Το παραμύθι είναι γνωστό, και παλιό επίσης.
Από τη μια οι επαγγελματίες πατριώτες, κι από την άλλη οι αρνησιπάτριδες αντιεθνικιστές.
Οι επαγγελματίες πατριώτες, καλούμενοι άλλοτε και "εθνικόφρονες", μόνο εθνικόφρονες δεν αποδείχθηκε πως ήταν.
Στις εκλογές του 1920, ενώ στην Μικρά Ασία ο στρατός μας έδινε μάχες για την απελευθέρωση των υπόδουλων και σφαγιαζόμενων Μικρασιατών, αυτοί κύριο προεκλογικό τους σύνθημα είχαν το "μικρά πλην τίμια Ελλάς", και έσχιζαν τους χάρτες της Μεγάλης Ελλάδας, τυφλωμένοι από τον κοτζαμπάσικο νοτιοελλαδίτικο κομματισμό τους, γιατί ήξεραν πως αν αυτοί οι χάρτες γίνονταν πράξη, θα έχαναν τον κρατικό κορβανά, ήτοι το δικαίωμα να τρώνε δίχως να παράγουν. Στις εκλογές αυτές νίκησαν αυτοί, και "κατάφεραν" με την ανικανότητά τους να αποδιοργανώσουν έναν νικηφόρο ώς τότε στρατό, και να προκαλέσουν την Μικρασιατική Καταστροφή.
Θες κι άλλα; Αυτοί που άλλαζαν τα τοπωνύμια της Μακεδονίας-Ηπείρου-Θράκης, κατά τον μεσοπόλεμο (όπως άλλαζαν τα τοπωνύμια της Ρούμελης και του Μωριά μετά το 1833), επειδή με το φτωχό αρχαιολατρικό μυαλό τους πιστεύουν ότι μόνο ό,τι είναι αρχαιοελληνικο είναι αυθεντικά ελληνικό, αλλιώς είναι "εθνικώς ύποπτο", λες και αν η Λαμία λέγεται «Ζητούνι» και το Μέτσοβο «Μέτσοβο», οι κάτοικοί της δεν είναι πλήρως Ελληνες και πρέπει να «επανελληνιστούν» ή αν δεν βρούνε ζωγραφιστά πάνω σε αρχαιοελληνικά αγγεία κανένα κλαρίνο ή μπουζούκι, θα θεωρούν «εκφυλισμένη» κι όχι γνήσια την ελληνική μουσική αυτή.
Στη διάρκεια της Κατοχής, αυτοί, οι Πατριώτες, οι "εθνικόφρονες" συνεργαζόταν με τους Ναζί, είταν η κυβέρνηση κατοχής, ενώ μερικοί από αυτούς λούφαζαν μαζί με τον αγγλόδουλο μονάρχη μακριά από την Ελλάδα, και άλλοι ήταν Γερμανοτσολιάδες και δοσίλογοι. Μόλις έληξε η Κατοχή, φοβούμενοι πως θα τους στήσουν στα έξη μέτρα, άρχισαν τον εμφύλιο με το γνωστό απερίγραπτο φασισμό και τρομοκρατία της περιόδου 1949-1974(εξορίες, εκτελέσεις, δηλώσεις φρονημάτων, εθνικοφροσύνη κλπ). Χώρισαν το λαό σε δυό μέρη, και στο δικό τους έκαναν δώρο το κράτος, δίνοντάς τους αξιώματα κρατικά και κάνοντας ουσία της ελληνικότητας το ρουσφέτι.
Πούλησαν την Κύπρο με τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου (1959) βάσει των οποίων ο Τουρκικός στρατός είχε δικαίωμα "επέμβασης" στο νησί, και τελικά, αυτοί, οι χουντικοί, προκάλεσαν με το πραξικόπημά τους την τουρκική εισβολή στη Κύπρο το 1974 (αφού πρώτα άφησαν αφύλακτη την Κύπρο, όταν απέσυραν (Δεκέμβριος του 1967) από εκεί την Ελληνική μεραρχία που είχε στείλει ο Γ. Παπανδρέου στα 1964). Αυτοί λοιπόν, οι "πατριώτες", οι ευσεβείς Ορθόδοξοι (της θρησκείας της συγχώρεσης), που δείχνουν απίστευτη σκληρότητα και κακία σε όποιον καημένο τυγχάνει να είναι μουσουλμάνος ή εβραίος. Αυτοί που πολύ θα ήθελαν να σφάξουν όλους τους "Μογγόλους" Τούρκους , όλους τους Αλβανούς "Σκοπιανούς" και να πάρουν τα εδάφη που με συμφωνίες έχουν. Αυτοί, που "δεν είναι ρατσιστές", αλλά λένε "τι υπάνθρωποι που είναι βρε παιδί μου αυτοί οι άλλοι οι λαοί!
Όλα από εμάς τα πήραν, όταν είχαμε διαστημόπλοια το 9000π.Χ.!" Αυτοί, που βρίζουν "προδότη" και "πουλημένο" και "μασώνο" και "εβραίο" όποιον διαφωνεί με τις απόψεις τους. Αυτοί που παραμένουν πολεμοχαρείς παρόλο που προκάλεσαν με την ανικανότητά τους μόνο πολεμικές ήττες (1922, 1974). Αυτοί που για λόγους κομματικούς φακέλωναν τη μισή Ελλάδα ως "μειωμένης εθνικής συνειδήσεως" και εξαχρείωσαν κάθε έννοια Πατρίδας και Θρησκείας, καπηλευόμενοι ορισμένες σημαντικές για τον Ελληνισμό έννοιες, τις οποίες και διέστρεψαν σε ένα τρομοκρατικό-θρησκόληπτο καθεστώς, ώστε τελικά όποιος μιλά γι' αυτές τις έννοιες να ταυτίζεται -άθελα!- μαζί με τα ακροδεξιά κόμματα. Αυτοί που το Βυζάντιο το έχουν μόνο για να σφάξουν τους Τούρκους, «όταν έρθει η ώρα η καλή». Αυτοί, που ξαφνικά τους έπιασε το αμεσοδημοκρατικό τους και ζητούσαν δημοψηφίσματα για τις ταυτότητες, ώστε να δακτυλοδείχνουν τους μη Ορθοδόξους Έλληνες.
Αυτοί, οι επαγγελματίες πατριώτες, που όταν δουν πως επιμένεις να διαφωνείς, θα σε ρωτήσουν "είσαι Έλληνας ή όχι;" επειδή πιστεύουν πως αυτοί μονον έχουν το προνόμιο της ελληνικότητας, καθώς και το δικαίωμα να κρίνουν και να φακελώνουν, κι αν τους πεις "είμαι", τότε θα πρέπει να συμφωνήσεις με τις ιδέες τους, αλλιώς είσαι "μίασμα", "πουλημένος", και φυσικά, "προδότης".
Ο δυτικόφερτος εθνικισμός παρήγαγε είτε "εθνικοφροσύνη", δηλαδή ανάμνηση της ελληνικότητας μόνο κατά τις εθνικές επετείους και αλλοτρίωση-ιδιώτευση κατά τον υπόλοιπο καιρό, είτε φυλετιστικά-ακροδεξιά ξεσπάσματα μίσους. Ας πάω και στους "αντιεθνικιστές".
Την παράταξη των διεθνιστών όπως αποκαλούνται. Αυτοί λοιπόν αποκαλούσαν ιμπεριαλιστική την Μικρασιατική εκστρατεία, επειδή έτσι ήταν η κομματική γραμμή από την σοσιαλιστική μητέρα-πατρίδα τους, την ΕΣΣΔ, επειδή ο Λένιν θέλοντας να έχει ήσυχα τα νώτα της η ΕΣΣΔ έκανε συνθήκες με τους Κεμαλιστές που σφάγιαζαν τους Μικρασιάτες και τους Αρμένιους.
