ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ....
Κοιτάζω γύρω μου που θα έλεγε και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και βλέπω μια διάχυτη αισιοδοξία για την εθνική μπασκετ εν όψει του ευρωμπάσκετ για μετάλλιο. Δεν τη συμμερίζομαι και ας θεωρηθώ κασσάνδρα.
Η άποψη μου διαμορφώθηκε από το τουρνουα ακρόπολις που είδα όλα τα παιχνίδια και πιστεύω ότι στο ευρωμπάσκετ δεν θα δω κάτι διαφορετικό σε ότι αφορά το παιχνίδι της ομάδας μας. Αντίθετα είμαι σίγουρος ότι οι σέρβοι, οι ιταλοί και οι γερμανοί δεν θα έχουν τα ίδια χάλια. [ οι ιταλοι όχι και τόσο ]
Εν αρχή ην ο προπονητής. Πιστεύω ότι ο Γιαννάκης είναι ότι καλύτερο εχει να επιδείξει το ελληνικό μπάσκετ σε αυτή τη θέση και μάλιστα στα μάτια μου το όνομα Γιαννάκης εχει μεγαλύτερη βαρύτητα από αυτό του Γκάλη. Γιατί ναι μεν, ο Νικ ήταν ο ενας, ο μέγας, ο θεος αλλά αυτός που συνεχίζει να προσφέρει σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο όποτε και αν του ζητήθηκε είναι ο «κλάψε κλάψε» και αυτό πρέπει να του αναγνωριστεί.
Σε ότι αφορά το ρόστερ μπορεί ο καθένας να εχει τις ενστάσεις του αλλά λίγο ως πολύ αυτοί είναι οι καλύτεροι που έχουμε. Πίστευω πως για τους 9 στους 12 δεν υπάρχει αντίρρηση οπότε οι άλλοι είναι αμελητέα ποσότητα.
Η ομάδα έχει ένα πλήθος θετικών στοιχείων που είναι τα ακόλουθα: Καλή αμυντική λειτουργία, Ισορροπια μεταξύ ψηλών – κοντών, Ομαδικότητα, Ταχύτητα, Καλός ρυθμός, παρά τις αλλαγές. Πολλοι παίκτες που κανουν προσφέρουν σε πολλούς τομείς μέσα στο παιχνίδι Ελεύθερο και σύγχρονο μπάσκετ και όχι η στρατολαγνεία του νυν βουλευτή
Πετυχημένη τακτική από τον πάγκο με αρκετές αλλαγές και με τα τρικ των 3 κοντών Και από ότι ακούγεται, καλό κλίμα και ομόνοια στα αποδυτήρια. Ατομικά οι παίκτες:
Σπανούλης: Μην πέσουμε πανω του να τον πυροβολήσουμε σε ότιδήποτε κανει. Πρωτη διοργάνωση σε ευρωπαϊκο επίπεδο, με την ομάδα του έπαιζε με κάτι κουτσούς και δεν έχει εμπειρία τέτοιων αγώνων. Ας τα χάσει όλα τα σουτ αλλα είναι ο μόνος που μπορεί να γίνει πραγματικά ΜΕΓΑΛΟΣ παικτης
Παπαλουκάς: Είναι μάγκας και παίζει με την καλώς εννοούμενη αλαζονεία αλλά δεν μπορω να ανεχθω 1 χωρις σουτ… τι κριμα να μην κανει καμια ατομικη προπονηση… τοσα χρόνια….
Διαμαντιδης: δεν εχει τη μαγκια του θοδωρα ακομα αλλά είναι ο πιο ολοκληρωμένος Ελληνας παίκτης. Τι κρίμα να μην εχει δουλέψει το σουτ και αυτος…
Ζησης: εχει το σουτ και συμπληρωνει τους ανωτερω 2
Χατζηβρέττας: λιγο από όλα. Χρήσιμος και μπορεί να βοηθήσει εκει που δεν τον περιμένει κανεις. Η περιφέρεια μας εχει το καλο ότι δεν εχει κανέναν ίδιο παίκτη.
