκιστηκαμε για να ερχεσαι εσυ με τα ωραρια σου να παιρνεις τον μισθο; Τι; Αντιμετωπιζεις τα προβληματα της καθημερινοτητας και εχεις αποψη; Δεν εχεις. Και αν εχεις είναι λαθος.

4. «το χρονικο».

Ποτε θελετε να το εχω ετοιμο; Χθες σου λεει. Και καθεσαι, σου βγαινει το λαδι και βλεπεις τους κοπους σου να είναι για κανα 15μερο στο γραφειο του μανατζερ χωρις καν να τους κοιταξει. Και μενεις να αναρωτιεσαι γιατι σκιστηκες και ξενυχτησες και δουλεψες παραπανω χωρις να πληρωθεις μισο δευτερολεπτο υπερωριας…

5. «της φωνης». Φωναζω γιατι εχω δικιο. και αν δεν εχω, παλι δικιο εχω. Εσυ υπαλληλε δεν μπορεις να μου βαλεις τις φωνες οποτε ακου τα. Για το κατά ποσο αυξανεται ετσι η αποδοτικοτητα, δεν χρειαζεται να το συζητησουμε. Ο ενας φωναζει για να το παιξει καποιος χωρις να ακουει, ενιοτε χωρις να ξερει τι του γινεται και ο άλλος βραζει από μεσα του αλλα εκδικειται λουφαροντας

6. «της κινδυνολογίας».

Θα κλεισουμε. Θα μεινετε στο δρομο. Δεν παμε καλα. Αγκομαχάμε. Και φυσικα ειμαστε μια ωραια ατμοσφαιρα και εκει που ο βλαξ νομιζει ότι ετσι θα μπριζωσει τους υπαλληλους για να εργαστουν, τους απογοητευει περισσοτερο

7. «της φαμιλιας»

ο μπαμπας, ο γιος, ο αδερφος του γιου, ο θειος, ο νοθος ξαδερφος, ο κουμπαρος, ενιοτε και η κουμπαρα, συνθετουν τη διοικηση της επιχειρησης. Με αποτελεσμα αφενος να προσεχεις από 100 μεριες καθως αν στραβωσει με έναν μετα θα αντιμετωπισεις ολο το σοϊ, αφετερου ανικανοι ανθρωποι να το παιζουν καποιοι, αφου μονο και μονο λογω της συγγενειας κατεχουν αξιωματα

8. «το κραξιμο».

Κανετε κατι καλα; Υποχρεωση σας. Κραξιμο για περισσοτερα. Κανετε κατι ασχημα; Δεν κοιταμε κατά ποσο φταιτε ή όχι. Σας κραζω και παλι. Ότι και να κανετε θα φατε κραξιμο. Το μονο που διαφέρει είναι η ενταση.

9. «τα νουμερα».

Δεν υπαρχει λογος να εξηγουμε και να αναλυουμε ένα γεγονος. Κοιταμε μονο νουμερακια. Την ειδαμε στατιστικη του γαλανη και μετραμε ότι ιδιο είναι ένα τριποντο του χατζη σουταρωντας μονος του με 28 ποντους διαφορα με τον πανελληνιο, και ιδιο είναι αυτό του ζηση με την εφες πιλσεν. Αν τα νουμερα πανε καλα, είναι όλα καλα. Αν δεν πανε καλα, ειμαστε χαλια. Το γιατι πανε καλα ή ασχημα, αν παρα τα καλα πρεπει να διορθωσουμε μερικα κακως κειμενα για να μην τα βρουμε μπροστα μας αργοτερα δεν εχει καμια σημασια.

10. «ειπα ξειπα»

θα θα θα θα θα θα. Δεν εχει σημασια ποιος θα το κανει και ποτε. Το λεμε, το ευχομαστε, την εντολη την εδωσα και στο επομενο μιτινγκ θα το ξαναευχηθουμε. Σε κουβεντα να βρισκομαστε.

11. «το τεντωμα»

με τις υποσχεσεις, με τον εκβιασμο, με την ψυχολογικη πιεση στεγνωνω τον υπαλληλο. Τον απομυζω. Τι; Τα παιξε; Next please!

12. «της συγκεντρωσης»

αν δεν εγκρινω δεν γινεται τιποτα. Και μενουν 1000 εκκρεμοτητες γιατι ο μανατζερ δεν φροντιζει να μοιρασει αρμοδιοτητες. Και μετα φταις γιατι δεν προχωρησε το εργο.

Ε, τοτε δεν αντεξα: Ρε αδερφε αν δεν γινει και λιγο κακος ο μανατζερ, δεν γινεται δουλεια! Αν τα αφησεις χαλαρα τα πραγματα δεν θα εργαστει κανεις!
Χμμμ… ποσο πιτσιρικ – μεβγαλ εισαι ρε… Αγορι μου γλυκο και τετρακις χαριτωμενο:

1. αν μανατζαρεις μια εταιρεια που βασιλευει η γκρινια, η ανασφαλεια και η μιζερια τοτε ο υπαλληλος θα προσφερει λιγα και θα ψαχνει για άλλη δουλεια με δικα σου εξοδα

2. αν νοιωθεις ως υπαλληλος ότι ο μανατζερ σου είναι αναξιοπιστος παυεις να τον παιρνεις στα σοβαρα

3. η ψυχολογικη πιεση σκοτωνει και τη δημιουργικοτητα και την παραγωγικοτητα

4. αν εχεις μια εταιρεια αναλωσιμου προσωπικου μπορεις να φανταστεις το κοστος της συνεχους εκπαιδευσης και προσαρμογης των εκαστοτε νεων υπαλληλων;

5. η ευνοιοκρατια και τα κολλητιλικια ουδεποτε εφεραν θετικα αποτελεσματα σε βαθος χρονου

6. θελεις και αλλα;
-Όχι ενταξει.
-Λοιπον μικρε τι λες;
-Κοιταξε αδερφε. Μαλλον δεν θα γινω ποτε μου μανατζερ. Θελω να δουλευω για να ζω και όχι να ζω για να δουλευω. Όμως αν, αν λεω, γινω καΠΟΤΕ θα κανω μολις 2 πραγματα συνδυαζοντας όλα αυτά που μου ειπες προστιθοντας και την δικη μου μικρη πειρα αλλα μπολικη μπυρα.

1. οργανωση. Παντου μπαχαλα ρε συ. Μπαχαλα. Η μικρη εταιρεια προσπαθει να επιβιωσει και δεν εχει οργανωση καθως κανει ότι μπορει για να υπαρξει. Η μεσαια εταιρεια θελει να γινει μεγαλη και δεν εχει καμια οργανωση γιατι θελει να τρεξει. Επομενως που καιρος για οργανωση… η μεγαλη εταιρεια είναι μεγαλη και δεν την εχει αναγκη.

2. θα ακουγα τον υπαλληλο. Θα εδινα αξια στην προσωπικοτητα του και δεν θα τον ειχα για πεταμα. Κατι εχει να μου πει. Καλο/κακο, σωστο/λαθος, ακουσε τον ρε φιλε! Αυτος αντιμετωπιζει την καθημερινοτητα, ερχεται σε επαφη με τους πελατες, τρωει ολη την πιεση και από το αφεντικο, και από τον συναδελφο και από τον πελατη. Κατι εχει και αυτος να καταθεσει. Ακουσε τον και ας μην κανεις ότι σου πει. Δωσε του την ψευδαισθηση ότι τουλαχιστον συμμετεχει.

Τι τα λεω όλα αυτά…. Ματαιο…. Την καλυτερη δουλεια εχεις κανει αρχηγε.

Βιβα λος νησος γκαλαπαγκος!!!