Αυτοί, οι διεθνιστές και "αντιεθνικιστές", που έγραφαν στο Ριζοσπάσπη (στις 12/7/1935, στο άρθρο "μια επιφύλαξη") πως όχι μόνο δε λυπήθηκαν για τη Μικρασιατική Καταστροφή [Παρένθεση: Καλά ρε, εσάς ρωτώ: στην Μικρά Ασία και Α. Θράκη ζούσαν 3,2 εκατομμύρια Έλληνες [[Υποπαρένθεση: ξέχωρα απ' τους 300.000 με 500.000 κρυπτοχριστιανούς, στην μεν Ανατολική Θράκη ώς το 1912-πριν αρχίσουν οι προαποφασισμένες απ' το συνέδριο των Νεοτούρκων στα 1911 σφαγές των Χριστιανών- ζούσαν 0,5 με 0,6 εκατομμύρια Έλληνες, για την δε Μικρά Ασία οι ίδιοι οι Τούρκοι είχαν καταλήξει σε συμφωνία με τις εν Τουρκία Ελληνικές πολιτκές οργανώσεις να δωθούν 25 έδρες για τους Έλληνες, και αντιστοιχούντος ενός βουλευτή σε 100.000 πληθυσμό, όπως ήταν το συμφωνημένο στην Οθωμανική Βουλή, παραδέχονταν οι ίδιοι οι Τούρκοι πως υπήρχαν 2,5 εκατομμύρια Ελλήνων.
Σύνολο 3.000.000 Έλληνες τουλάχιστον - τη στιγμή που στην Ελλάδα μετά το 1913 υπήρχαν 3 με 3,5 εκατομμύρια Ρωμηοί- από τους οποίους σώθηκαν μόνο 1,5 με 2 εκατομμύρια, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους Ρωμηούς αριστερούς, που ακόμα και τώρα αρνούνται τη γενοκτονία τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου Ελλήνων.
Για τα αριθμητικά στοιχεία δες πίνακες στο ΜΕΡΟΣ Ε' ]], ο μισός δηλαδή πληθυσμός του νεοελληνικού έθνους, και συνεπώς αυτοί όλοι είχαν κάθε δικαίωμα στην εθνική αυτοδιάθεση. Πού είναι οι θεωρίες σας για "εθνική αυτοδιάθεση"; Μόνο για τους Ζαπατίστας, τους Παλαιστίνιους, τους Τσετσένους και τους Βιετναμέζους τις έχετε; Αλλά ΠΟΤΕ για τους Έλληνες, έτσι; ] αλλά και συνετέλεσαν κι αυτοί σε αυτήν, επιδιώκοντάς την.
Τα εκατομμύρια των ελληνικών πληθυσμών της Ανατολής που ζούσαν από χιλιάδες χρόνια στην περιοχή αυτή αποκαλούνταν "ελληνικές παροικίες του εξωτερικού" (!!), ενώ κυνικότατα ολόκληρη η Μικρασιατική χερσόνησος με τα τόσα εκατομμύρια Αρμενιίων, Κούρδων, Ρωμηών, Νεστοριανών κ.ά. που ζούσαν σε αυτήν αποκαλούνταν από τους ελλαδίτες διεθνιστές "καθαρά τουρκικό μέρος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας".
Και μάλιστα λέγανε πως οι σφαγές των Μικρασιατών ήταν δικαιολογημένη ή αναμενόμενη αντίδραση του Κεμάλ (τον οποίο αποκαλούσαν "προοδευτικό") στην κατοχή της Ιωνίας. Κι άς είχαν αρχίσει οι σφαγές και γενοκτονίες από το 1914, πολύ πριν πατήσει Έλληνας στρατιώτης το πόδι του στη Σμύρνη. Πράγματι, είναι φοβερό το επιχείρημα του "ιμπεριαλισμού": το χρησιμοποιείς όποτε σε συμφέρει.
Μήπως, σύμφωνα με το επιχείρημα αυτό, θα έπρεπε οι νεοέλληνες να παραιτηθούμε κι από την Ανεξαρτησία μας, στα 1827-29, επειδή αυτή ήταν προϊόν της στρατιωτικής επέμβασης των Μεγάλων Δυνάμεων στα εσωτερικά της Τουρκίας τη στιγμή που ο Ιμπραήμ είχε καθυποτάξει την Πελοπόννησο και το ελληνικό επαναστατικό κίνημα είχε σβήσει; Αυτοί λοιπόν τέτοια λέγαν.
Οι διεθνιστές, που όταν , στο Μεσοπόλεμο, η Τρίτη Διεθνής διέταζε πως πρέπει να δημιουργηθεί Ανεξάρτητο Μακεδονικό και Θρακικό κράτος, (με απόσπαση των εδαφών από την Ελλάδα φυσικά), αυτοί, οι Μοσχ(α)αναθρεμμένοι, έλεγαν "ντα" δουλικότατα, όπως ακριβώς κι οι φασίστες "αντίπαλοί" τους έλεγαν το "γιεςμαν". Οι διεθνιστές, που ήθελαν να μας βάλουν στη στρούγκα του σοσιαλιστικού "παραδείσου΄", για να καταλήγαμε Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Αυτοί, οι διεθνιστές (είναι ευνόητο, πως με την λέξη "διεθνιστές" δεν εννοώ μόνο το Κομμουνιστικό κόμμα), που αυτοαποκαλούνται/αν "δημοκράτες", κι ας ήταν ο υπαρκτός σοσιαλισμός τους εφάμιλλος του Χιτλερισμού. (Φαίνεται σύγκριναν τον εαυτό τους με τους μεταξικούς φασίστες και βγήκαν καλλίτεροι, άρα και "δημοκράτες". Αλλά καθόλου δεν συνεπάγεται πως ο καλλίτερος από φασίστα είναι και δημοκράτης.). Αυτοί, που αφού κατέρρευσε η σοσιαλιστική μαμά-πατρίδα τους, έγιναν εν μια νυκτί "ευρωπαϊστές" και Βρυξελλο-θρεμμένοι και ξαφνικά έγιναν όλοι τους κατακριτές του σοβιετικού στρατοπέδου, το οποίο πλέον αποκαλούν "υπαρκτό σοσιαλισμό", εντός εισαγωγικών, ενώ πριν το 1989 (ή το 1968 για τους λιγότερο ανυποψίαστους) ήταν το κρυφό καμάρι τους, δίχως εισαγωγικά.
Αυτοί που δε ζήτησαν ποτέ συγγνώμη για την ένοπλη απόπειρά τους να γίνουμε Λαϊκή Δικτατορία της Ελλάδας, και για την καταστροφή της ελληνικής γλώσσας με την ξύλινη γλώσσα (αυτήν που ο Σεφέρης ωνόμασε "αριστερή καθαρεύουσα").
Αυτοί, οι «Ευρωπαϊστές» και «ουμανιστές», που θρηνούν για το χάσιμο της πολυπολιτισμικότητας του ελλαδικού χώρου κατά τον 20ό αιώνα, λες και δε γνωρίζουν ότι οι πνευματικοί πρόγονοί τους, οι «ευρωπαϊστές» και δυτικιστές του 19ου αι. ήταν αυτοί που πρότειναν κι προώθησαν το Δυτικό μοντέλο του «έθνους-κράτους» στα Βαλκάνια, λες και δεν καταλάβαιναν πως αυτό το μοντέλο μόνο γενοκτονίες, ξεριζωμούς και πολέμους θα επέφερε στον από χιλιετιών ενιαίο πολυεθνικό χώρο των Βαλκανίων.
Αυτοί, που ενδιαφέρονται για τα "ανθρώπινα δικαιώματα" των εν Ελλάδι μειονοτήτων, κι αν αυτές δεν υπάρχουν, συνήθως τις εφευρίσκουν ώστε να έχουν κάτι να απασχολούνται, αλλά πάντα σιωπούν, ένοχα ή αμήχανα, όταν πρόκεται για τους Κωνσταντινοπολίτες ή τους Ίμβριους ή τους εναπομείναντες Κύπριους στα Κατεχόμενα (επειδή κατά τη γνώμη τους η ενασχόληση με αυτούς είναι φασισμός και εθνικισμός) και κάνουν εκδηλώσεις ελληνοτουρκικής φιλίας με αδελφοποιήσεις ελληνικών και τουρκικών πόλεων τη στιγμή που "τα ντυμένα στο χακί ταξικά αδέρφια" τους, οι Τούρκοι εργάτες φαντάροι, κατέχουν την Κύπρο. [ Κατά κάποιο μυστηριώδη τρόπο, φαίνεται πως για τους αριστερούς διεθνιστές και τους δεξιούς κοσμοπολίτες η Ελληνική πλειονότητα της Κύπρου είναι παιδί ενός κατώτερου θεού, και η απαίτησή της για αυτοδιάθεση - Ένωση με την Ελλάδα είναι είτε ανέφικτη είτε σοβινιστική, ενώ όλες οι άλλες πλειονότητες, των Αλβανών Κοσοβάρων ή των Βόσνιων, δικαιούνται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης η εξάσκηση του οποίου είναι και πρέπει να είναι εφικτή.