Ο καθένας μπορεί να συμπληρώσει τον άλλο για αυτό και σε οποιοδήποτε σχήμα μπορούν άνετα να συνυπάρξουν.
Ντικούδης: αξια μεν, αλλά με χαλάει κάπως η μισθοφορική του νοοτροπία.
Τσαρτσαρής: Τον εχω σε μεγάλη εκτίμηση. Πολύ σημαντική μονάδα που παίζει για την ομάδα και στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο βασιλόπουλος.
Φώτσης: του ύψους ή του βαθους τοσα χρόνια τώρα. Δείχνει πιο ώριμος αλλά μπασκετικά στάσιμος. Τουλάχιστον είναι λιγότερο επιπόλαιος.
Παπαδόπουλος: όλα τα λεφτά. Ευχομαι και προσεύχομαι να μην τραυματιστεί και να μην φορτωθεί με φάουλ ( αν και ο Γιαννάκης τον προστατεύει σωστα ) γιατί η ομάδα χάνει τουλαχιστον το 25% της επίθεσής της.
Κακιούζης: Αρχηγος δεν είναι, αλλα είναι έμπειρος, χρήσιμος και ως ελληνικό μπάσκετ δεν εχουμε και κανεναν άλλον. Να μην αδικήσω τον Κόμματο αλλα δεν ξερω τι ακριβώς παει στραβα και ο Νέστωρ δεν είναι στην ομάδα…
Μπουρούσης: Ισως ποτέ να μην καταλάβει πόσο καλό θα του κάνει αυτή η συμμετοχή και ας μην παίξει ουτε λεπτό. Για να τον πάρει όμως ο Γιαννάκης κάτι θα ξέρει και υπολογίζω ότι τα πεντάλεπτα του θα τα βρει στους αγώνες. Δεν έχω όμως καμια απαίτηση από το παιδί.
Γίνεται πολύ μεγάλη συζήτηση για τον ηγέτη της ομάδας. Ωρες ωρες διασκεδάζω απίστευτα με τις διαρκώς επαναλαμβανόμενες ατάκες που πάνε σε κάθε περίπτωση:
Αν η ομάδα έχει ηγέτη:
Α) ελα μωρε κατσε να τραυματιστει ο ταδε και μετα θα τους δουμε
Β) η παρουσια του ταδε είναι εγγυηση
Αν η ομάδα δεν εχει ηγετη
Α) ελα μωρε μολις η μπαλα θα καιει ποιος θα την πάρει;
Β) η ομάδα στηρίζεται στην ομαδικότητα Καλώς ή κακώς για να διακριθείς χρειάζεται βέβαια να εχεις μια καλή ομάδα αλλά κάποιος να ξεχωρίζει.
Τα παραδείγματα πολλα: Ο ΠΑΟ είχε επι σειρα ετων τον Μποντ και φέτος μας προέκυψε ο Λάκοβιτς και σηκώνει το ένα μετά το άλλο τις κούπες στην Ελλάδα
Η Μακάμπι είχε τον Σαρούνας και σήκωσε χωρίς πολύ κόπο 2 συνεχόμενες κούπες στην ευρωλίγκα
Η Αργεντινή είχε τον Τζινομπίλι και πήρε το χρυσό στην Ολυμπιάδα
Οι Σπερς τον Ντάνκαν και είναι πρωταθλητές στον ΝΒΑ και λίγο πιο παλιά το Λος Αντζελες τον Σακιλ
Η ιστορια του μπασκετ και δει των ομάδων που διακρίνονται, δείχνει ότι χρειάζεται ο παίκτης που να ξεχωρίζει.
Ο παικτης που θα πέσουν πανω του και θα βγάλει τα ελευθερα σουτ και ο παικτης που θα παρει την μπάλα για να τελειωσει τη φαση. Από την ομαδα μας ο μόνος που μπορεί να το κάνει αυτό είναι ο Σπανούλης και σε δεύτερη μοίρα ο Ζήσης. Και κάποιοι άλλοι αλλά πρέπει να εχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις.
Ο Σπανούλης τις κάνει μόνος του αλλα δεν είναι έτοιμος για αυτόν τον ρόλο στην Εθνική ακόμα. Όταν λοιπον είναι γενικά αποδεκτό πως 10 ομάδες πάνε για μετάλλιο, όταν όλα τα ματς έχουν υψηλό ανταγωνισμο, θα σφίξουν οι άμυνες και θα πέφτουν κορμιά, δεν βλέπω πως αυτό το χαλαρό και χαριτωμένο μπασκετάκι μπορεί να γίνει παιχνίδι για άντρες. Και εντάξει κόντρα άμυνα θα μας παίξουν, κόντρα θα παίξουμε και εμεις. Στην επίθεση όμως βλέπω όλοι να κρέμονται και να περιστρέφονται γύρω από τον Λάζο που καλός μεν είναι αλλά δεν μπορώ να τον φανταστώ να βάζει 25 πόντους σε κάθε ματς.
Αν είχε 30’ συμμετοχής σε αγώνες στην άλλη οχθη του Ατλαντικού δεν θα φοβόμουν τίποτα αλλά στη Δυναμο μου μοιάζει βασιλιάς στο χωριό…
Μην ξεχνάμε και το βάρος της φανέλας, ( και σε αυτή τη διοργάνωση είναι σημαντικό καθως είμαι σίγουρος πως οι σέρβοι μόνο με αυτό θα φτάσουν στην 4αδα ) που εν προκειμένω όταν τα τελευταία χρόνια τρώμε τη μια σφαλιάρα μετά την άλλη, δεν βλέπω να μπορούμε στα δύσκολα ( όταν το μάτς θα είναι συνέχεια πόντο – πόντο ή όταν θα χάνουμε ) να σηκώνουμε κεφάλι. Αντίθετα προβλέπω ηρωικές εξόδους του Μεσολογγίου χωρίς αποτέλεσμα.
Πχ ο Κακιούζης που στα 2 προηγούμενα απλα υπήρχε στο ρόστερ και τώρα είναι αρχηγός… Για μενα αυτό το ευρωμπάσκετ έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί το μπάσκετ μπαίνει σιγά σιγά σε μια άλλη εποχή, σε έναν καινούριο για τα ευρωπαϊκα δεδομένα τρόπο παιχνιδιού.
Εποχή που μας δίνει σημάδια από τον κατακλυσμο του ΝΒΑ με Ευρωπαίους και θέλω να δω το μέλλον που χτίζεται τώρα. Οσο για την Εθνική δεν εχω καμια απαίτηση να φέρει μετάλλιο. Έχει πολλά θετικά στοιχεία, καμία σχέση με το καρκίνωμα του Ιωαννίδη και κυρίως ΕΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ. Απλώς δεν έχει ψηθεί ΩΣ ΟΜΑΔΑ και όχι ως μονάδες σε τέτοια τουρνουά και πιστεύω ότι δεν φτάνει σε μετάλλιο. Ας παίξουν τα παιδιά ότι μπορούν και ότι καταφέρουν.
Αυτό που θέλω είναι να μείνει και μετά τη διοργάνωση ο ίδιος προπονητής και οι ίδιοι παίκτες ώστε στην επόμενη διοργάνωση να διεκδικήσουν κάποια διάκριση.
Ως γενιά εξάλλου είναι η πρώτη τους φορά όλοι μαζί και μπαίνουν στο λάκκο με τα φίδια, ας μην πέσουμε να τους φάμε αν στο ΕΛ.ΒΕΛ δεν κρέμεται στο λαιμό τους το κορδελάκι με το στρογγυλευμένο μέταλλο….
Υγ. Το αστρο του θοδωρα…. Θοδωρης Ζαγορακης: αρχηγος της εθνικης και πρωταθλητης ευρωπης Θοδωρης Χαζηθεοδώρου: αρχηγος της εθνικης και χαλκινο στο παγκόσμιο. Κάντε και στο ευρωμπασκετ αρχηγό τον Παπαλουκά μπας και πάρουμε τίποτα….
Κοιτάζω γύρω μου που θα έλεγε και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και βλέπω μια διάχυτη αισιοδοξία για την εθνική μπασκετ εν όψει του ευρωμπάσκετ για μετάλλιο. Δεν τη συμμερίζομαι και ας θεωρηθώ κασσάνδρα.
Η άποψη μου διαμορφώθηκε από το τουρνουα ακρόπολις που είδα όλα τα παιχνίδια και πιστεύω ότι στο ευρωμπάσκετ δεν θα δω κάτι διαφορετικό σε ότι αφορά το παιχνίδι της ομάδας μας. Αντίθετα είμαι σίγουρος ότι οι σέρβοι, οι ιταλοί και οι γερμανοί δεν θα έχουν τα ίδια χάλια. [ οι ιταλοι όχι και τόσο ]
Εν αρχή ην ο προπονητής. Πιστεύω ότι ο Γιαννάκης είναι ότι καλύτερο εχει να επιδείξει το ελληνικό μπάσκετ σε αυτή τη θέση και μάλιστα στα μάτια μου το όνομα Γιαννάκης εχει μεγαλύτερη βαρύτητα από αυτό του Γκάλη. Γιατί ναι μεν, ο Νικ ήταν ο ενας, ο μέγας, ο θεος αλλά αυτός που συνεχίζει να προσφέρει σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο όποτε και αν του ζητήθηκε είναι ο «κλάψε κλάψε» και αυτό πρέπει να του αναγνωριστεί.
Σε ότι αφορά το ρόστερ μπορεί ο καθένας να εχει τις ενστάσεις του αλλά λίγο ως πολύ αυτοί είναι οι καλύτεροι που έχουμε. Πίστευω πως για τους 9 στους 12 δεν υπάρχει αντίρρηση οπότε οι άλλοι είναι αμελητέα ποσότητα.
Η ομάδα έχει ένα πλήθος θετικών στοιχείων που είναι τα ακόλουθα: Καλή αμυντική λειτουργία, Ισορροπια μεταξύ ψηλών – κοντών, Ομαδικότητα, Ταχύτητα, Καλός ρυθμός, παρά τις αλλαγές. Πολλοι παίκτες που κανουν προσφέρουν σε πολλούς τομείς μέσα στο παιχνίδι Ελεύθερο και σύγχρονο μπάσκετ και όχι η στρατολαγνεία του νυν βουλευτή
Πετυχημένη τακτική από τον πάγκο με αρκετές αλλαγές και με τα τρικ των 3 κοντών Και από ότι ακούγεται, καλό κλίμα και ομόνοια στα αποδυτήρια. Ατομικά οι παίκτες:
Σπανούλης: Μην πέσουμε πανω του να τον πυροβολήσουμε σε ότιδήποτε κανει. Πρωτη διοργάνωση σε ευρωπαϊκο επίπεδο, με την ομάδα του έπαιζε με κάτι κουτσούς και δεν έχει εμπειρία τέτοιων αγώνων. Ας τα χάσει όλα τα σουτ αλλα είναι ο μόνος που μπορεί να γίνει πραγματικά ΜΕΓΑΛΟΣ παικτης
Παπαλουκάς: Είναι μάγκας και παίζει με την καλώς εννοούμενη αλαζονεία αλλά δεν μπορω να ανεχθω 1 χωρις σουτ… τι κριμα να μην κανει καμια ατομικη προπονηση… τοσα χρόνια….
Διαμαντιδης: δεν εχει τη μαγκια του θοδωρα ακομα αλλά είναι ο πιο ολοκληρωμένος Ελληνας παίκτης. Τι κρίμα να μην εχει δουλέψει το σουτ και αυτος…
Ζησης: εχει το σουτ και συμπληρωνει τους ανωτερω 2
Χατζηβρέττας: λιγο από όλα. Χρήσιμος και μπορεί να βοηθήσει εκει που δεν τον περιμένει κανεις. Η περιφέρεια μας εχει το καλο ότι δεν εχει κανέναν ίδιο παίκτη.
Ο καθένας μπορεί να συμπληρώσει τον άλλο για αυτό και σε οποιοδήποτε σχήμα μπορούν άνετα να συνυπάρξουν.
Ντικούδης: αξια μεν, αλλά με χαλάει κάπως η μισθοφορική του νοοτροπία.
Τσαρτσαρής: Τον εχω σε μεγάλη εκτίμηση. Πολύ σημαντική μονάδα που παίζει για την ομάδα και στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο βασιλόπουλος.
Φώτσης: του ύψους ή του βαθους τοσα χρόνια τώρα. Δείχνει πιο ώριμος αλλά μπασκετικά στάσιμος. Τουλάχιστον είναι λιγότερο επιπόλαιος.
Παπαδόπουλος: όλα τα λεφτά. Ευχομαι και προσεύχομαι να μην τραυματιστεί και να μην φορτωθεί με φάουλ ( αν και ο Γιαννάκης τον προστατεύει σωστα ) γιατί η ομάδα χάνει τουλαχιστον το 25% της επίθεσής της.
Κακιούζης: Αρχηγος δεν είναι, αλλα είναι έμπειρος, χρήσιμος και ως ελληνικό μπάσκετ δεν εχουμε και κανεναν άλλον. Να μην αδικήσω τον Κόμματο αλλα δεν ξερω τι ακριβώς παει στραβα και ο Νέστωρ δεν είναι στην ομάδα…
Μπουρούσης: Ισως ποτέ να μην καταλάβει πόσο καλό θα του κάνει αυτή η συμμετοχή και ας μην παίξει ουτε λεπτό. Για να τον πάρει όμως ο Γιαννάκης κάτι θα ξέρει και υπολογίζω ότι τα πεντάλεπτα του θα τα βρει στους αγώνες. Δεν έχω όμως καμια απαίτηση από το παιδί.
Γίνεται πολύ μεγάλη συζήτηση για τον ηγέτη της ομάδας. Ωρες ωρες διασκεδάζω απίστευτα με τις διαρκώς επαναλαμβανόμενες ατάκες που πάνε σε κάθε περίπτωση:
Αν η ομάδα έχει ηγέτη:
Α) ελα μωρε κατσε να τραυματιστει ο ταδε και μετα θα τους δουμε
Β) η παρουσια του ταδε είναι εγγυηση
Αν η ομάδα δεν εχει ηγετη
Α) ελα μωρε μολις η μπαλα θα καιει ποιος θα την πάρει;
Β) η ομάδα στηρίζεται στην ομαδικότητα Καλώς ή κακώς για να διακριθείς χρειάζεται βέβαια να εχεις μια καλή ομάδα αλλά κάποιος να ξεχωρίζει.
Τα παραδείγματα πολλα: Ο ΠΑΟ είχε επι σειρα ετων τον Μποντ και φέτος μας προέκυψε ο Λάκοβιτς και σηκώνει το ένα μετά το άλλο τις κούπες στην Ελλάδα
Η Μακάμπι είχε τον Σαρούνας και σήκωσε χωρίς πολύ κόπο 2 συνεχόμενες κούπες στην ευρωλίγκα
Η Αργεντινή είχε τον Τζινομπίλι και πήρε το χρυσό στην Ολυμπιάδα
Οι Σπερς τον Ντάνκαν και είναι πρωταθλητές στον ΝΒΑ και λίγο πιο παλιά το Λος Αντζελες τον Σακιλ
Η ιστορια του μπασκετ και δει των ομάδων που διακρίνονται, δείχνει ότι χρειάζεται ο παίκτης που να ξεχωρίζει.
Ο παικτης που θα πέσουν πανω του και θα βγάλει τα ελευθερα σουτ και ο παικτης που θα παρει την μπάλα για να τελειωσει τη φαση. Από την ομαδα μας ο μόνος που μπορεί να το κάνει αυτό είναι ο Σπανούλης και σε δεύτερη μοίρα ο Ζήσης. Και κάποιοι άλλοι αλλά πρέπει να εχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις.
Ο Σπανούλης τις κάνει μόνος του αλλα δεν είναι έτοιμος για αυτόν τον ρόλο στην Εθνική ακόμα. Όταν λοιπον είναι γενικά αποδεκτό πως 10 ομάδες πάνε για μετάλλιο, όταν όλα τα ματς έχουν υψηλό ανταγωνισμο, θα σφίξουν οι άμυνες και θα πέφτουν κορμιά, δεν βλέπω πως αυτό το χαλαρό και χαριτωμένο μπασκετάκι μπορεί να γίνει παιχνίδι για άντρες. Και εντάξει κόντρα άμυνα θα μας παίξουν, κόντρα θα παίξουμε και εμεις. Στην επίθεση όμως βλέπω όλοι να κρέμονται και να περιστρέφονται γύρω από τον Λάζο που καλός μεν είναι αλλά δεν μπορώ να τον φανταστώ να βάζει 25 πόντους σε κάθε ματς.
Αν είχε 30’ συμμετοχής σε αγώνες στην άλλη οχθη του Ατλαντικού δεν θα φοβόμουν τίποτα αλλά στη Δυναμο μου μοιάζει βασιλιάς στο χωριό…
Μην ξεχνάμε και το βάρος της φανέλας, ( και σε αυτή τη διοργάνωση είναι σημαντικό καθως είμαι σίγουρος πως οι σέρβοι μόνο με αυτό θα φτάσουν στην 4αδα ) που εν προκειμένω όταν τα τελευταία χρόνια τρώμε τη μια σφαλιάρα μετά την άλλη, δεν βλέπω να μπορούμε στα δύσκολα ( όταν το μάτς θα είναι συνέχεια πόντο – πόντο ή όταν θα χάνουμε ) να σηκώνουμε κεφάλι. Αντίθετα προβλέπω ηρωικές εξόδους του Μεσολογγίου χωρίς αποτέλεσμα.
Πχ ο Κακιούζης που στα 2 προηγούμενα απλα υπήρχε στο ρόστερ και τώρα είναι αρχηγός… Για μενα αυτό το ευρωμπάσκετ έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί το μπάσκετ μπαίνει σιγά σιγά σε μια άλλη εποχή, σε έναν καινούριο για τα ευρωπαϊκα δεδομένα τρόπο παιχνιδιού.
Εποχή που μας δίνει σημάδια από τον κατακλυσμο του ΝΒΑ με Ευρωπαίους και θέλω να δω το μέλλον που χτίζεται τώρα. Οσο για την Εθνική δεν εχω καμια απαίτηση να φέρει μετάλλιο. Έχει πολλά θετικά στοιχεία, καμία σχέση με το καρκίνωμα του Ιωαννίδη και κυρίως ΕΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ. Απλώς δεν έχει ψηθεί ΩΣ ΟΜΑΔΑ και όχι ως μονάδες σε τέτοια τουρνουά και πιστεύω ότι δεν φτάνει σε μετάλλιο. Ας παίξουν τα παιδιά ότι μπορούν και ότι καταφέρουν.
Αυτό που θέλω είναι να μείνει και μετά τη διοργάνωση ο ίδιος προπονητής και οι ίδιοι παίκτες ώστε στην επόμενη διοργάνωση να διεκδικήσουν κάποια διάκριση.
Ως γενιά εξάλλου είναι η πρώτη τους φορά όλοι μαζί και μπαίνουν στο λάκκο με τα φίδια, ας μην πέσουμε να τους φάμε αν στο ΕΛ.ΒΕΛ δεν κρέμεται στο λαιμό τους το κορδελάκι με το στρογγυλευμένο μέταλλο….
Υγ. Το αστρο του θοδωρα…. Θοδωρης Ζαγορακης: αρχηγος της εθνικης και πρωταθλητης ευρωπης Θοδωρης Χαζηθεοδώρου: αρχηγος της εθνικης και χαλκινο στο παγκόσμιο. Κάντε και στο ευρωμπασκετ αρχηγό τον Παπαλουκά μπας και πάρουμε τίποτα….
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια