Αν και την ωρα που σκόραρε ο Λύμπε είμαι σίγουρος ότι όλοι πανηγυρίσαμε με την ένταση του έπους της Πορτογαλίας, μετά δεν άργησαν να πέσουν οι γκρίνιες, οι μιζέριες και το κράξιμο.
Θέλω να διαχωρίσω τη θέση μου σε όλα αυτά γιατί τα θεωρώ υπερβολικά και τα αποδίδω στο πάθος που διέπει τη φυλή μας. Καταρχήν βλέπω ότι η ομάδα μας τα τελευταία χρόνια εχει μια αξιοζήλευτη αξιοπρέπεια.
Το μοναδικό αποτέλεσμα που μπορεί να πει κανέις πως ήταν απαράδεκτο ήταν το 2-0 με την Αλβανία. Κατά τα άλλα, να βάλουμε το πρώτο ματς του Οττο με τα 5 από τη Φιλανδια ( που από τότε πέρασαν χρόνια και άλλαξαν τόσα πολλά ) την 4αρα από την Ολλανδία που δεν τη θυμάται κανείς γιατί μετά ακολουθησε κατι που δεν ξέρω για σας αλλά εγω δεν μπορώ ακομα να το συνειδητοποιήσω και τα φιλικα του confederations cup που το αποτελεσμα που μας χαλασε ηταν αυτό με τους ιαπωνες αλλα δεν χάθηκε και ο κόσμος.
Νομίζω ότι σε 4 χρόνια είναι ελάχιστα… Στον ομιλο μας έπεσαν δύσκολες ομάδες. Αν εξαιρεθεί λοιπον ένα και μοναδικό παιχνίδι με την Αλβανια κατά τα άλλα οι αγώνες μας είτε ήταν νικηφόροι είτε άτυχοι. [ ΣΣ. Ένα τσουβάλι ευκαιρίες με την Ουκρανία και ένα λάθος, ένα σουτ, ένα γκολ – το δοκάρι του Γιαννακόπουλου στην Τουρκία – οι πολλές ευκαιρίες στο εντος με την Τουρκία ]
Δεν θυμάμαι κανένα παιχνίδι στον όμιλο που να χάσαμε αλλά να μην το παλέψαμε, που να ήρθαμε ισοπαλία και να μην κάναμε φάσεις, που να μην προσπάθησαν οι παίκτες για το αποτέλεσμα και να έδειξαν αδιαφορία. Θεωρώ ότι είμαστε σε πολύ καλύτερο σημείο από ότι οι ομάδες που διακρίθηκαν στο παρελθόν και μετά δεν είχαν ανάλογη συνέχεια όπως η Τουρκία, η Κροατία και η Δανία του 92.
Η εθνική «κατηγορείται» κυρίως για 2 πράγματα.
1. «δεν παίζουμε μπάλα». Μα καλά, πότε παίζαμε μπάλα; Πότε είμασταν βραζιλία και δεν το θυμάμαι; Το πρωτάθλημα ευρώπης δεν βασίστηκε στο θέαμα και την τεχνική αλλά στην τακτική και στην άμυνα. Δεν βλέπω καμια διαφοροποίηση σε αυτό γιατί δεν μπορούμε να παίξουμε και αλλιώς. Η διαφορά δεν είναι στο πως παίζουμε εμεις πια αλλά στο πως μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι για αυτό δεν είναι τυχαίο πως οι βρύζας και χαριστέας σίγησαν ξαφνικά. Το στιλ μας είναι συγκεκριμένο, το ακολουθούμε κατά γράμμα, αυτό μπορούμε να παίξουμε και αυτό κάνουμε. Δεν θέλω να καταλάβω γιατί οι μέτριοι ως μονάδες παίκτες μας ( μια ματιά στις ομάδες που παίζουν αρκεί ) πρέπει να μεταμορφωθούν σε κάτι άλλο από αυτό που μπορούν. Για θέαμα προσφέρεται η Μπάρτσα, η Μίλαν και η Ρεάλ.
2. «ο Ρεχάγκελ έχει κολλήματα, δεν κάνει ανανέωση και παίζει με τους ίδιους». Πιστεύω πως πρέπει να λάβουμε υπόψη μας μια σημαντική παράμετρο.
Η ομάδα μας δεν χτίστηκε χθες ούτε έγινε σύνολο στην Πορτογαλία. Η εθνική έχει μια πορεία 4 ετών στην οποια γαλουχήθηκε με σεβασμό, εμπιστοσύνη, ΟΜΑΔΙΚΟ πνεύμα υπο τη σκέπη του Οττο. Και όλα αυτά όταν κανείς δεν την πίστεψε, κανείς δεν της στάθηκε και κανείς δεν την υποστήριξε. Πριν αρχίσουν να φαίνονται τα θετικά σημάδια από τους ομίλους, ας θυμηθούμε πόσα κολακευτικά έγραφαν για τον Γερμανό οι ΑΡΔ και μπορούμε να καταλάβουμε πως «μεγάλωσαν» αυτοί οι παίκτες. Επειδή λοπόν η ομάδα δεν είχε καμία παράδοση και καμια βαρύτητα πριν το ευρωπαϊκο, είναι ανθρωπίνως πολύ δύσκολο να λειτουργήσει Ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ προπονητής σαν τον ( θεός σχωρέστον ) Βλάσση Μπονάτσο τύπου «φύγε εσύ, έλα εσύ».
Δεν πιστεύω ότι στο Ελληνικό ποδόσφαιρο προς χάρην κάποιας φατρίας αδικείται ο Σεβτσένκο, ο Ζιντάν και ο Ροναλντίνιο που μαγεύουν στα ελληνικά γήπεδα και ο κακός Ρεχάγκελ τους αφήνει στην απέξω.
Αν εξαιρέσουμε τον Ριβάλντο, τα τελευταία καλοκαίρια τα μεγαλύτερα μετεγγραφικά ονόματα στο πενιχρό πρωτάθλημά μας είναι ΚΥΠΡΙΟΙ ποδοσφαιριστές… Παρόλα αυτά όμως ανανέωση επιχειρήθηκε να γίνει είτε με τη συμμετοχή παικτών που στην Πορτογαλία δεν είχαν συμμετοχή είτε με καινούριους. Είδαμε να παίζει ο Λάκης. Ο πιο ξεκούραστος ποδοσφαιριστής ( καθως στην Κρυσταλ Πάλας έπαιξε ούτε τους μισούς αγώνες και αυτούς ως αλλαγή ) και ή παρουσια του ήταν το λιγότερο οικτρή. Δεν ντράπηκε να φωνάξει τον Λύμπε που μας λύτρωσε με το Καζακστάν.
Έφερε τον Ανατολάκη που στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ο καλύτερος και πιο φορμαρισμένος κεντρικός αμυντικός Χαρακτηριστικό γνώρισμα των παραπάνω 2 είναι πέρασαν τα 30. μήπως έχουμε και άλλους;
Τον Κυριάκο δεν τον βάζω μέσα γιατί αν δεν τραυματιζόταν θα τον έπαιρνε ούτως ή άλλως. Ακόμα και τον Μώρα φώναξε για να τον βάλει στο κλίμα Με τη λογική του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος και ότι παίζει σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό και έχει συνεχή ευρωπαϊκή παρουσια υψηλού επιπέδου πήρε και τον Γκέκα.
Είναι φτώχια ή δεν είναι ο ΠΑΟ που είχε Σαραβάκο και Βαζέχα να διαθέτει τον Γκέκα; Ο Ρεχάγκελ φταίει για αυτό; Ακόμα και τον Σαλπιγγίδη κάλεσε που ούτε πρωταθλητισμό κάνει, ούτε εχει παίξει καποιο σοβαρό ματς στην Ευρώπη. Πήρε και τον Αμανατίδη ( ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να παίξει κατευθείαν στην ομάδα στη θεση του βρύζα ) αλλά τραυματίστηκε. Πάντως προχθες τον παρακολούθησε ζωντανά στη Γερμανία και δείχνει ότι τον έχει υποψη του. Έφερε και τον βύντρα. Αν ο Λουκάς έχει καμία σχέση με τον Γιούρκα τότε σταματάω τη μπάλα και το γυρνάω σε ουι-σκάκι Επέλεξε και τον ταλαντούχο Σηφάκη για αναπληρωματικό τερματοφύλακα. Στον Παπαδόπουλο του ΠΑΟ που του δώθηκε χρόνος συμμετοχής, τον θυμάται κανείς έστω για μια φάση; Έβαλε και τον Ταυλαρίδη να παίξει και από το άγχος του ξέχασε τη μπάλα που λένε ότι παίζει…
Οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από 3-4 ονόματα που δεν είμαι σίγουρος ότι ντε και καλά θα έκαναν αμέσως τη διαφορά. Στα καλά τους, η τετράδα του κέντρου ( κατσουράνης – καραγκούνης – ζαγοράκης – μπασινάς ) δεν αλλάζει και δεν χωράει ούτε η καραμέλα του Ζήκου που μας τελείωσε πια ούτε αυτή του Στολτίδη.
Όλες οι κουβέντες γίνονταν για τον Καφε και στο κάτω κατω της γραφής μιλάγαμε για την τρίτη αλλαγή… Τώρα όμως θα συμφωνήσω πως ο Μπασινάς αυτή την περίοδο δεν βλέπεται και εκει ο Ιερο θα ήταν καλύτερος. Θα συμφωνήσω πως ο Βρύζας «δεν μπορεί το παλικάρι» και θα έπρεπε τουλάχιστον να μείνει στον πάγκο. Ασχετα αν δεν βρίσκω καποιον εμφανώς καλύτερο αντικαταστάτη του ( πέραν του Αμανατίδη ) αλλά κάνω την ανάγκη φιλοτιμία και αμην λέγω ημίν ότι στο καλο Ζηση, σε ευχαριστουμε γιατι μας κράτησες ζωντανούς με τη Ρωσία, δεν κανεις πια. Δεν νομίζω όμως ότι οι υπόλοιπες θέσεις της ομάδας αμφισβητούνται. Νικοπολίδης, Κατσουράνης, Γιαννακό, Χαριστέας ( εκτος και αν έχουμε κάποιον άλλον τρομερό φορ και δεν τον ξέρω ) Καψής, Γιούρκας, Φύσσας, Καραγκούνης, Ζαγοράκης ( και χώμα να είναι, ο αρχηγός δεν βγαινει ) είναι οι υπόλοιποι και θα ήθελα να μάθω ποιος θα πετάξει εξω ποιον και με ποιον να τον αντικαταστήσει. Αυτό είναι το τόσο φοβερό μας πρόβλημα λοιπόν; Οι 2 στους 11;
Από κει και πέρα κρίνουμε με βάση την απόδοση των προτεινόμενων παικτών σε άλλους αγώνες. Είμαστε σίγουροι ότι έστω αυτοί οι δύο θα κάνουν αμέσως τη διαφορά, θα μπουν στο κλίμα της ομάδας και θα λειτουργήσουν ως σύνολο;
Ακόμα και ο λυτρωτής του Καζακσταν που δεν τον περίμενε κανείς από τους αντιπάλους, και σε αυτό αλλά και στο προηγούμενο παιχνίδι ( με το βέλγιο νομίζω ) δεν έκανε κάτι αξιοσημείωτο.
Δεν ξέρω αν οι επικρίσεις που ακούω για τον Ρεχάγκελ εχουν να κάνουν είτε με νοσταλγούς αλήστου μνημης εποχων τύπου Μίλτου Παπαποστόλου και Αλκέτα Παναγούλια. Δεν ξέρω αν απλως και μόνο οφείλονται σε υπερβολική αγάπη ( κάτι σαν την μπαογκάρα ένα πράμα ) ή σε μερικούς που δεν έγιναν διάφορα τσατσιλίκια και δίνουν γραμμή στον κόσμο αρχικά προς ελεγχόμενη αμφισβήτηση και στην κατάλληλη στιγμή την εξευτελιστική αποκαθήλωση. Αλλωστε εχουμε παράδοση ως έθνος σε αυτά… Η πραγματικότητα όπως την αντιλαμβάνομαι έχει να κάνει ως εξής:
Ο κύκλος της ομάδας σιγα σιγά παρα την αξιοπρέπεια, τις απελπισμένες προσπάθειες και τον εγωισμό των παικτών της, κλείνει. Αν δεν μας κέρδισε το καζακστάν, αύριο θα μας κερδίσει η κύπρος. Το θέμα είναι πως δεν βλέπω αντικαταστάτες. Δεν βλέπω τη μπολιασμένη με το πνεύμα του πρωταθλητή ευρώπης next generation ( αν πάρω παράδειγμα από τις μικρές εθνικές ομάδες, χάρηκα καλιαμάγκουρας ) που θα ξεπεταχτεί και θα πάρει την κατάσταση στα χέρια της.
Είχαμε μια ελπίδα με την προσπάθεια πχ του Αιγάλεω αλλα δεν είχε καμια συνέχεια περαν μιας σταθερής παρουσιας στην Α Εθνική κατηγορία. Κάτι πάει να γίνει την ΑΕΚ αλλά πρέπει να περάσουν 3-4 χρόνια για να γίνει το αισιόδοξο μέλλον βροντερό παρόν. Κάτι άλλο στον ελληνικό ποδοσφαιρικό χάρτη ( με μισή καρδια να αναφέρω 3 παιδιά του Ηρακλή ) δεν βλέπω. Για αυτό και δεν έχω καμια απαίτηση από την Εθνική Ελλάδος
Ούτε θα μεγεθύνω το θέμα της συμμετοχής 2 παικτών στους 11, ούτε θα ψάξω για ανανέωση με άλλους 30ρηδες, ούτε με απογοητεύει γιατι ο Καραγκούνης δεν έγινε Κακα και ο Χαριστέας Φαν Νιστελροϊ και ούτε απαιτώ να γίνονται κάθε μέρα θαύματα όπως αυτό του περσινού καλοκαιριού.
Η ομάδα οτι ήταν να κάνει το έκανε και μπράβο σε ότι κατάφερε. Και να μην πάει στο μουντιάλ, για μένα δεν τρέχει μια. Αφήστε δε που ο Ρεχάγκελ δεν θα κάτσει μέχρι τα 75 του στον πάγκο και όσο σκέφτομαι πιθανούς αντικαταστάτες, με πιάνουν τάσεις αχαλίνωτης μέθης στα όρια του overdose.
Αν έρθει η πρόκριση για το μουντιάλ αυτό θα είναι από μόνο του μεγάλη επιτυχία. Αλλιως θα είναι ενας πόλεμος που χάθηκε με το κεφάλι ψηλά και στις λεπτομέρειες… Εξάλλου οι περισσότεροι των παικτών μας ζήτημα είναι αν θα συνεχίζουν να παίζουν στην ομάδα για περισσότερα των 2 ετών.
Ας τους αποχαιρετίσουμε στον «θάνατο» τους όπως τους αξίζει και με τον σεβασμό που επιβάλλεται…
Θέλω να διαχωρίσω τη θέση μου σε όλα αυτά γιατί τα θεωρώ υπερβολικά και τα αποδίδω στο πάθος που διέπει τη φυλή μας. Καταρχήν βλέπω ότι η ομάδα μας τα τελευταία χρόνια εχει μια αξιοζήλευτη αξιοπρέπεια.
Το μοναδικό αποτέλεσμα που μπορεί να πει κανέις πως ήταν απαράδεκτο ήταν το 2-0 με την Αλβανία. Κατά τα άλλα, να βάλουμε το πρώτο ματς του Οττο με τα 5 από τη Φιλανδια ( που από τότε πέρασαν χρόνια και άλλαξαν τόσα πολλά ) την 4αρα από την Ολλανδία που δεν τη θυμάται κανείς γιατί μετά ακολουθησε κατι που δεν ξέρω για σας αλλά εγω δεν μπορώ ακομα να το συνειδητοποιήσω και τα φιλικα του confederations cup που το αποτελεσμα που μας χαλασε ηταν αυτό με τους ιαπωνες αλλα δεν χάθηκε και ο κόσμος.
Νομίζω ότι σε 4 χρόνια είναι ελάχιστα… Στον ομιλο μας έπεσαν δύσκολες ομάδες. Αν εξαιρεθεί λοιπον ένα και μοναδικό παιχνίδι με την Αλβανια κατά τα άλλα οι αγώνες μας είτε ήταν νικηφόροι είτε άτυχοι. [ ΣΣ. Ένα τσουβάλι ευκαιρίες με την Ουκρανία και ένα λάθος, ένα σουτ, ένα γκολ – το δοκάρι του Γιαννακόπουλου στην Τουρκία – οι πολλές ευκαιρίες στο εντος με την Τουρκία ]
Δεν θυμάμαι κανένα παιχνίδι στον όμιλο που να χάσαμε αλλά να μην το παλέψαμε, που να ήρθαμε ισοπαλία και να μην κάναμε φάσεις, που να μην προσπάθησαν οι παίκτες για το αποτέλεσμα και να έδειξαν αδιαφορία. Θεωρώ ότι είμαστε σε πολύ καλύτερο σημείο από ότι οι ομάδες που διακρίθηκαν στο παρελθόν και μετά δεν είχαν ανάλογη συνέχεια όπως η Τουρκία, η Κροατία και η Δανία του 92.
Η εθνική «κατηγορείται» κυρίως για 2 πράγματα.
1. «δεν παίζουμε μπάλα». Μα καλά, πότε παίζαμε μπάλα; Πότε είμασταν βραζιλία και δεν το θυμάμαι; Το πρωτάθλημα ευρώπης δεν βασίστηκε στο θέαμα και την τεχνική αλλά στην τακτική και στην άμυνα. Δεν βλέπω καμια διαφοροποίηση σε αυτό γιατί δεν μπορούμε να παίξουμε και αλλιώς. Η διαφορά δεν είναι στο πως παίζουμε εμεις πια αλλά στο πως μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι για αυτό δεν είναι τυχαίο πως οι βρύζας και χαριστέας σίγησαν ξαφνικά. Το στιλ μας είναι συγκεκριμένο, το ακολουθούμε κατά γράμμα, αυτό μπορούμε να παίξουμε και αυτό κάνουμε. Δεν θέλω να καταλάβω γιατί οι μέτριοι ως μονάδες παίκτες μας ( μια ματιά στις ομάδες που παίζουν αρκεί ) πρέπει να μεταμορφωθούν σε κάτι άλλο από αυτό που μπορούν. Για θέαμα προσφέρεται η Μπάρτσα, η Μίλαν και η Ρεάλ.
2. «ο Ρεχάγκελ έχει κολλήματα, δεν κάνει ανανέωση και παίζει με τους ίδιους». Πιστεύω πως πρέπει να λάβουμε υπόψη μας μια σημαντική παράμετρο.
Η ομάδα μας δεν χτίστηκε χθες ούτε έγινε σύνολο στην Πορτογαλία. Η εθνική έχει μια πορεία 4 ετών στην οποια γαλουχήθηκε με σεβασμό, εμπιστοσύνη, ΟΜΑΔΙΚΟ πνεύμα υπο τη σκέπη του Οττο. Και όλα αυτά όταν κανείς δεν την πίστεψε, κανείς δεν της στάθηκε και κανείς δεν την υποστήριξε. Πριν αρχίσουν να φαίνονται τα θετικά σημάδια από τους ομίλους, ας θυμηθούμε πόσα κολακευτικά έγραφαν για τον Γερμανό οι ΑΡΔ και μπορούμε να καταλάβουμε πως «μεγάλωσαν» αυτοί οι παίκτες. Επειδή λοπόν η ομάδα δεν είχε καμία παράδοση και καμια βαρύτητα πριν το ευρωπαϊκο, είναι ανθρωπίνως πολύ δύσκολο να λειτουργήσει Ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ προπονητής σαν τον ( θεός σχωρέστον ) Βλάσση Μπονάτσο τύπου «φύγε εσύ, έλα εσύ».
Δεν πιστεύω ότι στο Ελληνικό ποδόσφαιρο προς χάρην κάποιας φατρίας αδικείται ο Σεβτσένκο, ο Ζιντάν και ο Ροναλντίνιο που μαγεύουν στα ελληνικά γήπεδα και ο κακός Ρεχάγκελ τους αφήνει στην απέξω.
Αν εξαιρέσουμε τον Ριβάλντο, τα τελευταία καλοκαίρια τα μεγαλύτερα μετεγγραφικά ονόματα στο πενιχρό πρωτάθλημά μας είναι ΚΥΠΡΙΟΙ ποδοσφαιριστές… Παρόλα αυτά όμως ανανέωση επιχειρήθηκε να γίνει είτε με τη συμμετοχή παικτών που στην Πορτογαλία δεν είχαν συμμετοχή είτε με καινούριους. Είδαμε να παίζει ο Λάκης. Ο πιο ξεκούραστος ποδοσφαιριστής ( καθως στην Κρυσταλ Πάλας έπαιξε ούτε τους μισούς αγώνες και αυτούς ως αλλαγή ) και ή παρουσια του ήταν το λιγότερο οικτρή. Δεν ντράπηκε να φωνάξει τον Λύμπε που μας λύτρωσε με το Καζακστάν.
Έφερε τον Ανατολάκη που στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ο καλύτερος και πιο φορμαρισμένος κεντρικός αμυντικός Χαρακτηριστικό γνώρισμα των παραπάνω 2 είναι πέρασαν τα 30. μήπως έχουμε και άλλους;
Τον Κυριάκο δεν τον βάζω μέσα γιατί αν δεν τραυματιζόταν θα τον έπαιρνε ούτως ή άλλως. Ακόμα και τον Μώρα φώναξε για να τον βάλει στο κλίμα Με τη λογική του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος και ότι παίζει σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό και έχει συνεχή ευρωπαϊκή παρουσια υψηλού επιπέδου πήρε και τον Γκέκα.
Είναι φτώχια ή δεν είναι ο ΠΑΟ που είχε Σαραβάκο και Βαζέχα να διαθέτει τον Γκέκα; Ο Ρεχάγκελ φταίει για αυτό; Ακόμα και τον Σαλπιγγίδη κάλεσε που ούτε πρωταθλητισμό κάνει, ούτε εχει παίξει καποιο σοβαρό ματς στην Ευρώπη. Πήρε και τον Αμανατίδη ( ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να παίξει κατευθείαν στην ομάδα στη θεση του βρύζα ) αλλά τραυματίστηκε. Πάντως προχθες τον παρακολούθησε ζωντανά στη Γερμανία και δείχνει ότι τον έχει υποψη του. Έφερε και τον βύντρα. Αν ο Λουκάς έχει καμία σχέση με τον Γιούρκα τότε σταματάω τη μπάλα και το γυρνάω σε ουι-σκάκι Επέλεξε και τον ταλαντούχο Σηφάκη για αναπληρωματικό τερματοφύλακα. Στον Παπαδόπουλο του ΠΑΟ που του δώθηκε χρόνος συμμετοχής, τον θυμάται κανείς έστω για μια φάση; Έβαλε και τον Ταυλαρίδη να παίξει και από το άγχος του ξέχασε τη μπάλα που λένε ότι παίζει…
Οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από 3-4 ονόματα που δεν είμαι σίγουρος ότι ντε και καλά θα έκαναν αμέσως τη διαφορά. Στα καλά τους, η τετράδα του κέντρου ( κατσουράνης – καραγκούνης – ζαγοράκης – μπασινάς ) δεν αλλάζει και δεν χωράει ούτε η καραμέλα του Ζήκου που μας τελείωσε πια ούτε αυτή του Στολτίδη.
Όλες οι κουβέντες γίνονταν για τον Καφε και στο κάτω κατω της γραφής μιλάγαμε για την τρίτη αλλαγή… Τώρα όμως θα συμφωνήσω πως ο Μπασινάς αυτή την περίοδο δεν βλέπεται και εκει ο Ιερο θα ήταν καλύτερος. Θα συμφωνήσω πως ο Βρύζας «δεν μπορεί το παλικάρι» και θα έπρεπε τουλάχιστον να μείνει στον πάγκο. Ασχετα αν δεν βρίσκω καποιον εμφανώς καλύτερο αντικαταστάτη του ( πέραν του Αμανατίδη ) αλλά κάνω την ανάγκη φιλοτιμία και αμην λέγω ημίν ότι στο καλο Ζηση, σε ευχαριστουμε γιατι μας κράτησες ζωντανούς με τη Ρωσία, δεν κανεις πια. Δεν νομίζω όμως ότι οι υπόλοιπες θέσεις της ομάδας αμφισβητούνται. Νικοπολίδης, Κατσουράνης, Γιαννακό, Χαριστέας ( εκτος και αν έχουμε κάποιον άλλον τρομερό φορ και δεν τον ξέρω ) Καψής, Γιούρκας, Φύσσας, Καραγκούνης, Ζαγοράκης ( και χώμα να είναι, ο αρχηγός δεν βγαινει ) είναι οι υπόλοιποι και θα ήθελα να μάθω ποιος θα πετάξει εξω ποιον και με ποιον να τον αντικαταστήσει. Αυτό είναι το τόσο φοβερό μας πρόβλημα λοιπόν; Οι 2 στους 11;
Από κει και πέρα κρίνουμε με βάση την απόδοση των προτεινόμενων παικτών σε άλλους αγώνες. Είμαστε σίγουροι ότι έστω αυτοί οι δύο θα κάνουν αμέσως τη διαφορά, θα μπουν στο κλίμα της ομάδας και θα λειτουργήσουν ως σύνολο;
Ακόμα και ο λυτρωτής του Καζακσταν που δεν τον περίμενε κανείς από τους αντιπάλους, και σε αυτό αλλά και στο προηγούμενο παιχνίδι ( με το βέλγιο νομίζω ) δεν έκανε κάτι αξιοσημείωτο.
Δεν ξέρω αν οι επικρίσεις που ακούω για τον Ρεχάγκελ εχουν να κάνουν είτε με νοσταλγούς αλήστου μνημης εποχων τύπου Μίλτου Παπαποστόλου και Αλκέτα Παναγούλια. Δεν ξέρω αν απλως και μόνο οφείλονται σε υπερβολική αγάπη ( κάτι σαν την μπαογκάρα ένα πράμα ) ή σε μερικούς που δεν έγιναν διάφορα τσατσιλίκια και δίνουν γραμμή στον κόσμο αρχικά προς ελεγχόμενη αμφισβήτηση και στην κατάλληλη στιγμή την εξευτελιστική αποκαθήλωση. Αλλωστε εχουμε παράδοση ως έθνος σε αυτά… Η πραγματικότητα όπως την αντιλαμβάνομαι έχει να κάνει ως εξής:
Ο κύκλος της ομάδας σιγα σιγά παρα την αξιοπρέπεια, τις απελπισμένες προσπάθειες και τον εγωισμό των παικτών της, κλείνει. Αν δεν μας κέρδισε το καζακστάν, αύριο θα μας κερδίσει η κύπρος. Το θέμα είναι πως δεν βλέπω αντικαταστάτες. Δεν βλέπω τη μπολιασμένη με το πνεύμα του πρωταθλητή ευρώπης next generation ( αν πάρω παράδειγμα από τις μικρές εθνικές ομάδες, χάρηκα καλιαμάγκουρας ) που θα ξεπεταχτεί και θα πάρει την κατάσταση στα χέρια της.
Είχαμε μια ελπίδα με την προσπάθεια πχ του Αιγάλεω αλλα δεν είχε καμια συνέχεια περαν μιας σταθερής παρουσιας στην Α Εθνική κατηγορία. Κάτι πάει να γίνει την ΑΕΚ αλλά πρέπει να περάσουν 3-4 χρόνια για να γίνει το αισιόδοξο μέλλον βροντερό παρόν. Κάτι άλλο στον ελληνικό ποδοσφαιρικό χάρτη ( με μισή καρδια να αναφέρω 3 παιδιά του Ηρακλή ) δεν βλέπω. Για αυτό και δεν έχω καμια απαίτηση από την Εθνική Ελλάδος
Ούτε θα μεγεθύνω το θέμα της συμμετοχής 2 παικτών στους 11, ούτε θα ψάξω για ανανέωση με άλλους 30ρηδες, ούτε με απογοητεύει γιατι ο Καραγκούνης δεν έγινε Κακα και ο Χαριστέας Φαν Νιστελροϊ και ούτε απαιτώ να γίνονται κάθε μέρα θαύματα όπως αυτό του περσινού καλοκαιριού.
Η ομάδα οτι ήταν να κάνει το έκανε και μπράβο σε ότι κατάφερε. Και να μην πάει στο μουντιάλ, για μένα δεν τρέχει μια. Αφήστε δε που ο Ρεχάγκελ δεν θα κάτσει μέχρι τα 75 του στον πάγκο και όσο σκέφτομαι πιθανούς αντικαταστάτες, με πιάνουν τάσεις αχαλίνωτης μέθης στα όρια του overdose.
Αν έρθει η πρόκριση για το μουντιάλ αυτό θα είναι από μόνο του μεγάλη επιτυχία. Αλλιως θα είναι ενας πόλεμος που χάθηκε με το κεφάλι ψηλά και στις λεπτομέρειες… Εξάλλου οι περισσότεροι των παικτών μας ζήτημα είναι αν θα συνεχίζουν να παίζουν στην ομάδα για περισσότερα των 2 ετών.
Ας τους αποχαιρετίσουμε στον «θάνατο» τους όπως τους αξίζει και με τον σεβασμό που επιβάλλεται…
0 Λογομαχιες:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψε ότι θέλεις με ευπρέπεια