Ίσως βρεθεί κάποτε κανένας δεξιός κοσμοπολίτης ή αριστερός, - ευρωπαϊστής ή μαρξιστής αδιάφορο- και μπορέσει να μας εξηγήσει εμάς και των Ελλήνων της Κύπρου οι οποίοι άλλωστε με δημοψήφισμα έχουν ζητήσει την Ένωση, πώς γίνεται μερικοί να έχουν και μερικοί να μην έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Αν θέλουν τόσο πολύ να προστατεύσουν την τουρκοκυπριακή μειονότητα δίνοντάς της ομόσπονδο κράτος, θεωρώντας αυτονόητο πως το τουρκοκυπριακό 18% του συνολικού κυπριακού πληθυσμού είναι ισότιμο με το υπόλοιπο 82% (των Ελλήνων της Κύπρου), γιατί δεν προτείνουν και τη διχοτόμηση του Κοσόβου, της Βοσνίας ή της Τουρκίας για να προστατεύσουν τις Σερβικές και Κουρδικές μειονότητες εκεί; Αφού αγωνίζονται για τα νόμιμα δικαιώματα των απανταχού μειονοτήτων εντός των υφιστάμενων συνόρων σε όλο τον κόσμο, γιατί δεν απαίτησαν ποτέ να δωθεί καθεστώς αυτοδιοίκησης στην Ίμβρο, σύμφωνα με τα όσα λέει η συνθήκη της Λωζάνης; Μήπως κι αυτό είναι "εθνικισμός και ανορθολογισμός";]
Αυτοί, που όταν λένε/λέγαν "τα Κατεχόμενα" ΠΟΤΕ δεν το είπαν για την κατεχόμενη από τους Τούρκους Κύπρο, αλλά για την Παλαιστίνη. Αυτοί που αναρωτιώντουσαν αν οι Κύπριοι είναι Έλληνες. Αυτοί που 35 χρόνια μετά τη λήξη του αγώνα της ΕΟΚΑ ανακάλυψαν καμμιά 25ριά Κύπριους αριστερούς προδότες που η ΕΟΚΑ εκτέλεσε (σε σύνολο 71 εκτελεσθέντων προδοτών, δηλαδή οι λοιποί, περισσότεροι προδότες ήταν δεξιοί και κεντρώοι), και οδύρονται εναντίον της, απλώς επειδή η ΕΟΚΑ δεν ήταν κομμουνιστική οργάνωση, σιωπώντας για το «φωτιά και τσεκούρι» του Βελουχιώτη.
Αυτοί που ώς το 1989 αποκαλούσαν τους Βορειοηπειρώτες "ελληνόφωνους Αλβανούς". Αυτοί που κατηγορούνε ακόμα και τους επαναστάτες του 1821 για "ρατσισμό κατά των Τούρκων" (Ιός), εξισώνοντας θύμα και θύτη . "πατριώτες" και "αντιεθνικιστές".
Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Δεν είναι τυχαίο πως και οι δυό ερμηνεύουν το φαινόμενο του έθνους με φυλετικούς-βιολογικούς όρους: ώστε οι πρώτοι να καυχώνται για την πρωαιώνια καταγωγή τους, ενώ οι δεύτεροι να ταυτίζουν το "εθνος" με τον φασισμό. Πρόκεται για ανθρώπους δίχως κοινή λογική, για τυφλωμένους ιδεαλιστές.
Άλλο πράγμα η διατήρηση της εθνικής ετεροπροσωπίας, κι άλλο πράγμα οι διώξεις αλλοεθνών: αυτό δεν το κατάλαβαν ποτέ οι "αντιεθνικιστές". Άλλο πράγμα η αγάπη για την πατρίδα όπου ζεις, κι άλλο πράγμα η ξιπασιά και το εθνικό μίσος. Αυτό δε το κατάλαβαν ποτέ οι "πατριώτες". Δεν είναι ηλίθιοι.
Είναι άνθρωποι που ξέχασαν το ρητό: Παν μέτρον άριστον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της μονομέρειας όλων αυτών είναι ότι οι μεν εθνικιστές απαιτούν την άμεση εφαρμογή νόμων για απέλαση των λαθρομεταναστών και την αντικατάσταση λατινόγλωσσων με ελληνόγλωσσες πινακέδες στα μαγαζιά, αλλά δεν ζητούν την άμεση εφαρμογή νόμων που απαγορεύουν ρατσιστικά μηνύματα και πρόκληση διχόνιας.
Οι αντιεθνικιστές φυσικά απαιτούν ακριβώς τα αντίθετα. Και οι δύο αποσιωπούν νόμους που δεν τους συμφέρουν. το ανωτερω κειμενο δεν ειναι δικο μου. Ενας φιλος που αναγνωριζω οτι εχει καλυτερες ιστορικες γνωσεις απο μενα, μου εγραψε τις διαφωνιες του.
Τις παραθετω μαζι με τα σημεια του αρχικου κειμενου στα οποια διαφωνει. Ο αναγνωστης ας βγαλει τα συμπερασματα του Στις εκλογές του 1920, ενώ στην Μικρά Ασία ο στρατός μας έδινε μάχες για την απελευθέρωση των υπόδουλων και σφαγιαζόμενων Μικρασιατών, αυτοί κύριο προεκλογικό τους σύνθημα είχαν το "μικρά πλην τίμια Ελλάς", και έσχιζαν τους χάρτες της Μεγάλης Ελλάδας, τυφλωμένοι από τον κοτζαμπάσικο νοτιοελλαδίτικο κομματισμό τους, γιατί ήξεραν πως αν αυτοί οι χάρτες γίνονταν πράξη, θα έχαναν τον κρατικό κορβανά, ήτοι το δικαίωμα να τρώνε δίχως να παράγουν.
Στις εκλογές αυτές νίκησαν αυτοί, και "κατάφεραν" με την ανικανότητά τους να αποδιοργανώσουν έναν νικηφόρο ώς τότε στρατό, και να προκαλέσουν την Μικρασιατική Καταστροφή.
=== =
Το προεκλογικό σύνθημα δεν ήταν μικρά πλην τίμια Ελλάς, αλλά τέλος του πολέμου και όχι προέλαση στη Μικρά Ασία πέραν των συνόρων που μας είχαν αποδοθεί στη συνθήκη των Σεβρών.
Το «μικρά πλην τίμια Ελλάς» υπήρχε σαν αντίληψη το 1916 περί της εισόδου της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν τον Αύγουστο του 1921 ο στρατός έφτανε έξω από την Αγκυρα και κυριολεκτικά για λεπτομέρειες δεν νίκησε (ούτε έχασε) και ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΠΑΝΙΚΟ, γύρισε στις θέσεις του ήταν αποδιοργανωμένος? Η ήττα οφείλεται καθαρά στο μεγάλο μήκος του μετώπου και στην έλλειψη ανδρών για να το καλύψουν.
Οι Τούρκοι επέλεξαν απλά το πιο αδύνατο σημείο. Μετά, ΝΑΙ ΕΚΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ, επακολούθησε ΠΑΝΙΚΟΣ.
===
Αυτοί που άλλαζαν τα τοπωνύμια της Μακεδονίας-Ηπείρου-Θράκης, κατά τον μεσοπόλεμο (όπως άλλαζαν τα τοπωνύμια της Ρούμελης και του Μωριά μετά το 1833), επειδή με το φτωχό αρχαιολατρικό μυαλό τους πιστεύουν ότι μόνο ό,τι είναι αρχαιοελληνικο είναι αυθεντικά ελληνικό, αλλιώς είναι "εθνικώς ύποπτο", λες και αν η Λαμία λέγεται «Ζητούνι» και το Μέτσοβο «Μέτσοβο», οι κάτοικοί της δεν είναι πλήρως Ελληνες, και πρέπει να «επανελληνιστούν» ή αν δεν βρούνε ζωγραφιστά πάνω σε αρχαιοελληνικά αγγεία κανένα κλαρίνο ή μπουζούκι, θα θεωρούν «εκφυλισμένη» κι όχι γνήσια την ελληνική μουσική αυτή. => Τα τοπωνύμια τα άλλαζαν λόγω σλαβομακεδονικής μειονότητας. Μην ξεχνάμε ότι εκείνη την εποχή υπήρχαν αιτήματα για ανεξάρτητη Μακεδονία. Δηλαδή τι να κάνουμε? Να λέγαμε ακόμα την Αλεξανδρούπολη Δεδέαγάτς ή την Κομοτηνή Γκιουμουλτζίνε? Φαίνεται αδιανόητο φυσικά γιατί υπάρχει μουσουλμανική μειονότητα εκεί. Ε, τον μεσοπόλεμο στη Μακεδονία υπήρχε σλαβομακεδονική.
