ΡΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΑ part 6

Είμαι πωλητης μουρης σε μια χωρα αδαων

Η άποψη του HR τμήματος της εταιρίας γιατον "καλό υπάλληλο" είναι συνώνυμη της φράσης "δουλεύει δωρεάν"

Kλαρινο μεχρι το Πεκινο και Σούκα Σαλέα για μια Ελλάδα νέα

Ποιος εσβησε τη γοπα στο ταβανι;

Παραλιγο θα εφτανα στον βορειο νοτο

Ξερεις τι επαθε ενας φιλος μου; Καρκινο του AIDS

Εξω το δα απο τα Μουδανιά !

Αν η γυναικα ειχε ενδιαφερον, ο θεος θα παντρευοταν

Κοκτεϊλ σαμπανιας με αρωμα τριανταφυλλο

Η αληθεια είναι πικρη μονο όταν εχουν προηγηθει πολλα ψεμματα

Η χυδαιοτητα δεν παραγει πολιτισμο

Τον έστειλε να γίνει κωδικός στο κουπόνι του Ρωμαϊκού παμε στοιχημα:(312: Στρουμπουλός αυλικός- Λιοντάρια Κένυας 0-2).

Έτρεξε σαν Σπρίντερ 100 μέτρων με προπονητή τον Τζέκο

Στο μπατσελορ παρτι που καναμε πριν το γαμο του καραγκιοζη

Εβαλα αναποδα τις μπαταριες σε ενα φακο και εβγαλε σκοταδι

Θέλω να πληρώνομαι χωρίς να δουλεύω και όχι να δουλεύω χωρίς να πληρώνομαι

Η επαναληψη είναι η μητηρ της μαθησεως αλλα και η αρχη της βαρεμαρας 

Suspect

Για το μπασκετ: Αθλημα που εχει πλεϊ οφ, ότι και να λεμε στην κανονικη περιοδο είναι για να περνα η ωρα Suspect

Αντι του «καλα, ενταξει»: Χαρηκα, Καλιαμαγκουρας

Αθλητική δημοσιογραφία είναι μερικοι τύποι που δεν ξέρουν να γράφουν για ανθρώπους που δεν ξέρουν να μιλήσουν και απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν ξέρουν να διαβάσουν

"Η Ελλάδα είναι μια παράξενη χώρα, μια χώρα χωρίς μνήμη. Στην πραγματικότητα είναι ένα μεγάλο χωριό που όλοι γνωρίζονται και όλοι κατά βάθος αγαπιούνται και ταυτόχρονα τρώγονται με τα ρούχα τους γιατί νιώθουν καταδικασμένοι να ζουν μαζί. Ετσι εξηγείται ότι όλα ξεπερνιούνται και αλλάζουν και ότι με τον καιρό κανείς δεν θυμάται τίποτα. Δεν είναι ότι ξεχνάει, είναι ότι έχει μάθει να μη θυμάται."  

Αντωνης Καρπετοπουλος

Πηρε τη Φατσα φώκιας που μόλις δοκίμασε espresso

Συλλέγω παράγωγα επεξεργασίας μη μεταλλικών πρώτων υλών με χρήση ηλεκτρομαγνητικών συσκευων, την κοινώς λεγόμενη σκόνη.

Τα λόγια περιττεύουν, καθότι δεν αρκούν

Ειχαμε μια υπεροχη στοματικη επαφη: Της ζητησα να κανουμε ερωτα και μου ειπε οχι.

Όταν οι γειτονες μας ετρωγαν βελανίδια, ο πλατωνας έπαιζε τάβλι στο διάστημα.

Ο μονος λόγος που ο θεός δεν στέλνει δεύτερο κατακλυσμό είναι γιατί ο πρώτος απεδείχθη εντελώς άχρηστος.

Το καλό τηλεοπτικό πάνελ είναι αυτό που δέρνεται

Τι είναι το ημικανονικό 32-έδρο β τύπου του Αρχιμήδη; Η μπάλα ποδοσφαίρου

Πρέπει να είσαι πολύ λέρα για να κυβερνάς γαλέρα...

Τα ξόρκια ανήκουν στην πρωτόγονη μεταφυσική. Εχουν ωστόσο επιζήσει στο συλλογικό κοινωνικό ασυνείδητο ως μορφή πρόληψης του επερχόμενου κακού.

Χωρίς δράκους τι παραμύθια να πούμε…

Με στυλ μεθυσμένης κάμπιας που μαθαίνει mambo.

Σε κατάσταση που θυμίζει αγελάδα που της ανακοίνωσαν οτι το άρμεγμα τέρμα.

Πετάω από τη χαρά μου. Απλά πήρα λίγα κιλά τελευταία και δεν αιωρούμαι.

Μιας σχετικά νέας εταιρίας, με διακριτικό τίτλο παπαγεωργονικολοπουλακοπουλος και υιοι και συνεργατες και μερικοι ακομα ο.ε."

Δεν έχεις ποτέ δεύτερη ευκαιρία να κάνεις μια πρώτη εντύπωση

Νεα βρισια: Νεβροσπάστης

Knowledge speaks, but wisdom listens

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ...

Μια απο τις αγαπημενες μου στηλες σε πολιτικη εβδομαδιαια εφημεριδα ειναι οταν καποιος διασημος απαντα στην ερωτηση «τι μαθατε αυτη την εβδομαδα». Μου αρεσει η γραφη και η εποικοδομητικη αντιγραφη. Η εβδομαδα που περασε εμενα μου διδαξε 3 πραγματα που θελω να μοιραστω μαζι σας.

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ

Ειχα καιρο να βγω με εναν φιλο. Η ζωη του και η ζωη μου διαγει δυσκολες στιγμες, η καθημερινοτητα μας κερναει λυπες και σκορπαει τις χαρες και συναντηθηκαμε με αρχικη διαθεση «αντε να βρεθουμε για να μην παρεξηγηθουμε». Η μια ρακη εφερε την αλλη, η μουσικη υφανε ενα ζεστο στρωμα που μας τυλιξε και αρχισαμε να πιανουμε ισως την πιο δυνατη συζητηση που εχουμε κανει στα 13 χρονια γνωριμιας μας.

Βγαζαμε πολλα σωψυχα. Οικογενειακες καταβολες, εμπειριες θαμμενες στη ληθη, μαυρες παραστασεις, ποθους και επιθυμιες. Για ποτε περασαν 4 ωρες κανεις δεν το καταλαβε. Ο κοσμος ειχε φυγει και ηρθαν να κατσουν μαζι μας ο προσωπικος μου ποτοαναιμεικτης, η κουρασμενη σερβιτορα, ο τσεκαδορος και ο πορτιερης. Κοπηκε η κουβεντα, συνεχιστηκαν οι ρακιες, πιασαμε αναλαφρα αχαουχα θεματα, το ρολοϊ εγραψε εκτη και κατι ψιλα πρωινη και φυγαμε. Αμφοτεροι νοιωθαμε οτι το παζλ το ειχαμε αφησει στο αερα. Ο φιλος μου μαλιστα μεταξυ σοβαρου και αστειου μου ελεγε πως δεν ηθελε να ξαναπαμε σε γνωστο μου μαγαζι! Μετα απο λιγες μερες ξαναβγηκαμε. Ξαναπηγαμε σε γνωστους αλλα καλυτερα προετοιμασμενοι.

Μακρια απο τη μπαρα και σχετικα νωρις ωστε να τα πουμε ανετα. Τα ρακομελα πηγαν και ηρθαν, η μουσικη εξισου καλη αλλα οι «βαριες» προηγουμενες κουβεντες ποτε δεν ξαναβγηκαν. Η συναντηση μας ηταν πιο «πεζη» αυτη τη φορα. Κατι πηγα να πω, κατι πηγε να πει αλλα δεν εβγαινε. Ακομα κατηγορω τον εαυτο μου γιατι την προηγουμενη φορα επρεπε να ειχαμε φυγει να συνεχισουμε αλλου. Παρασυρθηκα απο τις ρακιες, ειπα «φευγουμε σε λιγο» μονο που το λιγο εγινε πολυ.

Μετα απο 13 χρονια, βρηκα μια μεγαλη στιγμη με έναν καλο μου φιλο. Και την πεταξα στον πατο του αδειου ποτηριου μου...

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑΣ.

Συμμετεχω εδω και περιπου 6 χρονια στο φορουμ του www.aek.com Πριν απο λιγες μερες οταν «μιλουσα» στο msn με τον administrator, μετα την ερωτηση μου «ελα ρε, τι λεει», η απαντηση ηρθε κοφτα: ελα, καλα, πνιγομαι με αυτο και με παρεπεμπε στο λινκ με τις δημοπρασιες που γινονται για φιλανθρωπικους σκοπους. Μπηκα και ειδα οτι υπαρχουν μερικα καλουδια που ο καθενας μπορει να προσφερει ενα ποσο για να τα αποκτησει ( αυθεντικη φανελα ομαδας ποδοσφαιρου, μπασκετ, βολεϊ με υπογραφες παικτων κλπ ) και τα χρηματα πανε στον συλλογο προστασιας παιδιων που πασχουν απο νεοπλασματικες ασθενειες, «η πιστη».

Εξαιρετικο; Αμέσως αναρωτηθηκα τι θα μπορουσα να προσφερω και εγω. Ειδα οτι μεταξυ των αντικειμενων ηταν και ενα εισιτηριο του αγωνα ΑΕΚ-Γαλατα και προτεινα στον admin να εδινα και εγω κατι απο το δικο μου αρχειο. Ευτυχως που τα εχω οργανωμενα και αρχισα να πληκτρολογω αμεσως «εχω αυτο, εκεινο, το αλλο». Αυτα που επελεγησαν τελικα ηταν 2 εισιτηρια απο ιστορικα παιχνιδια της ομαδας μας. Το 3-3 με τη Ρεαλ Μαδριτης και το 7-1 του τελικου κυπελλου με τον αξιομαχο τοτε Απολλωνα. Το πρωτο ευνοητο, το δευτερο ειχε πολλα σημεια: ρεκορ για τελικο κυπελλου, επιστεγασμα των διαδοχικων αποκλεισμων του ΠΑΟ και του ΟΣΦΠ, παρακαλια απο 35.000 κοσμο στον Μπαγεβιτς και μονο στα γκολ ασχοληθηκαμε με το παιχνιδι, ειχαμε ως αντιπαλο τον νυν προεδρο και ενα απο τα καλυτερα παιχνιδια της ομαδας μας.

Με ρωτησε με ποιον μενω κοντα, απαντησα, στο καπακι ο αλλος με πηρε τηλ και δωσαμε ραντεβου για να τα παραδωσω. Και τοτε εγινε κατι που με ξαφνιασε. Τοσα χρονια, τα εισιτηρια τα ειχα θαψει σε εναν φακελο που απεξω ειχα γραψει «εισιτηρια γηπεδου αγωνιστικη περιοδος ταδε» και καθε χρονια και ο δικος της φακελος μαζι με σημειωμα με μερικα στατιστικα οπως σε ποσους αγωνες πηγα, τι αποτελεσματα ειχαμε, εντος/ εκτος εδρας και τα ειχα αφησει να αραχνιαζουν. Ουτε καν τα ειχα ξαναδει απο τοτε που τα ταξινομουσα και τα εβαζα στον φακελο. Και ομως... Τωρα που προσφερθηκα απο μονος μου να τα διαθεσω, κατι με τσιμπησε. Μεσα μου αντεδρασα. Μου περασε ακομα και η σκεψη να μην τα δωσω τελικα! Ξανακοιταγα το εισιτηριο με τη Ρεαλ. Σαν φιλμ περασαν απο μπροστα μου οι στιγμες πριν, μετα και κατα τη διαρκεια της μεγαλυτερης στιγμης της ομαδας μας τα τελευταια 20 χρονια. Το λυπηθηκα. Οχι ρε να το δωσω, αυτα ειναι ενθυμια ζωης... Μετα θυμηθηκα και τις στιγμες του τελικου. Βαθιλιθ, Τιμουρ, Ντανιελος, α ρε τι ομαδαρα ειχαμε....

Δεν το περιμενα να αντιδρουσε ετσι ο εαυτος μου. Το παλεψα λιγο, δεν μπορουσα να παρω πισω τον λογο μου, σκεφτηκα οτι ηταν ενα χαρτι που εμενα δεν μου προσεφερε τιποτα αλλα θα μπορουσε να βοηθησει σε κατι πολυ πιο σημαντικο και ετσι εφυγε απο τα χερια μου εστω και με μια απροσμενη δυσκαμψια...

Το μονο που εκανα για να το βουλωσει ο εαυτος μου ηταν να συμπληρωσω στο στατιστικο σημειωμα οτι «ειχα και το ταδε εισιτηριο που το εδωσα εκει για αυτο το σκοπο» Ευχομαι οταν καποτε θα δειχνω στα παιδια μου τα ΑΕΚ files μου, να επικροτησουν την ενεργεια μου. Για μενα είναι αργα πια…

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟΥ

Τον τελευταιο καιρο στην εταιρεια που εργαζομαι ειχαμε αρκετες ανακαταταξεις. Αρκετοι συναδελφοι παραιτηθηκαν, νεα θυγατρικη εταιρεια δημιουργηθηκε, συναδελφοι μετακινηθηκαν και τωρα βρισκομαι σε ξεχωριστο χωρο με 15 ολους και ολους συναδελφους ( απο 100 τον Ιανουαριο του 2005) και τριτος σε παλαιοτητα. Στην εταιρεια γενικα εχω τη φημη οτι δεν ασχοληθηκα ποτε με τα παρασκηνια της, με τα κουτσομπολια της, με τις ιερες και ανιερες συμμαχιες και ολα αυτα που απαντα καθε παρατηρητης οταν σε οποιοδηποτε κοινωνικο υπο-συνολο υπαρχουν Ελληνες. Το δικο μου σκεπτεσθαι στον εργασιακο χωρο ειναι να συναναστρεφομαι με ατομα που εχουν χιουμορ, που μπορω να συννενοηθω – επικοινωνησω με σκοπο να κυλα ο χρονος ευχαριστα.

Τους τελευταιους μηνες εχουν αποχωρησει πολλοι. Μονο και μονο απο το τμημα μου με εχουν αποχαιρετησει 12 ατομα. Δεν ξερω ποσοι το εχετε αισθανθει, αλλα ειναι τουλαχιστον ειρωνικο, κατα μεσο ορο ενας καθε μηνα σε ενα χωρο 3χ3 να σου ευχεται «καλη τυχη». Και μετα να προσλαβμανεται άλλος που σε λιγο να σε χαιρετα και αυτος.. Καποιους που ψιλοξεχωρισα ηθελα να κανουμε παρεα και να μη χαθουμε. Μεχρι σημερα ουδεποτε τσακωθηκα με καποιον και οι μικροτριβες της καθημερινοτητας συνηθως λυνονταν με διαλογο και με ενα ανεκδοτο. Ετυχε λοιπον να βρεθουμε την Παρασκευη σε ενα γραφειο οι 3 αρχαιοι και μια και ελειπαν τα αφεντικα το ριξαμε στο κουτσομπολιο. Οι 2 μιλαγαν, εγω ακουγα γιατι υπηρχε και μια σημαντικη διαφορα. Οι 2 ηταν «οι ανθρωποι του προεδρου» ενω εγω ο πιο αδυναμος κρικος. Η κουβεντα διηρκησε οσο και ενας αγωνας ποδοσφαιρου.

Το ζουμι συνοψιζεται στα 4 παρακατω στοιχεια.

1. Η ευκολη διαγραφη. Μερικοι εκ των 12 συναδελφων του τμηματος οταν ηταν στην εταιρεια απολαμβαναν τον σεβασμο, ηταν στα πιο βαρια meetings με τα αφεντικα, ταξιδια στο εξωτερικο, στο brainstorming πρωτοι και καλυτεροι, τις προτασεις τους τις κοινοποιουσαν μονο στα αφεντικα και απεφευγαν να τις συζητησουν με τους αλλους, ενοιωθαν, εδειχναν και ηταν δυνατοι. Με τη φυγη τους ομως λες και ανοιξαν οι υπονομοι της αθηνας. Η χολη που ακουσα την Παρασκευη το απογευμα με εριξε απο τα συννεφα! Το ποσο ευκολα ξηλωνεται και σκυλευεται καθενας, δεν το πιστευα καν! Απο ανθρωπους που υποτιθεται πως τα πηγαιναν μια χαρα, δεν ειχαν ανταλλαξει ποτε βαριες κουβεντες και ζουσαν σε μια ωραια ατμοσφαιρα. Λες και εχεις ενα αλαβαστρινο κορμι και το πετας στη λιμνη με τα πιρανχας! Και δεν ξερεις τι να πιστεψεις και σε τι να βασιστεις. Τοτε που ηταν εδω και δεν τους κουνιοταν ανθρωπος ή τωρα που εκ του ασφαλους πεφτει η νεκροτομη; Για ποτε η προσφορα τους πεταχτηκε στα σκουπιδια, ουτε ο οποιοσδηποτε αθλητης του Τζεκου δεν θα τα καταφερνε τοσο γρηγορα. Η τελευταια εντυπωση που μου εμεινε ειναι οτι στη συγκεκριμενη συζητηση ετυχε και ημουν μπροστα. Αν δεν ημουν, τα ιδια και χειροτερα θα εκφεροντο και για μενα.

2. Πηγα πολλα χρονια πισω και αισθανθηκα οπως τοτε, στην πρωτη μου φορα. Ποσα πραγματα δεν ηξερα... Ακομα και οτι πισω απο την πλατη μου με κακολογουσαν στα αφεντικα! Και εγω που νομιζα οτι ειχαμε ενα ευχαριστο κλιμα που αντισταθμιζε τα προβληματα της εταιρειας και σε συζητησεις μου στον κυκλο μου ελεγα πως «μπορει να τριζει αλλα τουλαχιστον εχω καλους συναδελφους». Μου λεγαν ποσο σχολιαζονταν οτι «μα καλα, δεν καταλαβαινει οτι τον θαβουν; Χαμπαρι δεν παιρνει και νομιζει οτι ειναι φιλοι του;» Τι αφελης ημουν και θα συνεχισω να ειμαι θεε μου... Παραεμπιστευθηκα την κριση μου και εκανα λαθος. Νομιζα πως μου αρκει μια στοιχειωδης ευφυια ωστε να μπορω να ξεχωρισω το φιδι και τον φιλο. Οχι οτι τελικα μου κοστισε σε κατι αλλα με ενοχλει οτι δεν ειχα τη γνωση...

3. ανθρωπος που δεν εχει ενδιαφεροντα, ανθρωπος που ζει για να δουλευει και δεν δουλευει για να ζει, ανθρωπος που παντου τρωει σφαλιαρες και βρισκει μια γωνια που νοιωθει σημαντικος, διοχετευει την ενεργεια του σε χαζοπαιχνιδακια εξουσιας, ( να πω οτι ειμασταν στην κοκα κολα, παει στην ευχη...) σε ρουφιανιες, σε ιντριγκες, σε ισοπεδωτικα σχολια και στην εν γενει βλακεια που τον δερνει. Βλακεια που τον κανει να φαινεται σαν τον ορειβατη. Ο ορειβατης βλεπει τους ανθρωπους κατω πολυ μικρους. Αλλα και εκεινος φαινεται σαν μια κουκιδα εκει πανω... Απο τη μια αισθανθηκα ευτυχισμενος που δεν εβαλα στο κεφαλι μου τοσο αχρηστες και ψυχοφθορες πληροφοριες. Απο την αλλη αισθανθηκα αδυναμος.... βεβαια ο καθενας που διαβαζει το παρον μπορει να πει «σιγα το νεο ρε μεγαλε, τωρα το καταλαβες;» Το απροσδοκητο ειναι πως τοσα χρονια τιποτα δεν με προδιεθετε για τα παραπανω. Τιποτα δεν μου ελεγε πως οποιος αποχωρει απο μια εταιρεια, την επομενη μερα κρεμαται επι ξυλου. Προσωπικα για τα ατομα που εφυγαν, ειχα την ιδια αποψη πριν και μετα. Μαλλον ημουν ο μονος.

4. εκανα και τη σχετικη αναγωγη και το συμπερασμα που εξαγω ειναι οτι ολοι μας κατακρινουμε πολιτικους, δημοσιογραφους, δημοσιους λειτουργους – τους βγαλαμε και ταμπελα, διαπλεκομενους τους λεμε – και ολοι μας αγανακτουμε για το λαμογειν. Τελικα, ολοι μας κανουμε τα ιδια. Το μονο στοιχειο που διαφερει ειναι ο βαθμος επιρροης. Αλλος επιρεαζει 5 ατομα και αλλος 50.000. Αποφασισα να συνεχισω να μεινω το ιδιο αφελης και εξισου μακρια απο τα παρασκηνια.

Εστω και αν μια φορα στα 3,5 χρονια ταραχτω, κλονιστω και μεινω αποσβολωμενος, κερδιζω πολλα περισσοτερα και κυριως τη γαληνη του νου μου...

ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΚΑΡΑΜΕΛΑ

Τις προαλλες καθομασταν στο μπαρ το ναυαγιο μερικα ρεμαλια που το μονο που μας συνεδεε ηταν ότι γουσταραμε το ποδοσφαιρο και τα λεγαμε.

Επειδη παραηταν οι αλλοι ρεμαλια καθοτι ο γραφων εχει επιπεδο, πιασαμε το καλυτεροτερο ζητημα για θανατο. 

Τα στημενα ματς του θρυλου και την κυριαρχια του τα τελευταια 10 χρονια περιπου. Ειπαν πολλα και εγω από ένα σημειο και επειτα σιωπησα αφενος γιατι βαριεμαι εντελως τελειως τετοια συζητηση αφετερου γιατι βρηκα θεμα στο απεναντι τραπεζι. 

Με τοσους μπακουρους όμως ηταν σαν να με εβαζε ο ΟΠΑΠ στο κουπονι του Ρωμαϊκού παμε στοιχημα: (312: Στρουμπουλός αυλικός - Λιοντάρια Κένυας 0-2). 

Εζησα για λιγο με την ελπιδα και μετα πηρα τον Πουλιαδη μαζι με τους συνεργατες. Όταν βαρεθηκαν ολοι αποφασισαν να μου δωσουν τον λογο και αν κατά τη γνωμη μου αδικηθηκε η ΑΕΚ από την κοκκινη αυτοκρατορια. 

Μου αρεσε η αποψη μου ( και σε αυτους ) και με τη ματαιοδοξια που με διακρινει την κανω ευρεως γνωστη σε οποιον ατυχο πεσει πανω στο παρον blog.

2005: Το χασαμε από καποιον Νατσουρα του Ιωνικου και δεν δικαιουμεθα δια να ομιλουμε. Ας προσεχαμε, μονοι μας αυτοκτονησαμε.

2004: Ξεκινησαμε με την ντριμ τιμ και καταντησαμε σιντριμ τιμ. Δεν μας εφταιξε κανεις. 

2003: στο δευτερο γυρο καναμε 12 σερι νικες, ριξαμε 50 γκολ αλλα στον πρωτο χαναμε από τους Ακρατητους και όταν μειναμε πισω, χωρις αγχος προσφεραμε θεαμα. 

2002: Φτασαμε στον «τελικο» και ενώ πηγαιναμε για Χ και 2, μας κερασε ο Ολυμπιακος 4. Και στον πρωτο γυρο μας ειχε κερδισει καθαρα εντος εδρας ενώ τον Ιανουαριο που ειμασταν 9 βαθμους μπροστα καναμε 3 σερι ηττες, εκεινα τα περιφημα 3-2. 

1999-2000-2001, ναι μεν ο Σωκρατης ηταν κυριαρχος. Ναι μεν ειχαμε Ποντικηδες, Δημητροπουλους και ολη τη συμμορια. ΟΜΩΣ ομαδα για πρωταθλητισμο ΔΕΝ ειχαμε. 

Σιγουρα όταν ξερεις ότι δεν προκειται να παει η διοργανωση στα ισα, και ηττοπαθης μπορεις να γινεις, και αδιαφορος, και ωχαδερφιστης, και πολλα αλλα. 

Στο χορτο όμως δεν εδειξες ότι η αποτυχια σου να φτασεις στον τιτλο οφειλοταν αποκλειστικα και μονο στην παραγκα 

1998: πηραμε όλα τα ντερμπι, ξεχαρμανιασαμε και χαναμε από Καβαλες και Ιωνικους. 

1997: Εκει εγινε η σφαγη του Δραμαλη. Όχι μονο μας το εκλεψαν, αλλα μας ξυρισαν, μας σιδερωσαν και μας στεγνωσαν.

Το συμπερασμα μου: Ναι είναι ωραιες οι καραμελες που βολευουν. Ναι είναι η καλυτερη δικαιολογια τυπου «α, εγω ότι μπορουσα εκανα αλλα αλλοι φταινε» Αυτό όμως που εχω δει είναι ότι ετσι μικραινεις πολύ. 

Σε αναστημα, σε οντοτητα, γινεσαι κακομοιρης, μιζερος, γκρινιαρης και ολη σου η ενεργεια αντι να γινει δραση, μετατρεπεται σε στειρα αδρανεια. 

Για αυτό και η καλυτερη δεκαετια από καταβολης ελληνικου ποδοσφαιρου ηταν αυτή του 80 γιατι πηραν πρωταθλημα 5 ομαδες.

ΚΑΨΕ ΚΑΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ

Αν και περασαν αρκετες μερες, λεω να το καταγραψω.

Παρασκευη βραδι γυρω στη 01:00 μετα τα μεσανυχτα. Περιμενα αμεριμνος φιλο να με παραλαβει για ποτακιον μεχρι που κατι μου κινησε την περιεργεια και εστιασα. 2 κουκουλοφοροι τυποι σχεδον τρεχοντας κινηθηκαν προς ενα κουτι που στην αρχη νομιζα πως ηταν της ΔΕΗ.

Αργοτερα εμαθα πως ηταν για την καμερα που αν και περναω συχνα απο κεινο το σημειο, ουδεποτε ειχα προσεξει. Ο ενας κρατουσε λοστο και ο αλλος 2 μπουκαλακια.

Ο λοστοφορος με εμπειρο χειρισμο, σε 2 κινησεις ειχε απαλλαξει το κουτι απο το περιβλημα του και ο αλλος αδειασε το υγρο περιεχομενο στο εσωτερικο. Στα επομενα 3 δευτερολεπτα θυμηθηκα αναστασιμα ηθη και εθιμα στο χωριο μου και το μονο που ελειπε ηταν ο ιερεας να ψελνει το Χριστος Ανεστη. Ενας ταξιτζης σταματησε και βγηκε εξω για να κυνηγησει τους βησιγοτθους ενω απο το πουθενα εμφανιστηκαν 3 αστυνομικοι και αρχισαν να τρεχουν για να τους πιασουν. Ο ενας εκ των τριων εφτασε σε αποσταση βολης αλλα ο βησιγοτθος του 21 ου αιωνα ειχε σπρεϊ και τον κερασε μια γερη δοση.

Ο αστυνομικος τεθηκε νοκ αουτ με το καλησπερα και συνεχισαν το κυνηγι οι αλλοι 2 και για τα επομενα 15 μετρα ο ταριφας. Στο 16ο μετρο φωναξε μια και δεν μπορουσε να τρεξει «ριχτου του π..., ριχτουουουου» Οπερ και εγενετο.

Επεσαν πιστολιες στον αερα, η τρεχατη παρεα εξαφανιστηκε απο το οπτικο μου πεδιο και στα επομενα 5 λεπτα συνεβησαν ολα μαζι τα εξης:

Ηρθαν πανω απο 8 περιπολικα, οι 2 αστυνομικοι επεστρεψαν με τον εναν απο τους 2 προσφεροντας του ως χριστουγεννιατικο δωρο 2 ασημενια βραχιολια, ο ταριφας αφου ειχε παρει ανασες και δυναμεις βρηκε την ευκαιρια και χαϊδεψε στοργικα – ασχετα αν το πλατς ακουστηκε μεχρι το επομενο φαναρι - στο κεφαλι τον ημιξυρισμενου κρανιου νεο, η πυροσβεστικη ηρθε ακριβως την ωρα που η φωτια ξεψυχουσε απο μονη της και απο τις 2 παραπλευρες καφετεριες και μια σουβλακερι, κανεις δεν ηθελε να χασει το σοου και βγηκαν και οι 30 θαμωνες εξω, να δουν, να χαζεψουν, να ρωτησουν, να υποθεσουν και να συμπερανουν.

Την επομενη μερα διαβασα στα μαζικα μεσα επιρροης για τις επιδρομες ταυτοχρονα σε πολλα καμερο-σημεια απο αναρχικους και συνεθεσα το παζλ. Θυμηθηκα να πω δοξα τω θεω που δεν με βρηκε καμια ξωφαλτση καθως οτι περιεγραψα ανωτερω, το ειδα απο την προνομιακη θεση ανευ εισιτηριου των 10 μετρων.

Λογω αυτου του περιστατικου, μοιραζομαι αποριες και σκεψεις:

Με εντυπωσιασε η αμεση επεμβαση των αστυνομικων. Κατα τυχη βρεθηκαν, το ηξεραν, δεν με πολυαπασχολει. Κραταω ομως οτι ενηργησαν αμεσα και λιγο μετα την κουρσα των 100 μετρων, αμεσως ηρθαν περιπολικα.

Απο το να αραζουν στα γραφεια τους να παιζουν ταβλι, τους προτιμω εξω στο δρομο. Αληθεια, οι αναρχικοι τι ακριβως προσφερουν στην κοινωνια; Παραγουν σκεψη; Οχι Εχουν προτασεις; Ουτε Θετουν προβληματισμους; Μπα Καταστρεφουν. Η προσφορα τους ειναι η καταστροφη η οποια μαλιστα αποκαθισταται με κοστος του κοινωνικου συνολου για το οποιο υποτιθεται πως νοιαζονται. Και προχωρωντας το λιγο παραπερα, γιατι υπαρχουν; Μηπως η αστυνομια δεν τους ξερει; Μηπως ειναι τοσο αγνωστοι; Μηπως ειναι τοσοι πολλοι; Γιατι δεν εξαφανιζονται; Ποιον πραγματικα εξυπηρετει η υπαρξη τους; Ξερω οτι η θεση μου ακουγεται σκληρη αλλα ειναι ευθεως αναλογη της δικης τους πρακτικης.

Για τον Γεωργιο Παπανδρεου δεν γνωριζω πολλα. Το ρηθεν του ομως «τρομοκρατηστε τους τρομοκρατες» πιστευω πως ειναι διαχρονικο. Δεν μπορω να καταλαβω γιατι θα πρεπει εις αει να παιζεται το παιχνιδι των κλεφτων και των αστυνομων με πραγματικα οπλα. Γιατι δεν τους τσουβαλιαζουν να ησυχασουμε και οταν το κανουν εστω και κατά λαθος, την επομενη μερα γιατι να ειναι ευαεροι και ευηλιοι εξω για να συνεχισουν το ιδιο εργο; Οι καμερες στους δρομους δεν με πειραζουν. Ουτε εχω κατι να κρυψω, ουτε παρανομω, ουτε τις φοβαμαι. Ισα ισα που πιστευω οτι μπορουν να βοηθησουν σε εκτακτες αναγκες οπως το κυκλοφοριακο προβλημα, ατυχηματα και εγκληματικοτητα.

Εξαλλου για να λεμε και του στραβου το δικιο, ειναι αδυνατον να κινδυνευσει ο κοσμος απο τις καμερες. Ειναι τοσο μεγαλος ο ογκος των δεδομενων που αν θελουν «τα σκοτεινα κεντρα» [ ωραια εκφραση αυτη, παντα μου αρεσε γιατι κολλαει απο τα μεγαλυτερα κοινωνικα ζητηματα, σε ποδοσφαιρικες ομαδες μεχρι και στη ματαιοδοξια μερικων ανθυπαστερων] να μας ελεγξουν ασφυκτικα θα πρεπει ο μισος πλανητης να παρακολουθει τον αλλο μισο.

Επειδη λοιπον οτι δεν εξηγειται με τη λογικη, εξηγειται με τη συνομωσια καταληγω στο συμπερασμα οτι ο εθνικισμος και η αναρχια ειναι τα 2 μακρια χερια του συστηματος.

Χερια που εγκλωβιζουν ανησυχα πνευματα, συντηρουνται για να χωνεψουν ανθρωπους ευαισθητους με ανησυχιες και προβληματισμους και ετσι ολοι ειναι κατ ενθουσιασμενοι. Και οι νεοι διοχετευουν την ενεργεια τους, και οι δυναμεις καταστολης του κρατους βρισκουν νοημα υπαρξης και το συστημα οσους δεν κοιμιζει με την τηλεοραση τους στρεφει στην αυτο-καταστροφη.

Οπως και τοτε με την ροκ επανασταση. Το συστημα δεν την πολεμησε. Αντιθετως, της χαμογελασε τρυφερα, την αγκαλιασε μοιραζοντας αφειδως τις πρεζες και μετα της φορεσε την ταφοπλακα...

ΚΑΥΣΗ ΝΕΚΡΩΝ

Επειδη εγινε λογος για την καυση των νεκρων, η αποψη μου ειναι η εξης: Η ταφη για την ορθοδοξια εχει 2 διαστασεις και για αυτο διατηρειται ως παραδοση εδω και πολλαααααα χρονια:

1. μνημα - μνημειο - μνημη. Εις αναμνησιν του νεκρου. Βεβαια μπορει καποιος να αντιτεινει οτι και σε ενα βαζακι στο σπιτι του μπορει να τον θυμαται. Καμια αντιρρηση αν και ελπιζω να ειναι κατανοητος ο συμβολισμος

2. Σταυρος. Το μνημα φερει σταυρο γιατι ετσι συμβολιζεται οτι ο αποθανων, εζησε και εφερε τον σταυρο του μεχρι το τελος οπως το ειχε κανει και ο Χριστος.

Ελευθεροι ανθρωποι ειμαστε και μπορει αν κρινω απο μερικες γνωμες που ακουω, να υπαρχουν ανθρωποι που οταν χασουν δικους τους, να τους βαλουν σε σταχτοδοχειο και απεξω με σελοτεϊπ να κολλησουν μια μικρη φωτογραφια και να γραψουν "μπαμπας".

Εγω παντως θελω το μνημα. Αυτο παρελαβα, αυτο θελω να διατηρησω.

ΟΣΦΠ - ΠΑΟ

Την Παρασκευη το απογευμα ενας πρωην συναδελφος, νυν φιλος και Παναθηναϊκος, μου εστειλε mail ρωτωντας με τι προεβλεπα για το ΟΣΦΠ – ΠΑΟ. 

Η απαντηση μου πρεπει να τον κεραυνοβολησε γιατι δεν ξαναεστειλε δευτερο μηνυμα «προβλεπω το παιχνιδι να κρινεται με διαφορα 6-8 ποντων και θα κερδισει μαλλον ο ολυμπιακος». 

Οταν τελειωσε ο αγωνας μου εστειλε sms: «να σου πω ρε παλικαρι, μηπως ξερεις και ποτε θα πεθανω ?» Οταν την κυριακη το πρωι χωρις να καν να εχω πιει καφε, πηγα στον προσωπικο μου περιπτερα να παραλαβω την κυριακατικη εγκυκλοπαιδεια, ε, συγγνωμη, εφημεριδα ηθελα να πω, ειδα τα πρωτοσελιδα των αθλητικων εφημεριδων και ξυπνησα αποτομα. 

Πρεπει να αλλαξω επαγγελμα. Θα γινω πωλητης μουρης στη χωρα των αδαων που ζω. Αυτοι δηλαδη ειναι καλυτεροι; Πηχιαιοι τιτλοι, βλακολογιας το αναγνωσμα, ο θρυλος για τιτλο και λοιπες χαρουμενες ιστοριες. 

Η ιδια ομαδα που πριν απο λιγες μερες εχασε απο τη Λαρισα και αρχισαν οι μουρμουρες εγινε αυτοκρατορια που αντεπιτιθεται και θα δωσει τελος στην κυριαρχια του πρασινου Νταρθ Βεϊντερ . Ειδα το ματσακιον και καταγραφω σημειολογικα τις παρατηρησεις μου:

βαρεθηκα να ακουω για τις τρομερες απωλειες του ΠΑΟ απο τους τραυματισμους. Οι αλλοι που δεν ειχαν Ζουκαουσκας και Ραντσικ δεν μετρανε; Κακη εντυπωση μου εκανε ο Χατζης. 

Μου θυμησε Φραγκισκο σε ενδοξες στιγμες που οταν ζοριζαν τα πραγματα εφαρμοζε το συστημα κεραυνος. Το συστημα κεραυνος ειναι οταν ο αντιπαλος σε ακουμπαει ή απλως ανασαινει διπλα σου και εσυ κουνας ασυντονιστα χειρια και ποδια, σφαδαζεις, ριχνεις και μια βουτια – συνιστανται πλονζον οπως αυτο που κανουν στο αλμα εις υψος. 

Αν ειναι απο μπροστα, βλεπε αθλητη Γρηγοριαδη στα 50μ ελευθερο - σαν να σε χτυπησε κεραυνος για να σιγουρεψεις το σφυριγμα. Κακιστη εντυπωση μου εκαναν οι διαιτητες. Λαθη εκατερωθεν, διπλωματικα σφυριγματα μεχρι και αγνοια κανονισμων! 

Ευτυχως που δεν εκριναν τον αγωνα. Λυπαμαι που το λεω αλλα οσες κουπες και να παρει η εθνικη, αμα δε γεμιζει το ΣΕΦ δεν προκειται να ανεβει το ελληνικο μπασκετ. Οχι οτι ο ΠΑΟ δεν ειναι καλυτερη ομαδα ή δεν θα παρει το πρωταθλημα και παλι. Τουλαχιστον θα υπαρχει και ενα σχετικο ενδιαφερον. Θα υπαρχει και μια εδρα στην οποια οι πρωταθλητες ελλαδος και ευρωπης, βαλτο αγορι μου και ολα τα συναφη, θα τρεχουν σαν κακομαθημενα παιδακια στον διαιτητη να κλαιγονται και να εκλιπαρουν να διακοπει ο αγωνας λογω συνθηματων. Ακριβως αυτη ειναι η μεγαλη ελλειψη στο ελληνικο μπασκετ. Σε ποια εδρα μπορει να ζοριστει ο ΠΑΟ; Στο Γαλατσι; Αχαχαχαχαχα! Μπα σε καλο μου! Στο PAOK sports arena ? αυτοι χανουν και απο τον κεραυνο λεμεσου... Στο Αλεξανδρειο; 

Κατι μπορει να γινει εκει αλλα εχουν 2-3 ετη φωτος να διανυσουν οι αρειανοι ωστε αφενος να βρουν 3-4 σοβαρους ελληνες παικτες και να σηκωσουν κεφαλι. Μονο το ΣΕΦ μενει. Γιατι εχασε ο ΠΑΟ; 

Για 4 λογους. 

1. γιατι παρουσιασε μεγαλη καθυστερηση στο pacing game που συνηθως καταστρεφει οποιαδηποτε αμυνα 

2. γιατι εχασε πολλα ελευθερα σουτ που συνηθως δεν χανει και τελειωσε το ματς με 7/27 τριποντα!! 

3. γιατι ο Διαμαντιδης εκανε το χειροτερο του παιχνιδι απο τοτε που τον ανακοινωσε ο θεος που παιρνει την παε. 

4. γιατι δεν εκανε τις γνωστες του καταιγιστικες ομαδικες επιθεσεις αλλα τα περιμενε ολα απο τον Σπανουλη 

Ο ολυμπιακος απο την αλλη, εκανε την καλυτερη δυνατη αμυντικη του προσπαθεια, τον απογειωσε η εδρα, ο ετνι επαιξε κατω απο 30’, ο λιουις εβαλε 2 τριποντα φαρμακεια και η σεμνη τελετη ελαβε τελος. 

Πολυ σημαντικο ρολο επαιξε και το εξης: βγηκαν παικτες για τον Ολυμπιακο εντελως αναπαντεχα με αποτελεσμα τα αμυντικα πλανα του ΠΑΟ να βραχυκυκλωσουν για αυτο και εφαγαν 84 ποντους. 

Εξηγουμαι: τον Χατζη και τον Ετνι τους εκλεισαν καλα. Τους ξεφυτρωσαν τα 4αρια, ο Ζιζιτς με τον Βασιλοπουλο. Υπολογιζαν στον Σεϊμπουτις και τον εσβησαν. Τους σκοτωσε ο Λιουις. Οταν ανοιξαν λιγο την αμυνα τους για να «τους χωρεσουν ολους» βρηκε τους χωρους ο Ετνι και ειτε με βολες ειτε με μπασιματα τους φορτωνε.

Εν κατακλειδι, ωραιο ματσακι, κερδισε δικαια ο ΟΣΦΠ, αλλα δεν εγινε και τιποτα το φοβερο σε οτι αφορα την καταληξη του πρωταθληματος.

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

«Αν η παιδεία έχει σαν σκοπό την ανάπτυξη, όχι μόνο της διανοητικής και σωματικής, αλλά και της πνευματικής διαστάσεως του ανθρώπου, τα θρησκευτικά, όταν διδάσκονται σωστά, οδηγούν σε παναθρώπινους προβληματισμούς που το μονοδιάστατο ρασιοναλιστικό – λογοκεντρικό εκπαιδευτικό μας σύστημα και το άκρατα υλικό καταναλωτικό κοινωνικό πλαίσιο τείνουν να εξαφανισουν.

Η ορθόδοξη πίστη και εκκλησία αποτελεί μια βασική διάσταση της εθνικής μας ταυτότητας. Για αυτόν τον λόγο, ανεξάρτητα με το αν κανείς πιστεύει ή όχι, η γνώση των συστατικών στοιχείων της ορθόδοξιας, της ιστορικής εξέλιξης της εκκλησίας και του ρόλου που αυτή έπαιξε στη διαμόρφωση της νεοελληνικής κοινωνίας και πολιτισμού αποτελεί βασική προϋπόθεση για να καταλάβουμε πως λειτουργούμε στο χώρο και στον χρόνο.

Η ιδέα πως για τους έλληνες που δεν πιστεύουν το μάθημα των θρησκευτικών θα πρέπει να είναι προαιρετικό, είναι τόσο απαράδεκτη, όσο η αντίληψη πως οι μαθητές με αναρχικά πολιτικά φρονήματα επειδή δεν πιστεύουν στην καρτική εξουσία δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να μελετήσουν τη συγκρότηση και την εξέλιξη του ελληνικού κράτους – έθνους.» 
Ν.Μουζέλης καθηγητής κοινωνιολογίας. 

Ο λόγος για το δημοσίευμα της ελευθεροτυπίας που πρότεινε ο συντάκτης να μην υπάρχουν θρησκευτικά στα σχολεία αλλά θρησκειολογία. Αυτό με βρίσκει κάθετα, οριζόντια και διαγώνια αντίθετο.

Είμαι υπερ των θρησκευτικών στα σχολεία γιατί όπου και να κοιτάξει κανείς βλέπει το κακό. Ανοιγει την τηλεόραση, κλαμα, βια, αίμα και σπέρμα. Παρακολουθεί θεάματα που καταρρακώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και αυτό που μας περιβάλλει είναι το μίσος, η αδικία και το έγκλημα. 

Τα θρησκευτικά και δει η ορθόδοξη παράδοση, είναι κατά τη γνώμη μου το μόνο αντίβαρο ώστε να ακουστεί και η φωνή του καλού. Να πάρει το παιδί μερικές αξίες να πορευθεί στη ζωή του. Δεν είναι αρνητικό το γεγονός τα παιδια να μαθαίνουν 5 χρήσιμα πράγματα να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.

Οι αντίθετες γνώμες επι του θέματος που έχω ακούσει είναι οι εξης: 

Τα βιβλία είναι άθλια. Θα ψιλοσυμφωνήσω ΑΛΛΑ: άλλο το να γίνουν καλύτερα τα βιβλία άλλο το να καταργηθεί το μάθημα. Κανέναν δεν ενδιαφέρει τι είναι το φαιλόνιο ή τι συμβολίζει η λόγχη. Θα προτιμούσα να αναλυθεί περισσότερο ο λόγος του ευαγγελίου και πως εφαρμόζεται στη σύγχρονη εποχή. Ούτε θέλω να βαθμολογείται αυτό το «μάθημα» ή αν δεν γίνεται αυτό, να χαρίζονται οι βαθμοί απλόχερα.

Τα θρησκευτικά δεν είναι πληροφορίες που πρέπει να μάθει - αποστηθίσει κάποιος. 

Γιατι ντε και καλα να μαθαίνει το παιδι μου για την ορθοδοξία και οχι για το ισλααμ, για τον ταοϊσμο, για τον βουδισμό; Γιατί κατα τη γνώμη μου ο καθένας για να κατανοήσει καλύτερα την ιστορία του, τη συνεχεια του στο χωροχρόνο και την ταυτοτητα του, καλό ειναι να μαθαίνει και να εξελίσσει αυτά που παραλαμβάνει. Με την ίδια λογική δεν θέλω τα τουρκάκια να μάθαινουν στο σχολείο για την ορθοδοξία ή τα ιταλάκια να διδάσκονται τη μπαγκαβατ γκίτα.

Η βάση κάθε λαού είναι οτι παραλαμβάνει απο τους προγόνους του. Απο κει και πέρα, αν θέλει να ικανοποιήσει τις πνευματικές του ανησυχίες και να μάθει περισσότερα και αν του αρέσουν να προσχωρήσει σε αυτά, τοτε είναι ελεύθερος να το κάνει. Διαφωνώ όμως να γίνεται αυτό στο σχολείο. 

Ξεκινωντας απο τα θρησκευτικά μπορεί αυριο να επεκταθεί και σε άλλα πράγματα. 

Γιατι να μαθαίνουμε την ελληνική γλώσσα; Καλύτερα θα ήταν να μαθαίναμε παράλληλα αγγλικά, γαλλικά αντε και κανα 2ωρο ελληνικά.

Γιατι να μαθαίνουμε την ελληνική ιστορία; Να μαθουμε όλου του πλανήτη, της ζουζιλάνδης, της ουαζαγκαμπούμπου ε, και για 10 σελίδες ας κάνουμε μια μικρή αναφορα και στα καθ ημας... 

Το πιο σημαντικό κομμάτι των ανθρώπινων κοινωνιών είναι για μένα η ατομική βάση. Αν κάποιος έχει ως βάση τη γλώσσα του, την ιστορία του και τη θρησκεία του τότε μπορεί και να αυτοπροσδιοριστεί και να σεβαστεί τους άλλους και να βελτιώσει την παράδοση του με σεβασμό.

Οι αχταρμα μπουλουκ πρακτικές φέρνουν τη σύγχυση, τη στρέβλωση με αποτέλεσμα τη διαστροφή. Υπάρχει η ακαδημία του φεϊμ στορι, υπάρχει και η ακαδημία αθηνών. Ακαδημαϊκός ο μπαμπινιώτης, ακαδημαϊκός και ο μεταξόπουλος; Αν εισαι καθολικος, βουδιστης, μωαμεθανος ή ταοϊστης, το παιδι σου να παει σε αντιστοιχο σχολειο.

Ομως το συνταγμα της χωρας μας αναφερει ρητα πως ειμαστε χριστιανοι ορθοδοξοι και πως επισημη θρησκεια του ελληνικου κρατους ειναι η ορθοδοξη. Ως εκ τουτου ( και απο τα παραπανω ) δεν θελω να γινεται αχταρμας στο σχολειο αλλα να μαθαινει το παιδι τη θρησκεια που προβλεπει το συνταγμα για τη χωρα μας. Αν αλλαξει το συνταγμα, ας αλλαξουν και ολα τα υπολοιπα....

'Αρθρο 3 - (Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας) 1. Eπικρατούσα θρησκεία στην Eλλάδα είναι η θρησκεία της Aνατολικής Oρθόδοξης Eκκλησίας του Xριστού. και επειδη τετοιου τυπου νεοτερισμοι μονο στη χωρα μας παρατηρουνται, ας δουμε και τι γινεται εξω απο τα σύνορά μας:

Γερμανία : Η θεωρία και η νομολογία δέχονται ότι το μάθημα των θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό. Το μάθημα των θρησκευτικών εκ της φύσεώς του δεν είναι προαιρετικό, αλλά δογματικό - κατηχητικό και υποχρεωτικό για τη στοιχειώδη και τη μέση εκπαίδευση. Επίσης, το μάθημα των θρησκευτικών δεν μπορεί να καθορίζεται σε ακραίες ώρες, εφόσον αυτό γίνεται για να πληγεί το εν λόγω μάθημα και οι βαθμοί του πρέπει να αναγράφονται στο απολυτήριο ή το ενδεικτικό μαζί με τους βαθμούς των άλλων μαθημάτων.

Ο καθηγητής των θρησκευτικών είναι ισότιμος με όλους τους άλλους καθηγητές, μπορεί να είναι κληρικός ή λαϊκός και η ύλη του μαθήματος καθορίζεται σε συμφωνία με την κάθε Εκκλησία (Προτεσταντική, Ρωμαιοκαθολική, Ορθόδοξη). Βεβαίως, όπως και στην Ελλάδα, του μαθήματος των θρησκευτικών απαλλάσσονται οι μαθητές των οποίων οι γονείς επικαλούνται λόγους θρησκευτικούς ή συνειδήσεως. 

Αυστρία : Ισχύει ό,τι και στη Γερμανία. Δηλαδή το μάθημα είναι υποχρεωτικό και έχει ομολογιακή μορφή. Διδάσκεται σε όλα τα σχολεία της στοιχειώδους και της μέσης εκπαίδευσης και η διδασκαλία του τελεί υπό την άμεση εποπτεία των Εκκλησιών. Συγκεκριμένα, το μάθημα των θρησκευτικών κατοχυρώνεται συνταγματικά και για τους προτεστάντες και για τους καθολικούς μαθητές. Μάλιστα, ο καθηγητής Πρέε ανέφερε ότι η διδασκαλία μαθήματος θρησκειολογίας δεν προβλέπεται και προσθέτει ότι το μάθημα των θρησκευτικών ανήκει στην εσωτερική έννομη τάξη της Εκκλησίας και είναι κατηχητικού περιεχομένου.

Ελβετία : Το μάθημα των θρησκευτικών είναι επίσης υποχρεωτικό στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο - Λύκειο, με βάση το άρθρο 27 του σε ισχύ Ελβετικού Συντάγματος. Μάλιστα, κατά το ελβετικό κράτος, η συμμετοχή των μαθητών στο μάθημα των θρησκευτικών εξισώνεται προς την έναντί του εκπλήρωση καθήκοντος από τον κάθε πολίτη. Τα ίδια ισχύουν και στο Βέλγιο, όπου κι εκεί το μάθημα των θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό.

Ιταλία : Δεσπόζει η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η οποία όμως από το 1984 έπαυσε να είναι "κρατική θρησκεία". Το 1989 το Συνταγματικό Συμβούλιο της Ιταλίας βεβαίωσε την υποχρέωση του κράτους να προβλέψει το μάθημα των θρησκευτικών κατά το ρωμαιοκαθολικό δόγμα. Το 1999 η κεντροαριστερή κυβέρνηση επιχείρησε να αλλάξει την ύλη του μαθήματος των θρησκευτικών, με αποτέλεσμα να προκληθεί σάλος.

Ο πρωην πρωθυπουργός Μπερλουσκόνι στην προεκλογική του εκστρατεία υποσχέθηκε το μάθημα των θρησκευτικών να γίνει υποχρεωτικό στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και οι διδάσκοντες να παύσουν να θεωρούνται "εθελοντές καθηγητές", δηλαδή δεύτερης κατηγορίας και με συμβολικό μισθό, να γίνουν ισότιμοι διδάσκοντες προς όλους τους άλλους και να πληρώνονται κανονικά όπως οι υπόλοιποι. Αυτά τα υλοποίησε αμέσως μετά την εκλογή του, παρά την αντίδραση της Κεντροαριστεράς. Σημειώνεται ότι επί Μπερλουσκόνι, οι σχέσεις της ιταλικής κυβερνήσεως έχουν τόσο βελτιωθεί με το Βατικανό, ώστε για πρώτη φορά στα χρονικά της Ιταλίας προ ολίγων ημερών ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' επισκέφθηκε και μίλησε στο Ιταλικό Κοινοβούλιο.

Αγγλία : Τα πράγματα είναι σαφή και ρυθμίζονται από το Νόμο περί εκπαιδεύσεως του 1988, ο οποίος ρητά και κατηγορηματικά αναφέρει ότι το μάθημα των Θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό, η δε ύλη του περιέχει τις αρχές και τη διδασκαλία της χριστιανικής θρησκείας. Άλλωστε στη χώρα αυτή δεν υπάρχει διαχωρισμός Εκκλησίας και κράτους. Το ίδιο με την Αγγλία ισχύει και στις σκανδιναβικές χώρες Σουηδία, Νορβηγία και Δανία, όπως και στη Φινλανδία.

Ολλανδία : Παρότι είναι χώρα με έντονο αντικληρικαλιστικό και αντικαθολικό χαρακτήρα, το μάθημα των θρησκευτικών είναι υποχρεωτικό. Στη χώρα αυτή, όπως και στο Βέλγιο, το 80% περίπου των σχολείων είναι ιδιωτικά και χρηματοδοτούνται από το κράτος προκειμένου να εισαγάγουν στο πρόγραμμά τους το μάθημα των θρησκευτικών, του οποίου η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική.

Ισπανία : Ισχύει σύμφωνο με το Βατικανό, με το οποίο το κράτος αναλαμβάνει την υποχρέωση να εξασφαλίζει τη θρησκευτική εκπαίδευση στα δημόσια σχολεία. Ενδιάμεσα η κυβέρνηση του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Γκονζάλες είχε μετατρέψει το μάθημα των θρησκευτικών σε προαιρετικό, αλλά ο  κεντροδεξιός πρωθυπουργός Αθνάρ το επανέφερε ως υποχρεωτικό. Σε όλες τις χώρες που υπέστησαν το άθεο και ολοκληρωτικό καθεστώς του κομμουνισμού, είχε καταργηθεί το μάθημα των θρησκευτικών.

Σήμερα οι περισσότερες χώρες το έχουν επαναφέρει ως υποχρεωτικό, παρά τις αντιδράσεις που υπάρχουν σε ορισμένους από τους αμετανόητους κομμουνιστές. Στη Ρωσία, έχουν επανέλθει τα θρησκευτικά στις περισσότερες περιοχές, αλλά δεν έχουν ακόμη κατοχυρωθεί νομοθετικά κι επιπλέον δεν υπάρχουν τόσοι καθηγητές για να διδάξουν στον πολύ μεγάλο αριθμό μαθητών, αφού μόλις από το 1990 και μετά άρχισαν να αναπτύσσονται οι θεολογικές σχολές και τα θεολογικά σεμινάρια.

Στη Βουλγαρία επανήλθαν, το ίδιο στη Σερβία, στη Ρουμανία, στην Πολωνία και την Ουγγαρία.

Ιδιάζουσα περίπτωση είναι αυτή της "άθεης" Γαλλίας, όπου από το 1880 απαγορευόταν στα δημόσια σχολεία κάθε αναφορά σε οποιαδήποτε θρησκεία. Πριν η σοσιαλιστική κυβέρνηση Ζοσπέν αποχωρήσει της εξουσίας, μετά την παταγώδη ήττα του σοσιαλιστικού κόμματος στις πρόσφατες εκλογές, αποφάσισε να επαναφέρει έπειτα από τόσα χρόνια τα θρησκευτικά στα δημόσια σχολεία, έστω υπό τη μορφή του θρησκειολογικού μαθήματος. Και σε ενίσχυση της απόφασης εκείνης, ο  υπουργός Παιδείας της Κεντροδεξιάς κ. Λικ Φερί είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα "Λα Κρουά" ότι λόγω του άθρησκου γαλλικού κράτους, το μάθημα των θρησκευτικών δεν μπορεί να είναι ομολογιακό, αλλά ότι ήταν και λάθος η αποκοπή των παιδιών από τη θρησκευτική τους ιστορία.

Και πρόσθεσε "είτε είναι κανείς θρήσκος είτε άθρησκος, δεν αλλάζει τίποτε, δεν μπορεί να αντιληφθεί την πνευματική, καλλιτεχνική και πολιτική ζωή και παράδοση αν δεν μάθει ότι αυτή είναι αποτέλεσμα μιας χριστιανικής κυριαρχίας 15 αιώνων".

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Αγαπημενε μου πιστε αναγνωστη,

Εστω οτι εισαι / θες να γινεις δημοσιογραφος και πας να παρεις μια συνεντευξη. Επειδη εισαι ανθρωπος ομως και ειτε βαρεθηκες, ειτε δεν προλαβες, ειτε δεν πηδηξες το προηγουμενο βραδι, δεν εχεις προετοιμασει τι θα ρωτησεις τον συνεντευξιαζομενο.

Ακολουθει πινακας διαφορων ερωτησεων που μπορει να σου φανουν χρησιμες. Αρκετες ειναι αθλητικες βεβαια αλλα ουδεποτε η ποικιλια χαλασε κανεναν... Καλο κλοπι ραϊτ και καλη επιτυχια.

δωσε 3 συμβουλες για καποιον που ξεκιναει την καριερα του

αγαπημενη βρισια

πιο ευτυχισμενη / δυστυχισμενη στιγμη

μεγαλυτερο ταλεντο

το μεγαλυτερο ταλεντο που θα ηθελες να εχεις

τι σε σοκαρει

τι σε συναρπαζει

τι αντιπαθεις / συμπαθεις περισσοτερο σε έναν ανδρα / γυναικα

πως ησυχαζεις

ποια ιστορικη προσωπικοτητα θαυμαζεις περισσοτερο

ποια εν ζωη προσωπικοτητα θαυμαζεις περισσοτερο

ποια είναι η καλυτερη πραξη που εκανες σημερα

με ποιους θα ηθελες να πας διακοπες

αν αλλαζεις επαγγελμα τι θα ηθελες να κανεις

ποιες προληψεις εχεις

τι θα ηθελες να γραφει η ταφοπλακα σου

για ποιο λογο θα διαδηλωνες

το νοημα της ζωης για σενα

αγαπημενος προορισμος

πως θα ηθελες να σε θυμουνται

αγαπημενος cd, ταινια, παρασταση, περιοδικο, εφημεριδα, ραδιοφωνικος/ τηλεοπτικος σταθμος, τηλεοπτικη εκπομπη, μπαρ, καφετερια, βιβλιο

ποιες είναι οι φοβιες σου

βαλε έναν τιτλο στη συνεντευξη

ποια ερωτηση εχεις βαρεθει να ακους ?

Σε ποια ερωτηση θες να απαντήσεις ?

σε ποια περιοχη μενεις

αγαπημενο φαγητο

αγαπημενος συγγενης πλην γονεων

η πιο συχνη συμβουλη που δινεις

το συνθημα που σε εκφραζει

πιο σεξι γυναικα

πειρασμος για σενα είναι

η επιστημη που σε γοητευει

αγαπημενο στεκι στο ρεπο σου

σου αρεσει να

καλυτερος φιλος από την ομαδα είναι ο

γκατζετ που εχεις τρελα

αγαπημενος χωρος στο σπιτι

χομπι αγαπημενο

κατοικιδιο αγαπημενο

χρωμα

τι προσεχεις στη γυναικα

τι αυτοκινητο θα ηθελες να οδηγησεις

σε ποιο μαθημα ησουν καλυτερος μαθητης

το πρωτο αυτοκινητο που οδηγησες

πρωτη χυλοπιτα

ημ/νια που θα σου μεινει αξεχαστη

αν ησουν πρωθυπουργος τι θα εκανες πρωτα

τι δεν εκανες και μετανοιωσες

αν δεν ησουν ότι εισαι, τι θα ηθελες να εισαι ?

αν μπορουσες να ταξιδεψεις στο παρελθον, σε ποια εποχη θα ηθελες να βρεθεις

τι φοβασαι περισσοτερο

παικτης εν ενεργεια που θαυμαζεις

επιθετικκος/αμυντικος που θα ηθελες να εχεις αντιμετωπισει

τιτλος που δεν θα ξεχασεις

αθλητικο προτυπο όταν ξεκιναγες

εκτος από τη θεση σου που αλλου θα ηθελες να παιξεις

καλυτερος ολων των εποχων αγωνας που σου εχει μεινει

καλυτερο ματς που ειδες ζωντανα

ξενος προπονητης που θα ηθελες να δουλεψεις μαζι του

ποιος επιθετικος/αμυντικος σε ταλαιπωρησε περισσοτερο

καλυτερο γηπεδο που εχεις θαυμασει

τι δεν σου αρεσει στη δουλεια σου;

ποτε εκλαψες τελευταια φορα

εισαι μονος σου αυτόν τον καιρο;

ποια αναμνηση σε γαληνευει;

το πρωτο σι ντι / δισκο που αγορασες

Θέμα συζήτησης που απεχθάνεσαι

θεμα συζητησης που ξεχνιεσαι και μπορεις να συζητας για ωρες

ποιοι ηταν οι κυριοι παραγοντες που σε οδηγησαν εκει που εφτασες

Ποιος είναι ο πιο δύσκολος παίκτης στο ένας-εναντίον-ενός;

Ποιος κάνει τα καλύτερα καρφώματα;

Ο Καλύτερος όλων των εποχών; Μάτζικ ή Μάικλ;

Ποιος έχει το χειρότερο κούρεμα;

Ποιος είναι ο πιο βρώμικος παίκτης;

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος trash-talker;

Ποια ομάδα έχει τους χειρότερους οπαδούς;

στην επομενη ζωη σου θα ηθελες να

περιμενεις πως και πως

αγαπημενος μουσικος / ηθοποιος

όταν τα βρισκεις σκουρα

από το cd player σου δεν λειπει

όταν ησουν μικρος ηθελες να γινεις

τι σου αρεσει/δεν σου αρεσει στην Αθηνα

η πιο προσφατη ωραια βολτα που πηγες

αν εκανε 8 ριχτερ και επρεπε αμεσως να φυγεις απο το σπιτι, τι θα επαιρνες μαζι σου;

AEK-BENETTON, 57-83

Φευγοντας από το γηπεδο ειπα απλα στον εαυτο μου ότι το παιχνιδι δεν αντεχει σε κριτικη. Πηραν μερος 2 ομαδες. 

Μια μετρια και μια απαραδεκτη. Η απαραδεκτη διασυρθηκε. Όμως καπου δε αντεχω και θελω να θιξω μερικα σημεια: 

1. αφου βρηκε και ο Νικος Στρατος το δρομο για την ΑΕΚ, κλαφτα Χαριδημε. 

2. θερμη υποδοχη, παρατεταμενες επευφημιες και ζεστο χειροκροτημα για τον Νικο Ζηση.  Η Οριτζιναλ παρεδωσε ανθη. Η ΚΑΕ, σκεφτηκε τα εξοδα και δεν εκανε τιποτα. 

3. Συγχαρητηρια στην Οριτζιναλ για τα 3 ευρυματικα και εξοχως αντιπροσωπευτικα συνθηματα α) πουλα τον μπουρουση – οοο, β) φιλιππου θεε παρε την παε γ) πουλα και άλλο οε οε οε. Τα φωναξα και εγω και το κατ ευχαριστηθηκα. 

4. τρομακτικη απωλεια ο Μπορουσης. Δεν σταυρωναμε ουτε ελεφαντα στο μισο μετρο.

5. ο αθλητης Παπαιωακειμ είναι απαραδεκτος. Εχασε κάθε σχεση με το αθλημα και οι κακες γλωσσες στην εξεδρα ανεφεραν ατελειωτα νυχτοπερπατηματα. Η απορια του γραφοντος είναι πως ακομα και 1 ωρα ημερησιως να κοιμαται, είναι απεριγραπτα ανεξηγητο πως αστοχει από κατω μονος του.

6. ο αθλητης ταμιρ είναι τοσο φτωχος που προκαλει λυπηση. Σταματησε να σουταρει, προσπαθησε, πηρε 150 επιθετικα ριμπαουντ αλλα… 

ΑΜΑ ΑΔΕΡΦΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ 2.10 ΓΟΜΑΡΙ ΝΑ ΤΑ ΒΑΖΕΙΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΑΣΧΟΛΗΣΟΥ ΜΕ ΤΟ WATER – ΤΑΒΛΙ.

Δεν εχω δει στατιστικα, αλλα πρεπει να ειχε τουλαχιστον 3/12 διποντα από την μακρινη αποσταση των 36 ποντων από το καλαθι. 

7. ο αθλητης Τσαλμερς ναι ξερω ότι θα συγκεντρωσει τα πυρα. Θα γινει ότι ελεγε ο μπασκετικος κοσμος της ΑΕΚ όταν ειχαμε τον Χολντεν. «ελα μωρε και σουταρει συνεχεια και τα κανει υπο πιεση κλπ». ΟΜΩΣ δεν υπηρχε κανεις άλλος στο γηπεδο. εκτος και αν θελουμε να μας μενει η μπαλα στα χερια σε κάθε επιθεση. 

8. οι υπολοιποι αθλητες δεν αξιζει ουτε καν να αναφερθουν. Ο τιποτας και ο κανενας. 

9. Εντυπωση μου προκαλεσε ο Ζησης. Χειροτερος από περυσι. Παιζει τουλαχιστον 2 ταχυτητες πιο αργα, ένα πραμα σαν τον Καλαϊτζη. Τσου κου – τσου κου και δεν βλεπω καλαθι, αλλα μοιραζω τη μπαλα. 

10. εντυπωση μου πρκαλεσε ο Μορντεντε. Δεν τον ειχα ξαναδει, δεν ξερω την καριερα του αλλα μου φανηκε σπουδαιος παικτης.

11. δυστυχως δικαιωνομαι ότι η ομαδα επαιξε στην αρχη το καλυτερο της και τωρα σιγα σιγα ξεφουσκωνει. Δεν εχει την ενεργεια να παιξει μπασκετ. Και αυτό δεν είναι από τα σουτ. Πες ένα κακο παιχνιδι, τα χασαμε, χαιρετε. 

Μιλαω για την αμυνα. Οσο λαλακης να είναι ο παπαιωακειμ, οσο και αν ο μπαμπης παπαδακης ( που τον θυμηθηκα ρε…) μοιαζει με τον Ντανκαν απεναντι στον Ταμιρ, οσα κουκου τριποντα να σουταρει ο Τσαλμερς, ελπιζεις μονο με την αμυνα. Ο Κατσικαρης ειχε κανει τρομερη δουλεια στη φυσικη κατασταση των παικτων. Ο Κακιουσης μπορει να είναι καλος διαχειριστης αλλα δεν ξερω κατά ποσο προλαβαινει να χτισει την ομαδα ετσι ώστε να λειτουργει ομαδικα αμυντικα. 

12. Ειμαστε η χαρα του επιτιθεμενου. Με 2,5 πασες βγαζουν ελευθερο σουτ.. 

13. μου λεγε ο χαριδημος γιατι δεν εβαλε μαγκουνη-τσιαρα και λοιπους. 
Η γνωμη μου ηταν ότι δεν ηθελε να γραψει τρελο ρεκορ… 

14. 2-3 αλλα τετοια ματσακια και αν θα πανε από 150 ατομα στο γαλατσι, εγω θα γινω σερβος, θα φτασω 2.04 και θα αλλαξω το ονομα μου σε μποντιρογκα. 

15. ξενερα ρε….

ΠΕΡΙ ΖΩΔΙΩΝ

Θυμάμαι κάποτε που έπεσε στα χέρια μου ένα πρόγραμμα για υπολογιστή που περιείχε χάρτες του ουρανού.

Το αστρονομικό αυτό πρόγραμμα λεγόταν Serius Astronomy Starfinder. Είχε διάφορα πράγματα μέσα. Του έδινες σε ποιο πόλη της γης ήσουνα και τι ώρα ήταν και σου έδειχνε μια ακριβή εικόνα του ουρανού. Έβγαινες στο μπαλκόνι και το επιβεβαίωνες. Έδειχνε επίσης και την πορεία του ήλιου ανάμεσα στους αστερισμούς για κάθε ημερομηνία με ακρίβεια ημέρας.

Είπα να βάλω αρχές Οκτωβρίου που είχα γεννηθεί και να επιβεβαιώσω το ότι ο ήλιος είναι όντως στον αστερισμό του ζυγού. Έλα όμως που ο ήλιος ήταν στον αστερισμό της Παρθένου!!! Κάτι πήγαινε στραβά. Το έψαξα, ρώτησα και έμαθα.

Ιδού λοιπόν: Τα ζώδια είχαν οριστεί χιλιάδες χρόνια πριν. Την εποχή εκείνη, στις αρχές του Οκτώβρη ο ήλιος ήταν πράγματι στον αστερισμό του ζυγού. Υπήρχαν όμως μικρές ολισθήσεις. Δηλαδή κάθε χρονιά ο ήλιος δεν έπεφτε ακριβώς στο ίδιο σημείο που είχε πέσει την προηγούμενη χρονιά.

Το προσθετικό αποτέλεσμα μετα από τόσα χρονια είναι το να έχει δημιουργηθεί μια διαφορά της τάξης του ενάμιση περίπου μήνα. Έτσι όλα τα ζώδια δεν είναι όπως τα δίνουν οι αστρολόγοι. Στην πραγματικότητα είναι ένα με δύο ζώδια πριν. Ίσως θυμάστε κάποτε που είχαν βγει οι βρετανοί αστρονόμοι και είχαν μιλήσει για το ζώδιο του Οφιούχου.

Στην πραγματικότητα είχαν πει 2 πράγματα: Το πρωτο ήταν ότι ο ήλιος κάποιες μέρες βρίσκεται στον αστερισμό του Οφιούχου και άρα πρόκειται για αληθινό ζώδιο. Το δεύτερο ήταν το ότι έτσι κι αλλιώς (ανεξάρτητα δηλαδή από το αν θα εισαχθεί ο Οφιούχος ως νέο ζώδιο) τα ζώδια είναι κακώς ορισμένα και πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές.

Έλεγαν δηλαδή αυτά που γράφω πιο πάνω για την ολίσθηση που είχε σαν αποτέλεσμα το να βρίσκεται ο ήλιος στις αρχές Οκτώβρη στην Παρθένο και όχι στο ζυγό. Ο κόσμος και κυρίως οι δημοσιογράφοι δεν κατάλαβαν το πρώτο και έδωσαν έμφαση στο δεύτερο: το νέο ζώδιο του Οφιούχου. Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν πόσο καραγκιόζηδες είναι οι αστρολόγοι. Σου λένε «έχεις γεννηθεί τότε; Επειδή ο ήλιος εκέινη τη στιγμή είναι μπροστά από τον τάδε αστερισμό, άρα έχεις τα τάδε χαρακτηριστικά που συνοδεύουν τον αστερισμό».

Εκείνη τη στιγμή όμως ό ήλιος δεν είναι στον αστερισμό που λένε οι αστρολόγοι. Είναι μπροστά από άλλο αστερισμό. Άρα; Άρα είναι καραγκιόζηδες! Τώρα θα μου πεις «Εντάξει όλα αυτά. Αλλά αν δεν υπήρχαν οι ολισθήσεις, και ο ήλιος ήταν πράγματι στο ζυγό στις αρχές Οκτώβρη, τότε τα ζώδια και οι προβλέψεις θα ήταν σοβαρά πράγματα;» ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.

Τι σχέση έχει η θέση του ήλιου σε σχέση με κάποιους αστερισμούς που πήραν ένα όνομα; Είναι αυτό επιχείρημα; Καμία υπόσταση δεν υπάρχει στην αστρολογία. Όσο κι αν δειχνει προφανές αυτό, φαίνεται τελικά ότι είναι δύσκολο να το καταλάβουν όσοι πιστεύουν στα ζώδια.

Είπα λοιπόν να αναφέρω το ότι τα ζώδια δεν έχουν τις ημερομηνίες που δίνουν οι αστρολόγοι μπας και πειστούν οι αφελείς. Παρακάτω παραθέτω τους πίνακες με τις ημερομηνίες που δίνουν για τους αστερισμούς οι αστρονόμοι και οι αστρολόγοι , έτσι ώστε να γίνει η σχετική σύγκριση.

Ημερομηνίες ΑστροΝΟΜΩΝ (πραγματικές)

Τοξότης: 18 Δεκ-18 Ιαν

Αιγόκερως: 19 Ιαν – 15 Φεβρ

Υδροχόος: 16 Φεβρ – 11

Μαρτ Ιχθύες: 12 Μαρτ – 18 Απρ

Κριός: 19 Απρ – 13 Μαιου

Ταύρος: 14 Μαιου – 19 Ιουν

Δίδυμοι: 20 Ιουν – 20 Ιουλ

Καρκίνος: 21 Ιουλ – 9 Αυγ

Λέων: 10 Αυγ – 15 Σεπ

Παρθένος: 16 Σεπ – 30 Οκτ

Ζυγός: 31 Οκτ – 22 Νοεμ

Σκορπιός: 23 Νοεμ – 29 Νοεμ

Οφιούχος: 30 Νοεμ – 17 Δεκ

Ημερομηνίες ΑστροΛΟΓΩΝ

Τοξότης: 22 Νοεμ - 21 Δεκ

Αιγόκερως: 22 Δεκ – 21 Ιαν

Υδροχόος: 22 Ιαν – 20 Φεβρ

Ιχθύες: 21 Φεβρ – 19 Μαρτ

Κριός: 20 Μαρτ – 19 Απρ

Ταύρος: 20 Απρ – 21 Μαιου

Δίδυμοι: 22 Μαιου – 21 Ιουν

Καρκίνος: 22 Ιουν – 22 Ιουλ

Λέων: 23 Ιουλ – 21 Αυγ

Παρθένος: 22 Αυγ – 21 Σεπ

Ζυγός: 22 Σεπ – 21 Οκτ

Σκορπιός: 22 Οκτ – 21 Νοεμ

Οφιούχος: -

Ευκολα μπορεί κανείς να δει από τους παρακάτω πίνακες τα εξής:

1) Το ζώδιο του Οφιούχου που δεν υπάρχει στα αστρολογικά ζώδια

2) Ανεξάρτητα από το αν δεχτούμε ή όχι την ύπαρξη του Οφιούχου, τα ζώδια έτσι κι αλλιώς είναι λάθος ορισμένα από τους αστρολόγους.

Δεν πρόκειται για κάποιο «ζούληγμα» που έχει γίνει στα υπόλοιπα ζώδια για να χωρέσει ο Οφιούχος. Οι πραγματικές τους θέσεις είναι αυτές που δείχνει ο πίνακας. Θα μπορούσα να πω κι αλλα πολλά για το τι είναι ακριβώς οι αστερισμοί.

Ότι δηλαδή είναι κάτι φαινομενικό που θα άλλαζε αν κάποιος παρατηρούσε τα άστρα από διαφορετική μεριά του σύμπαντος. Αλλά αυτοί που θα το καταλάβουν, έτσι και αλλιώς δεν πιστεύουν στα ζώδια, οπότε δε θα προσφέρει κάτι μια τέτοια κουβέντα.

Προτιμώ να ασχοληθώ με ένα άλλο σχετικό θέμα. Τα ζώδια κάνουν πλόυσιους κάποιους. Αυτοί που λένε τα ζώδια στην τηλεόραση είναι πλούσιοι. Και ερωτώ: Αν εγώ ανακατέψω νεράκι με ζάχαρη, το συσκευάσω και το πουλήσω σα φάρμακο, θα πάω φυλακή γιατι κοροιδεύω τον κόσμο. Κι ας μην κάνει κακό σε κανένα το ζαχαρόνερο μου.

Οι αστρολόγοι που βγάζουν λεφτά κάνοντας ακριβώς το ίδιο ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΦΥΛΑΚΗ;

Γιατί δεν παρεμβαίνει ένας εισαγγελέας να τους μαζέψει; Τι κάνει η πολιτεία για αυτή την κοροιδία;

Γιατί κάθε γαμημένο κανάλι και κάθε γαμημένο έντυπο έχει και τον αστρολόγο του;

Προφανώς γιατί υπάρχει οικονομικό συμφέρον στη μέση. Το ότι ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον είναι δεδομένο.

Όποιος πιστεύει το αντίθετο ας προβλέψει το αποτέλεσμα ενός ζαριού 20 φορές. Και για να μην παρεξηγηθώ, υπάρχουν 2 ειδών άνθρωποι που ασχολούνται με τα ζώδια.

1)Αυτοί που είναι αφελείς και τα πιστεύουν και καμιά φορά πληρώνουν λεφτά για μια πρόβλεψη.

2) Αυτοί που κερδίζουν λεφτά από τα ζώδια. Εγώ βρίζω τους δεύτερους. Οι πρώτοι είναι θύματα των δεύτερων.

Μια που ξεκίνησα το θέμα να πω και δυο λόγια για τους αστρολόγους της αρχαιότητας, τους παρατηρητές του ουρανού. Οι πρώτοι αστρολόγοι δεν ήταν ασόβαροι. Ήταν άνθρωποι που κατέγραφαν τις θέσεις και τις κινήσεις των άστρων. Ήταν οι πρώτοι αστρονόμοι.

Η γνώση όμως τότε καθώς και η επιστημονική δεοντολογία δεν είχαν αναπτυχθεί όπως έχει γίνει σήμερα. Έτσι κάποιοι (οι λιγότερο ορθολογιστές εκείνης τις εποχής) προσπάθησαν να κάνουν κάποιων ειδών προβλέψεις για το μέλλον. Παρατήρησαν πχ ότι όταν εμφανίζεται ο αστερισμός Υάδες φέρνει πάντα βροχή. Έτσι έκαναν μια πρόβλεψη για το μέλλον.

Προέβλεψαν τη βροχή και θεώρησαν τις Υάδες υπέυθυνες για αυτό. Στην πραγματικότητα οι Υάδες εμφανίζονται το Σεπτέμβριο, την ίδια εποχή που εμφανίζονατι και τα πρωτοβρόχια.

Είχε μια «υπόσταση» λοιπόν η πρόβλεψη. Και η βροχή και οι Υάδες ήταν αποτέλεσμα του Σεπτέμβρη. Οι άνθρωποι με τις λιγοστές γνώσεις τους θεώρησαν τις Υάδες υπεύθυνες.

Έ νομίζω ότι για τα δεδομένα της τότε εποχής, δεν μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει για κάτι τέτοιο! Κάπως έτσι ξεκίνησε η φάση. Κοντά στους σοβαρούς παρατηρητές του ουρανού μπήκαν και κάποιοι άλλοι και τελικά άρχισαν να προστίθονται και ασόβαροι. Άνθρωποι που θα μας πούνε αν θα βγάλουμε χρήματα και αν θα έχουμε επιτυχία στον έρωτα βλέποντας τα άστρα (ή κάτι αντίστοιχο). Όλοι δυστυχώς έφεραν τον τίτλο του αστρολόγου.

Μέσα σε ένα τσουβάλι μπήκαν όλοι, σοβαροί και ασόβαροι. Με τον καιρό άρχισαν να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. Νεύτωνας, Γαλιλαίος, Κέπλερ, Κοπέρνικος, Πτολεμέος και άλλοι με το έργο τους έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους. Οι σοβαροί έγιναν αστρονόμοι αφήνοντας τον χαρακτηρισμό των αστρολόγων στους ασόβαρους. Έτσι πριν από χιλιάδες χρόνια, το να είσαι αστρολόγος δε σήμαινε ότι είσαι και ασόβαρος.

Το να είσαι σήμερα αστρολόγος είναι ισοδύναμο του τσαρλατάνου και του απατεώνα. Παρόμοια πορεία με αυτή των αστρολόγων-αστρονόμων έχουν και οι αλχημιστές-χημικοί. Κάποτε το να είσαι αλχημιστής δεν ήταν απαραίτητα κακό.

Ο μέγας Νεύτωνας, η μεγαλύτερη ιδιοφυία που πάτησε στη γη, ήταν αλχημιστής. Επιστράτευσε το ασύγκριτο ταλέντο του για να δει επιστημονικά αν αυτά που έψαχναν οι αλχημιστές ήταν ρεαλιστικά. Τι πνεύμα αναζήτησης θα ήταν αν δεν το έκανε;

Σήμερα όμως ο διαχωρισμός έγινε και ότι σοβαρό από την τότε αλχημεία εντάσσεται σήμερα στη χημεία. Όσοι παρέμειναν αλχημιστές είναι πλέον τσαρλατάνοι.

Το να είχες μορφή πιθήκου πριν από χιλιάδες χρόνια δε σήμαινε ότι ήσουν ον χωρίς νοημοσύνη και χωρίς προοπτική. Το να έχεις μορφή πιθήκου σήμερα δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για τη διανοητική σου εξέλιξή σου.

Βίοι παράλληλοι λοιπόν για αστρολογία-αστρονομία και αλχημεία-χημεία. Όχι τελείως όμως. Γιατί οι αλχημιστές σήμερα δεν έχουν κανένα κύρος.

Αντίθετα οι αστρολόγοι, στα μάτια του πλήθους διατηρούν τα πρωτεία. Γίνονται πλούσιοι. Βγαίνουν ευθέως και αντιμιλάνε σε αστρονόμους. Κάνουν προπαγάνδα. Διαφημίζονται παντού. Προστατεύουν τα συμφέροντά τους. Ακούγονται συνεχώς, σε αντίθεση με τους σοβαρούς που δεν ασχολούνται με την ενημέρωση του κόσμου.

Είχε βγει στην τηλεόραση μια που δήλωνε μελλοντολόγος και έκανε και ιατρικές διαγνώσεις. Όταν της είπαν ότι δεν είναι γιατρός και δε θα έπρεπε να το κάνει απάντησε: «Μα δε θεραπεύω. Εγώ απλά κάνω διαγνώσεις γιατί βλέπω το μέλλον». Ακουσον άκουσον. Να γιατί εγώ τουλάχιστο τρελαίνομαι όταν βλέπω τους ασόβαρους μπροστά μου.

Και μετά λέμε ότι οι Έλληνες είμαστε ο πιο έξυπνος λαός. Αν πράγματι ήμασταν, οι αστρολόγοι και τα μέντιουμ θα ήταν φυλακή και δε θα υπήρχαν ριάλιτι στην τηλεόραση

Να προσθεσω επισης οτι οι αστρολογοι θελουν να λενε οτι ειναι επιστημονες. βασικα στοιχεια της επιστημης ειναι το πειραμα και η αυτοκριτικη. Ουτε το ενα ουτε το αλλο ομως υπαρχουν εν προκειμενω....

ΟΣΦΠ - ΑΕΚ, 97-84

Αν πρεπει να βρω εναν λογο γιατι χασαμε τον αγωνα, τοτε καταληγω στο οτι απλα ο Ολυμπιακος εχει καλυτερους παικτες απο μας.

Βεβαια για να συμβει αυτο επρεπε να πεσουμε πανω στην ατυχη συγκυρια οτι ο Χατζης, ο Ετνι και ο Σεμπουιτις να κανουν το καλυτερο τους παιχνιδι ολοι μαζι στο ελληνικο πρωταθλημα και το κοντερ εγραψε 100 παρα 3. 

Οταν ξερεις εκ των προτερων οτι ο αντιπαλος σου εχει καλυτερες μοναδες απο σενα, ο πλεον ενδεδειγμενος τροπος ειναι να το πας στο τσουκου τσουκου, αμυνα με ξαφνικες αμυνες, ωστε να ελπιζεις αν το σκορ κρατηθει γυρω στους 65 ποντους.

Επιπλεον δε, ο συγκεκριμενος Ολυμπιακος υστερουσε κατω απο το καλαθι. Δεν ειδα inside game αλλα μια ομαδα που σχεδον ανα 2’ σουταρε τριποντα ( συνολικα 18 ) και μια ομαδα που διατελουσε εν συγχυσει. Ανα 2’ επισης εκανε και απο ενα λαθος. 

Σορι, αλλα ετσι δεν πας πουθενα.... Αφου λοιπον φτασαμε στο σημειο να κοντραριστουμε στο 1 με 1, χασαμε για πλακα. Και πολυ χαλαρα ασχετα αν στο τελος η διαφορα κατεβηκε κατα λαθος. Οταν λεπον το κοντερ το κοντερ γραφει 97 δεν μπορουμε να πουμε για αμυνα. 

Παμε στην επιθεση: μπορει το κοντερ να εγραψε 84 αλλα αφαιρω τα 4/4 τριπ στο τελος γιατι μιλαμε για κουκουρουκου σουτ. Παμε στους 72. Στα νουμερα μας λοιπον. Τιποτα το συγκλονιστικο. 

Περιμενα πως και πως τον Τσαλμερς. Βλεποντας τον, μου περασαν αρκετοι απο το μυαλο. Ο Στεφανο Ατρουια, ο Τζεϊ Αρ Χολντεν, ο Τζο Κρισπιν, μεχρι και ο Ουιλι Σολομον.

Ειδικα αυτο το στιλ παικτη χρειαζεται 3 αγωνες για να δειξει τι ψαρια πιανει. Βγαλτε εξω το ματς στη Λουμπλιανα. Το χθεσινο ηταν εντελως στα μετρα του για το στιλ του. Θα παρει πολλα σουτ και ο θεος βοηθος. 

Εκτος αν περιμενει κανεις απο τον Ριματς και τον Καλαμποκη. Το οτι η ομαδα εδειξε να ρολαρει καλυτερα με τον Παντελιαδη δεν μου λεει τιποτα. Και δεν μου λεει γιατι δεν επαιξε καλυτερη αμυνα. Απλως μοιραστηκε πενιχρα το σκοραρισμα. Ο παικτης που θα παρει τα σουτ χρειαζεται γιατι δεν τον εχουμε. Α περιμενουμε να κανει καμια γιομα μπασιμο ο Καλαμποκης [ η προβλεψη μου οτι θα ξεφουσκωσει δικαιωθηκε γιατι τον εμαθαν πια ] ή οι 10 ποντοι που θα εβαζαν μαζι οι Χατζατζαρης – Πελεκανος δεν λενε τιποτα. 

Δεν μπορεις να βασιστεις σε αυτους. Τελοσπαντων η ζωη συνεχιζεται. Αλλωστε δεν περιμενα να κερδιζαμε τον Ολυμπιακο εκτος εδρας και οταν εγινε η καθιερωμενη Δευτεριατικη πλακα στο γραφειο ειπα στον γαβρο συναδελφο:

Ελα ρε, κερδισες τον Παντελιαδη και τον Καλαμποκη, συγχαρητηρια. Ο συγκεκριμενος Ολυμπιακος νικιεται με την αμυνα. Μαθημα δωρεαν παρεδωσε προ ολιγων ημερων ο Γ.Σ. Λαρισας. 

Μαλλον δεν το ειδε κανενας στην ΑΕΚ...