===
Στη διάρκεια της Κατοχής, αυτοί, οι Πατριώτες, οι "εθνικόφρονες" συνεργαζόταν με τους Ναζί, είταν η κυβέρνηση κατοχής, ενώ μερικοί από αυτούς λούφαζαν μαζί με τον αγγλόδουλο μονάρχη μακριά από την Ελλάδα, και άλλοι ήταν Γερμανοτσολιάδες και δοσίλογοι. => Οι γερμανοτσολιάδες (τάγματα ασφαλείας) ήταν επινόηση του Κέντρου (κύριος εισηγητής ο Πάγκαλος αλλά και ο Γονατάς).
Σκοπός να εμποδίσουν την επιστροφή του Γεώργιου αλλά και την ανάληψη της ηγεσίας μετά την απελευθέρωση από τους κομμουνιστές. Επανδρώθηκαν από Πλαστηρικούς ακραιφνώς αντιβασιλικούς (Ντερτιλής, Παπαθανασόπουλος, Παπαγεωργιου, Γρηγοράκης, Χριστοδουλάκης). Στη δίκη των δοσίλογων που έγινε το 1945, ο πρωθυπουργός Θεμιστοκλής Σοφούλης (βενιζελικός) υποστήριξε «συμμετέσχον εις τα Τάγματα Ασφαλείας πολλοί διακεκριμένοι του κόμματός μου αξιωματικοί».
Δήλωσε επίσης ότι συγκροτήθηκαν αρχικώς για να εξασφαλιστεί η δημόσια τάξη και να χτυπηθούν τα «δήθεν τάγματα αντιστάσεως του ΕΑΜ». Αυτά τα λέει ένας βενιζελικός. Πρώτιστα ήταν αντικομμουνιστές και καθόλου φιλογερμανοί. Θα μου πεις «τότε γιατί πολεμούσαν αυτούς που μάχονταν τους Γερμανούς?». Με την ίδια λογική που το ΕΑΜ καθάρισε την ΕΚΚΑ (μπορώ να σου αναφέρω και άλλες οργανώσεις) που πολεμούσαν τους Γερμανούς. Ολοι ήξεραν ότι οι Γερμανοί θα έφευγαν και προετοιμάζονταν για το ποιος θα αναλάβει την εξουσία. Δεν είναι τυχαίο ότι πχ ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ (και οι 2 στο βουνό υποτίθεται εναντίον των Γερμανών) συγκρούονταν μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος από τους 2 συνεργαζόταν με τους Γερμανούς?
Αυτοί που λούφαζαν μακριά από την Ελλάδα επάνδρωσαν τον συμμαχικό στρατό. Αεροπόροι, Ελληνικά πολεμικά πλοία που ήταν υπό τις διαταγές των συμμάχων, Ελ Αλαμέιν, Ταξιαρχία Ρίμινι. Καλύτερα που έφυγε η Κυβέρνηση και να οργανώσει την αντίσταση (χιλιάδες Ελληνες έφευγαν κρυφά για Αίγυπτο και επάνδρωσαν το συμμαχικό στρατό) παρά να μείνει και να συνεργαστεί με τους Γερμανούς.
====
Μόλις έληξε η Κατοχή, φοβούμενοι πως θα τους στήσουν στα έξη μέτρα, άρχισαν τον εμφύλιο με το γνωστό απερίγραπτο φασισμό και τρομοκρατία της περιόδου 1949-1974(εξορίες, εκτελέσεις, δηλώσεις φρονημάτων, εθνικοφροσύνη κλπ). Χώρισαν το λαό σε δυό μέρη, και στο δικό τους έκαναν δώρο το κράτος, δίνοντάς τους αξιώματα κρατικά και κάνοντας ουσία της ελληνικότητας το ρουσφέτι.
Ο εμφύλιος δεν ξεκίνησε από τους δοσίλογους…ήμαρτον. Το 1944 πρωθυπουργός στα Δεκεμβριανά ήταν ο Γ. Παπανδρέου? Δοσίλογος ήταν? Το 1964 όταν ο Παπανδρέου έβγαζε εγκύκλιο για «δώσιμο» των κομμουνιστών δασκάλων πουλούσε εθνικοφροσύνη?
=====
Πούλησαν την Κύπρο με τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου (1959) βάσει των οποίων ο Τουρκικός στρατός είχε δικαίωμα "επέμβασης" στο νησί, και τελικά, αυτοί, οι χουντικοί, προκάλεσαν με το πραξικόπημά τους την τουρκική εισβολή στη Κύπρο το 1974 (αφού πρώτα άφησαν αφύλακτη την Κύπρο, όταν απέσυραν (Δεκέμβριος του 1967) από εκεί την Ελληνική μεραρχία που είχε στείλει ο Γ. Παπανδρέου στα 1964). => Στη συμφωνία της Ζυρίχης καλώς ή κακώς δεν είχαμε εμείς το πάνω χέρι αλλά οι Άγγλοι. Από τη στιγμή που έβαλαν στο παιχνίδι τους Τούρκους δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Δικαίωμα επέμβασης είχαμε και εμείς, και οι Αγγλοι. Το πραξικόπημα προκλήθηκε από τον ηλίθιο τον Ιωαννίδη που πίστεψε τους Αμερικάνους, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι αυτό έγινε γιατί ο Μακάριος ζητούσε μείωση της εθνικής φρουράς από 12.000 σε 5.000. Κοινώς, φαγωθήκαμε μεταξύ μας.
Η ελληνική Μεραρχία έφυγε μετά τα γεγονότα της Κοφίνου το 1967. Γεγονότα που προκλήθηκαν όταν ο Μακάριος έστειλε εκεί το στρατό ενώ όλοι του ζητούσαν να στείλει την αστυνομία.
Ο Μακάριος δεν την ήθελε γιατί θεωρούσε ότι ελέγχεται από τους χουντικούς. Σχετικό-ασχετο. Όταν το 1964 σύμφωνα με το σχέδιο Ατσεσον, η Κύπρος θα ενωνόταν με την Ελλάδα πλην μιας τουρκικής βάσης στο Ριζοκάρπασο, ο Μακάριος αρνήθηκε παρά την προσπάθεια του Γ. Παπανδρέου να τον μεταπείσει.
====
Αυτοί λοιπόν, οι "πατριώτες", οι ευσεβείς Ορθόδοξοι (της θρησκείας της συγχώρεσης), που δείχνουν απίστευτη σκληρότητα και κακία σε όποιον καημένο τυγχάνει να είναι μουσουλμάνος ή εβραίος.
Στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός έσωσε χιλιάδες εβραίους στην Αθήνα.
Εξέδιδε πλαστά πιστοποιητικά βαφτίσεων κα. Όταν ο Γερμανός διοικητής της Αθήνας (νομίζω) τον απέιλησε πως θα τον τουφεκίσει, απάντησε πως «οι Ελληνες ιεράρχες δεν τουφεκίζονται αλλά απαγχονίζονται. Παρακαλώ να σεβαστείτε την παράδοση».
Το ίδιο πχ έγινε και στην Ζάκυνθο. Οταν ζήτησαν από τον Δήμαρχο και τον Μητροπολίτη να δώσουν καταλογο με τους εβραίους του νησιού, αυτοί έστειλαν ένα χαρτί που είχε 2 ονόματα. Τα δικά τους.
===
Αυτοί που πολύ θα ήθελαν να σφάξουν όλους τους "Μογγόλους" Τούρκους , όλους τους Αλβανούς & "Σκοπιανούς" και να πάρουν τα εδάφη που με συμφωνίες έχουν. => Βάση συμφωνιών λοιπόν, η Βόρεια Ήπειρος είναι αυτόνομη (πρωτόκολλο Κέρκυρας 1914), το ίδιο η Ίμβρος και η Τένεδος (συνθήκη Λωζάνης – 1923)
Από τη μια οι επαγγελματίες πατριώτες, κι από την άλλη οι αρνησιπάτριδες αντιεθνικιστές.
Οι επαγγελματίες πατριώτες, καλούμενοι άλλοτε και "εθνικόφρονες", μόνο εθνικόφρονες δεν αποδείχθηκε πως ήταν.
Στις εκλογές του 1920, ενώ στην Μικρά Ασία ο στρατός μας έδινε μάχες για την απελευθέρωση των υπόδουλων και σφαγιαζόμενων Μικρασιατών, αυτοί κύριο προεκλογικό τους σύνθημα είχαν το "μικρά πλην τίμια Ελλάς", και έσχιζαν τους χάρτες της Μεγάλης Ελλάδας, τυφλωμένοι από τον κοτζαμπάσικο νοτιοελλαδίτικο κομματισμό τους, γιατί ήξεραν πως αν αυτοί οι χάρτες γίνονταν πράξη, θα έχαναν τον κρατικό κορβανά, ήτοι το δικαίωμα να τρώνε δίχως να παράγουν. Στις εκλογές αυτές νίκησαν αυτοί, και "κατάφεραν" με την ανικανότητά τους να αποδιοργανώσουν έναν νικηφόρο ώς τότε στρατό, και να προκαλέσουν την Μικρασιατική Καταστροφή.
Θες κι άλλα; Αυτοί που άλλαζαν τα τοπωνύμια της Μακεδονίας-Ηπείρου-Θράκης, κατά τον μεσοπόλεμο (όπως άλλαζαν τα τοπωνύμια της Ρούμελης και του Μωριά μετά το 1833), επειδή με το φτωχό αρχαιολατρικό μυαλό τους πιστεύουν ότι μόνο ό,τι είναι αρχαιοελληνικο είναι αυθεντικά ελληνικό, αλλιώς είναι "εθνικώς ύποπτο", λες και αν η Λαμία λέγεται «Ζητούνι» και το Μέτσοβο «Μέτσοβο», οι κάτοικοί της δεν είναι πλήρως Ελληνες και πρέπει να «επανελληνιστούν» ή αν δεν βρούνε ζωγραφιστά πάνω σε αρχαιοελληνικά αγγεία κανένα κλαρίνο ή μπουζούκι, θα θεωρούν «εκφυλισμένη» κι όχι γνήσια την ελληνική μουσική αυτή.
Στη διάρκεια της Κατοχής, αυτοί, οι Πατριώτες, οι "εθνικόφρονες" συνεργαζόταν με τους Ναζί, είταν η κυβέρνηση κατοχής, ενώ μερικοί από αυτούς λούφαζαν μαζί με τον αγγλόδουλο μονάρχη μακριά από την Ελλάδα, και άλλοι ήταν Γερμανοτσολιάδες και δοσίλογοι. Μόλις έληξε η Κατοχή, φοβούμενοι πως θα τους στήσουν στα έξη μέτρα, άρχισαν τον εμφύλιο με το γνωστό απερίγραπτο φασισμό και τρομοκρατία της περιόδου 1949-1974(εξορίες, εκτελέσεις, δηλώσεις φρονημάτων, εθνικοφροσύνη κλπ). Χώρισαν το λαό σε δυό μέρη, και στο δικό τους έκαναν δώρο το κράτος, δίνοντάς τους αξιώματα κρατικά και κάνοντας ουσία της ελληνικότητας το ρουσφέτι.
Πούλησαν την Κύπρο με τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου (1959) βάσει των οποίων ο Τουρκικός στρατός είχε δικαίωμα "επέμβασης" στο νησί, και τελικά, αυτοί, οι χουντικοί, προκάλεσαν με το πραξικόπημά τους την τουρκική εισβολή στη Κύπρο το 1974 (αφού πρώτα άφησαν αφύλακτη την Κύπρο, όταν απέσυραν (Δεκέμβριος του 1967) από εκεί την Ελληνική μεραρχία που είχε στείλει ο Γ. Παπανδρέου στα 1964). Αυτοί λοιπόν, οι "πατριώτες", οι ευσεβείς Ορθόδοξοι (της θρησκείας της συγχώρεσης), που δείχνουν απίστευτη σκληρότητα και κακία σε όποιον καημένο τυγχάνει να είναι μουσουλμάνος ή εβραίος. Αυτοί που πολύ θα ήθελαν να σφάξουν όλους τους "Μογγόλους" Τούρκους , όλους τους Αλβανούς "Σκοπιανούς" και να πάρουν τα εδάφη που με συμφωνίες έχουν. Αυτοί, που "δεν είναι ρατσιστές", αλλά λένε "τι υπάνθρωποι που είναι βρε παιδί μου αυτοί οι άλλοι οι λαοί!
Όλα από εμάς τα πήραν, όταν είχαμε διαστημόπλοια το 9000π.Χ.!" Αυτοί, που βρίζουν "προδότη" και "πουλημένο" και "μασώνο" και "εβραίο" όποιον διαφωνεί με τις απόψεις τους. Αυτοί που παραμένουν πολεμοχαρείς παρόλο που προκάλεσαν με την ανικανότητά τους μόνο πολεμικές ήττες (1922, 1974). Αυτοί που για λόγους κομματικούς φακέλωναν τη μισή Ελλάδα ως "μειωμένης εθνικής συνειδήσεως" και εξαχρείωσαν κάθε έννοια Πατρίδας και Θρησκείας, καπηλευόμενοι ορισμένες σημαντικές για τον Ελληνισμό έννοιες, τις οποίες και διέστρεψαν σε ένα τρομοκρατικό-θρησκόληπτο καθεστώς, ώστε τελικά όποιος μιλά γι' αυτές τις έννοιες να ταυτίζεται -άθελα!- μαζί με τα ακροδεξιά κόμματα. Αυτοί που το Βυζάντιο το έχουν μόνο για να σφάξουν τους Τούρκους, «όταν έρθει η ώρα η καλή». Αυτοί, που ξαφνικά τους έπιασε το αμεσοδημοκρατικό τους και ζητούσαν δημοψηφίσματα για τις ταυτότητες, ώστε να δακτυλοδείχνουν τους μη Ορθοδόξους Έλληνες.
Αυτοί, οι επαγγελματίες πατριώτες, που όταν δουν πως επιμένεις να διαφωνείς, θα σε ρωτήσουν "είσαι Έλληνας ή όχι;" επειδή πιστεύουν πως αυτοί μονον έχουν το προνόμιο της ελληνικότητας, καθώς και το δικαίωμα να κρίνουν και να φακελώνουν, κι αν τους πεις "είμαι", τότε θα πρέπει να συμφωνήσεις με τις ιδέες τους, αλλιώς είσαι "μίασμα", "πουλημένος", και φυσικά, "προδότης".
Ο δυτικόφερτος εθνικισμός παρήγαγε είτε "εθνικοφροσύνη", δηλαδή ανάμνηση της ελληνικότητας μόνο κατά τις εθνικές επετείους και αλλοτρίωση-ιδιώτευση κατά τον υπόλοιπο καιρό, είτε φυλετιστικά-ακροδεξιά ξεσπάσματα μίσους. Ας πάω και στους "αντιεθνικιστές".
Την παράταξη των διεθνιστών όπως αποκαλούνται. Αυτοί λοιπόν αποκαλούσαν ιμπεριαλιστική την Μικρασιατική εκστρατεία, επειδή έτσι ήταν η κομματική γραμμή από την σοσιαλιστική μητέρα-πατρίδα τους, την ΕΣΣΔ, επειδή ο Λένιν θέλοντας να έχει ήσυχα τα νώτα της η ΕΣΣΔ έκανε συνθήκες με τους Κεμαλιστές που σφάγιαζαν τους Μικρασιάτες και τους Αρμένιους.
Αυτοί, οι διεθνιστές και "αντιεθνικιστές", που έγραφαν στο Ριζοσπάσπη (στις 12/7/1935, στο άρθρο "μια επιφύλαξη") πως όχι μόνο δε λυπήθηκαν για τη Μικρασιατική Καταστροφή [Παρένθεση: Καλά ρε, εσάς ρωτώ: στην Μικρά Ασία και Α. Θράκη ζούσαν 3,2 εκατομμύρια Έλληνες [[Υποπαρένθεση: ξέχωρα απ' τους 300.000 με 500.000 κρυπτοχριστιανούς, στην μεν Ανατολική Θράκη ώς το 1912-πριν αρχίσουν οι προαποφασισμένες απ' το συνέδριο των Νεοτούρκων στα 1911 σφαγές των Χριστιανών- ζούσαν 0,5 με 0,6 εκατομμύρια Έλληνες, για την δε Μικρά Ασία οι ίδιοι οι Τούρκοι είχαν καταλήξει σε συμφωνία με τις εν Τουρκία Ελληνικές πολιτκές οργανώσεις να δωθούν 25 έδρες για τους Έλληνες, και αντιστοιχούντος ενός βουλευτή σε 100.000 πληθυσμό, όπως ήταν το συμφωνημένο στην Οθωμανική Βουλή, παραδέχονταν οι ίδιοι οι Τούρκοι πως υπήρχαν 2,5 εκατομμύρια Ελλήνων.
Σύνολο 3.000.000 Έλληνες τουλάχιστον - τη στιγμή που στην Ελλάδα μετά το 1913 υπήρχαν 3 με 3,5 εκατομμύρια Ρωμηοί- από τους οποίους σώθηκαν μόνο 1,5 με 2 εκατομμύρια, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους Ρωμηούς αριστερούς, που ακόμα και τώρα αρνούνται τη γενοκτονία τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου Ελλήνων.
Για τα αριθμητικά στοιχεία δες πίνακες στο ΜΕΡΟΣ Ε' ]], ο μισός δηλαδή πληθυσμός του νεοελληνικού έθνους, και συνεπώς αυτοί όλοι είχαν κάθε δικαίωμα στην εθνική αυτοδιάθεση. Πού είναι οι θεωρίες σας για "εθνική αυτοδιάθεση"; Μόνο για τους Ζαπατίστας, τους Παλαιστίνιους, τους Τσετσένους και τους Βιετναμέζους τις έχετε; Αλλά ΠΟΤΕ για τους Έλληνες, έτσι; ] αλλά και συνετέλεσαν κι αυτοί σε αυτήν, επιδιώκοντάς την.
Τα εκατομμύρια των ελληνικών πληθυσμών της Ανατολής που ζούσαν από χιλιάδες χρόνια στην περιοχή αυτή αποκαλούνταν "ελληνικές παροικίες του εξωτερικού" (!!), ενώ κυνικότατα ολόκληρη η Μικρασιατική χερσόνησος με τα τόσα εκατομμύρια Αρμενιίων, Κούρδων, Ρωμηών, Νεστοριανών κ.ά. που ζούσαν σε αυτήν αποκαλούνταν από τους ελλαδίτες διεθνιστές "καθαρά τουρκικό μέρος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας".
Και μάλιστα λέγανε πως οι σφαγές των Μικρασιατών ήταν δικαιολογημένη ή αναμενόμενη αντίδραση του Κεμάλ (τον οποίο αποκαλούσαν "προοδευτικό") στην κατοχή της Ιωνίας. Κι άς είχαν αρχίσει οι σφαγές και γενοκτονίες από το 1914, πολύ πριν πατήσει Έλληνας στρατιώτης το πόδι του στη Σμύρνη. Πράγματι, είναι φοβερό το επιχείρημα του "ιμπεριαλισμού": το χρησιμοποιείς όποτε σε συμφέρει.
Μήπως, σύμφωνα με το επιχείρημα αυτό, θα έπρεπε οι νεοέλληνες να παραιτηθούμε κι από την Ανεξαρτησία μας, στα 1827-29, επειδή αυτή ήταν προϊόν της στρατιωτικής επέμβασης των Μεγάλων Δυνάμεων στα εσωτερικά της Τουρκίας τη στιγμή που ο Ιμπραήμ είχε καθυποτάξει την Πελοπόννησο και το ελληνικό επαναστατικό κίνημα είχε σβήσει; Αυτοί λοιπόν τέτοια λέγαν.
Οι διεθνιστές, που όταν , στο Μεσοπόλεμο, η Τρίτη Διεθνής διέταζε πως πρέπει να δημιουργηθεί Ανεξάρτητο Μακεδονικό και Θρακικό κράτος, (με απόσπαση των εδαφών από την Ελλάδα φυσικά), αυτοί, οι Μοσχ(α)αναθρεμμένοι, έλεγαν "ντα" δουλικότατα, όπως ακριβώς κι οι φασίστες "αντίπαλοί" τους έλεγαν το "γιεςμαν". Οι διεθνιστές, που ήθελαν να μας βάλουν στη στρούγκα του σοσιαλιστικού "παραδείσου΄", για να καταλήγαμε Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
Αυτοί, οι διεθνιστές (είναι ευνόητο, πως με την λέξη "διεθνιστές" δεν εννοώ μόνο το Κομμουνιστικό κόμμα), που αυτοαποκαλούνται/αν "δημοκράτες", κι ας ήταν ο υπαρκτός σοσιαλισμός τους εφάμιλλος του Χιτλερισμού. (Φαίνεται σύγκριναν τον εαυτό τους με τους μεταξικούς φασίστες και βγήκαν καλλίτεροι, άρα και "δημοκράτες". Αλλά καθόλου δεν συνεπάγεται πως ο καλλίτερος από φασίστα είναι και δημοκράτης.). Αυτοί, που αφού κατέρρευσε η σοσιαλιστική μαμά-πατρίδα τους, έγιναν εν μια νυκτί "ευρωπαϊστές" και Βρυξελλο-θρεμμένοι και ξαφνικά έγιναν όλοι τους κατακριτές του σοβιετικού στρατοπέδου, το οποίο πλέον αποκαλούν "υπαρκτό σοσιαλισμό", εντός εισαγωγικών, ενώ πριν το 1989 (ή το 1968 για τους λιγότερο ανυποψίαστους) ήταν το κρυφό καμάρι τους, δίχως εισαγωγικά.
Αυτοί που δε ζήτησαν ποτέ συγγνώμη για την ένοπλη απόπειρά τους να γίνουμε Λαϊκή Δικτατορία της Ελλάδας, και για την καταστροφή της ελληνικής γλώσσας με την ξύλινη γλώσσα (αυτήν που ο Σεφέρης ωνόμασε "αριστερή καθαρεύουσα").
Αυτοί, οι «Ευρωπαϊστές» και «ουμανιστές», που θρηνούν για το χάσιμο της πολυπολιτισμικότητας του ελλαδικού χώρου κατά τον 20ό αιώνα, λες και δε γνωρίζουν ότι οι πνευματικοί πρόγονοί τους, οι «ευρωπαϊστές» και δυτικιστές του 19ου αι. ήταν αυτοί που πρότειναν κι προώθησαν το Δυτικό μοντέλο του «έθνους-κράτους» στα Βαλκάνια, λες και δεν καταλάβαιναν πως αυτό το μοντέλο μόνο γενοκτονίες, ξεριζωμούς και πολέμους θα επέφερε στον από χιλιετιών ενιαίο πολυεθνικό χώρο των Βαλκανίων.
Αυτοί, που ενδιαφέρονται για τα "ανθρώπινα δικαιώματα" των εν Ελλάδι μειονοτήτων, κι αν αυτές δεν υπάρχουν, συνήθως τις εφευρίσκουν ώστε να έχουν κάτι να απασχολούνται, αλλά πάντα σιωπούν, ένοχα ή αμήχανα, όταν πρόκεται για τους Κωνσταντινοπολίτες ή τους Ίμβριους ή τους εναπομείναντες Κύπριους στα Κατεχόμενα (επειδή κατά τη γνώμη τους η ενασχόληση με αυτούς είναι φασισμός και εθνικισμός) και κάνουν εκδηλώσεις ελληνοτουρκικής φιλίας με αδελφοποιήσεις ελληνικών και τουρκικών πόλεων τη στιγμή που "τα ντυμένα στο χακί ταξικά αδέρφια" τους, οι Τούρκοι εργάτες φαντάροι, κατέχουν την Κύπρο. [ Κατά κάποιο μυστηριώδη τρόπο, φαίνεται πως για τους αριστερούς διεθνιστές και τους δεξιούς κοσμοπολίτες η Ελληνική πλειονότητα της Κύπρου είναι παιδί ενός κατώτερου θεού, και η απαίτησή της για αυτοδιάθεση - Ένωση με την Ελλάδα είναι είτε ανέφικτη είτε σοβινιστική, ενώ όλες οι άλλες πλειονότητες, των Αλβανών Κοσοβάρων ή των Βόσνιων, δικαιούνται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης η εξάσκηση του οποίου είναι και πρέπει να είναι εφικτή.
Ίσως βρεθεί κάποτε κανένας δεξιός κοσμοπολίτης ή αριστερός, - ευρωπαϊστής ή μαρξιστής αδιάφορο- και μπορέσει να μας εξηγήσει εμάς και των Ελλήνων της Κύπρου οι οποίοι άλλωστε με δημοψήφισμα έχουν ζητήσει την Ένωση, πώς γίνεται μερικοί να έχουν και μερικοί να μην έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Αν θέλουν τόσο πολύ να προστατεύσουν την τουρκοκυπριακή μειονότητα δίνοντάς της ομόσπονδο κράτος, θεωρώντας αυτονόητο πως το τουρκοκυπριακό 18% του συνολικού κυπριακού πληθυσμού είναι ισότιμο με το υπόλοιπο 82% (των Ελλήνων της Κύπρου), γιατί δεν προτείνουν και τη διχοτόμηση του Κοσόβου, της Βοσνίας ή της Τουρκίας για να προστατεύσουν τις Σερβικές και Κουρδικές μειονότητες εκεί; Αφού αγωνίζονται για τα νόμιμα δικαιώματα των απανταχού μειονοτήτων εντός των υφιστάμενων συνόρων σε όλο τον κόσμο, γιατί δεν απαίτησαν ποτέ να δωθεί καθεστώς αυτοδιοίκησης στην Ίμβρο, σύμφωνα με τα όσα λέει η συνθήκη της Λωζάνης; Μήπως κι αυτό είναι "εθνικισμός και ανορθολογισμός";]
Αυτοί, που όταν λένε/λέγαν "τα Κατεχόμενα" ΠΟΤΕ δεν το είπαν για την κατεχόμενη από τους Τούρκους Κύπρο, αλλά για την Παλαιστίνη. Αυτοί που αναρωτιώντουσαν αν οι Κύπριοι είναι Έλληνες. Αυτοί που 35 χρόνια μετά τη λήξη του αγώνα της ΕΟΚΑ ανακάλυψαν καμμιά 25ριά Κύπριους αριστερούς προδότες που η ΕΟΚΑ εκτέλεσε (σε σύνολο 71 εκτελεσθέντων προδοτών, δηλαδή οι λοιποί, περισσότεροι προδότες ήταν δεξιοί και κεντρώοι), και οδύρονται εναντίον της, απλώς επειδή η ΕΟΚΑ δεν ήταν κομμουνιστική οργάνωση, σιωπώντας για το «φωτιά και τσεκούρι» του Βελουχιώτη.
Αυτοί που ώς το 1989 αποκαλούσαν τους Βορειοηπειρώτες "ελληνόφωνους Αλβανούς". Αυτοί που κατηγορούνε ακόμα και τους επαναστάτες του 1821 για "ρατσισμό κατά των Τούρκων" (Ιός), εξισώνοντας θύμα και θύτη . "πατριώτες" και "αντιεθνικιστές".
Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Δεν είναι τυχαίο πως και οι δυό ερμηνεύουν το φαινόμενο του έθνους με φυλετικούς-βιολογικούς όρους: ώστε οι πρώτοι να καυχώνται για την πρωαιώνια καταγωγή τους, ενώ οι δεύτεροι να ταυτίζουν το "εθνος" με τον φασισμό. Πρόκεται για ανθρώπους δίχως κοινή λογική, για τυφλωμένους ιδεαλιστές.
Άλλο πράγμα η διατήρηση της εθνικής ετεροπροσωπίας, κι άλλο πράγμα οι διώξεις αλλοεθνών: αυτό δεν το κατάλαβαν ποτέ οι "αντιεθνικιστές". Άλλο πράγμα η αγάπη για την πατρίδα όπου ζεις, κι άλλο πράγμα η ξιπασιά και το εθνικό μίσος. Αυτό δε το κατάλαβαν ποτέ οι "πατριώτες". Δεν είναι ηλίθιοι.
Είναι άνθρωποι που ξέχασαν το ρητό: Παν μέτρον άριστον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της μονομέρειας όλων αυτών είναι ότι οι μεν εθνικιστές απαιτούν την άμεση εφαρμογή νόμων για απέλαση των λαθρομεταναστών και την αντικατάσταση λατινόγλωσσων με ελληνόγλωσσες πινακέδες στα μαγαζιά, αλλά δεν ζητούν την άμεση εφαρμογή νόμων που απαγορεύουν ρατσιστικά μηνύματα και πρόκληση διχόνιας.
Οι αντιεθνικιστές φυσικά απαιτούν ακριβώς τα αντίθετα. Και οι δύο αποσιωπούν νόμους που δεν τους συμφέρουν. το ανωτερω κειμενο δεν ειναι δικο μου. Ενας φιλος που αναγνωριζω οτι εχει καλυτερες ιστορικες γνωσεις απο μενα, μου εγραψε τις διαφωνιες του.
Τις παραθετω μαζι με τα σημεια του αρχικου κειμενου στα οποια διαφωνει. Ο αναγνωστης ας βγαλει τα συμπερασματα του Στις εκλογές του 1920, ενώ στην Μικρά Ασία ο στρατός μας έδινε μάχες για την απελευθέρωση των υπόδουλων και σφαγιαζόμενων Μικρασιατών, αυτοί κύριο προεκλογικό τους σύνθημα είχαν το "μικρά πλην τίμια Ελλάς", και έσχιζαν τους χάρτες της Μεγάλης Ελλάδας, τυφλωμένοι από τον κοτζαμπάσικο νοτιοελλαδίτικο κομματισμό τους, γιατί ήξεραν πως αν αυτοί οι χάρτες γίνονταν πράξη, θα έχαναν τον κρατικό κορβανά, ήτοι το δικαίωμα να τρώνε δίχως να παράγουν.
Στις εκλογές αυτές νίκησαν αυτοί, και "κατάφεραν" με την ανικανότητά τους να αποδιοργανώσουν έναν νικηφόρο ώς τότε στρατό, και να προκαλέσουν την Μικρασιατική Καταστροφή.
=== =
Το προεκλογικό σύνθημα δεν ήταν μικρά πλην τίμια Ελλάς, αλλά τέλος του πολέμου και όχι προέλαση στη Μικρά Ασία πέραν των συνόρων που μας είχαν αποδοθεί στη συνθήκη των Σεβρών.
Το «μικρά πλην τίμια Ελλάς» υπήρχε σαν αντίληψη το 1916 περί της εισόδου της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν τον Αύγουστο του 1921 ο στρατός έφτανε έξω από την Αγκυρα και κυριολεκτικά για λεπτομέρειες δεν νίκησε (ούτε έχασε) και ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΠΑΝΙΚΟ, γύρισε στις θέσεις του ήταν αποδιοργανωμένος? Η ήττα οφείλεται καθαρά στο μεγάλο μήκος του μετώπου και στην έλλειψη ανδρών για να το καλύψουν.
Οι Τούρκοι επέλεξαν απλά το πιο αδύνατο σημείο. Μετά, ΝΑΙ ΕΚΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ, επακολούθησε ΠΑΝΙΚΟΣ.
===
Αυτοί που άλλαζαν τα τοπωνύμια της Μακεδονίας-Ηπείρου-Θράκης, κατά τον μεσοπόλεμο (όπως άλλαζαν τα τοπωνύμια της Ρούμελης και του Μωριά μετά το 1833), επειδή με το φτωχό αρχαιολατρικό μυαλό τους πιστεύουν ότι μόνο ό,τι είναι αρχαιοελληνικο είναι αυθεντικά ελληνικό, αλλιώς είναι "εθνικώς ύποπτο", λες και αν η Λαμία λέγεται «Ζητούνι» και το Μέτσοβο «Μέτσοβο», οι κάτοικοί της δεν είναι πλήρως Ελληνες, και πρέπει να «επανελληνιστούν» ή αν δεν βρούνε ζωγραφιστά πάνω σε αρχαιοελληνικά αγγεία κανένα κλαρίνο ή μπουζούκι, θα θεωρούν «εκφυλισμένη» κι όχι γνήσια την ελληνική μουσική αυτή. => Τα τοπωνύμια τα άλλαζαν λόγω σλαβομακεδονικής μειονότητας. Μην ξεχνάμε ότι εκείνη την εποχή υπήρχαν αιτήματα για ανεξάρτητη Μακεδονία. Δηλαδή τι να κάνουμε? Να λέγαμε ακόμα την Αλεξανδρούπολη Δεδέαγάτς ή την Κομοτηνή Γκιουμουλτζίνε? Φαίνεται αδιανόητο φυσικά γιατί υπάρχει μουσουλμανική μειονότητα εκεί. Ε, τον μεσοπόλεμο στη Μακεδονία υπήρχε σλαβομακεδονική.
===
Στη διάρκεια της Κατοχής, αυτοί, οι Πατριώτες, οι "εθνικόφρονες" συνεργαζόταν με τους Ναζί, είταν η κυβέρνηση κατοχής, ενώ μερικοί από αυτούς λούφαζαν μαζί με τον αγγλόδουλο μονάρχη μακριά από την Ελλάδα, και άλλοι ήταν Γερμανοτσολιάδες και δοσίλογοι. => Οι γερμανοτσολιάδες (τάγματα ασφαλείας) ήταν επινόηση του Κέντρου (κύριος εισηγητής ο Πάγκαλος αλλά και ο Γονατάς).
Σκοπός να εμποδίσουν την επιστροφή του Γεώργιου αλλά και την ανάληψη της ηγεσίας μετά την απελευθέρωση από τους κομμουνιστές. Επανδρώθηκαν από Πλαστηρικούς ακραιφνώς αντιβασιλικούς (Ντερτιλής, Παπαθανασόπουλος, Παπαγεωργιου, Γρηγοράκης, Χριστοδουλάκης). Στη δίκη των δοσίλογων που έγινε το 1945, ο πρωθυπουργός Θεμιστοκλής Σοφούλης (βενιζελικός) υποστήριξε «συμμετέσχον εις τα Τάγματα Ασφαλείας πολλοί διακεκριμένοι του κόμματός μου αξιωματικοί».
Δήλωσε επίσης ότι συγκροτήθηκαν αρχικώς για να εξασφαλιστεί η δημόσια τάξη και να χτυπηθούν τα «δήθεν τάγματα αντιστάσεως του ΕΑΜ». Αυτά τα λέει ένας βενιζελικός. Πρώτιστα ήταν αντικομμουνιστές και καθόλου φιλογερμανοί. Θα μου πεις «τότε γιατί πολεμούσαν αυτούς που μάχονταν τους Γερμανούς?». Με την ίδια λογική που το ΕΑΜ καθάρισε την ΕΚΚΑ (μπορώ να σου αναφέρω και άλλες οργανώσεις) που πολεμούσαν τους Γερμανούς. Ολοι ήξεραν ότι οι Γερμανοί θα έφευγαν και προετοιμάζονταν για το ποιος θα αναλάβει την εξουσία. Δεν είναι τυχαίο ότι πχ ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ (και οι 2 στο βουνό υποτίθεται εναντίον των Γερμανών) συγκρούονταν μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος από τους 2 συνεργαζόταν με τους Γερμανούς?
Αυτοί που λούφαζαν μακριά από την Ελλάδα επάνδρωσαν τον συμμαχικό στρατό. Αεροπόροι, Ελληνικά πολεμικά πλοία που ήταν υπό τις διαταγές των συμμάχων, Ελ Αλαμέιν, Ταξιαρχία Ρίμινι. Καλύτερα που έφυγε η Κυβέρνηση και να οργανώσει την αντίσταση (χιλιάδες Ελληνες έφευγαν κρυφά για Αίγυπτο και επάνδρωσαν το συμμαχικό στρατό) παρά να μείνει και να συνεργαστεί με τους Γερμανούς.
====
Μόλις έληξε η Κατοχή, φοβούμενοι πως θα τους στήσουν στα έξη μέτρα, άρχισαν τον εμφύλιο με το γνωστό απερίγραπτο φασισμό και τρομοκρατία της περιόδου 1949-1974(εξορίες, εκτελέσεις, δηλώσεις φρονημάτων, εθνικοφροσύνη κλπ). Χώρισαν το λαό σε δυό μέρη, και στο δικό τους έκαναν δώρο το κράτος, δίνοντάς τους αξιώματα κρατικά και κάνοντας ουσία της ελληνικότητας το ρουσφέτι.
Ο εμφύλιος δεν ξεκίνησε από τους δοσίλογους…ήμαρτον. Το 1944 πρωθυπουργός στα Δεκεμβριανά ήταν ο Γ. Παπανδρέου? Δοσίλογος ήταν? Το 1964 όταν ο Παπανδρέου έβγαζε εγκύκλιο για «δώσιμο» των κομμουνιστών δασκάλων πουλούσε εθνικοφροσύνη?
=====
Πούλησαν την Κύπρο με τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου (1959) βάσει των οποίων ο Τουρκικός στρατός είχε δικαίωμα "επέμβασης" στο νησί, και τελικά, αυτοί, οι χουντικοί, προκάλεσαν με το πραξικόπημά τους την τουρκική εισβολή στη Κύπρο το 1974 (αφού πρώτα άφησαν αφύλακτη την Κύπρο, όταν απέσυραν (Δεκέμβριος του 1967) από εκεί την Ελληνική μεραρχία που είχε στείλει ο Γ. Παπανδρέου στα 1964). => Στη συμφωνία της Ζυρίχης καλώς ή κακώς δεν είχαμε εμείς το πάνω χέρι αλλά οι Άγγλοι. Από τη στιγμή που έβαλαν στο παιχνίδι τους Τούρκους δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Δικαίωμα επέμβασης είχαμε και εμείς, και οι Αγγλοι. Το πραξικόπημα προκλήθηκε από τον ηλίθιο τον Ιωαννίδη που πίστεψε τους Αμερικάνους, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι αυτό έγινε γιατί ο Μακάριος ζητούσε μείωση της εθνικής φρουράς από 12.000 σε 5.000. Κοινώς, φαγωθήκαμε μεταξύ μας.
Η ελληνική Μεραρχία έφυγε μετά τα γεγονότα της Κοφίνου το 1967. Γεγονότα που προκλήθηκαν όταν ο Μακάριος έστειλε εκεί το στρατό ενώ όλοι του ζητούσαν να στείλει την αστυνομία.
Ο Μακάριος δεν την ήθελε γιατί θεωρούσε ότι ελέγχεται από τους χουντικούς. Σχετικό-ασχετο. Όταν το 1964 σύμφωνα με το σχέδιο Ατσεσον, η Κύπρος θα ενωνόταν με την Ελλάδα πλην μιας τουρκικής βάσης στο Ριζοκάρπασο, ο Μακάριος αρνήθηκε παρά την προσπάθεια του Γ. Παπανδρέου να τον μεταπείσει.
====
Αυτοί λοιπόν, οι "πατριώτες", οι ευσεβείς Ορθόδοξοι (της θρησκείας της συγχώρεσης), που δείχνουν απίστευτη σκληρότητα και κακία σε όποιον καημένο τυγχάνει να είναι μουσουλμάνος ή εβραίος.
Στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός έσωσε χιλιάδες εβραίους στην Αθήνα.
Εξέδιδε πλαστά πιστοποιητικά βαφτίσεων κα. Όταν ο Γερμανός διοικητής της Αθήνας (νομίζω) τον απέιλησε πως θα τον τουφεκίσει, απάντησε πως «οι Ελληνες ιεράρχες δεν τουφεκίζονται αλλά απαγχονίζονται. Παρακαλώ να σεβαστείτε την παράδοση».
Το ίδιο πχ έγινε και στην Ζάκυνθο. Οταν ζήτησαν από τον Δήμαρχο και τον Μητροπολίτη να δώσουν καταλογο με τους εβραίους του νησιού, αυτοί έστειλαν ένα χαρτί που είχε 2 ονόματα. Τα δικά τους.
===
Αυτοί που πολύ θα ήθελαν να σφάξουν όλους τους "Μογγόλους" Τούρκους , όλους τους Αλβανούς & "Σκοπιανούς" και να πάρουν τα εδάφη που με συμφωνίες έχουν. => Βάση συμφωνιών λοιπόν, η Βόρεια Ήπειρος είναι αυτόνομη (πρωτόκολλο Κέρκυρας 1914), το ίδιο η Ίμβρος και η Τένεδος (συνθήκη Λωζάνης – 1923)
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια